Translate

vrijdag 31 december 2021

Desperado

Toen Sander laatst met de twee jongste kinderen Sinterklaas vierde, bleef ik thuis met een ziek oudste kind. Dan zit er maar 1 ding op, een foute film marathon. Deze keer viel mijn oog op Desperado (1995) van Robert Rodriguez (From Dusk Till Dawn, Machete Kills). De hoofdrollen waren voor Antonio Banderas (Interview with the Vampire, The Expendables 3) en Salma Hayek (From Dusk Till Dawn). 


In kleinere rollen zagen we nog Steve Buscemi (Fargo), Cheech Marin (From Dusk Till Dawn), Quentin Tarantino (Pulp Fiction, Django Unchained) en Danny Trejo (Machete Kills). Deze film is deel twee uit een trilogie (Zie ook El Mariachi (1992) en Once Upon a Time in Mexico (2003)). En in dit deel had Robert Rodriguez duidelijk meer geld te besteden. 

Spoilers

De film opent met de Amerikaanse Buscemi (Buscemi, hij krijgt nooit een naam), die ongure Mexicaanse kroegen afstruint en daar telkens een lang en ingewikkeld (en hilarisch) verhaal vertelt over hoe hij net ontsnapt is aan een slachtpartij in een andere kroeg. De dader was een moordenaar met zijn wapens in een gitaarkist, die op zoek is naar ene Bucho. De Mexicaanse criminelen (onder leiding van Marin) hangen aan zijn lippen en laten duidelijk blijken van hun stuk te zijn na het verhaal van Buscemi. 

Buscemi informeert zijn vriend Mariachi (Banderas) dat de gasten van de laatste kroeg waar hij was waarschijnlijk wel meer weten over Bucho. Mariachi gaat er ook heen, om het kunststukje uit het verhaal van Buscemi te herhalen. Hij weet bijna iedereen over de kling te jagen, behalve de onopvallende Tavo (Larriva). Deze achtervolgt Mariachi na zijn slachtpartij. Op straat komt het tot een vechtpartij, waarbij Tavo omkomt, maar Mariachi door de knappe Carolina (Hayek) mee naar huis genomen wordt, om daar verder opgeknapt te worden. 

Buscemi wil dat Mariachi stopt met alle bloedvergieten. Ja, zijn vriendinnetje is dood (in de eerste film), maar dit zal alleen maar tot meer ellende leiden. Laat het gewoon. Net terwijl Mariachi dat in overweging wil nemen, worden hij en Buscemi aangevallen door een man met een eindeloze voorraad messen (Trejo). Maar de mannen van Bucho arriveren ook. Zij kunnen Mariachi niet zien, maar de man met de messen wel. Zij doden hem, denkende dat het Mariachi is. 

Eenmaal terug in de compound van Bucho (de Almeida) realiseren de mannen zich dat de dode man niet Mariachi is, maar Navajas, een huurmoordenaar, gestuurd door de Colombiaanse opdrachtgevers van Bucho. Nu is hij dood en Mariachi nog steeds in leven. Bucho realiseert zich dat Mariachi in het nabij gelegen stadje moet verblijven. Gelukkig is iedere inwoner van dat stadje van hem afhankelijk, dus Mariachi zal ongetwijfeld snel gevonden worden. 

Mariachi en Carolina realiseren zich ook dat Bucho en zijn mannen achter hen aan zullen komen. Het is tijd om het gevecht naar Bucho te brengen. Gelukkig heeft Mariachi nog wat vrienden die hem bij kunnen staan. Het komt tot een vreselijke shoot - out, waarbij een hoop doden vallen. 
Uiteindelijk vertrekt Mariachi uit het dorpje. Maar even later bedenkt hij zich. Hij besluit om Carolina toch maar mee te nemen. En na even nadenken ook maar alle wapens. Je weet maar nooit. 

Conclusie

Dit is een briljante film. Alleen de openingsscene al waarbij Buscemi vertelt over de mythische Mariachi die zonder problemen geharde criminelen uit de weg vaagt. Verder zijn Banderas en Hayek op hun mooist in deze film (waarbij Hayek steeds verkeersongelukken veroorzaakt). En de Almeida is lekker gemeen als leider van een drugsbende. 
Zeker eens kijken wanneer je de kans krijgt. 

woensdag 29 december 2021

Start van de Winter

Sint is weer geweest, Kerst is weer geweest en als je heel goed oplet, worden zelfs de dagen alweer (iets) langer. Dat betekent dat de winter nu echt begonnen is. aan de temperatuur is het momenteel niet echt te merken, hoewel we wel al wat vorst gehad hebben. In de tuin is alles nu in de slaapstand, hoewel ik her en der al de eerste blaadjes van de sneeuwklokjes kan zien. 


Wie weet staan ons nog flinke winterse buien en kou te wachten, we weten het niet. Voor nu geef ik mijn blog weer even een nieuwe 'look' en denk ik alvast na over een bestelling van nieuwe zaadjes voor het voorjaar. 
 

zondag 26 december 2021

The Eagle has Landed

Laatst had ik zomaar tijd om in mijn eentje een film te kijken. Nu de kinderen weer thuis zijn en ik thuis moet werken, komt dat niet vaak meer voor. Het was The Eagle has Landed (1976) van John Sturges (The Magnificent Seven). 

The Eagle has Landed

Dit is een film die echt helemaal vol zit met bekende namen uit de jaren '70, zo zien we Michael Caine (De Batman Films, Ashanti, A Bridge too Far), Donald Sutherland (Dr. Terrors House of Horrors, The Dirty Dozen), Robert Duvall (Apocalypse Now) en Donald Pleasence (Halloween). In wat kleinere rollen komen ook nog Jenny Agutter (The Avengers, Captain America: The Winter Soldier), Anthony Quayle en Jean Marsh

Spoilers

Het verhaal begint met een terugblik op de bevrijding van Mussoline door de Nazi - troepen. Hitler wil dat kunststukje herhalen, maar nu met de kidnap van Winston Churchill. Hiertoe krijgt Admiraal Canaris (Quayle) de opdracht om een haalbaarheidsstudie te laten doen. Canaris weet dat Hitler de aandachtsspanne van een dronken goudvis heeft, maar zijn tweede man Himmler (Pleasence) is een ander verhaal. Dus hij geeft de opdracht weer door aan een van zijn officieren, Radl (Duvall). 

Radl krijgt informatie dat Churchill een tijdlang in Norfolk zal verblijven, waar ook een slapende spion voor de Duitsers verblijft, die veel lokale informatie kan geven. Een plan begint vorm te krijgen. Hij weet ook wat mensen te verzamelen, zoals die Ierse Liam Devlin (Sutherland), die toch al bij de IRA zat en Kurt Steiner (Caine) en zijn mannen, die momenteel een krijgsraad afwachten, wegens het weerstreven van de SS. Radl krijgt toestemming van Himmler om het plan in werking te zetten. 

De Nazi - troepen onder leiding van Steiner zullen zich verkleden als Poolse strijders en het dorpje in Norfolk infiltreren. Ondertussen is Devlin al vooruit gestuurd om het een en ander voor te bereiden. Hierbij heeft hij met zijn onweerstaanbare Ierse charme al kennis gekregen aan een lokaal meisje, Molly (Agutter). Bovendien zal de spion Joanna Grey (Marsh) ook nog van dienst kunnen zijn. Het doel is Churchill ontvoeren en met een onderzeeĆ«r weer terugkeren naar Duitsland. 

Maar al snel loopt het plan in de soep. Een van de mannen van Steiner probeert een kind te redden uit een watermolen. Wanneer hij uit het water gevist wordt, ziet iedereen zijn Duitse uniform onder zijn Poolse. Dan moet Steiner de geheime missie meteen militair maken. Alle dorpelingen worden verzameld in de kerk. Maar een doortastende dame weet te vluchten een groep van nabij gelegerde Amerikaanse soldaten te waarschuwen, die natuurlijk onmiddellijk een tegenaanval inzetten. 

De Amerikanen zijn wat enthousiaster dan daadwerkelijk kundig en de eerste tegenaanval loopt enorm in de soep en er vallen aan alle kanten slachtoffers. Een tweede aanval lijkt beter te gaan en eigenlijk zouden de Duitsers hun missie op moeten geven. Maar Steiner en zijn mannen wacht de krijgsraad en zij kunnen alleen hun naam zuiveren door Churchill mee naar huis te nemen. Steiner stuurt zijn overlevende mannen vast vooruit naar de wachtende onderzeeĆ«r, terwijl hijzelf, in een noodsprong Churchill gaat ontvoeren uit een nabijgelegen landhuis. 

Eenmaal aangekomen in het landhuis wordt Steiner ontdekt. Hij weet nog net Churchill neer te schieten, voor hijzelf wordt neergeschoten door de bewaking. En dan blijkt dat Churchill niet eens in Engeland was, maar onderweg naar de Teheran - conferentie. Alles was voor niets. In Duitsland wil Himmler ook zijn straatje schoonvegen en de enige die nog iets van de missie weet, Radl, moet ook sterven. 


Conclusie

The Eagle has Landed is een leuke en intelligente actie/ spionage - film met een paar toffe acteurs in hun jonge jaren, maar ook weer niet heel briljant. Daarvoor waren er toch nog net even teveel gaten in het verhaal. Zo hangt een groot deel van het vroege succes van het plan af van meisje Molly dat na anderhalve dag in het gezelschap van Liam Devlin zo verliefd op hem is, dat zij zijn geheim ontdekt, dat geheim houdt (landverraad in dit geval) en haar eigen verloofde overhoop schiet, als hij het geheim wil onthullen. 
Verder lijkt het me ook een beetje onwaarschijnlijk dat een grote bijeenkomst van drie van de vier wereldleiders geheim gehouden kan worden voor de vierde wereldleider en dat de Duitsers werkelijk dachten dat Churchill in Norfolk zou zitten ten tijde van de Teheran conferentie. En het plotseling opduiken van een stel Poolse soldaten in een dorp waar Churchill ook zou zitten wekt ook geen enkele argwaan van het Britse oorlogsapparaat. 
Desondanks zeker het kijken waard. 

woensdag 22 december 2021

Nieuwe kerstkaartjes

Nadat ik laatst weer een bladwijzer heb gemaakt, had ik de smaak weer te pakken. De dagen worden weer korter en de winter komt eraan. Dat betekent dat ik weer kerstkaartjes maak. Ik heb ze vaker gemaakt en inmiddels is het een fijne, herfstige traditie voor me (2020, 2018, 2017, 2016, 2015, 2013, 2012). Dus dit jaar ben ik ook weer aan de slag gegaan. Via Pinterest verzamel ik meer en meer kleine patroontjes, die na wat gepriegel in een kaartje geplakt kunnen worden.
 

Na al deze jaren is het misschien ook een mooi moment om mijn borduurframe eens aan te prijzen. Ik heb natuurlijk een hoepel, die ik in de hand houd. Maar wanneer je wat meer werk te doen hebt, is een staand frame ook wel prettig. Ik heb er ooit eens een cadeau gekregen. Maar hij lijkt erg hierop
Met een staand frame, heb je je handen vrij en kan je een hand voor je werk en een hand achter je werk houden. Dan gaat het borduren ineens ook wat sneller.  En het frame valt helemaal te demonteren en leeft dan een bescheiden bestaan onder het bed. 



En dat levert dan weer een hele serie kaartje op, die weer naar familie en vrienden gestuurd kunnen worden. En ik heb weer een aantal donkere avonden veilig binnen doorgebracht. 

zondag 12 december 2021

The Personal History of David Copperfield

Onlangs zag ik The Personal History of David Copperfield (2019) van Armando Iannucci en gebaseerd op het verhaal van Charles Dickens (A Muppet Christmas Carol, Scrooge). Eigenlijk was het de bedoeling dat ik deze film vorig jaar in de bioscoop zou zien, maar ik was ziek. Maar ik kon nu de film lenen uit de bibliotheek. 

The Personal History of
David Copperfield


De film was een enorme verzameling van oud en nieuw Brits talent. We zagen Dev Patel (The Green Knight), Hugh Laurie (The Night Manager), Tilda Swinton (Only Lovers Left Alive, Doctor Strange), Peter Capaldi (Dangerous Liaisons), Morfydd Clark (Dracula, Pride and Prejudice and Zombies), Benedict Wong (Doctor Strange), Ben Whishaw en Rosalind Eleazar. De oude bekenden kende ik natuurlijk al, maar ik hoop dat we van de nieuwe gezichten meer zullen zien in de toekomst. 

Het verhaal is een verfilming van een boek van Charles Dickens. Dickens schreef The Personal History, Adventures, Experience and Observation of David Copperfield the Younger of Blunderstone Rookery (Which He Never Meant to Publish on Any Account) in serie - format in 1849. Het verhaal is gebaseerd op gebeurtenissen uit het leven van Dickens, hoewel het geen autobiografie is. 

Spoilers

Het verhaal opent met de geboorte van David Copperfield. Zijn vader is dan al overleden en zijn moeder (Clark) probeert de eindjes aan elkaar te knopen, wat nog niet makkelijk is als weduwe. David brengt veel tijd door in Yarmouth, bij de family van zijn huishoudster Pegotty (Cooper). Hier maakt hij voor het eerst kennis met de levens van mensen uit de armere onderklasse van Groot BrittanniĆ«. 

Terwijl David in Yarmouth verblijft, besluit zijn moeder te hertrouwen met Mr. Murdstone (Boyd). Mr. Murdstone is een keiharde man, die zijn stiefzoon hardhandig wil opvoeden. Als het conflict hoog oploopt, stuurt Mr. Murdstone zijn stiefzoon David weg naar Londen, om daar te gaan werken in een flessenfabriek, terwijl hij een kamer huurt van de eeuwig in schulden verkerende Mr. Micawber (Capaldi) en zijn uitdijende familie.  

Wanneer David (inmiddels gespeeld door Patel) is opgegroeid, krijgt hij te horen dat zijn moeder is overleden en begraven. Hij vlucht weg uit de fabriek, naar zijn enige familielid, Tante Betsey Trotwood (Swinton) en haar excentrieke huurder Mr. Dick (Laurie). Daar kan hij een tijd blijven wonen. David leert nieuwe mensen kennen, zoals Mr. Wickfield (Wong) en zijn dochter Agnes (Eleazar) en volgt voor het eerst een formele opleiding, waar hij mede-student Steerforth (Barnard) leert kennen. 

Zijn opleiding leidt uiteindelijk tot een echte baan in het kantoor van Mr. Spenlow (Cottle) en zijn mooie maar hersenloze dochter Dora (weer Clark). David legt het aan met Dora, en alles lijkt de goede kant op de te gaan voor David, ondanks zijn wat ruwe start. Maar dan staat Tante Betsey ineens op de stoep. Zij is al haar geld kwijt. Haar accountant Mr. Wickfield heeft verkeerde beslissingen genomen en als gevolg daarvan moet Betsey nu in armoede leven. Maar de dochter van Mr. Wickfield is wat handiger dan haar vader. Zij realiseert zich dat Mr. Uriah Heep (Wickshaw) een vuil spel speelt. Agnes en David weten Uriah te ontmaskeren en zo te ontslaan. Met het kantoor van Mr. Wickfield gaat het dan snel weer beter. 

Ondertussen heeft David zijn levensverhaal opgeschreven, wat ook weer zorgt voor extra inkomsten. En zo weet hij van de tegenslag in zijn leven een succes te maken en uiteindelijk met zijn familie te beginnen aan zijn volwassen leven. 

Conclusie

Een erg leuke en redelijk getrouwe verfilming van het boek. De jonge acteurs zijn leuk en fris en de oudere acteurs zijn goed en grappig. Verder heeft de regisseur Iannucci ervoor gekozen om kleurenblind te casten, vandaar dat we acteurs zien van overduidelijk Indiase, Afrikaanse of Aziatische afkomst. En dat geeft Londen wel een lekkere cosmopolitische uitstraling. 
Verder ligt het tempo lekker hoog en worden hoogte en dieptepunten lekker vlot afgewisseld. Zeker een aanrader, als je van Dickens houdt. 


zondag 5 december 2021

De Wortels van de Stad

Voor mijn verjaardag kreeg ik De Wortels van de Stad van Karel van Spaendonck. Karel van Spaendonck is een gepensioneerd psycholoog, die nog voor het Radboud UMC heeft gewerkt. En daarna heeft hij nog een boek geschreven. 


Spoilers

Het boek begint in een naamloze stad, door buitenstaanders wel de Dwaze Stad genoemd. De mensen in de stad willen alleen maar een kalm leven leiden en laten zich niet van de wijs brengen door berichten van buiten. Maar de rustige status quo wordt bedreigd. Zo is de Zonderling op bezoek gekomen in de stad, die allerlei vragen stelt over de geschiedenis van de stad. Als zelfs de leiders geen antwoord kunnen geven op zijn vragen, ontstaat er nog meer onrust. Ook krijgen de bewoners vreemde, verontrustende dromen. Uiteindelijk besluiten de Zonderling en inwoners Taainagel en Vlastoet er op uit te trekken, de wijde wereld in, op zoek naar antwoorden. 
Het drietal wil naar Trechterland gaan, waar wijze mensen wonen, die alle antwoorden zouden moeten weten. Maar voor zij daar aankomen, reizen zij eerst langs andere volkeren. En ieder volk lijkt een stukje van de puzzel in handen te hebben en langzaamaan leren Taainagel en Vlastoet steeds meer over de wereld waarin zij leven hoe die ontstaan is. De problemen uit de Dwaze Stad zijn een voorbode van een nieuwe ronde in een kosmische strijd om het bestaan. Zullen de Zonderling, Taainagel en Vlastoet de juiste beslissingen kunnen maken? Zullen zij de antwoorden op hun vragen vinden?

Conclusies

Ik weet niet goed wat ik moet vinden van dit boek. Aan de ene kant ben ik natuurlijk een Cultureel Antropoloog van huis uit en vind ik ontstaansgeschiedenissen en -mythologieƫn erg interessant (Grieks, Noors), dus dit vond ik boeiend om eens te lezen. Aan de andere kant, het verhaal kwam behoorlijk verknipt over. Er was wel heel veel aandacht voor allerlei vormen van seksuele transgressies en je gender bepaalt je rol in de kosmos en de wereld.

Zo zijn er tijden waarop mensen (en dieren) geen seks mogen hebben. Als dat toch gebeurt, worden daaruit misvormde kinderen geboren, om de schande van de ouders te blijven benadrukken. Zo zijn er Stomme Kinderen, die mutistisch worden in de pubertijd en dan ook niet meer ouder worden. Ook zijn er Schrikkelkinderen, die een verstoorde groei hebben en waarvan de mannen niet vruchtbaar zijn. Verder is het nageslacht van een eenhoorn en een hert een hertejong dat uiteindelijk droogte veroorzaakt. 
Dan is er ook nog een stad waar, heel tegennatuurlijk, vrouwen de macht uitoefenen. En hun hogere doel is uiteraard het herwinnen van het eeuwige leven, zodat ze eeuwig mooi zullen blijven. En ze gebruiken hun (al bestaande) grote schoonheid om alle mannen, die zij tegenkomen aan zich te onderwerpen en te binden in een soort slavernij. Yeah, ik vnd het een tikkeltje al te voorspelbaar, vrouwen zijn alleen maar geĆÆnteresseerd in het behouden van hun schoonheid, om mannen aan zich te kunnen binden, andere ambities hebben we niet.  

En dan is er nog de Zonderling, een heel boek lang min of meer de held van het verhaal. Hij heeft een mysterieuze achtergrond en duidelijk een koninklijke afkomst. Zo een beetje op de laatste twee bladzijden wordt duidelijk dat hij zich ooit vergrepen heeft aan een vroeg-puberend meisje. Maar hij kon er niets aan doen, hoor. Hij was overweldigd door haar schoonheid, had ze zich maar moeten bedekken. Gelukkig voelde hij zich er verder wel schuldig over, dus dat maakt het weer goed. Of zo. Uit die seksuele episode komt ook weer een misvormd kind voort (zonder ruggengraat en bekken) dat weer een ander misvormd kind voortbrengt, dat ook voor problemen zorgt.  

Dus, ik vond het overkoepelende verhaal best interessant, maar het Gender Essentialisme, de nadruk op seksuele transgressies en het straffen van kinderen voor de zonden van hun voorvaderen vond ik op een gegeven moment ook een beetje ongezond worden. 

zaterdag 4 december 2021

Sherlock and the Spider Woman

In een lockdown is er weer niets te doen in de weekeinden. We wenden ons dan maar weer tot het kijken en becommentariĆ«ren van foute films. Dit keer was het de Sherlock film The Spider Woman (1943) van Roy William NeillBasil Rathbone (The Hound of the Baskervilles, The Garden of Allah) en Nigel Bruce (The Hound of the Baskervilles, RebeccaShe (1935)) vertolkten weer Sherlock Holmes en James Watson. En in de bijrollen zagen we Gale Sondergaard en Dennis Hoey


Basil Rathbone zagen we al eerder als Sherlock in The Hound of the Baskervilles uit 1939. Daar volgde een hele serie Sherlock films uit. Tussen 1942 en 1946 werden de zogenaamd Baker Street Dozen opgenomen, waarbij snel verschillende Sherlock films werden gemaakt met vaste acteurs voor de vaste rollen. Ook werden de verhalen van Sir Arthur Conan Doyle grotendeels losgelaten. En de verhalen werden verplaatst naar de (toen) moderne tijd, waarmee ze ook propaganda films werden met vaak Nazi's als vijanden. In die zin waren ze dan ook weer een inspiratie voor de serie Sherlock

Spoilers 

Sherlock en Watson zijn in Schotland vakantie aan het vieren. Daar horen zij van verschillende mannen in Londen die zelfmoord hebben gepleegd. Sherlock zet zijn eigen dood in scene, om stilletjes terug te kunnen keren naar Londen om daar onderzoek te doen. 
Als een Indiase Prins (in smaakvolle brownface) weet Sherlock in de High Society van Londen al snel de aandacht te trekken van Adrea Spedding (Sondergaard). Zij blijkt een oplichtster te zijn, die mannen in financiĆ«le nood hun verzekeringen afhandig maakt, waarna zij uit wanhoop zelfmoord plegen. Als zij ontdekt dat haar Indiase Prinse eigenlijk Sherlock is, wil ze hem meteen laten doden, met een giftige spin. 
De zoektocht naar meer informatie over giftige spinnen brengt Sherlock en Watson op het spoor van Adrea Spedding en haar bende. Uiteindelijk komt het tot een confrontatie op een kermis. En Sherlock wordt nog vastgebonden achter een schietschijf waar Watson en Lestrade (Hoey) op schieten. 
Maar uiteindelijk komt alles toch nog goed en worden Adrea en haar bende gearresteerd en komt er zo een einde aan het afpersen van verarmde mannen. 

Conclusie  

Dit is duidelijk snel gemaakte, goedkope pulp. Dit is lang zo goed niet als The Hound of the Baskervilles die Rathbone en Greene een paar jaar eerder maakten. De belangrijkste acteurs zijn prima, maar de acteurs in de bijrollen acteren wel erg houterig of clichĆ©matig. 


Verder zijn de verhaallijnen te ongeloofwaardig. Sherlock verdrinkt in een klein riviertje in Schotland en iedereen accepteert dat zijn lichaam niet gevonden wordt? Watson en Lestrade zijn hier wel buitengewoon dom, zodat Sherlock wat beter kan schitteren. En het verhaal zit ook te ingewikkeld in elkaar. Fraude door een bende drijft mannen tot zelfmoord (erg genoeg), maar de bende die de fraude organiseert kan ook moorden uitvoeren met behulp van spinnen en pygmeeĆ«n? En uiteindelijk is er ook nog een connectie met een kermis. Het was allemaal net iets teveel van het goede. 
Kijk alleen als je alle films met Sherlock erin eens gezien wil hebben, of enorme Basil Rathbone fan bent en al zijn films wil zien. 

vrijdag 3 december 2021

DalĆ­

Afgelopen week was het weer even tijd voor cultuur. Ik ben met Sander en onze dochters naar een tentoonstelling over DalĆ­ gegaan, in het Noordbrabants Museum. We zijn daar wel vaker geweest, met een tentoonstelling over Jeroen Bosch en een tentoonstelling over Romantiek. Deze keer ging het dan over leven en werk van DalĆ­. 

