Translate

maandag 22 juli 2019

Echte detectives

Momenteel kijk ik de serie True Detective (2014) van HBO. De serie is gemaakt door Cary Fukunaga en Nic Pizzolatto. De hoofdrollen zijn voor Matthew McConaughey (The Dark Tower, Lone Star) en Woody Harrelson (Surfer, Dude, No Country for Old Men). Michelle Monaghan (Kiss, Kiss, Bang, Bang, Source Code) speelt ook een belangerijke rol. Via de bibliotheek van Malden heb ik deze prima serie op de kop kunnen tikken.

Streng, maar capabel

Spoilers

Het verhaal zit complex in elkaar een speelt zich af in het platteland van Louisiana, in de buurt van Erath. In 1995 wordt daar het lichaam van een prostituée, Dora Lange gevonden. Zij is vermoord en daarna vreemd gepositioneerd, met een kroon van een hertengewei en een vreemde tatoeage. De detectiven Hart (Harrelson) en Cohle (McConaughey) onderzoeken de zaak. 
In 2012 worden zei beiden geïnterviewd door twee andere detectiven, Papania en Gilbough (Kittles en Potts) over de Lange - zaak. Het lijkt erop dat er een nieuwe moord heeft plaatsgevonden. Dus wat is er gebeurd in 1995?

Het verhaal gaat eigenlijk over Hart en Cohle die in 2012 onafhankelijk van elkaar terublikken op hun herinneringen aan de zaak van 17 jaar geleden. Daarbij komt ook boven hoe zeer zijzelf worstelen met hun persoonlijk leven. 
Hart lijkt op het eerste gezicht een man die het aardig voor elkaar heeft, leuke baan, mooie vrouw (Monaghan), lieve kinderen. Maar onderhuids heeft hij een behoorlijk probleem met alcohol en woede, wat hem uiteindelijk zijn relatie met zijn vrouw Maggie kost. Cohle is duidelijk meer getroubleerd met een overleden kind in zijn verleden, en daarna een lange periode van undercover werk met drugsbendes, drugsgebruik, psychiatrische problemen en een duidelijke doodswens. Maar hij is zich meer bewust van zijn problemen, heeft een zeer nihilistische kijk op het leven en lijkt daarmee uiteindelijk wat stabieler.

Verder speelt ook Erath en het platteland van Louisiana een grote rol in het verhaal. Daarmee had het wel wat weg van American Gods of Luke Cage, waarbij de plaats waar alles zich afspeelt ook een grote rol heeft in het verhaal. Het platteland van Louisiana is uitgestrekt en eenzaam. De politiek en economie worden beheerst door een paar grote spelers, die ook op andere terreinen (wetshandhaving) hun invloed laten gelden.
Iedereen lijkt arm, verdwaald in prostitutie of drugshandel. Religie speelt een grote rol, er zijn zelfs nog Tent-revivals. Het lijkt erop dat Dora Lange betrokken was geraakt bij alle drie. De gevonden aanwijzingen lijken zelfs steeds meer te lijken op een vreemde cultus waarbij de leden gedwongen worden drugs te gebruiken.

Al met al een knap gemaakte serie. De twee hoofdrolspelers zijn natuurlijk acteerkanonnen, aan wie de getroubleerde detectiven prima over kan laten. Het verhaal is complex, en door het heen en weer springen in de tijd, zie je ook wat de lange termijn gevolgen zijn geweest van bepaalde keuzes, of juist hoe mensen terugkijken op eerder gemaakte beslissingen. 

Ga kijken als je de kans krijgt. 

zondag 21 juli 2019

Handcreme

Al een tijdje probeer ik wat minder afval te creëren. Ik zet daarbij kleine stapjes. Zo haal ik al een tijdlang mijn groente en fruit in zelfgemaakte tasjes en maak ik vaker mijn eigen brood. Maar ook op het gebied van cosmetica en verzorging zijn er nog wat stappen te zetten. Zo maak ik al een langere tijd mijn eigen deodorant. En de bevalt eigenlijk prima. Met een hoeveelheid van 3 eetlepels kokosvet, 3 eetlepel maizena en 3 eetlepel baking soda kan ik een hoeveelheid maken waar ik zeker een paar maanden mee doe.


En omdat dat zo makkelijk was, wilde ik ook eens proberen om zelf handcreme te maken. Van mijzelf heb ik een vrij droge huid. En na het handenwassen zijn mijn handen altijd behoorlijk ruw en kriebelig. Dus ik gebruik veel handcreme.

Zelf handcreme maken was ook al zo eenvoudig. Ik heb het recept van aroma lifestyle gevolgd. En dat was supersimpel. En nu heb ik een handcreme die lekker ruikt, vlot intrekt en mijn handen lekker zacht houdt.

30 ml kokosolie
30 ml olijfolie
3 gram bijenwas (deze haalde ik bij Erica in Nijmegen)

Alles samen au bain marie laten smelten, doorroeren en in een bewaarbakje gieten. Ik gebruikte een oud blikje. Af laten koelen en klaar. Niets is eenvoudiger. Hier zal ik wel een tijdje mee vooruit kunnen en dan kan ik daarna altijd weer nieuwe maken. En wie weet experimenteer ik nog eens wat met andere ingrediënten, zoals Shea butter.

vrijdag 19 juli 2019

Spider-Man Far from Home

Er is weer een nieuwe MCU film uit. Het kan niemand ontgaan zijn dat Endgame gelukkig niet het einde was, maar dat er nog overlevenden zijn en dat die nieuwe avonturen beleven. En we beginnen met Spider-Man: Far from Home (2019).

De Europese tour

Deze film is gemaakt door Jon Watts, die ook verantwoordelijk was voor  Spider - Man Homecoming. Uit die film zien we ook veel van de vertrouwde cast terug. (Holland, Tomei, Batalon, Zendaya, Favreau) zagen, zien we wat andere gezichten als Samuel L. Jackson (Jurassic Park, Django Unchained) en Jake Gyllenhaal (Enemy, The Prince of Persia).

Spoilers

In Mexico treffen Fury (Jackson) en Hill (Smulders) een vreemd soort monster, die een dorpje in de as heeft gelegd en een held die hem bestrijd. Deze Quentin Beck (Gyllenhaal) lijkt wel erg veel op Thor met zijn grote cape.

De naweeën van Inifinity War en Endgame zijn niet zonder gevolgen gebleven. De helft van de mensheid was uitgeroeid, vijf jaar verdwenen en toen weer teruggehaald. En Peter Parker en zijn tante May waren 2 van die mensen die weer zijn teruggekeerd. Zij proberen hun draai weer te vinden in een sterk veranderde wereld. Het is inmiddels 2024.

Na vijf jaar is de wereldbevolking weer aangegroeid met ca. 3,85 miljard mensen. Maar ondertussen zijn de 3,85 miljard overlevers wel doorgegaan met hun leven. Dus de mensen die de hele Snap en de periode erna "dood" hebben meegemaakt, hebben vijf lange jaren gemist, terwijl de wereld verder ging. Het reïntegreren van al die mensen gaat niet zonder slag of stoot. 
En we zien dat de mensen die gedood werden in de "Snap" op exact dezelfde plek weer terugkeren. Dan vraag ik me toch af, wat gebeurt er met de mensen die ten tijde van de "Snap" in de auto of in het vliegtuig waren? Of anderzins op een gevaarlijke plek? 

Peter zal met zijn vrienden Ned (Batalon) en MJ (Zendaya) een schoolreis maken door Europa aan het begin van het schooljaar. En dan van de kans gebruik maken om MJ te versieren. Ze zullen starten in Venetië.

Venetië

In Venetië  slaat een monster zoals dat in Mexico toe. En de mysterieuze redder komt ook weer op de proppen. Maar hij kan het niet alleen aan, dus Peter Parker springt bij als Spider Man. Later wordt op het Italiaanse nieuws de man L'Uomo Mysterio genoemd.
Fury blijkt ook in Venetië te zitten en neemt Peter mee naar zijn ondergrondse basis aldaar. Ook Nick Fury heeft vijf jaar gemist en wil gebruik maken van de gaven van Peter Parker als Avenger. Maar Peter wil een normaal leven leiden. Fury geeft Peter een bril, de laatste wens van Tony Stark, waarmee Peter ook de erfgenaam van Iron Man wordt. Hiermee kan hij de informatie en wapens van Tony Stark benaderen. Verder brengt Fury Peter in contact met Quentin Beck, die in zijn nopjes is met de bijnaam Mysterio. Er lijkt ook onmiddellijk een betekenisvolle band tussen Beck en Peter te zijn.

Man, wat wordt die Peter eigenlijk misbruikt. Eerst in Civil War werd hij als 14- of 15- jarige door Tony Stark onttrokken aan het gezag van zijn Voogd, Tante May. Toen werd hem als 15- of 16-jarige voorgehouden dat hij lid konden worden van de Avengers, als hij maar stoer genoeg was, en vervolgens aan zijn lot overgelaten, in Homecoming. Daarna werd hij in de ruimte slachtoffer van de Snap, en mocht na terugkeer een nieuw huis vinden. En nu probeert Fury een nog steeds minderjarige Peter onder druk te zetten om in zijn eentje verantwoordelijk te worden voor de veiligheid van de wereld. Dit allemaal ten koste van zijn eigen wensen en ontwikkeling tot stabiele volwassene. 
En die Beck vertrouw ik ook niet. Ik ben natuurlijk veel ouder en cynischer dan Peter, ik vind het allemaal net iets te makkelijk, fijn en gladjes. Die Beck is meteen veel te buddy buddy met Peter. 

Praag

Om Peter Parker in te kunnen zetten in Praag, waar de volgende verschijning van het monster wordt verwacht, manipuleert Fury de schoolreis van de kinderen. Ze belanden niet Parijs, maar in Praag net op tijd voor het Signal Festival of Lights (Dat vindt plaats in oktober).
Al snel manifesteert zich daar een Vuur-elemental. Maar Peter en Mysterio weten dit monster snel te verslaan. De wereld is gered! In een Praags café praten Mysterio en Peter nog wat na, waarbij Mysterio Peter overlaadt met complimenten. Peter wil zichzelf eigenlijk ontdoen van de verantwoordelijkheden van superheldendom, en denkt dat Mysterio veel beter om kan gaan met de bril van Tony Stark. (Ik vertrouw het niks)

En dan komt de aap uit de mouw. Wanneer Peter vertrekt, blijkt het eigenlijk allemaal een complex complet van Quentin en andere teleurgestelde (ex)medewerkers van  Tony Stark. Maar nu hebben zij hun krachten en vaardigheden gebundeld, hebben een nep-dreiging voor de wereld veroorzaakt en hebben nu een besturingssysteem voor alle informatie, technologie en wapens van Tony Stark in handen. (Ik wist het!)

Ondertussen bloeit de relatie tussen Peter en MJ ook wat op. En terwijl ze daarmee bezig zijn, vinden ze ook afval van het gevecht tussen Mysterio en het monster. Het blijkt een soort projector van hologrammen te zijn. Het is allemaal in scene gezet. Mysterio is helemaal geen held!

Berlijn

Na de manifestaties van de monsters in Venetië en Berlijn, durft de school het niet meer aan om verder te reizen. Zij zullen direct naar Londen vertrekken en dan naar New York. (Dat is gek, je kan ook vanuit Praag direct naar New York vliegen)
Peter geeft aan dat hij naar familie in Berlijn wil. Maar eigenlijk om Fury te informeren over de ware aard van Mysterio. In Berlijn wordt Peter onmiddellijk in de val gelokt door Mysterio. En Peter onthult ook nog de namen van zijn klasgenoten, die ook weten hoe het zit met Mysterio. Terwijl Peter bewusteloos op een trein belandt, gaat Mysterio achter zijn klasgenoten aan.

Broek op Langedijk

De trein uit Berlijn brengt Peter naar Broek op Langedijk, waar hij wakker wordt in een lokale politiecel, samen met wat in oranje uitgedoste voetbalsupporters. (Broek op Langedijk heeft geen station, het dichtstbijzijnde treinstation is Alkmaar. Daar stoppen geen Internationale Treinen. Verder is het 2024, er is dan inderdaad een EK Voetbal voor de heren, in Duitsland. Maar dat zal plaatsvinden in de zomer.)
Na wat gehannes met de buitengewoon goed Engels sprekende en vriendelijke Nederlanders (Dit is wel helemaal correct natuurlijk) weet Peter contact te leggen met Happy. Deze komt hem halen met een van de oude jets van Tony Stark. Hierbij hangt hij nog even mooi boven de bollenvelden van Nederland. 
(Ok, Nederland staat natuurlijk bekend om de bollenteelt, maar deze vindt niet plaats in Broek op Langedijk, die telen groente. Verder de tulpenbollen bloeien van april tot juni. En tot slot, we hebben best een probleem met toeristen die de bollenvelden vernielen voor een leuk shot.)

Londen

Onderweg naar Londen knutselt Peter een nieuw pak voor zichzelf in elkaar. In Londen legt wederom een monster Londen in puin. Het is de bedoeling dat de schoolkinderen omkomen en dat Mysterio zich kan presenteren als held. Fury ziet dit allemaal en realiseert zich eindelijk dat die vijanden van Mysterio allemaal wel erg mooi in een script werken.
Peter stort zich ook in het gevecht en weet na een hoop gehannes Quentin Beck te verslaan. Hij herneemt hierbij ook weer de controle over de systemen van Tony Stark.

Nasleep

In de post-credits scene wordt de goede naam van Peter Parker besmeurd. Hij wordt gepresenteerd als de evil genius die Mysterio heeft vermoord en verantwoordelijk was voor alle ellende. Ook wordt daarbij zijn echte naam genoemd. En dan blijkt dat deze Fury eigenlijk een van de Skrulls was. De echte Fury is nu in de ruimte, om daar de verdediging van de aarde en de mensheid ter hand te nemen. Dat verklaart ook meteen wat onkarakteristiek handelen van Fury in de film.   

Conclusie

Spider-Man is een leuk en verfrissend karakter. Hij is nog wat jong en naïef en overal enthousiast over. In tegenstelling tot de oudere Avengers, die inmiddels allemaal wel heel veel verliezen en verraad hebben moeten verwerken. Dus zijn kleine probleempjes over een tiener met school, vrienden en vriendinnetje is wel weer eens leuk. Maar ik vond Homecoming net iets verfrissender. 

Leuke film, maar geen hoogvlieger.

donderdag 18 juli 2019

Bijenmix

Ik heb hier al vaker wat geschreven over hoe moeilijk bijen en andere insecten het hebben tegenwoordig. Gelukkig is daar tegenwoordig wat meer bekendheid over, dus de insectenhotels en gezonde zadenmixen zijn overal te vinden. En ik draag ook mijn steentje bij.

Bijenmengsel

Ik heb al jaren een volkstuintje, waar ik veel verschillende groenten kweek, om later zelf weer op te eten. Maar een deel van mijn tuintje ligt aardig in de schaduw en daar wil niet veel groeien. In voorgaande jaren groeiden daar wel zieltogende kropjes sla en zo, maar daar wil ik niet zoveel moeite meer insteken.
Dus ik heb wat bijenmix gekocht. Ik heb een zakje zaad gekocht van planten die aantrekkelijke bloemen voor bijen en andere insecten produceren en de planten werken nog als groenbemester ook. Dus die zaadjes heb ik onlangs kwistig uitgezaaid in de moestuin. Hopelijk komt er van alles lekker op, wat de bijen aantrekt. En het telt dan niet als onkruid, dus hopelijk ook minder schoffelen.

zaterdag 13 juli 2019

Overlord

Een tijdje geleden wees Sander mij op de film Overlord (2018). Een vreemde en gruwelijke mix van een WOII missie en Zombies, beiden op zich natuurlijk al gruwelijk genoeg. Nou houden Sander en wel van wat horror op zijn tijd, maar indertijd hadden we geen tijd of zin om hem in de bioscoop te bekijken, maar gelukkig, was hij net als zoveel andere films weer te huren uit de bibliotheek van Malden. Dus onlangs hebben we hem opgehaald en eens rustig thuis kunnen bekijken.

Ideale filmposter,
deze vertelt je meteen wat je kan verwachten.
Kijk goed. 

Overlord is gemaakt door Julius Avery De belangrijkste hoofdrollen zijn voor Jovan Adepo (mother!), Wyatt Russell (zoon van Kurt) en Pilou Asbæk (Game of Thrones). Verder zijn er kleinere rollen voor Mathilde Ollivier en Bokeem Woodbine (Spider Man: Homecoming).

Spoilers

Aan de vooravond van D-Day (als onderdeel van Operation Overlord) wordt een klein team van paratroopers met een missie naar een dorpje Ciel Blanc in Frankrijk gestuurd. Ze moeten een radio-toren uitschakelen, zodat de Duitse communicatie op de grote dag zelf verstoord is. 

Het gaat meteen al mis. Hun vliegtuig vliegt samen met anderen door een enorm spervuur van luchtafweergeschut. De eerste collega's gaan al dood en hun vliegtuig stort neer. Van het oorspronkelijke team is niet veel meer over. Maar Corporaal Ford (Russel), Boyce (Adepo), Tibbet (Magaro) en Chase (De Caestecker) weten elkaar terug te vinden en gaan door met de missie. 

In de mistige bossen rondom Ciel Blanc hangt een naargeestige sfeer. Ze moeten toekijken hoe hun Sergeant Resine (Woodbine) wordt gevonden en vermoord door Nazi's. Ze vinden het lichaam van een gemuteerde hond of jakhals. En her en der zijn nog landmijnen verspreid in het landschap. Uiteindelijk vinden ze Chloe (Olliver), een inwoonster van Ciel Blanc. Ze leidt hen naar haar dorp, waar de situatie niet veel beter is. Het dorp wordt volledig overheerst door de aanwezigheid van de Nazi's, die de lokale kerk hebben over genomen en de lokale bevolking terroriseren. 

