Translate

maandag 26 augustus 2013

zondag 25 augustus 2013

Oppervlakkige glamour

Gisteren ben ik met vriend +D naar de film in Lux geweest. De film Behind the Candelabra (2013), een biopic over het leven van Liberace, draaide en aangezien we allebei wel fans zijn van slechte kitsch gingen we erheen, terwijl +Sander Hartogensis op de kiddies paste.


Ja, dat is Matt Damon.
Ja, hij draagt lipstick.
Hoezo?
Er is al veel te doen geweest over deze film. De film is gemaakt door Steven Soderbergh (Out of Sight). Liberace en zijn minnaar worden gespeeld door Michael Douglas (Basic Instinct, One Night at McCool's) en Matt Damon (The Adjustment Bureau).
Douglas heeft natuurlijk zijn naam gemaakt door alleen maar seksueel gefrustreerde veertig+ mannen te spelen. En bij Damon denk ik alleen maar aan de Bourne Trilogie. Bepaald Manly men in the full bloom of their manhood, zullen we maar zeggen. En die hebben zich opgedirkt, met veel make-up, glitter en bont om een destructief, homoseksueel koppel neer te zetten. Bovendien is de film ook behoorlijk expliciet. De mannen hebben behoorlijk wat zweterig in beeld gebrachte seks, waarbij ze hun kleren uit hebben. Dit in tegenstelling tot Brokeback Mountain, die andere film over een homoseksueel koppel en hun problemen. Die hoofdrolspelers in die film zijn zo in conflict met zichzelf dat die zich nooit helemaal overgeven aan hun hedonistische kant.

Spoilers ahoi

De film begint met de jonge (17 in het echt) Scott (Damon), die stunts met honden in films begeleid. Via een homoseksuele vriend komt hij in contact met Liberace (Douglas), na een show in Las Vegas. Scott is een jonge getroubleerde man, met een afwezige vader, een moeder met psychische problemen en een hele rits (half)broers en -zussen waar hij maar weinig contact mee heeft. Hij stuitert van pleeg-gezin naar pleeg-gezin.
Liberace maakt daar handig gebruik van. Hij laat Scott delen in zijn waanzinnig rijkdom, leeft mee met de zorgen van Scott, geeft hem de aandacht die Scott in zijn jonge leven veel heeft moeten missen. Scott, jong en naïef als hij is, kan hier geen weerstand aan bieden. Al snel is de vorige jonge minnaar van Liberace van het toneel verdwenen en kan Scott delen in het luxe leven van Liberace. 

Een tijd lang is het allemaal koek en ei. Maar na verloop van tijd begint Scott zich te vervelen. Hij heeft niets te doen behalve mooi zijn en is volledig afhankelijk van Liberace. De klad komt er pas echt goed in wanneer Liberace plastische chrirugie wil gebruiken om er weer jonger uit te zien. Hij overtuigd zijn arts (fantastisch gespeeld door Rob Lowe, die ook slachtoffer is van plastische chirurgie) ervan om ook Scott wat op te lappen, zodat hij meer lijkt op Liberace. 

Rob Lowe,
pleger en slachtoffer van plastische chirurgie.
In de nasleep van de operatie raakt Scott verslaafd aan medicijnen en later ook andere drugs. De relatie tussen Liberace en Scott wordt daardoor ook steeds slechter en Liberace wil andere mannen ontmoeten. Scott laat dat toe, maar hijzelf mag geen relaties met andere mannen aanknopen. Uiteindelijk wordt Scott vervangen door een jonge danser uit het showprogramma van Liberace. Een vervelende pseudo-scheiding volgt en Scott raakt alles kwijt. Later ziet hij Liberace nog een keer, wanneer deze sterft aan de gevolgen van Aids.

Beschouwing

De relatie tussen Liberace en Scott (en waarschijnlijk tussen Liberace en zijn vorige minnaars) is zeer ongezond en waarschijnlijk zelfs gewelddadig van aard. Partnergeweld hoeft niet altijd de vorm van slaag en klappen aan te nemen, maar er kan ook psychisch en emtioneel geweld plaatsvinden. Enige tijd geleden schreef ik over de kenmerken van een gewelddadige relatie. Laten we die nog eens toepassen op wat we zien in de film hier.

Jaloezie - Check, Liberace mag flirten en seks hebben met andere mannen, Scott niet.
Bezitterigheid - Check, Scott moet doen en zijn wat Liberace wil.
Controlerend gedrag - Niet vertoont in de film.
Schelden - Alleen bij hoogoplopende ruzies.
Kleineren - Check, Liberace laat Scott rondlopen in een idioot chauffeurskostuum en de vervelende klusjes doen tijdens de concerten.
Bedreigen - Niet vertoont in de film.
Isoleren - Check, nadat Scott met Liberace is gaan samenleven, heeft hij nooit meer contact met zijn pleegouders en klaagt hij erover dat hij nooit meer uitgaat zonder Liberace. Het kan zijn dat Liberace dit niet opzettelijk doet, aangezien hij zeer hard werkt en altijd uitgeput is na zijn concerten en intensieve contacten met fans.
Stemmingswisselingen en wisselend gedrag - Check, Liberace is erg wantrouwend naar de mensen om hem heen. Hij verdenkt hen ervan alleen maar bevriend met hem te willen zijn vanwege zijn geld. Wanneer Scott iets doet dat hem niet bevalt, beschuldigt hij Scott hier ook van. Deze ruzies worden prompt weer bijgelegd met meer seks.
Schuld geven aan anderen - Niet vertoont in de film.
Beslissingen nemen voor anderen - Check en dubbelcheck, Liberace bepaalt wanneer en wat voor plastische chirurgie Scott moet ondergaan.

Dus...Liberace is minder manipulatief en overheersend dat Christian Grey, maar het scheelt niet veel. En met 5 kenmerken op rood, is dit het soort relatie waar je bij weg moet rennen, zonder de moeite te nemen je spullen te pakken. De eerste drie kwartier wilde ik dat ook steeds roepen naar Scott. Rennen, Scott, rennen!

Ja dat zijn glitterstenen op mijn zwembroek. Hoezo?

De film is zeker het bekijken waard. De aankleding en de sfeer van de late jaren '70 zijn prachtig getroffen. De totaal verziekte relatie wordt goed in beeld gebracht. Michael Douglas is fantastisch en doodeng als manipulerende, ervaren minaar en komt zeer overtuigend over als ouder wordende homoseksuele man met een nieuw groen blaadje. En ook Matt Damon doet Jason Bourne helemaal vergeten met zijn acteerwerk, zonnebrillen en zwembroekjes.

Gaat dat zien.

zondag 18 augustus 2013

Pendragon VIIb - Conflict aan huis

Bij de vorige Pendragon sessie konden door allerlei omstandigheden maar twee spelers aanwezig zijn, lekker rustig natuurlijk, maar de rest miste weer een kans op karakterontwikkeling en groei. Dus vandaar dat ik gisteren een inhaalsessie inplande. Bijkomend voordeel was ook dat dit keer Sir Marcus Livius van Broughton aanwezig kon zijn. Vandaar dat we starten met een aantal inhaal-winterphases, speciaal voor Sir Marcus

Geschiedenis tot nu toe
Bledri van Winterbourne Gunnet (Niet aanwezig)
Bradwen de Moedige (Niet aanwezig)
Eliot van Burcombe (Niet aanwezig)
Gilmere van Tisbury
Grigor de Geweldenaar
Marcus Livius van Broughton

Winterphase 485/ 486 A.D. 

Sir Marcus heeft buitengewoon veel pech met zijn oogst. Hij gaat door het leven als een arme ridder. Daar komt bij dat er een naar gerucht de ronde doet, dat zijn neef, Ignaeus Livius, vals zou spelen bij tweekampen en toernooien. 


Sir Marcus Livius
Van Broughton

Winterphase 486/ 487 A.D.

Sir Marcus heeft dit jaar meer geluk met zijn oogst hij hoeft niet langer als arme ridder door het leven. Maar zijn neef Ignaeus heeft deze winter ook een bastaarddochter gekregen, Imogene van Broughton.

Winterphase 487/ 488 A. D.  

Sir Marcus weet dit jaar weer een normale oogst binnen te halen. Hij hoopt ook op een huwelijk. Hiervoor benaderd hij zijn Ridder - Broeder Sir Gilmere van Tisbury. Maar Sir Gilmere heeft een groot wantrouwen jegens ridders die banden hebben met het hertogdom van Silchester. Hij weigert om zijn zuster Imane uit te huwelijken aan Sir Marcus. 
De veelbesproken neef Ignaeus verdwijnt in dit jaar. Niemand weet waar hij gebleven kan zijn. 

Winterphase 488/ 489 A. D

Sir Marcus heeft dit jaar wel buitengewoon veel pech. Het weer is werkelijk desastreus en er kan nauwelijks geoogst worden. Sir Marcus en zijn familie zijn nu zeer verarmd en lijden honger. Hij probeert nog een keer om de hand van Imane te krijgen. Maar Sir Gilmere wil begrijpelijkerwijs zijn zuster niet uithuwelijken aan een man die nauwelijks de eindjes aan elkaar kan knopen. Zijn zuster verdient beter. Sir Marcus probeert Sir Gilmere nog op andere gedachten te brengen, maar vanwege de grote schaamte over zijn financiële toestand wordt hij rood en begint hij te stamelen en naar zijn voeten te kijken (orate fumble).
Vrouwe Augusta, de moeder van Livius wordt ziek vanwege de kou en armoede en zij sterft deze winter. Het wordt een zwaar jaar voor Sir Marcus.  

Zomer 489 A.D., Sarum

Sir Roderick is met zijn beste ridders, waaronder Sir Bradwen en Sir Eliot, vertrokken naar Cirencester, waar hij zich zal voegen bij het leger van Koning Uther, die dit jaar ten strijde zal trekken tegen Hertog Gorlois van Cornwall. Sir Grigor, Sir Gilmere en Sir Marcus blijven achter in Salisbury. Omdat de enige belangrijke personen in het rijk in Sarum verblijven, verblijven de ridders daar ook, om hen beter te kunnen beschermen. 
Sir Gilmere van Tisbury. 

Een zuster van Sir Gilmere, vrouwe Blancheflor, woont ook in Sarum. Zij is getrouwd met Dinaunt van Sarum, een van de vele soldaten van Sir Roderick. Op een avond bezoekt zij haar broer en vraagt hem of hij mee wil naar het kasteel van Sarum, waar Vrouwe Ellen graag een onderhoud met hem wil. Vrouwe Ellen zou er graag een paar daagjes tussenuit willen en een bezoek aan een rustiek landgoed lijkt haar precies goed. Sir Gilmere gaat met haar mee. Vrouwe Ellen ontvangt hem in de ridderzaal van het kasteel. Zij vraagt hem of het mogelijk is dat zij en een hofdame, vrouwe Gwiona een paar dagen kunnen verblijven in Tisbury. Sir Gilmere denk dat dat goed mogelijk kan zijn, zodra hij heeft gesproken met de Steward van Sarum, om te zorgen dat alles in Sarum op rolletjes zal blijven verlopen. Ook wil hij spreken met een aantal van zijn ridders, om de veiligheid van vrouwe Ellen en haar entourage te kunnen garanderen (Sir Gilmere heeft een vrij hoge Prudent, en hiervoor krijgt hij nog eens een extra check). Vrouwe Ellen kijkt bij deze uiteenzetting minder blij. Het valt Sir Gilmere nu ook op dat er verder niemand van de hofhouding van vrouwe Ellen aanwezig is. Wil zij dit geheimhouden voor haar hofhouding, voor haar man? Maar waarom dan?
Dan moet Sir Gilmere denken aan de geruchten die al lang de ronde doen in Salisbury. De reden voor de animositeit tussen de heer van Sarum en de heer van Levcomagus is dat een tiental jaar geleden beiden heren streden om de hand van vrouwe Ellen. Vrouwe Ellen trouwde uiteindelijk met Sir Roderick, maar geruchten doen de ronde dat zij liever met Sir Arnold van Levcomagus was getrouwd (Intrigue succes).
Vrouwe Ellen zegt dat zij binnenkort terug zal komen op dit onderwerp bij Sir Gilmere. Maar dat doet zij niet. Sir Gilmere laat het erbij.

Een paar dagen later benadert vrouwe Gwiona Sir Marcus Livius met de vraag over vrouwe Ellen en een hofdame een paar dagen op Broughton door kunnen brengen. Gwiona probeert te flirten met Sir Marcus, hij trapt er niet in, maar begrijpt waar zij mee bezig is. Hij vertelt haar dat hij heel graag vrouwe Ellen zou willen ontvangen, maar aangezien zijn moeder deze winter is overleden, zijn zijn zusters nog steeds in diepe rouw en kunnen zij de vrouwe niet ontvangen. Gwione verontschuldigt zich voor het vragen in zo een moeilijke tijd.


Weer een paar dagen later wordt Sir Grigor benadert door vrouwe Gwiona, vrouwe Ellen zou hem willen spreken in de ridderzaal. In de ridderzaal laat vrouwe Ellen een heel andere kant van haar persoonlijkheid zien. Ze vertelt dat zij alles weet van Sir Grigord onnatuurlijke obsessie met Prins Madoc, Sir Sean van Dalmeny, Sir Bledri van Winterbourne Gunnet en waarschijnlijk nog vele anderen. Tenzij hij wil dat zijn vrouw Berta, zijn vrienden en zijn heer Roderick dit te weten komen, zal hij ervoor zorgen dat vrouwe Ellen over twee dagen terecht kan in het landgoed Berwick St. James. Sir Grigor wordt bang, bang voor zijn goede naam, bang voor wat zijn vrouw Berta van hem zal denken. Hij geeft toe aan de wensen van Vrouwe Ellen.

Sir Grigor deelt deze gebeurtenissen met zijn collega's. De andere ridders maken bekend dat vrouwe Ellen hen ook met een gelijksoortig voorstel benaderd heeft. De ridders overdenken wat zij kunnen doen met dit probleem. Ze zouden vrouwe Ellen op kunnen sluiten en wachten tot Sir Roderick terugkomt van de campagne in Cornwall. Maar tot nu toe kunnen ze nog niet bewijzen dat ze iets verkeerd hebben gedaan.
Sir Gilmere hoort zijn zus Blancheflor uit. Zij vertelt hem wat er aan de hand is. Al jaren is vrouwe Ellen verliefd op Arnold van Levcomagus. En hij op haar, maar door de brute machinaties van Sir Roderick, moest Ellen met Sir Roderick trouwen. Het is zo romantisch! En al die tijd zijn Ellen en Arnold verliefd op elkaar en kwijnen zij weg zonder elkaars aanwezigheid. Het is zo romantisch! En Sir Roderick haar alweer alleen heeft gelaten, om in Cornwall in een of andere stomme oorlog te vechten, wil zij haar grote liefde weer ontmoeten. Het is zo romantisch!

Origineel
Wanneer de andere ridders dit horen, vragen zij zich meteen af of Jenna (geboren in 477) en Robert (geboren in 485) dan wel de kinderen zijn van Sir Roderick, of misschien toch van Sir Arnold van Levcomagus (Misschien maar goed dat Sir Eliot hier niet bij is, zijn halfbroertje Elgin maakt dan nog meer kans de erfgenaam van Sir Roderick te worden).

Terwijl de ridders wachten tot vrouwe Ellen alles in orde heeft gemaakt voor haar vertrek, merken zij op dat een jongeman vertrekt uit Sarum. Zij vermoeden dat hij een boodschapper is van vrouwe Ellen naar Sir Arnold, maar vinden dat zij momenteel te weinig bewijs hebben om hem fysiek tegen te houden. De ridders zijn van plan om vrouwe Ellen haar plan in werking te zetten. Wanneer zij dan werkelijk een ontmoeting heeft met Sir Arnold, kunnen zij de twee minnaars betrappen en straffen voor hun transgressies.

In Tisbury is vrouwe Berta gelukkig handig genoeg om op korte termijn een feestmaal klaar te maken voor de onverwachte hoge gasten (Stewardship succes). Sir Grigor realiseert zich ineens dat hij een hoop van zijn inkomsten kwijt zal zijn aan het onderhouden en bezighouden van vrouwe Ellen op een manier die zij gewend is. Sir Grigor krijgt steeds meer een hekel aan vrouwe Ellen.
De dag na aankomst in Tisbury stelt vrouwe Ellen voor om de omgeving te leren kennen door middel van een jacht-uitstapje met valken. Sir Grigor vindt dit een goed idee, maar staat erop dat hij en zijn vrienden Sir Marcus en Sir Gilmere meegaan. Sir Gilmere en Sir Grigor dragen hun volledige uitrusting in plaats van alleen jachtkledij. Wanneer vrouwe Ellen en Gwiona vragen waarom, antwoorden zij dat er altijd roofridders in de buurt zijn, die een gevaar kunnen vormen voor onschuldige dames.
Na het opjagen van verschillende prooidieren stelt vrouwe Ellen een eenvoudige pick-nick lunch voor. Zij probeert weg te rijden bij de ridders nadat zij geprobeerd heeft hen dronken te voeren en in het zonnetje in te laten slapen. Maar de wakkere Sir Gilmere houdt hen tegen.

Eenmaal terug in het landgoed van Berwick St. James is het Sir Grigor wel duidelijk dat vrouwe Ellen niet te vertrouwen is. Hij en zijn ridder-broeders spreken af dat er altijd iemand wakker is om vrouwe Ellen in de gaten te houden. Hij vraagt zelfs aan zijn halfbroer Dafi om vrouwe Gwiona in de gaten te houden. Vrouwe Gwiona is echter zeer charmant en krijgt Dafi zover dat hij haar de stallen laat zien en zij een paard klaar kan maken voor vertrek.
Sir Grigor: "Ik moet zoiets ook niet aan een bastaard overlaten!"

Maar voor vrouwe Ellen kan proberen te ontsnappen naar haar minnaar, komt er een haveloze jongeling het landgoed van Berwick St James inrennen. Het is duidelijk dat zijn haar in de fik heeft gestaan en hij hard heeft gelopen. Hij weet uit te brengen dat ridders uit Silchester een aanval uitvoeren op het nabijgelegen Amesbury, de Abdij en de omliggende huizen van boeren die voor de Abdij werken, worden belaagd en in brand gestoken door mannen van Levcomagus!
Sir Grigor weet dat dit een val is om hem en zijn mannen weg te lokken van vrouwe Ellen, maar hij moet wel gaan, als meest nabije ridder. Hij laat twee van zijn eigen ridders achter in Berwick St. James en rijdt met 5 van zijn ridders en Sir Gilmere naar Amesbury om te redden wat er te redden valt. Sir Arnold moet wel gek geworden zijn, het kan gewoon niet dat zijn eigen heer, Hertog Ulfius, dit zal goedkeuren.
Intussen gaat Sir Marcus met vrouwe Ellen en vrouwe Gwiona terug naar Sarum. De situatie is compleet veranderd en zijn vrouwe is het veiligst in Sarum.

In Amesbury aangekomen zien Sir Grigor en Sir Gilmere dat het leger uit Levcomagus bestat uit een paar ridders en verder rabouwen te voet. Sir Grigor wordt woedend als hij ziet hoe deze mannen proberen zijn heer Roderick te ondermijnen (Passion loyalty Lord succes). Hij werpt al snel een ridder van zijn paard, in een ongewone bui van wreedheid overrijdt hij daarna de bewusteloze ridder, deze sterft (Dat verdient wel een cruelty). Ook Sir Gilmere laat zich niet onbetuigd en doodt een ridder. De ridders van Sir Grigor verjagen al snel de andere bandieten.

Intussen rijdt Sir Marcus met vrouwe Ellen richting Sarum. Zoals hij al half en half verwachtte, komen zij halverwege Sir Arnold en twee andere ridders tegen. Vrouwe Ellen wil er al vandoor gaan met haar minnaar. Maar Sir Marcus houdt haar tegen en gaat de strijd aan met Sir Arnold. Sir Marcus wil niets liever doen dan de eer van zijn heer verdedigen (Passion loyalty lord succes), maar Sir Arnold voelt zich sterker door de aanwezigheid van zijn geliefde (Passion love Ellen succes). Het zal een hard strijd worden. Sir Marcus is verstandig en probeert Sir Arnold uit het zadel te gooien met zijn lans. Daarna gaat de strijd hard tegen hard met zwaarden. Na verschillende vreselijke zwaardhouwen stort Sir Arnold bewusteloos van zijn paard.
Sir Marcus is genadig en staat toe dat zijn ridders hem weer meenemen naar Levcomagus. Sir Marcus neemt alleen het schild mee van Sir Arnold, om aan Sir Roderick te kunnen laten zien als bewijs. Hij neemt ook een huilende vrouwe Ellen en Gwiona mee terug naar Sarum.

Winterphase 489/ 490 A.D.

Na zijn heroïsche daden van deze zomer mag Sir Marcus trouwen met vrouwe Imane van Tisbury, de zuster van Sir Gilmere. Sir Gilmere ziet in dat Sir Marcus nog hoog zal stijgen in het aanzien van Sir Roderick en het kan nooit kwaad om daar een nauwe familieband mee te hebben. Augusta, de oudste zuster van Sir Marcus krijgt ook een zoon, die zij Aloysius noemt. Zij is ongetrouwd en wil niet zeggen wie de vader is. 

Sir Grigor krijgt deze winter een zoon, hij noemt hem Godfried. En ook uit Berwick St. James verdwijnt er iemand, Idain, de ongehuwde tante van Sir Grigor. 

En Sir Gilmere blijft niets bespaard. Terwijl hij in Berwick St. James probeerde om de vrouwe en eer van Sir Roderick te beschermen, huwde zijn moeder alweer (Zij vindt echt dat het beter is te huwen dan te branden!). Ditmaal met een landloze, buitenlandse edelman, Preator Syagrius, voorheen van Soissons.   

zaterdag 17 augustus 2013

De verbazing blijft

Ondanks dat ik nu alweer 3 zomers heb meegemaakt in de tuin, blijft hij me verbazen. Onder de vorige eigenaar was de tuin behoorlijk verwilderd, maar ooit wel aangelegd door iemand met verstand van zaken. Dus nu nog steeds, 2 zomers na de verbouwing blijven er af en toe planten opkomen, die ik totaal niet verwacht had. En een daarvan is nog behoorlijk giftig ook.

Doornappel
Ineens kwam in een beschaduwd plekje een klein plantje met een wit, trompetvormig bloempje naar boven. Naar mijn idee was het datura of doornappel en die is behoorlijk giftig. Dus ik heb hem maar uitgegraven en in de voortuin geplant, daar spelen de kinderen niet. Inmiddels is de plant daar aardig aangeslagen en wie weet verspreiden de zaden zich en komen er volgend jaar weer meer op in de voortuin. 

Een andere leuke verrassing zijn de bloemen van broccoli. Aan het begin van het jaar heb ik wat broccoli plantjes geplant en inmiddels hebben we daar ook alweer twee keer van gegeten. En toen besloot ik om een van de planten door te laten schieten. En daar blijken hele leuke, kleine, tere, gele bloemetjes uit te komen. 

Broccoli
En deze bloemetjes worden ook weer druk bezocht door bijen, hommels en vlinders en die kunnen in deze tijden ook wel weer wat steun gebruiken. 

maandag 12 augustus 2013

zondag 11 augustus 2013

Verwerken van de oogst

Vorig jaar heb ik voor het eerst kennisgemaakt met kruisbessen. Vorig jaar was de oogst maar mager. De struiken waren nog klein en de vogels hadden ook hun deel genomen. Maar dit jaar ging het beter. Ik heb wat eerder geoogst e ook een net over de struiken gespannen. Dit jaar heb ik ongeveer een kilo kunnen oogsten aan rode en witte kruisbessen. Ik wist eerst even niet wat ik met zoveel kruisbessen moest doen. Om er over na te kunnen denken, heb ik de boel eerst ingevroren.

