Vakantie - Aflevering 2 - Agricola

Het laatste wat we tijdens onze vakantie hebben gedaan, is een exemplaar van het nieuwe spel Agricola kopen. Sander en ik zijn dol op het spelen van bordspelletjes. Een tijdje geleden werd ik door een vriend gewezen op het spel Agricola, wat hij dacht dat ik wel leuk zou vinden.

Het was toen nog alleen in het Duits te krijgen, en ik heb een keer of twee de Duitse versie gespeeld. Dat was erg leuk, maar het Duits gaf me behoorlijk wat problemen. Maar sinds deze zomer is er ook een Nederlandse versie van het spel.
Agricola is een spel waarbij je een boerenfamilie bent. Je hebt een aantal gezinsleden en een huisje en een stukje grond. Het is de bedoeling dat je grond weet te ontwikkelen tot een bloeiend boerenbedrijf. Je kunt meer gezinsleden krijgen, je kunt je huis uitbreiden, je kunt akkers aanleggen, weiden aanleggen, stallen bouwen of een carriere naast je boerenbedrijf beginnen. Hoe groter en diverser je boerenbedrijf is op het einde, hoe meer punten je krijgt.
Een belangrijk en soms moeilijk onderdeel van je bedrijfsvoering is al je gezinsleden te eten geven. Wanneer je dat niet lukt, moeten ze uit bedelen. En die schaamte is zo groot, dat dat je score zal beïnvloeden. Gek genoeg sterven de gezinsleden nooit van de honger.
Een ander belangrijk onderdeel is het kopen van gereedschappen en instrumenten om je boerenbedrijf efficienter te maken. Je kan een ronde lang krom liggen, botje bij botje leggen en dan een riek of een aardappelpoter komen.
Net als Serenissima is het een leuk en aanschouwelijk spel, waarin meteen duidelijk wordt wat je doet en welke gevolgen dat kan hebben.
Sander en ik hebben het met veel plezier gespeeld en ik hoop dat ik het nog vaak met vrienden kan spelen.
Agricola
Wat anderen vinden

Vakantie - Deel 2 - Aflevering 1

Sander en ik hebben ook nog een week doorgebracht in Nijmegen terwijl ons klein kereltje naar de opvang ging. Het was heel erg lekker om ook weer eens wat tijd met elkaar en in ons huisje door te brengen.

Ik voel me erg decadent

Één dag hebben we besteed aan het bezoeken van een mooie tentoonstelling in het Valkhof Museum. De titel was "Luxe en Decadentie aan de Romeinse Goudkust". Het was een vervolg op de tentoonstelling "De laatste dagen van Herculaneum" Die hebben Sander en ik lang geleden ook eens bezocht. Maar de tentoonstelling past ook in het Luxe en Decadentie themajaar dat de gemeente Nijmegen in 2008 heeft. Dus er zijn in verschillende musea tentoonstellingen over luxe en decadentie dit jaar. Ook in het Architectuur Centrum Nijmegen is een expositie te zien over de zucht naar het schone in Dubai.
De tentoonstelling in het Valkhof Museum was werkelijk de moeite waard. Er werden erg mooie stukken tentoongesteld, zoals beelden, wandschilderingen, meubels, sieraden en servies en aan alles was te zien hoe het tweeduizend jaar geleden echt luxe artikelen moeten zijn geweest, alleen weggelegd voor de allerrijksten. Al deze luxe werd ook gecontrasteerd met de meningen van verschillende Romeinse denkers over deze periode, de verspilling van goederen, geld en arbeidskrachten en de zinloosheid van veel luxe en ondernemingen.
Het viel mij ook op welke parallellen er met de hedendaagse wereld zijn te trekken. Sommige Romeinen hielden vissen als huisdieren en versierden deze ook met de duurste sieraden, net zoals mensen tegenwoordig nog hun huisdieren kleren, manicures of sieraden opdringen. Ook de vernietiging van het leefmilieu, zodat een paar mensen in luxe konden leven werd toen ook al als een zeer onwenselijke ontwikkeling gezien. Veel rijke Romeinen lieten grote villa's bouwen aan de golf van Napels, waar ook goede landbouwgrond te vinden was. Voor het plezier van enkelen werd dan het dagelijks voedsel van velen bedreigd. Ook dat kunnen we tegenwoordig terugzien.
Al met al een leuke en intrigerende tentoonstelling, ik kan iedereen aanraden een bezoekje te brengen. Tot 4 januari is alles te bezichtigen, dus grijp je kans.

Leven aan de Romeinse goudkust
De zucht naar het schone in Dubai
Beleef de luxe van Nijmegen

Vakantie - Aflevering 4 - Kastel - Staadt

We hebben nog meer gewandeld tijdens onze vakantie. Ook bij het dorpje Kastel - Staadt langs het Felsenpad, waar veel bizarre rotspartijen te zien zouden zijn. We hebben het geweten. Het was een korte maar uitputtende wandelings langs een berg bij de Saar. Door weer en wind zijn rotspartijen bloot komen te liggen.

De bizarre rotspartijen

Het dorpje Kastel is ook al vrij oud. Omdat de berg waar het op ligt door de vele rotspartijen moeilijk benaderbaar is, heeft het altijd gegolden als een onneembaar fort. Waarschijnlijk ver voor de Christelijke jaartelling was er hier al bewoning. Het is in elk geval zeker dat er een Romeins fort heeft gestaan. Het was een prachtige wandeling die we gemaakt hebben. De natuur was overdonderdend mooi, het weer warm en zonnig, de rotsformaties bizar en indrukwekkend.

Het lijkt wel Feralas

Tijdens de wandeling kwamen we ook nog langs deze grotkapel. Hij is opgericht door een dankbare soldaat die tijdens de tweede wereldoorlog gevangen werd genomen en naar huis, Kastel - Staadt wilde terugkeren. Door de inmenging van de Maagd Maria werd dit werkelijkheid en uit dank heeft hij voor haar hier een kapel ingericht. Naar alle waarschijnlijkheid was deze lokatie in de oudheid al een plek waar mensen offergaven achterlieten voor deze of gene goede geest of godheid.

De Mariagrot

Na afloop van de wandeling was het al erg laat en besloten we om in Saarburg zelf een hapje te eten in plaats van zelf te koken. Na alle inspanningen smaakte het ons uitstekend en het was meteen ook een leuke afsluiting van de vakantie.

Een laatste hapje

Meer over Kastel - Staadt

Vakantie - Aflevering 3 - Taben Rodt

We hebben tijdens onze vakantie ook veel gewandeld door het prachtige landschap van de Saarvallei. De Saar, een zijrivier van de Moezel, stroomt door een heuvelachtig landschap. Op de zuidelijke hellingen van de heuvels wordt wijn verbouwd (die erg lekker is!). Op de noordelijke hellingen valt te weinig zon en groeien bomen in dichte bossen. Op de toppen van de heuvels staan vaak plukjes bomen of zijn er boomgaarden te vinden, vooral van appels.

Een klaverakker op de top van een heuvel.

Een middag hebben we gewandeld nabij het dorpje Taben - Rodt. Dit is een heel klein dorpje ten zuiden van Saarburg aan de Saar. De wandeling die we wilden volgen, liep helaas op niets uit, maar we hebben een andere gevolgd die ons ook langs allerlei leuk plekjes voerde. Onze zoon ging mee in de rugdrager en hij keek zijn ogen uit.

Op het einde van de wandeling kwamen we langs de Michaelskapel. Deze is gebouwd op een rotspunt uitkijkend over de Saar. Het verhaal gaat dat deze kapel is gebouwd door een dankbare ridder, die op dit punt werd achtervolgd door vijanden en met paard en al van de rotspunt sprong, in de Saar belandde en het overleefde. Uit dankbaarheid voor deze goddelijke voorzienigheid, bouwde hij later een kapel op dezelfde plek. De hoefafdrukken van deze enorme sprong moeten nog te zien zijn in de rotsen bij de kapel. Wij zagen niets, behalve een prachtig uitzicht over de Saar.

De kapel

Het uizicht bij de kapel, met de Saar in de diepte.

En als je naar het plaatje hierboven kijkt, probeer je dan in te denken hoe je nog wat hoger staat, want je zit op de rug van een machtig strijdros. De vijanden in je rug, je geeft je paard de sporen en valt naar de ruisende diepte en waarschijnlijk je dood. De val is zo lang dat je je nog af kunt vragen of je in het donker wel de rivier zult halen, of dat je op de oever te pletter zult slaan.

Over de Michaelskapel