Translate

dinsdag 31 maart 2020

Sandokan

Tijdens mijn schaarse vrije uurtjes heb ik mij gestort op de serie Sandokan (1976). Deze TV-serie naar een serie boeken uit de laat 19e en vroeg 20e eeuw van de Italiaan Emilio Salgari, was in de jaren '70 buitengewoon populair en onlangs kon ik hem via de kringloop op de kop tikken. In de hoofdrollen kunnen we Kabir Bedi (Ashanti), Philippe LeroyCarole André en Adolfo Celi (Thunderball) zien. De films is in het Italiaans, maar met ondertiteling prima te volgen.




Spoilers

Het verhaal van Sandokan (Bedi) is lang en uitgebreid. Hij is een verarmde prins van Borneo, slachtoffer van koloniale machinaties. Maar samen met zijn Portugese vriend Yenez (Leroy) heeft hij op het (niet bestaande) eiland Mompracem (waarschijnlijk Kuraman) een piratenbasis gebouwd. Verschillende lokale groepen van Borneo hebben, zoals de Dayaks hebben zich bij Sandokan en zijn verzetsstrijd aangesloten.


Vanuit Mompracem voert Sandokan allerlei aanvallen uit op de schepen van lokale, koloniale overheersers, voornamelijk Britten. Sandokan is sluw, geslepen en heeft de trouw van de lokale bevolking. Iedere keer weet hij de Britten een stap voor te zijn.

Maar dan op een dag gaat het mis. Sandokan raakt gewond bij een gevecht met de Britten en slaat overboord. Uiteindelijk spoelt hij aan op het nabijgelegen eiland Labuan. De lokale koloniale overheerser, Lord Guillonk (Caninenberg) denkt dat Sandokan een prins van Borneo is en laat hem verzorgen door zijn nichtje Marianna (André), de Parel van Labuan. Dit was wel een heel ongelukkig idee, want Sandokan en Marianna worden verliefd op elkaar.
Sandokan heeft natuurlijk meteen een rivaal in de liefde in de vorm van Sir William Fitzgerald (Giordana). Maar nadat Sandokan laat zien dat hij als barbaarse, Maleise prins wel respect kan tonen voor Marianna en een tijger voor haar doodt, valt Marianna als een blok voor hem. Samen vluchten ze naar Mompracem.
Maar helaas het geluk van Sandokan en Marianna duurt niet lang. De schande van een hooggeplaatste, blanke vrouw, die vrijwillig in zonde samenleeft met een niet-blanke man kan natuurlijk niet getolereerd worden door de andere blanke mannen. Dus onder leiding van James Brooke, Raj van Sarawak (Celi) en met hulp van Guillonk en Fitzgerald wordt de jacht op Sandokan ingezet. Hij wordt gevangen genomen en Marianna ook, ze weten weer te ontsnappen. Ze worden achtervolgd en Marianna sterft.


Sandokan zakt weg in een diepe depressie en laat de strijd tegen de Britten voor wat hij is. Yanez probeert de strijd levend te houden, maar wordt ook in beslag genomen door de noodzaak zijn volgelingen eten te geven. Een lokale onderkoning speelt onder een hoedje met de Britse overheersers en jaagt zijn eigen bevolking tegen zich in het harnas.
Een dappere jongedame probeert Sandokan te vinden en te bewegen terug te keren naar de strijd. Zonder zijn leiderschap kan de lokale bevolking niet voldoende weerstand bieden. Uiteindelijk laat Sandokan zich overhalen en het blijkt dat hij het leven als piraat en verzetsstrijder toch wel weg gemist heeft.

Conclusie

Ik kan zien waarom deze serie indertijd zo populair was. Sandokan is een held in de stijl van Robin Hood, hij levert een dappere strijd tegen gemene overheersers en gebruikt daarbij niet alleen brute kracht maar ook zijn hoofd. Verder is de relatie tussen Sandokan en Marianna ook enorm broeierig in beeld gebracht. Er wordt nauwelijks een kus uitgewisseld, maar ze kijken elkaar wel steeds aan in woeste oerwouden en zo. 
Het verhaal wordt verder ook met veel emoties gebracht. De lokale bevolking leidt intens onder de Britse overheersing. De Britten zijn allemaal kil en gemeen. De helden zijn allemaal dapper en knap. 
Zijn er dan geen minpunten? Jawel hoor. Er was duidelijk geen geld voor al te veel special effects, dus die zien er soms belachelijk uit. Verder wordt het verhaal soms ook wat al te traag en uitleggerig gebracht, iedere stap moet verklaard worden. Typisch voor de jaren '70, maar ik ben inmiddels wat meer tempo gewend. 

Een leuke serie om eens te kijken, maar het is ook wel erg gedateerd inmiddels. Een jaar of tien later keek ik Shaka Zulu, wat toen ook veel indruk maakte. 

donderdag 26 maart 2020

De Onzichtbare Man

Nu Corona mij binnenhoudt, heb ik wat meer tijd om te lezen. En aangezien de Bieb ook dicht is, wend ik mij dan tot The Gutenberg Project, waar ik boeken die zich inmiddels in het publieke domein bevinden makkelijk kan downloaden op mijn Kindle. En zo verdiep ik mij weer eens in de klassiekers. Dit keer The Invisible Man: A Grotesque Romance van H. G. Wells. In het verleden had ik al eens The Island of Dr. Moreau gelezen en laatst keek ik natuurlijk ook The Time Machine.


Het verhaal is alweer uit 1897 en verschillende keren verfilmd (ik herinner me Hollow Man uit 2000), maar een waarschuwing is toch op zijn plaats.

Spoilers 

Het verhaal opent in Iping, Sussex, waar een vreemde man, Griffin, een kamer betrekt in een herberg. Daar zorgt hij met zijn vreemde uiterlijk (lange jas, hoed, verband, bril) en zijn vreemde gedrag al snel voor commentaar. Hij lijkt een soort wetenschapper te zijn. Maar hij wil ook volledig alleen zijn, en wordt erg boos wanneer mensen zijn privacy schenden. Daarnaast gebeuren er in het dorp ook steeds meer vreemde zaken. Mensen zien meubilair bewegen en horen voetstappen, terwijl er niemand te zien is. Ook wordt er geld gestolen. 
Uiteindelijk blijkt Griffin zichzelf onzichtbaar gemaakt te hebben. Alleen zijn kleren zijn te zien, vandaar de noodzaak tot lange jassen, verband en brillen. Zijn geheim en vooral zijn misdaden worden ontdekt en hij wordt verjaagd uit Iping. Hij zwerft een tijdje over de heuvels ten zuiden van Iping. 
Uiteindelijk treft Griffin een zwerver, die hij onder druk week te zetten om zaakjes voor hem te regelen. Deze zwever steelt wat belangrijke spullen voor Griffin en samen trekken zij verder. Maar de zwerver heeft al snel door dat Griffin slecht nieuws is, en vlucht weg.
Griffin heeft het zwaar. Hij is alleen onzichtbaar wanneer hij geen kleren draagt, dus hij krijgt het snel koud. Hij vlucht verder en verstopt zich uiteindelijk in het huis van ene Dr. Kemp. Dit blijkt een vroegere studie-genoot te zijn. Aan hem vertelt Griffin zijn hele verhaal. Hij deed onderzoek naar licht en reflectie en kwam zo op het idee om onzichtbaar te worden.
Terwijl Griffen praat tegen Dr. Kemp wordt wel duidelijk dat met onzichtbaar worden de wat naardere karaktertrekken van Griffin de overhand kregen. Hij vernietigt zijn eigen werkt, duwt mensen omver, steelt, rooft en moord. En uiteindelijk krijgt hij waanideeën over een dictatoriale heerschappij, met hem aan het hoofd.
Dr. Kemp weet te ontkomen aan Griffin en vlucht naar de bewoonde wereld. Daar hebben mensen al snel door wat er gaande is. Griffin was dan misschien onzichtbaar, zijn daden werden wel opgemerkt. Een woedende bevolking slaat hem dood.

Conclusie

Geen wonder dat dit een klassieker van vroege Science Fiction literatuur is! Het is een beetje jammer dat de clou al in de titel weggeven wordt, maar in het eerste deel van het verhaal wordt de spanning rondom de vreemde huurder in de herberg enorm opgedreven. Als dan duidelijk wordt, wat er gaande is, verschuift het verhaal naar Griffin en wat er allemaal gebeurd is.
De motivatie en ambitie van Griffin is in het begin nog te volgen, maar na verloop van tijd wordt wel duidelijk wat al deze wetenschappelijke kennis en macht voor uitwerking heeft op zijn moreel kompas. Hij houdt steeds minder rekening met zijn medemens en alles moet wijken voor zijn onderzoek.
En dan de spanning op het einde. Zal Griffin slagen in zijn snode plannen, of zal Dr. Kemp in staat zijn om hem tegen te houden?

En verder stelt het boek ook vragen over onderzoek, ontwikkeling en verbetering van het individu tegenover de belangen van de groep. Griffin heeft een paar enorme wetenschappelijke doorbraken weten te bereiken, maar wel ten koste van zijn vader, een kat (wat is dat toch met Wells en vivisectie) en een hoop andere mensen. Aan de andere kant, hij wil deze doorbraken ook niet gebruiken om het leven van anderen beter te maken, maar alleen voor zichzelf. Hij ziet zichzelf als een groots, tiranniek leider, omdat hij onzichtbaar is. Maar of de samenleving daar echt op zit te wachten vraagt hij zich niet af.

En verder is het ook een vrij humoristisch boek. De dorpelingen van Iping worden afgeschilderd als niet al te slim en in beslag genomen door hun eigen besognes. Maar ook Griffin komt niet altijd goed weg. Hij heeft dan misschien waanideeën over machtig en rijk worden, maar zijn onzichtbaarheid veroorzaakt vaak meer problemen dan het oplost. Hij is veel ziek (want altijd bloot), kan zich niet in gezelschap begeven en heeft moeite om aan geld te komen of het uit te geven.

Dus...zeker eens lezen als je het boek te pakken krijgt. 

dinsdag 24 maart 2020

Casablanca

De Corona - epidemie houdt ons binnen en dat geeft me wel de kans om allerlei klassiekers te kijken, zoals Casablanca (1942) van Michael Curtiz (The Adventures of Robin Hood) en met acteerkanonnen als Humphrey BogartIngrid Bergman (Murder on the Oriënt Express), Conrad Veidt (Das Cabinet des Dr. Caligarithe Thief of Bagdad) en Peter Lorre (The Raven20.000 Leagues under the Sea). Verder zien we ook Paul Henreid en Claude Rains (The Adventures of Robin Hood).


Gek genoeg had ik deze film nog nooit gezien. Gelukkig was hij te lenen via de Bibliotheek Gelderland Zuid. Daar heb ik wel vaker pareltjes vandaan gehaald. 

Spoilers

Het verhaal opent met wat achtergrond. WOII is al een tijdje gaande en veel Europeanen vluchten weg voor de legers van Hitler, via Vichy - Frankrijk naar Casablanca, Marokko, dat op dat moment een Frans Protectoraat is. Ook daar zijn zij niet veilig voor de machinaties van Vichy - Frankrijk en de Nazi's. Maar de vluchtelingen hopen om via Casablanca naar Lissabon te kunnen gaan en van daar naar de Verenigde Staten. 
In Casablanca woont ook Rick (Bogart), een Amerikaans burger, die een tijd in Europa heeft gewoond. Nu woont hij in Casablanca en baat een mondain een cafe uit, waar gegokt wordt. In Rick's Café Americain ontmoeten vluchtelingen, Franse ambtenaren en Nazi's elkaar. En dat trekt natuurlijk weer mensen aan die het niet al te nauw nemen met de wet. Rick is volstrekt neutraal en laat hen allemaal begaan. 

Maar de neutraliteit kan niet lang blijven. Er worden Duitse koeriers vermoord en hun papieren gestolen. Dat zorgt ervoor dat Hoge Nazi's onder leiding van Majoor Strasser (Veidt) naar Casablanca komen om uit te zoeken wat er gaande is. Lokale, corrupte Franse politiekapitein Renault (Rains) zit hier niet op te wachten, dat geeft maar onrust. Ondertussen heeft kleine crimineel Ugarte (Lorre) de belangrijke reisdocumenten gestolen en geeft ze in bewaring bij Rick. 
Dan blijkt dat een spook uit het verleden van Rick ook in Casablanca is, Ilsa Lund (Bergman), met wie hij in Parijs een stormachtige romance had. Maar zij is hier met haar man, Victor Laszlo (Henreid), een Tsjechische vrijheidsstrijder. Zij hebben de reisdocumenten van Ugarte hard nodig, het is een kwestie van tijd voor het Vichy regime hen op zal pakken en uit zal leveren aan de Nazi's. Maar Rick wil de documenten niet geven. Hij is te diep gekwetst door Ilsa. 
Zowel Ilsa als Laszlo proberen Rick om te praten, hij houdt zijn poot stijf. Maar uiteindelijk gaat Rick dan toch overstag als Ilsa hem uitlegt wat er nou gebeurde in Parijs. Zij dacht dat haar man Victor gestorven was in een concentratiekamp. Maar op de dag dat zij met Rick Parijs zou verlaten, vluchtend voor de Nazi's, kreeg zij bericht dat haar man nog leefde. Zij ging naar hem toe en na een lange reis door Europa kwamen zij nu dan in Casablanca aan. Maar eigenlijk hield zij nog altijd van Rick.
Als Victor nu niet naar de Verenigde Staten kan, zal het verzet tegen de Nazi's langzaam instorten.

En dan start er een enorme roulette van plannen. Rick laat Ilsa weten dat hij de reisdocumenten aan Victor zal geven, als Ilsa in Casablanca blijft. Aan Renault laat Rick weten dat ze de reisdocumenten kunnen plaatsen in bezit van Victor, zodat hij in handen van het regime kan blijven, en Rick en Ilsa kunnen vluchten naar de VS. Renault seint Majoor Strasser in.
Op het vliegveld van Casablanca komt het allemaal tot een uitbarsting. Rick dwingt Renault om de reisdocumenten te vergeven op naam van Dhr. en Mw. Laszlo, en Rick en Renault blijven achter in Casablanca.

Conclusie

Mijn god wat een goede film. Geen wonder dat deze film alle lijstjes aanvoert. De acteurs zijn fantastisch en geloofwaardig. De spanning loopt steeds meer op en op de achtergrond kan je de spanning voelen van alle plannen van de wanhopige vluchtelingen die vechten voor hun leven in Casablanca. Het feit dat deze film werd opgenomen tijdens WOII en dat veel van de acteurs directe ervaring hadden met vluchten voor de Nazi's naar de VS (o. a. Veidt), maakt het acteerwerk alleen maar beter.
Verder zijn de plaatjes ook erg mooi. De film is in zwart wit en overal zijn schaduwen. Donkere schaduwen hangen steeds boven Victor en Ilsa. En ook vallen er steeds strepen schaduw over Victor en Ilsa. Dat geeft een steeds drukkender sfeer die boven hun aanwezigheid hangt.

En dan het verhaal! De motivaties van iedereen zijn goed te volgen. Rick is diep gekwetst door het plotseling verdwijnen van Ilsa. Ilsa werd gedreven door liefde voor haar man. Victor wordt gedreven door nobele doelstellingen. En hoewel Victor wordt gepresenteerd als romantic false lead, is hij misschien wel de belangrijkste man voor Ilsa. Dapper en zo te horen een enorme bikkel (strijd leveren tegen Nazi's, gevangen genomen worden, meerdere keren ontsnappen uit concentratiekampen, door heel oorlogs-verscheurd Europa vluchten met zijn vrouw en de strijd nooit op willen geven). Kan Ilsa niet gewoon met beiden verder?
En zo terugkijkend is het nog maar de vraag of Ilsa zoveel van Rick houdt als hij van haar. Toen zij dacht dat haar man dood was, begon zij een affaire met Rick, maar vertelde hem nooit over haar verleden (in hoeverre was zij betrokken bij de activiteiten van haar man? Een verzetstrijder als partner is toch een wat andere commitment dan arts worden). Toen zij bericht kreeg dat haar man toch nog in leven was, verliet zij Rick op stel en sprong. Zij haalde daarna alles uit de kast om met haar man te kunnen vluchten naar de VS, maar Rick's emoties bespelen kwam pas als laatste optie bij haar op, misschien omdat haar emoties niet zo diep gingen?

Verder zitten er ook wat vreemde homo-erotische ondertonen in het hele verhaal. Kapitein Renault maakt misbruik van de vrouwen van de mannen die hij arresteert. Maar de suggestie wordt gewekt dat hij ook de mannen misbruikt. Verder lijkt hij ook een obsessie te hebben met Rick. En Rick lijkt kleine crimineel Ugarte op hetzelfde niveau te plaatsen als een onverwachts opduikende llsa. Wat is hier gaande?

Een briljante film, als je deze nog niet gezien hebt, is het tijd je diep te schamen. En doe er wat aan. We zitten voorlopig toch thuis. 

maandag 23 maart 2020

Lente 2020

Het is weer 21 maart geweest en dat betekent dat de lente is begonnen. Wat mij betreft is dat altijd het heerlijkste seizoen. Ik ben dan druk met zaadjes planten, spitten en inzaaien in de moestuin. En ik kan zien dat de vaste planten alweer uitlopen. De rabarber staat al flink boven de grond en kan binnenkort geoogst worden. En de bessenstruiken zitten al vol met knoppen.

Een hommel op de ribes.
Ik denk een aardhommel

Maar dit jaar wordt alles overheerst door de Corona Epidemie. Inmiddels zitten de kinderen al een week thuis van school en werken Sander en ik ook vanuit huis. En is verder alles dicht. Dus genieten van het heerlijke weer is er momenteel niet echt bij.

Gelukkig heb ik op een eerder moment wel mijn moestuintje om kunnen spitten (met veel mest) en mijn bonen in kunnen zaaien.  Dus daar hoef ik voorlopig niet meer te komen. In mijn eigen tuin is ook voldoende te doen. Restanten van vorig jaar moeten nu echt weggehaald worden en zevenblad kruipt zoals altijd, weer enorm op. En de speciale zaadjes heb ik inmiddels per post thuisgekregen. Dus die gaan binnenkort in kleine bakjes in de vensterbank, om vast te kiemen. Half mei zal ik toch wel weer naar buiten mogen?

Viooltjes in het gras

Dus ik probeer me in en om het huis te vermaken met het nieuwe jaar en ik hoop maar dat de huidige gezondheidscrisis snel voorbij is.

vrijdag 20 maart 2020

Het Vale Paard

En ik zag, en ziet, een vaal paard, en die daarop zat, zijn naam was de dood; en de hel volgde hem na.
Deze opwekkende zin komt uit de Bijbel (Openbaringen 6:8) en verwijst naar de Vier Ruiters van de Apocalypse. En Agatha Christie heeft een van haar boeken ook een titel meegegeven die daarnaar verwijst (The Pale Horse). En onlangs heeft de BBC deze detective roman bewerkt tot een tweedelige serie, The Pale Horse (2020) We waren al aardig onder de indruk van Dracula, dus dit wilden we ook graag zien.


In de serie zitten bekende Britse acteurs als Rufus Sewell (Pillars of the Earth, Abraham Lincoln: Vampire Hunter) en Sean Pertwee, maar ook veel frisse nieuwe gezichten, waar we nog wel het een en ander van zullen horen.

Spoilers 

Het oorspronkelijke verhaal van Agatha Christie is uit 1961, maar met dit nieuwe verhaal zijn zoveel nieuwe vrijheden genomen, dat een waarschuwing wel op zijn plaats is. 

Het verhaal opent met een overduidelijk zieke vrouw (haar haar valt uit), die wanhopig probeert een boodschap naar buiten te krijgen. Eenmaal buiten, sterft zij alsnog. Maar in haar schoen vindt de politie een lange lijst met achternamen, waaronder die van Mark Easterbrook. 

Ondertussen heeft Mark Easterbrook (Sewell) het ook zwaar. Een jaar geleden overleed zijn (veel) jongere vrouwe Delphine (Campbell), wan wie hij veel hield. Inmiddels is hij hertrouwd met de eveneens veel jongere Hermia (Scodelario) en heeft hij een affaire met (wederom veel jongere ) Thomasina Tuckerton (Gilbert). 
(Ik zie een patroon hier)

Na een nacht vol wilde passie met Thomasina wordt Mark Easterbrook wakker naast haar dode lichaam. Omdat hij geen problemen wil, sluipt hij weg. Het lichaam van Thomasina achterlatend. Eenmaal thuis aangekomen wil hij zijn kleding wegmoffelen, maar zijn vrouw Hermia ziet dat. Hij liegt meteen ook tegen haar over een aanrijding met een kat. Hermia gelooft er niets van, maar houdt haar mond. 

De politie onder leiding van Inspecteur LeJeune (Pertwee) onderzoekt de moord op Jesse Davis en de vreemde lijst met namen. Hij ontdekt al snel dat een flink aantal namen op de lijst de laatste tijd overleden zijn. Maar wel aan natuurlijke omstandigheden. Degenen op de lijst lijken elkaar ook allemaal vaag te kennen. Mark Easterbrook wordt opgeroepen voor verhoor, aangezien zijn naam op de lijst staan. Hij herkent bijvoorbeeld de naam van een vriend en een oud-tante. Ook herkent hij de naam van zijn inmiddels overleden minnares, maar daar zegt hij wijselijk niets over. 
Mark besluit om zijn eigen onderzoek te starten. Dat brengt hem naar Much Deeping, een klein dorpje, waar onder andere drie heksen wonen. Deze heksen voorspellen de toekomst. Langzaam wordt duidelijk dat iedereen die een bezoek brengt aan de heksen, uiteindelijk sterft. 

Het onderzoek brengt Mark steeds verder, maar steeds meer namen op de lijst overlijden ook, wanneer is hij aan de beurt. En iedere keer blijkt er toch iemand te zijn die baat heeft bij het overlijden. Heeft iemand dan ook baat bij het overlijden van Mark Easterbrook? Hermia, zijn diep gefrustreerde vrouw misschien? Iemand anders? En uiteindelijk blijkt dat Delphine ook een bezoek heeft gebracht aan de heksen in Much Deeping. Wilde zij Mark dood hebben? Of juist Hermia? Of net andersom?

Uiteindelijk volgt er een ontknoping natuurlijk en is niets wat het lijkt of leek te zijn. De motivaties van mensen lijken toch net iets anders te liggen dan gedacht. 

Conclusie

Dit is een hele goede serie! De acteurs zijn prima en de aankleding is fantastisch. Daarnaast wijkt het verhaal voldoende af van het oorspronkelijke boek om interessant te zijn. En verder liggen er ook nog wat achterliggende thema's die zo lichtjes aangestipt worden. Dat tilt het verhaal meteen weer naar een hoger plan.
Zo wordt er veel aandacht besteed aan de bevoorrechte positie van (rijke) mannen in dit verhaal. Mark en zijn vriend Ardingley (Lloyd - Hughes) zijn volledig overtuigd van hun eigen gelijk. Zij kunnen zich letterlijk niet voorstellen dat iemand plannen zou hebben om hen te vermoorden en dat die plannen ook daadwerkelijk uitgevoerd zouden kunnen worden. Wanneer Mark die mogelijkheid wel gaat overwegen, leidt dat bij hem tot een soort mentale ineenstorting. 
Daarnaast zit Mark ook nooit zonder (veel jongere, bloedmooie) vrouw, eerst is hij met Delphine, dan met Hermia en Thomasina heeft hij er nog naast. En in de loop van de serie blijkt dat Mark toch iets minder tragisch is dan hijzelf denkt. Delphine is erg afhankelijk van zijn goedkeuring, maar Mark is ook erg jaloers. Wanneer hij te weten komt dat ze een lift heeft gehad van een andere man, wordt hij zo boos, dat een radio in het bad valt waar Delphine in zit. Dat leidt tot haar dood. Dan hertrouwt Mark met Hermia, die hij ook volledig overheerst en manipuleert. Als zij allemaal terechte vragen stelt over zijn vrije tijdsbesteding (nog voordat de moorden plaatsvinden), slaat hij terug met suggesties dat zij psychisch niet helemaal in orde is. 
En ondertussen heeft Mark een affaire met Thomasina, maar wanneer zij sterft, sluipt hij weg. Hij licht de politie niet in, hij licht haar familie niet in. Alles om geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen en zijn image als betrouwbare steunpilaar van de samenleving in stand te houden. 

Alle vrouwen zijn afhankelijk van de mannen in hun leven. Delphine en Hermia van Mark, Yvonne Tuckerton kan alleen het geld van haar overleden man krijgen, als stiefdochter Thomasina eerder overlijdt. De onafhankelijke vrouwen zoals Thomasina sterven vroeg of leiden een leven als heksen. 

Een boeiende en intrigerende serie, vooral kijken wanneer je (nog eens) de kans krijgt.

Andere Agatha Christie - verfilmingen die ik al eens zag:

donderdag 19 maart 2020

Midsommar

Sander en houden wel van een goede horror - film op zijn tijd. En zekere films over rurale horror zijn altijd leuk natuurlijk. Wat spoken de kneuterige boertjes uit als we niet kijken? Dus toen wij hoorden over Midsommar (2019), waren we dan ook erg in geïnteresseerd. In de bios kijken is niet gelukt, maar gelukkig bood Netflix onlangs uitkomst.


Midsommar is geregisseerd door Ari Aster en we zien een hoop aanstormend talent, waar we de komende jaren vast nog veel van zullen horen, als Florence Pugh, Jack Reynor (Macbeth), Vilhelm Blomgren, William Jackson Harper en Will Poulter.

Spoilers

De film opent met Dani (Pugh), die zich zorgen maakt om haar zus met mentale problemen en haar ouders. Zij belt hierover met haar vriend Christian (Reynor), die moeite heeft om deze ernstige problemen de aandacht te geven die ze verdienen. Uiteindelijk blijkt dat de zus en ouders van Dani zijn omgekomen in een driedubbele moord - zelfmoord door de zus. Dat zet de toon al lekker. 

De relatie van Dani en Christian wordt er onder deze spanningen niet beter op. Maar Christian kan het niet over zijn hart verkrijgen om het uit te maken met Dani. Dus hij besluit om haar mee te nemen op een onderzoeksreis/ vakantie naar Zweden. Christian is namelijk een Cultureel Antropoloog (Dat zijn de besten!) en één van zijn vrienden, Josh (Jackson Harper) moet zijn opleiding afronden met een onderzoek. Josh heeft besloten om onderzoek te doen naar de gemeenschap waar Pelle (Blomgren) vandaan komt, de Harga. De rest gaat mee als een vakantie.

In Zweden komt de groep aan in het idyllische leefgebied van de Harga. daar maken zij kennis met een ander stel van buiten, de Britse Connie en Simon.  De Harga lijken een commune van drugsgebruikende hippies te zijn. De mensen zijn mooi een vriendelijk, iedereen gebruikt drugs, de woonruimten zijn beschilderd met allerlei mooie voorstellingen. Het is één verzameling van alle terug-naar-de-natuur-clichés. Maar toch zijn er wat sinistere voortekenen. Zo kennen de Harga toch een strakke hiërarchie. Verder zijn de tekeningen ook niet altijd even fris, wanneer je ze goed bekijkt. En het lijkt erop dat er een ernstig misvormde albino in totale afzondering gehouden wordt.

Dan is het tijd voor een eerste ceremonie, een zogenaamde Ättestupa. De buitenlanders hebben geen idee wat dit inhoudt, maar zodra de bejaarden van een hoge rotspiek naar hun dood springen, begrijpen zij dat er een andere kant zit aan de vredelievende Harga. Dani is diep geschokt, maar Christian en zijn vrienden nemen dit allemaal wat luchtiger en wetenschappelijker op.
Connie en Simon kunnen deze ontwikkeling niet accepteren en vertrekken.

Nu volgen de vreemde gebeurtenissen elkaar snel op. Josh wordt uitgeschakeld, Mark verdwijnt en zo blijven Dani en CHristian alleen achter, bij de steeds vreemder wordende situatie. Na nog meer drugs heeft Christian seks met één van de jonge Harga Vrouwen, terwijl Dani wordt verkozen tot Mei - Koningin. Uiteindelijk is het Dani die als Mei - Koningin Christian veroordeeld tot dood door brandoffer.

Conclusie

Dit is een hele leuke griezelfilm met een paar echt nare effecten. De acteurs zijn fris en leuk om naar te kijken. De disfunctionele relatie van Dani en Christian is erg realistisch. Ook het feit dat Christian als jongvolwassene niet om kan gaan met het diepe trauma van Dani na de dood van haar ouders en zus is heel begrijpelijk. Verder zijn de verhoudingen in de vriendengroep invoelbaar. Iedereen heeft een hekel aan Dani, maar niemand heeft de ruggegraat om het ook daadwerkelijk tegen haar te zeggen. 
En dan de Harga, het begint leuk natuurlijk, met allemaal frisse, mooie mensen in witte kleren, die helemaal in touch zijn met de cyclus van de natuur. Dat zij dus ook in touch zijn met de duistere kant van de natuurlijk, verval, ziekte, dood en rotting, lijken de oppervlakkige buitenlanders maar niet te willen begrijpen. 
En de sinistere ontwikkelingen die komen gaan, worden luid en duidelijk van te voren aangegeven, wanneer je weet waar je naar moet kijken. De Harga hebben overal afbeeldingen, die voor een groot deel gaan over hun rituelen en ceremoniën. En die eindigen in mensenoffers. Ook de magie de gebruikt wordt, wordt ruim van te voren aangekondigd in allerlei wandkleden. 
En daarnaast, drugs gebruiken in het buitenland, een plek waar je de taal niet spreekt, de regels niet kent en geen hulp kunt krijgen, is altijd een heel heel heel dom idee. 

Ook wel eens prettig is om geen duidelijke held of heldin te hebben in een film. Moeten onze sympathieën liggen bij Christian en zijn vrienden, de archetypische Amerikaanse toeristen die overal doorheen banjeren en verbaasd zijn als het allemaal anders gaat dan thuis. Of juist van Dani, die mij ook wel op de zenuwen werkte met haar afhankelijkheid van anderen. Therapie zoeken om om te gaan met haar disfunctionele familie en haar trauma was er ook niet bij.
Of moeten onze sympathieën liggen bij de Harga, een stel moorddadige hippies. Leuk natuurlijk, dat ze helemaal in harmonie met de natuur leven met dat gaat wel gepaard met moord op ouderen, verkrachting en mishandeling van mensen met beperkingen.

Al met al een leuk film, kijk vooral, maar niet alleen. 

woensdag 18 maart 2020

Week zonder vlees

De afgelopen week (van 9 tot en met 15 maart) was het de Week Zonder Vlees 2020 en Sander en ik hebben met ons gezin meegedaan. We eten al jaren minder vlees (wij zijn nog opgegroeid in een tijd van Gekke Koeien Ziekte en Varkenspest in de jaren '90, Mond- en Klauwzeer in 2001 en Vogelpest in de jaren '10). En sinds het uitkomen van het IPCC rapport waarin het verband tussen klimaatverandering en de huidige manier van landbouw bedrijven zo duidelijk wordt aangetoond, hebben we besloten om vlees bijna volledig uit ons dieet te schrappen.


Dus de Week Zonder Vlees was voor ons redelijk makkelijk om aan deel te nemen. We hebben een aantal heerlijke maaltijden zonder vlees gehad en weinig gemist door het gebrek aan vlees. De peulvruchten mogen van mij vaker op tafel, maar daar heb ik in 2016 al veel over geschreven.

Er kwam een lekkere, milde vegetarische curry op tafel, met veel kokosmelk en groenten. Verder hebben we ook Poke Bowls ontdekt, en aangezien de kinderen wel van (vega)sushi houden, ging dit er ook makkelijk in. Maar ook een salade met couscous was een fijne afwisseling. Als je wat rondkijkt, is er voldoende te eten dat smakelijk, gezond en gevarieerd is, zonder vlees.

woensdag 11 maart 2020

Parasieten

De film Parasite (2019) van Bong Joon Ho (Snowpiercer, Okja) heeft hoge ogen gegooid bij de verschillende film-festivals. En onlangs hebben Sander en ik de film gekeken in de Cinetwins! En heel spannend hadden we geen oppas geregeld. De jongste sliep al toen we vertrokken en de oudsten hadden de afspraak om zelf naar bed te gaan en te bellen als er iets was.

Deze Koreaanse films zit vol met alleen maar bekende Koreaans acteurs, dus dat was wel even wennen voor me. Door alle onbekende acteurs kon ik me ook meer op het verhaal concentreren en dat is ook echt wel fantastisch.

spoilers

Het verhaal begint met de arme familie Kim, Vader Ki-Taek, Moeder Chung-Sook, Zoon Ki-Woo en Dochter Ki-Jung wonen in een kleine kelderwoning. Ze struikelen van het ene tijdelijke baantje naar het andere, leven in de viezigheid, stelen Wifi van de buren en knopen met veel moeite de eindjes aan elkaar.
Maar dan komt er een kans. Ki-Woo heeft een vriend Min, die een bijbaantje heeft als bijlesleraar Engels aan Da-Hye Park, dochter van de rijke Park-familie. Min vertrekt binnenkort voor een tijdje naar het buitenland en hij wil Ki-Woo aanraden als vervanger. Dan moet Ki-Woo wel eerst even een diploma vervalsen. Met wat hulp van zus Ki-Jung lukt dat zonder problemen en Ki-Woo gaat aan de slag als bijlesleraar.

De Park familie bestaat uit Vader Dong-Ik, Moeder Yeon-Kyo, Dochter Da-Hye en zoon Da-Song. En deze familie is echt bulkend rijk. Ze wonen in een zeer modern huis, voorzien van alle gemakken, met een enorme tuin. Verder beschikken ze ook over de mooiste spullen en laten ze met regelmaat spullen uit de VS overkomen. Maar deze familie heeft ook zo zijn problemen. Vader Dong-Ik werkt veel en heeft weinig oog voor de emotionele behoeften van zijn vrouw en kinderen. Moeder Yeon-Kyo valt regelmatig overdag in slaap als gevolg van een of andere verslaving. Dochter Da-Hye wordt verwaarloosd en Da-Song heeft een onduidelijk gedragsprobleem.

Ki-Woo weet zich al snel in te werken bij dePark familie en de Kim familie is erg blij met de extra inkomsten. En dan ziet Ki-Woo mogelijkheden om zijn zus als een therapeut voor Da-Song naar binnen te halen. Nu verdienen ze ineens twee keer zoveel geld! Ki-Jung is heel wat gehaaider dan haar broer en zij verzint meteen een plan om de chauffeur en huishoudster te laten ontslaan door de Parks, zodat Vader Kim en Moeder Kim aan de slag kunnen als chauffeur en huishoudster.

De Park-familie gaat een weekeindje weg en de Kim-familie besluit om in het huis te blijven en te genieten van alle rijkdom die daar te vinden is. En dan staat ineens de oude huishoudster Moon-Gwang weer op de stoep. Zij hangt een verhaal op bij Chung-Sook dat zij nog spullen in de kelder heeft staan en dat ze die graag mee wil nemen. Chung-Sook voelt zich verplicht om Moon-Gwang binnen te laten. Moon-Gwang ontdekt natuurlijk bijna meteen de rest van de Kim familie en dreigt alles te vertellen aan de Park familie. Maar Moon-Gwang heeft zelf ook een geheim. Haar man woont al jaren in de geheime schuilkelder onder het huis. Deze schuilkelder is gebouwd door de oorspronkelijke architect van het huis en de Park-familie weet van niets.

Het bedrog aan alle kanten loopt steeds sneller uit de hand, bovendien is de Park familie eerder dan verwacht onderweg naar huis, wegens de regen. De Kim familie probeert wanhopig vast te houden aan de baantjes die ze hebben bij de Park familie, het kan ze niet schelen wat ze op moeten offeren, Moon-Gwang en haar man, hun eigen eergevoel. Maar uiteindelijk loopt alles vreselijk uit de hand en eindigt het in een bloedbad.

Conclusie

Geen wonder dat deze film zoveel prijzen in de wacht sleepte! Het is een fantastische film. De acteurs zijn allemaal goed in hun werk, het verhaal zit ingenieus in elkaar en is geloofwaardig. En er is ook evenwicht in de film. De eerste helft is min of meer komisch. De Park Familie is wel heel naïef en de Kim familie maakt wel heel erg leuk gebruik van hun zwakheden. Maar wanneer de sfeer omslaat, slaat deze ook goed om. Iedereen staat onder spanning en de dreiging van geweld is nooit ver weg. 
Bovendien snijdt de film ook wat pijnlijke thema's aan. Kan je het de Kim familie kwalijk nemen dat ze van alle mogelijkheden gebruik maken om uit de armoede te komen? Ze wonen in een kelder, die met enige regelmaat overstroomt. De jonge generatie heeft hun opleiding niet af kunnen maken en kunnen uitkijken naar een heel leven van armoede. 
Maar de Park familie heeft eigenlijk ook niets verkeerd gedaan. Ze hebben meer geld dat ze ooit op kunnen maken en hebben daarmee weinig kijk op de strubbelingen van mensen die minder hebben, maar valt hen dat echt kwalijk te nemen?

Verder, wie zijn de parasieten? Is dat de Kim familie, die zich naar binnenwerkt op een plek waar zij niet horen? Maar is het niet meer dan een speling van het lot dat het leven hen tegenzit. Uiteindelijk leveren zij wel alle diensten waarvoor zij worden ingehuurd. Er wordt Engelse les gegeven, Ki-Jung weet Da-Song daadwerkelijk te helpen met zijn problemen en Ki-Taek en Chung-Sook doen ook waarvoor zij betaald worden. 
En dan de Park familie, zij zijn heel rijk, maar waarom eigenlijk? Dong-Ik is de baas van een IT-bedrijf dat spellen ontwikkeld, maar draagt hij nou echt bij aan een betere wereld? Dong-Ik en Yeon-Kyo kunnen de eenvoudigste dingen, zoals autorijden, boodschappen doen, koken en omkijken naar de kinderen niet eens zelf, die diensten moeten zij ook kopen. 

Kijk deze film zeker, het liefst een tweede keer. 

dinsdag 10 maart 2020

Pendragon LXXVII

Wegens ziekte en storm konden we in februari niet bij elkaar komen. Dus we spelen nu pas het laatste deel van de Quest for the Red Blade. En ook dit avontuur wordt weer afgehandeld zoals we gewend zijn van onze ridders uit Salisbury!

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Turquine van het Quinqueroi Forest (afwezig)

Kasteel van de Wouw, zomer 539 

De ridders Marcus en Benno Jr. verblijven nog steeds in het Kasteel van de Wouw, van de vuige Koning Cadwallader. Ook hebben zij een stem gehoord, van een jongen die leeft in een varkensstal. Deze jongen is bang om binnenkort te overlijden. Inmiddels is ook duidelijk dat Koning Cadwallader momenteel strijd levert tegen ridders uit Gomeret. Sir Benno besluit om de jongen te verstoppen in hun eigen vertrekken. 

Cadair Idris,
vanaf waar de wrede god Idris Gawr heerst

Wanneer aan het einde van de middag Koning Cadwallader en zijn mannen terugkeren, is duidelijk dat zij de aanval van de ridders uit Gomeret hebben weten af te slaan. Koning Cadwallader roept om Pig Boy, maar deze jongen heeft zich verstopt onder het bed van Sir Benno en komt wijselijk niet te voorschijn. 
Het hele Kasteel van de Wouw is in rep en roer, deze jongen moet gevonden worden. Hij is nodig voor een ceremonie. Aangezien men hier de god Idris Gawr vereert met wrede, heidens riten, zijn Sir Marcus en Sir Benno bang dat het inderdaad niet goed af zal lopen met de jongeman. Sir Marcus doet druk mee met de zoektocht, maar zorgt ervoor dat hij iedereen voor de voeten loopt.  
Uiteindelijk brult Koning Cadwallader dat hij zijn zwaard zou geven als Pig Boy gevonden wordt! Ook het gastenverblijf wordt nu ondersteboven gehaald en Pig Boy wordt gevonden. 

Sir Marcus Livius
van Broughton
Sir Benno de Jongere
van Steeple Langford
















Maar Sir Marcus en Sir Benno zijn niet voor een kleintje vervaard. Ze brullen de strijdkreet van Salisbury

"Het is tijd voor een bad...
Een bloedbad!"

Sir Benno veegt de soldaten van Koning Cadwallader uit de gastenvertrekken met zijn magische lans. Nadat Sir Benno en Sir Marcus een aantal krijgers hebben gereduceerd tot Sish Kebab, weten zij met Pig Boy en hun schildknapen uit te breken uit het Kasteel van de Wouw. Zij vluchten weg in de vallende avond, door het onzekere Welsh terrein. 
Al snel wordt Benno uit het zadel geworden tijdens de wilde vlucht. De schildknapen vluchten verder met Pig Boy naar Gomeret, waar Koning Maelgwn hen wel bescherming zal bieden, al kent hij weinig liefde voor Koning Arthur. Sir Benno en Sir Marcus blijven achter om de soldaten en ridders van Koning Cadwallader tegen te houden. 

Een eerste serie van krijgers worden bruut afgemaakt door Sir Benno en Sir Marcus. Maar dan volgen de ridders van de Koning en dat is toch andere koek. Met enige moeite weten zij de ridders te verslaan, maar eentje vlucht weg om versterking te halen. Inmiddels is Benno er slecht aan toe en ligt hij bewusteloos op de grond, terwijl zijn vriend Marcus over hem heen staat, om hem te beschermen tegen de woeste ridders van het Kasteel van  de Wouw. 

Uiteindelijk verschijnt ook Koning Cadwallader op het toneel. Sir Marcus herinnert hem eraan dat hij zijn zwaard verbeurd heeft aan Sir Marcus en Sir Benno. Het was tenslotte Sir Marcus en Sir Benno die Pig Boy vonden...Koning Cadwallader wordt woest en gaat een duel aan met Sir Marcus. En nu blijkt ook de magie van het Zwaard van de Rode Dood, Angau Coch. Het lukt de Koning niet om veel schade te doen, maar toch weet hij iedere keer weer een zwakke plek van Sir Marcus te vinden. Langzaam maar zeker bloedt Sir Marcus uit steeds meer wonden.

Uiteindelijk wint Koning Cadwallader. Eigenlijk wil hij deze lastige ridders hier meteen de keel afsnijden, maar hij wordt tegengehouden door zijn eigen mannen. Zij staan erop dat deze vooraanstaande ridders tegen losgeld worden teruggegeven aan Koning Arthur. Deze kan hen veel geld geven voor zijn favoriete ridders, en dat kunnen ze in het verarmde Kasteel van de Wouw goed gebruiken. 

Nadat de ridders een paar dagen in de kerkers van hebben gezeten, is er plotseling in het kasteel veel te doen. Er wordt geschreeuwd en gevochten. Uiteindelijk openen de schildknapen de deuren van de kerker. Het is Koning Maelgwn van Gomeret die het kasteel heeft aangevallen en hen heeft gered. Hij neemt de ridders over als krijgsgevangenen en zal hen voor losgeld weer naar huis terug laten keren.
Koning Cadwallader wordt zonder veel plichtplegingen onthoofd met zijn eigen zwaard. En dan blijkt dat er misschien toch meer magie in de wereld rondgaat dan gedacht. De ridders zien hoe de ziel van de koning zich losmaakt van zijn lichaam, zij horen het gedonder van hoeven en het geblaf van jachthonden. Het is Gwynn ap Nudd met zijn hellehonden! De geest van Cadwallader wordt aan stukken gescheurd en Gwynn ap Nudd neemt het krijsende hoofd in zijn armen mee naar de hel, waar hij zo duidelijk thuishoort. 
 
Sir Benno laat nog doorschemeren dat er voor een Koning die zojuist een heidense cannibalistische cultus heeft opgerold misschien toch nog wel een plekje aan de Ronde Tafel te regelen is. Koning Maelgwyn neemt dat allemaal met een korreltje zout. 
Sir Marcus vraagt toestemming om het Zwaard van de Rode Dood nog aan Koning Garan te laten zien. Zij hebben dit beloofd en Koning Garan levert al generaties lang strijd tegen zijn vuige oud - oud - oud oom. Uiteindelijk heeft Koning Garan er nog enigszins moeite mee om het zwaar van zijn voorvaderen weer te laten gaan. Maar hij beseft dat hij wel over een moreel kompas beschikt. 

De rest van het jaar brengen de ridders door in gevangenschap in Gomeret. 

Winterphase 539/ 540

In de familie Steeple Langford sterft Salomé, een nicht van Sir Benno. 
In de familie Livius van Broughton krijgt Romulus, een broer van Sir Marcus een dochter, ze noemen haar Honoria. 

maandag 9 maart 2020

De avonturen van Robin Hood

Via via heb ik de DVD van The Adventures of Robin Hood (1938) op de kop kunnen tikken. Deze oude film van Michael Curtiz en William Keighey en met Errol FlynnOlivia de Havilland (Gone with the Wind) en Basil Rathbone (The Court Jester) in de hoofdrollen is met recht een klassieker.


