We waren in Carnac natuurlijk ook om de staande stenen de zien, net als jaren geleden. Maar dat viel helaas een beetje in het water. Maar helemaal de staande stenen missen kon natuurlijk ook niet. Dus we boekten een rondreisje langs een paar van de belangrijkste gebieden met staande stenen met een rondrijdend treintje. Erg toeristisch, maar wel leuk. En dan zie je ook hoe enorm groot het gebied is waar de prehistorische bewoners van Carnac allemaal stenen hebben geplaatst.
 |
| Strand was ook aanlokkelijk |
De opstellingen bij Carnac van Menec, Kermario en Kerlescan strekken zich uit over ongeveer 4 kilometer. En dat is nog niet alles. Er zijn in Carnac en de omliggende gemeenten nog her en der staande (of omgevallen) stenen en grafheuvels. En bijna alles komt uit de Neolitische periode, toen mensen de overstap maakten van een leven als nomadische jagers en verzamelaars naar sedentaire landbouwers, die gewassen kweekten, dieren hielden, aardewerken voorwerpen maakten (hallo trechterbekervolk!) en heel erg veel stenen bijlen maakten. Daarmee zijn de stenen in Carnac ouder (en groter) dan Stonehenge.
 |
| Graf |
En als je dan in een treintje er langs rijdt en allerlei commentaar hoort (in het Nederlands!), dan wordt toch wel duidelijk wat voor een kosmopolitisch centrum in de Neolithische wereld Carnac moet zijn geweest. Voor een groep mensen die nog niet het wiel of brons had uitgevonden moet het een enorme inspanning zijn geweest om al deze stenen te verplaatsen en op te stellen. En dat moest dan allemaal in de vrije tijd, nadat de voorraadschuren gevuld waren om de winters door te komen.
 |
| Opstellingen |
Bretagne zag er vroeger ook anders uit. Door de Ijstijd stond het zeewater veel langer, waardoor er meer land droog lag. Wat nu zeekust is, wast heel vroeger moeras en riviermonding. Er bevinden zich dus nog veel meer Neolitische restanten onder water. En daarom zijn er ook staande stenen te vinden op de eilanden van de Morbihan. Dat was toen helemaal geen binnenzee, maar het vaste land. Toen aan het einde van de laatste Ijstijd het ijs smolt, werd het gebied eerst een moeras en later een binnenzee.
Als je dan toch in de buurt van Carnac bent, mag je de staande stenen zeker niet missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten