De film is gemaakt door Michael Steiner en met een belangrijke rol voor Roxane Mesquida.
Een Sennentuntschi is een "Herderspop". Wanneer de herders (Sennen) in de zomer op de bergen verbleven om op de kuddes te passen, begonnen ze na een tijdje een hun vrouwen te missen. Om het gemis tegen te gaan, maakten ze dan van een bezem, hooi en lappen een "vrouw". Door de magie (of de duivel) kwam de pop dan tot leven. Overdag deed ze het huishouden en 's nachts verleende ze seksuele diensten. Iedereen blij! Maar kennelijk vond de pop het harde werken in huis en in bed voor een stel herders toch niet zo leuk. En vlak voor de herders met de kudden weer naar het dal zouden terugkeren, vermoordde de pop de herders en verminkte hen dan gruwelijk.
Dus...daarmee is de toon wel gezet natuurlijk.
 |
| Ik vind het al naargeestig. |
Spoilers ahoi!
De film opent in de huidige tijd, in de Zwitserse Alpen. De natuur is ruig, mooi en indrukwekkend. Een moeder zoekt paddestoelen in het bos met haar dochter (die gekleed gaat in een rood jasje). De kleine meid treft een jongen, die niet kan praten. Hij leidt haar met een glimmend spiegeltje naar een plek waar veel paddestoelen groeien. Als het meisje naar paddestoelen gaat plukken, plukt zij ook een skelethand naar boven. Na veel gegil komt de lokale politie de buurt afzetten.
De politie ondervraagt het meisje en zij zijn vooral geïnteresseerd in de jongeman die haar naar het lichaam leidde. Zij kijkt naar wat foto's en identificeert hem dan aan de hand van een foto van een jongeman die in 1975 verdwenen is in de regio. De politieman gelooft haar niet, maar haar moeder grijpt in en vertelt dat er lang geleden ook een man was die niet in verhalen wilde geloven, en hij bekocht dat met zijn leven.
Het verhaal schiet terug naar dezelfde vallei in 1975. Daar klept de klok van de kerktoren. Daaraan hangt de diaken van de lokale kerk. Hij heeft zelfmoord gepleegd. De gemeenschap en de priester zijn diep geschokt. Zij begraven de man kort daarop. Wanneer de gemeenschap terugloopt naar het dorp, hoort de lokale politieman Sebastian (Nicholas Ofczarek) iets, hij kijkt om en ziet een vervuild meisje, gehuld in een deken neervallen (Mesquida). Sebastian neemt het meisje mee naar het politiebureau, waar hij haar laat onderzoeken door een arts. Ze praat niet, maar kan met gebaren wel duidelijk maken wat ze wil.
Ondertussen is er nog een ander probleem. Er is al een tijd niets vernomen van twee herders, op de berg, Erwin (Zogg) en Albert (Basman). Het is aan de Sebastian om te controleren of alles wel goed gaat. Hij laat het meisje achter in een politiecel (voor haar eigen veiligheid, de dorpelingen vinden haar eng) en gaat op onderzoek uit. Op de berg aangekomen blijken Erwin en Albert er niet te zijn, maar verder lijkt alles in orde, dus de politieman laat een briefje achter en vertrekt weer.
Tijdens de tocht naar de berg zien we het prachtige alpenlandschap met zijn beboste dalen en kale, intimiderende bergtoppen. Bovenop de berg hebben de herders in de zonneschijn een prachtig uitzicht over de dalen en de andere toppen. Maar de opkomende wolken en mist geven alles toch een sinistere aanblik.
Ondertussen start er ook een ander verhaal. Een Fransman Martin (Leal) komt aan in het dorpje en wordt opgewacht door Erwin, een van de herders. Erwin neemt Martin mee de berg op. Daar treft hij ook Albert (de stomme jongen uit 2010, die het meisje naar het lijk leidde). Martin komt Erwin en Albert helpen met het hoeden van de kudden en het maken van kaas. Martin blijkt een echte stadse jongen te zijn die zijn draai niet kan vinden op de bergtop. Maar er ontstaat toch een band tussen Erwin en Martin. Albert is veel jonger en lijkt ook verstandelijk beperkt.
Beneden in het dorp wil Sebastian weten wie het meisje is en hij doet in een naburige stad onderzoek naar recente vermiste personen. Hij vindt een foto van een vrouw die veel op zijn vondeling lijkt, maar die foto is gemaakt in 1950, wel 25 jaar eerder. Het kan niet dezelfde vrouw zijn. De foto is bewaard omdat de vrouw op de foto samenleefde met drie herders en dat de herders later allemaal stierven toen hun hut afbrandde. De vrouw is toen verdwenen.
Ondertussen gaat het in het dorp met het meisje steeds slechter. De pastoor, nog steeds flink van de kaart door de dood van zijn Diaken ziet in haar een duivelse kracht en hij probeert haar keer op keer uit te drijven met een kruisbeeld, waar zij erg slecht op reageert. Ook probeert hij haar te vermoorden met een mes, wanneer Sebastian haar achterliet bij een dorpeling. De pastoor roept ook zijn parochianen op om het meisje te vervolgen en verjagen.
Maar het meisje is ook vreemd. Zij kan niet praten, maar reageert agressief wanneer zij bang is. En zij is bang van kruisbeelden. Zij valt op een buitengewoon ongelukkig moment ook een zwangere vrouw aan, waardoor de vrouw haar baby verliest. De dorpelingen keren zich nu tegen haar en tegen Sebastian.
Herder Erwin hoedt niet alleen geiten op de berg, maar hij stookt er ook illegale Absinthe. Op een avond, worden de mannen extreem dronken. Zij hebben het over vrouwen en besluiten om een Sennentuntschi te maken, om hen gezelschap te houden. In een dronken waas dansen zij allemaal met de pop. De volgende dag blijkt er daadwerkelijk een meisje in de hut te zijn, in de kleren van de Sennentuntschi. Het is het meisje dat ook in de vallei verzorgd wordt door Sebastian.
De mannen blijken al snel minder prettig gezelschap en in de dagen die volgen verkrachten Erwin en Martin een voor een het meisje. Ook proberen zij Albert zo ver te krijgen dat hij misbruik maakt van het meisje, maar hij is nog te jong en onschuldig om zijn wil op te leggen aan het meisje. Erwin en Martin gaan steeds verder in het misbruik van het meisje.
Uiteindelijk neemt het meisje wraak. Zij doodt de kudden van Erwin, en slacht ze zodat het vlees niet meer bruikbaar is. In woede ontstoken zet Erwin de achtervolging in. Een schuurtje vliegt in brandt, waarbij Albert omkomt. Martin is gebeten door het meisje en zijn bloed is besmet geraakt. Zij doodt Erwin.
Sebastian doet in het dorp een gruwelijke ontdekking, Meneer Pastoor heeft een geheime kelder, waarin hij waarschijnlijk het meisje gevangen hield. Zij moet de dochter zijn van de vrouw die in 1950 vermist raakte, nadat zij zwanger was van de pastoor. Dus de pastoor wil koste wat kost dat het kind verdreven wordt.
Ondertussen is het meisje het dorp uit gevlucht, terug de berg op, naar de herdershut. Sebastian gaat haar achterna. Daar vindt Sebastian de huiden van Erwin, Albert en Martin, ze zijn volgepropt met stro, zodat zij nu ook op poppen lijken. Hij is boos op het meisje, zij vlucht weg en valt van de berg in het ravijn. Sebastian gaat haar achterna en vindt de gevilde lichamen van Erwin, Martin en Albert. Gegrepen door wroeging doodt hij zichzelf.
En dit blijkt de plek te zijn waar het meisje uit het begin van de film de lichamen vond.
Al met al een hele leuke film. Hij is echt goed griezelig, door een goed gebruik van muziek en opbouw van het verhaal. Het verhaal deed ook erg gothisch aan. We hadden een prachtige, maar meedogenloze natuur, die niet alleen achtergrond was, maar ook zorgde voor een gevoel van isolement en een gevaar op zich was. Verder hadden we aan de ene kant de pastoor en de dorpelingen met hun geloof in de duivel, magie en Sennentuntschi. Daar tegenover stond Sebastian als vertegenwoordiger van recht en ratio, die onderzoek doet en dingen uitzoekt. We hadden onschuldige kinderen en schuldige volwassenen. De verwoestende invloed van ongebreidelde lust in de vorm van drankzucht en de eindeloze verkrachtingen van het meisje kwam ook aan bod.
Gaat dat zien voor een avondje complexe horror.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten