Translate

woensdag 20 augustus 2008

Kantklossen en andere hobbies

Afgelopen zaterdag paste Sander even op onze zoon, zodat ik in het +Museum Het Valkhof naar een kleine tentoonstelling over kant (kantwerk, niet de filosoof) door de eeuwen heen kon. Handwerken is een hobby van me.

Een Nijmeegse vrouw heeft zelf een enorme collectie kant aangelegd en zij kon dat een tijd lang exposeren in een ruimte van het Valkhof museum. Het was een interessante collectie. In een kort overzicht werd de ontwikkeling van kant weergegeven. De eerste stukken waren klein en grof, bijna een soort haken. Later werd het werk steeds fijner, de draden dunner, de steekjes kleiner. Ook het kant maken op klosjes en kussens, zoals dat in Brussel populair was kwam aanbod. Er was nog een stuk waarin oude motieven plaats moesten maken voor art nouveau achtige motieven. Maar ook de moderne tijd, waarbij kant motieven werden opgenaaid op machinaal gefabriekt tule werd tentoongesteld. Er was ook nog een overzicht van de hulpmiddelen die nodig waren bij het maken van kant.
Het was fijn om er weer eens zonder kind op uit te zijn en even helemaal met mezelf bezig te zijn. Andere dingen die ik graag doe wanneer ik even voor mijzelf bezig kan, is spelen met mijn simmetjes. In 2000 lanceerde EA games het spel "the Sims" waarbij je een virtueel persoontje kon beheersen en zijn leven in kon delen. Het was het best verkopende spel aller tijden. In 2004 werd de opvolger, "The Sims 2" gelanceerd. Er waren enorme verbeteringen gedaan op het vlak van de animaties, de gedragingen van de Simmetjes. En wat nog mooier was, eindelijk was het concept van tijd geintroduceerd. De tijd verstrijkt, simmetjes worden ouder, krijgen kinderen, kinderen groeien op, simmetjes overlijden. Dus nu was het mogelijk om families te maken en te volgen, stambomen te maken en het leven van simmetjes niet meer te laten zijn dan gruwelijke soapachtige verwikkelingen. Alleen maar voor mijn vermaak!
En nu lijkt het erop dat er een "The Sims 3" in de maak is.

Kant in het museum
Kant het handwerk
Kant de filosoof
Mijn sims

zaterdag 16 augustus 2008

Goffert Geitjes

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

donderdag 14 augustus 2008

Gekke nieuwsberichten

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

zondag 3 augustus 2008

Duistere Ridders

Mijn tweede post in twee dagen, nog even en ik kan een echte nieuwsdienst beginnen.
Gisteren hebben we een van onze vrienden uit Nijmegen zo gek gekregen om een avondje op onze zoon te passen (bedankt +R!), zodat Sander +Sander en ik naar de bioscoop konden gaan. We wilden naar "The Dark Knight", de nieuwe film over Batman.

The Dark Knight


Geschiedenis

In 1989 verfilmde Tim Burton de Batman stripverhalen al. Na verloop van tijd verschenen daar steeds meer vervolgen op, waar van de kwaliteit hard achteruit ging (ook niet allemaal meer geregisseerd door Tim). Maar in 2005 werd de serie nieuw leven ingeblazen met "Batman Begins", geregiseerd door Christopher Nolan die ook het briljante "Memento" regisseerde.
"The Dark Knight" is het vervolg op "Batman Begins". De belangrijkste rollen zijn voor Christian Bale (Amerian Psycho, The Prestige), Heath Ledger (Brokeback Mountain, A Knight's Tale), Aaron Eckhart (Olympus has Fallen), Gary Oldman (Tinker, Tailor, Soldier, Spy, Bram Stoker's Dracula), Maggie Gyllenhaal (Secretary, Donnie Darko), Morgan Freeman (Seven, Nurse Betty) en Michael Caine (The Prestige, The Muppet Christmas Carol).
Hierin gaat Batman de confrontatie aan met zijn eeuwige tegenstander Joker, bijgestaan door Harvey Dent. Joker wordt gespeeld door Heath Ledger, die kort na het beƫindigen van de opnames van deze film overleed aan een overdosis medicijnen. Het is onduidelijk of hij deze opzettelijk of per ongeluk innam. Aan deze rol is ook weer te zien wat een groot verlies zijn dood is voor de filmwereld.

Spoilers ahoi

In deze film wordt ingegaan op de relaties tussen Batman (Bale), Harvey Dent (Eckhart) en Joker (Ledger). Alle drie zijn zij zeer gedreven mannen met een missie. Na getuige te zijn geweest van de dood van zijn ouders, veranderde de jonge Bruce Wayne in een man die koste wat kost de misdaad wil bestrijden. Hoever hij daarbij wil gaan is voor hem een continue zoektocht. Hij blijft op zoek naar zijn grenzen en de gevolgen van zijn daden.
Harvey Dent is ook gedreven om Gotham in zijn vroegere glorie te herstellen, maar mist het strenge morele kompas van Bruce Wayne. Wanneer zijn strijd tegen criminaliteit tegen zit, is hij geneigd over de schreef te gaan en geweld te gebruiken zonder dat dit iets oplevert. Dit is nog voor het gruwelijke ongeluk waarin hij verminkt raakt en zijn gezicht een goede en een slechte kant krijgt, symbool voor de goede kant en de slechte kant in hem, en misschien in ons allemaal. Wanneer Harvey Dent als "Two-face" door het leven gaat, laat hij alle regels varen en speelt hij voor eigen rechter. Hij speelt ook niet langer voor eigen rechter om een hoger maatschappelijk belang te dienen, maar om zijn eigen wraaklust te bevredigen.
Joker blijft in deze film grotendeels anoniem, er wordt niet ingegaan op de achtergronden van zijn krankzinnigheid. Hij lijkt een soort natuurkracht te zijn die alle regels aan zijn laars lapt. Hij is niet alleen een crimineel, hij overtreedt zelfs de regels die criminelen er onderling op nahouden. Een goede scene zit op het einde, wanneer hij een veerpont vol burgers en een veerpont vol veroordeelde criminelen uitnodigt voor een spelletje "prisoners dilemma". Hij is een kracht van chaos die het evenwicht in Gotham nog meer verstoord.

Al met al een goede film. Maar de positie van beste film aller tijden op de internet movie database verdient hij niet. Ik vermoed dat hij die heeft gekregen vanwege de dood van Heath Ledger.

zaterdag 2 augustus 2008

Anton Pieck

Gisteren hadden Sander en ik weer een dagje vrij. Door de zomerse rust op het werk kunnen we af en toe even op pad gaan. Dit keer hebben we onze zoon achter gelaten op het kinderdagverblijf en als een soort spijbelende scholieren zijn we naar Haarlem gegaan.
In Haarlem is deze maand nog een tentoonstelling van het werk van Anton Pieck in de Museum "De Hallen". In deze tentoonstelling werd aandacht besteed aan al het werk van Anton Pieck, zijn tekeningen voor verschillende boeken (Gijsbrecht van Aemstel, Gejaagd door de Wind), zijn tekeningen voor Sprookjesboeken (Grimm, 1001 nacht, de Tuin der Goden), maar ook voor zijn werk voor de Efteling, waar het Sprookjesbos nog altijd een grote attractie is.
Als jong meisje heb ik ooit eens de werken van Grimm gekregen, met de tekeningen van Anton Pieck, sindsdien ben ik dol op zijn werk en ik vond het leuk om hier zo een groot overzicht van zijn werk te kunnen bekijken. Dan wordt ook duidelijk hoeveel hij heeft gewerkt in zijn leven. Er was zelfs een tekening tentoongesteld die hij niet af heeft kunnen maken, omdat hij vrij onverwacht overleed.
Schubert aan de piano

De tentoonstelling deed wel veel stof opwaaien. De Hallen exposeren meestal moderne kunst in allerlei media en de vraag was wat Anton Pieck daar tussen deed. Hij was geen tekenaar die moderne kunst maakte. Hij liet zich juist voorstaan op zijn voorliefde voor voorbije tijden. De vraag werd gesteld of het wel kunst was wat Anton Pieck deed. Was hij niet veel meer een ambachtsman, een illustrator? Iemand die op commerciƫle basis illustraties maakte en daarbij niets nieuws of prikkelends bood, wat echte kunstenaars wel behoorden te doen? Maar de tentoonstelling trok veel bezoekers, die warme herinneringen hadden aan het werk van Anton Pieck, het Sprookjesbos in de Efteling, zijn kalenders en sprookjesboeken.
Betekende dit dat de Hallen met een tentoonstelling van Anton Pieck's werk niet meer deden dan toegeven aan de wensen van de massa die kunst niet herkennen of weten te waarderen om zo inkomsten te genereren? Of had het werk van Anton Pieck dan toch kunstzinnige waarde? Of maakt het allemaal niet uit? Wat hier ook speelt is een wat elitair waardeoordeel over kunst. Kunst moet zintuigelijk en emotioneel prikkelen, wanneer het dat niet doet is het geen kunst, maar ambachtelijk werk. Het werk van Anton Pieck kan daarom geen kunst zijn, net zoals de musicals van Joop van de Ende en Hollywoodfilms dat ook niet zijn. Maar wie bepaalt of ik emotioneel geraakt wordt door een bepaalde tekening, beeld of film, ikzelf toch.
Ik kan zeggen dat de tekeningen van Anton Pieck mij raakten toen ik als klein meisje de verhalen van Grimm las. Ze waren een begeleiding bij de verhalen die mijn fantasie prikkelden. Vandaar dat ik de werken van Anton Pieck wel kunst vind.

De Hallen
Kunst
Anton Pieck
De Efteling
De tentoonstelling in Trouw