De eerste verhalen over Robin Hood ontstonden in de 14e eeuw, hij was toen een volksheld die stal van de rijken en gaf aan de armen. Pas later werden de activiteiten van Robin Hood in verband gebracht met een conflict tussen Koning Richard Leeuwenhart en Jan Zonder Land aan het einde van de 12e eeuw.

Spoilers

De film opent met het nieuws dat Koning Richard Leeuwenhart (Hunter) gevangen is genomen in Oostenrijk, toen hij terugkeerde van de Kruistochten naar Engeland. Zijn jongere broer, Prins John (Rains), maakt meteen van de gelegenheid gebruik om de macht te grijpen, samen met Sir Guy of Gisbourne (Rathbone) en de Sheriff van Nottingham (Cooper, ook in Rebecca). Dit leidt natuurlijk onmiddellijk tot wrede onderdrukking van de (Saksische) bevolking door de wrede (Normandische) elite!

Maar er is een dappere man die weerstand biedt! Sir Robin of Locksley (Flynn), een van de weinige Saksische edelmannen, verzet zich tegen Prins John en zijn schrikbewind. Het begint ermee dat hij een arm boertje redt van de aanklacht van stroperij door Sir Guy of Gisbourne. Daarna geeft hij tijdens een feest van Prins John aan dat hij zich zal blijven verzetten tegen de regering van Prins John en dat hij altijd trouw zal zijn aan Koning Richard. Daarna volgt een spectaculaire ontsnappingsscene, met veel gezwier aan kandelaars. Maid Marian (de Havilland) vindt Robin een vreselijke blaaskaak, natuurlijk.

Sir Robin trekt zich terug in het woud van Sherwood en verzamelt al snel een groepje dappere mannen om zich heen. Aangezien de onderdrukking van de bevolking door blijft gaan, is er geen tekort aan mensen die zich bij Robin willen aansluiten.
Tijdens een overval weten Robin Hood en zijn mannen een transport van goud en goederen buit te maken, begeleid door Sir Guy of Gisbourne, de Sheriff van Nottingham en Maid Marian. De buit wordt ingepikt, de edelen gegijzeld en Robin Hood maakt van de gelegenheid gebruik om aan Maid Marian te laten zien wat voor een wrede daden de Normandische overheersers begaan. Maid Marian is onder de indruk van de dapperheid van Robin Hood en ontdooit wat.

Sir Guy of Gisbourne en de Sheriff van Nottingham worden weer vrij gelaten en zinnen op wraak. Samen met Prins John bedenken zij een boogschiet-wedstrijd met een gouden pijl uit handen van Maid Marian als prijs. Hier moet Robin Hood toch zeker op afkomen, waarna hij gevangen genomen kan worden. Het gemene plan verloopt naar wens. Maar Maid Marian staat de mannen van Robin Hood bij en helpt bij zijn bevrijding en ontsnapping.

Prins John en Guy van Gisbourne hebben door welke rol Maid Marian heeft gespeeld en zij zetten haar gevangen. Het ziet er somber uit voor onze helden. Maar gelukkig heeft de ware koning zich weten te bevrijden en in vermomming treft hij Robin Hood. Robin Hood en Koning Richard Leeuwenhart weten Prins John en de zijnen te verslaan en alles komt weer goed.

Conclusie

Dit is een fantatische film en ik begrijp waarom deze film het genre van de Swashbuckling hero zo op de kaart heeft weten te zetten. Robin Hood is knap, heldhaftig en grappig. Hij levert een nobele strijd en iederen kan zich achter hem scharen. Bovendien is het tempo van de film hoog. De gevechten, intriges en romantische stukken wisselen elkaar in snel tempo af, waardoor er voor iedereen wat wils is. 
Verder zijn de acteurs goed, Robin en Marian zijn knap en nobel, Rathbone als Guy van Gisbourne is gemeen en gelikt. 
De aankleding is ook erg mooi. De film is in Technicolor en om dat goed te laten zien zijn de kleding van de edelen en mooie dames in veel verschillende kleuren, wat de film leuk maakt om naar te kijken. Verder wordt de film ook ondersteund door goede muziek, wat het geheel naar een hoger plan tilt. 

Geen wonder dat dit een enorme hit was en als voorbeeld diende voor veel latere films. Gaat dat vooral eens zien als je de kans krijgt. 





zondag 8 maart 2020

Start van het tuinierseizoen

Maart vind ik altijd een heerlijke maand. De winter (niet dat we die veel gehad hebben dit jaar) is dan al aardig op zijn retour. De eerste bloemen steken hun kopjes als boven de grond uit en de vogels worden wild. Dan weet je dat het tijd is om te starten met het nieuwe tuinierseizoen! En dat heb ik geweten. Enige tijd geleden heb ik al allerlei zaadjes gekocht en besteld. Maar nu gingen de eersten ook de grond in.



Maar pas na mest verspreiden (wat is dat toch zwaar) en in de grond spitten (ook zwaar). Ik doe het altijd in etappes. Dit weekeinde heb ik de mest kunnen verspreiden en in de ene helft van de tuin kunnen inspitten. Hopelijk kan ik volgende week de andere helft van de tuin onder handen nemen. Inmiddels heb ik de spinazie, tuinbonen en kapucijners ook al ingezaaid. Dus daar zien we hopelijk snel het een en ander van terug.
En de rabarber gaat alweer als een speer. Over een week of drie kunnen we daar al wel weer van oogsten denk ik zo.

woensdag 4 maart 2020

De teletijdmachine

Enige tijd geleden las ik The Island of Dr. Moreau van H. G. Wells. Een erg imposant verhaal. En toen ik de kans kreeg om de verfilming van The Time Machine van dezelfde schrijver te kijken, heb ik dat natuurlijk gedaan. Het ging om The Time Machine (1960) van George Pal en met Rod Taylor in de hoofdrol. Verder zien we nog Alan Young, Yvette Mimieux en Whit Bissel (The Magnificent Seven).


Spoilers

Het verhaal opent met een dinertje onder vrienden in het nieuwe jaar 1900, zij wachten op hun gastheer George (Taylor). Plots verschijnt hij in de deuropening, in erg aftandse kleren. Hij vertelt aan zijn geschrokken vrienden wat er is gebeurd. Een week eerder, tijdens een Oud & Nieuw -etentje vertelde hij hen over zijn ontdekkingen met betrekking tot de vierde dimensie, tijd. Hij heeft een machine uitgevonden waarmee hij door de tijd kan reizen. 

Zijn vrienden geloven hem niet en na afloop van het etentje gaat George naar de kelder. Daar heeft hij een grote tijdmachine staan. Hij stapt erin en begint een lange reis door de tijd. Eerst stopt hij in 1917, te midden van WOI. Dan stopt hij in 1940, terwijl Londen kapot-gebombardeerd wordt. Dan stopt hij weer in 1966, waar een nucleaire oorlog leidt tot vulkaanuitbarstingen in Londen. Nu is hij gevangen onder een berg lava. 

De enige uitweg voor George is vooruitreizen in de tijd, in de hoop dat de lava weg zal eroderen. Uiteindelijk gebeurt dat ook en hij bevindt zich in een rijk landschap vol met bloeiende en groeiende fruitbomen. In dit paradijselijke landschap treft hij de Eloi. Deze mooie, gezonde en jonge mensen leven in dit landschap, maar kennen geen enkele ambitie meer. Ze leven als verzamelaars van fruit, zitten in de zon en hebben geen enkele interesse in wetenschap, cultuur, sport of andere vormen van competitie. 
Het lijkt allemaal vreedzaam (maar saai). Maar ondergronds leven de afzichtelijke Morlocks. Zij bedienen de machines die het luie leventje van de Eloi mogelijk maken. Maar inmiddels voeden zij zich ook met de Eloi, die te weinig ambitie hebben om zich te verdedigen. Onder leiding van George worden de Morlocks verslagen, maar nu blijven de Eloi achter zonder de vaardigheden om voor zichzelf te zorgen. 

George keert terug naar het etentje, vertelt over zijn avonturen en niemand wil hem geloven. Uiteindelijk pakt hij een paar boeken en keert terug naar de toekomst, omdaar de Eloi te blijven ondersteunen. 

Conclusie

Een leuke verfilming van het verhaal. De acteurs zijn duidelijk ondergeschikt aan de special effects, maar die zijn erg leuk gedaan. De zon flikkert door de hemel, een paspop blijft een eeuwigheid in een etalage staan en laat de steeds veranderende mode zien. George heeft in zijn tijdreizen steeds contact met een nazaat van een van zijn vrienden, die hem van wat context kan voorzien. 
De anti-oorlogsboodschap ligt er wel dik op in dit verhaal. De vrienden van George vinden dat hij zijn tijd niet moet verdoen met fundamenteel onderzoek, maar juist toepassingen moet verzinnen om de Britten bij te staan bij de Boerenoorlog. En later komt George steeds weer terecht in een Oorlog. Uiteindelijk leidt al deze oorlog tot een definitieve conclusie, de totale vernietiging van alle cultuur en beschaving. Zowel de Eloi als de Morlocks leven op een bestaansniveau. Niemand heeft tijd of ambitie voor cultuur en ontwikkeling.

Kijk zeker eens als je de kans krijgt

dinsdag 3 maart 2020

Kringloop - koopjes

Onlangs hadden we meubels nodig voor ons huis en heel verantwoordelijk zijn we toen eerst naar de kringloop in Malden en Nijmegen gegaan om te kijken of we iets van onze gading konden vinden.

Allereerst was er onze oudste dochter, die nu wat ouder wordt en haar kamer wat mooier wilde inrichten. Er lag al jaren een vloerkleed van Ikea met verkeerswegen erop. Daar is indertijd met autootjes heel veel mee gespeeld. Maar ja, autootjes raken uit. En er komen steeds meer vriendinnen langs, die moeten ergens kunnen zitten En er worden boeken gelezen in bed, waar laat je die?
Dus wij gingen naar de kringloop winkel om te kijken wat we daar konden vinden dat een beetje voldeed aan die behoeften. We zijn uiteindelijk thuisgekomen met een ander kleed van IKEA, een zitzak en twee schattige nachtkastjes. En zoals ik eerder heb aangetoond, die nachtkastjes kunnen heel lang meegaan.


En in de woonkamer hadden wij een fauteuil staan dat inmiddels zijn langste tijd ook wel had gehad. De kringloopwinkel in Nijmegen is een stuk groter, dus ik besloot om ook daar even langs te gaan. En daar riep een mooie stoel mij al toe, dat hij alles was wat ik kon wensen. Dus ook die stoel staat nu mooi in onze woonkamer.

En zo heb ik weer flink wat meubels gekocht. Ze waren nog van goede kwaliteit, kunnen weer jaren mee, hebben niet veel gekost en we hebben nauwelijks afval gecreëerd.

maandag 2 maart 2020

Vikingvrouwen en de Zeeslang

De laatste tijd kijk ik de ene film na de andere. Onlangs zag ik nog The Vikings en die vond ik erg leuk. Dus Viking Women and the Sea Serpent (1957) ofwel The Saga of the Viking Women and Their Voyage to the Waters of the Great Sea Serpent van Roger Corman (The Raven) kon toch niet heel verkeerd zijn? Dat had ik mis.


Deze film is met Abby Dalton, Susan Cabot, Bradford Jackson, Richard Devon, Jonathan Haze en Jay Sayer en stelt heel erg weinig voor. We hebben wel veel gelachen, maar dat was niet de bedoeling van de makers.

Spoilers

Het verhaal gaat over Viking vrouwen, die alleen leven, want hun mannen zijn na een lange Viking - rooftocht 3 jaar geleden niet teruggekeerd. De vrouwen onder leiding van Desir (Dalton) zetten nu de stap om zelf ook op reis te gaan en hun mannen terug te vinden. De enige Viking vrouw met zwart haar, Enger, (Cabot) wil de mannen ook terughalen, maar alleen omdat zij een oogje heeft op de man van Desir. 

De vrouwen bouwen een schip en varen weg, op zoek naar hun mannen. Hun schip wordt aangevallen door een Zee-serpent (hilarisch slechte special effects, zelfs voor '57). Zij spoelen aan (allemaal in een keurig rijtje) in het land van de Grimolt. Al snel worden de verzwakte vrouwen gevangen genomen door de mannen van Stark, Koning van de Grimolt (Devon). Deze Stark kan niet beslissen over de vrouwen nu geëerde gasten zijn, of nieuwe gevangenen. Dus het ene moment krijgen ze te eten en mogen ze aan tafel zitten, het volgende moment worden ze afgeranseld met zwepen. Beiden laten de vrouwen maar een beetje gelaten over zich heen komen. 

Wel gaan de vrouwen op onderzoek uit. Zij vinden hun mannen, die al drie jaar getekend in de mijnen van de Grimolt doorbrengen. Een streng dieet van hard werken en mishandeling doet de mannen kennelijk goed, want zij zien er gezond en gespierd uit. 

Enger wordt meteen ambitieus en probeert Stark voor haar karretje te spannen. Zij verraad de plannen van haar vriendinnen. Desir en Vedric (Jackson) worden geofferd aan de goden. Enger komt tot inkeer en smeekt Thor om genade. Deze god laat het gelukkig regenen. De vrouwen weten te ontsnappen met hun mannen, passeren nogmaals het Zee Serpent en keren weer terug naar huis. 

Conclusie

Lekker laten zitten deze film. Als je een film wil zien over Vikingen, kijk dan die ene met Kirk Douglas. De film moet je alleen kijken wanneer je een compleet overzicht van het werk van Roger Corman wil hebben. Het acteerwerk was slecht, de vrouwen waren ongeloofwaardig, de sets waren saai. Het enige pluspunt aan deze film is dat het tempo er lekker inzit. Na een uurtje is het alweer voorbij.
Tijdens het kijken kreeg ik het gevoel dat ze eigenlijk een soort exploitation film wilden maken, maar het net niet aandurfden. Alles zit erin. Mooie vrouwen die vechten om een man (designated cat fight), wrede mannen die vrouwen gevangen houden, vrouwen die hun lichaam moeten gebruiken om vrij te komen, mannen die vrouwen met de zweep afranselen. Maar het leidt allemaal tot niets. 

zondag 1 maart 2020

Reign of Cthulhu

Het was weer tijd voor een spellenavond! Niet zo druk als de vorige keer, maar nog steeds erg gezellig. Tijdens de laatste spellendag heb ik kennis gemaakt met Pandemic. Dat vond ik toen heel erg leuk en ik wilde het weer spelen. Gelukkig nam vriend J. Pandemic: Reign of Cthulhu mee.


Hierbij spelen we allemaal dappere onderzoekers die proberen de portalen, waardoor wrede monsters van voorbij de sterren komn, proberen te sluiten. Maar overal zijn er natuurlijk waanzinnige cultisten die niets liever doen dan de portalen te openen. We hebben twee rondjes kunnen spelen. De eerste keer gingen we genadeloos onderuit, toen we wel erg veel ongelukskaarten kregen. Maar de tweede keer wisten we ons beter staande te houden tegen de horrors man was not meant to know.

Het spel is wat kleiner en overzichtelijker dan het originele Pandemic en speelt lekker snel door (zeker wanneer je het verliest van de monsters van voorbij de sterren).

Sander speelde nog wat Koehandel en we sloten de avond af met nog een rondje Cards Against Humanity, wat weer hilarisch was.