Pendragon LXVI - Hekserij

Na wat geschuif met agenda's komt onze groep weer bijeen. In het nabijgelegen Goffertstadion loopt een voetbalwedstrijd helemaal uit de hand, maar wij zetten stug door.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres

Ygritte, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen
Benno van Steeple Langford
Perin van Tisbury

Vroege lente 532, Camelot

Vorig jaar waren de ridders in Ierland en hielpen zij een jonge Ier met het winnen van de hand van zijn geliefde. In de tussentijd had Hoge Koning Arthur de grootste moeite om een opstand onder leiding van de Angelse heks Camilla te onderdrukken. Wanneer de ridders aankomen in Camelot treffen zij daar Hoge Koningin Ysolde. 

Huilend valt Ysolde haar zus Ygritte in de armen. Arthur is ook slachtoffer geworden van de heks Camille! Hij is gevangengenomen, samen met veel andere ridders. Al bijna een jaar heeft ze niets van hem gehoord! Deze heks is misschien wel de grootste dreiging voor het rijk van Arthur in lange tijd. 

De ridders kunnen dit niet op zich laten zitten. Sir Benno legt contact met zijn tante Morgaine, om te vragen of zij hier meer van weet. Maar Morgaine doet daar erg onduidelijk over. Dan trekken zij naar de Moerassen van Anglia. Met een Saxische gids, genaamd Knut trekken de ridders, zonder hun paarden of hun metalen wapenrusting de Moerassen in. De Moerassen zijn mistig en naargeestig. De vele smalle waterloopjes, het riet en de vele krom-gegroeide bomen benemen de ridders het zicht. Zonder hun paarden en wapenrustig voelen zij zich ook erg kwetsbaar. 

Wanneer zij na een nacht slapen op een klein eilandje, de volgende morgen wakker worden, zien zij dat een deel van het moeras veranderd is in een hypermodern stenen kasteel met een zeer mooi vormgegeven tuin erom heen. Hier is duidelijk magie aan het werk geweest. Sir Perin doet zijn best om zijn ogen niet te geloven, in de hoop dat dit niet meer is dan een zinsbegoocheling en het snel weer zal verdwijnen. Sir Benno en Ygritte en hun gids benaderen het kasteel. Zij lopen door de tuin, tussen de struiken en de bloembedden. In de verte zien zij nog een tuinhuisje. 

Ygritte bonkt op de deuren van de kasteelpoort, maar er komt geen reactie. Dan verschijnt er uit het tuinhuisje een enorme ridder. Hij noemt zichzelf Gadrasolain. Hij doodt als eerste de Saksische gids, maar moet dan het onderspit delven tegen Sir Benno. 

Maar dan wordt de vreemde magie van deze plek goed duidelijk. Dit keer verschijnt een echt reusachtige ridder vanuit het tuinhuisje. Hij is wel meer dan 4 meter groot en brult dat zijn naam Hargodabrans is. Met een enorme bronzen knuppel mept hij om zicht heen. Sir Benno en Ygritte maken zich ernstig zorgen. Ygritte besluit om de tuin in de fik te steken, ze dreigt met een fakkel een prachtige Hortensiastruik te verbranden. Maar in plaats van brand, begint de struik te kronkelen, de takken wikkelen zich om de armen en benen van Ygritte. Wanhopig probeert zij de verstikkende ranken kapot te hakken. 

Sir Benno gaat de strijd aan met deze gruwelijke ridder, die wel twee keer zo groot is als hijzelf. Hij mikt op de benen. Hargodabrans laat van schrik zijn knuppel vallen en zo weet Sir Benno flink wat schade aan te richten. Hargodabrans stort bewusteloos ter aarde. Nu kan Sir Benno zich richten op het ontzetten van Ygritte. 

Ygritte heeft de plant verslagen, maar al snel komen er twee nieuwe, die hun ranken uitstrekken naar haar. Ygritte wordt door de planten naar het kasteel gesleurd. Sir Benno probeert haar bij te staan, maar hij wordt aangevallen door lege wapenrustingen die nu uit het tuinhuisje komen marcheren. Hij vlucht weg. Sir Benno kan niet ontkomen aan de geanimeerde wapenrustingen. Hij wordt het kasteel in gesleurd. 

Sir Perin ziet het allemaal gebeuren en besluit dat hij alleen hier niets meer uit kan richten. Helemaal alleen probeert hij uit de Moerassen te komen, iemand moet verslag uitbrengen over wat hier gaande is. Maar zonder gids is het lastig om de koers te bepalen in de Moerassen. Dagen zwerft hij rond, voor hij gevonden wordt door ridders onder leiding van Sir Griflet.

