Translate

dinsdag 31 december 2013

zondag 29 december 2013

Interfeestdagenfeest

Een jarenlange traditie wordt weer voortgezet! Het was op 27 december weer tijd voor een spellendag, tussen de feestdagen in. In de morgen bracht Sander de kinderen nog naar de opvang en toen gingen we nog een paar kleine boodschappen doen. En toen was het tijd voor de halfjaarlijkse schoonmaak van huize Hartogensis. Er werd kinderspeelgoed opgeruimd en uiensoep gekookt en weer kinderen opgehaald bij de opvang.

En toen waren we klaar voor de horden spellenspelers die ons huis zouden overvallen...
Dat bleek nog reuze mee te vallen. Omdat het eigenlijk de 3e kerstdag was, hadden veel mensen andere verplichtingen. Vriend +R kwam nog langs, maar had helaas zijn gezinnetje thuis moeten laten. Hij speelde met Sander en onze zoon Ticket To Ride - Nederland, wat een leuke variant was voor onze zoon. Even later kwam ook nog vriend +D. Onze dochter preste hem om met haar en mij het Boodschappenspel te spelen. Even later droogde hij haar nog af bij het spelen van Nijntje Memory.

Favoriet bij onze zoon. 

Vriend +J kwam ook nog langs en sloot aan bij een paar rondjes Vroeger of Later. Altijd erg gezellig om je af te vragen of terpbouw eerder of later was dan kiesrecht voor vrouwen in Nederland. Maar daarna kreeg onze zoon hem te pakken. Onze zoon is weg van Ravenloft en hij wist nog van een vorige keer dat J. het vervolg had, Legend of Drizzt had. En hij had mij heel netjes laten vragen of J. het alsjeblieft mee kon nemen. En met zijn vader en J. heeft hij het ook nog tot vrij laat gespeeld.

Voor het diner had ik een uiensoep gemaakt. We konden ook nog genieten van een hele hoop stoofpeertjes gestoofd in wijn en lekkere kruiden, gehaktballetjes in zure saus, een lekkere turkse salade en een tulband en sinasappelcake. We hebben onze buikjes weer goed rond kunnen eten.
In de avond kwamen vriendin +R en vrienden M. en M. ook nog langs. Met hen hebben we nog een erg gezellig spelletje Witches gespeeld, gebaseerd op de verhalen van de jonge heks Tiffany Aching van Terry Pratchett.
En toen was het alweer middernacht en voor mij tijd om naar bed te gaan. Ondanks dat het erg rustig was, hebben we toch flink wat spellen kunnen spelen en heb ik een heel fijne dag achter de rug.

Door naar Oud & Nieuw!

Kerst 2007
Kerst 2009
Hemelvaart 2011
Kerst 2011
Hemelvaart 2012
Kerst 2012
Hemelvaart 2013

zaterdag 28 december 2013

De kerstdagen

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

woensdag 25 december 2013

Knutsel knutsel

Het is weer kerst en daarmee ook tijd om kerstkaartjes te versturen. Een schattige traditie natuurlijk, en Sander en ik verzenden altijd trouw kaartjes aan nabije en verre familie en vrienden. Vorig jaar heb ik van een aantal kleine borduurwerkjes kerstkaartjes gemaakt. Ik vond dat toen zo leuk om te doen, dat ik dat dit jaar weer heb gedaan. Vorige keer heb ik een aantal kleine patroontjes uit boeken ban Barbara Hammet genomen, maar dit keer wilde ik iets meer in het thema van kerstmis blijven.

Een stuk of 11 kerstkaartjes met borduurwerk. 
Via internet is er een hoop leuks te vinden en ik heb ook de website Pinterest ontdekt, waarmee het makkelijk is om afbeeldingen te markeren en verzamelen en te gebuiken. Er blijken meer mensen te zijn die zich interesseren voor kruissteek borduurwerk en ik heb meteen een aantal verzamelingen aangelegd. Via deze verzameling zijn mijn 'kerst' thema werkjes te vinden. en via de website worden dan weer suggesties gedaan voor andere verzamelingen van andere mensen. Zo kan je snel een leuk verzameling aanleggen.

In ieder geval, het heeft dit jaar ook weer een aantal leuke kerstkaartjes opgeleverd. Niet voldoende voor de hele kennissenkring, maar de rest krijgen zelf-gekochte en zelfbeschreven kerstkaarten.

zondag 22 december 2013

Winterzonnewende

Het is weer 21 december geweest. Dat betekent dat de winter begonnen is, maar ook dat de kortste dag is geweest. Vandaf nu worden de dagen weer langer! Eerst langzaam natuurlijk, maar elke dag komt de zon een beetje dichterbij en gaat de zonder eerder op en later onder. Ik kijk er al naar uit.
En in de tuin is het ook goed te merken. Alle planten zijn hun blaadjes kwijt. Ik laat ze lekker liggen rotten op de aarde, goed voor volgend jaar.

Afgelopen zomer hebben we de voortuin goed onder handen genomen. En van de herfst heb ik flink geïnvesteerd in bolletjes van voorjaarsplanten voor de voortuin. (voor de achtertuin had ik dat al geregeld). Ik heb het ook zo uitgezocht dat er in de verschillende maanden verschillende dingen bloeien. En dat zal al snel gebeuren met de sneeuwklokjes. Als je weet waar je moet kijken (en dat weet ik) zie je de puntjes van de steeltjes al boven de grond komen. Nu hopen dat het niet te hard gaat vriezen, dan kunnen ze over een maand al in bloei staan. En verder heb ik ook flink geïnvesteerd in krokussen, altijd er mooi met hun tere paarse en gele bloemen. En ik verwacht ook weer wat tulpen terug te zien.
Slow Cooking

En in huis racen we nu natuurlijk op kerstmis af. sander en ik hebben allebei tijd vrijgenomen om wat tijd met elkaar en de kinderen door te brengen en dat was hard nodig ook. Ik heb een druk jaar achter de rug op het werk en ook thuis was het niet altijd makkelijk met Sander die (weer!) geopereerd moest worden. Dus ik ben wel toe aan wat vakantie.
En die vakantie wordt lekker volgemaakt met allemaal leuke dingen. Er is een kerstboom opgetuigd met kinderen. Ik heb weer eens tijd om lekker en uitgebreid te koken. En tegenwoordig heb ik van die heerlijke kookboeken met de beste recepten.

Aan tafel in India

En daar heb ik nu dan eindelijk tijd voor om het een en ander uit te maken en Sander mee te verrassen. Vooral het kookboek met Indiase recepten is erg fijn. Voor ieder smaakpalet is er wat beschikbaar en er staan ook veel vegetarische recepten in, fijn voor de afwisseling in deze dagen gevuld met vleesmaaltijden.
En verder is de agenda gevuld met bezoekjes aan en van familie en vrienden. We reizen heen en weer en ontvangen mensen thuis. Ik kijk echt uit naar al die gezelligheid.

zaterdag 21 december 2013

Pendragon XI - Missie naar Malahaut

Na alle drukte van de vorige aflevering, dit keer een wat rustiger aflevering. Er gaan helemaal geen ridders dood. We hebben de vorige keer niet afgesloten met een Winterphase, dus daar beginnen we nu mee.

Geschiedenis tot nu toe
Bavo de Stoute
Bellias van Winterbourne Gunnet
Caulas van Tisbury
Eliot van Burcombe
Gerhardt van Berwick St James
Ignaeus Livius van Broughton


Winterphase 492 - 493

Sir Eliot wordt weer verblijdt door een kind van zijn vrouw Adwen, het is een meisje en hij noemt haar Evalina. Zijn neef Gumret huwt eindelijk.  
Sir Bavo krijgt een zoon, hij noemt hem Bentley. En zijn dochter, Maria, sterft op 7-jarige leeftijd als gevolg van een kinderziekte. Zijn oom Benno zorgt weer voor problemen, dit keer door geruchten dat hij er een ongepaste liefdesrelatie op nahoudt. 
Sir Caulas' enige zoon, Pellogres sterft op 1-jarige leeftijd, als gevolg van een kinderziekte. Zijn zuster, Diana krijgt een dochter, Divone. 
Sir Igneaus mag ook een kind verwelkomen in de familie. Zijn nicht Augusta krijgt weer een dochter, Antonia. 
Sir Bellias heeft wel veel pech, de gans die zijn broer jarenlang van goud voorzag, sterft.  

Lente van 493, Sarum

In deze lente zijn de schildknapen van Sir Bellias en Sir Ignaeus te oud geworden om nog als schildknaap te kunnen fungeren. Zij zijn beiden op zoek naar een nieuwe schildknaap. Zij vragen Sir Elliot, die nu sinds een paar jaar de positie heeft om pages en schildknapen toe te wijzen aan de huishoudens in Salisbury, om advies. Wie kunnen zij het beste als schildknaap aannemen en uit welke familie moet deze komen? Sir Eliot beloofd om er nog eens goed over na te denken en zal binnenkort met advies komen. 
(Een opdracht voor mij eigenlijk, ik moet even wat schildknaapjes in elkaar draaien. We zijn nu wel door de jongere broers van de huidige ridders heen, maar hun zonen zijn nog lang niet oud genoeg om schildknaap te worden. )

Sir Roderick heeft zijn ridders naar Sarum geroepen, omdat hij zorgwekkend nieuws te delen heeft. Terwijl Koning Uther Happy Families in Cornwall aan het spelen was met Ygrainne en zijn zoon Arthur, hebben de Saksen zich weer verzameld ten noorden van Logres. Vooral het koninkrijk Malahaut onder leiding van de Centurion Koning heeft het zwaar te verduren gehad de afgelopen jaren. En erger is nog, dat de Saksische stamhoofden Octa en Eosa, die gevangen genomen zijn in de Slag bij Lindsey, ontsnapt zijn en zich bij de Saksen ten noorden van Malahaut gevoegd hebben.
Sir Roderick wil nu dat Sir Eliot, samen met de andere ridders naar de Centurion Koning van Malahaut gaat, om daar afspraken te maken over een alliantie, waarbij Malahaut steun van de Koning van Logres zal ontvangen voor de strijd tegen de Saksen. Hij zal zorgen dat Sir Eliot de papieren meekrijgt waar het aanbod van Koning Uther instaat.

Heraut Apres
Koning van Malahaut

De ridders gaan op weg. Het gezelschap is groot geworden. Er zijn zes ridders te paard, met ieder een schildknaap te paard en ieder nog één of twee pakpaarden voor alle spullen die zij mee moeten nemen. Vooral Sir Eliot en Sir Caulas beschikken over een goed inkomen door de verschillende manors die zij beheren en kunnen het breed laten hangen.
Wanneer zij na een aantal weken aankomen bij Eburacum, de hoofdstad van Malahaut, krijgen zij een grote schok. Niet alleen wappert de banier van Malahaut van de muren van Eburacum. Er wapperen ook banieren van Saksen en onafhankelijke, noordelijke koningen. Is Malahaut al onder de voet gelopen of heeft de Centurion Koning zijn keuze al gemaakt?
Sir Eliot besluit dat er nu meteen bericht gestuurd moet worden naar Sir Roderick over deze ontwikkelingen. De groep besluit om Julius, schildknaap van Sir Ignaeus terug te sturen naar Sarum met dit bericht.

Octa, Cynning van Kent,
Zoon van Hengest van de Saksen
Lot
Koning van Lothian en Orkney






















Maar het is nog niet voorbij met de schokkende ervaringen. De groep mag Eburacum niet in! Na enig gesoebat mag alleen Sir Eliot, als ambassadeur met een bediende naar binnen. De rest moet buiten blijven. Nog nooit is de groep zo beledigd! Het ziet er somber uit voor de zaak van Koning Uther. Heeft Malahaut zijn keus al gemaakt? Is de Centurion Koning nog wel koning hier?
Na enig overleg besluit Sir Bavo om zich te vermommen als een schildknaap en met Sir Eliot mee naar binnen te gaan (Een deceitful voor Sir Bavo). Binnen zullen zij hun boodschap overbrengen en hun oren en ogen open houden.

In Eburacum zien Sir Eliot en Sir Bavo geen tekenen van geweld of strijd. Het lijkt erop dat de Centurion Koning besloten heeft om samen te werken met de noordelijke koningen en de Saksen in plaats van met Koning Uther. In het kasteel van de Centurion Koning krijgt Sir Eliot al snel een audiëntie bij de Koning. In de grote zaal, omringd door ambassadeurs van allerlei noordelijk koninkrijken, ontvangt de Koning het gezelschap uit Logres.
Sir Eliot houdt dapper zijn boodschap van vriendschap en samenwerking tussen de rijken van Logres en Malahaut en hoopt dat deze in de toekomst voortgezet kunnen worden. De Koning van Malahaut hoort het allemaal aan en zegt dat Sir Eliot en zijn schildknaap mogen verblijven in het kasteel, tot hij zijn antwoord heeft.
Een dienaar brengt Sir Eliot en zijn schildknaap naar hun kamer, een klein en eenvoudig kamertje met weinig voorzieningen (alweer een belediging). Sir Bavo is bang dat hij en Sir Eliot in hun slaap vermoord zullen worden in dit kasteel en dat niemand ooit zal weten wat er met hen gebeurd is. Hij gaat op onderzoek uit in de keukens, stallen en het oefenterrein bij het kasteel, maar hij wordt niet veel wijzer.
Sir Eliot flirt met de dienstmaagd die hem water om te wassen komt brengen (critical). Het dieprood blozende meisje vertelt hem dat Koning Heraut de Apres niet langer de samenwerking zoekt met Koning Uther van Logres, maar meer wil samenwerken met de koningen van het noorden. Sir Eliot stuurt het meisje weer weg en denkt diep na. Koning Uther heeft misschien meer op het spel gezet dan hij dacht, toen hij alles opzij zette om zich de vrouw van een ander eigen te maken. Malahaut heeft geleden onder de aanvallen van Saksen in de afgelopen jaren en Koning Uther begon een oorlog met een van zijn eigen leenheren. Niet een daad om vertrouwen te wekken bij collega-Koningen.

Buiten Eburacum wordt Sir Bellias steeds onrustiger. Hij is bang dat hij zijn vrienden Sir Eliot en Sir Bavo nooit meer terug zal zien. Hij rijdt op zijn paard rond de stad en schreeuwt verwensingen naar de mannen op de muren. Maar er komt geen reactie, waar hij alleen maar kwader van wordt. Sir Caulas weet zijn hoofd wat beter koel te houden. Hij besluit om een nep-kamp in te richten met een groot vuur. De ridders en schildknapen zullen in het donker en zonder vuurt elders slapen. Als de verraderlijke Malahauters dan een overval op hen willen plegen in de nacht, zullen zij in elk geval niet bij het vuur zijn.

Die avond mag Sir Eliot met zijn schildknaap wel aanzitten bij het maal dat Koning Heraut de Apres geeft in zijn grote zaal. Maar hij zit wel aan een van de lagere tafels, alweer een teken aan de wand. Na de maaltijd wil Sir Eliot nog een toespraak houden. Hij probeert de Koning te herinneren aan de roemruchte samenwerking tussen de twee koninkrijken en de successen die toen behaald zijn. Maar hij komt van de zenuwen niet lekker uit zijn woorden hij houdt een vrij saaie toespraak over gedeelde normen en waarden (Orate fail).

De volgende morgen wordt Sir Eliot weer ontboden naar de grote zaal. Koning Heraut de Apres van Malahaut geeft aan dat hij heeft nagedacht over het aanbod van Koning Uther. Hij wil erop ingaan, maar verwacht dan wel dat Logres tribuut zal betalen aan Malahaut. Sir Eliot is diep geschokt door de brutaliteit van de Koning van Malahaut, maar laat niets blijken. Met deze boodschap vertrekt hij weer naar zijn vrienden en naar Sarum.

Mei 493, Sarum

Ook Sir Roderick is geschokken en geshockeerd door de eisen van de Centurion Koning van Malahaut. Hij adviseert de ridders om meteen door te reizen naar Tintagel, waar Koning Uther nog altijd verblijft met Ygrainne en de rest van zijn hofhouding.

Wanneer de groep, onder leiding van Sir Eliot, daar enige dagen later aankomt, ontsteekt Koning Uther in woede wanneer hij de brutale eisen van de Centurion Koning hoort. Hij wil onmiddellijk zijn vazallen bijeenroepen om Malahaut een lesje te leren.
Prins Madoc stelt voor dat het dan misschien een goed idee is om Koningin Ygrainne achter te laten in Tintagel.
Sir Bavo stelt voor dat Koning Uther doet alsof hij zich voorbereid op het betalen van tribuut, terwijl hij zich eigenlijk voorbereid op het leveren van een slag. Sir Caulas gaat hierop verder. Logres zou zich nog zwakker voor kunnen doen. Sir Ulfius zou bijvoorbeeld kunnen doen alsof die zich aan zou willen sluiten bij Malahaut. Of misschien zelfs Prins Madoc, die erg ontevreden is, nu er een legitieme zoon van Koning Uther is. Hoe zwakker Logres lijkt, hoe beter. Dan komt de strafexpeditie helemaal als een totale verrassing.

De rest van de zomer verglijdt met het maken van plannen voor een expeditie tegen Malahaut.

Winterphase 493/ 494

Sir Bellias heeft het zwaar deze winter, maar hij kan rekenen op L6,- van Sir Eliot. Sir Eliot kan niet aanzien hoe de erfgenaam van zijn beste vriend en het kind van zijn beste vriend honger moet lijden deze winter. Sir Bellias is zeer dankbaar. Toch sterft zijn zuster Carsenafide in deze winter, haar man, Dewi van Pitton, blijft bedroefd achter.
Sir Bellias krijgt deze winter nog een dochter bij een onbekende vrouw.
Sir Bavo krijgt een dochter, hij noemt haar Mercedes. Zijn moeder, Bertilia zorgt weer voor problemen door te verdwijnen. Maar hij herinnert zich nog de moeite die Sir Bradwen zich getroostte om haar terug te vinden, en eigenlijk vindt hij het wel best als zij wegblijft.
Sir Gerhard wordt getroffen door tragedie, zijn vrouw Diana, zuster van Sir Eliot, sterft in het kraambed. Haar ongeboren kind sterft ook. En dan sterft de jonge Godfried, zoon van Grigor ook nog aan een kinderziekte. Vreselijk nieuws natuurlijk, maar dat betekent wel dat de kleine Gwenda van 6 nu de enige erfgenaam is van Berwick St. James. Of Gerhard moet natuurlijk een claim naar voren brengen...
Sir Gerhard besluit om niet al te lang te blijven rouwen en hij huwt met Berta, de weduwe van zijn overleden broer Grigor. Zo kan hij ook beter zorgen voor haar overlevende dochters.
Sir Ignaeus huwt dit jaar eindelijk, met Balinette, een jongere zuster van Sir Bellias.

sir Eliot en Sir Caulas beschikken door hun meerdere manors nu eindelijk over een vast inkomen. Zij willen starten met een ambitieus programma om hun manors te versterken en hun inkomen en positie verder te vergroten. Sir Roderick kan dit alleen maar toejuichen, maar heeft ook enige zorgen. Wat als, vooral Sir Eliot, een bedreiging gaat vormen voor zijn eigen positie?

zondag 8 december 2013

zaterdag 7 december 2013

Onzetting bij de Veluwezoom

Zodat we weten wie er vochten. 
Vorig weekeinde werden wij uitgenodigd door vrienden +S en J om te komen kijken op zondag naar het Ontzet van de Veluwezoom! Jawel, re-enactment! Met paarden! en Kanonnen!

In het jaar 1813 werd hier een verslag uitgevochten tussen Franse en Pruissische troepen, waarbij de Fransen (onder Napoleon) uiteindelijk uit Nederland verdreven werden. Tegelijkertijd landde de man die daarna Koning Willem I zou worden op het strand bij Scheveningen. Dit was de start van het Nederlandse Koninkrijk. Een of ander feest dat weer groots gevierd moet worden, maar waar natuurlijk wel het een en ander op af te dingen is.
Het doet me verder weinig, ik heb weinig op met het koningshuis, een verouderd instituut dat geen plaats meer heeft in de 21e eeuw en de belastingbetaler alleen maar geld kost. Maar goed, het was een excuus om het huis uit te gaan en vrienden te zien.

Ook hele kleine re-enacters mochten meedoen.
In de middag reden we naar De Steeg, waar dit allemaal plaats zou vinden. Bij Kasteel Middachten konden we parkeren en de festiviteiten vonden allemaal plaats bij Huis Rhederoord. Daar troffen we S en J en hun dochter F, die al een hele flinke meid aan het worden is. De strijd werd zeer realistisch weergegeven, met allemaal mensen in de juiste uniformen, paarden, kanonnen en musketten. Maar onze dochter vond de harde knallen toch een beetje eng en ik trok me met haar enigszins terug. En Sander heeft de hele middag onze zoon op zijn nek gehad, wat nog best een uitdaging was.
Na afloop zijn we nog voor een kopje thee en wat gekletst bij S en J thuis langs geweest, waar sinds de laatste keer dat we er waren, weer heel veel veranderd was.

En er waren ook grote re-enacters.
Nieuws



zondag 1 december 2013

zaterdag 23 november 2013

woensdag 20 november 2013

dinsdag 12 november 2013

vrijdag 8 november 2013

Pendragon X - De Heks van Bath

Voor de 10e keer komen we weer bijeen om Pendragon te spelen. De vorige keer zijn we al flink afgeweken van de inhoud van de Great Pendragon Campaign voor het jaar 491. Prins Madoc, bastaardzoon van Koning Uther stierf niet in de slag bij Terrabil, maar werd gered door ridders van Salisbury. En dit jaar zullen we verder afwijken van wat er in de GPC beschreven staat. Wie weet hoe dit zich zal ontwikkelen!

Omdat Bledri van Winterbourne Gunnet een aantal jaar niet aanwezig was, volgen er eerst een aantal inhaal-Winterphases voor hem.

Geschiedenis tot nu toe
Bavo de Stoute
Bledri van Winterbourne Gunnet
Caulas van Tisbury
Eliot van Burcombe
Gerhardt van Berwick St James
Ignaeus Livius van Broughton

Winterphase 489 - 490

Sir Bledri kent een slechte oogst en hij en zijn familie moeten door het leven als een arme ridder. Gelukkig legt zijn gouden gans (buitgemaakt op de Ogre Arboghast in 488) een gouden ei ter waarde van L1,-. Ook verdwijnt zijn moeder, vrouwe Calire.

Winterphase 490 - 491

Terwijl zijn vrienden worden afgeslacht in de slag bij Lindsey, blijft Sir Bledri thuis en zorgt voor zijn landerijen. De landen van Winterbourne Gunnet kennen dit jaar een rijke oogst en hij kan door het leven als een rijk ridder. Ook legt zijn gans weer een gouden ei, ter waarde van L1,-. Dordat zijn vrouw Tiffany nu eindelijk goed behandeld wordt en beter eten krijgt, dan bij de ogre Arboghast, is zij nu gezond genoeg om een zoon op de wereld te zetten. Sir Bledri noemt de jonge knaap Bevyn. In dit jaar verdwijnt ook zijn neef Driant met onbekende bestemming.

 Winterphase 491 - 492

Terwijl zijn vrienden slag leveren in Cornwall, bij Terrabil, blijft Sir Bledri thuis en zorgt voor zijn landerijen. De Landen van Winterbourne Gunnet kennen dit jaar een normale oogst en hij kan door het leven als een normaal ridder. De gans legt dit jaar weer een ei ter waarde van L1,-. Het is inmiddels ook duidelijk waarom Driant van Winterbourne Gunnet verdwenen is, een lokaal melkmeisje krijgt een kind van hem, een zoon genaamd Donall.

Januari 492, Salisbury

Sir Bledri en Sir Ignaeus zijn de enige ridders die vorig jaar niet hebben deelgenomen aan de slag bij Terrabil en zij zijn dus ook de enige ridders van de groep die de winter hebben doorgebracht in Salisbury. Zij krijgen bericht van hun heer, Sir Roderick, dat zij zich in het vroege voorjaar bij hem moeten voegen en dat hij de reis naar Tintagel zal maken. Zeer binnenkort zal Koningin Ygrainne daar een kind ter wereld brengen, waarschijnlijk van Koning Uther. Bovendien zal later in het jaar de jongere zuster van de Koningin, Vrouwe Morgause, huwen met Koning Lot van Orkney. Bij deze belangrijke gebeurtenissen zullen de vazallen van Koning Uther aanwezig moeten zijn. 

Inmiddels draait in Cornwall de geruchtenmachine op volle toeren. Koningin Ygrainne claimt dat haar man, Hertog Gorlois haar heeft bezocht in haar huwelijksbed, op de nacht dat Sir Caulas, Sir Gerhardt, Sir Bavo en Sir Eliot toch heel zeker weten dat zij Hertog Gorlois over de kling hebben gejaagd. Van wie is zij zwanger? Van Koning Uther of van Hertog Gorlois. 
En hoe zit het dan met Prins Madoc. Hij is volwassen, heeft zich in de afgelopen jaren bewezen als een goed generaal voor zijn vader. Zal hij straks aan de kant geschoven worden voor een legitiem kind? Wat vindt hij daarvan? En zijn vader heeft zich nou ook niet echt netjes gedragen in de hele aanloop naar het huwelijk met Ygrainne. Sir Bavo en Sir Gerhardt lijken vrij stevig in het kamp van Prins Madoc te zitten. Sir Eliot de wispelturige (Arbitrary 16) waait met alle winden mee. Sir Caulas heeft veel sympathie voor de situatie van Sir Madoc, aangezien hij ook een bastaard is. Maar hij houdt zijn sympathieën voor zich.

Februari, Terrabil, Cornwall

Wanneer Sir Bledri en Sir Eliot elkaar weer ontmoeten, hernieuwen zij hun vriendschap en wisselen nieuwtjes uit over hun vrouwen Tiffany (door Sir Beldri meegenomen naar Cornwall) en Adwen en hun kinderen Bevyn, Edana en Edwin. Het valt Sir Eliot op dat Tiffany werkelijk beeldschoon is. Sir Bledri zegt dat dat komt, omdat zij nu als zijn vrouw regelmatig te eten krijgt. Hij houdt eigenlijk heel veel (Love wife 16) van zijn vrouw en vindt dat zij elk jaar mooier wordt (ieder jaar ontwikkelt de speler van Bledri Tiffany ook verder met punten in App, ze heeft nu App 20), zeker nu zij hem een zoon geschonken heeft.

Sir Bledri leert ook de nieuwe ridders kennen die al een tijd in Cornwall verblijven. Hij weet nog verhalen op te halen over hun dappere broers.

Veel tijd in Cornwall wordt verdaan met het rijden van patrouilles en het stoppen van onrust onder de boeren en ridders in Cornwall.

April, Tintagel, Cornwall

Koningin Ygrainne heeft een kind gekregen in februari. Inmiddels is het kind twee maanden oud en waarschijnlijk zal het wel blijven leven. Koning Uther claimt dat het kind het zijne is. Maar iedereen kan tellen en als het kind in februari geboren is en negen maanden eerder geplant in de schoot van Ygrainne, dan moet dat in mei zijn gebeurd. Toen was Ygrainne nog Hertogin in de vrouw van Hertog Gorlois. Het huwelijk tussen Uther en Ygrainne vond pas plaats in juli, na de val van Tintagel en de dood van Hertog Gorlois. 
Het kan zijn dat dit kind van Uther is en te vroeg geboren is, maar die kinderen sterven vaak. Het is waarschijnlijker dat het kind van Gorlois is, maar waarom claimt Uther hem dan als het zijne. Het zou logischer zijn om zijn zoon Madoc tot kroonprins te maken. Of te wachten tot Ygrainne hem nog een zoon schenkt. 
En Ygrainne blijft maar vasthouden aan het verhaal dat Gorlois haar bezocht op de nacht van zijn dood. Is dat dan de nacht waarop het kind verwekt werd? 
De ridders vinden de gang van zaken maar vreemd, maar besluiten niets te zeggen, aangezien zij niet tegen de wens van de Koning in willen gaan. 

In de ridderzaal van kasteel Tintagel zijn alle vazallen van Koning Uther en zijn gevolg verzameld. Ook veel ridders uit Cornwall zijn aanwezig. Koning Uther staat naast zijn vrouw Ygrainne en vertelt de zaal dat nu de verrader Gorlois dood is en er een huwelijk is tussen hem en Ygrainne, er vrede kan heersen tussen Logres en Cornwall. Onder zijn zoon, onlangs geboren, gezond en Arthur genaamd, zullen de twee koninkrijken werkelijk een worden. Koning Uther neemt de baby over van een bediende en laat hem aan de zaal zien. Het is een baby van een maand of 2 en de zaal is redelijk enthousiast in zijn respons. 
Het valt de ridders Bavo, Ignaeus, Gerhardt, Bledri en Caulas op dat Prins Madoc niet echt blij is met deze ontwikkelingen, maar in elk geval weet te doen alsof (Awareness succes). Sir Eliot de Wispelturige klapt vrolijk mee met de rest van het gezelschap. Ook valt het deze ridders op, dat wanneer Uther de baby weer aan zijn moeder Ygrainne wil geven, zij de baby nauwelijks kan verdragen. Zij geeft het kind snel aan haar jonge dochter Morgaine, die de baby op schoot neemt en hem knuffelt.

(Een belangrijke scene, die al flink wat schaduwen vooruit werpt. Ygrainne heeft moeite om zich te binden aan dit kind, verwekt in zo een traumatische periode. Morgaine neemt een rol op zich, die nog niet past bij haar leeftijd. Waar zal dit allemaal toe leiden, uiteindelijk?)

Na de presenatie van de nieuwe kroonprins is het tijd voor feest. Tafels worden te voorschijn gehaald en Koning Uther laat een waar feestmaal aanrukken. De ridders tasten enthousiast toe. 
Naast Ygrainne is Tiffany van Winterbourne Gunnet een van de weinige aanwezig vrouwen. En met haar mooie uiterlijk en haar verlegen gedrag (Ze is nog altijd diep getraumatiseerd door haar periode bij Arboghast de Ogre, en ze beziet Sir Bledri als haar redder) trekt zij veel aandacht. Ook van Cynrain, een vooraanstaande ridder in Cornwall. Cynrain is behoorlijk bitter over de manier waarop zijn heer gedood is en heeft nu teveel gedronken. Hij flirt op een zeer opdringerige manier met Tiffany, die daar niets van moet hebben. Sir Bledri wil onmiddellijk de eer van zijn vrouw verdedigen. Een woordenwisseling leidt als snel tot ruzie en bijna tot een vechtpartij in de eetzaal (Bledri heeft een courtesy en recognize fail, maar wel een indulgent succes (hij is dronken) en een reckless succes). 
Wachters van Koning Uther grijpen in en het komt niet tot een vechtpartij in de zaal. Maar de ridders blijven wel beledigingen uitwisselen. Sir Cynrain roept nog hard waarom hij andermans vrouw niet lastig mag vallen, anderen doen dat ook, willen zelfs een hertog ombrengen, alleen om zijn vrouw te kunnen bezitten. Dit leidt tot een pijnlijke stilte en het feestmaal is deze avond wel voorbij. 

