OZO - spellenavond oktober

Het was weer tijd voor een spellenavond en dit keer kwam er een spel heet van de naald op tafel. Vriendin M. had het opgepikt in Essen en al een keer gespeeld. En nu werd het ook met ons gedeeld, onder haar bezielende leiding. 

OZO!

Het gaat om Oranje Zal Overwinnen, een coöperatief bordspel over dappere verzetsstrijders tijdens WOII in Nederland die zich verzetten tegen de Duitse Nazi - overheersing. Het spel wil historisch accuraat zijn, dus je speelt mensen die daadwerkelijk verzet hebben gepleegd en leert ook nog wat over hun achtergrond. Ik speelde met Jacoba van Tongeren, een vrouw die naast haar kerkelijk maatschappelijk werk ook nog de tijd vond om een verzetsgroep op te richten, te leiden, geheim te houden en bonnenboekjes rond te brengen. Dat alles terwijl zij chronisch ziek was en samenleefde met een andere vrouw.    

Het speelbord was een geïdealiseerde versie van Nederland met een deel stad en een deel platteland. En we hadden als missie om een aantal mannen, die ondergedoken waren om niet mee te hoeven doen aan de dwangarbeid, naar een veilige plek te brengen. We faalden jammerlijk. Links en rechts dook er steeds meer politie en soldaten op, ons moreel (of moraal, het spel kan niet beslissen) kelderde en we kregen de ene huiszoeking, na de andere te verwerken. We hebben uiteindelijk geen enkele onderduiker naar een veilige plek kunnen brengen. Misschien moeten we toch iets doen aan de samenwerking. 

We hebben een genoeglijke avond doorgebracht met dit spel, maar jeminee wat was het ingewikkeld. Het lijkt heel erg op andere coöperatieve spellen als Pandemic, Pandemic Cthulhu en Rising Tide (ook lekker Nederlands), met missies, terwijl aan alle kanten de Nazi's en collaborateurs het bord op stromen. Maar het was een stuk uitgebreider met acties van bezetters, patrouilles en huiszoekingen. Bovendien heb je het moreel dat omlaag kan gaan, maar je individuele alibi en de lokale veiligheid ook. Het was allemaal net iets teveel van het goede (ik hou het liever bij wassend water). 

Aan de andere kant, de vormgeving was prachtig, het thema was fascinerend en er is geprobeerd om verschillende mensen, die betrokken waren bij het verzet voor het voetlicht te plaatsen. Verzet plegen was niet alleen maar dappere (en blanke, gezonde, heteroseksuele) mannen van stavast, die spannende (en gewelddadige) dingen deden. Er waren ook (lesbische!) vrouwen die zich zwanger voordeden om zo spullen te smokkelen (Go Jacoba!) of zwarte mannen, die alles op het spel zetten om informatie te verspreiden (Go Anton de Kom).  

Ik denk alleen voor de liefhebber van zwaardere spellen. 

Tijd voor feest

Als ik jarig ben, is er natuurlijk ook altijd een reden om een feestje te geven! En ik was nog jarig op de dag van het feest ook. Dus dat betekende in de morgen (na de felicitaties en cadeaus) hard aan de slag om het huis toonbaar te maken. Er werd opgeruimd, schoongemaakt en gekookt. En in de middag was het huis toonbaar. En dat was nodig ook, wat de gasten kwamen binnen. 
In de middag mensen met kinderen, zoals vrienden R. en M. met kleine kinderen N. en K. Gelukkig hebben wij nog wat oud baby - speelgoed over, zodat ook K. wat had om mee te spelen. Verder kwamen vrienden J. en M. met dochter R. ook nog langs, net als mijn schoonouders. Op die manier bleef de drukte in de middag nog een beetje behapbaar.  

Echo

En Strange Minds Think Alike, zowel R. als J. dachten dat ik wel in zou zijn voor wat Nederlandse Horror van Thomas Olde Heuvelt. In het verleden heb ik HEX wel gelezen, over een Heks die rondwaart in Beek, waar we natuurlijk vlakbij wonen. Dus geen vreemde keuze, maar nu zit is dus wel met Echo en November, twee griezelboeken, net nu de dagen donkerder worden en het weer slechter. Dat wordt avond aan avond met een goed boek vroeg naar bed. 

November

En dat was nog niet alles wat de boeken betrof. Ik kreeg ook weer twee mooie historische kookboeken. in het verleden heb ik wel eens het Historisch Bakboek: Brood gekregen, wat best een hit was. Daar mag ik nu het Historisch Kookboek: Vega en het boek met Taarten en Pasteien aan toevoegen. Ik heb er al in gebladerd en er staan wel heel erg leuke recepten in, die ongetwijfeld nog eens op tafel terug zullen komen. 

Vega

Er bleven verschillende mensen eten en die konden we blij maken met een soepje van Bleekselderij en stokbrood. De kleine kinderen kregen pannenkoeken die, heel volwassen, buiten werden opgegeten. Later op de avond vertrokken de mensen met de kinderen, en kwamen de mensen zonder kinderen. Het is altijd verbazingwekkend hoeveel herrie de kinderen produceren, al zijn ze nog zo lief. 

En ik kreeg nog meer mooie oorbellen. De week ervoor waren mensen in Essen geweest en daar hadden ze een paar leuke oorbellen op de kop getikt. Deze d20 oorbellen zal ik nu natuurlijk op iedere spellendag en spellenavond moeten dragen! Ik kijk er al naar uit. 

Het probleem met de feestjes is vaak dat ik te vroeg piek. Ik ben druk met het bakken van de taart, de soep en het opruimen. En dan ligt de drukte van de dag eigenlijk ook in de middag. En dan stort ik rond 22:30 toch echt in. Maar geheel tevreden ging ik die avond naar mijn bedje. 

  

Spiel in Essen

Sander is weer met vrienden naar de spellenbeurs Spiel in Essen gegaan. Inmiddels is het wel een aardige traditie dat hij ieder jaar met vrienden op de vrijdag gaat om rond te neuzen op de beurs (2018, 2021 en 2022 . En dit keer kon hij in ruil voor een lift aan de voorzitter van het Gesellschaft für historische Simulation ook gebruik maken van de parkeermogelijkheid bij de Messe zelf (in plaats van eentje verder weg). Als je de juiste kruiwagens maar kent natuurlijk. 

Vaesen

Sander heeft zich een dag lekker beziggehouden. Hij heeft allemaal nieuwe spellen bekeken en geprobeerd en heeft zich nog heel aardig ingehouden met blind allerlei moois aanschaffen. 

Thorgal

Uiteindelijk kwam hij thuis met een gratis Thorgal - rollenspel. Ik heb de strips van Thorgal in mijn jonge jaren nog wel bij de bieb van Baarn gelezen en ik vond de verhalen altijd wel leuk. Ik zal zeker eens een kortlopend Thorgal rollenspel proberen, binnenkort. Verder was er nog een mooie Star Wars Poster in Art Nouveau stijl, die nu op de kachel hangt (naast de kindertekeningen) en een nieuwe set dobbelstenen. 

Mooie dobbelsteentjes

En er waren wat hints dat ik binnenkort een speciaal verjaardagscadeau van Spiel Essen kan verwachten. We zullen zien!

Varieté

Onlangs was er een film uit de oude doos op TV, Varieté (1925) van Ewald André DuPont en in de hoofdrollen Emil Jannings (Der Blaue Engel, Ohm Krüger), Maly Delschaft en Lya De Putti. In kleinere rollen zien we nog Georg John (Eine Stadt sucht einen Mörder). 

Het is een film gemaakt in de tijd dat expressionisme nog populair was en dat is ook wel in deze film terug te zien. 

Spoilers

Het is een film uit de oude doos en gebaseerd op een nog ouder boek (Der Eid des Stephan Huller van Felix Hollaender), maar dat is allemaal redelijk obscuur. Dus let op. 

De film begint met een man in de gevangenis, met alleen een rugnummer, '28' (Jannings). Hij wordt bij de directeur geroepen. In de tien jaar dat Nr. 28 nu in de gevangenis zit, heeft hij nooit met een woord willen reppen over zijn misdaad, een moord. Maar misschien dat hij dat nu wil doen. Nr. 28 geeft aan dat hij niets te zeggen heeft. Maar dan laat de directeur een kaart zien, deze zijn van de echtgenote en zoon van Nr. 28 en zij vragen om clementie voor de gevangene. Dan vertelt Nr. 28 zijn levensverhaal. 

Ooit was hij Baas Huller en leefde hij met zijn vrouw (Delschaft) en kind een bescheiden maar gelukkig leven als uitbater van een erotisch getinte dansshow, een Varieté - act, samen met andere acts. Dat was nogal een stap achteruit, want ooit hadden hij en zijn vrouw een succesvol trapezenummer. Maar toen viel Baas Huller uit de trapeze en raakte zwaargewond. Zijn vrouw wilde niet dat hij het gevaarlijke trapezewerk nog deden. Deze dansshows brengen ook geld binnen, maar Baas Huller droomt nog altijd van de trapezes. 
Op een dag brengt een vriend (John) van hem een weesmeisje (De Putti) langs. Zij reisde met haar moeder op zijn schip, maar moeder overleed en een schip is geen geschikte plek voor een jong weesmeisje. Een erotische dansshow misschien wel! Baas Huller ziet het wel zitten, maar Frau Huller weet wel wat voor vlees ze in de kuip heeft met zo een soort wicht.

 
De bange vermoedens van Frau Huller komen al snel uit. Baas Huller wordt verliefd op Berthe Marie, laat zijn gezin in de steek en gaat met haar weg naar Berlijn (waar in deze tijd veel entertainment afgenomen werd!). Daar begint hij weer een succesvolle trapeze act. Ze worden zelfs zo succesvol dat zij de aandacht trekken van een internationaal beroemde trapeze artiest Artinelli (Ward). Met zijn drieën beginnen zij een nieuwe act. Baas Huller herleeft zijn gloriedagen en denkt helemaal nooit meer aan zijn vrouw en kind. 
Maar Artinelli versiert (of verkracht, zorgwekkend genoeg laat de film dat in het midden) de jonge Berthe Marie. Als Baas Huller erachter komt dat zijn vriendin, voor wie hij alles opgaf, in de armen ligt van de buitenlandse kunstenaar, wordt hij woest. Hij begint een duel met Artinelli en weet hem te doden. Daarna geeft hij zichzelf onmiddellijk aan bij de politie en belandt zo in de gevangenis. En nu blijkt dat zijn vrouw en kind hem niet zijn vergeten en hem zelfs zijn verraad vergeven. 
De gevangenisdirecteur verbindt hier nog een wijze les aan en het lijkt erop dat Nr. 28 binnenkort vrijgelaten wordt. 

Conclusies

Dit was best een imposante film. Emil Jannings is natuurlijk een solide acteur en Lya De Putti is ook perfect als Femme Fatale, die meerdere mannen in het ongeluk stort. Verder hangen de acteurs veel in de trapezes en de cameraman moet flinke toeren uithalen om dat mooi in beeld te brengen. De doodsverachting van de trapeze artiesten komt mooi over. 

Verder is het verhaal ook meeslepend. Een Man op leeftijd, misschien een beetje verveeld met het voorspelbare leven van een jong gezin, droomt nog altijd van zijn gloriedagen. Hij ziet met een jongere vrouw ook weer een kans om zijn jeugd te herbeleven en geeft daarvoor alles op. Maar als snel stort zijn droom in. Zijn nieuwe meisjes is niet zo trouw als zijn vrouw, en het eindigt in tranen. 

Verder gaf deze film ook wel een mooi beeld van Duitsland in de jaren '20. De Eerste Wereldoorlog  is net voorbij en er is veel armoede (Frau Huller loopt kleding die maar net beter is dan vodden), overal zijn wezen zonder familie om op terug te vallen en veel mensen verdienen hun geld met seksshows en ander laaggewaardeerd entertainmentwerk. En Berlijn is het kloppend hart van het decadente leven. 

Vooral eens kijken, als je geinteresseerd bent in Duitse Film uit de oude doos. 

Smallworld spellenavond

Al jaren organiseert mijn wederhelft eens per maand een spellenavond. En inmiddels is het wel een vaste prik in onze sociale kalender geworden. Dit keer kwam er een klassieker op tafel, Small World. We hebben dit spel al een aantal jaar in de kast staan en het kwam vroeger veel op tafel, maar het is een beetje in het slop geraakt. Volstrekt onterecht. 

In Small World zoek je eerst een (fantasy)ras uit, met een aparte, kenmerkende eigenschap. Met dit ras storm je het speelbord op en verover je verschillende gebieden. Helaas zijn er allerlei andere rassen, die ook hun aparte, kenmerkende eigenschappen hebben. En die willen ook een deel van het bord! Hoogst onrechtvaardig natuurlijk, dus dat leidt tot oorlog. Uiteindelijk lukt het je niet meer om met je ras meer gebied te veroveren en behouden. Dan gaat je beschaving in verval, en mag je een nieuw ras met nieuwe, kenmerkende eigenschap uitkiezen en daarmee het bord proberen te veroveren. 

Het spel gaat lekker snel, de regels zijn redelijk eenvoudig en de artwork is heel grappig. En de combinatie van de rassen en de kenmerkende eigenschappen is bij vlagen hilarisch (de drakenrijdende amazones). Het spel is niet heel evenwichtig, je kan geluk hebben en een hele sterke combinatie van ras en kenmerkende eigenschap hebben. Maar het spel duurt ook weer niet zo lang dat dit een echt probleem is. 

Uiteindelijk heb ik nog gewonnen met twee vrij onopvallende, maar machtige combinaties. De Heuvel (+1 punt voor ieder heuvelgebeid) - Mensen (+1 voor iedere akker) en de Rijke (+7 punten) Ratmensen (heel veel volgelingen) zorgden ervoor dat ik wel heel veel gebied kon innemen. Maar de Drakenrijdende (Draak!) - Amazones (extra strijdsters) en de Ondergrondse (reis gratis door grotten) Meermensen (reis door zee) gaven nog flinke competitie. 

Een leuk, niet al te serieus spel. 

Aan een andere tafel werd nog een tijd lang vrij fanatiek Dungeon Drop gespeeld. 

En de dagen worden alweer korter en de avonden langer. Langzaamaan wordt het toch weer tijd voor een spellendag in december.