Een gebeurtenis

Gisteren voor het eerst in tijden weer eens tijd voor mezelf. Ik ben naar een voorstelling van theatergroup Fanchou geweest. Ik ken hen omdat oud-collega N. bij hen speelt. Vorig jaar heb ik hen voor het eerst gezien. Dat vond ik zo leuk dat ik dit jaar weer wilde gaan.

De Gebeurtenis

Dit jaar speelden zij "De Gebeurtenis", een vertaling van een stuk van Valdimis Nabokov uit 1938. Het verhaalt over een gezin dat in armoede leeft, onder de schaduw van een dramatische voorgeschiedenis. Op de dag van de verjaardag van de moeder van de echtgenote (die bij het gezin inwoont), komt het gezin dramatisch nieuws te weten. Dit nieuws zet de (toch al verziekte) verhoudingen in het gezin op scherp.

In de loop van de dag komen er steeds meer mensen over de vloer om de moeder te feliciteren met haar verjaardag en zij onthullen steeds meer over het verleden van het gezin. De verhoudingen verslechteren steeds verder, tot de climax.

Ik heb me geamuseerd en het was fijn om er eens een avondje op uit te zijn zonder man of kinderen. Na afloop lekker bijgepraat met mijn oud-collega en haar moeder (die ik vorig jaar voor het eerst trof).

Fanchou

Kleutertijd

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

Een nieuwe Lente

De zonnewende is kortgeleden geweest en nu gaan we weer naar steeds langere dagen toe. De zon neemt al weer in kracht toe. Dat houd ik mezelf in elk geval voor. Omdat de lente er aan komt, ook maar eens wat aan de tuin doen.

Toen vriendin J. een tijdje geleden op de kinderen paste terwijl er in huis flink verbouwd werd, nam zij ook een aantal zakjes met crocusbollen en narcissenbollen mee. Die middag heeft zij nog wat tijd doorgebracht met mijn zoon om deze te planten, maar er bleven er ook nog veel over. Pas vandaag had ik tijd om deze samen met mijn zoon te planten. Een beetje laat, sommige bolletjes begonnen al uit te lopen. Dus ik hoop dat ik nog op tijd ben om ze flink te laten groeien.

Het was leuk om samen met mijn zoon een beetje in de tuin te potteren. Eerst de sneeuw wegschrapen. Toen een kuiltje graven voor de bolletjes. Bolletjes erin en kuiltje weer dicht. Erg fijn om samen zo een simpel klusje te doen. Ik hoop dat de bolletjes mooi uitkomen. De grond in Malden heeft wel flink wat klei, meer dan ik gewend ben uit de tuin van mijn ouders in Baarn, dat was voornamelijk arme, zure zandgrond.

Wanneer het weer wat warmer wordt, ben ik van plan om de tuin flink onder handen te nemen. Hij is nu erg verwilderd. Bestaande planten flink terugsnoeien en dan opnieuw inrichten. Een groter terras dat niet afloopt naar het huis toe, een zandbakje voor de kids. En misschien uit educatief oogpunt een klein moestuintje met wat kruiden, tomaten en courgettes.

Narcis

Crocus

Gansje

Het nieuw jaar is begonnen en er is eindelijk tijd om een beetje terug te kijken op de drukke kerstperiode. Zo tussen de verhuizing door moest er ook nog kerst gevierd worden. De eerste kerstdag zijn we naar de ouders van Sander gegaan en daar kerst gevierd met de broers van Sander en hun gezinnen. Druk en erg gezellig. De kinderen hebben zich ook als engeltjes gedragen. We namen het nieuwe spel pitchcars mee en dat was een grote hit bij de grote en kleine jongens.

De tweede kerstdag kwamen mijn ouders langs in Malden. Eindelijk de kans om mijn kerstcake aan te snijden, die al sinds half oktober elke week een flinke slok rum kreeg. Hij smaakte erg lekker. We hebben die avond gedineerd met een hele gans. Als ik dan toch eindelijk een goede grote oven heb, dan ook een uitgebreid kerstdiner.

Het was best spannend om de gans te maken. De donderdag voor kerst heb ik hem afgehaald bij de poelier. Het was erg koud, dus we hebben hem bewaard in de schuur totdat we hem nodig hadden. Eerste kerstdag lag hij te ontdooien in de keuken. In de vroege morgen van de tweede kerstdag bleek dat de giblets (hart, lever en nek (met botjes)) netjes verwijderd waren en in een apart zakje gedaan waren. Daarvan trok ik bouillon.

De gans werd gevuld met een mengsel van aardappel, appel (goudreinet), uit, peterselie en salie. Toen in de oven. Eerst een half uur op een hoge temperatuur. Het vet in de gans begon te koken en droop uit de gans. Het leek wel of het vet regende in de oven. Dit ving ik allemaal op in een grote bak. Daarna nog anderhalf uur op een wat lagere temperatuur. Toen was de gans gaar. Hij had misschien nog een half uurtje langer gekund, oefening baart kunst zullen we maar zeggen.

De gans werd geserveerd met de vulling apart (erg lekker, zachte, pikante appelige aardappel-uien hap) en met stoofpeertjes die al meer dan twee maanden stonden te trekken in een appelciderazijnsiroop. Hierdoor werden de stoofpeertjes erg zoet en zuur tegelijk. Heerlijk bij de hele vette gans. We hebben ons buikje heerlijk rond gegeten. We hebben na tweede kerstdag nog een keer gans gegeten. Daarna waren er nog wat restjes over voor een lunchhapje. Dit alles waren zeer geslaagde recepten van Delia Smith.

De ingemaakte peren

Gans