Translate

zondag 25 september 2022

Arromanches les Bains

In Normandië kom je in ieder dorp een oorlogsmuseum tegen dat weer een ander aspect van Operation Overlord belicht. In Ver-sur-Mer zaten we erg dicht bij Arromanches-les-Bains, aan Gold Beach. En dat was de locatie van een van de Mulberry Havens, een tijdelijke haven om de landing van alle troepen mogelijk te maken. De restanten van die haven zijn nog steeds te zien (ook vanaf het strand van Ver-sur-Mer) en er is een klein museum over deze havens, het Musee du Debarquement Arromanches

De klif boven Arromanches les Bains

Dus daar gingen we met het hele gezin heen. Eerst gingen we naar het Musee du Débarquement. Dat was een klein museum dat alleen over de landing in Arromanche-les-Bains ging, met veel aandacht voor de Mulberry Haven en het hele proces van ontwerp en besluitvorming dat er aan voorafging. En daarna natuurlijk het verslepen van alle onderdelen vanuit Groot Brittannië, de opbouw en toen alle troepen en materieel die erover vervoerd moesten worden. 

Een anker


Daarna zijn we nog even naar het strand van Arromanches-les-Bains gegaan. Daar lagen de verschillende onderdelen van de Mulbery Haven nog te roesten in zee. En met de enorme getijdenwisseling (nog best een uitdaging bij de bouw) liggen deze onderdelen de helft van de tijd op het strand. We konden er tussendoor lopen en ze waren echt enorm en imposant. 

De roestende onderdelen. 

Daarna zijn we nog naar de westkant van Arromanches-les-Bains gewandeld, waar we vanaf een klif konden uitkijken over de baai waar het dorpje in lag. 

Al met al een heerlijk uitje en een indrukwekkend en aanschouwelijk stukje geschiedenis in een.  

zaterdag 24 september 2022

The Awakening

Tijdens de vakantie was het niet alleen kinderboeken lezen. Ik heb ook feministische literatuur van het eerste uur gelezen. Het ging om The Awakening van Kate Chopin.  


Kate Chopin was een Amerikaanse schrijfster en zij heeft het meeste bekendheid vergaard met haar roman The Awakening uit 1899. Zij woonde lange tijd in New Orleans en andere delen van Louisiana en veel van haar verhalen spelen zich dan ook daar af, onder de Creoolse bevolking. Zij was ook een van de eerste vrouwen die schreef over het leven en problemen van vrouwen en over de seksuele verlangens van vrouwen. Wat in die tijd natuurlijk tot veel commentaar leidde. Tegenwoordig kijken we daar wat anders naar en zijn haar verhalen weer populair. 
En de bibliotheek had weer een mooi, modern exemplaar, waarin deze roman en haar korte verhalen samen gebundeld zijn. Waardeer de bieb wat meer en haal er mooie boeken weg!

Spoilers

The Awakening gaat over Edna Pontellier, haar man Leoncé en hun twee kinderen Raoul en Etienne. Zij leidt een vrij kabbelend bestaan in Louisiana maar verveelt zich dood. In de zomer brengen zij hun dagen door op Grande Isle, samen met andere vakantiegangers uit New Orleans. Daar leert Edna Pontellier Robert LeBrun kennen, een charmante jongeman. Robert realiseert zich al snel dat een relatie met Edna er niet inzit. Hij vlucht naar Mexico om haar te vergeten. 

Door de vrij korte, emotionele affaire realiseert Edna zich dat zij helemaal niet gelukkig is met haar leven. Wanneer de zomer voorbij is en iedereen weer in New Orleans woont, besluit Edna om wat veranderingen in haar leven door te voeren. Zij zegt veel van haar sociale verplichten af, bemoeit zich minder met haar kinderen en gaat de dingen doen, die zij leuk vindt, zoals schilderen. De mensen om haar heen, zoals haar man Leoncé en haar vriendin Abigail maken zich zorgen om deze veranderingen, maar kunnen er weinig aan doen. 

Als dan Leoncé ook nog vertrekt voor een langdurige zakenreis en de kinderen onderbrengt voor een logeerpartij bij hun grootouders, heeft Edna helemaal de vrije hand om te doen wat ze wil. Ze betrekt een klein appartementje, pakt een vriendschap op met een oudere dame, die helemaal nooit getrouwd is en begint een affaire met de zeer ongeschikte Alcée Robin. 

Uiteindelijk zit Edna geen manier meer om zowel haar eigen wensen als die van de samenleving zo te verenigingen dat zij een gelukkig leven kan leiden. Op Grande Isle, waar alles begonnen is, neemt ze dan een radical stap. 

Conclusie

Dit boek is een doorbraak geweest voor vrouwen in literatuur, zowel voor schrijfsters, voor vrouwen als onderwerp met een rijk innerlijk leven als voor lezeressen. Maar ik vond het toch te gedateerd. Vrouwen die knel zitten tussen maatschappelijke verwachtingen en hun eigen wensen heb ik al veel vaker over gelezen (hoewel dit natuurlijk een van de eersten was). En het verhaal is wel heel erg traag. Het duurt wel erg lang voor Edna doorheeft dat eindeloos moederen met de kids en theeleuten met andere vrouwen dodelijk saai is. Ze kiest dan voor veel alleen zijn, schilderen en een affaire met de volstrekt ongeschikte Alcée Robin. Naar mijn idee ongeveer net zo saai. 
Een mooi boek, goed geschreven en met een heldere boodschap, maar inmiddels iets te gedateerd.  

zondag 18 september 2022

En vacances en Normandie

Nadat we een weekje Carnac achter de rug hadden, gingen we daarna naar Ver-sur-Mer in Normandië. We waren al eens eerder in Normandië op vakantie geweest (in 2013 en nog eens in 2017). Normandië is een mooi gebied en er zijn leuke dingen te doen. En het huisje dat we hier hadden was wat groter en had een tuin, wat ook wel fijn was na dorpscentrum van Carnac. En ook op 10 minuten van het strand. 

Huisje Ver sur Mer

Ver sur Mer is een klein dorpje in de Calvados regio. Het was onderdeel van Gold Beach ten tijde van Operation Overlord. En verder was het ook de plek waar een vliegtuigje neerstortte in 1927, toen de piloot probeerde om de eerste luchtpost over de Atlantische Oceaan te realiseren. Er is voor beiden een klein museumpje in het dorp. 

Enorm strand

En het was Normandië, dus er was een enorme getijdenwerking, wat enorme stranden opleverde bij eb en best wel leuk zwemwater bij vloed. Het weer was wat frisser, maar zonniger dan in Carnac, dus ook de tweede week hebben we veel tijd doorgebracht aan het strand. De kinderen gingen zwemmen en bouwden zandkastelen. En we hebben ook nog vissen in het water zien zwemmen. 
  

Cathedraal van Bayeux

En er was natuurlijk ook voldoende cultuur in Normandië. We konden kiezen uit de Middeleeuwen of uit de Tweede Wereldoorlog en we deden maar beiden. De komende dagen vertel ik hier wel meer over alles wat we gezien hebben in onze tweede week van de vakantie. 

zaterdag 17 september 2022

Nope

En onlangs kwam er ook weer een goede film uit, die ik met mijn man en oudste kind in de bioscoop heb gezien. Het ging om Nope (2022) van Jordan Peele (van het briljante Get Out! en Us). In de hoofdrollen zagen we Daniel Kaluuya (Get Out! en The Black Panther), Keke Palmer, Brandon Perea en Steven Yeun. In wat kleinere rollen zagen we ook nog Michael Wincott (Westworld) en Keith David (Coraline). 



Spoilers

Deze film is heet van de naald en heeft een twist. Dus wees wijs en lees alleen verder als je niet bang bent voor spoilers. 

De film opent met een filmset van een jaren '80 sitcom met een chimpanzee als lid van de cast. Om de één of andere reden wordt de chimpanzee wild en valt de andere leden van de cast aan. 

