Bond, James Bond

Toen enige tijd geleden weer een (gedeeltelijke, intelligente of semi - intelligente, ik raak het ook kwijt) lockdown werd afgekondigd in Nederland, rende ik natuurlijk naar de bibliotheek om wat boeken binnen te halen. Als je dan toch moet hamsteren, omdat je binnenzit, moet je wel de belangrijke dingen hamsteren. Nadat ik even in de rij had gestaan om de bieb in te mogen (ja echt, hoezo we kunnen de bieb wel sluiten), kwam ik thuis met een hele leuke collectie boeken van James Bond, van Ian Fleming.  

De eerste roman, 1953)

De films kende ik natuurlijk allemaal wel. Veel heb ik tijdens mijn jonge jaren op TV gezien, later ging ik de films ook in de bios kijken. Persoonlijk had ik altijd een zwak voor Pierce Brosnan als Bond. Er is zelfs nog een rollenspel van James Bond gemaakt, wat ik nog een aantal keer heb gespeeld ook. Erg leuk, de films zijn gebruikt als basis voor de avonturen, maar net zo aangepast dat het fris blijft. 

Het Rollenspel

De films staan erom bekend dat James Bond een enorme vrouwen - versierder is en ook een kille moordenaar, in dienst van zijn overheid (ambtenaren zijn niet altijd zo lief en meegaand als ik). Maar in de boeken is het allemaal nog een tandje erger. James zuipt zich door de werkdag heen (in Goldfinger verdoet hij zijn tijd met het drinken van vier (4!) dubbele whiskeys, twee (2!) vodka martini's en dan nog champagne bij het eten, mij had je halverwege de eerste dubbele whiskey af kunnen voeren), rookt als een ketter, doet zich links en rechts te goed aan de meest overdadige maaltijden, is ontzettend racistisch (mensen worden ingedeeld naar ras en ieder ras heeft zo zijn eigen onontkoombare gebreken, behalve blank Britten natuurlijk) en sleurt zo een beetje alles zijn bed in, gewoon, omdat het kan. Hij wordt er niet sympathieker op. 

Maar zijn avonturen blijven spannend en beslaan een groot deel van de wereld en de politiek van die tijden. Het einde van WOII dreunt nog na in de wereld (vandaar de nadruk op alle luxe, de Britten hebben dat tijdens en lang na WOII lang moeten missen), de Koude Oorlog komt op stoom en aan alle kanten trekken Rusland en de VS aan de touwtjes. De groep SMERSH speelt een belangrijke rol op de achtergrond in een groot deel van de boeken. En Bond reist natuurlijk de wereld rond en de steden en landen die hij bezoekt worden ook uitvoerig beschreven. 

Het is duidelijk waarom de boeken (en later de films) zo populair waren. Ze voeren de mensen echt weg van de dagelijkse sleur naar een wereld voor prachtige locaties, mooie mensen en lekker eten. Bovendien is de hoofdpersoon een hyper - masculiene held, die zonder enige twijfel aan de top van iedere sociale piramide staat. Hij is blank en Brits en dus beter dan iedereen met een donkerder vel, en eigenlijk ook beter dan alle andere Europeanen die hij tegenkomt. Hij is een man en dus beter dan alle vrouwen die hij tegenkomt. En hij is nog rijk ook, want het is altijd het Britse Rijk die de rekening oppakt. Dat ligt voor heel wat mensen toch echt anders. 

Maar dat is ook meteen de zwakte van de boeken. Meer dan 50 jaar later komt het toch allemaal een beetje belachelijk over. 

In de films zijn de verhaallijnen vaak wat aangepast of van verschillende boeken gecombineerd. Wat lekker werkt in een boek, hoeft dat niet op het grote doek te doen. Maar dat houdt na al die jaren de boeken lekker fris, als je ze voor de eerste keer leest.

Voorbereiden op de kerst

Nu Corona nog steeds rondwaart, zal Kerst waarschijnlijk anders zijn dan andere jaren. Geen bezoek aan familie denk ik zo. En de spellendag zie ik ook somber in. Maar dat betekent niet dat we alle hoop maar moeten laten varen. Gelukkig mag ik nog wel gewoon kerst vieren met mijn directe gezin. Dus afgelopen weekeinde ben ik druk geweest. 

Er moest natuurlijk wel een Kerstcake gebakken worden (eentje maar dit keer, de spellendag gaat vast niet door). Ieder jaar baseer ik mij daarbij braaf op recepten van Delia Smith. Die weet lekkere kerstcakes met veel fruit te maken. En de afgelopen jaren heb ik daar zo mijn eigen onderdelen aan toegevoegd. Ik gebruik andere soorten fruit, vijgen en abrikozen en cranberries spelen een grote rol.   

Peren links, kerstcake rechts

En ook heb ik weer peren in gemaakt. Ik maak ze in in azijn en als ze dan een paar weken getrokken hebben, in de azijn, zijn ze daarna heerlijk zuur. Dat gaat prima samen met overdadig en het liefst ook vet vlees, dat we met kerst op tafel zetten natuurlijk. Over het grote vlees denk ik nog even na, maar de peren heb ik tenminste al klaar. 

En ik ben niet de enige die uitkijkt naar kerst in kleine kring. De winkels liggen dit jaar echt voller met allerlei kerstspullen dan eerdere jaren. Ik denk dat iedereen zich aan het voorbereiden is op een kleine kerst in huiselijke kring. 

Interview with the Vampire

Dit keer heb ik een film gezien die helemaal niet in goede aarde viel bij de kinderen, wat een beetje jammer was. Het ging om Interview with the Vampire (1994) naar het boek van Anne Rice en van regisseur Neil Jordan (The Crying Game). Er was indertijd een hoop te doen om deze film, Anne Rice was het niet eens met de casting van de belangrijkste rollen (hoewel ze daar later op terug kwam) en het zat vol met de knapste acteurs van het moment. 

In de film zagen we Brad Pitt, Christian Slater, Tom Cruise (met blond haard!) Thandie Newton (Westworld), een piepjonge Kirsten Dunst, Stephen Rea (The Crying Game) en Antonio Banderas (The Expendables 3). Vooral Pitt, Cruise en Banderas waren in de jaren '90 natuurlijk naam aan het maken als de knapste jongetjes van de klas. 

Spoilers

De film volgt het verhaal van het boek vrij trouw. In de moderne tijd (de '80's hoor) heeft interviewer Malloy (Slater) een interview met Louis (Pitt), die zichzelf beschrijft als een vampier. Malloy gelooft hem niet, maar luistert toch. 

Louis vertelt over zijn jonge jaren als plantage eigenaar in New Orleans, Louisiana. Hij is na de dood van zijn vrouw en zoon verzonken in een depressie en wil sterven. Maar hij wordt gevonden door Lestat (Cruise), die hem verandert in een vampier. De jaren gaan voorbij, maar Louis is nooit in staat om zich echt over te geven aan zijn vampier-instincten. 

Tijdens de uitbraak van een besmettelijke ziekte in new Orleans maakt Lestat de piepjonge Claudia (Dunst) tot een vampier, zodat Louis en Lestat samen voor haar kunnen zorgen. Ook dit gaat jarenlang goed, tot Claudia zich realiseert dat Lestat haar altijd klein zal houden. Ze bedenkt een plan om Lestat uit te schakelen en samen met Louis vlucht ze naar Europa, waar ze op zoek gaan naar andere vampieren. 

In Europa kunnen Louis en Claudia geen andere vampieren vinden en uiteindelijk eindigen ze in Parijs. Daar treffen ze bij toeval wel vampieren. De krankzinnige Santiago (Rea) en Armand (Banderas) geven leiding hun kliek. Deze vampieren overleven in het zicht van de mensen. Ze doen zich voor als mensen en geven vreemde toneelstukken, waar zij hun slachtoffers onder het oog van hun publiek aanvallen en leegdrinken. 

Louis wil zich bij hen aansluiten, maar Claudia is vanwege haar leeftijd en het feit dat zij Lestat heeft gedood niet welkom. Claudia wil verder reizen, met een nieuwe vampiervriendin. Maar de Coven van Armand heeft andere plannen. Claudia en de nieuwe vampier worden gedood voor hun misdaden en Louis voor eeuwig opgeborgen in een doodskist. 

Louis wordt gered door Armand, maar hij was te laat om Claudia te redden. Louis doodt alle leden van de coven uit wraak, maar realiseert zich ook dat Armand niet eerder ingreep, omdat hij Louis voor zichzelf alleen wilde hebben. 

Louis laat Armand achter in Parijs en reist de wereld weer rond. Uiteindelijk eindigt hij weer in New Orleans en treft daar een verminkte Lestat, die zich in leven houdt met ratten. Lestat heeft lang in de moerassen geleefd en heeft de aansluiting met de moderne tijd volledig gemist.

Malloy is enorm onder de indruk van dit verhaal en wil meteen ook een vampier worden. Louis is woedend, dat was niet de moraal van het verhaal! Malloy vlucht, maar dan blijkt dat Lestat niet zo zwak was als hij zich voordeed. Hij bijt Malloy en voelt zich meteen een stuk beter. 

Conclusie

Ik begrijp wel waarom dit misschien niet helemaal de film voor de kinderen was. Het is allemaal heel wat bloederiger en naargeestiger dan ik me herinner (ik dacht alleen aan Brad Pitt). De horror van het vampier-schap wordt niet vermeden, hoe aantrekkelijk Cruise en Pitt ook zijn verder. Daarnaast zijn de homo-erotische overtonen ook wat explicieter dan ik me herinner. Lestat is duidelijk op zoek naar een partner en probeert jarenlang gezinnetje te spelen met Louis en later ook Claudia. 

Maar ook terugkijkend over meer dan twintig jaar, het blijft een leuke film. Cruise speelt hier een van zijn betere rollen als sexy vampier en Dunst is fantastisch als 11-jarige psychopaat, die links en rechts mensen doodbijt. Verder is de aankleding prachtig. de rijke vampieren dragen de mooiste kleren en de armelui die links en rechts worden opgegeten zijn echt heel arm, viezig en uiteindelijk, bang. 

Twee jaar eerder kwam natuurlijk die andere vampier-film uit, Bram Stoker's Dracula. Dus kennelijk was de tijd wel rijp voor aantrekkelijke bloedzuigers. Deze film focust toch meer op de ervaring van de vampieren zelf en niet op die van de slachtoffers. Eigenlijk hebben mensen in deze film nooit door wat er precies gaande is, ze zijn op geen enkel moment een bedreiging. In deze film worden misschien voor het eerst vampieren gepresenteerd als slachtoffer van hun eigen vervloeking en onsterfelijkheid. 

Zeker de moeite waard om nog eens terug te kijken.  

The midnight library

 Onlangs was ik jarig en ik kreeg naast Troy ook nog the Midnight Library van Matt Haig. Ik had nog niet eerder van Matt Haig gehoord, maar hij timmert kennelijk al een tijdje aan de weg. 

Spoilers

Het leven van Nora Seed valt haar zwaar. De relatie met haar ouders en broer is slecht, ze heeft geen partner, ze is zojuist ontslagen door haar werkgever en tot overmaat van ramp gaat haar kat ook nog dood. Ze heeft het gevoel dat ze helemaal niets en niemand meer heeft om voor te leven en ze besluit zelfmoord te plegen. Maar ze gaat niet dood, maar komt terecht in de Middernachtsbibliotheek, waar ze een mentor uit haar jeugd treft. Deze legt haar uit dat in de Middernachtsbibliotheek alle mogelijke levens, die Nora had kunnen leiden, beschreven staan. Het meest recente leven beviel Nora kennelijk niet, waarom kiest ze geen nieuw leven uit?

En Nora doet dat, ze leest het ene boek na het andere. In een ander leven had ze een Rockster kunnen zijn, een Olympisch zwemster, een gelukkig getrouwde vrouw in de VS, een gelukkig getrouwde vrouw in Groot Brittannë of juist een onderzoekster van de poolgebieden. 

Maar steeds is er iets dat haar terugroept naar de Middernachtsbibliotheek. In ieder leven blijft Nora dezelfde, met dezelfde twijfels, angsten en spanningen. Het leven als Rockster is leuk, maar haar broer heeft zelfmoord gepleegd. Het leven als Olympisch zwemster is leuk, maar haar ouders zijn uit elkaar. Het leven met man en kind is leuk, maar het voelt niet echt. 

Uiteindelijk leert Nora dat ieder leven zijn voor en nadelen kent, maar ook dat zij in ieder leven invloed kan uitoefenen op haar eigen lotsbestemming. 

Conclusie

Een kort en fris boek. Zware thema's als depressie, angsten en zelfmoord worden besproken, maar op een manier dat je je er goed in kan inleven. Nora worstelt in ieder leven op een andere manier met haar demonen en uiteindelijk leert ze daar toch lessen van, en gaan de worstelingen haar steeds beter af. 

Het boek deed me ook denken aan de klassieker "It's a Wonderful Life" waarin een man zijn zien hoe zijn wereld had uitgepakt, wanneer hij niet aanwezig was geweest. 

Nora leert wat er had kunnen gebeuren. Maar uiteindelijk leert zij toch vooral dat zij meer invloed heeft dan gedacht. 

Pendragon LXXXVI - Het Huwelijk van Marcus en Alis

Nadat we vorige keer eindelijk het Avontuur van de Gouden Cirkel hebben afgerond, is het nu tijd om wat losse eindjes op te ruimen. Zo kan Sir Marcus eindelijk zijn prinses Alys huwen. 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford

Edna van Burcombe
Marcus Livius van Broughton

Woud van Broceliande, Bretagne, vroege lente 543

Een jonge vrouw, Edna van Burcombe stapt uit een elfenring de wereld van de mensen in. De afgelopen 20 jaar heeft zij doorgebracht in het land van Faerie, nadat haar vader Edward van Burcombe had besloten dat hij niet meer onder de mensen wilde zijn. Zij wil kennisnemen van haar voorvaderlijke landen in het verre Salisbury en gaat op weg. Als eerste stop wil zij naar Maidstone gaan, daar woont een halfbroer van haar vader, Octa, Cynning van Kent. 

Edna van Burcombe

Maidstone, Kent, zomer 543

In Maidstone is het een drukte van belang. Want na een romance van vele jaren zal Prinses Alis, adoptie - dochter van Guinevere eindelijk trouwen met haar geliefde Sir Marcus Livius van Broughton. Dus Cynning Octa en Cwene Guinevere zijn druk met het voorbereiden van het huwelijk. Alle uitnodigingen zijn de deur uit. Alle vooraanstaande ridders van Salisbury zijn uitgenodigd, net als die van Kent. Daarnaast zijn natuurlijk ook Hoge Koning Arthur en zijn Koningin Ysolde en hun kinderen uitgenodigd, net als hoogwaardigheidsbekleders uit Bretagne. Langzaam druppelen deze bekende personen Kent binnen. 

Wanneer Edna in aanwezigheid van Cynning Octa is, brengt zij de groeten van Sir Edward, haar vader. Cynning Octa vraagt Edna om zich te bewijzen. Gelukkig kan Edna een zegelring overhandigen van haar vader en weet zij over haar familie te vertellen. Edna heeft Faerie verlaten en wilde meer weten over haar afkomst en wil haar voorvaderlijke landen in Salisbury bezoeken.

Wanneer Edna zo opgewekt vertelt over haar verblijf in Faerie, dit leidt tot schrik onder de Saksische hofhouding. Maar Cynning Octa is een man van de wereld en houdt zich in. Net als zijn Goderes. Octa accepteert Edna als zijn nicht en verwelkomt haar als familie en gast en laat haar aanzitten aan een belangrijke tafel. 

Edna heeft nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien, zulk eten gegeten en zoveel geluid gehoord. Zij wordt helemaal wild en stelt overal vragen over, probeert mee te zingen en te dansen en trekt aan alle kanten aandacht met haar onvrouwelijke gedrag (Critical Energetic)

De volgende morgen probeert Edna de omgeving van Maidstone te verkennen en zij voelt met haar zintuigen, aangepast door het lange verblijf in Faerie, de aanwezigheid van verschillende belangrijke heilige plaatsen, zowel van de volgers van Wotan als de volgers van Christus (Geomantic lore succes)

Het huwelijk van Sir Marcus en Alis

Sir Marcus en Vrouwe Alis gaan eindelijk trouwen. Vrouwe Alis is de dochter van Sir Elgin de jongere (geboren in 487), een bastaardkind van Sir Roderick, Earl van Salisbury en vrouwe Alis van Burcombe. Daarmee is Elgin de jongere een halfbroer van Sir Eliot de Wispelturige van Burcombe, een oom van Sir Edward en Cynning Octa en een oudoom van Vrouwe Edna van Burcombe. 

Sir Roderick, 
Earl van Salisbury

Vrouwe Alis
Prinses van Cameliard

Sir Elgin
de Jongere

Het was Sir Elgin de Jongere, die het brandpunt was voor de Rebellie van Salisbury in 503. Dit leidde tot een jarenlange strijd tussen de manschappen van Earl Robert, legitieme zoon van Earl Roderick en de manschappen van Sir Eliot de Wispelturige, die de belangen van zijn jongere broer, Sir Elgin wilde behartigen. Uiteindelijk leidde dit tot de dood van Sir Eliot en Sir Benno van Steeple Langford, als leiders van der Rebellie. Ook Sir Garnish van Berwick St. James kwam hierbij om. Sir Elgin de Jongere vertrok als balling naar het Koninkrijk van Malahaut en huwde daar zijn achternicht Vrouwe Gilda van Burcombe. In 515 leidde dit tot de geboorte van Vrouwe Alis van Burcombe. 

In 516 valt Eburacum aan een Saksische invasiemacht. Sir Elgin de Jongere en zijn Vrouwe Gilda komen om bij de Slag om Eburacum. Maar hun dochter Alis hadden zij al toevertrouwd aan Sir Eric van Burcombe. Sir Eric nam Alis op in zijn huishouden, maar dat betekende wel het einde van zijn prille relatie met Prinses Guinevere van Cameliard. Zij geloofde dat hij een bastaard had verwerkt, terwijl hij haar het hof maakte. Een echte prinses kon dat niet accepteren natuurlijk. 

Uiteindelijk wist Sir Eric uit te leggen hoe hij zorg draagt voor de dochter van zijn neef, maar toen viel hij in de Slag van Badon in 518. Een intens verdrietige Guinevere besluit dan om Alis in haar huishouden op te nemen en op te voeden als de dochter die zij met Eric gehad had kunnen hebben, als zij niet zo stijfkoppig was geweest. In 521 huwt Guinevere met Octa, Cynning van Kent en halfbroer van haar geliefde Eric. Alis groeide op aan het Saksische Hof in Kent, waar zij in 535 de aandacht trekt van Sir Marcus Livius van Broughton.   

Sir Marcus wil nog een huwelijkscontract sluiten. Hij blijft tenslotte een echte Romein, die alles vast wil leggen. En ook Cwene Guinevere wil het een en ander vastleggen. Zij is nooit dol geweest op Sir Marcus als schoonzoon, hij is te arm. En zij wil de belangen van Vrouwe Alis beschermen. Met het huwelijk kan Sir Marcus regeren over Cameliard, maar hij zal het nooit kunnen erven. Als Alis sterft zonder nageslacht, zal het terugvallen aan Cwene Guinevere en haar kinderen. Hetzelfde geldt voor Kent, mochten Cynning Octa en Cwene Guinevere overlijden zonder mannelijk nageslacht, dan zal Kent toekomsten aan Alis, maar Sir Marcus zal nooit meer worden dan een Prins-gemaal. 

En dan een bruidsschat. Sir Marcus kon dat eerder niet opbrengen. Maar met vrienden als Sir Turquine, die hem het kasteel in Quinqueroi Forest heeft doen toekomen, is een bruidsschat voor een Saksische prinses geen probleem meer. 

Canterbury 

Dit huwelijk moet het desastreus verlopen toernooi van twee jaar geleden doen vergeten. Iedereen die ook maar de minste connectie heeft met Salisbury, Sir Marcus of Vrouwe Alis wordt uitgenodigd. En iederen komt ook. Sir Turquine verlaat zijn magische Koninkrijk om het huwelijk van zijn beste vriend bij te wonen. Ook Vrouwe Caelwina en Koning Radiger komen helemaal uit Varna om te zien hoe de man die hun huwelijk mogelijk maakte, nu ook in het huwelijksbootje stapt. 

Sir Parcival

Sir Turquine, 
Koning van de Gouden Cirkel

Cwene Caelwina 
van Varna

Cynning Octa en zijn Cwene Guinevere zijn er natuurlijk met hun families om Alis te zien trouwen. Ook Hoge Koning Arthur en zijn Vrouwe Ysolde en hun gevolg komen. De in ballingschap levende Sir Tristan en Vrouwe Ysolde zijn ook aanwezig, met als Percival en Guinefach en haar man Mordred. Zelfs de teruggetrokken Sir Oberon van Botley en zijn Vrouwe Adora Livius komen. Het huwelijk wordt gesloten in Canterbury, in de Christelijke Kathedraal aldaar, onder leiding van Bisschop Augustinus. Sir Marcus is een Romeins Christen en Vrouwe Alis is net als Guinevere een Brits Christen. 

Maar om recht te doen aan de Saksen in Kent, die jarenlang voor Vrouwe Alis gezorgd hebben en haar een tweede thuis hebben bezorgd, trekt het gelukkig paar daarna naar een Wotanisch heiligdom en slachten daar ook nog een hengst, om dank te zeggen. Tijdens deze ceremonie gebruikt Vrouwe Edna haar magische krachten om een boom om te vormen tot een soort bloeiend prieel, als een geschenk voor het jonge paar. Maar deze openlijke vertoning van magische gaven komt niet goed aan bij de rest van het gezelschap. 

Dan is het tijd voor feest. De Saksen laten zich voorstaan op hun gastvrijheid, dus twee dagen lang worden alle gasten van het huwelijkspaar onthaald op drank, voedsel en andere festiviteiten. Vrouwe Edna kijkt haar ogen uit. Zij wil zich ook voorstellen aan Sir Turquine, die natuurlijk getrouwd was met een halfzuster van haar vader Edward. Maar Sir Turquine heeft nooit heel veel contact gelegd met de Burcombe - kant van de familie van zijn vrouw en hij kan haar niet plaatsen. Wanneer Edna dan ook nog op een heel ongelukkig moment laat ontvallen dat vrouwen ook veel op elkaar lijken, heeft zij het verbruid bij Sir Turquine, die nog altijd rouwt om de mooiste en beste vrouw van allemaal, Ygritte.  

Vrouwe Benna
van Norgales

Sir Benno
van Steeple Langford

Die avond wil Vrouwe Edna een ridder oppikken (Love knights passion succes, flirting critical). Ze flirt echter met Sir Benno van Steeple Langford. Maar deze is niet geïnteresseerd (Love Wife succes). Hij weet wanneer hij met vrouwen uit Faerie te maken heeft, en het leidt altijd tot problemen. Sir Benno en zijn vrouw Benna nodigen Edna wel uit om bij hen te zitten. Benno wijst haar op zijn peet-tante Vrouwe Morgana le Fay, die ook een familielid is van Edna. Edna is erg onder de indruk van haar krachten. Sir Benno laat zijn grote magische speer zien aan Vrouwe Edna. Vrouwe Edna had geen echte speer verwacht.

Sir Benno en Vrouwe Morgana lichten Vrouwe Edna ook voor over de regels van het Hof der Liefde, dat steeds populairder wordt aan de Hoven in Camelot en Maidstone. Als zij de regels uitgelegd krijgt, ziet Vrouwe Edna dan ook in dat zij Sir Turquine diep heeft beledigd. Het zou haar passen wanneer zij haar excuses zou aanbieden. Zij heeft diep gezondigd tegen regel 31 (De Dood is niet het einde van Liefde), regel 27 (Een Ware Minnaar is constant in beslag genomen door gedachten aan zijn Geliefde), regel 24 (Een Ware Minnaar heeft nooit genoeg van zijn Geliefde), regel 22 (Bij elke Daad denkt een Ware Minnaar aan zijn Geliefde), regel 21 (Hij die lijdt aan liefde, eet en slaapt weinig) en regel 12 (Wanneer liefde makkelijk is, is zij weinig waard). 

Ysolde
Koningin van Cornwall

Sir Mordred
van Cornwall

Sir Cador
Koning van Cornwall

Als de avond voortschrijdt, maakt de drank de tongen los. Sir Mordred zegt iets naars over Koning Cador van Cornwall en zijn Koningin Ysolde, die nu in zonde samenleeft met Sir Tristan in Kent. Hij vraagt zich af of haar naamgenote, Hoge Koningin Ysolde van Brittannië niet ook zo een situatie zou willen. Sir Benno wil meteen ingrijpen: "Zo snotneus, zitten we te stoken?!" 

Sir Benno vraagt: "Mordred! Wil je dat wil herhalen? Ik geloofd niet dat Sir Tristan, Sir Turquine en Hoge Koning Arthur je goed gehoord hebben! Om het nog maar niet te hebben over de twee Ysoldes, die ook aanwezig zijn vanavond". 

Sir Mordred is niet onder de indruk van dit dreigement en hij blijft maar doorgaan. Ondertussen beledigt ook zijn eigen moeder, Morgana Le Fay. Er valt een pijnlijke stilte en alle aanwezigen luisteren met gespitste oren. Roddel over de koninklijke families is altijd leuk, natuurlijk. Net wanneer deze dronkemans-praat lijkt te eindigen in een groot gevecht in de troonzaal van Cynning Octa, roept deze op tot rust en vrede. 

Octa: "Heren, heren, dames ook! Dit is een dag van samenkomst, geluk en een mooi huwelijk! Dit is geen tijd voor ruzies! Meer bier!" Onder het aanbod van het uitstekende Saksische bier kalmeert iedereen weer een beetje.

De volgende morgen biedt Vrouwe Edna haar excuses aan aan Sir Turquine en hij accepteert die (Courtesy succes). Als zijn verre achternicht mag zij in zijn naam zijn landgoederen in Salisbury beheren. Sir Marcus zet zijn bediende Brian in als spion om Kent en Cameliard beter te leren kennen.

Camelot

Nu iedereen samen is in Maidstone, vertrekken zij ook gezamenlijk naar Camelot. Sir Turquine is nu Koning van de Vallei van de Gouden Cirkel. Hij hoopt door trouw te zweren aan Hoge Koning Arthur dat de betovering, die tegelijk een vervloeking is op de Vallei eindelijk wordt opgeheven. Hoge Koning Arthur wil maar al te graag een van de steunpilaren van zijn familie ook op deze manier aan zich binden. In de grote zaal van de Ronde Tafel zweert de Koning van de Gouden Cirkel dan ook trouw aan Hoge Koning Arthur en zijn rijk wordt onderdeel van Brittannië. Vrouwe Edna is de enige die zit dat er toch iets verandert aan Sir Turquine en zijn gevolg. 

Ghostbusters 2

Nadat ik met de kinderen een tijdje geleden Ghostbusters heb gezien, stond nu ook Ghostbusters 2 (1989) op Netflix. Deze film van Ivan Reitman (Ghostbusters) en herhalen Bill Murray, Dan Akroyd (the Blues Brothers), Harold Ramis, Ernie Hudson (The Watcher), Sigourney Weaver, Annie Potts en Rick Moranis hun rollen uit het eerste deel. Maar we zien ook Peter MacNicol en Wilhelm von Homburg in nieuwe rollen. 

Volgens mij heb ik deze film indertijd nog in de bioscoop gezien, ik zal dan 12 geweest zijn. Waar lieten mijn ouders me naar kijken, vroeger?

Spoilers

Er zijn vijf jaar voorbij gegaan sinds de eerdere avonturen van de Ghostbusters en ze zijn behoorlijk in aanzien gedaald. Raymond (Akroyd) en Winston (Hudson) verdienen nu hun geld met een occulte boekenwinkel en optreden op kinderfeestjes, Peter (Murray) heeft een amateuristische talkshow over paranormale onderwerpen op een slecht bekeken TV zender en Egon (Ramis) is de enige die nog onderzoek doet, maar ook dat is heel wat minder prestigieus dan ooit. 

Dana (Weaver) leeft tegenwoordig als alleenstaande moeder, sinds de relatie tussen haar man (en vader van haar kind) eindigde in een scheiding. Ze verdient haar geld als restaurateur van schilderijen, onder leiding van Janosz Poha (MacNicol). Janosz is druk bezig met de restauratie van een enorm schilderij van Vigo the Carpathian (von Homburg), een brute Europese Tiran uit de 16e eeuw.

En dan start het plot. Een rozig slijm welt op uit de diepten van New York en besmet de kinderwagen van Dana en haar zoontje Oscar. Later gebeuren er in haar appartement weer vreemde dingen met slijm. Zij schakelt meteen de Ghostbusters in. Ondertussen kan Vigo the Carpathian vanuit zijn schilderij ook zijn omgeving beïnvloeden en hij draagt Janosz op om een kind te vinden waar Vigo in kan varen, om zo herboren te worden in de wereld. 

De Ghostbusters doen onderzoek naar het roze slijm en vinden er een hele rivier van die onder New York doorstroomt. Zelfstandig de weg openbreken en schade aanrichten mag natuurlijk niet, dus de Ghostbusters mogen zich verantwoorden voor de rechter (Yulin). Maar door het slijm dat ze meenemen naar de rechtszaal, manifesteren zich daar ook geesten. De Ghostbusters doen waar ze goed in zijn en ze zijn weten weer relevant te worden. 

De plannen van Vigo worden ook concreter. Hij laat Janosz de baby Oscar ontvoeren en lokt zo ook Dana naar het museum. Daar zal Vigo in de baby varen. Ondertussen bedekt het slijm het museum en niemand kan er meer in of uit. Om Dana en de mensheid te redden weten de Ghostbusters het slijm te gebruiken om het Vrijheidsbeeld te animeren. Dit wekt zoveel positieve gevoelens op bij de New Yorkers, dat de Ghostbusters de barrière om het museum weten te doorbreken en Vigo weten te verslaan. 

Conclusie

Niet zo fris als de eerste Ghostbusters, en iets meer horror-elementen, maar nog steeds hardstikke grappig. Minder geschikt voor de jongste kijkers dan de eerste Ghostbusters, vooral Vigo is een creep. 

Het slijm dat onder New York stroomt en zich voedt met de negatieve emoties van de inwoners is ook een mooie metafoor voor het verval van New York in de jaren '80, dat we ook zagen in The Fisher King. Er heerste veel armoede en er was weinig zorg voor mensen met psychische klachten, waardoor de straten volstroomden met daklozen. En het slijm maakt dat alleen maar erger. Gelukkig is het ook vrij eenvoudig om de gedachten van mensen om te buigen naar iets positief, met een symbool als het vrijheidsbeeld. 

Verder zagen we ook hoe Dana moest proberen haar baan te behouden, terwijl haar baas een oogje op haar heeft. Ze moest schipperen tussen de boot afhouden en Janosz niet beledigen, want als alleenstaande moeder had ze geen andere bron van inkomsten. Toch wel naar om te zien dat er tussen 1989 en de MeToo - periode zo weinig maar veranderd is voor vrouwen op de werkvloer. 

Troje

Enige tijd gelden was ik jarig en hoewel Corona het feestje de grond in boorde, was er toch een flink lichtpunt. Een week later werd Troy van Stephen Fry bezorgd. In het verleden heb ik al Mythos en Heroes gelezen. Dus ik was hier heel benieuwd naar. Ook omdat ik een tijdje geleden natuurlijk De Stilte van de Vrouwen en The Song of Achilles heb gelezen. 

En Stephen stelt niet teleur. Net als in Mythos en Heroes vertelt hij duidelijk en met humor over de Belegering van Troje. Er wordt ingegaan op het verleden, hoe de belangrijkste spelers in het verhaal tot hun standpunten zijn gekomen en wat hun relatie is tot de Goden van het Griekse Pantheon. Iedere vooraanstaande familie kan bogen op afstamming van deze of gene Godheid. Dat geeft voordelen natuurlijk, maar vaak ook grote nadelen. De zegeningen en vervloekingen van de Goden blijven ook na verschillende generaties nog van kracht. 

Maar de Goden zijn niet de enigen die hun invloed laten gelden. Ook de verschillende koningen en generaals in de oorlog zijn van invloed op het verloop ervan. Mannen en vrouwen, die beledigingen niet over hun kant kunnen laten gaan, die gemaakte beloften niet kunnen vergeten en die zich laten leiden door hun emoties. 

En zo sleept de Trojaanse oorlog maar voort, om te eindigen in een bloedbad dat de wereld tot die tijd nog niet had gezien. De Trojanen werden verslagen, de mannen en kinderen gedood en de vrouwen in slavernij weggevoerd. 

Als je ook maar een beetje interesse hebt in de Trojaanse oorlog is dit het boek om te beginnen. Het is vlot en toegankelijk geschreven en er wordt iedere keer even terugverwezen naar ieders afkomst en samenhangende Goddelijke bijstand. Dus, begin hier!

Snoeien

Vorige maand heb ik nog bolletjes in de tuin geplant. Maar we waren nog niet klaar met de tuin klaarmaken voor de winter. We hebben een Kerspruim in de tuin staan, erg mooi, de eerste boom die gaat bloeien in het voorjaar. Maar hij groeit hard, heel hard. We hebben hem in 2011 eens flink teruggesnoeid, toen we onze tuin onder handen namen. En daarna misschien nog eens een keer. Maar het was duidelijk te lang geleden. De boom begon weer tegen de schutting aan te drukken en over andere planten heen te hangen. Dus de zaag moest erin. 

En dat hebben we geweten. Sander is twee dagen bezig geweest om de boom naar beheersbare proporties terug te krijgen. Eerst heeft hij de behapbare takken weggehaald. Maar toen waren er nog twee hele grote takken over die we ook veilig door moesten zagen en toen ook nog veilig moesten laten vallen. Dat is gelukkig gelukt. 

En nu ligt de tuin voor met allemaal snoeiafval dat we ook weer weg moeten zien te krijgen. Dat gaat ook nog een hele klus worden. Maar de grote stammen gaan op de houtstapel voor de open haard (van volgend jaar of zo, eerst goed drogen) en de kleine takjes zijn voor de biobak. 

The Sheik met Rudolph Valentino

Een paar jaar geleden las ik het boek waar alle boeket-reeks romans mee gestart zijn, The Sheik van E. M. Hull. En het was vreselijk, een gruwelijke combinatie van ontvoering, geweld en racisme, dat gebracht werd als de romantische wensdroom van iedere vrouw. Maar het was in zijn tijd (1919) waanzinnig populair, zozeer zelfs dat het werd verfilmd als The Sheik (1921), slechts twee jaar later (99 jaar geleden mensen). Wat dat betreft zijn er veel paralellen met de Fifty Shades trilogie (ook gevaarlijke bagger). 

The Sheik

The Sheik is van George Melford en de iconische hoofdrollen worden vervuld door de te jong overleden Rudolph Valentino en Agnes Ayres. In een kleinere rol zien we ook nog Adolphe Menjou (Paths of Glory). Verder worden veel van de "Arabieren" met sprekende rollen gespeeld door blanke mannen met veel make-up. 

Spoilers

Het verhaal volgt redelijk trouw het verhaal van het boek. Alleen zijn is het seksuele geweld en fysieke geweld er grotendeels uitgehaald, dat had op het scherm toch niet zo lekker gewerkt. 

Diana de Mayo (Ayres) verblijft met haar broer Aubrey (Butler) in Biskra, Algerije. Daar veroorzaakt zij het ene schandaal na het andere, omdat zij zich zo onvrouwelijk gedraagt. Ze wijst huwelijksaanzoeken af en ze wil zonder mannelijke begeleiding door de woestijn van Algerije van Biskra naar Oran trekken. Dat doen nette meisjes niet. 

Wanneer zij de avond voor haar vertrek naar het Casino wil gaat, wordt haar de toegang ontzegt. Een Sheik van een van de woestijnstammen heeft het hele Casino gehuurd en blanken zijn niet welkom. Een nieuwsgierige Diana vraagt een danseres om haar kostuum en gaat toch het Casino binnen. Daar ziet zij dat de oude Arabieren allemaal gokken om de aanwezige dames. Zo worden de bruiden over de mannen verdeeld. Ook Diana wordt aangezien voor een Arabische bruid en zij wordt het podium opgetrokken. Maar dan ontdekt men dat zij een blanke is. Sheik Ahmed Ben Hassan (Valentino) is geïntrigeerd door deze brutale meid, maar hij stuurt haar weg. Een andere man, Mustapha Ali (Brinley), herkent haar als de vrouw die hij de volgende dag door de woestijn moet begeleiden. 

Later die avond breekt de Sheik in in het appartement van Diana. Hij snuffelt wat rond en maakt haar wapens onklaar. Diana wordt wakker, maar dan is de Sheik alweer in de straten van Biskra. Diana vertrekt volgens plan, onder begeleiding van haar gids Mustapha Ali. Zodra zij afscheid heeft genomen van haar broer en alle andere blanke mensen uit het zicht zijn, slaat Sheik Ahmed ben Hassan toe. Hij ontvoert Diana en neemt haar mee naar zijn tenten. 

De Sheik en zijn slachtoffer
(Let op zijn zwarte handen!)

En eenmaal in de tenten begint de horror pas goed voor Diana. De Sheik geeft haar allerlei opdrachten en verwacht dat zij die uitvoert. Onder andere over het soort kleding dat ze moet dragen. Verder verwacht hij dat ze nu als man en vrouw kunnen samenleven. De eindeloze verkrachtingen uit het boek zijn uit de film gelaten, maar er zijn toch wat hints dat de Sheik zich opdringt en dat Diana zich niet altijd kan verzetten. 

Diana onderneemt ontsnappingspogingen, maar in de woestenij van Algerije leidt dat iedere keer tot niets. De Sheik haalt haar terug en laat haar weten dat zij hem zal leren liefhebben. Uiteindelijk komt een vriend van de Sheik op bezoek, Raoul St Hubert (Menjou). Diana heeft een nieuwe inzinking als zij zich realiseert dat een westerse blanke man haar nu zal zien in deze staat van onderwerping aan een Arabier. 

Raoul St. Hubert is een van de weinigen die de Sheik kan tegenspreken en hij geeft zijn oude vriend een ferme toespraak. Hij kan een blanke voorname vrouw als Diana niet zo behandelen als hij nu doet. Daar zal zij aan onderdoor gaan. De Sheik ziet in dat hij verkeerd bezig is geweest en wil Diana wat meer vrijheid geven. Daar maakt zij onmiddellijk gebruik van, door weer te ontsnappen aan de aandacht van Gaston (Littlefield), de Franse bediende van de Sheik. En zo komt ze in het vizier van Sheik Omair (Long). 

Deze Sheik Omair neemt Diana gevangen en een dappere Sheik Ahmed gaat haar bevrijden. Na een lange strijd wordt Diana bevrijd, maar raakt Sheik Ahmed gewond. Zijn vriend Raoul St. Hubert probeert hem te genezen. En Diana realiseert zich hoeveel zij van haar Sheik houdt. Als Raoul dan nog onthult dat de Sheik eigenlijk helemaal geen Arabier is, maar het kind van een Engelsman en zijn Spaanse vrouw, staat niets hun liefde nog in de weg. 

Conclusie

Deze film is wat minder eng en racistisch dan het boek, maar het scheelt niet veel. De mishandeling en verkrachting van Diana is wel uit de film gehaald, dat kon daar natuurlijk niet. Desondanks wordt er ingebroken bij Diana, wordt zij ontvoert, haar spullen afgepakt en wordt zij bedreigd. 

Voor de volledigheid haal ik hem maar weer van stal, hieronder de 10 signalen van gewelddadig relatie, bij 3 verbreek je de relatie, tussen de 3 en de 5 ga je rennen en bij meer dan 5 stop je niet om je spullen te pakken. 

1. Jaloezie - Niet echt. 
2. Bezitterigheid - Check, zoals verschillende keren in de film gezegd wordt, als een Arabier een mooie vrouw ziet, neemt hij haar. 
3. Controlerend gedrag - Check, de Sheik ontvoert Diane en houdt haar gevangen in zijn kampement, middenin de woestijn. Zij kan niet weg. En zelfs in dat kampement houden zijn bedienden en mannen haar in de gaten.
4. Schelden - Niet echt.
5. Kleineren - Niet echt.
6. Bedreigen - Met (seksueel) geweld.
7. Isoleren - Check, Diane kan niet vertrekken uit de woestijn.
8. Stemmingswisselingen en wisselend gedrag - Niet echt.
9. Schuld geven aan anderen - Niet echt.
10. Beslissingen nemen voor anderen - Check, De Sheik bepaalt wat Diane draagt, doet, eet, of verder maar kan doen.

Deze Sheik vertoont 5 van de 10 kenmerken. Rennen en laat je spullen maar liggen Diana! Hiermee is hij wel wat minder eng dan de Sheik uit het boek (5 tegen 8,5), maar nog steeds eng genoeg. Ondanks dat hij een lief gezichtje heeft. 

Verder droeg het overdreven acteerwerk van de era van de stomme films ook niet bij aan de romantische toon. Iedere keer wanneer Rudolph Valentino grote ogen opzet om zijn interesse in Diana te laten blijken, kreeg ik de kriebels. Hij zag er eerder uit als een enge stalker. 

Daarbij komt dat de film nog steeds erg racistisch is. Blanke Europeanen en Arabieren zijn duidelijk hele verschillende mensen en het is wel duidelijk wie er hoger in rang staat dan de ander. Verder is er ook weer voorgekozen om de belangrijkste "Arabische" rollen te laten vertolken door mannen die kunnen doorgaan voor blank. Kijk bijvoorbeeld ook eens naar de armen van de Sheik in beide fotos, die zijn duidelijk veel zwarter dan zijn gezicht. En tot slot kan Diana pas echt toegeven aan haar liefde voor de Sheik, wanneer blijkt dat hij eigenlijk blank is. 

Het enige pluspunt aan deze film was de prachtige muziek. Deze ondersteunt echt het verhaal en de scenes.   

Halloween 2020

Corona heeft ons nog steeds in zijn greep. Mijn verjaardag heb ik in zeer kleine kring gevierd en nu stond Halloween voor de deur. Sinds een aantal jaar wordt Halloween in onze buurt wat intensiever gevierd. En dit jaar wilden we er ook bij stilstaan. Ik heb mijn vleesmuiskoekjes gebakken voor de kindjes uit de buurt, en lekkere hapjes gemaakt voor in de avond. 

In de middag begonnen we met een enge kinderfilm, voor het kleinste spookje. En in de avond ging Sander met het kleinste spookje op pad om snoepjes te krijgen. Het Darth Vader - pak dat onze oudste eens voor Carnaval paste haar nu prima. En het middelste spookje ging weer met een vriendin op pad. Ik bleef achter met het grote spook, dat nu echt te oud is voor Halloween. 

Wij hebben ons nog vermaakt met een collectie aan Treehouse of Horror - Halloween afleveringen van The Simpsons. Maar helaas, Corona hield veel mensen thuis, bij ons kwam niemand aan de deur, terwijl ik in vorige jaren meestal zo door mijn koekjes heen was. Meer voor ons, zullen we maar zeggen. 

Na een succesvolle rooftocht kwamen de spookjes weer thuis.