Al weergave van een zeer oud verhaal, staat het natuurlijk vol met clichés. Bekijk het bij TVTropes
Spoilers ahoi!
Het verhaal begint dramatisch. Het Joodse volk leeft in gevangenschap en slavernij in Egypte, voortekenen voorspellen de geboorte van een verlosser. De farao besluit dat dan alle pasgeboren Joodse jongetjes over de kling gejaagd moeten worden, zodat zij geen bedreiging voor zijn macht kunnen vormen (klinkt heel bekend). Een Joodse vrouw besluit om haar zoontje dan maar toe te vertrouwen aan de grillen van de Nijl.
Het knulletje wordt gered door een zuster van de farao. Na het vroege overlijden van haar man, voedt zij hem op tot prins van koninklijke bloede, Mozes (Heston). Uiteindelijk komt hij in botsing met Ramses (Brynner), de zoon van de farao, over het lot van de Joden en de liefde van Nefertiri (Baxter). Zijn achtergrond komt uit en hij wordt verjaagd uit Egypte.
Een aantal jaar leeft Mozes in vrede rondom de berg Sinaï, met vreedzame nomaden, die net als de Joden de ene god vereren. Hij trouwt, krijgt een kind en bouwt een leven op. Maar dan wordt hij toch weer betrokken bij de strijd van de Joden voor vrijheid.
Mozes keert terug naar Egypte en vraagt Ramses, nu farao, om de vrijlating van de Joden uit hun bondage (daar werd wel even om gegiecheld). Tien plagen en de dood van de kroonprins later, kan Mozes vertrekken met alle Joden en al hun bezittingen. Wanneer zij bij de Rode Zee komen, worden ze ingehaald door de farao en zijn mannen. Mozes laat de zee splijten en het Joodse volk kan veilig vluchten. De ruiters van de farao verdrinken in de terugvloeiende zee.
Wanneer Mozes de berg Sinaï beklimt, slaat de twijfel toe bij het Joodse volk (Jongens! Minder dan 6 maanden geleden werd Egypte geteisterd door plagen, minder dan 2 maanden geleden spleet de zee, op commando van Mozes, ze hebben het geheugen van een goudvis!). Onder leiding van Dathan (al eerder afgebeeld als een enge, ambitieuze collaborateur) maken ze een gouden kalf en geven zich over aan allerlei festiviteiten.
Ondertussen ontvangt Mozes de stenen tafelen met de 10 geboden waar het allemaal om begonnen was. Wanneer hij terugkeert, ontsteekt hij in woede en veel van de feestvierders komen om wanneer Gods toorn zich manifesteert in de vorm van een aardbeving.
Wanneer de rust is weergekeerd, trekt het volk verder en na verloop van tijd vinden zij het beloofde land. Mozes zal het echter niet betreden en laat die taak aan Jozua.
Conclusie
Al met al een prachtige film over een dramatisch stuk uit de Bijbel. C. B. De Mille heeft zijn best gedaan om het verhaal waarheidsgetrouw weer te geven en heeft niet alleen de Bijbel als bron gebruikt, maar ook de Koran, Joodse legenden en studies van verschillende wetenschappers over het thema, tijdsperiode en regio. En dat heeft zich terugbetaald. De aankleding en decors doen erg levensecht aan en geven extra klasse aan de film. Aan het acteerwerk is te zien dat het een erg oude film is. Het is bij vlagen enorm overdreven. Het is duidelijk dat je naar een legende zit te kijken en niet naar een realistische film.Er is nogal wat romantische intrige toegevoegd aan de film. Mozes en Ramses zijn niet alleen in conflict over de positie van troonopvolger van de oude farao, maar ook over de affectie van Nefertiri, die beiden genadeloos tegen elkaar uitspeelt. Wanneer Mozes vlucht en met een andere vrouw trouwt, kan zij het niet hebben dat zij geen invloed meer op hem heeft. Zij is het die iedere keer de farao Ramses ervan overtuigd dat hij hard moet optreden tegen Mozes en de zijnen, uit wraak.
Ik heb me twee avonden uitstekend vermaakt en kan dit aan iedereen aanraden.
