Translate

zondag 24 maart 2019

Wonder Woman

Een tijdje terug verteld ik al over onze bibliotheek, met een uitgebreide film collectie. Daar leenden we onlangs ook de film Wonder Woman (2017) van Patty Jenkins (Monster) en met Gal Gadot en Chris Pine (Star Trek) in de belangrijkste rollen. Verder zien we ook nog Robin Wright (The Princess Bride), Danny Huston, David Thewlis (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, Macbeth), Ewen Bremner (Trainspotting, Snowpiercer) en Lucy Davis (Shaun of the Dead). 

Add caption

Wonder Woman is een stripheld, die al sinds 1941 actief is. Ze was een heel wel heel vroeg voorbeeld van een feministische en geëmancipeerde vrouw in de verder vooral door mannen gedomineerde wereld van superhelden. Haar ontstaansgeschiedenis is ook bijzonder om te lezen, verdiep je er eens in. 

Maar goed, door naar de film. 

Spoilers

De film opent met Diana (Gadot) die in het Louvre een oude foto ontvangt. Het zijn vier soldaten tijdens WOI en zijzelf. Wanneer zij de foto onder ogen krijgt, denkt zij terug aan haar jeugd en hoe alles zo gekomen is, dat de foto tot stand kon komen. 

Diana groeit op als enig kind van de Amazones, op het verborgen eiland Themyscira. Zij wordt opgevoed en na enige strubbelingen getraind door haar moeder (Nielsen), tante (Wright) en andere vrouwen. En ze is veruit de beste. Het eiland is verborgen, omdat de Amazones de laatste bewakers zijn die de woeste god Ares tegen zouden kunnen houden. 
Op een dag weten soldaten uit WOI de weg te vinden naar Themyscira. Het gaat om Steve Trevor (pine), een Amerikaan en zijn Duitse achtervolgers. Hij vertelt hen over de gruwelen van WOI en de ontwikkeling van mosterd gas door de Duitsers. Diana concludeert dat zoveel gruwelijks wel het werk moet zijn van Ares en zij neemt de wapenen op en verlaat met Steve Themyscira. 

In Londen proberen Steve en Diana iedereen ervan te overtuigen dat Generaal Ludendorff (Huston) van plan is om aan het Westelijk Front dit monsterlijke nieuwe gas te gebruiken op de troepen. Niemand heeft er veel oren naar om er wat aan te doen, want er zijn ook geheime vredesbesprekingen gaande, die willen ze niet laten mislukken met een missie. 
In Londen wordt Diana ook geconfronteerd met een samenleving die door mannen gedomineerd wordt. Ze wordt niet serieus genomen, mensen willen niet met haar praten en ze kan niet vechten. Alles wat ze thuis wel kon natuurlijk. 

Sir Patrick Morgan (Thewlis) gelooft het verhaal van Steve en Diana wel en geeft hen de mogelijkheden om een kleine, geheime misse uit te voeren met ondersteuning van een klein team (met onder andere Davis en Bremner). Ze gaan naar het front in België, weten het stadje Veld te ontzetten en vieren deze kleine overwinning. Ze leren dat het Duitse Opperbevel niet ver weg zit, ook in België. 
Dan speelt deze film in de periode Maart - November 1918, toen zat het Duitse Opperbevel in Spa. Wat je dichtbij noemt trouwens, de afstand tussen Veld en Spa is 244 km. Zelfs met moderne auto's en wegennet doe je daar ongeveer 2:30 uur over.

Nu ontstaat het eerste conflict tussen Steve en Diana. Steve wil zijn eigen missie uitvoeren, het vinden en vernietigen van het gifgas. Maar Diana wil Generaal Ludendorff doden, aangezien zij denkt dat hij een incarnatie van Ares is. Door hun gekibbel is Ludendorff in staat om het gas te lanceren en daarmee het dorp Veld uit te roeien. Een woedende Diana volgt Ludendorff naar een nieuwe basis, waar een vliegtuig met meer gas wordt volgeladen, met als bestemming Londen. 
Na een gevecht doodt Diana Ludendorff, maar hij blijkt toch geen Ares te zijn. De oorlog stopt niet. Ondertussen is Steve zich nobel aan het opofferen door het gas op een veilige plek tot ontploffing te brengen, maar zelf sterft hij daarbij ook.  

Patrick Morgan verschijnt en onthult dat hij Ares is. Hij zegt dat hij geen oorlogen meer creëert, maar mensen iedere keer manipuleert. De grootste gruwelijkheden verzinnen ze er dan zelf bij. Mensen zijn corrupt en zijn het niet waard om gered te worden. Bijna geeft Diana het op, maar dan denkt ze aan Steve en de andere dappere mensen die ze heeft leren kennen. Er is genoeg goedheid in de mens om door te strijden. Ze verslaat Ares.

Conclusie

Ik vond de film maar so-so. Gal Gadot is een prima Wonder Woman en Chris Pine en de anderen zijn ook prima acteurs. Maar ik vond het verhaal wat saai en voorspelbaar. Een jong kind is belast met een profetie en belangrijke toekomst, zijn (of haar) hele leven staat in het teken van trainen voor het belangrijke moment. Dat moment komt, maar is toch wat anders dan verwacht en gehoopt. Maar uiteindelijk wordt er toch de goede beslissing genomen. Dat verhaal hebben we natuurlijk al veel vaker gezien en dit voegt niets toe. 

Verder is er ook wat humor te halen uit het feit dat Wonder Woman uit een totaal andere cultuur komt en moet wennen aan de door mannen gedomineerde cultuur van de westerse wereld in 1918. Maar ik vond het wat zwak. 

Dus, fijn om eens te zien, zeker omdat er zoveel over te doen was. Maar uiteindelijk niet heel spannend. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten