Translate

maandag 25 september 2017

Het betoverde land achter de kleerkast

In mijn zelf-opgelegde uitdaging om eens in de maand een belangrijk boek uit mijn jeugd te herlezen en te bekijken wat ik er nog van vind, lees ik voor de maand september "Het betoverde land achter de kleerkast". De Nederlandse vertaling van het beroemde verhaal The Lion, The Witch and the Wardrobe van C. S. Lewis. het is boek 1 uit de Kronieken van Narnia. Hij schreef deze verhalen in 1950. 

Deze staat al heel lang in mijn boekenkast.

Deze verhalen leerde ik niet in boekvorm kennen, maar via (alweer) een serie van de BBC. In november en december van 1988 zond de BBC The Lion, the Witch and the Wardrobe uit op tv. Ik was toen 11. En omdat het de kerstperiode was, associeer ik de serie nog altijd met kerstmis. Pas later leerde ik de boeken kennen en ik verzamelde de serie met de oranje banden van uitgeverij Leopold. Het exemplaar dat ik heb is uit 1989, dus ik vermoed dat ik het boek dan in 1989 of 1990 gekregen heb, ik zal 12 of 13 geweest zijn. Toen waarschijnlijk al iets te oud voor de doelgroep.
Nog weer later werden de verhalen verfilmd tot bioscoopfilms. De eerste film heb ik in de bioscoop (waarschijnlijk eind 2005) gezien met vriend +D, die mij vertelde dat de verhalen een diep-christelijke allegorie waren. Die hint had ik eerder niet opgepikt. En nog weer later las ik de verhalen ook voor aan mijn zoon en dochter.

Indruk toen

Toen ik het boek las, vond ik het een spannend avonturenverhaal. Ik kende de serie natuurlijk al, dus ik werd niet meer verrast door de plotontwikkelingen. Maar ik vond het wel leuk om alle verschillende toverdieren voorbij te zien komen. 

De BBC serie

Spoilers

Hoofdstuk 1 - 5

Het verhaal opent met de introductie van de kinderen Peter, Susan, Edmund en Lucy Pevensie die Londen moeten ontvluchten vanwege the Blitz en bij een professor in een landhuis op het geïsoleerde platteland moeten gaan wonen.
Lucy vindt snel een kleerkast met een doorgang naar een betoverd land (op p10! C. S. Lewis hield van doorwerken). Daar ontmoet zij meneer Tumnus, een Faun, en leert over Narnia en alle vreemde wezens die er leven. Hij vertelt haar over de Witte Tovenares, haar schrikbewind en de Eeuwige Winter zonder Kerst. Lucy keert snel terug naar huis. 
Weer in het landhuis aangekomen geloven haar broers en zus haar niet. Even later verdwijnt ook Edmund naar Narnia (P24, C. S. Lewis laat er geen gras over groeien). Hij ontmoet de Witte Tovenares en valt onder haar betovering. Hij belooft haar om zijn broer en zussen ook naar Narnia te brengen. Zij vraagt hem ook meteen om haar bestaan geheim te houden voor zijn broer en zussen.
Eenmaal terug in de echte wereld liegt Edmund over zijn avonturen tegen Peter en Susan. Peter en Susan denken nu dat de waanideeën van hun zusje sterker worden en worden nog gevoed door Edmund ook. Ze besluiten te gaan praten met de Professor. Deze gebruikt logica om Peter en Susan te overtuigen dat Lucy degene is, die de waarheid spreekt en Edmund degene is die liegt, gebaseerd op gedrag uit het verleden. Maar dan moeten Peter en Susan ook de conclusie trekken dat er andere werelden zijn. Met die conclusie heeft de professor geen moeite, maar Peter en Susan moeten even slikken.


De film

Hoofdstuk 6 - 11

Alle kinderen belanden in Narnia (P44!). Edmund zaait twijfel. Hoe kunnen de broers en zussen weten dat de Witte Tovenares kwaad is? Dan ontmoeten de kinderen de familie Bever, die nemen de kinderen in huis en geven hen een goede maaltijd. De naam Aslan de Leeuw valt. Meneer Bever vertelt de kinderen over de politieke situatie in Narnia. Aslan de Leeuw is Koning van Narnia, in naam van Zijn Vader, de Keizer van over zee. En Hij komt naar Narnia. De kinderen moeten naar de Stenen Tafel om daar Aslan te ontmoeten. En aangezien de Witte Tovenares geen mens is, kan zij nooit de rechtmatige Koningin van Narnia zijn. 
Ondertussen verdwijnt Edmund. Meneer Bever vermoedt meteen dat hij eerder in Narnia was en contact heeft gelegd met de Witte Tovenares en nu naar haar toe is. De reis naar de Stenen Tafel wordt nu een vlucht. 
Edmund is inderdaad naar de Witte Tovenares gegaan. Hij komt aan bij haar paleis en ziet in steen veranderde wezens, slachtoffers van de Witte Tovenares. Wanneer Edmund de Witte Tovenares weer ziet, is zij erg ontevreden over hem. Hij heeft tenslotte zijn broer en zussen niet meegenomen, waardoor hij zijn opdracht niet vervuld heeft. 
De Bevers en de kinderen kunnen niet hopen de Witte Tovenares voor te zijn. Maar ze kunnen haar wel ontwijken. Onderweg komen ze de Kerstman tegen. Dankzij de magie van de Witte Tovenares is het altijd winter in Narnia, maar nooit Kerstmis. Nu de Kerstman is gearriveerd, is dat een teken dat haar macht taant.
Ondertussen reist Edmund met de Witte Tovenares ook naar de Stenen Tafel. Tijdens deze reist zet de dooi in en wordt het de Witte Tovenares duidelijk dat haar macht afneemt.


Hoofdstuk 12 - 16

Wanneer de kinderen met de Bevers aankomen bij de Stenen Tafel, is Aslan de Leeuw daar al met zijn gevolg. Dienaren van de Witte Tovenares voeren een aanval uit op het kamp van Aslan en Peter doodt zijn eerste vijand. 
De Witte Tovenares realiseert zich dat zij snel moet ingrijpen als zij haar macht wil behouden. Zij roept haar leger op en besluit om Edmund te doden. Dan kunnen er niet vier mensen op de vier tronen van Narnia zitten. Maar hij wordt bevrijd door het leger van Aslan, terwijl de Witte Tovenares weet te ontkomen.
De Witte Tovenares laat het er niet bij zitten. Zij eist bij Aslan het bloed van Edmund op, aangezien hij een verrader is, en alle verraders aan haar toebehoren. Aslan geeft toe dat zij gelijk heeft, maar hij sluit een onduidelijke deal met haar. 
Aslan leidt zijn gevolg weg van de Stenen Tafel en wil niet zeggen wat hij heeft afgesproken met de Witte Tovenares. Hij draagt veel van zijn plannen voor de komende strijd over aan Peter. Susan en Lucy zijn wat gevoeliger dan Peter en volgen Aslan wanneer hij terugkeert naar de Stenen Tafel. Aslan offert zichzelf aan de Witte Tovenares in plaats van Edmund en Aslan sterft. 
De meisjes rouwen bij het lichaam van Aslan. Wanneer de zon echter opkomt, en de eerste zonnestraal Aslan raakt, komt hij weer tot leven (Ik zag het echt niet). Hij kon weer tot leven komen, omdat hij onschuldig was en zich opofferde voor een schuldige. De herrezen Aslan neemt de meisjes mee naar het Kasteel van de Witte Tovenares en daar brengt hij alle standbeelden weer tot leven. Aslan leidt deze bevrijdde wezens naar het slagveld waar Peter en Edmund strijden tegen de Witte Tovenares en haar leger. 

Hoofdstuk 17

Het leger van Peter en Aslan heeft gewonnen. Na afloop worden Peter, Susan, Edmund en Lucy gekroond tot Koningen en Koninginnen van Narnia. Zij groeien op en regeren wijs over het hele land. Op een dag horen zij over het Witte Hert, dat wensen kan vervullen. Zij besluiten er jacht op te maken. Het Witte Hert leidt hen terug naar de kleerkast en Engeland. Eenmaal weer thuis blijkt dat de professor heel goed weet dat de kleerkast soms naar Narnia leidt.  

Indruk nu

Dit is een kinderboek met korte hoofdstukken en een spannend, snel voortgaand verhaal. Leuk om weer te herlezen. De Christelijke allegorie ligt er niet te dik bovenop (dat is in latere boeken wel anders, en die worden er daarmee niet beter op). 
Een leuke introductie voor jonge kinderen, als je ze later de fantasy-kant op wil duwen. 

donderdag 21 september 2017

Herfst is hier

Het is weer herfst. De zomer is voorbij. En daarmee ook het tuinierseizoen. Vlak na de vakantie heb ik nog de laatste oogst uit de tuin gehaald. Een paar pompoenen en wat laatste courgettes. En nu worden de nachten langer dan de dagen. We nemen afscheid van zonneschijn en warmte...

Mijn pompoenen zijn groter dan mijn hoofd. 

Maar niet te lang getreurd. De herfst en de winter hebben zo hun eigen charmes. Het wordt bijvoorbeeld weer tijd om lekkere herfst gerechten te eten. Lekkere soep van pompoen, appeltaart met zwarte bessen of iets met stoofpeer. 

Echt heel groot.

En ik heb gelijk gekregen! Eerder vertelde ik over de zonnebloemen die heel groot zouden worden, wat de kinderen niet konden geloven. De zonnebloemen werden inderdaad groter dan vrienden +D en +M! Hier staat onze jongste dochter bij een uitgebloeid exemplaar. De bloemen hangen al een beetje en de zaadjes worden al opgegeten door de vogels.

zondag 17 september 2017

Gevallen held

In een ver verleden werkte ik voor het Burma Centrum Nederland en zo heb ik een hoop geleerd over Birma en de problemen aldaar. In het verleden schreef ik daarover ook op mijn blog hier. En het leek zo goed te gaan. De militaire overheersers organiseerden verkiezingen, die gewonnen werden door de National League for Democracy. Aung San Suu Kyi mocht haar huis weer verlaten en zij bekleedt nu een belangrijke positie in de regering.

Vluchteling
Foto van Htet Htet Oo

Maar de etnische spanningen bleven en de laatste weken zijn de spanningen tussen de Birmezen en Rohingya, een islamitische minderheid, weer enorm opgelaaid. In het verleden werden de spanningen tussen de Birmezen en andere etnische minderheden gevoed door het militaire regime (verdeel en heers). En er was ook veel (gewapend) verzet tegen de Birmese militaire overheerser, georganiseerd naar etnische lijnen. Maar met de eerste stappen richting democratisering, leken die spanningen juist af te nemen.

Een grote bevolkingsgroep is nu op drift in eigen land of vlucht naar Bangladesh en Thailand. Er vinden grove schendingen van de mensenrechten plaats, door het leger (lees het VN rapport hier, of Human Rights Watch hier, of Amnesty International hier). Dit overstijgt intern geweld en begint op etnische zuivering te lijken. De Rohingya vechten terug, voor zover zij dat kunnen, maar de meesten vluchten weg.

En Aung San Suu Kyi doet niets. Ze zegt niets, veroordeelt het geweld niet, niets. Onlangs werd de druk wat meer opgevoerd en kwam er een verklaring over nepnieuws, wat de spanningen maar aanwakkert. En de wereld is groter geworden. Anderen bemoeien zich nu met Myanmar, die dat eerst niet deden. Zo worden moslims in andere landen ook boos over de ellende die hun geloofsgenoten aangedaan wordt, en roepen op tot actie. Collega-winnares van de Nobelprijs voor de Vrede, Malala Yousafzai roept Aung San Suu Kyi op om actie te ondernemen.

Zucht.

Aung San Suu Kyi heeft bekend gemaakt om niet naar de Algemene Vergadering van de VN te gaan, omdat de crisis in haar eigen land te groot is. Het is toch jammer om te zien dat ze zo door de mand valt. Wat betekent haar jarenlange geweldloze verzet tegen het militaire regime. Zodra ze er deel van uitmaakt, doet ze hetzelfde.

Het leger leeft zich uit in Rakhine
Achtergronden in de NRC
Aanvallen op Myanmarese politie en leger
Rohingya en Islamitisch extremisme in de Volkskrant
Etnisch zuiveren volgens de VN
In de Volkskrant
Opinie in de Volkskrant
Veroordeling door de VN in de NRC
Aung San Suu Kyi niet naar de UNGA 2017

dinsdag 12 september 2017

Rillingen van Kevin Bacon

Eerder zei ik het ook al+Netflix France heeft heel andere (en betere?) films in het aanbod dan +Netflix België/Belgique, Nederland en Luxemburg. Laten we hopen dat dat snel verandert! Tijdens onze vakantie keken we dan ook Tremors, een monster-horrorfilm van Ron Underwood met Kevin Bacon (Wild Things) en Fred Ward uit 1990. Kevin Bacon heeft natuurlijk al een respectable carrière achter de rug, zozeer zelfs dat hij gezien kan worden als het kloppend hart van Hollywood.


Spoilers ahoi

In deze film gaat het om een klein dorpje in Nevada waar Valentain (Bacon) en Earl Basset (Ward) klusjesmannen zijn. Het dorpje is heel klein en zeer geïsoleerd. Wanneer zij het dorp willen verlaten, omdat zij in het naburige Bixby moeten zijn, zien zij een buurman in een electriciteitsmast zitten. Hij blijkt dood te zijn, gestorven van uitputting. Dit bevreemdt en beangstigd iedereen, waarom klom hij niet naar beneden?
Al gauw sterven er meer mensen, op gruwelijke wijze (het is een b-film, mensen). Ook kunnen de bewoners van het dorpje, nu niet meer weg. De enige weg en telefoonkabels zijn ook vernield. Maar door wat of wie? En waarom?
Uiteindelijk wordt duidelijk dat het een soort monsterlijke, vleesetende wormen zijn, die reageren op de schokken van mensen (en dieren) die op het aardoppervlak wonen. De dappere bewoners van het dorpje weten een voor een de monsters uit te schakelen, maar het kost ze veel moeite. En er zijn spannende momenten als de monsters leren van hun ervaringen. 

Al met al een vermakelijke film om een verloren avondje op een vakantie mee door te brengen. Maar ik hoef hem niet nog eens te zien. 


maandag 11 september 2017

En vacances en Pas de Calais - Wimereux

De grote kinderen in de zee

Toen we in Baincthun verbleven, zaten we een minuut of 15 van het strand van Wimereux. Dus daar zijn we bij mooi weer ook verschillende keren heen gegaan. We parkeerden in Wimereux en wandelden dan naar het strand. Er was nog een flinke boulevard erbij, waar we ook langs konden wandelen.

Midden op het strand bij eb. 

Wimereux is een redelijk toeristische badplaats. Dus er waren veel hotels aan de kust, een brede boulevard en veel strandhuisjes waar mensen hun tijd doorbrachten. Het strand was ook prachtig. Mooier dan in Saint Aubin sur Mer, waar veel algen groeiden. Hier was het alleen maar grijs wit zand met prachtig blauwe zee.

Nog een heel eind naar de zee. 

Bij laagtij was het strand enorm. En het was een fikse wandeling van de boulevard naar de zee. Beide bovenstaande fotos zijn genomen op verder prachtige, zonnige dagen. We moesten de mensen met een kaarsje zoeken.


De vloed komt op,
en vanaf de Boulevard kijken de meisjes toe. 

De vloed kwam net als in Saint Aubin sur Mer snel opzetten en we moesten een beetje uitkijken om niet overvallen te worden door de vloed, die door geulen achter ons kwam opzetten. Maar gelukkig waren er veel knappe jonge mensen van de Sauveteurs de la Mer, die alles in de gaten hielden.

En de vloed kwam tot aan de boulevard.

Als de vloed hoog was, konden we een beetje zwemmen, wandelen over de boulevard of een snackje eten. En dat deden we dan ook. En zo brachten we ook in Wimereux een paar leuke dagen door. Heerlijk om lekker te ontspannen aan het water.

Op de boulevard van Wimereux

Hierboven zit ik met mijn jongste dochter op de boulevard. Links is het Kanaal. Rechts de rivier de Wimereux. Waar de zee helemaal instroomt, bij hoogwater. Bijzonder om te zien.

zondag 10 september 2017

En vacances en Pas de Calais - Cap Gris-Nez

Cap Gris - Nez
Vlak bij Baincthun ligt de Cap Gris-Nez, het stuk van Frankrijk dat het dichtst bij de Zuid-Oost kust van Engeland ligt. Zo dichtbij zelfs, dat je het kan zien liggen. Omdat het zo dicht bij Engeland ligt, was het van groot strategisch belang voor Napoleon en tijdens WOII.

Engeland, de krijtrotsen zijn duidelijk te zien. 
Dus op een mooie dag kieperden we de kinderen in de auto en reden naar Audinghen in een minuut of 20. Daar stopten we bij de Cap Gris-Nez en wandelden wat rond. We konden naar Engeland kijken. We konden wat leren over de geschiedenis van het gebied. De belangrijke positie in de strijd, maar ook van de smokkelroutes tussen Engeland en Frankrijk. Er was ook het een en ander te zien over de gevarieerde biologie van het Kanaal.

Strand bij Audinghen

Later wandelde ik met de meisjes nog van de Cap naar beneden naar het strandje bij Audinghen. Sander en onze oudste gingen met de auto. En daar hebben we toen nog op het strand lekker gespeeld in de zon en de golfjes. En ook hier was het getij weer heel snel. We zagen het water gewoon het strand opspoelen en ons inhalen.

Het blijft maar komen. 
Na een hoop gespeel en gespetter hadden we toch wel honger gekregen. En er was een Friterie vlak bij het strand. De kust van Pas de Calais is ook voor veel Belgen een leuk toeristisch dagje uit. Dus er wordt ook iets meer tegemoetgekomen aan de Belgische smaak. We kregen meer patat dan we opkonden. 


We waren er wel aan toe. 

En daarna zijn we langs de kustwegen weer terug naar huis gereden. Onderweg kwamen we nog langs de Colonne van het Grote Leger. In de buurt van Boulogne kan je dit ding al vanaf een heel eind weg zien, want het is echt enorm groot. We vroegen ons al af wat het was, en nu we er vlak langs reden zijn we even gestopt. 

Colonne de Grande Armee 
Het is een beetje een gek ding. Het is ooit gebouwd om de succesvolle invasie van Engeland door Napoleon te gedenken. Maar die invasie vond nooit plaats (mensen, niet de huid van de beer verkopen, voor hij geschoten is). Uiteindelijk werd het ding wel afgebouwd, maar het bleef lange tijd een onderwerp van wat strijd. Gek genoeg ligt er een kleine begraafplaats omheen, waar Duitse soldaten uit WOII begraven zijn.

Een leuk tripje om te maken met de kinderen. Niet te ver en voldoende te doen, om hun energie een beetje uit te putten. 

zaterdag 9 september 2017

En vacances en Pas de Calais - Boulogne sur Mer

De Basiliek

Boulogne sur Mer is een erg oude stad en van de oude binnenstad is veel bewaard gebleven, zoals de stadsmuren, een Belfort en een Basiliek. Dus daar zijn we tijdens onze vakantie ook langs geweest. Op een mooie dag parkeerden we onze auto even buiten het oude centrum en wandelden toen zo het oude centrum in. 

Ik vond die in Haarlem toch imposanter.

We zijn eerst naar de Onze Lieve Vrouwe Basiliek gegaan, een imposante kerk die de oude stad behoorlijk domineert. De huidige kerk is in de 19e eeuw gebouwd op de plek van een eerdere middeleeuwse kerk. Ergens rond 633 werd een boot in de delta van Boulogne gevonden, waarin een standbeeld van Maria gevonden werd. De Kerk was dan ook de Kerk van Onze Lieve Vrouwe van de Zee. Hier kwamen nog aardig wat pelgrims op af, wat zorgde flink wat economische activiteit in Boulogne.
  
Je kijkt recht omhoog naar de binnenkant van de koepel van de Basiliek. 
Tijdens de Franse Revolutie verloor de kerk zijn status als Cathedraal, werd verkocht en grotendeels gesloopt. Hierbij werd ook het oorspronkelijke beeld van Onze Lieve Vrouwe van de Zee verbrand. En er zijn nog een paar kleine stukjes over, die als relikwieën worden bewaard. Pas na de Revolutie was er een man, Benoit Haffreingue, die de Cathedraal naar zijn voormalige glorie wilde herstellen. Hij vond sponsors en geld (bij onder andere Victor Hugo). Toen is ook de enorme koepel bovenop de Basiliek gebouwd. En als je eronder staat en naar boven kijkt, wordt je toch erg duizelig. 

Een deel van het Romeinse gedeelte van de crypte

Tijdens de reconstructiewerkzaamheden van Benoît Haffreingue, werd ook de crypte onder het gebouwd herontdekt. Het complex van gangen en ruimten is enorm en te bezichtigen voor het publiek. Er is meer achtergrond informatie te vinden over de kerk en de manier van bouwen. En oude standbeelden, doopvonten en pilaren zijn nog zichtbaar. Er zijn zelfs nog oude resten van een Romeinse tempel te zien. De versierde onderdelen van de crypte deden mij erg denken aan het complexe tegelwerk dat we ook zagen in het Kasteel van Suscinio, toen we eerder in Bretagne op vakantie waren.
 
St Denis
Er was ook nog een hoop kunst te zien, die bewaard waren gebleven. De kinderen schrokken even van Sint Nicolaas die zijn eigen hoofd vasthield, maar het bleek gelukkig alleen maar Sint Denis.


Bovenop de stadsmuren. 

Na de crypte, wilden we allemaal graag naar buiten. We maakten een wandeling over de stadsmuren van een minuut over 45. We konden uitkijken over Boulogne en het oude centrum. En fijne wandeling om even de benen te strekken. 

Chateaux van Boulonge. 

We kwamen nog langs het kasteel van Boulogne, waar nu een museum is gehuisvest. Boulogne is natuurlijk al erg lang een havenstad. En de succesvolle zeevaarders namen een hoop vreemde dingen mee naar huis. Die zijn uiteindelijk allemaal bewaard gebleven in het Museum. De kinderen waren al behoorlijk braaf geweest, dus we gingen niet naar binnen, maar bleven lekker buiten.

Vanaf de stadsmuren naar beneden. 




vrijdag 8 september 2017

En vacances en Pas de Calais - Nausicaa

Zitten op een rob. 
Tijdens onze vakantie in Baincthun zijn we met de kinderen ook nog naar +Nausicaa Centre National de la Mer geweest, een museum over het zeeleven. Grote trekpleister zijn de vele aquaria waarbij je ook nog onder water kan lopen.

Nemo-visjes!

We kennen het fenomeen van onder een aquarium doorlopen al uit Burgers' Zoo, waar we in het verleden al verschillende keren geweest zijn. Hier was het wat kleinschaliger dan bij +Burgers' Zoo, maar nog steeds erg indrukwekkend. De kinderen keken naar allerlei soorten visjes in verschillende soorten zee-habitats.

Haaien

Zo waren er grote haaien en andere vissen van de diepzee. Maar er was ook veel aandacht voor andere habitats, zoals koraalriffen en ondiepe, warme zeeën, waar zich hele bonte visjes bevonden.


Een knalpaarse vis. 

En ook de imposante zeemonsters van vroeger waren ze zien. Hier leg ik de meiden uit over de Megalodon, een Haai uit de oertijd.

De tanden zijn echt heel erg groot. 

En het museum was ook zeer educatief. Er was veel te zien en te lezen over de stijging van de zeespiegel en hoe landen daar nu al problemen mee ervaren. Niet alleen in Nederland natuurlijk. Er was ook veel te zien over de verschillende eilanden groepen die niet veel boven de zeespiegel uitstijgen en die binnenkort geheel zullen verdwijnen. In het museum was veel te zien over de actie die hiertegen wordt ondernomen.

Al met al een leuke en educatieve dag uit. De kinderen en wij hebben veel geleerd over de variatie aan leven onder water en het belang van gezonde zeeën voor de mensheid. 

woensdag 6 september 2017

Machete Kills

Tijdens onze vakantie in Normandië hebben +Sander en ik ook de tijd genomen om veel films te kijken, als de kinderen eenmaal op bed lagen (uitgeput van het spelen op het strand). We hadden toegang tot netflix. En gek genoeg zijn er via +Netflix France hele andere films beschikbaar dan via +Netflix België/Belgique, Nederland en Luxemburg! Zo konden we kijken naar bijvoobeeld Firefly, dat wil ik in Nederland ook kunnen kijken!

Hij blijft cool.

Maar goed, we keken ook andere films, zoals Machete Kills (2013). Machete begon ooit als een idee voor een karakter van regisseur Robert Rodriguez voor acteur Danny Trejo, toen ze elkaar leerden kennen op de set van Desperado (1995). Het idee kon lange tijd niet in praktijk gebracht worden. Maar een idee voor de film werd vertoond in een fake trailer bij Grindhouse (2007), een hommage van Robert Rodriguez en Quentin Tarantino aan B films uit de jaren '60, bestaand uit Planet Terror en Death Proof (ik vond Planet Terror de betere). In 2010 zag Machete dan eindelijk het levenslicht en daarna volgde dan deze film, Machete Kills.

Het verhaal is een aaneenschakeling van geweld en seks, aaneengeregen door een onwaarschijnlijk plot, in de beste tradities van de B-film. Maar desondanks vermakelijk.

Spoilers ahoi!

De film opent met een hilarisch foute trailer voor nog een andere "Machete" film (het wordt kennelijk een Franchise), Machete Kills in Space. Een trailer vol met foute ideeën over ruimte waarin Machete strijd levert met mooie deernen tegen een wrede tiran. 

Dan opent het verhaal echt. 

Machete is nog steeds samen met zijn vriendin (Alba) uit de eerste film. Maar tijdens een overval op een bende drugshandelaren gaat de deal gruwelijk mis. Het meiske gaat dood en Machete wordt gevangen genomen door een corrupte sherrif die hem op wil hangen. 
Gelukkig heeft de President van de VS daar lucht van gekregen en hij zorgt ervoor dat Machete niet wordt opgehangen. Hij heeft een opdracht voor Machete. Hij moet naar Mexico om daar Marcos Mendez uit te schakelen, een Mexciaanse terrorist die van de VS eist in te grijpen in het gewelddadige drugsconflict in Mexico. Machete accepteert de opdracht, maakt kennis met zijn agent/ contactpersoon in de vorm van een Schoonheidswedstrijd-deelneemster. En dan blijkt dat alles nog niet zo makkelijk is. 
Eerst moet Machete langs een stel prostituees (uiteraard) om een aanknopingspunt naar Marcos te vinden. Dan blijkt Marcos een Atoombom aan zijn hart gekoppeld te hebben, als hij dood gaat, gaat er een Atoombom naar de VS. Machete ontvoert Marcos naar de VS, ontdekt dat Marcos vroeger een agent van de VS was om de drugs-oorlog te beëindigen. Maar hij werd verraden, werd gek en kreeg een dubbele persoonlijkheid. 
De prostituees zijn nog steeds niet blij met Machete en zetten de achtervolging in. Met een hoop gedoe weet Machete weer in de VS aan te komen, om de maker van de atoombom van Marcos op te sporen. Dit blijkt Voz (Gibson, The Expendables 3)te zijn, een enorme Star Wars fan, die een soort ruimtebasis wil maken (how very Moonraker). Na nog een hele hoop gedoe met explosies, blijkt Voz gevlucht te zijn naar zijn ruimtebasis, Machete zet de achtervolging in en dan eindigt de film...

Dit verhaal hangt net als de eerste Machete film van onzin aan elkaar. Desondanks voor ik de eerste Machete film toch wat beter. Dat was een wat coherenter verhaal en probeerde ook nog een (onduidelijke) boodschap mee te geven aan de kijkers. Dit verhaal hangt echt van allerlei scenes aan elkaar. Bovendien hebben we Machete die cool doet al eens eerder gezien. 

Als je kan kiezen, kijk de eerste film. 

maandag 4 september 2017

En vacances en Pas de Calais - Baincthun


Alles klaar voor vertrek
Na een heerlijke week in Saint Aubin sur Mer was het weer tijd om te vertrekken. Maar we gingen nog niet naar huis. We reisden terug naar het noorden, naar een klein dorpje even buiten Boulogne sur Mer, Baincthun. Daar hadden we ook een huisje gehuurd, via +Gites de France Pas-de-Calais en verbleven we ook nog een week.

Mijn zoon kijkt naar de koetjes
Boulogne is ook alweer een oude stad. In de Romeinse periode stond hier al een fort. En veel van de oude gebouwen zijn blijven staan in het oude gedeelte van de stad. Dus dat zijn we ook wezen bekijken op een wat minder lekkere dag. Vanaf Boulogne kun je al de zuid-oostelijke kust van Engeland zien liggen. Dus Boulogne was altijd een populaire haven om legers te verzamelen.

Mijn jongste dochter komt helemaal tot rust. 
Baincthun is ook al erg oud en altijd een piepklein dorpje geweest, volledig binnen de invloedssfeer van Boulogne. Het huisje dat we hier huurden, lag lekker rustig en had een tuin. Dat was ook erg fijn en hebben we veel tijd doorgebracht. Het grensde aan een weiland met mooie koeien, die af en toe wel erg dichtbij kwamen. In dit huisje konden we helemaal tot rust komen.

En mijn zoon ook
En we zaten dit keer op wel 15 hele minuten met de auto van het strand af. We zijn een paar keer naar Wimereux geweest, waar een heerlijk groot strand was, en een knalblauwe zee zonder algen en wieren. En ook hier was het getijdeverschil enorm en wat heftiger ook dan in Saint Aubin sur Mer. Maar dat houdt het leven spannend voor de kinderen.

Lekker spelen in het zand.

En hier brachten we ook een heerlijke week door. We zijn naar Boulogne geweest en ook lekker vaak naar het strand. Toen we hier wegmoesten, waren we helemaal ontspannen en relaxt.

En vacances en Normandie - Memorial de Caen

Fransen gaan graag voor groot, imposant en overweldigend. 
Tijdens onze vakantie in Normandië was er niet alleen maar tijd voor strand en klimmen, we hebben ook nog aan cultuur gedaan. We zijn nog naar het +Mémorial de Caen geweest, een buitengewoon imposant museum over de bevrijding van Normandië en de Tweede Wereld Oorlog in het algemeen.

Hawker Typhoon fighter aircraft.
dat hangt daar in de ontvangsthal en valt niet eens heel erg op, om aan te geven hoe groot het is. 

De laatste keer dat we in Normandië waren zijn we ook naar het +Musée du Débarquement Utah Beach geweest, waar we ook een hoop konden leren over de Invasie van de Normandische stranden. Maar dit museum was een stuk groter en breder van opzet.

Jeep

Er was veel informatie over Operation Overlord. En de focus lag daarbij ook op de gevolgen voor de lokale Normandische bevolking. Eerst maakten ze al de Val van Frankrijk mee, toen kwam de invasie en er werd fel gevochten om Normandie. Veel steden en dorpen werden volledig verwoest en de bevolking raakte op drift. Vooral om Caen werd lang en hevig gevochten en na afloop stond er van de oude stad nog maar weinig overeind.

Mijn zoon bij de Amerikaanse Herinneringstuin
Het Memorial is deels ook gebouwd op een oude bunker van de Duitse bezetters. Daar konden we ook nog doorheen lopen en zien hoe die kleine benauwde ruimtes moesten functioneren als een centraal commando centrum. 

Er was ook veel te zien over de Val van Frankrijk en de rol die Maarschalk Petain daarna speelde in Vichy-Frankrijk. Een voor mij wat onbekend stuk geschiedenis, dus boeiend om veel over te zien. 

Pistool met een knoop, het standbeeld tegen geweld. 

Uiteindelijk hebben we niet alles kunnen zien, er was zoveel en de kinderen werden moe. Dus we gingen weer naar huis. Maar het was allemaal wel heel uitvoerig en indrukwekkend in beeld gebracht. Vooral de persoonlijke ervaringen en spullen van mensen die aanwezig waren in die periode spraken erg gaan. 

zondag 3 september 2017

Pendragon L - De Caledonische wouden

De vijftigste aflevering van onze groep alweer. Wat vliegt de tijd! Dit keer gaan we voor het jaar 517. Vorig jaar werd er Slag geleverd bij Eburacum, wat er ruig aan toeging, Ridder Bradwen de Bloedige moest dit zelfs met de dood bekopen. Er is nu niemand meer in de familie van Steeple Langford die de leiding op zich kan nemen. Maar gelukkig heeft in het verleden Sir Benno ook een pleegdochter gehad, Morgaine, Hertogin van Cornwall.

Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Caulas van Salisbury
Eric van Burcombe
Dafy van Berwick St. James (Afwezig)
Ignaeus van Broughton

Januari 517, Sarum, Salisbury

Koning Arthur was diep geraakt door de dood van Sir Bradwen op het slagveld. Sinds zij in 510 samen een nacht doorbrachten in de Kathedraal van Londen. Arthur en Bradwen waren bloedbroeders en maakten samen veel mee. Arthur heeft gezorgd voor een enorm gedenkteken op het land van Steeple Langford, zodat niemand ooit Bradwen zal vergeten. Verder heeft hij ook een enorme haat jegens alles wat Saks is, opgebouwd (Hate Saxons 19)

Morgaine,
Hertogin van Cornwall

Verder is de familie van Steeple Langford nu ook zonder leiding. De oudste, nog levende man is Brutus, de bastaard van Bradwen en Antonia van Broughton. Toen hij geboren werd in 504 werden Bradwen en Antonia gedwongen te trouwen. Maar hij is nu nog maar 13 jaar oud. Veel te jong om het zwaard op te nemen en Steeple Langford te leiden. Morgaine van Cornwall, die sinds zij haar formatieve jaren (van 498 tot aan haar huwelijk met Natanleod van Escavalon in 504) doorbracht in Steeple Langford, een warm hart heeft voor alles wat met Benno te maken heeft, besluit om de leiding over Steeple Langford over te nemen. 

Tot slot heeft Eric van Burcombe vorig jaar de zorg voor een verre nicht op zich genomen. Om haar te beschermen, doet hij voorkomen dat ze zijn eigen bastaarddochter is. Deze Alis is de dochter van Elgin de Jonge en Gilda van Burcome. Elgin was natuurlijk de bastaard van Earl Roderick bij Alis van Burcombe en focus van de Rebellie van Salisbury. Hij ging in ballingschap naar Malahaut. Maar toen zij het beleg van Eburacum zagen aankomen, hebben ze de kleine Alis naar veiliger oorden gestuurd. Maar hoe verklaart Eric nu de aanwezigheid van dit meisje? En hoe legt hij dat uit aan Guinevere?
Eric schrijft een brief naar Guinevere, waarin hij alles uitlegt. Maar wanneer Guinevere de brief ontvangt, ontsteekt zij in woede (Romance fumble). Is de relatie tussen Eric en Guinevere nog te redden, of zal de bastaarddochter tussen hen in blijven staan?
(Ik vond het een erg mooie brief en was behoorlijk onder de indruk, die Guinevere weet niet wat ze weggooit.)

Maart 517, Sarum, Salisbury

Via verkenners, spionnen en minstrelen komt het bericht binnen dat de Saksen Eburacum hebben opgegeven. Badulf kon niet rekenen op de versterking van Cheldric, die door Sir Kay was uitgeschakeld op zee (precies zoals Caulas het bedacht had). De Saksen trekken nu op naar Lincoln. 
Na dit nieuws komt Arthur uit zijn depressie. De moordenaars van zijn beste vriend zal hij allemaal een voor een bloedig ter verantwoording roepen voor hun gruwelijke daden. Hij verzamelt zijn manschappen en trekt op naar Lincoln. Morgaine van Cornwall gaat mee, om haar troepen een hart onder de riem te steken en het leger te steunen.
Sir Ignaeus vertrouwt het niet, de relatie tussen Morgaine en Arthur. Zij zijn niet opgegroeid als broer en zus en hij vraagt zich nog altijd af wat er in de Zomer van Vrede in 511 precies gebeurd is tussen Arthur en Morgaine. Hij zorgt ervoor dat Koningin Clare in het geniep achter haar heer aan kan reizen.


Mei 517, Lincoln

Koning Arthur arriveert met zijn legers bij de muren van Lincoln. Daar liggen de troepen van de Saksen ook al klaar. Arthur is werkelijk begeesterd door zijn woede over de dood van Bradwen en hij stelt zijn troepen zo goed mogelijk op, om gebruik te maken van ieder mogelijk voordeel (Battle critical succes).
Morgaine neemt natuurlijk niet deel aan de strijd, maar vanaf een nabije heuvel houdt zij samen met de herauten en andere niet-strijders het slagveld goed in de gaten. 
De ridders maken zich onder leiding van Sir Caulas op voor de First Charge. Sir Eric denkt nog dat hij een slimme opmerking kan maken over dat First Charges alleen voor jonge ridders zijn, zodat Sir Caulas, die inmiddels 60 (60!) is, achteraan kan blijven staan. Sir Caulas hoort dit en snauwt:

"Eric moest nog geboren worden toen ik mijn eerste koning over de kling joeg!"
(En dit is bijna waar, Sir Caulas doodde in 500 Koning Idres van Cornwall, toen was Eric 4 jaar oud.)

First Charge
Sir Ignaeus en Sir Eric stormen met hun lansen naar voren en strijden tegen een stel mounted Heorthgeneat. Met enige moeite ploegen ze daar zo door heen. 

2e ronde
De ridders komen nu een eenheid van Elite Axe Men tegen. Caulas en Eric stoten zo door hun vijanden heen, maar Ignaeus komt een taai exemplaar tegen, maar uiteindelijk delft deze toch ook het onderspit. 

3e ronde
Een ridder in een volledig witte uitrusting stort zich in het strijdgewoel en doodt links en recht Saksen. Alleen Sir Ignaeus ziet dit. 
Sir Caulas en Sir Eric storten zich op de volgende vijand, een stel Flashy Warriors. Dit zijn duidelijk wat nouveau riche Saksen, die zichzelf versierd hebben met alles wat ze van goede britten geplunderd hebben. Ook deze delven al snel het onderspit. 

4e ronde
Dan staan de ridders ineens tegenover hun ergste nachtmerrie, Badder Berserkers. Deze woeste krijgers zijn knettergek en hebben een persoonlijke hekel aan de ridders. Ongetwijfeld stonden zij al eerder tegenover elkaar op een van de eindeloze slagvelden van Brittannië. De ridders worden bang, erg bang. Ze weten allemaal hoe dodelijk de verschrikkelijke Berserkers zijn. In 490 doodden Berserkers in de Slag bij Lindsey bijna alle ridders uit Salisbury. Sir Marcus en Sir Gilmere, broers van Sir Ignaeus en Sir Caulas kwamen toen om. Maar ook Sir Bradwen en Sir Grigor. 
Vanaf haar heuvel ziet Morgaine wat er gaande is met de ridders die haar zo dierbaar zijn. Met haar magie weet zij een Berserker in een eend te veranderen. 


Sir Eric maakt meteen gebruik van deze situatie en hij vertelt de andere Berserkers dat dat ook met hen kan gebeuren. Een paar van hen rennen weg. Zij willen niets te maken hebben met deze vreemde magie. Sir Ignaeus neemt op de laatst overgebleven Berserker wraak voor de dood van zijn broer. 

5e ronde
Na alle strijd en dan ook nog vreemde magie, geeft het leger van Badulf het op. Iedereen vlucht weg. Een schuimbekkende Arthur zet de achtervolging in. Sir Caulas en Sir Eric zetten ook de achtervolging in. Maar Sir Ignaeus en Vrouwe Morgaine proberen juist contact te leggen met de mysterieuze witte ridder. 

Zomer, trek naar het noorden

Het leger van Badulf blijft vluchten naar het noorden en Koning Arthur blijft volgen. Ze passeren zelfs de Muur van Hadrianus. Uiteindelijk verschansen de Saksen zich in een kloof in het Caledonische woud. 
Arthur heeft zich de afgelopen weken flink misdragen. Iedere keer als hij de kans kreeg werden Saksen gruwelijk opgehangen of onthoofd. Alles om wraak te nemen voor de dood van Bradwen. Sir Eric en Ignaeus kunen het niet aanzien, Vrouwe Morgaine vindt het ook zinloos. Zij zijn bang dat Arthur nu alle Saksen in de kloof in het Caledonische woud zal uitmoorden. Nog een keer proberen zij hem op andere gedachten te brengen. Sir Eric weet op het gemoed van Arthur in spelen door te zeggen dat deze slachtpartij niet is wat Bradwen gewild zou hebben. Arthur lijkt eindelijk voor rede vatbaar. 
Als de Saksen zich overgeven, is Arthur bereid genade te schenken. Sir Caulas, Sir Eric, Sir Ignaeus en Vrouwe Morgaine gaan naar de Saksen om te onderhandelen. Badulf ziet in hoe hopeloos zijn situatie is en geeft zich over. De groep keert terug om met Arthur af te stemmen hoe zij dit vorm zullen geven. 
Die nacht blijft Morgaine slapen in de tent van Arthur en de volgende dag hebben Sir Caulas en Sir Eric door dat de relatie tussen Arthur en Morgaine misschien toch niet zo heel fris is. 

De ceremonie van trouw van de Saksen aan Arthur verloopt zonder problemen en iedereen kan weer terug naar huis keren. 

Winterphase 517/ 518

Sir Caulas ontvangt twee brieven wanneer hij weer thuis in Sarum is. Een komt van zijn schoonvader, Ban van Klein Brittannië. Klein Brittannië wordt bedreigd door Koning Claudas van de Franken en Ban en Bohort hebben hulp nodig, zoals zij ook Arthur hebben geholpen in 510
En dan ligt er ook een brief van Clare, de Hoge Koningin. Zij klaagt over het feit dat Arthur meer aandacht aan zijn zus besteedt dan aan haar. Hoge Konining Clare krijgt ondanks de huwelijksproblemen nog een zoon van Arthur, ze noemen hem Herrindale, naar zijn over-grootvader Herrindale, die de vader van zijn opa Caulas was. 

Sir Eric ontvangt ook een brief. Guinevere geeft aan dat zij niet in de mooie praatjes van Eric trapt. Als hij een dochter heeft, is hij haar niet trouw geweest en betekenen zijn mooie woorden niets. Eric besluit opnieuw een brief aan Guinevere te schrijven. 
Zijn broer Edward krijgt nog een zoon. 

De neeft van Ignaeus, Aloïsyus krijgt een dochter met Evalina van Burcombe, Augusta. 

In Steeple Langford krijgt Mercedes nog een zoon, Brion




zaterdag 2 september 2017

En vacaces en Normandie - Chateau de Caen

La Porte des Champs
De poort naar de Velden (de stad uit dus)
Tijdens onze vakantie in Normandië hebben we dagen gehad dat het weer wat minder goed was, fris met regen. Op een van die dagen besloten we om naar Caen te gaan en het +Mémorial de Caen te bezoeken, maar daar bleek een rij tot buiten op straat te staan. Dat leek ons wat minder prettig, dus we reden door naar het Chateau de Caen.

Caen

Caen is één van de grootste steden van Normandië en heeft een lange geschiedenis. In de Romeinse tijd was er waarschijnlijk al een nederzetting. Later in de Middeleeuwen werd het de thuisbasis van Willem de Veroveraar. Hij heeft Caen enorm uitgebouwd met verdedigingswerken tegen de aanvallen van Vikingen en ook om een uitvalsbasis te hebben voor zijn strijd in Engeland. Een van de dingen die hij gebouwd heeft was het Kasteel van Caen. Van dat oorspronkelijke fort (de Donjon) is nu niet veel meer over. Zijn nakomelingen in hebben in de loop der jaren verschillende gebouwen bijgebouwd.

Sander staat op een uitkijktoren, met op de achtergrond nog een deel van de muur van het complex. 

In de jaren na Willem de Veroveraar heeft Caen en het Kasteel nog veel meegemaakt. Er werden verschillende aanvullingen gedaan op het oorspronkelijke kasteel van Willem de Veroveraar. Zo werd pas in de 12e en 15e eeuw het gehele complex voorzien van muren. En het speelde nog een rol in de Honderjarige Oorlog, de Franse Revolutie en tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Een uitkijktoren

Je kon nog een lange wandeling maken over de gerestaureerde kasteelmuren, die tijdens verschillende oorlogen flink beschadigd zijn geraakt, maar waar tegenwoordig weer veel onderzoek en herstelwerkzaamheden naar gedaan worden. 

We lopen van de muren naar beneden, naar de Échiquier de Normandie.

Het huidige Chateau de Caen is een enorm complex, waar we flink wat tijd door konden brengen. Uiteindelijk waren we moegewandeld en konden de kinderen nog even spelen in een speeltuin, terwijl wij een bammetje konden eten.

De speeltuin is altijd het mooist. 

Het hele terrein was gratis toegankelijk, alleen wanneer je naar de Musee des Beaus Arts of de Musee de Normandie wil gaan, moet je betalen voor de toegang. Maar dat leek ons voor de kinderen wat minder geschikt. Dus we hebben weer een groot deel van de dag doorgebracht in een imposant Frans kasteel. 
Mocht je nog eens in de buurt van Caen zijn, neem eens de tijd voor dit enorme Kasteel.