In de kerkers van het Kasteel van de Rots komen Sir Benno en Ygritte weer bij. In deze ondergrondse ruimte worden veel ridders vastgehouden. Als snel herkennen zij oude bekenden als een jonge Lancelot, Sir Galehaut, Sir Gawaine, Sir Ector. Zij zijn allen overwonnen door de magie van Camille, de Angelse Heks. Sir Benno en Ygritte zijn verbaasd dat deze dappere ridders zich hebben laten vangen. 

Er zijn ook nog twee Saksische jongedames, Leoflaed en Heahflaed, die dagelijks eten brengen voor de gevangenen. Nu er een vrouw gevangen is genomen, ontstaat er een plan. Leoflaed neemt een extra jurk mee. Ygritte doet deze aan. Vanaf nu blijft Heahflaed achter in de kerkers, Leoflaed gaat met Ygritte weer naar buiten. De wachters zien het verschil toch niet. Zo kan Ygritte onderzoek doen naar de inrichting van het kasteel. 

Dan besluiten Ygritte en Leoflaed om elke dag een of meer wapens onder hun kleren de kerker in de smokkelen. De wachters zijn dom en denken dat vrouwen toch zo een plan niet kunnen bedenken. En in de kerkers zitten verschillende ridders, die heel goed om kunnen gaan met wapens. Na een paar dagen zijn de belangrijkste ridders wel voorzien van wapens en wordt er een uitbraak geregeld. De ridders maken gehakt van de Angelen die het kasteel bemannen. 

Sir Benno en Ygritte gaan op zoek naar Hoge Koning Arthur, die hier ook gevangen gehouden wordt. Snel weten zij hem te vinden. Hij denkt eerst dat Ygritte eigenlijk zijn vrouw Ysolde is en is erg blij haar te zien. Dan gaan Benno en Ygritte verder op zoek naar Camille. Wanneer zij haar vinden, werpt Benno een speer, die haar ernstig verwond. 

Maar Camille is niet voor een gat te vangen. Snel zet zij een tovermuts op. Zij veranderd in een Adelaar en vliegt weg over de Moerassen. Voor nu is zij verslagen, maar zal zij ooit nog voor problemen zorgen?

Benno steelt de boeken van Camille en levert die aan Morgaine. Die daar erg blij mee is. 

Winterphase 532/ 533

Sir Perin krijgt nog een kind met zijn vrouw Arabella, maar zijn halfbroer Gilmere van Exeter blijkt vermoord te zijn. Dit kan hij natuurlijk niet op zich laten zitten. Gilmere was een zoon van de tweede vrouw van zijn vader, Cygna. 

Koning Arthur en Ysolde krijgen een dochter. 

Spider Man

Weer een korte lofzang op onze bibliotheek! Onze bieb is geweldig. We kunnen er niet alleen fijne series als American Gods krijgen, maar ook films als Wonder Woman en Spider-Man: Homecoming (2017). Die laatste hebben we onlangs ook met de kinderen gekeken. En ook zij waren onder de indruk van de dappere avonturen van Spider-Man.

Nou ligt hij nog lekker rustig. 

Spider-Man: Homecoming is gemaakt door Jon Watts. Verder speelt Tom Holland de titelrol. Hij is inmiddels wel een (jong) onderdeel van de MCU en we zagen hem eerder in Civil War en in Infinity War. Het verhaal van deze film vindt plaats tussen die twee films in. Verder zien we ook nog Michael Keaton (Batman, Birdman), Robert Downey Jr. (Wonder Boys, Sherlock Holmes) en Marisa Tomei (the Wrestler).

Spoilers

Acht jaar geleden

De film begint met de nasleep van The Avengers. Toen was New York vakkundig aan puin geslagen door het invasie leger onder leiding van Loki. En nu moet dat opgeruimd worden, onder andere door Adrian Toomes (Keaton) en zijn loyale, hardwerkende mannen. Maar hij wordt van de klus gehaald, omdat het opruimen van onduidelijk, buitenaards materiaal voor allerlei problemen kan zorgen. Daar houdt de overheid graag een oogje op in de vorm van mevrouw Hoag (Daly). Een gekrenkte Toomes besluit dan om wat spullen achter te houden. Een paar van zijn mannen weten deze spullen te gebruiken en aan te wenden voor zijn eigen doeleinden. Toomes besluit het criminele pad op te gaan met deze nieuwe technologie. 

Acht maanden geleden

(Niet teveel nadenken over de precieze tijdlijn). Happy (Favreau), nog altijd de personal assistant van Tony Stark, haalt de jonge Peter Parker op en neemt hem mee naar Berlijn, waar hij kan vechten met Tony tegen Captain America. 

Dat is gek. Civil War was vrij duidelijk dat het gevecht waar Spider-Man bij betrokken was, in Leipzig plaatsvind, Halle Airport om precies te zijn. Berlijn ligt ongeveer 200km van Leipzig af. Met de auto doe je daar meer dan twee uur over. Waarom niet Peter meteen naar Leipzig gebracht?

Via een paar vlog-beelden zien we Peter's impressie van het gevecht tegen de andere Avengers en hoe spannend hij het vindt. Hij denkt/ hoopt dat hij voor nu lid is van de Avengers. Maar Tony legt hem uit dat hij voorlopig beter onder de radar kan blijven.

Huidige tijd

Peter is nog maar vijftien en vat de woorden Tony Stark verkeerd op. Hij verwaarloost zijn studie en zijn vrienden om te wachten op een belletje van Tony. Verder concentreert hij zich volledig op het bestrijden van de misdaad in New York. Hij staat er helemaal alleen voor en heeft alleen contact met Happy, die niet zit te wachten op een overactieve puber.

Sorry, Tony Stark slaat de plank hier weer volledig mis. In Civil War vond ik het al niet ok dat Tony een minderjarige tiener over de landsgrenzen heen smokkelde om deel te nemen aan een gevecht met superhelden. En nu blijkt dat hij de voogd van Peter Pakers, zijn Tante May (Tomei), voorloog over wat Peter daar ging doen. 
Dan wekt hij de suggestie dat als Peter maar voldoende zijn best doet, hij ooit bij de Avengers kan. Er totaal geen rekening mee houdend dat hij nog steeds maar een kind is, en dit soort vage beloften niet op waarde kan schatten. Daarna heeft hij zelf nauwelijks contact met Peter en Happy heeft duidelijk geen zin in deze taak. Als gevolg hiervan verwaarloost Peter de dingen die NU voor zijn opvoeding en ontwikkeling van belang zijn (opleiding, familie, vrienden), zoekt het gevaar op en kan niet rekenen op die mensen die hem zouden moeten beschermen. 
En later blijkt dat Tony dit doet uit een soort misplaatste vadergevoelens. De relatie die hij nooit had met zijn vader (zie wederom Iron Man 2 en Civil War) probeert hij nu te herbeleven met een jonge Peter, die ongetwijfeld ook op zoek is naar een vader-figuur, zijn eigen vader is tenslotte al een tijdje dood. Wat ik eerder zei over de verknipte vader-zoon relaties in het Marvel Universum wordt hier wederom bewezen.  

Tijdens de escapades van Peter in New York stuit hij op een stel criminelen, die met wapens ontwikkeld met buitenaardse technologie, een bank beroven. In gevecht met hen raakt Peter bijna ernstig gewond en een deel van de wijk waar hij woont, wordt ernstig vernield. Later ontdekt hij meer criminelen die deze wapens willen kopen en heeft hij zijn eerste aanvaring met Toomes, die hij bijna niet overleeft. Iron Man weet hem te redden, en geeft de waarschuwing mee dat Peter zich hier niet mee moet bemoeien.
Peter negeert dat natuurlijk. Hij weet een buitenaards wapen mee te pikken en onderzoekt dit samen met vriend Ned. Zij doen onderzoek naar de buitenaardse energiebron. Ze halen meteen ook maar het pak van Spider-Man door hun eigen analyse en halen alle beveiligingen eraf. Hun onderzoek brengt hen op het spoor van Toomes en zijn mannen. Peter ziet hoe deze bandieten weten in te breken in vrachtwagens van de overheidsorganisatie die het buitenaards materiaal verzameld en bewaard (Niet alleen spul van Chitauri uit de Avengers, maar kennelijk ook spul van Age of Ultron ).

Ondertussen hebben Peters activiteiten wel de aandacht getrokken van Toomes en in zijn jeugdige overmoed gaat hij te ver. Een veerpont in New York wordt letterlijk in tweeën gespleten in zijn strijd met de mannen van Toomes. Iron Man moet de boel komen redden en Peter verknalt op deze manier een FBI missie, waardoor Toomes en zijn mannen ontkomen. Een boze Tony neemt Peter zijn mooie pakje af, waardoor hij (in zijn ogen) niets meer voorstelt.
Yeah Tony, geef de vijftienjarige jongen maar de schuld van doorsnee pubergedrag. Misschien had je even na moeten denken, hem niet in gevaar moeten brengen, geen onrealistische verwachtingen moeten creëren en hem niet moeten verwaarlozen. Jij bent de verantwoordelijke volwassene die een mentor-rol op zich wilde nemen. 

Deze straf lijkt toch het beste voor een hevig teleurgestelde Peter. Hij maakt weer contact met zijn vrienden en pleeg-moeder en richt zich weer op school en een leuk meisje. Hij gaat zelfs met haar naar het eind-bal van school. Maar dan komt hij erachter dat zij de dochter is van de schurk, die hij al een paar maanden lastigvalt.
Toomes is de beroerdste niet, Peter heeft zijn dochter gered. Als hij nu besluit om niet meer Toomes en zijn operatie te blokkeren, kan hij verder een leuk leven leiden. Maar Peter kan hij niet laten, hij moet en zal het juiste doen. Maar dan zonder ondersteuning van Tony of zijn uitvindingen. Dus Peter laat bijna het loodje. Maar een echte held heeft geen snufjes nodig, dus hij weet zich te bevrijden uit een ingestort gebouw en Toomes te achtervolgen.
In wanhoop over zijn instortende imperium heeft Toomes nu besloten om een transportvliegtuig van Tony zelf te bestelen, daar zitten natuurlijk de beste spullen. Peter weet dat te stoppen en Toomes te verslaan.
Maar Peters vriendinnetje verhuist ver weg om te ontkomen aan de schande van een criminele vader. Tony is nu wel bereid om Peter lid te laten worden van de Avengers, maar nu wil Peter niet meer, tot hij wat ouder is. En Tante May ontdekt wat Peter eigenlijk doet als hij zegt dat hij huiswerk maakt.

Conclusie

Een hele leuke toevoeging van de MCU. Het verhaal van de jonge held die zijn krachten ontdekt en een evenwicht moet vinden tussen zijn verantwoordelijkheden en zijn mogelijkheden is natuurlijk al eens eerder gedaan, maar het wordt hier fris gebracht. Peter is een geloofwaardige puberale Spider Man die worstelt met de dagelijkse sores van een scholier en de verantwoordelijkheden van een bestaan als superheld.
Ook Toomes is een geloofwaardige vijand. Hij probeert te zorgen voor familie en werknemers en in te spelen op een veranderende wereld. Maar wanneer hij daarbij gefrustreerd word door de overheid, besluit hij het criminele pad op te gaan. Dit geeft ook maar weer aan hoezeer de wereld verandert onder invloed van de Marvel films. Alle zooi blijft liggen en mensen maken daar misbruik van, dat zagen we ook al in Luke Cage.

Zeker een leuke aanvulling, vooral kijken.  

Helden

Even een momentje nemen om een held in het zonnetje te zetten! Toen ik een tijdje geleden 41 werd, kreeg ik van mijn lieve man het boek Mythos, een hervertelling van de verhalen over de Griekse Goden door Stephen Fry. En ik vond het fantastisch!

Heroes

Maar de Griekse Mythen zijn natuurlijk niet compleet zonder de Griekse heldenverhalen over alle stoere mannen en vrouwen die ook veel avonturen beleefden. Dus Stephen Fry heeft die ook maar eens opgeschreven.

En onlangs waren Sander en ik al weer 22 jaar een stel. Het lijkt wel een eeuwigheid. En omdat even wat luister bij te zetten, kreeg ik van hem het tweede deel van de Griekse Mythen en Heldenverhalen. Toch heerlijk om een man te hebben die weet wat je wil.

Wonder Woman

Een tijdje terug verteld ik al over onze bibliotheek, met een uitgebreide film collectie. Daar leenden we onlangs ook de film Wonder Woman (2017) van Patty Jenkins (Monster) en met Gal Gadot en Chris Pine (Star Trek) in de belangrijkste rollen. Verder zien we ook nog Robin Wright (The Princess Bride), Danny Huston, David Thewlis (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, Macbeth), Ewen Bremner (Trainspotting, Snowpiercer) en Lucy Davis (Shaun of the Dead). 

Add caption

Wonder Woman is een stripheld, die al sinds 1941 actief is. Ze was een heel wel heel vroeg voorbeeld van een feministische en geëmancipeerde vrouw in de verder vooral door mannen gedomineerde wereld van superhelden. Haar ontstaansgeschiedenis is ook bijzonder om te lezen, verdiep je er eens in. 

Maar goed, door naar de film. 

Spoilers

De film opent met Diana (Gadot) die in het Louvre een oude foto ontvangt. Het zijn vier soldaten tijdens WOI en zijzelf. Wanneer zij de foto onder ogen krijgt, denkt zij terug aan haar jeugd en hoe alles zo gekomen is, dat de foto tot stand kon komen. 

Diana groeit op als enig kind van de Amazones, op het verborgen eiland Themyscira. Zij wordt opgevoed en na enige strubbelingen getraind door haar moeder (Nielsen), tante (Wright) en andere vrouwen. En ze is veruit de beste. Het eiland is verborgen, omdat de Amazones de laatste bewakers zijn die de woeste god Ares tegen zouden kunnen houden. 

Op een dag weten soldaten uit WOI de weg te vinden naar Themyscira. Het gaat om Steve Trevor (pine), een Amerikaan en zijn Duitse achtervolgers. Hij vertelt hen over de gruwelen van WOI en de ontwikkeling van mosterd gas door de Duitsers. Diana concludeert dat zoveel gruwelijks wel het werk moet zijn van Ares en zij neemt de wapenen op en verlaat met Steve Themyscira. 

In Londen proberen Steve en Diana iedereen ervan te overtuigen dat Generaal Ludendorff (Huston) van plan is om aan het Westelijk Front dit monsterlijke nieuwe gas te gebruiken op de troepen. Niemand heeft er veel oren naar om er wat aan te doen, want er zijn ook geheime vredesbesprekingen gaande, die willen ze niet laten mislukken met een missie. 

In Londen wordt Diana ook geconfronteerd met een samenleving die door mannen gedomineerd wordt. Ze wordt niet serieus genomen, mensen willen niet met haar praten en ze kan niet vechten. Alles wat ze thuis wel kon natuurlijk. 

Sir Patrick Morgan (Thewlis) gelooft het verhaal van Steve en Diana wel en geeft hen de mogelijkheden om een kleine, geheime misse uit te voeren met ondersteuning van een klein team (met onder andere Davis en Bremner). Ze gaan naar het front in België, weten het stadje Veld te ontzetten en vieren deze kleine overwinning. Ze leren dat het Duitse Opperbevel niet ver weg zit, ook in België. 

Dan speelt deze film in de periode Maart - November 1918, toen zat het Duitse Opperbevel in Spa. Wat je dichtbij noemt trouwens, de afstand tussen Veld en Spa is 244 km. Zelfs met moderne auto's en wegennet doe je daar ongeveer 2:30 uur over.

Nu ontstaat het eerste conflict tussen Steve en Diana. Steve wil zijn eigen missie uitvoeren, het vinden en vernietigen van het gifgas. Maar Diana wil Generaal Ludendorff doden, aangezien zij denkt dat hij een incarnatie van Ares is. Door hun gekibbel is Ludendorff in staat om het gas te lanceren en daarmee het dorp Veld uit te roeien. Een woedende Diana volgt Ludendorff naar een nieuwe basis, waar een vliegtuig met meer gas wordt volgeladen, met als bestemming Londen. 

Na een gevecht doodt Diana Ludendorff, maar hij blijkt toch geen Ares te zijn. De oorlog stopt niet. Ondertussen is Steve zich nobel aan het opofferen door het gas op een veilige plek tot ontploffing te brengen, maar zelf sterft hij daarbij ook.  

Patrick Morgan verschijnt en onthult dat hij Ares is. Hij zegt dat hij geen oorlogen meer creëert, maar mensen iedere keer manipuleert. De grootste gruwelijkheden verzinnen ze er dan zelf bij. Mensen zijn corrupt en zijn het niet waard om gered te worden. Bijna geeft Diana het op, maar dan denkt ze aan Steve en de andere dappere mensen die ze heeft leren kennen. Er is genoeg goedheid in de mens om door te strijden. Ze verslaat Ares.

Conclusie

Ik vond de film maar so-so. Gal Gadot is een prima Wonder Woman en Chris Pine en de anderen zijn ook prima acteurs. Maar ik vond het verhaal wat saai en voorspelbaar. Een jong kind is belast met een profetie en belangrijke toekomst, zijn (of haar) hele leven staat in het teken van trainen voor het belangrijke moment. Dat moment komt, maar is toch wat anders dan verwacht en gehoopt. Maar uiteindelijk wordt er toch de goede beslissing genomen. Dat verhaal hebben we natuurlijk al veel vaker gezien en dit voegt niets toe. 

Verder is er ook wat humor te halen uit het feit dat Wonder Woman uit een totaal andere cultuur komt en moet wennen aan de door mannen gedomineerde cultuur van de westerse wereld in 1918. Maar ik vond het wat zwak. 

Dus, fijn om eens te zien, zeker omdat er zoveel over te doen was. Maar uiteindelijk niet heel spannend. 

Een nieuwe lente

Het is weer lente, de winter is voorbij, de dagen worden langer en warmer en overal lopen planten weer uit. Heerlijk!

Kerspruim in bloei

In de achtertuin staat een Kerspruim en na de krokussen is dat altijd de eerste plant die gaat bloeien in mijn tuin. Dan weet ik dat de lente weer aanbreekt en dat het tuinierseizoen ook weer gaat beginnen. 

Inmiddels heb ik wel mijn tuinbonen en kapucijners ingezaaid en steken die al de eerste blaadjes boven de grond, maar verder heb ik nog niet veel gedaan. En er moet veel gebeuren! Na de grote droogte van vorige zomer, is mijn gazon nog steeds niet goed hersteld. Het gras heeft nu flinke competitie van mos en andere planten. Dus daar wil ik stevig schoffelen en nieuw zaad inzaaien. 

Kerspruim van dichtbij. 

En op de moestuin ben ik dit jaar nog niet eens geweest. Daar zal ik ook snel aan de slag moeten. Er moet gespit worden, mest moet verdeeld worden en de grond moet klaar gemaakt worden voor verschillende planten. Zo kunnen binnenkort de bonen en erwten wel de grond in. Maar daarna zullen nog de bloemkool, snijbieten en courgettes weer volgen. En ik ben erg benieuwd wat mijn bessenstruiken zullen opleveren. 

Na de grote oogst van vorig jaar, is nog steeds niet alles op (potten met jam, mensen), en er ligt zelfs nog wat in de vriezer. Dus vorig jaar heb ik de struiken flink gesnoeid, eens kijken wat dat betekent voor het komende jaar. 

Amerikaanse Goden

Lang, lang geleden, toen ik nog in Den Bosch werkte (2011), liep ik daar een keer boekwinkel Adr. Heinen binnen en kocht heel spontaan het boek American Gods (2001) van Neil Gaiman. Hem kende ik al wel. Hij had samen met Terry Pratchett, een andere held van mij, al Good Omens geschreven en Coraline. Neverwhere en Stardust had ik inmiddels ook wel op mijn netvlies staan.

Wat zit je hier nog,
lezen dat boek!

En dit boek vond ik ook weer fantastisch. Een hele fijne mix van fantasy, mysterie en horror. Allemaal in hedendaags America (nou ja, late jaren '90 waarschijnlijk). En toen kwamen de geluiden dat dit verfilmd zou worden tot een serie. Dat heeft uiteindelijk nog lang geduurd, maar in 2017 was het zover. Luie taart die ik ben, nam ik toen niet de moeite om deze serie te kijken via Amazon Prime, maar heb ik gewacht tot de DVD te lenen was via de Bibliotheek alhier. 

De serie

Het boek is verfilmd met Ian McShane (The Pillars of the Earth, John Wick), Ricky Whittle, Emily Browning (Sucker Punch), Pablo Schreiber, Peter Stormare (Fargo, Hansel and Gretel: Witch Hunters), Gillian Anderson (The X-Files), Orlando Jones (Biker Boyz) in de belangrijkste rollen. En ik vind de meesten van hen buitengewoon goed getroffen.

Spoilers

Het verhaal in de serie wijkt meer en meer af van het verhaal uit het boek, dus de waarschuwing is nog wel op zijn plek hier.

Het verhaal opent met Shadow Moon (Whittle), die een gevangenis straf uitzit. Hij wordt een paar dagen eerder vrij gelaten, omdat zijn vrouw, Laura Moon (Browning) is overleden in een auto-ongeluk. Onderweg naar huis treft hij een vervelende, opdringerige oudere man, Mr. Wednesday (Mc Shane), die hem een baan wil aanbieden. Dan krijgt Shadow ook te horen dat zijn beste vriend, die hem een baan had kunnen geven, ook dood is. Nog later, tijdens de begrafenis krijgt hij te horen dat zijn vrouw een affaire had met zijn beste vriend en zij beiden zijn gestorven terwijl ze seks hadden in de auto.

Een geschokte Shadow besluit om dan maar voor Mr. Wednesday te gaan werken. Deze man is duidelijk een crimineel type en hij reist heel de VS door om mensen te werven voor zijn kant van een onduidelijk conflict. Zo komen ze in Chicago uit bij Czernobog (Stormare) en zien we ook het verhaal van andere personen. Allemaal lijken zij in een andere wereld te leven dan die van Shadow Moon.
Er lijkt ook een tegenpartij te zijn, onder leiding van Mr. World (Glover), Media (Anderson) en Technical Boy (Langley). Deze zijn duidelijk wat agressiever en proberen om Shadow Moon aan hun kant te krijgen. In de loop van de serie krijgt dit conflict steeds meer vorm.

En ondertussen is Amerika zelf ook een karakter in de film. Zo wordt er enorm veel ingezoomd op de eindeloze uitgestrektheid van het landschap, de klassieke auto's, motels en goedkope hotels, enorme warenhuizen en het verval en de viezigheid overa.

Conclusie

Een heerlijke serie die smaakt naar meer. Sinds heel kort is seizoen twee weer beschikbaar. Misschien dat ik dit keer toch investeer in een abonnement. Na de eerste drie afleveringen wordt het boek wel redelijk losgelaten. Maar dat geeft niet, voor een TV serie moet je andere keuzes maken. En de keuzes die gemaakt zijn, zijn goede. Ian McShane als Mr. Wednesday is erg goed getroffen, net als Pablo Schreiber voor Mad Sweeney, Peter Stormare als Czernobog en Gillian Anderson als Media. 

Kijken als je de kans krijgt, en zorg dat je klaarzit voor serie 2.

Brood snijden

Een tijdje geleden vertelde ik over de Broodzakken die ik met hulp van wat vrienden had gemaakt. Maar het was nog lastig om er brood in te krijgen. De bakkers hier wilden ze niet gebruiken, want niet hygiënisch genoeg. Jammer, maar niet erg. Ik bak ook vaak genoeg mijn eigen brood. Lekker bij de allerlei soepjes.

Mijn snijmachine

Het lastige vind ik alleen het snijden van het brood. Met de hand kan ik niet zulke mooie dunne plakken snijden als de bakker dat kan met de snijmachine. Dikke, onregelmatige plakken gaan prima bij een soep of stoofpot, maar met alleen kaas of jam wil ik graag wat dunnere plakken. Maar ja, de machine van de bakker is wel een heel groot apparaat. Maar nu stuitte ik laatst op de wereld van de eenvoudige snijmachines voor in de keuken. Ik heb er meteen maar een gekocht en mijn eerste brood gesneden. En het ging prima!

Dus in ons huis zullen nu tijden aanbreken waarin ik veel vaker brood zal bakken. Het is gelukkig heel eenvoudig, bloem, water, gist en een beetje zout. En tegenwoordig zijn er overal prima recepten en instructies te vinden voor allerlei soorten brood. Vanaf nu ook in evenwichtig dunne plakken! En ze kunnen in katoenen zakken. 

Jurassic Park

Onlangs heeft Netflix weer wat nieuwe films geplaatst en een daarvan was de klassieker Jurassic Park (1993) Toen was ik 15 mensen. Inmiddels is dat uitgegroeid naar een franchise met  vijf films en nog een in de pijpleiding. Maar in 1993 was iedereen enorm onder de indruk van deze film. Het was niet alleen een film die een enorme interesse in dinosauriërs nieuw leven inblies, maar ook een film die voor het eerst intensief gebruik maakte van CGI en daarmee het gebruik van poppen en stop-motion de nek omdraaide als special effect.

Iconische poster ook

De film Jurassic Park is gemaakt door Steven Spielberg (Jaws, Schindler's List), die natuurlijk geen verdere introductie behoeft. Het oorspronkelijke boek is van Michael Crichton, die wel meer boeken heeft geschreven, die geëindigd zijn als succesvolle films. Verder waren de hoofdrollen voor Sam Neil (Thor: Ragnarok, In the Mouth of Madness), Laura Dern (Blue Velvet). Verder zagen we in wat kleinere rollen ook Jeff Goldblum (Thor: Ragnarok, Independence Day), Richard Attenborough, Bob Peck en Samuel L. Jackson (Pulp Fiction, Django Unchained) 

Spoilers 

Met een film die meer dan 25 jaar oud is, zou het eigenlijk niet meer nodig hoeven zijn. Het verhaal is heel bekend natuurlijk. 

Onderzoekers Grant (Neill) en Ellie (Dern) worden gevraagd door Hammond (Attenborough) om zijn park, waar hij dinosauriërs wil laten rondlopen, willen onderzoeken en eventueel steunen, zodat het binnenkort open kan gaan en iedereen kan genieten van de imposante monsters uit vroeger tijden. Enigszins sceptisch besluiten zij om een kijkje te nemen. Al snel zijn zij volledig overdonderd door de technologische hoogstandjes waarmee de dieren gerecreëerd zijn uit bloed, dat gevonden is in muggen, die bewaard zijn gebleven in barnsteen. 

Er zijn meer mensen in het park, zoals filofoof Malcom (Goldblum) die zijn mening geeft. Een advocaat, een jager (Peck) en twee ICT specialisten (Jackson en Knight, die het hypermoderne park runnen. En om de emtionele druk wat te verhogen, zijn er ook twee kinderen, kleinkinderen van Hammond. 

Grant en Ellie zijn erg onder de indruk van de technologische vooruitgang en zijn overdonderd om de beesten die zij al een eeuwigheid bestuderen nu eindelijk eens in het echt te kunnen zien. De enige die problemen voorziet, is Malcolm. Hij is van mening dat dit park iets wil dat veel te complex is en dat de zaakjes op onverwachte manieren mis zullen gaan. Al snel krijgt hij gelijk natuurlijk. 

Het begint ermee dat de dinosauriërs niet willen verschijnen, wanneer ze moeten verschijnen. Maar dan komt er ook een storm. Bovendien blijkt dat Hammond de kantjes ervan af loopt, wanneer het aankomt op investeren in zijn park en zijn medewerkers. Door de storm valt de electriciteit uit. De auto's rijden niet meer, maar de hekken houden nu de monsters ook niet meer tegen. Dat leidt al snel tot de ontsnapping van de Tyrannosaurus Rex. In de chaos daarna raken mensen gescheiden. 

En onderbetaalde medewerker richt nog meer chaos aan. Maar ondertussen blijkt dat de genetische wetenschap achter het tot leven wekken van de dinosauriërs ook niet geheel zuiver was. De dinosauriërs kunnen nu van geslacht veranderen in geval van nood. En dat hebben ze gedaan. Ze zijn gaan fokken en er zijn veel meer dino's dan iedereen dacht. 

Wat een leuk tripje had moeten worden eindigt in een nachtmerrie waarbij iedereen wanhopig probeert de systemen weer aan de praat te krijgen, zodat zij van het eiland af kunnen komen. Hierbij komen sommige mensen gruwelijk aan hun einde in de kaken van de dino's. 

Conclusie

Na meer dan 25 jaar nog steeds een impossante film met goede effecten, die door de combinatie van CGI en poppen en door het matige gebruik nog steeds veel indruk maken. Verder een leuk verhaal over trots en zelfoverschatting en de desastreuze gevolgen daarvan. Kijk zeker eens wanneer je de kans krijgt. 

Naar de dierentuin

Op de parkeerplaats

Afgelopen dinsdag had de school van de kinderen een studiedag. En Sander nam een dagje vrij, zodat we als gezin wat konden doen. En we besloten om weer eens naar de Burger's Zoo te gaan. In het verleden zijn we daar al verschillende keren geweest, maar met onze jongste dochter nog nooit. Hoog tijd dus om daar wat aan te doen.

Een mooie kwal in het donker

Een enge haai

Onze zoon wilde graag de Oceaan weer eens zien, dat kon hij zich nog herinneren van een eerdere keer. En het was ook mooi. We zagen de visjes uit Finding Nemo en de enge Alen uit de Kleine Zeemeermin. Onze jongste dochter leest tegenwoordig ook graag uit een boek over het zeeleven en kon al verschillende vissen aanwijzen. Ze wilde vooral alles weten over de haaien en de monsters van de diepte.

Zeker leuk voor de 4+ crowd

Daarna gingen we nog door naar de Bush, met de mooie vogels.

Waterval in de Bush

Waaierduiven in de Bush

Daarna volgde de Safari  met de Neushoorns, Giraffen, Gnoes, Jachtluipaarden en Leeuwen. Gelukkig niet allemaal bij elkaar, maar de Leeuwen en de Jachtluipaarden kregen wel lekker bloederig vlees om op te knabbelen, net zoals de Gieren die wij ooit zagen in Duitsland.

Imposante olifant

Grote neushoorns

Een leeuw met een snackje

Toen kwamen we langs de stokstaartjes, die net gevoederd werden. En ik maar denken dat lieve stokstaartjes alleen besjes en insecten aan. Maar daar vlogen de dode kuikentjes al door de leefomgeving. En de stokstaartjes vielen gretig aan. 

Dat is dus geen appel

Daarna was het even tijd voor een pauze. Gelukkig heeft de Burger's Zoo een paar mooie speeltuinen. Eentje binnen en eentje buiten, de kinderen konden daar lekker wat energie kwijt, en wij konden de energie juist even lekker terug krijgen met een kopje koffie. Mijn oudste kinderen kunnen natuurlijk al heel zelfstandig een speeltuin in, maar ook de jongste gaat tegenwoordig zonder hulp van ouders de hoogste klimtoestellen in.

Er wordt steeds beter geklommen. 

Na de lunch met speeltuin gingen we door naar de Desert, waar een droge, maar vrij koude woestijn wordt nagebootst.

Met kleine varkentjes/

We hebben ook nog gekeken in het Mangrove woud, deze is nog maar kort open, maar was wel heel erg mooi, met veel prachtige vlinders.

En toen was iedereen wel redelijk afgepeigerd en zijn we weer naar huis gegaan. Daar hebben we toen nog snel een maaltje in elkaar gedraaid en de volgende dag kon iedereen weer naar school.

Traditionele foto.