Chase en Tibbet gaan op verkenning uit. Hun missie moet volbracht worden, ondanks dat ze nog maar met vier man zijn. Terwijl Ford en Boyce op zolder afwachten, komt de lokale SSer Wafner (Asbæk) langs om seksueel misbruik te maken van Chloe. Boyce kan dit niet aanzien, verraadt zijn positie en ze nemen Wafner gevangen. Zijn mannen zullen hem niet missen, hij zal waarschijnlijk de hele avond Chloe misbruiken. 
Boyce verlaat het huis, om op zoek te gaan naar Chase en Tibbet, om hen op de hoogte te stellen van de verandering van de plannen. Hij komt bij de kerk terecht en ziet daar hoe Nazi's zich ontdoen van de slachtoffers van hun experimenten. Op de vlucht voor een waakhond, komt Boyce terecht in de kelders onder de kerk. Hier ziet hij de verschrikkelijke experimenten die de Nazi's onder leiding van Dr. Schmidt (Redman met doodenge bril) uitvoeren met een soort zwarte teer die onder de kerk te vinden is. Mensen kunnen na de dood in leven gehouden worden als een soort supersterke zombies. Hij neemt wat van het spul mee en vindt ook een verloren kamaraad, Rosenfeld (Applewhite). Samen ontsnappen ze uit de kerk. 

Eenmaal terug in Ciel Blanc, treffen zij ook Chase en Tibbet, die terug zijn van hun missie. En dit is het moment waarop alles misgaat. Wafner wil niet vertellen wat voor gruwelijks er plaatsvindt onder de kerk. Hij weet te ontsnappen en doodt daarbij Chase. Chase wordt weer tot leven gewekt met het serum van Boyce, maar gedraagt zich als een moordlustige zombie. Wanneer hij voor de tweede keer gedood is, hebben de Nazi's in het dorp inmiddels wel door dat er in het huis van Chloe iets gaande is en vallen aan. 
Wafner vlucht met het kleine broertje van Chloe als schild en eenmaal terug in de kerk injecteert hij zichzelf, terwijl hij nog leeft met het serum. Hij begint ook te muteren. Boyce vindt dat niet alleen de radiotoren vernietigd moet worden, maar de hele kerk, inclusief horror-lab. Ford heeft daar weinig zin in, maar gaat er in mee. 

Rosenfeld en Tibbet zorgen voor afleiding, terwijl Ford, Boyce en Chloe infiltreren en proberen de kerk op te blazen en Paul te redden. De missie verloopt redelijk volgens plan, maar dan blijkt Wafner nog te leven. Hij weet bijna alles te verpesten, maar een ernstig gewonde Ford injecteert zichzelf ook met het serum en weet dan Wafner definitief uit te schakelen. Hij jaagt Boyce naar buiten en laat de kerk ontploffen, wetende dat hij ook in een zombie zal veranderen. 

In de nasleep blijkt D-Day succesvol en Boyce brengt verslag uit. Hij vertelt niets over het gruwelijk lab onder de kerk en als de Geallieerden niets hebben om naar te zoeken, blijft het daar waarschijnlijk voor altijd verborgen. 

Conclusie

Dit was echt een nare horrorfilm. Zowel WOII als zombies zijn op zichzelf al gruwelijk genoeg. In de eerste scenes, waarin het team door de lucht vliegt, op weg naar hun missie, worden de gruwelen van het oorlogsgeweld al duidelijk, wanneer hun vliegtuig onder hen vandaan geschoten wordt. Daarna is hun missie een aaneenschakeling van verlies van teamleden, op gruwelijke manieren. Ook in Ciel Blanc wordt wel heel duidelijk hoe het is om te leven onder de knoet van een overheerser in oorlogstijd. 
En dan moeten de gruwelijke experimenten op lokale slachtoffers nog beginnen. Het wordt allemaal erg naargeestig in beeld gebracht en de afkeer van naïeve everyman Boyce is goed in te voelen. 

Het is allemaal niet heel hoogstaand, maar wel zeer vermakelijk. Vooral kijken als je de tijd hebt. 


donderdag 11 juli 2019

Blogathon: Onbewoond Eiland

Voor de eerste keer doe ik eens mee aan een Blogathon, van de Filmkijker. Het thema is films op een onbewoond eiland. Ik beland op een onbewoond eiland, daar kom ik nooit meer weg. En wat doe ik dan met films?


1: Welke 5 films wil je meenemen?

Als ik de rest van mijn dagen door moet brengen op een onbewoond eiland (Hopelijk warm, hopelijk met een goede prive - cinema), welke films neem ik dan mee om de tijd door te komen?
  1. Excalibur (1981), een Koning Arthur verfilming (sommigen mensen zeggen DE Koning Arthur verfilming) van John Boorman. 
  2. Dangerous Liaisons (1988), een briljant kostuumdrama van Stephen Frears met Glenn Close, John Malkovich en Michelle Pfeiffer in de hoofdrollen en wat kleinere rollen voor piepjonge Uma Thurman en Keanu Reeves. 
  3. Monty Python's Life of Brian (1979), de hilarische vertelling van het leven van de Joodse Brian, tijdgenoot van de veel beroemdere Jezus, door de mannen van Monty Python. 
  4. The Matrix (1999), baanbrekende film van de Wachowski's met Keanu Reeves, Hugo Weaving, Laurence Fishburne en Carrie Ann Moss in mooie rollen. Een intrigrerend verhaal gekoppeld aan baanbrekende stunts. En misschien kan ik de rest ook nog mee-sneaken. 
  5. The Avengers (2012), de eerste ensemble film van de MCU, van Joss Whedon, tjokvol knappe mannen die stoere dingen doen. 

2: Welke 5 films zouden naar een onbewoond eiland moeten worden gestuurd, zodat we ze als maatschappij vergeten?

  1. There's Something about Mary (1998) Geen idee waarom iedereen dit indertijd briljant vond, een totale verspilling van goede acteurs. 
  2. Invasion of the Bee Girls (1973). Een Sexploitationfilm, waarbij vrouwen besmet raken met bijenDNA en veranderen in seksbeluste monsters. De lokale mannen overleven dat niet, natuurlijk. 
  3. Merlin and the Sword (1985). Ook geen goede film en ook een verspilling van een aantal prima acteurs. 
  4. King Arthur: Legend of the Sword (2017). Geen goede verfilming van het verhaal van Koning Arthur en Guy Ritchi berijdt zijn stokpaardjes veel te veel. 
  5. Nude Nuns with Big Guns (2010), een beroerde nun-sploitation film over een non die bloedig wraak neemt op haar mishandelaars, in een corrupte kerk die van drugssmokkel en seksueel misbruik aan elkaar hangt. 

3: Je mag één serie meenemen, welke zou dat zijn en waarom?

Buffy the Vampire Slayer (1997 - 2003). Deze serie van Joss Whedon was mijn eerste introductie voor Joss Whedon, later heb ik nog veel van hem gezien. Ik vond het verhaal fantastisch, een dapper meiske met grote krachten, trouwe vrienden en enge vijanden zit niet bij de pakken neer, maar redt de wereld. Een langlopende serie met een sterke cast en goed overkoepelend verhaal. Daarnaast nog een aantal afleveringen die echt briljant zijn.

4: Je zal nooit meer van het eiland ontsnappen, welk karakter zou je de rest van de tijd op het eiland mee door willen brengen?

Thor
Moet ik dit echt uitleggen?

5: Op een afgelegen plek op het eiland, dat moeilijk toegankelijk is, is een enorme hoeveelheid eten te vinden. Helaas woont er op die plek een filmmonster, welke is het? En welk filmwapen heb je nodig om het tegen dit beest op te kunnen nemen?

Het liefst natuurlijk een van de Bee Girls, die zullen niet in mij geïnteresseerd zijn, want ik ben geen man. Hooguit willen ze van mij ook een Bee Girl maken. Dus ik moet Thor tijdig naar voren schuiven. Hopelijk weet hij hun verleidingen te weerstaan (of te overleven). Ondertussen zal ik proberen de Bee Girls te vermoorden met het zwaard Excalibur, of als dat niet werkt, zal een staak door het hart ook wel helpen.

Leuk om zo eens na te denken over mijn favoriete of meest vreselijke films. 

maandag 8 juli 2019

Enemy

Onlangs heb ik weer een film uit de bibliotheek van Malden gehaald. Dit keer ging het om een oudere film van Denis Villeneuve. Hij heeft bekendheid gekregen met films als Blade Runner 2049 (2017) en Arrival (2016), maar dit keer ging het om Enemy (2013).


Enemy
Dit is al naargeestig

Enemy is een film naar het boek The Double van Jose Saramago. De hoofdrol is voor Jake Gyllenhaal (The Prince of Persia), en er zijn kleinere rollen voor Mélanie Laurent (Inglourious Basterds), Sarah Gadon en Isabella Rossellini (Blue Velvet, Death Becomes Her).

Spoilers
De film opent met een man (Gyllenhaal) die een obscure seks-show bezoekt. Hoogtepunt is een vrouw die een spin onder haar hooggehakte schoen vermorzeld (kennelijk willen mannen zoiets zien?).
Dan blijkt die man Adam Bell te zijn, een professor die les geeft in geschiedenis, met name hoe dictaturen werken. Hij leidt een vrij saai en leeg leven. De relatie met zijn vriendin Mary (Laurent) is ook oppervlakkig. Verder heeft hij regelmatig enge dromen over spinnen. 
Wanneer een collega Adam de film "Where there is a will, there is a way" aanraadt, kijkt hij die. In een kleine bijrol ziet hij een man, die wel erg veel lijkt op hemzelf. Gefascineerd doet Adam onderzoek en ontdekt dat de acteur Anthony Claire heet. Adam wil Anthony leren kennen en weet zijn adres en telefoonnummer te achterhalen. Wanneer hij belt, krijgt hij Helen Claire (Gadon) te spreken. Helen denkt dat zij met haar man Anthony spreekt en is zeer van streek wanneer Adam niet wil toegeven dat hij eigenlijk Anthony is. 
Wanneer later die avond Anthony (ook Gyllenhaal) thuiskomt, wordt hij door zijn hoogzwangere vrouw geconfronteerd met haar vreemde ervaring. Zij denkt dat hij weer vreemd gaat en zich vergiste in nummers. Anthony ontkent dit. 

Adam geeft zijn zoektocht nog niet op. Het komt tot een ontmoeting met Anthony. Adam en Anthony lijken echt als twee druppels water op elkaar. Alleen Anthony is veel extraverter an assertiever dan Adam. Adam voelt zich geïntimideerd en vindt bij nader inzien de ontmoeting een vergissing. 
Maar nu heeft Anthony de smaak te pakken. Zeker wanneer hij zijn oog laat vallen op Mary, de vriendin van Adam. 
Anthony benadert nu Adam en zet hem onder druk. Hij wil een weekeind met Mary hebben. Dan kunnen ze elkaar met rust laten. Adam geeft toe, maar terwijl Anthony Mary oppikt voor een weekeind weg, neemt Adam het leven van Anthony over. Helen lijkt Adam te accepteren als Anthony, maar ze vraagt wel naar zijn dag op de universiteit. 
Ondertussen ontdekt Mary dat het niet Adam is met wie zij op pad is. Dit leidt tot een ruzie in een auto en een verkeersongeluk met dodelijke afloop. 

En zo blijft Adam achter als Anthony in een veel leuker leven. Maar wanneer hij zijn nieuwe vrouw volgt een kamer in, blijkt zij ook een spin te zijn.

Conclusie
Een zeer intrigerende film! Wat betekent dit allemaal? Hoe kan het dat Adam een exacte kloon heeft in Anthony. Niet alleen lijken zij op elkaar, zij hebben ook nog dezelfde littekens. Het enige verschil is hun karakters en het feit dat Anthony een afdruk van een trouwring op zijn vinger heeft.
Zijn zij een tweeling? De moeder van Adam (Rossellini) zegt van niet en zij moet het weten. Maar zij haalt Adam en Anthony door elkaar. Zij denkt dat Adam fantasiën heeft over acteur worden, terwijl het Anthony was die acteur was. En zij denkt dat Adam van bosbessen houdt, terwijl dat ook weer Anthony was.

Leidt Adam/ Anthony aan een geestesziekte? Dat hij twee levens wil leiden? Een leven als afgeleefde docent, met als fantasie het leven van de veel stoerdere Anthony? Of is het juist Adam die de succesvolle docent is, terwijl Anthony nooit veel verder is gekomen dan "derde loopjongen" in een film? En zijn de gebeurtenissen een poging van Adam om zijn twee persoonlijkheden te integreren?

Wat is de rol van de spinnen? Zij worden iedere keer geassocieerd met seks (een spin in een seks-show, een blote dame met spinnenkop in een droom en een zwangere echtgenote die veranderd in een spin). Heeft Adam/ Anthony eigenlijk een niet onderkende angst voor seks/ relaties en waar dat toe leidt, zwangerschap?  Kan hij vanwege die angst geen stabiele relatie met vrouwen aangaan (Anthony gaat vreemd, terwijl een bloedmooie zwangere vrouw thuis op hem wacht, de relatie tussen Adam en Mary is ook niet ideaal). Leidt deze angst tot dromen over spinnen en zijn gespleten leven? Durft Adam de verantwoordelijkheden van het vaderschap niet aan en springt hij daarom als Anthony uit de band?

Wat is de rol van de totalitaire staat? Dat is een onderwerp waar Adam over doceert. Maar is het misschien ook de samenleving waar Adam in leeft? De architectuur van de gebouwen waar hij woont en werkt is typisch Brutalistisch (ze staan ook allemaal in Toronto). De overdaad aan beton en het gebrek aan bomen en groen voelt erg onaangenaam aan. Als docent lijkt Adam niet veel te verdienen, terwijl hijzelf doceert dat totalitaire regimes altijd als eerste het onderwijs de nek omdraaien, om het volk dom te houden. Verder ziet alles er wel modern, maar ook redelijk viezig uit. Alles is donker en schimmig en over de stad lijkt altijd een waas van smog te hangen. Heeft hij daarom last van nachtmerries? Zijn de spinnen zijn onderdrukte angsten over het leven in een staat waarin hij niet veilig is?

Spelen de bosbessen nog een rol van betekenis?

Zeker kijken wanneer je de kans krijgt!

zondag 7 juli 2019

Pendragon LXX - Percival

Eerder dit jaar vond er een huwelijk plaats. Ygritte en Turquine zijn nu op een welverdiende huwelijksreis. Maar Sir Marcus Livius van Broughton en Sir Benno van Steeple Langford beleven dit jaar nog allerlei avonturen.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Ygritte, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen (afwezig)

Camelot, zomer 535

Na het grootse huwelijk tussen Ygritte van Burcombe, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen en Turquine van Quinqueroi Forest, besluit Hoge Koning Arthur om terug te keren naar Camelot. Daar zal hij met zijn vrouw Ysolde wat andere hooggeplaatste gasten ontvangen. Octa, Cynning van Kent en zijn vrouw, Cwene Guinevere besluiten ook om wat tijd door te brengen in Camelot. Sir Marcus en Sir Benno begrijpen waar de actie zal zijn dit jaar en vervoegen zich ook aldaar. 

Sir Kay
van Winterbourne Stoke

Hoge Koning Ysolde neemt haar taken als Koningin erg serieus en organiseert in deze warme zomerdagen ook verschillende bijeenkomsten. Tijdens een picknick in de rozentuin gebeuren er bijzondere dingen. Alle vooraanstaande ridders en hun dames hebben zich verzameld in de rozentuin. Zij genieten van lekker eten en drinken en praten met elkaar. De ridders en dames die daar talent voor hebben, dragen liederen voor. Het is een erg genoeglijke middag.

Maar dan komt er een ridder te paard de tuin in gereden. Dat is natuurlijk al shockerend genoeg en iedereen spreekt er schande van. Deze ridder stijgt af voor Hoge Koningin Ysolde. Hij daagt alle aanwezige ridders uit om met hem de strijd aan te gaan. En als kers op de taart gooit hij Hoge Koning Ysolde haar beker wijn in het gezicht. Het hof barst uit in woedend geschreeuw, maar niemand heeft zijn wapenrusting bij zich, dus de onbekende ridder kan zich makkelijk uit de voeten maken. 

Terwijl de ridders vechten om de toestemming van de Hoge Koningin om haar eer te verdedigen tegen deze brute aanslag op haar persoon en haar stomme dwergen (een gift van de weduwe van Koning Pellinore van Norgales) proberen de wijn van haar kleed te deppen, komt er weer een ridder de tuin in gereden. Dit is een jongeman. Zijn uitrusting is belachelijk, hij ziet eruit als een kleuter die uit de keuken van zijn moeder zijn wapenrusting heeft samengesteld van potten en pannen. 
De dwergen herkennen hem meteen en verbreken hun stilzwijgen. Ze begroeten hem als Percival, zoon van Koning Pellinore van Norgales. Het was in 512 dat Koning Pellinore de vaders van Sir Marcus en Sir Benno lastig viel in het ven van Otmoor. Percival is wat onbehouwen als hij Sir Kay aanspreekt.

Pellinore, Koning van Norgales, 

Percival: "He, jij daar, grote kerel. Wie is Arthur?"
Kay op verblufte toon: "Jongeman, waarom wil je Arthur Pendragon, Koning van Logres en Hoge Koning van Heel Brittannië spreken?"
Percival, nog geheel onschuldig: "Nou, ik wil graag ridder worden, net als mijn vader. Mijn moesje heeft uitgelegd dat ik dan bij Arthur moet zijn. Dus, wie is dat?" 
Kay is nu woedend en zegt: "Nou, ga naar buiten, naar het toernooiveld, versla de ridder die daar staat, en dan slaan we je tot ridder!"
Zonder verdere plichtplegingen keert de jongeman zijn paard en gaat naar het toernooiveld. Terwijl de andere ridders nog de aandacht van Hoge Koningin Ysolde proberen te trekken, gaan Sir Marcus en Sir Benno bij het toernooiveld kijken of zij deze Percival nog bij moeten staan. Maar dat blijkt niet nodig te zijn. Met zijn javelijn, niet meer dan een stok met een gebrande punt, heeft hij de onbekende ridder al gedood. En nu staat hij de kledij van de ridder nader te bestuderen.

Wanneer de ridders de jongeman voorzichtig naderen, begint hij hen vragen te stellen. Hij wil weten wat de vreemde, metalen kledij is, die deze ridder draagt. Sir Marcus en Sir Benno vertellen hem over de nut en noodzaak van een wapenrusting. Zij helpen hem met het aantrekken van deze nieuwe wapenrusting. Wanneer eindelijk andere ridders naar het toernooiveld komen, is Percival gehuld in de wapenrusting van de dode ridder. Hij neemt ook het paard van zijn slachtoffer. Hij neemt afscheid van zijn nieuwe vrienden.

Percival

Percival: "Laat Arthur weten dat ik hem trouw ben, maar ik zie dat ik nog veel moet leren. Breng deze beker terug naar de Koningin als teken van mijn trouw. En ik zal terugkeren wanneer ik de beleding die die Grote Kerel aan de dienaren van mijn moeder en van de Koningin deed, kan wreken."

Enigszins beduusd keert iedereen weer terug naar Camelot. Ook Sir Kay is enigszins onder de indruk, hoewel hij probeert te doen alsof dat niet het geval is.

Sir Marcus en Sir Benno zijn het lot van Vrouwe Elyzabel van Cameliard nog indachtig. In 533 huwde zij Prins Philip, een lid van de Koninklijke familie van de Franken. Maar tijdens het huwelijk van Ygritte en Turquine kregen zij bericht dat Elyzabel slecht behandeld wordt door haar man. Is dit een voorbode van strijd met de Franken? Sir Marcus en Sir Benno besluiten onder het mom van een handelsreis naar Bordeaux eens een kijkje te nemen in het land van de Franken.

Bordeaux
Voor de wijn

In Bordeaux houden Sir Marcus en Sir Benno vast aan hun 'coverstory' van wijnhandel. Samen met hun stewards bezoeken ze wijnhandelaren en kopen het een en ander in. Maar ook leggen ze hun oor te luisteren. En ze horen verschillende verontrustende dingen. De animositeit jegens de Britten in Brittannië en in Bretagne is nog steeds hoog. De Britten zijn verantwoordelijk voor de dood van Koning Claudas, de Britten regeren nu over Bretagne, de Britten staan de heerschappij van de Franken over geheel Frankenland in de weg. Het wordt Sir Marcus en Sir Benno koud om het hart. 

Wanneer Sir Marcus en Sir Benno verder reizen naar Ile de France, waar Elyzabel is gaan wonen, met haar man, Prins  Philip, worden de mensen steeds terughoudender met het delen van informatie. Het is duidelijk dat Sir Marcus en Sir Benno geen Franken zijn en zij worden gewantrouwd. Een oplettende Sir Benno ziet echter wel dat overal waar zij komen, mensen bezig zijn met oorlog. Er worden alleen pijl- en speerpunten gesmeed, er worden alleen laarzen gemaakt. Alles staat in het teken van een komende oorlog. 

Eenmaal bij het kasteel van Prins Philip aangekomen, wordt Sir Marcus en Sir Benno de toegang geweigerd! Zoiets heeft Sir Marcus nog nooit meegemaakt.Uit pure boosheid trekt hij zich terug en gaat de toegangsweg tot het kasteel bewaken. Hij laat niemand meer door. De eerste dag stuurt hij een paar boertjes weg, die hun waren willen verkopen aan de bewoners van het kasteel. 
De volgende dag komt er een ridder naar buiten gereden, die probeert om Sir Marcus weg te jagen. Sir Marcus gaat de strijd aan met deze jonge blaag. Na een paar stoten over en weer weet hij de jonge ridder te verslaan. Kort daarna komt er een ervarener ridder naar buiten gereden. Deze wil ook sir Marcus verjagen, maar vraagt zich al snel af waar hij mee bezig is. Hij weet heel goed dat zijn heer gastvrijheid had moeten verlenen aan andere ridders. Uit pure schaamte trekt hij zich terug om als heremiet te gaan leven in het woud (Passion Loyalty Lord Fumble)

Dan komt eindelijk Prins Philip op het toneel. Dit keer neemt Sir Benno de honneurs waar en slaat Prins Philip in een keer bewusteloos van zijn paard. Dan begint Sir Benno uit te wijden over de verplichtingen van het ridderschap, de schone taak van gastvrijheid en nogmaals het verzoek om de nacht door te mogen brengen in het kasteel. 
In het kasteel treffen Sir Marcus en Sir Benno Vrouwe Elyzabel. Haar huwelijk met Prins Philip is slecht, zo slecht dat hij haar mishandeld. Zij wil het liefst terugkeren naar Brittannië. Met Elyzabel op sleeptouw trekken de ridders snel terug naar Brittannië, waar zij als helden onthaald worden. Een oorlog met de Franken lijkt onvermijdelijk. Dit is alles waar de ridders van de Ganis op hebben gewacht!

Winterphase 535/ 536

Sir Benno krijgt een zoon en noemt deze Bran. 
Flavia, zuster van Sir Marcus krijgt een zoon, maar wil niet zeggen wie de vader is. Ze noemt hem Remus. 





vrijdag 5 juli 2019

Paths of Glory...

...lead but to the grave.

Deze opwekkende zin komt uit het gedicht Elegy Written in a Country Chruchyard van Thomas Gray. Het is ook de titel van een zeer deprimerende oorlogsfilm, Paths of Glory (1957). Hij werd een tijdje geleden uitgezonden door de BBC en er was een introductie van Lynne Ramsay bij. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Humphrey Cobb.

De filmposter is al deprimerend. 

Paths of Glory is een film van Stanley Kubrick (Spartacus, The Shining). De belangrijkste hoofdrollen zijn voor Kirk Douglas (20.000 Leagues under the Sea, Spartacus), Adolphe Menjou, George MacReady, Joe Turkel (Blade Runner), Ralph Meeker (The Dirty Dozen) en Timothy Carey.

Spoilers

Het is WOI, de oorlog is vastgelopen in een loopgravenoorlog. 

Dag 1
In een zeer luxueus kasteel in Frankrijk vraagt Generaal Broulard (Menjou) aan een ondergeschikte Generaal Mireau (MacReady) om een nabijgelegen heuvel, "Anthill" in te nemen. Generaal Mireau twijfelt. Zijn mannen zijn vermoeid van eerdere slagen, hij kan weinig extra steun krijgen. Maar wanneer Generaal Broulard hem voorhoudt, dat Generaal Mireau zo carriere kan maken, is hij al vrij snel om. Deze aanval zou al over een dagen plaats moeten kunnen vinden.

Generaal Mireau gaat meteen naar de viezige, modderige loopgraven in de buurt van de Anthill. Daar bezoekt hij de troepen en geeft Kolonel Dax (Douglas) de orders voor de aanval, de volgende dag. Kolonel Dax protesteert, zijn mannen zijn te vermoeid en uitgeput na de laatste slagen, om een zinvolle poging tot verovering van de Anthill te doen. Iedereen zal sterven en alleen maar het Franse leger verzwakken. Mireau geeft zijn orders en verwacht dat die worden uitgevoerd. 

Dag 2
De mannen van Kolonel Dax beginnen aan hun aanval, maar zij worden teruggeslagen door de Duitsers en bereiken niets. Generaal Mireau is zo woedend over hun gebrek aan inzet, dat hij orders geeft om op de eigen loopgraven te vuren, om zo soldaten uit de loopgraven te jagen. 
Diezelfde middag nog wil Generaal Mireau 100 mannen laten executeren wegens lafheid in de strijd. Generaal Broulard en Kolonel Dax weten dat af te zwakken naar een man per compagnie. Diezelfde middag nog moet een krijgsraad plaatsvinden om deze drie mannen (Turkel, Meeker en Carey) te veroordelen. Kolonel Dax verzoekt dat hij deze mannen bij mag staan met juridische ondersteuning.
De krijgsraad is duidelijk een vooropgezet plannetje om de drie geselecteerde mannen te veroordelen. Er worden leidende vragen gesteld, verzachtende omstandigheden worden niet geaccepteerd en getuigenissen worden niet geloofd. De drie mannen worden ter dood veroordeeld en meteen naar een gevang gebracht.
Die avond bereiden de gevangen zich voor op hun dood de volgende morgen. Ze krijgen hun galgemaal en een priester komt langs voor een laatste biecht.

Ondertussen gloort er hoop. Kolonel Dax krijgt te horen van het plan van Generaal Mireau om zijn eigen troepen te laten bombarderen om ze de loopgraven uit te krijgen. Hij probeert met deze informatie Generaal Broulard onder druk te zetten om de veroordeling van de mannen ongedaan te maken. Maar Generaal Broulard laat zich niet onder druk zetten.

Dag 3
De mannen worden zonder pardon geëxecuteerd voor hun vermeende lafheid. Ook wanneer een van hen in de nacht gewond is geraakt en nauwelijks nog weet wat er gebeurd. Bij een nabespreking tussen Generaal Broulard, Generaal Mireau en Kolonel Dax, geeft Generaal Broulard aan dat Mireau een verdere carriere wel kan vergeten, nu duidelijk is dat hij op zijn eigen troepen wilde schieten. Wanneer een woedende Mireau vertrokken is, probeert Generaal Broulard Kolonel Dax te promoveren naar de functie van Mirea. En hij is stomverbaasd wanneer Dax oprecht bleek te zijn in zijn afwegingen om zijn mannen te beschermen.
De mannen van Dax vieren feest in een herberg, niet wetende dat zij alweer zijn opgeroepen om terug te keren naar het front voor een nieuwe ronde van zinloze aanvallen en tegenaavallen. 


Conclusie

Wat een deprimerende film! 
Deze film geeft pas echt goed de zinloosheid en onrechtvaardigheid van de oorlog weer. Terwijl generaals ver van het front in allerlei overdadige luxe zinloze aanvallen bedenken en organiseren, zitten in de vieze modderige loopgraven de mannen uit de lagere sociale klassen daadwerkelijk en smerige werk op te knappen. Ze krijgen daarvoor nauwelijks waardering en wanneer ze gewond of getraumatiseerd raken, hoeven ze niet te rekenen op ondersteuning. Wanneer ze niet meegaan in de megalomane ambities van hun meerderen, worden ze gedood wegens lafheid. 
In deze relatief korte film wordt heel duidelijk gemaakt op welke manieren de bovenklasse de onderklasse eronder houdt. Lager geplaatsten hebben geen enkele invloed op beslissingen die hun gehele verdere leven of gezondheid zullen beïnvloeden. Dit geldt zowel voor de gewone soldaten, als voor de lagere officieren. Daarnaast kunnen de gewone soldaten ook niet rekenen op een eerlijke rechtspraak, een laatste redmiddel om hun gelijk te halen. Die wordt ook misbruikt door de hoge geplaatsten om hun eigen zin door te drijven. 

Verder is dit een oogstrelende film. Stanley Kubrick gebruikte zwart-film, maar dat maakt de beelden eigenlijk alleen maar aangrijpender. De loopgraven zijn vrij precies nagebouwd. En er zijn een paar mooie, lange shots, waarbij iemand over de lengte van een loopgraaf gevolgd wordt. Dat heeft heel mooi de claustrofobische setting weer. Verder is ook het gebombardeerde landschap tussen de loopgraven goed in beeld gebracht. De grond is volledig overhoop gehaald door de inslag van bommen. Her en der liggen kapotte machines en overal zijn hekken en verdedigingslinies. Soms ook nog de lichamen van gevallen kameraden. De oorlog brengt niets dan dood en verderf. 

Tot slot deed de film me ook sterk denken aan Blackadder Goes Forth, waarin Blackadder samen met Baldrick en George ook vastzitten in de loopgraven, de hele tijd plannen smeden om te ontsnappen, terwijl de hoge geplaatsten hun uiterste best doen om met de verkeerde strategie de oorlog te winnen. 

Ga zeker kijken wanneer je de kans krijgt, en dan nooit meer oorlog voeren. 

dinsdag 2 juli 2019

Boontjes doppen

De oogst gaat maar door. Nadat ik eerst alle kapucijners binnen heb gehaald (en wat zijn die lekker met ui en paprika en wat augurk!), was het nu tijd voor de eerste oogst tuinbonen.

Tuinbonen

Al jaren en jaren heb ik tuinbonen in de tuin. En ik vind het heerlijk. De Tuinbonen spelen ook een grote rol in de Romeinse en Arabische keuken. Meestal eet ik mijn tuinbonen in een hartige salade, met tomaat en geitenkaas. Maar misschien dat ik dit keer eens moet proberen om hummus te maken van tuinbonen, in plaats van kikkererwten. Ik vind dat altijd lekker met brood of groentestengels. Maar misschien dat dit een leuke variant is. 

En tuinbonen zijn zo lekker makkelijk. Ik laat er altijd een paar voorkiemen, in bakjes in de vensterbank vanaf februari of zo. Maar eigenlijk kan je ze ook na de ergste vorst gewoon eens in de grond gooien en wachten tot ze in de loop van maart/ april om hoog komen en de dan oogsten in de loop van juni en juli. Erg makkelijk, daar houd ik van.