DalĆ­ is natuurlijk heel bekend geworden van zijn schilderijen met de smeltende klokken en de paarden met de onmogelijk lange benen. Maar DalĆ­ heeft meer gedaan. Zo heeft hij veel commercieel werk gedaan, voor allerlei organisaties. En die advertenties waren al net zo bevreemdend als zijn andere schilderijen. Het bekendst is misschien nog wel het logo van de Chupa Chups lollies. DalĆ­ heeft dat ontworpen en ook meegegeven dat het logo bovenop de lolly moest komen, zodat het beter te zien was, dan wanneer het op de zijkant stond. 

Met snor


 Verder waren er ook een hoop foto's met DalĆ­ als onderwerp, gemaakt door een bevriende fotograaf. Daarmee kreeg je echt een inkijkje in het persoonlijk leven van DalĆ­. 


Al met al een leuke, overzichtelijke tentoonstelling. Na afloop hebben we nog even een rondje gelopen door de vaste tentoonstelling van het Noordbrabants Museum, waarbij de kids nog een speurtocht konden doen langs de schilderijen. 

Een erg leuk dagje uit. En in het museum zagen we ook reclame voor een tentoonstelling over Goth Design. Misschien dat dat nog een leuk tripje is voor de kerstvakantie.  


zondag 28 november 2021

Captain Kronos: Vampire Hunter

Corona grijpt weer om zich heen en we kunnen nauwelijks nog afspreken. Dan maar weer via Jitsi een film gekeken. Dit keer was het Captain Kronos: Vampire Hunter (1974) van Brian Clemens (The Golden Voyage of Sinbad). In de belangrijkste rollen zagen we Horst Janson, John Carson (Shaka Zulu), Shane Briant, Caroline Munro (The Golden Voyage of Sinbad), John Cater, Lois Daine en Wanda Ventham (Sherlock). 

Dit was een van de vele films van de Hammer Studios, maar gek genoeg zonder een van hun sterren, Christopher Lee, Vincent Price of Peter Cushing. 


Spoilers

Aan een vampierenfilm van Hammer Studios valt niet heel veel te spoilen, zeker niet bij zo een oude film. 

De film opent met schattige meisjes in een bos, ze laten elkaar alleen (natuurlijk). EĆ©n van hen wordt dan aangevallen door een onduidelijke figuur, die haar sterk verouderd achterlaat, met bloed bij een mondhoekje. Het arme kind sterft al snel en de angst zit er meteen goed in bij de naburige dorpelingen. Lokale dokter Marcus (Carson) roept de hulp in van zijn oude vriend Kapitein Kronos (Janson) en zijn gebochelde dienaar Grost (Cater). Op weg naar het dorp pikken Kronos en Grost ook nog zigeunermeisje Carla op (Munro). 

Eenmaal aangekomen in het dorp zijn de problemen nog niet voorbij. Steeds meer meisjes worden slachtoffer van een vampier, die de levenskracht uit mensen zuigt. 

Dr. Marcus brengt een bezoek aan de lokale edelen, Paul (Briant) en Sara Durward (Daine). Dr. Marcus was bevriend met hun vader, Hagen Durward, maar kon hem uiteindelijk niet van de dood redden. Dat zorgde voor verwijdering tussen Dr. Marcus en de rest van de familie. Hij krijgt Lady Durward dan ook niet te zien, hoewel zij nooit meer uit bed komt. De volwassen kinderen maken zich zorgen om haar, maar gedragen zich ook verdacht. 

En de aanwezigheid van Kapitein Kronos heeft ook de aandacht getrokken. Hij wordt in een lokale kroeg aangevallen door een stel huurlingen. Maar Kapitein Kronos is veel beter in zwaardvechten dan zij, en hakt ze vrij vlot in de pan. 

Ondertussen blijven de aanvallen van de vampier doorgaan en zelfs Dr. Marcus wordt slachtoffer. Hij probeert zichzelf te doden, voor hij anderen ook aanvalt. En dan ontdekken Kapitein Kronos en Grost dat de nieuwe vampieren gevoelig zijn voor staal!

Een McGuyver scene volgt, waarin er een nieuw zwaard wordt gemaakt van staal en de aanval op de vampieren wordt ingezet. Inmiddels verdenken ze ook een lid van de Durward familie als bron van alle vampirisme. Vooral dochter Sara is verdacht, omdat zij zich wil kleden als een man en graag paard rijdt. Zigeunermeisje Carla wordt naar voren geschoven om zich naar binnen te wurmen in het landhuis van de Durwards en uit te zoeken wat er gaande is. 

Die avond blijkt dat niet de Durward kinderen vampieren zijn, maar juist Lady Durward (Ventham). Zij heeft een plan gemaakt om haar dode man te laten herrijzen, en samen weer voor eeuwig jong verder te leven. Gelukkig is Kapitein Kronos aanwezig om daar een stokje voor te steken. Lady Durward wordt gehypnotiseerd met het glimmende stalen zwaard en Lord Durward wordt gedood door Kapitein Kronos. De dreiging is voorgoed afgewend. 

En de volgende dag vertrekken Kapitein Kronos en zijn trouwe Grots, het meisje Carla achterlatend in een dorp, waar alle andere meisjes inmiddels wel dood zijn. 


Conclusies

Dit is een vrij beroerde film, maar wel een redelijk amusante. De locatie en tijdsperiode worden vrij vaag gelaten (Europees, verleden). En het is onduidelijk waar Kapitein Kronos precies kapitein van is geweest. 


Maar hĆ©, Kapitein Kronos is een knappe kerel, zijn zigeunervriendinnetje Carla voldoet ook aan alle stereotypen over zigeunermeisjes en de slachtoffers van de vampieren zijn ook allemaal mooi en onschuldig. En er zitten nog wel wat grapjes in de film ook. Dus kijk vooral eens, als je een avondje luchtig vampieren vermaak wil zien. 

zaterdag 27 november 2021

Pendragon XCVIII - Goede Tijden, Slechte Tijden

Begin november konden we niet samenkomen, vanwege conflicterende agenda's, dus dit is een inhaalsessie. Wegens toenemende Coronagevallen speelden we weer via Jitsi. En het ziet er niet naar uit dat het beter gaat worden 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Brent van Dinton (afwezig)
Edna van Burcombe
Romulus Livius van Broughton

Old Sarum, vroege lente 552

In de lente van 552 maakt Sir Romulus zich op om voor de laatste maal naar Bamburgh af te reizen om voor de laatste keer het losgeld aan Prins Ida te betalen voor zijn verre oom Sir Antonius. Vrouwe Edna gaat mee en neemt Elestren en Evadne mee. Zij hoopt haar minnaar Sir Irvin weer te zien, ondanks dat hun affaire vorig jaar al ongezond bleek

Bargate, Hantonne


Omdat ze twee jonge kinderen mee moeten nemen en omdat de Wastelands steeds verder optrekken, besluit Sir Romulus om dit keer met een boot naar Bamburgh te reizen. Zij gaan scheep in Hantonne, waar de voorvaderen van de ridders in het verleden scheep zijn gegaan naar Bayeux (in 488), later nog eens een bloedbad hebben aangericht onder een nieuw soort Saksen (in 496) en weer scheep zijn gegaan om Saksen in Hertford aan te kunnen vallen (in 501). In de loop der tijd is Hantonne tot een steeds grotere havenstad uitgegroeid. 

Bamburgh, vroege lente 552

De zeereis naar Bamburgh verloopt verder zonder incidenten en iedereen arriveert veilig in Bamburgh, waar zij met alle egards onthaalt worden door Ida, die zich inmiddels Koning van Bernicia noemt. Sir Lancelot heeft kennelijk geen enkele interesse meer om zijn gezag hier te doen gelden. Koning Ida geeft een bescheiden feestmaaltijd om zijn belangrijke gasten welkom te heten. 
Tijdens het feest danst Sir Romulus met een charmante jonge Saksische dame, Burghilde. Hij kan natuurlijk de laatste hits van de dansvloer uit het vooruitstrevende Logres laten zien en Vrouwe Burghilde is gepast onder de indruk van hem. Sir Benno heeft minder geluk. Hij staat te dicht bij het vuur en wanneer een al te dikke tak in vonken uiteenspat, vallen de vonken op zijn mooie kleren. Gelukkig weet hij de vonken snel uit te stampen voor er echte vlammen kunnen ontstaan. Vrouwe Edna trekt met haar danspasjes nog de aandacht van Koning Ida zelf. 

Sir Irvin


Die avond verwacht vrouwe Edna dat haar vriendje, Sir Irvin wel aan haar slaapkamerdeur zal kloppen, zoals hij dat altijd doet. Maar hoe lang zij ook wacht, er komt niemand. Midden in de nacht realiseert zij zich tot haar schrik dat zij hem helemaal nog niet gezien heeft in Bamburgh. Waar kan hij zijn? (Awareness fail, intrigue succes)
Sir Romulus hoeft de nacht niet alleen door te brengen. Vrouwe Burghilde is zo onder de indruk van deze vlotte ridder, dat zij op zijn deur klopt in de nacht. Sir Romulus vraagt zich nog even vaag af of haar ouders hier wel vanaf weten. Maar al snel wordt duidelijk dat Vrouwe Burghilde weet waar zij mee bezig is (Chaste fail, energetic succes). 

De volgende morgen doet Vrouwe Edna navraag naar Sir Irvin onder de bewoners van Bambrugh. Na wat geringschattende blikken krijgt zij te horen dat Sir Irvin is vertrokken naar een nabijgelegen leefgemeenschap op het eiland Lindisfarena. Daar wonen mannen die zich hebben teruggetrokken van de wereldse gemeenschap en in rust en stilte God willen dienen. Vrouwe Edna besluit om hem daar te gaan bezoeken. Sir Romulus en Sir Benno gaan met haar mee. Lindisfarena is een eiland, dat tijdens laagtij makkelijk te bereiken is over de droogvallende zeebodem. 

Wanneer Vrouwe Edna arriveert, is Sir Irvin eenvoudig gevonden. De leefgemeenschap voor de mannen is vrij klein en vreemdelingen worden al van verre gezien. In een van de zeer sobere hutten ontmoet Vrouwe Edna dan haar minnaar. Zij voelt zich enorm gekwetst dat hij heeft gekozen voor een leven onder deze religieuze mannen. Hij had haar kunnen vertellen dat hij deze keuze zou gaan maken en dat hun relatie definitief over zou zijn! Nu moest zij in Bamburgh zelf ontdekken dat hij was vertrokken. Sir Irvin werpt al even emotioneel tegen dat hij net zo goed gekwetst is, toen zij keer op keer weigerde om met hem, de vader van haar kinderen, te trouwen. Zij was degene die haar carriĆØre belangrijker vond! Zij was degene die hem keer op keer afwees! In haar wanhoop laat Vrouwe Edna weten, dat als hij in de toekomst de kinderen komt bezoeken, dat zij er dan niet zal zijn. Ze wil hem nooit meer zien. 
Huilend rent Vrouwe Edna over de zandbanken terug naar Bamburgh. Waar haar tranen vallen, groeit voortaan Zulte met dezelfde blauwpaarse kleur als de ogen van Vrouwe Edna. Zij zweert dat ze het combineren van moederschap en carriĆØre zal laten slagen! En daar heeft ze helemaal geen man bij nodig, zeker niet iemand als Irvin! 


Eenmaal terug in Bamburgh probeert Sir Romulus de gemoederen wat tot bedaren te brengen. Maar het is hem wel duidelijk dat het tijd is weer te vertrekken uit Bamburgh, voor er nog meer ongelukken gebeuren. Vrouwe Burghilde wil ook Bamburgh verlaten en Sir Romulus besluit om haar te begeleiden naar Kent, waar tenslotte ook Saksen wonen.  

Maidstone, Kent, 552

Eenmaal aangekomen in Maidstone, aan het hof van Cynning Octa en zijn Cwene Guinevere, stort Vrouwe Edna zich huilend in de armen van Guinevere, haar tante. Hoge Koningin Ysolde is er ook, ook zij vangt de huilende Edna op, die tenslotte ook haar nichtje is. Guinevere verhaalt over haar gedoemde liefde met Sir Eric van Burcombe, een oom van Vrouwe Edna. Zij zag hem, nadat hij haar en haar familie had ontzet van de belegering door Koning Ryonce in 512. Eric wilde meteen met haar trouwen, maar haar vader vond dat niet goed, hij moest zich eerst bewijzen. En toen bleek ook nog dat hij al een dochter had (in 516, Alis, de dochter van Elgin de Jongere en Gilda van Burcombe). Guinevere oordeelde te snel, en voor zij het weer goed kon maken met Sir Eric, was hij al gesneuveld in de Slag bij Badon Hill. Hiermee wil Guinevere zeggen dat er niets gaat boven de liefde, niet trots of carriĆØre. Hierbij gaat haar hand naar het lijfje van haar jurk, waar duidelijk perkament onder kraakt. 
Vrouwe Ysolde ligt in scheiding en heeft een wat andere kijk op lange relaties. Zij zegt dat relaties nooit voor eeuwig zijn, maar carriĆØres wel. Edna heeft nu een kans om flink op te klimmen binnen de hiĆ«rarchie van haar religie en impact te maken voor veel vrouwen. Ridders komen en gaan. 


Ysolde maakt ook van de kans gebruik om Sir Romulus op te zoeken. Zij wil de scheiding toch echt in gang zetten. Dat een Koning niet altijd trouw is, is te verwachten. Maar Arthur heeft een kind verwekt bij zijn eigen zuster. Daar kan zij niet meer naast liggen. Dan treedt er een ingewikkeld juridische verhaal in werking. Wil zij het huwelijk annuleren, alsof het nooit heeft plaatsgevonden? Maar dan zijn de dochters van Ysolde en Arthur, Mildred (20) en Hilda (19) ook meteen vaderloos, wat hun succes op de huwelijksmarkt ernstig zal beperken. Of wil Vrouwe ysolde een scheiding. Maar dan zal er nog een hoop onderhandeld moeten worden over het verdelen van de bezittingen. Vrouwe Ysolde wil voor een scheiding gaan. 

Camelot, Pinksteren 552

In Camelot maakt iedereen zich klaar voor het Pinkstertoernooi, dat het nieuwe seizoen van toernooien zal openen in het nieuwe jaar. Sir Romulus geeft het voorstel voor de scheiding en de verdeling van de landerijen aan Hoge Koning Arthur. Deze kan nu geen antwoord geven en wil met zijn adviseurs nog eens goed nadenken over een scheiding. 

De ridders denken ook nog eens goed na. Zal een scheiding leiden tot een nieuwe oorlog met Kent en de Saksen? Er zijn nu veel meer Saksen dan in 525, toen Hoge Koning Arthur huwde met Ysolde van Kent. Is het misschien tijd om een nieuwe huwelijk te sluiten in de koninklijke familie? Misschien tussen Arnold, die nu kroonprins is en een dochter van Cynning Octa en Cwene Guinevere?

woensdag 17 november 2021

Bladwijzer

Nadat ik lang geleden voor mijn oudste kinderen en een nichtje eens een bladwijzer heb gemaakt, is mijn jongste dochter nu ook zo oud dat ze graag leest. En dan moet ze ook een bladwijzer krijgen natuurlijk.  

Bladwijzer

Onze jongste is momenteel helemaal dol op Harry Potter. De boeken krijgt ze voorgelezen en de films worden ook uitvoerig bekeken. Dus het was al vrij snel duidelijk dat haar bladwijzer ook van Harry Potter moest zijn. Gelukkig kon ik via Pinterest makkelijk wat leuke patroontjes vinden. En ik had nog aida lint over van de laatste keer dat ik een bladwijzer maakte. Er is geen kleuren kaart bij, maar ik sloeg er een slag naar met wat ik aan voorraad hen. 


Voor de letters greep ik terug op de oude DMC boekjes die ik ooit eens van de Antique Pattern Library heb gedownload. Het ging om letters uit het boekje DMC Pointe de Marque nr. 3. Via de site allemaal gratis te downloaden en voor je het weet zo uitgeprint. Ideaal om je bladwijzers iets persoonlijks mee te geven. 


En nu maar hopen dat deze bladwijzer veel gebruikt zal worden door onze jongste. 


zondag 14 november 2021

Nunsploitation is back!

Paul Verhoeven is terug, met Benedetta (2021), een film waarmee nunsploitation ongetwijfeld weer helemaal terugkomt. In deze film zagen we Virginie Efira en DaphnĆ© Patakia in de hoofdrollen. In wat kleinere rollen zagen we ook nog Charlotte Rampling (Dune), Lambert Wilson (The Matrix) en Olivier Rabourdin

Benedetta


Wij zijn natuurlijk niet vies van enige Nunsploitation, met Nude Nuns with Big Guns en de twee verfilmingen van Black Narcissus (uit 1947 en 2020). En met Paul Verhoeven weet je nooit helemaal zeker, wat je kan verwachten. In elk geval veel bloederig geweld en expliciete seks. Maar misschien ook nog een mooi verhaal met een boodschap, hoewel dat soms diep graven is. Benedetta is gebaseerd op waargebeurde feiten. 

Spoilers

De film begint in de vroege 17e eeuw met een jonge Benedetta die met haar ouders op weg is naar een klooster van Theatijnen in Pescia, ItaliĆ«. Eenmaal aangekomen in het klooster is het de ouders van Benedetta snel duidelijk dat het een zakelijke operatie is. Voor dochters die willen intreden moet betaald worden (ondanks dat zij ook zullen werken tijdens hun tijd in het klooster), en Abdis Felicita (Rampling) ziet erop toe dat dit geld ook geĆÆnd wordt. De jaren gaan voorbij en Benedetta groeit op tot een volwassen non in het klooster(Efira). Zij heeft wel met enige regelmaat visioenen van Jezus, die haar in het bijzonder als zijn bruid wil. 

Op een dag vlucht Bartolomea (Patakia) het klooster in, weg voor haar gewelddadige vader. Abdis Felicita wil haar niet in het klooster aannemen, aangezien zij te arm is om te betalen, maar Benedetta smeekt haar vader om de kosten te betalen. Benedetta moet Bartolomea wegwijs maken in het klooster en al snel worden zij vriendinnen. Maar door haar geschiedenis van seksueel misbruik, kan Bartolomea zich alleen maar seksueel verhouden tot andere mensen. En Benedetta vindt dat heerlijk. Maar het is ook verboden en gevaarlijk. De visioenen van Benedetta worden ook steeds frequenter en seksueel explicieter. 

De visioenen van Benedetta trekken steeds meer de aandacht, binnen de leefgemeenschapen daarbuiten. Later vertoont Benedetta ook stigmata op handen en zij. Er wordt meer geloof gehecht aan haar visioenen. De leider van de gemeenschap van nonnen, Vader Cecchi (Rabourdin) ziet de voordelen van een eigen mystica in de gemeenschap, dus hij stimuleert de visioenen van Benedetta. En dat heeft meteen effect. De lokale bevolking, maar ook daarbuiten komt vaker naar de leefgemeenschap en laat daar allerlei giften achter. De gemeenschap wordt al snel rijker en beroemder. En Benedetta wordt Abdis, in plaats van Abdis Felicita. 

Als Benedetta eenmaal Abdis is, leidt zij de leefgemeenschap naar eigen inzicht, maar heeft eigenlijk nauwelijks ervaring met het besturen van een grote groep mensen. Bovendien laat zij zich helemaal gaan in haar erotische relatie met Bartolomea, die ook van aard veranderd. Nu lijkt Benedetta juist de leiding te nemen in de relatie. Ex-Abdis Felicita bevalt dit allemaal niets en reist naar Florence om daar Nuncio Giglioli (Wilson) in te lichten en hem aan te sporen een onderzoek in te stellen. De Nuncio leeft in overdonderende weelde, samen met een hoop zwangere vrouwen, terwijl ondertussen de bevolking van Florence sterft aan de pest

Terug in Pescia lijkt de religieuze waanzin steeds grotere vormen te hebben aangenomen. De hele stadsbevolking staat nu achter Benedetta en de Nuncio wordt niet ontvangen met de eer die hij verwachtte. In het klooster blijkt Benedetta te zijn overleden. Maar wanneer de Nuncio haar de laatste riten mee wil geven, komt zij weer tot leven. De Nuncio gelooft het allemaal niet en stelt meteen een onderzoek in. Daarbij richt hij zich op de zwakste schakel in het hele verhaal, Zuster Bartolomea. Na gruwelijke marteling bekent zij alles en stort het hele kaartenhuis in. 

Zuster Benedetta wordt veroordeeld tot te brandstapel en de hysterie in Pescia neemt steeds grotere vormen aan. Inmiddels is Zuster Felicita besmet geraakt met de pest en zij en Benedetta broeden op een plan om wraak te nemen op de mannen die hen in het ongeluk hebben gestort. Op de dag van de executie van Benedetta, maakt Benedetta gebruik van haar mogelijkheid om publiekelijk te bekennen. Zij raakt weer bezeten van de geest van Jezus en dreigt dat de pest over Pescia zal komen. Dan onthult Zuster Felicitas ook dat zij de pest heeft. De bevolking wordt hysterisch, valt de Nuncio aan en Zuster Benedetta en Zuster Bartolomea weten te ontsnappen. 
Buiten Pescia komen Zuster Benedetta en Zuster Bartolomea weer even toch zichzelf. Zuster Bartolomea is dankbaar dat ze weg hebben kunnen komen van een zeer gevaarlijke situatie en wil elders in de anonimiteit een nieuw leven opbouwen. Zuster Benedetta wil terug naar Pescia om weer leiding te geven aan de gemeenschap daar. Hun wegen scheiden zich. 

Conclusie

Whew, wat een film, en niet alleen vanwege alle bloot. We komen uit Nederland, we kennen Paul Verhoeven al langer en een beetje bloot is niet shockerend. Veel bloot is wel shockerend en dat is er ook. Erg, erg, erg veel bloot. En seks, ook heel veel seks. 
Maar als je even voorbij alle bloot weet te kijken heeft de film nog een hoop te vertellen. En daarbij blijft de film ook vrij ambigu, waardoor je je eigen interpretaties erop los kan laten. Het begint al met het klooster zelf. De Zusters zeggen dan wel dat ze volgelingen van Jezus zijn, maar wanneer het er op aan komt, zijn ze gewoon een zakelijke onderneming. Vrouwen (of hun families) moeten betalen om binnen te mogen komen en de leden moeten werken voor de kost (onder andere het verwerken van zijde), maar leven in armoede. Dus de opbrengsten gaan ergens anders heen. Even later zien we ook waar die opbrengsten heengaan, als we zien hoe Nuncio Giglioli leeft. Hij beschikt over een paleis, eindeloze dienaren, vrouwen voor de seks en overdadige maaltijden. Maar buiten in Florence sterven de mensen in de straat aan de pest. En hij doet daar niets aan. 
Vandaar dat de (mannelijke) kloosterleiding in het begin wel in zijn nopjes is met de visioenen en stigmata van Benedetta, met een eigen mystica zullen de pelgrims toestromen, en die nemen geld mee. 
Vrouwen (en mannen vast ook) die niets bij te dragen hebben aan de kerk, kunnen verder lijden in hun uitzichtloze situatie, zoals Bartolomea. Abdis Felicita vindt het helemaal prima om Bartolomea terug te sturen naar een moorddadige vader. 
Dan zijn er de verhoudingen tussen mannen en vrouwen. Ondanks dat het klooster voor vrouwen is, er een vrouwelijke Abdis is en de vrouwen hun eigen wereldse zaken regelen, staan zij toch onder toezicht van mannen, een biechtvader en een Provost. Het zijn de mannen die besluiten dat Benedetta's visioenen echte visioenen zijn en die besluiten dat Benedetta Abdis moet worden. Later is het weer een man die besluit dat er een diepgravend onderzoek moet komen naar het klooster en naar Benedetta. 

Maar het meest ambigu blijft toch wel Benedetta zelf. Heeft zij werkelijk contact met Jezus? Gelooft zij werkelijk dat hij dit allemaal van haar vraagt? Als kind en jonge vrouw lijkt zij oprecht te geloven dat de Maagd Maria en Jezus een speciaal plan met haar hebben. Misschien dat dat samengaat met een fysiek of psychisch probleem, waardoor zij visioenen had. Maar met die visioenen lijkt zij ook wel uiting te geven aan haar trauma's een gefrustreerde seksualiteit. 
Aan de andere kant, in de loop van de tijd geven die visioenen haar de enige mogelijkheid om op te vallen binnen de kloosterorde. Zij kan langs deze weg haar ambities als opgeleide dochter van een rijke familie verwezenlijken. Hoe gekker haar visioenen en uiterlijke kenmerken (stigmata) worden, hoe meer aandacht zij krijgt. Zij krijgt directe aandacht van Bartolomea, van haar andere Zusters, van de Abdis, van mannen. Uiteindelijk weet ze al die aandacht om te zetten in politieke macht binnen het klooster en ook wereldlijke macht daarbuiten.

En dat is nog niet alles. Er valt nog veel te vertellen over het contrast tussen lichamelijk genot en kastijding, over religieuze waanzin en hysterie in tijden van onverklaarbare ziekte (ook iets dat terugkomt in de huidige dag, in The Seventh Seal en in de tentoonstelling over de Pest) en over de corrumperende werking van de macht. 

Al met al een intrigerende film. 

dinsdag 9 november 2021

Halloween

Onlangs hebben we met de oudste kinderen voor het eerst de film Halloween (1978) van John Carpenter (Christine) gezien. Dit was natuurlijk de grote doorbraak van Jamie Lee Curtis (Knives Out!). Verder zagen we ook Donald Pleasence


Halloween was natuurlijk een enorme doorbraak - film, waarbij de waanzinnige stalker/ moordenaar werd geĆÆntroduceerd. Dit is later nog vele malen nagedaan met bijvoorbeeld de Nightmare on Elmstreet - reeks en de Friday the Thirtheenth - serie. Vergeleken bij de slasher - films die later kwamen, is dit allemaal redelijk tam, maar best beklemmend. 

Spoilers

De film opent op Halloween in 1963 in Haddonfield, met een een Point of View scene, waarbij iemand van buiten een tienermeisje bespioneert, die in huis seks heeft met haar vriendje. Nadat het vriendje vertrokken is, vermoordt de POV - persoon het meisje. Even later blijkt dat dit het zesjarige broertje, Michael Myers, is van het meiske. Zijn ouders lijken niet bijzonder van streek, dus waarschijnlijk was hij al niet helemaal lekker. 

Vijftien jaar later, aan de vooravond van Halloween in 1978, is psychiater Dr. Loomis (Pleasence) op weg naar een psychiatrisch instituut om Michael Myers op te halen en hem te vervoeren naar een hoorzitting, waar besloten zal worden over zijn toekomst. Dr. Loomis hoop dat Myers voorgoed achter tralies zal verdwijnen. Aangekomen bij het psychiatrisch ziekenhuis, blijkt dat alle patiĆ«nten ontsnapt zijn. De ongeziene Michael Myers maakt van de verwarring gebruik om te ontsnappen in de auto van Dr. Loomis. Hij keert terug naar Haddonfield. 

In Haddonfield weet niemand nog wat hen boven het hoofd hangt. Vriendinnen Laurie Strode (Curtis), Annie Brackett (Loomis) en Lynda van der Klok (Soles) gaan naar school, maken zich druk om hun vriendjes en bereiden zich voor op Halloween - avond. Laurie en Annie moeten op kinderen passen die avond. Dr. Loomis legt contact met Sheriff Brackett (vader van Annie, Cyphers) en legt het probleem uit. Sheriff Brackett gelooft er weinig van, maar zal extra patrouilleren. 
Annie en Lynda hebben afspraakjes met hun vriendjes, terwijl Laurie braaf op twee kindertjes past. Michael Myers valt eerst Annie aan en daarna Lynda en haar vriend. Dan richt hij zich op Laurie, die ook nog voor twee kleine kinderen zorgt. Laurie heeft inmiddels door dat Annie en Lynda van de radar verdwenen zijn, en gaat naar hen op zoek in hun huis. Daar treft zij hun lichamen en ook Michael Myers. Zij weet hem van zich af te houden en vlucht terug naar de kinderen. 
Michael zet de achtervolging in, maar Laurie weet hem van zich af te houden. Zij stuurt de kinderen naar buiten, om de politie in te schakelen, en zij gaat het gevecht weer aan met Michael Myers. Dr. Loomis heeft inmiddels ook begrepen waar Michael zich ophoudt en komt net op tijd om hem neer te schieten. Maar is dit wel werkelijk het einde van Michael?

Conclusie

Geen wonder dat deze film indertijd zoveel indruk maakte. Hij is echt erg goed! Het begint al met de muziek, die roept meteen al een gevoel van ongemak en angst op. 
En dan het rustige dorpje, waarin lieve meisjes met hun gewone meisjes - dingen bezig zijn. Maar ondertussen zien we steeds Michael Myers rondrijden in het dorp en Laurie achtervolgen. De auto is steeds aanwezig in de achtergrond van de scenes, wat voor een ontzettend beklemmend rotgevoel zorgt, terwijl er feitelijk niets gebeurt. Als Michael Myers dan daadwerkelijk aan het moorden slaat, is het alleen maar enger, omdat het brute geweld verder zo onverwacht is.
Aan de andere kant, de film is bij vlagen wel erg traag. Er wordt wel erg veel heen en weer gelopen en nog eens uit het raam gekeken voor mensen zich realiseren dat er echt iets ernstig mis is. En de autoriteiten handelen bij vlagen wel enorm knullig en proberen met twee man een seriemoordenaar tegen te houden, in plaats van collega's in te schakelen. 

Desondanks met recht een klassieker. 

zondag 7 november 2021

De Oude Man en de Zee

Na The Sun Also Rises en A Farewell to Arms heb ik weer een boek van Hemingway gelezen, The Old Man and the Sea. 


Het is de laatste roman van Hemingway die nog tijdens zijn leven werd gepubliceerd en werd beloond met de Pullitzer prijs en de Nobelprijs. Aangezien het ook een vrij kort en op het oog eenvoudig boek is, komt het natuurlijk veel voor op allerlei literatuur voor de jeugd lijstjes. 

Spoilers

Het boek is uit '51 mensen, en ontzettend dun, dit had je inmiddels echt gelezen moeten hebben. 

We volgen de arme visser Santiago uit Cuba. Hij heeft al tijden geen vissen gevangen en gaat er dit keer alleen op uit. Hij vangt een enorme Zeilvis, die zo sterk is, dat hij Santiago met boot en al steeds verder wegsleurt van Cuba. Uiteindelijk sterft de Zeilvis en moet Santiago de vis weer naar Cuba zien te krijgen. Maar de dode vis trekt de haaien aan, die vis volledig opvreten, ondanks de heroische strijd die Santiago levert tegen de haaien. 
Eenmaal terug in Cuba begrijpen zijn collega - vissers wat er op zee gebeurd moet zijn, als zij het enorme skelet van de Zeilvis zien. Een paar suffe toeristen begrijpen er niets van en denken zelfs dat het een skelet van een haai moet zijn. Ondertussen probeert Santiago te herstellen van zijn uitputtingsslag en droomt van de Afrikaanse kust met leeuwen, die hij in zijn jeugd zag. 

Conclusie

Verdikkie, dit is een kort boek, maar alles zit erin zeg. Santiago droomt van zijn verloren jeugd en successen, ervaart nog eenmaal een enorm succes, maar is niet meer in staat ervan te genieten. En net als de Zeilvis sterft hij op het einde. En dat staat allemaal symbool voor een ideaal van mannelijkheid (stoer, in staat om eten en geld te verwerven, sterk), waar tegenwoordig geen behoefte meer aan is (andere vispraktijken, toeristen die ambachten niet op waarde kunnen schatten). Ik snapte waar Hemingway heen wil, met zijn verdriet over teloorgaande mannelijke waarden (het is het overkoepelende thema van al zijn werk eigenlijk). 
Maar ik zie alleen maar een man die in al zijn arrogantie en trots er alleen (zonder hulpje) op uit gaat om de natuur  te plunderen, niet terugkeert wanneer hij de kans krijgt, uiteindelijk nog zonder opbrengst zit ook en dan ook nog eens sterft na al zijn inspanningen. Terwijl de rest van de wereld al lang verder is gegaan met andere doelen. 
Het voelde allemaal nogal onnodig. Maar zeker mooi geschreven. Een keer lenen uit de bieb waard. 


zaterdag 6 november 2021

Er was weer feest!

Voor het eerst in meer dan een jaar gaf ik weer een feestje! En het was fantastisch. Een tijdje geleden was ik jarig (en nam Sander me mee naar The Last Duel). En inmiddels zijn de Corona - regels zover versoepeld dat er weer zonder al te veel gehannes een feestje gegeven kon worden. Dus ik ging ervoor. De uitnodigingen werden verstuurd en we hebben op Zaterdagmorgen en -middag hard gewerkt om het huis gefatsoeneerd te krijgen. 
De Wortels van de Stad

En al snel kwamen de mensen binnen, we waren duidelijk niet de enigen die zin hadden in lekkere taart (cheesecake van Nigella Lawson), koffie, thee en ander lekkers. Voor ik het wist was het huis gevuld met grote mensen en hun kids, die allemaal aan de koffie, thee, taart en andere lekkere hapjes zaten. Het was heerlijkt om weer eens bij te kletsen met mensen die ik al veel te lang niet gezien had. Sommige mensen bleken verhuisd te zijn, dus dat is alleen maar weer een mooi excuus voor een tegenbezoek. 

Canadese literatuur

En ondanks dat ik al echt heel oud ben geworden en al alles heb wat mijn hartje begeert, wisten mensen toch nog met leuke cadeaus op de proppen te komen. Ik heb een paar hele interessante boeken gekregen (The Salterton Trilogy van Robertson Davies, van wie ik al meer heb gelezen, Op het geniale af en De Wortels van de Stad). Ik ben benieuwd.  

In-Laws
Paranormal




















Maar boeken was niet het enige wat ik kreeg. Sommige mensen hadden erg goed opgelet en hebben meteen wat aanvullingen gekocht op een spel dat ik al van Sander had gekregen. Uitbreidingen voor Fog of Love, "Trouble with the In-Laws" en "Paranormal Romance". En verder werd ik nog verblijd met een alternatieve versie van Patchwork, Patchwork Doodle

Het werd al snel duidelijk dat ik helemaal niets meer gewend was, wat betreft gezellige feestjes organiseren, want veel te vroeg in de avond kon ik al opgeveegd worden. En ook de volgende dag was ik nog steeds erg moe. Maar het was heerlijk om iedereen weer eens even te zien. Dat geeft goede hoop voor een spellendag in december, die er ook alweer snel aankomt.  

zondag 24 oktober 2021

The Last Duel

Laatst was ik jarig en Sander nam me mee naar The Last Duel (2021) van Ridley Scott en met Matt Damon (Behind the Candelabra), Adam Driver (BlackkKlansman) en Jodie Comer in de belangrijkste rollen. Verder zagen we ook nog Harriet WalterBen Affleck en Nathaniel Parker (Stardust, Vanity Fair). 


Het verhaal is waargebeurd, alle belangrijke hoofdpersonen hebben echt bestaan. Het duel was meer een Godsoordeel door middel van een tweegevecht, dan een echt duel. Dus er ging ook een soort van rechtszaak aan vooraf. En Ridley Scott brengt dit allemaal erg bloederig in beeld. 

Spoilers

Deze film is heet van de naald, dus kijk uit. 

In de film volgen we de verhalen van de drie belangrijkste personen, Jean de Carrouges (Damon), Jacques le Gris (Driver) en Marguerite de Carrouges (nĆ©e De Thibouville) (Comer). Het grote conflict is tussen de mannen Jean en Jacques, twee jeugdvrienden, hoewel ze de laatste jaren uit elkaar gegroeid zijn. Marguerite is getrouwd met Jean. Zij beschuldigt Jacques ervan dat hij haar in haar eigen huis heeft verkracht en nu willen Jean en zij gerechtigheid. Maar Jacques is veel rijker en heeft betere connecties, dus een rechtszaak zal weinig succes hebben. Vandaar dat Jean om toestemming vraagt voor een tweegevecht, zodat God dan een overwinnaar kan aanwijzen. 

De film laat de vriendschap, de verkrachting en de rechtszaak erna zien vanuit de perspectieven van Jean, Jacques en Marguerite. En dan blijkt (Rashomon - style) dat iedereen hele verschillende herinneringen heeft aan de gebeurtenissen. Wie heeft er gelijk? Wat is er werkelijk gebeurd? 

Jean de Carrouges ziet zichzelf als een echte strijder, wat onbehouwen misschien, maar wel oprecht in zijn wens om goed te zorgen voor zijn mensen en zijn vrouw. Ook is hij erg loyaal aan zijn heer, de Comte Pierre de AlenƧon (Affleck) en zijn Koning Charles VI (Lawther) en hij verwacht dat hij daarvoor beloond zal worden, zoals zijn vader daar ook voor beloond werd. Wanneer dat in de loop vna zijn leven niet uitkomt, wordt hij steeds bozer op iedereen. 
Jacques le Gris is wat slimmer en beter opgeleid dat zijn vriend Jean de Carrouges. Hij ziet dat de echte winst te behalen is door de juiste vrienden te maken, hen verder te helpen en daarmee ook zichzelf. Hij kan lezen, schrijven en rekenen en is daarmee een kundig boekhouder, waardoor hijzelf en Comte Pierre de AlenƧon snel rijker worden. Hij voelt een oprechte vriendschap voor Jean de Carrouges, maar ziet ook hoe deze steeds zijn eigen glazen ingooit met zijn onbehouwen gedrag. 
Marguerite is jong, mooi en hoogopgeleid, maar niet meer dan een speelbal van de ambities van haar vader en de mannen om haar heen. Ze wordt uitgehuwelijkt aan Jean de Carrouges, die alleen geĆÆnteresseerd lijkt in de bruidsschat die zij meeneemt en de erfgenaam die zij kan leveren. Andere zaken waar zij goed in is, worden niet gezien of gewaardeerd. Ook Jacques le Gris gedraagt zich ongepast naar haar toe, maar haar man ziet het niet eens. 

Uiteindelijk leidt dit allemaal tot een bijzonder nare verkrachtingsscene en de nasleep ervan is niet veel beter. Marguerite wordt niet geloofd. Voor de wet is haar verkrachting niet het probleem, maar het feit dat Jacques bezit van Jean bezoedeld heeft. Mensen zetten Marguerite onder druk om alles maar met de mantel der liefde te bedekken. Ondertussen stuurt Jean de Carrouges aan op een tweekamp om zijn gelijk te halen, maar als het misgaat is hij dood en zal zijn vrouw ook verbrand worden als iemand die een valse getuigenis heeft afgelegd. 

Conclusie

Dit is een zeer imposante film en er is veel moeite gedaan om de late middeleeuwen in Frankrijk met aan de ene kant alle poespas en luxe, en aan de andere kant ook de bruutheid in beeld te brengen. De gevoerde oorlogen zijn smerig, mensen zonder geld of invloed hebben nauwelijks mogelijkheid om hun recht te halen en vrouwen worden aan alle kanten gruwelijk onderdrukt. Verder is de Pest ook nog niet zo lang geleden door het land geraasd en houdt her en der nog steeds huis, de bovenklasse heeft moeite zich aan te passen aan de veranderende economische situatie. 
De Rashomon - stijl werkt ook goed. De verschillende interpretaties van dezelfde gebeurtenissen laten zien dat het allemaal nog niet zo eenduidig is altijd. En Jacques le Gris denkt dus oprecht dat Marguerite in hem geĆÆnteresseerd is, terwijl zij denkt dat ze gepast beleefd en vriendelijk is naar een machtige man, waar haar echtgenoot maar beter geen ruzie mee kan krijgen. Een fenomeen dat ook in de echte wereld onderzocht is. En later denkt Jacques dan ook dat de seks die hij met Marguerite heeft van haar kant vrijwillig is, ondanks dat hij met leugens haar huis binnen moet komen, haar in haar huis moet achtervolgen, haar moet vastgrijpen en naar het bed moet sleuren. Een fenomeen dat ook in de echte wereld onderzocht is. 
Maar de verkrachting door Jacques is niet eens een heel extreem probleem in het leven van Marguerite. Door haar ogen is haar huwelijk met Jean ook niet zo heel succesvol. Hij is in bed en in hun huwelijk net zo bruut als op het slagveld. Ze moet een erfgenaam leveren, daarvoor is veel seks noodzakelijk en volgens middeleeuwse medische theorieĆ«n moet Marguerite ook een orgasme krijgen om zwanger te kunnen worden. Maar daar doet Jean weinig moeite voor. 

Al met al een prachtige film, met een vrij deprimerende boodschap. Al mijn ideeƫn over dappere ridders en hoofse liefde zijn het raam uit.