De kruisbessen met suiker in een pannetje koken.
Maar gelukkig gaf Delia Smith hoop.Net als vorig jaar heb ik ongeveer de helft gebruikt om een kruisbessentaart van te maken. De zurige bessensmaak was heerlijk samen met suiker en slagroom. Maar toen had ik dus nog een kleine 500 gr. over. Daarvoor ben ik ook weer teruggevallen op Delia Smith, maar nu een recept voor kruisbessencompote. Vorig jaar had ik moeite om de vereiste Vlierbloessemsiroop (en niet vlierbessen) te vinden. Maar gelukkig verkoopt een winkel in Malden deze siroop van het merk Ekoland.

Het was voor het eerst dat ik zo een compote maakte die ook echt vast en stevig moest worden. Het was even een hoop gedoe met testen op een koud schaaltje. Maar uiteindelijk heb ik toch een aardige pot vol kruisbessenjam gemaakt.
De kruisbessenjam in een pot.
Nu nog een manier vinden om het allemaal op te eten. Ik denk aan brood, yoghurt en ijs.

maandag 5 augustus 2013

Pendragon VIIa - Conflict in Cornwall

Deze keer spelen we met een kleine groep, een aantal spelers was op vakantie en van de overblijvers bleek dat er een op het laatste moment ziek was. Maar met en piepklein groepje spelen heeft ook zijn charmes, we konden nu de focus leggen op hun persoonlijk drama. En wat voor een drama, bij vlagen kreeg het spel wat weg van de de serie A Song of Ice and Fire.

Geschiedenis tot nu toe
Bledri van Winterbourne Gunnet (Niet aanwezig)
Bradwen de Moedige
Eliot van Burcombe
Gilmere van Tisbury (Niet aanwezig)
Grigor de Geweldenaar (Niet aanwezig)
Marcus Livius van Broughton (Niet aanwezig)

Maart 489 Anno Domini, Sarum

Koning Uther Pendragon heeft zijn vazallen bijeengeroepen in de stad Cirencester. Sir Roderick van Salisbury trekt daarheen met een kleine selectie van zijn dapperste ridders. Van de jongste generatie neemt hij alleen Sir Bradwen en Sir Eliot mee. 
Onderweg naar Cirencester benadert Sir Roderick zijn ridder Eliot. Sir Roderick vertelt Sir Eliot dat Vrouwe Alis van Burcombe moeten stoppen met het verspreiden van leugens over het vaderschap van haar bastaard zoon Elgin. Daar kunnen alleen maar problemen van komen. Maar wanneer Vrouwe Alis haar mond houdt, zal Sir Roderick gul zijn en er voor zorgen dat het Elgin aan niets ontbreekt. Mocht de tijd daar zijn, dan kan Elgin ook rekenen op een ridderschap, betaald door Sir Roderick. 
Sir Eliot denkt hierover na en realiseert zich dat het nooit kwaad kan om wat geheimen van de hoge heren te kennen. Hij wil nog eens diep nadenken over hoe hij dit het beste uit kan melken. Hij realiseert zich ook dat Elgin slechts 3 jaar jonger is dan zijn halfbroertje Robert, de wettige zoon van Sir Roderick. Het leven is natuurlijk onzeker voor kleine kinderen. Mocht de kleine Robert het slachtoffer worden van een van de vele gevaren van het kinderleven, dan is het natuurlijk Elgin die een goede claim kan leggen op de rol van Earl van Salisbury. Sir Eliot zegt toe dat hij zal zorgen dat zijn moeder haar mond houdt. 

In Cirencester aangekomen, horen en zien de ridders veel. Ten eerste de uitspraken van Koning Uther. Hij deelt zijn vazallen mede dat Hertog Gorlois van Cornwall de laatste jaren te weinig van zich laat horen. De aanvallen van de Ieren op zijn kusten zijn niet zo ernstig dat hij zijn plicht kan verzaken en het is hoog tijd dat deze recalcitrante Hertog een lesje krijgt dat hem nog lang zal heugen. Dus hij zal samen met zijn vazallen optrekken naar Cornwall om deze hertog dat lesje te leren.
Maar de ridders horen meer. Het lijkt erop dat in noordelijk Britannië, bij Malahaut weer veel Saksen landen en dat zij vreselijk huishouden onder de Britten. De Hertog van Lindsey zal dan ook niet deelnemen aan de campagne in Cornwall, maar in het noorden strijden tegen de Saksen. Sir Bradwen en Sir Eliot vragen zich af of het wel zo verstandig is om te strijden tegen mede-britten wanneer er weer nieuwe Saksen op Britse grond huishouden. 
Tot slot horen zij dat Soissons gevallen is. Preator Sygrius regeert niet meer en de Franken heersen nu in het laatste noordelijke Romeinse bolwerk. De chaos en barbarij lijkt zich overal te verpspreiden. Hiermee lijkt de strijd en het verraad van vorig jaar alleen maar zinlozer. 
Onder de vazallen van Koning Uther is ook Hertog Ulfius van Silchester. Sir Eliot maakt zich daar een beetje zorgen om, gezien de rivaliteit die bestaat tussen ridders van Sir Roderick en ridders uit Silchester, vooral die uit Levcomagus. Door het gedoe met zijn moeder en Sir Roderick, realiseert hij zich nu dat nog niet zo heel lang geleden er ook tussen Sir Roderick en Sir Arnold een felle competitie was wie met vrouwe Ellen mocht trouwen. Uiteindelijk was het Sir Roderick die haar hand kreeg van haar vader. Maar het gerucht deed altijd de ronde dat zij eigenlijk liever getrouwd was met Sir Arnold van Levcomagus. 
Sir Bradwen denkt dat de confrontatie met Cornwall niet meer zal zijn dan een show. Het is duidelijk dat Sir Roderick alleen zijn meer beroemde ridders (waaronder hijzelf, dat was voldoende voor een Proud check) heeft meegenomen om indruk te maken op de afwezige Hertog Gorlois.

Gorlois, Hertog van Cornwall

April 489, op weg naar Cornwall

Het leger van Koning Uther gaat op weg naar Cornwall. Het baart de ridders zorgen dat het geen buitengewoon groot leger is. Zullen zij wel sterk genoeg zijn om het leger van de Hertog van Cornwall aan te kunnen? De streek Cornwall staat bekend als een buitengewoon ruig terrein en de Hertog van Cornwall is een goede legerleider. De ridders vrezen een zwaar gevecht. 
In de streek Devon stuit het leger van Koning Uther op dat van Hertog Gorlois. De ridders zien al dat de Hertog een betere positie heeft en zij zien ook de boogschutters tussen de bomen staan. Dit kan nog wel eens een zwaar gevecht worden. Zelfs als zij winnen, zullen zij zware verliezen leidein die zij zich niet kunnen veroorloven, wanneer de Saksen aanvallen vanuit Malahaut.

Koning Uther rijdt naar voren, samen met Merlijn de tovenaar. Hij stelt met luide stem dat er maar één Koning kan zijn in één land. Maar Hertog Gorlois werpt tegen dat hij gerechtigheid eist. Wanneer Koning Uther het zwaard laat zien, laat het een verblindend licht schijnen over het veld waar de slag geleverd zal worden. De Cornish strijders zijn onder de indruk van Excalibur, het Zwaard der Overwinning. De Hertog en zijn mannen smoezen.
Hertog Gorlois rijdt naar voren en vraagt wat hij en de zijnen zullen krijgen wanneer hij zich onderwerpt aan de Koning. Koning Uther lijkt even boos te worden, maar na advies van Merlijn geeft hij toe en zegt dat Hertog Gorlois kan blijven regeren over Cornwall, in naam van Koning Uther. Hertog Gorlois accepteert dat en een slag lijkt afgewend te zijn.

Mei 489, Salisbury

De ridders keren terug naar Salisbury en hun landgoederen. Sir Eliot heeft een gesprek met zijn moeder. Hij vertelt haar wat Sir Roderick hem heeft gezegd en zegt haar dat zij voortaan haar mond moet houden over het vaderschap van haar jongste zoon. Vrouwe Alis is verbaasd. Zij zegt terug dat de jonge Elgin is verwekt tijdens een heilig ritueel, waar Sir Roderick aan meedeed. De geboorte van Elgin is gezegend door de goden en vrouwe Alis ziet geen reden om daarover te liegen. (Vrouwe Alis is heel wat geloviger dan Sir Eliot van te voren had ingeschat)
Sir Eliot probeert daaraan toe te voegen dat het de jonge Elgin aan niets zal ontbreken, wanneer zij Sir Roderick en zijn familie nu niet verder tegen de haren instrijken door wereldkundig te maken dat hij een kind heeft verwekt bij een andere edeldame dan zijn eigen vrouwe. Vrouwe Alis werpt daar tegenin dat zij haar religieuze principes niet wil loochenen in ruil voor materieel gewin. Sir Eliot probeert dan duidelijk te maken dat de jonge Elgin zeer dicht bij het vuur zit, mocht de wettige zoon van Sir Roderick, Robert, ooit iets overkomen. Nu wordt zijn moeder echt erg boos. Vrouwe Alis wordt hier heel boos van, het is niet an een goed ridder om te gokken op het overlijden van een kind om zijn eigen familie te bevoordelen en daarvoor zijn eigen relatie met de goden te loochenen.
Sir Eliot begrijpt dat hij zijn moeder volledig verkeerd heeft ingeschat. Hij besluit om haar op te sluiten op de zolder van zijn landgoed (Hij wilde haar in een toren opsluiten, maar zijn landgoed beschikt nog niet over een hoge toren), hij zorgt ervoor dat een doofstomme vrouw voor zijn moeder zorgt en hij regelt een min voor zijn broertje Elgin. Op deze manier voldoet hij toch aan de wens van Sir Roderick (dit leverde hem wel een check op in Selfish, Cruel en Worldy).

Sir Bradwen wil een zoektocht starten naar zijn moeder, vrouwe Bertilia. Zij is afgelopen winter verdwenen en niemand heeft sindsdien iets meer van haar vernomen. Hij gaat eerst te rade bij zijn oom Benno, een broer van zijn overleden vader. Benno zegt dat hij een brief heeft gekregen van de mensen die haar vasthouden. Zij zeggen dat Sir Bradwen met zijn zus Briant naar de Dans der Giganten moet komen, wanneer hij zijn moeder ooit nog terug wil zien.
Ineens begrijpt Sir Bradwen waar dit over kan gaan (Intrigue critical), zijn moeder, die altijd al haar zoons met harde hand regeerde, heeft geprobeerd om in 486 een huwelijk te sluiten voor Sir Bradwen, met de dochter van een naburige familie. Maar Sir Bradwen trouwde in dat jaar met de roodharige Kayleigh van Dalmeny.
Vrouwe Bertilia wilde een huwelijk regelen tussen Sir Bradwen en vrouwe Lily van Laverstock. Maar toen trouwde Sir Bradwen met een andere vrouw. De familie Laverstock is zeer gepikeerd en wil nu dat een zuster van Sir Bradwen, Briant, huwt met Leo van Laverstock, de oudste zoon van de familie. Sir Bradwen is niet zo ambitieus als zijn moeder en weet hoe belangrijk een goed huwelijk is, waarin beide partners hun eigen wensen kenbaar kunnen maken. Hij vraagt Briant wat zij wil. Briant wil echt niet huwen met die suffe Leo. Veel liever zou zij trouwen met William van Woodford, een aardige jonge ridder van een naburig landgoed. Sir Bradwen geeft zijn vrouw Kayleigh opdracht om het huwelijk onmiddellijk te regelen. Hij roept intussen zijn oom en zijn schildknaap om met hem naar de Dans der Giganten te gaan.

Bij de Dans der Giganten is het inderdaad zoals Bradwen verwachtte. Zijn moeder wordt vastgehouden door de Laverstock familie. Hij ziet Sir Leo, die vraagt om de hand van Briant. Wanneer Sir Bradwen aangeeft dat hij liever God laat beslissen wie er hier gelijk heeft, accepteert Sir Leo deze uitdaging. Sir Bradwen denkt aan zijn familie en hoe hij toch keer op keer strijd voor hen levert en dat dan zijn eigen moeder op eigen houtje belangrijke beslissingen wil nemen over met wie hij moet trouwen. Het is om moedeloos van te worden (Family passion fail, disheartened). Sir Leo is voelt zich juist aangetast in zijn eergevoel, eerst vindt Sir Bradwen zich te goed voor zijn zuster Lily en nu vindt Sir Bradwen zijn zuster Briant ook te goed voor Sir Leo. Dat vraagt natuurlijk om bloedige wraak (Honor Passion succes).
Sir Leo wint het gevecht met Sir Bradwen, maar wanneer hij de hand van vrouwe Briant opeist, vertelt Sir Bradwen hem dat zij reeds getrouwd is met Sir William van Woodford. De families Steeple Langford en Woordford kunnen rekenen op de eeuwige vijandschap van de familie Laverstock.
Sir Bradwen vertrekt weer naar huis met zijn moeder. Hij is zeer boos op haar en haar vooraanstaande positie in het huishouden is zij voorgoed kwijt. Sir Bradwen trekt eindelijk met zijn vrouw in de kamers die eerst aan zijn vader toebehoorden. Zijn moeder slaapt nu bij de andere vrouwen van het landgoed. Ook moet Vrouwe Bertilia de sleutels van het landgoed afstaan aan vrouwe Kayleigh.

Winterphase 489/ 490

Sir Bradwen weet met zijn stewardshipvaardigheden en gesteund door zijn elfenkoe een normale oogst binnen te halen. Maar hij wil ook graag zijn tweeling Benno en Bertus in leven houden, dus hij geeft nog L2,- uit om als een rijk ridder door het leven te gaan. Dit jaar baart Kayleigh weer een kind, een dochter ditmaal. Sir Bradwen noemt haar Briant, naar zijn zuster die dit jaar ook getrouwd is. 
Deze winter huwt ook zijn moeder, vrouwe Bertilia opnieuw. Oom Benno was in zijn jonge jaren bevriend met Sir Herman van Laverstock, een broer van de vorige Sir Laverstock en oom van de Leo van Laverstock. Om de relatie tussen beide families weer een beetje te normaliseren en Vrouwe Bertilia haar liefste wens te schenken, besluit Benno dat het een goed idee is, wanneer zijzelf trouwt met iemand uit de Laverstock familie. Herman zal haar wel in de hand weten te houden. 

Er komt ook maar geen einde aan de geboorte van bastaard-kinderen in de familie van Sir Eliot. Dit keer is het zijn zuster Joan die een kind krijgt van een onbekende man. Het is een dochter en ze heet Eirlys.