En dan stappen we over naar de huidige tijd, een paardenboerderij. Hier fokken en trainen vader (David) en zoon (Kaluuya) Haywood paarden om gebruikt te worden als stuntdieren in films en reclames. Dan vallen er plotseling allemaal kleine, metalen objecten uit de lucht, één daarvan raakt vader Otis en zoon OJ probeert zijn gewonde vader tijdig in het hospitaal te krijgen. Maar het is te laat, vader sterft. 
Na de dood van vader Otis probeert OJ met zijn zuster Em (Palmer) de boerderij en het werk van zijn vader voort te zetten. Uit wanhoop verkoopt OJ af en toe een paard aan zijn buurman, Jupe Park (Yeun), die een naburig pretpark met paardenshows uitbaat. Deze Jupe is een van de overlevenden van de aanval van de chimpanzee uit de introductie. 

De vreemde gebeurtenissen zijn niet voorbij. De ambitieuze Em vermoedt dat er een buitenaardse UFO de vreemde gebeurtenissen veroorzaakt. Als zij die op camera weten te krijgen en de beelden kunnen verkopen, zijn al hun financiële problemen voorbij. In een electronica winkel kopen ze verschillende camera's en verkoper Angel (Perea) helpt hen bij het installeren. Er vinden weer vreemde gebeurtenissen plaats, maar onderdeel van de vreemde gebeurtenissen is dat het electra uitvalt, dus aan de camera's heeft niemand iets. 
Inmiddels blijkt dat Jupe ook problemen heeft met zijn pretpark, ook hij is wanhopig om meer klanten te trekken. En ook hij heeft ontdekt dat er een buitenaards wezen rondhangt in hun buurt. Hij koopt de paarden van OJ en voert hen aan het buitenaardse wezen. En nu wil hij dat doen voor het oog van het publiek, om daar weer meer mensen mee te lokken. Maar dat gaat natuurlijk gruwelijk mis. Het paard wil niet wegrennen. En het buitenaardse wezen eet dan maar Jupe, zijn gezin en al het kijkende publiek op. 

De gruwelijke dood van Jupe, zijn familie en alle bezoekers van zijn pretpark trekken de aandacht. Em, OJ en Angel realiseren zich dat zij snel beelden van het buitenaardse wezen moeten maken. Em en OJ hebben eerder contact gelegd met Antlers Holst (Wincott), een obsessieve filmmaker. Hij wil graag langskomen om beelden te maken van dit roofdier. Hij neemt ook een analoge camera mee, die geen last zal hebben van de manier waarop het buitenaardse wezen de electriciteit manipuleert. Maar Wincott is een erg obsessieve filmmaker en voor het mooiste shot stelt hij zichzelf bloot aan het buitenaardse wezen en wordt zelf ook opgegeten. 

Em vlucht naar het pretpark en weet daar met een mechanische fotocamera een foto van het buitenaardse wezen te maken. 

Conclusie 

Wat een film weer van Jordan Peele! Ook deze film zit weer voor met doodenge scenes, een vreemd mysterie en zeer duistere humor. 

En verder heeft deze film nog een hoop te zeggen over exploitatie. Zo worden aan een stuk door dieren geëxploiteerd, wat nooit goed afloopt. De chimpansee, de paarden en het buitenaardse wezen worden gezien als een vehikel om rijkdom en beroemdheid te creëren voor de mensen om hen heen. En dat is allemaal niet zonder gevaar. Wanneer mensen zich niet realiseren hoe gevaarlijk dieren kunnen zijn en dingen van hen verwachten, die niet natuurlijk voor hen zijn, kan het gruwelijk misgaan. 

En niet alleen de dieren worden geëxploiteerd. De mensen gebruiken elkaar ook. OJ wordt op zijn werk nauwelijks serieus genomen, terwijl hij de expert is op het gebied van paarden. Em wil het maken in Hollywood en bereid daar alles voor te verkopen. De dood van alle bezoekers van het pretpark is voor sommige mensen niet meer dan een scoop. 

Aan de andere kant is het ook een film over ongezonde obsessies. Zo kan OJ de boerderij van zijn voorvaderen niet loslaten, hoewel het duidelijk is dat hij geen talent heeft voor de zakelijke kant van het bedrijf. Hetzelfde geldt voor Jupe, die zijn zieltogende pretpark wil behouden met steeds vreemdere en gevaarlijkere stunts. Maar ook filmmaker Holst offert veel te veel van zijn tijd (en uiteindelijk zijn leven) voor het perfecte shot.

Tot slot valt er nog een hoop te zeggen over het verschil tussen realiteit en verslaglegging. Voor de mensen die het wezen gezien hebben, is er geen twijfel dat het "echt" is. Maar zij beseffen dat zij wat echt is, pas kunnen gebruiken wanneer het ook is vastgelegd. Niemand zal het woord van OJ, Em, Angel en Jupe geloven, zij zullen met (beeld)materiaal moeten bewijzen dat het buitenaardse wezen echt bestaat. Dus zijn ervaringen pas echt wanneer ze gefotografeerd (en op instragram) zijn gezet?

Een spannende horrorfilm met na afloop genoeg om over na te denken.  

woensdag 14 september 2022

De staande stenen

We waren in Carnac natuurlijk ook om de staande stenen de zien, net als jaren geleden. Maar dat viel helaas een beetje in het water. Maar helemaal de staande stenen missen kon natuurlijk ook niet. Dus we boekten een rondreisje langs een paar van de belangrijkste gebieden met staande stenen met een rondrijdend treintje. Erg toeristisch, maar wel leuk. En dan zie je ook hoe enorm groot het gebied is waar de prehistorische bewoners van Carnac allemaal stenen hebben geplaatst.  


Strand was ook aanlokkelijk

De opstellingen bij Carnac van Menec, Kermario en Kerlescan strekken zich uit over ongeveer 4 kilometer. En dat is nog niet alles. Er zijn in Carnac en de omliggende gemeenten nog her en der staande (of omgevallen) stenen en grafheuvels. En bijna alles komt uit de Neolitische periode, toen mensen de overstap maakten van een leven als nomadische jagers en verzamelaars naar sedentaire landbouwers, die gewassen kweekten, dieren hielden, aardewerken voorwerpen maakten (hallo trechterbekervolk!) en heel erg veel stenen bijlen maakten. Daarmee zijn de stenen in Carnac ouder (en groter) dan Stonehenge. 

Graf

En als je dan in een treintje er langs rijdt en allerlei commentaar hoort (in het Nederlands!), dan wordt toch wel duidelijk wat voor een kosmopolitisch centrum in de Neolithische wereld Carnac moet zijn geweest. Voor een groep mensen die nog niet het wiel of brons had uitgevonden moet het een enorme inspanning zijn geweest om al deze stenen te verplaatsen en op te stellen. En dat moest dan allemaal in de vrije tijd, nadat de voorraadschuren gevuld waren om de winters door te komen. 


Opstellingen

Bretagne zag er vroeger ook anders uit. Door de Ijstijd stond het zeewater veel langer, waardoor er meer land droog lag. Wat nu zeekust is, wast heel vroeger moeras en riviermonding. Er bevinden zich dus nog veel meer Neolitische restanten onder water. En daarom zijn er ook staande stenen te vinden op de eilanden van de Morbihan. Dat was toen helemaal geen binnenzee, maar het vaste land. Toen aan het einde van de laatste Ijstijd het ijs smolt, werd het gebied eerst een moeras en later een binnenzee. 

Als je dan toch in de buurt van Carnac bent, mag je de staande stenen zeker niet missen. 


zaterdag 10 september 2022

Pendragon CVIII - Loose Lips Sink Ships

Het einde van de Pendragon campagne komt nu wel in zicht. We hebben nog 7 in game jaren te gaan. Zullen deze ridders ook het einde van de het Rijk van Hoge Koning Arthur meemaken? Of zullen er nog een paar sneven, vlak voor de eindstreep...?

Pendragon pagina

Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Brent van Dinton (afwezig)
Eliot de Jongere van Burcombe
Romulus Livius van Broughton

Winterphase 559/ 559

In de familie van Sir Benno gebeurt dit jaar niets. 
Sir Romulus krijgt weer een kind met zijn Vrouwe Rowena, een meisje en ze noemen haar Agripina.
In de familie van Sir Eliot krijgt zijn nicht Ygritte de Jongere, Prinses van Kent een dochter met Ælle, Prins van Deira, zoon van met wie zij gehuwd is na de dood van haar vader Octa. Ze noemen het kind Inga, naar de grootmoeder van Ygritte, Inga met de Grote Vlechten. 

Vroege lente 559

Verder krijgt Sir Benno dit jaar ook allerlei geruchten te horen over zijn familie uit Lothian. Het sentiment daar wordt steeds meer anti - Arthur. Zouden ze daar een revolutie voorbereiden? Samen met de geruchten over de moorden die door mensen uit Lothian gepleegd zouden zijn, baart dit hem grote zorgen. 
Ook Sir Romulus krijgt verontrustende berichten. Zijn schoonmoeder, Guinevere, Cwene van Kent voor de jonge Hengest (nu alweer 8 jaar oud), is ook erg politiek actief geworden. Iedere keer als er onrust is in een gebied met veel Saksische bewoners, is haar invloed aanwezig. Zij stimuleert steeds weer politieke onrust. Ook dit baart Sir Romulus zorgen. De queeste van de Graal heeft de politieke greep van Hoge Koning Arthur op de verschillende gebieden in Brittannië ernstig verzwakt. En Guinevere lijkt daar nu gebruik van te maken.  

Lente 559

Sir Brian van de Eilanden blijft een probleem. Hij heeft na de dood van Hertog Galeholt geprobeerd zijn rijk over te nemen. Dat is niet gelukt, en nu heeft hij zich ontpopt tot een soort piraat, die steeds roofovervallen pleegt in allerlei kustgebieden. Sir Griflet gaat er wel steeds met een leger achteraan, maar dan is Sir Brian steeds gevlogen. Volgens Sir Benno kan dit zo niet langer. Sir Brian moet in de val gelokt worden. 

Sir Brian van de Eilanden
Sir Griflet le Fils Do




















Sir Benno denkt even na en doet dan een voorstel aan de andere ridders. Sir Brian van de Eilanden is een piraat wil steeds roven. Wat als we nu het verhaal de ronde laten doen dat er een enorme goudschat te bemachtigen is, in een kustplaats. Dan komt Sir Brian daar vast op af. En wanneer we van te voren weten waar hij komt, dan kunnen de ridders, met een bescheiden leger een val zetten voor Sir Brian en zijn troepen. 
Maar welke excuus zou er kunnen zijn om een enorme goudschat heen en weer te verplaatsen? En wie kan er tegenwoordig nog een echte goudschat ophoesten. Sir Benno denkt weer na. Wat als...wat als...het eens tijd wordt dat de laatste zoon (en kind) van Hoge Koning Arthur nu eindelijk eens gaat trouwen. Prins Arnold van Logres is nog steeds ongetrouwd. Ongetwijfeld heeft de koning van Somerset nog wel en geschikte dochter rondlopen. En als het "huwelijk" in Bristol plaatsvindt, heeft Sir Brian een prachtige aanvalsroute om Bristol te overvallen. 
Sir Benno, Sir Romulus en Sir Eliot verspreiden dit gerucht zo snel mogelijk onder al hun vrienden en bekenden en zetten ook hun minstreel troupe in om het verhaal overal in de Britse Eilanden te verspreiden. En dan moet er ook een realistische karavaan van Camelot naar Bristol gestuurd worden, waardoor de geruchten bevestigd worden. Gelukkig hebben de ridders het oor van Hoge Koning Arthur. 
En dan moet Koning Cadwy van Somerset nog overtuigd worden van de oprechtheid van de plannen van Sir Benno, Sir Romulus en Sir Eliot. Het ligt nog altijd gevoelig wanneer het leger van de ene koning het land van een andere koning intrekt. 

Sir Romulus en Sir Eliot ondernemen nog meer actie om geloofwaardigheid te verlenen aan het "huwelijk". Zij laten uitnodigingen uitgaan naar andere koningen en leiders voor het aanstaande huwelijk deze zomer tussen de kroonprins en een prinses van een kleiner rijk. Het moet natuurlijk allemaal wel realistisch lijken. 
Sir Benno reist vast vooruit naar Bristol om daar de omgeving te bestuderen. Bristol ligt aan de monding van de Severn met een mooi strand, waar de schepen van Sir Brian kunnen landen. Op verdekte plekken worden blijdes en trebuchets opgesteld en Sir Benno bestudeert ook waar de verschillende legereenheden uit het zicht geplaatst kunnen worden (Siege critical)

Sir Brian kan het aas niet laten liggen en na enkele weken vaart zijn piratenvloot het estuarium van de Severn in. Sir Benno heeft inmiddels versterking gekregen van Sir Griflet, Sir Romulus en Sir Eliot met een leger van Hoge Koning Arthur. De dreiging van deze piraat zal voor eens en altijd gestopt worden. 

Op het strand vindt een huwelijk plaats tussen een stralende, maar potige bruid en een even potige bruidegom, terwijl een bisschop de dienst leidt. Een groot publiek een feestelijke kledij kijkt toe. Deze vredige scene wordt beschenen door een warme zomerzon. Maar dan varen verschillende schepen de Severn op en landen met grote vaart op het strand. Het verschrikte publiek kijkt toe hoe woeste piraten uit alle landstreken uit de boten springen en het strand op stormen. Het wordt een slachting!
Maar dan, de bruid trekt haar mooie jurk uit een blijkt een woeste ridder te zijn. Hetzelfde geldt voor de bruidegom, ook hij droeg zijn wapens onder zijn kledij. En de bisschop was niemand anders dan Sir Benno zelf! Ook de bruiloftsgasten waren soldaten in vermomming. Deze piraten zullen spijt krijgen van hun onbezonnen actie!

Sir Benno als bisschop
Blackadder S01E03

Een woest gevecht barst los. Sir Benno en Sir Eliot strijden te voet tegen de woestelingen die van de boten komen. 
Ronde 1:
Sir Benno doodt de Ierse Kerns die zich op het bruiloftspaar wilden storten. Sir Eliot weet alleen een paar Ierse kerns te verwonden. 
Sir Romulus had zich met zijn eenheid te paard verdekt opgesteld en valt nu de aanvallers te paard in de rug aan. Hij gaat als een heet mes door de boter. 

Ronde 2:
Nu staan Sir Benno en Sir Eliot tegenover een aantal Berserkers. Deze woeste krijgers brullen om bijstand van Odin. Maar voor twee stoere ridders te paard maakt dat niet uit. Hoewel, Sir Eliot raakt toch gewond door een enorme houw van een Berserker. 
Sir Romulus is te paard en totaal niet bang voor deze woestelingen. 

Onder de aanvallers realiseert men zich nu dat zij in de val gelopen zijn. Dit is geen makkelijke, vette buit. Dit zijn geen dronken bruiloftsgasten. Dit zijn ridders en soldaten uit op vergelding. Onder leiding van Sir Benno, die altijd de ene gemene truc na de andere uithaalt. De aanval hapert. 

Ronde 3:
Sir Benno en Sir Eliot schakelen de volgende tegenstanders snel uit, terwijl Sir Romulus nog een ronde over het strand galoppeert en ook daar de ene na de andere aanvaller uitschakelt. De aanvallers begrijpen dat ze in de val gelopen zijn. Dit kunnen ze niet winnen. Het sein om terug te trekken wordt gegeven. 

Sir Benno geeft het sein dat de blijdes in actie moeten komen. Grote brokken steen zeilen door de lucht en komen neer tussen de vertrekkende boten. De piraten moeten vertrekken, maar sommige boten zinken in de Severn. Het is een chaos en de macht van Sir Brian van de Eilanden is voorlopig wel gebroken. Zijn lichaam wordt niet gevonden en Sir Benno en Sir Romulus en Sir Eliot maken zich zorgen dat hij in de toekomst terug kan keren. 

Winterphase 559/ 560

Koning Cadwy geeft Sir Benno toestemming om in de komende jaren zijn dochter het hof te maken, om te bezien of hij een prinses kan huwen. Verder krijgt zijn halfbroer Sir Griogair een zoon bij zijn vrouw Messalina Livius, ze noemen hem Lot. 
In de familie van Sir Eliot sterft vrouwe Ysolde, voormalig Hoge Koningin van Brittannië van ouderdom. 
In de familie van Sir Romulus komt een gruwelijk schandaal naar buiten. Zijn tante, Vrouwe Augusta, inmiddels in de 90, heeft een incestueuze affaire met haar kleinzoon, Sir Ignaeus. Dit is natuurlijk verschrikkelijk en het een beetje onduidelijk is wie er nu slachtoffer en wie er nu dader is. Vader Aubin zal hier natuurlijk verschrikkelijk tegen ageren. De zonde van Incest grijpt om zich heen in het land, wat natuurlijk niet gek is, wanneer een koning het slechte voorbeeld geeft. 

donderdag 8 september 2022

Rondvaart over de Morbihan

Carnac ligt vlak naast de Golf van Morbihan, wat Bretons is voor kleine zee. En de Morbihan is een kleine binnenzee. De stad Vannes ligt ook aan de Morbihan, waar we jaren geleden ook eens zijn geweest. 


Eilanden in de Morbihan



Dit keer gingen we voor een rondvaart vanuit Locmariaquer met een stop op het eiland Ile-aux Moines. We zijn natuurlijk wel eens eerder met een boot geweest, een klein tripje naar Texel en een rondje garnalenvissen. Deze toch zou toch wat langer duren. De weersvoorspelling was vrij fris, met kans op regen. Dus ik nam de jassen mee. Die bleken gelukkig nauwelijks nodig.    

De Oesterbedden bij Locmariaquer, te zien bij eb.


Vanaf Locmariaquer vertrokken we eerst naar Port Navalo, waar meer mensen aan boord gingen. Daarna gingen we door naar Ile-aux-Moines. Op de route erheen voeren we langs allerlei eilandjes in de Golf van Morbihan, waar voor de oplettende kijker her en der ook nog staande stenen te zien waren.  


Vaart maken

Eenmaal aangekomen in de haven van Ile - aux - Moines hadden we anderhalf uur om even rond te kijken en daarna de boot weer terug te pakken. Het dorpje was erg gericht op toeristen, met veel verschillende tentjes om een hapje eten te halen en toeristische snuiterijen. Wij maakten even een wandeling door het dorp en langs een strandje weer terug. Dit sloten we af met een ijsje voor de kleine kinderen en een wat steviger hap voor de grote mensen. 


Ile - aux - Moines bij eb.

En toen kwam de boot weer aangevaren om ons terug naar huis te brengen. Dit keer vaarden we niet om Ile - aux - Moines heen, maar namen we een snellere route terug. Eerst weer naar Port Navalo en daarna konden wij uitstappen in Locmariaquer. 

En we waren uitgeput van alle zonneschijn en wind in onze gezichten. Een heerlijk dagje weg. 


zaterdag 3 september 2022

The Wizard of Oz

Tijdens de vakantie was het natuurlijk niet alleen maar op het strand zitten, ik heb ook literatuur gelezen.  Een kinderboek dit keer, The Wizard of Oz van L. Frank Baum. Ik kende het verhaal natuurlijk al wel een beetje, ik herinner me een TV serie uit mijn jeugd. Maar het boek had ik nog nooit gelezen. Gelukkig bood de Bibliotheek weer uitkomst. 

De rode schoentjes zijn uit de film.

Spoilers

Met een verhaal dat oorspronkelijk uit 1900 komt en meerdere keren verfilmd is, zou het niet nodig moeten zijn. Maar ik waarschuw toch even. 

Het verhaal begint in Kansas waar Dorothy een zwaar leven leidt met haar Oom Henry en Tante Em op een armoedige boerderij. Het leven is zwaar. Op een dag komt er een tornado langs (een cycloon) die het huis van Oom Henry en Tante Em meevoert, met Dorothy en haar hondje Toto er nog in. 

Na een lange reis landen Dorothy en Toto in het land van Oz, waar zij meteen de Kwade Heks van het Oosten verpletteren. Haar onderdrukte bevolking is Dorothy erg dankbaar, maar kan haar niet helpen terug te keren naar haar eigen Kansas. Op advies van de Goede Heks van het Noorden neemt zij de zilveren schoenen van de Kwade Heks en volgt de weg met de gele bakstenen naar de Smaragden Stad, waar de grote Tovenaar Oz woont. Hij kan haar vast wel helpen. 

Onderweg komt Dorothy ook nog de Vogelverschrikker, de Tinnen Houthakker en de Laffe Leeuw tegen. Ook zij hebben problemen, met een gebrek aan hersenen, een ontbrekend hart en lafheid. Misschien kan de Grote Tovenaar Oz hen ook helpen. Eenmaal aangekomen in de Smaragden Stad blijkt dat de Grote Tovenaar eigenlijk niemand wil zien. Wanneer Dorothy en de haren dan toch een audiëntie krijgen, zien zij niet de Grote Tovenaar, maar een magisch beeld van hem. Dit vinden zij alleen maar vreemd en niet beangstigend. Maar hij geeft hen een opdracht, pas wanneer zij de Slechte Heks van het Westen hebben gedood, zal hij hun wensen inwilligen. 

Dus Dorothy en haar metgezellen trekken naar het westen om daar de Slechte Heks te verslaan. Dat lukt maar matig, alle metgezellen van Dorothy worden uitgeschakeld en zij moet als een slavin werken voor de Heks. Maar de Heks wordt per ongeluk verslagen door Dorothy met een emmer zeepsop. 

Eenmaal terug in de Smaragden Stad blijkt dat de Grote Tovenaar eigenlijk een grote oplichter is. Hij is net als Dorothy per ongeluk in het Land van Oz terechtgekomen, vanuit Omaha, en hij heeft de macht gegrepen. Hij kan wel de Tinnen Houthakker, de Vogelverschrikker en de Laffe Leeuw helpen. Om met Dorothy naar Omaha en Kansas terug te keren, heeft hij een hetelucht ballon gebouwd. Maar wanneer hij wil vertrekken, rent Toto weg. Tegen de tijd dat Dorothy haar hondje heeft gevangen, is de ballon al weggezweefd. 

Er zit niets anders op voor Dorothy om nog een laatste reis door het land van Oz te maken, dit keer op zoek naar de Goede Heks van het Zuiden. Deze kan Dorothy vast wel helpen weer thuis te komen. Glinda kan Dorothy inderdaad helpen en vertelt haar dat de Zilveren Schoenen van de Kwade Heks van Oosten haar naar huis kunnen brengen. Wanneer zij de hielen drie maal tegen elkaar slaat, brengen de schoen haar waar zij maar wil.


Conclusie 

Dit is een heel geinig kinderboek, geen wonder dat het een klassieker is, die meerdere keren verfilmd is. Het doet ook denken aan het sprookje, met het vinden van de drie metgezellen, die elk een eigen kracht en een eigen zwakte hebben en op cruciale momenten Dorothy bij kunnen staan. 
Als je eens iets anders wil voorlezen aan de kinderen dan eindeloos Narnia of Harry Potter, is dit een heel leuk (maar iets gedateerd) alternatief). 

vrijdag 2 september 2022

En vacances en Breizh

Het was weer tijd voor vakantie. Vorig jaar viel onze vakantie een beetje in het water door alle Coronamaatregelen. Dat hebben we aan het begin van dit jaar nog goed gemaakt met een weekeindje weg in eigen land. Maar nu was het dan tijd om weer eens echt, lang op vakantie naar het buitenland te gaan. We kozen dit keer voor een vakantie in Bretagne. Daar zijn we jaren geleden ook al eens geweest. 

Brug over de Seine

Dit keer huurden we een huisje in Carnac - Plage, het deel van Carnac dat echt aan zee ligt. We hadden de 2e en 3e verdieping van een huisje boven een Cafe, midden in het dorp, op 3 minuten lopen van het strand. Maar Carnac is ver, heel ver. Dus we pakten onze spullen op donderdag en vrijdag in en vertrokken na enig gehannes om 0500 uit Malden. Na een lange lange reis bij hoge temperaturen kwamen we dan eindelijk aan in een zeer drukke badplaats. Maar Sander is een held en wist een parkeerplek te vinden. 

Toen we eenmaal de koffers uit de auto hadden gesleept en geïnstalleerd waren, gingen we meteen naar het strand. Het was tenslotte maar 3 minuten lopen. En zo konden we de eerste avond nog even genieten van een ondergaand zonnetje en lekkere golfjes. 

Die avond sliepen we als roosjes en de volgende dag zouden we Carnac en het strand verder gaan ontdekken.