De volgende morgen

In all vroegte treffen Sir Bledri en Sir Cynrain elkaar op het oefenterrein van de ridders van kasteel Tintagel.

(Historisch gezien ook de plek waar de eerste toernooien ontwikkeld werden, als een soort complexe vorm van training voor ridders. En dit weet ik dankzij een cadeau van deze rollenspeelgroep voor mijn meest recente verjaardag, een boek over toernooien)

Na het uitwisselen van wat beledigingen, trekken de ridders hun zwaarden. Beiden zien zij een rood waas voor de ogen van woede (Sir Cynrain is geïnspireerd door zijn eergevoel en Sir Bledri door de liefde voor zijn vrouw). Er worden enorme klappen uitgedeeld en over en weer worden verwondingen toegebracht. Alle toeschouwers kijken gefascineerd toe, Tiffany bijt op haar nagels.
En dan brengt Sir Cynrain een dodelijke klap toe aan Sir Bledri en Sir Bledri sterft op een oefenveld in Cornwall, terwijl hij de eer van zijn jonge vrouw probeerde te verdedigen!

(And another one bites the dust, alleen Sir Eliot is nog over van de oorspronkelijke ridders. Gelukkig heeft Sir Bledri een broer, Sir Bellias, die zich snel over Winterbourne Gunnet kan ontfermen.)

Maar de gebeurtenissen van de morgen zijn nog niet voorbij. Tiffany barst in huilen uit, bang dat zij als buit geclaimd zal worden door Sir Cynrain. Sir Bavo is ook overweldigd door woede en verdriet en hij beledigt Sir Cynrain. Sir Cynrain keert hem echter de rug toe, waarop Sir Bavo hem in de rug steekt met een mes! Dit is een buitengewoon onderridderlijke daad! (Sir Bavo verliest meteen 1 honor)
Sir Cynrain had zijn maliënkolder nog aan en raakt nauwelijks gewond door deze laffe daad. Hij pakt meteen zijn zwaard om deze jonge ridder een lesje te leren! Maar ook Sir Bavo is vol van woede en passie (Loyalty Lord) en slaat hard terug met zijn zwaard. Na een paar klappen over een weer ligt Sir Cynrain bewusteloos op de grond. Sir Bavo wil met een laatste klap de dood van zijn vriend wreken, maar besluit dan toch om dat niet te doen (Vengeful fail).

Sir Bavo houdt dan een toespraak over wat er vandaag en gisteren gebeurde. Een keten van zondige uitspattingen leidde tot de dood van twee goede ridders. Alle tragiek die deze zonden hebben veroorzaakt eindigen nu hier op dit oefenterrein.

(Ze hadden ook tien minuten eerder kunnen eindigen wanneer Sir Bavo geen mensen in de rug was gaan steken, maar goed.)     

Iedereen verlaat één voor één het terrein. Koning Uther vertrekt samen met Sir Brastias en de ridders horen hem nog zeggen: "We moeten hier toch een soort regels voor verzinnen, dit soort vechtpartijen kosten ons teveel goede mannen".

Juni, Tintagel, Cornwall

Het huwelijk tussen Morgause en Koning Lot van Orkney en Lothian zal plaatsvinden in Tintagel. De vazallen van Koning Uther zijn al aanwezig, maar er komen ook bevriende Koningen uit naburige koninkrijken naar dit huwelijk. Het is ongelofelijk druk in het vrij kleine Tintagel. Alle ridders, behalve Sir Eliot, worden wat meer naar de randen van de sociale interactie geduwd.

Lot, Koning van Lothian en Orkney

Het huwelijk vindt buiten plaats, onder de open lucht. Het is Koning Uther zelf die Morgause weggeeft aan Koning Lot. Koningin Ygrainne en Morgaine kijken toe. Na afloop is er een groot feest. de gewone ridders moeten buiten zitten en binnen in de eetzaal zit Sir Eliot naast Sir Roderick aan een tafel nabij de hoge tafel van de koningen en het bruidspaar. Koningin Morgause van Orkney en Lothian kijkt een beetje nerveus. Ze is vast bang voor wat haar vanavond te wachten staat met de enorme beer van een vent uit het verre, noordelijke koninkrijk.
Alles wat Morgause nog niet wist over de huwelijkse staat wordt haar tijdens dit feestmaal wel zeer expliciet uitgelegd. Met schunnige liederen van de minsterelen, suggestieve broodvormen en ook groente wordt op een vreemde manier gepresenteerd.  
Het valt Sir Eliot op dat de baby Arthur alweer verzorgd wordt door zijn grote zus Morgaine, die toch niet veel meer dan een jaar of 4 kan zijn. Ook kan Ygrainne de aanraking van Koning Uther nauwelijks velen. Sir Eliot denkt dat verhoudingen binnen dit nieuwe gezin buitengewoon slecht zijn en dat kan alleen maar problemen voor de toekomst opleveren.

Buiten vieren de andere ridders van Sir Roderick feest. Sir Ignaeus probeert de rouwende weduwe Tiffany te troosten en haar zover te krijgen dat zij ook welgevallig naar hem zal kijken. Maar Tiffany is nog te veel bezig met de dood van haar man en redder (Flirt fail). Dan gooit Sir Ignaeus het over een andere boeg. Heeft Tiffany er wel aan gedacht wat het zou betekenen voor Winterbourne Gunnet wanneer zij lang weduwe zou blijven. Tiffany heeft daar heel veel en heel lang over nagedacht en zij barst weer en huilen uit (Orate fail). 

Juli, Salisbury

Na het huwelijk van Morgause en Koning Lot keert Sir Roderick met zijn ridders terug naar Salisbury. Sir Bledri moet begraven worden. Zijn jongere broer, Sir Bellias zal als regent optreden voor de jonge Bevyn, die nu nog maar 1 jaar oud is. Bellias heeft zelf ook een zoon, Bowden, die alweer 4 is. 

Dan is het nu tijd om een zoektocht te starten naar alle vermiste familieleden in Salisbury. Na enige gevraag her en der, blijkt dat Sir Benno van Steeple Langford, Sir Garnish van Berwick St. James en Sir Driant van Winterbourne Gunnet samen met vrouwe Calire van Winterbourne Gunnet naar Bath zijn gegaan, om daar te baden in de geneeskrachtige wateren en offers te brengen aan de godin die daar nog vereerd wordt.

(De verschillende familieleden zijn niet allemaal op hetzelfde tijdstip verdwenen, maar 4 verschillende zoekmissies zouden ook minder interessant worden, vandaar dat ik ze heb samengevoegd)

De ridders Eliot, Bellias, Gerhardt, Ignaeus, Caulas en Bavo gaan ook naar Bath. Zij stellen her en der vragen en komen erachter dat Vrouwe Calire en haar gevolg inderdaad enige dagen in Bath hebben doorgebracht, maar inmiddels weer vertrokken zijn. Waar zijn zij gebleven?

Echt heel lelijk. 

De enige weg van Bath terug naar Salisbury gaat door het Morgaine woud, dat bekend staat vanwege de feeën die daar wonen. Het is goed mogelijk dat de groep van Vrouwe Calire iets in het woud is overkomen. De groep rijdt langzaam terug langs de weg door het woud naar Vagon en Sarum. Sir Bavo ziet dan dat er een wildspoor van de weg afgaat, naar het noorden. Daar ziet hij ook oude sporen van een aantal paarden en een haarlint (Hunting succes). Het wildspoor met de sporen van de paarden gaan dieper en dieper het woud in. Het is na al die tijd onduidelijk waarom Vrouwe Calire en de oudere ridders dat gedaan hebben. Werden zij bedreigd of achtervolgd? Joegen zijzelf een prooi na?
Na het spoor enige tijd gevolgd te hebben, treffen de ridders een paardenskelet aan. Aan het tuig kunnen de ridders nog zien dat dit het paard van Vrouwe Calire was. Het is onduidelijk waarom het paard gestorven is. Het lijkt niet aangevallen te zijn, maar na al deze tijd en het geknaag van allerlei aaseters is dat moeilijk te zeggen. 
Even later komen de ridders uit bij een open plek in het woud met een klein hutje. De paarden van ridders Benno, Garnish en Driant staan in een kleine weide bij het hutje. Sir Bellias en Sir Eliot herkennen dit hutje als zijnde van een heidense priesteres, vanwege de vele soorten kruidenbossen die aan de deur en de kozijnen hangen (Religion succes). Zij kloppen dapper aan en een zeer oud en krom vrouwtje doet open. Wanneer Sir Eliot en Sir Bellias beleefd vragen naar de vermiste familieleden, zegt het vrouwtje van niets te weten en probeert de deur weer dicht te doen. 
Sir Eliot en Sir Bellias steken hun voet tussen de deur en forceren zich een weg naar binnen. Dan blijkt de oude vrouw een lelijke hag te zijn!
Al gauw ontstaat een fel gevecht. De hag heeft handen met enorme klauwen die zonder problemen door maliënkolder heen weten te scheuren. Maar de ridders zijn voor geen kleintje vervaard en weten de hag te doden.
Dan zien zij ook hun verdwenen familieleden. Deze zijn allemaal klein gemaakt en in rieten vogelkooitjes gestopt. Hoe kunnen zij weer groot worden?Er ontstaat enige discussie, maar uiteindelijk besluiten de ridders om een geel drankje in de kelen van hun familie te gieten. Al snel heeft iedereen weer zijn normale postuur en kan iedereen op huis aan. 

donderdag 31 oktober 2013

Onze bikkel

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

woensdag 30 oktober 2013

Meer inmaken

Mijn verjaardag is geweest, wat betekent dat ik me al weer moet voorbereiden op de kerst. Dus dat is Dronken Kerstcakes, ingemaakte peren en dit keer voor het eerst ook pruimen-dadel-abrikozen chutney.

Voor de dronken kerstcake gebruik ik inmiddels het recept van Delia Smith, maar ik verander er zelf inmiddels ook het een en ander aan. De 450 gram aan krenten zijn vervangen door 75 gram cranberries, 75 gram vijgen en 75 gram abrikozen en dan nog eens 225 gram krenten. Ik kon dit keer nergens de geglaceerde kersen vinden, dus dit jaar geen gekke groene, rode en gele kersen in de taart. Ik denk dat we het ook wel redden zonder.
Net als in de voorgaande jaren, maak ik er twee. De traditionele spellendag tussen Kerst en Oud & Nieuw staat ook al weer gepland en die cakes gaan dan wel erg hard. En waarschijnlijk staan gelijke taarten inmiddels ook bij vrienden in de oven.

En ik ben ook weer geprest om peren in te maken, net als vorig jaar, en het jaar daarvoor en het jaar daarvoor. +Sander vindt het zo lekker en het is vrij makkelijk te maken dat ik dit jaar maar van twee kilo Gieser Wildeman peren de ingemaakte peren heb gemaakt. Het is niet moeilijk, maar je moet af en toe met je hoofd boven een pan dampende azijn staan en dat is niet prettig. Maar goed, dan heb je na afloop ook wat. En daar kun je dan nog lang van genieten. Misschien dat ik dat dit jaar ook eens probeer met een ander recept van Delia, met blauwe kaas en appel.

Twee x 1,5 liter peren op azijn, jummie!
Om maar even in het thema van Delia te blijven, ze geeft altijd hoog op over chutneys en andere manieren van fruit en groente inmaken, om dat dan later koud te eten bij kaas en vlees. Dit keer heb ik ook haar Kerst Chutney gemaakt. Het rook heerlijk toen ik het maakte, maar ik heb van deze instructies wel iets meer dan een liter aan chutney overgehouden. Nog even afwachten hoe het daadwerkelijk smaakt.

En iets meer dan 1 liter chutney!

maandag 28 oktober 2013

Feestje!

Na een verjaardag volgt natuurlijk een feestje en dit keer was dat ook zo. De zaterdag na mijn verjaardag was het zover. In de morgen zijn Sander en de kinderen en ik druk geweest met het opruimen van het huis, het bakken van een worteltjestaart en het klaarzetten van extra stoelen. De kinderen waren fantastisch en droegen hun steentje bij aan het opruimen van hun eigen speelgoed.

En in de middag kwamen de eerste gasten al snel binnendruppelen. En ze namen ook hun kinderen mee en wat een hoop zijn dat er geworden tegenwoordig! Op een gegeven moment hadden we te maken met onze eigen twee, negen kinderen van het bezoek en een vriendje van onze zoon uit de buurt, allemaal in de leeftijd van 0 tot 12 jaar. Gelukkig was het weer goed en gingen de oudere kinderen lekker zelfstandig buitenspelen in de buurt. Onze zoon voelt zich dan erg verantwoordelijk en blijft netjes in de buurt spelen, wat erg fijn is.

Van de Pendragon - groep ook nog twee mooie boeken over Ridders en toernooien gekregen.

Mensen hadden ook weer flink uitgepakt met mooie cadeaus. Veel boeken deze keer. Van vrienden met wie ik de Pendragon campagne speel (en vorig jaar ook al het een en ander kreeg) twee mooie boeken gekregen met allerlei achtergrond informatie over ridders en het leven in de Middeleeuwen. Dat zal zeker terugkomen in de campagnes. Verder ook nog twee kookboeken, twee romans en weer meer drank dan ik op kan. Dus ik kan voorlopig even vooruit met lezen, drinken en koken van allerlei nieuwe dingen!

Er bleven ook flink wat mensen eten. Met de laatste kilo (ja echt) gele courgettes uit de tuin heb ik een heerlijke courgette/ melksoep gemaakt en vrienden M. en +M. namen nog een zelfgemaakt indonesische kip-stoofschotel mee, met eigengemaakte kroepoek. Vooral onze dochter heeft bij hen de blits gemaakt door heel veel kroepoek te eten en luid en duidelijk te verkondigen dat ze het heerlijk vond.
De overgebleven kinderen werden voor de televisie geparkeerd met Tom & Jerry en pannekoeken. Het was ongelofelijk hoe snel en hoe veel pannekoeken in die buikjes gingen.

In de avond vertrokken de gasten met kinderen weer, waardoor het decibelniveau aanmerkelijk daalde. En er kwamen weer wat nieuwe vrienden binnen, die het decibelniveau hadden willen vermijden. En in de avond hebben we nog flink doorgekletst met mensen die we niet vaak genoeg zien. De worteltjestaart was inmiddels op, maar gelukkig waren mensen ook tevreden met andere hapjes. Ik heb het nog tot na elven volgehouden voor ik vermoeid naar mijn bedje vertrok.

En de volgende dag konden we heel heel heel erg veel opruimen.  

zondag 20 oktober 2013

zondag 6 oktober 2013

Pendragon IX - Terug naar Cornwall

Na de kaalslag van de vorige aflevering, komen er dit keer veel nieuwe ridders op het toneel. We zijn wat tijd kwijt geweest met het fine-tunen van de nieuwe karakters. De spelers hebben geleerd van hun vorige karakters en zij zijn nu actief op zoek naar een karakter dat in aanmerking komt voor bonussen vanwege geloof of ridderlijkheid. Ook zijn sommige ridders nu aantoonbaar invloedrijker dan de nieuwe ridders. Maar ongetwijfeld zal dit door alle strijd en onderlinge competitie weer gelijkgetrokken worden.

Geschiedenis tot nu toe
Bavo de Stoute
Bledri van Winterbourne Gunnet (Niet aanwezig)
Caulas van Tisbury
Eliot van Burcombe
Gerhardt van Berwick St James
Ignaeus Livius van Broughton (Niet aanwezig)

14 april 491 A. D., Sarum, Salisbury

Met Pasen roept Sir Roderick al zijn ridders, nieuw en oud naar Sarum
(Na enige discussie over wanneer pasen zou vallen in 491 A.D., heb ik het hier opgezocht).

In de mis van de Cathedraal van Sarum staat bisschop Roger stil bij de offers die de ridders Bradwen, Gilmere, Grigor, Marcus Livius en Morris hebben gebracht op het veld van Lindsey, zodat de Britten konden leven, vrij van Saksische overheersing en plunderingen. Hij legt het verband met het offer dat Jezus heeft gebracht, zodat zijn volgelingen konden leven, zonder overheerst te worden door hun zonden. En zoals Jezus op deze dag weer tot leven kwam, zo zullen de gevallenen ook verder leven in de hemel, zittend aan het feestmaal met hun hemelse heer. 
Deze mis raakt de aanwezigen zeer en af en toe wordt er een traantje weggepinkt. Zelfs Sir Eliot, die dit alles heeft overleefd en niet eens christelijk is moet even snuffen.

Na afloop van de mis is er een ingetogen maaltijd georganiseerd. Sir Eliot is nu een Banneret Knight, dankzij alle landgoederen die vrouwe Adwen meenam met haar huwelijk aan hem. Daarom zit hij nu ook aan de grote tafel, samen met Sir Roderick an de andere belangrijke ridders van Sir Roderick, zoals Sir Elad van Vagon, Sir Hywel van van West Lavington en Sir Amig van Tilshead.

Sir Eliot staat op en houdt een korte toespraak over de vrienden die hij verloren heeft in de slag bij Lindsey, het was een eer om met hen gevochten te hebben en hij zal hen missen (Orate succes). Dan staat ook Sir Bavo op, hij houdt een korte toespraak waarin hij zijn oudere broer Sir Bradwen herdenkt, maar ook Sir Gilmere van Tisbury, voor wie hij schildknaap was en die als een vader voor hem was (Orate succes). Ook Sir Caulas houdt een korte toespraak waarin hij vertelt hoe ook in te midden van een donkere tragedie er altijd ruimte is om nieuwe lichtpuntjes voor de toekomst te zien (Orate succes).

15 april, Sarum

Deze dag is er een van nieuw begin. In de grote zaal van het kasteel van Sarum roept Sir Roderick zijn ridders bijeen. Hij heeft zijn vrouwe Ellen aan zijn zijde, Sir Eliot vindt dat zij er gelukkig uitzien, hij hoopt dat dit het einde betekent van Sir Rodericks flirts met andere vrouwen. Hij hoopt ook dat hij zo gelukkig wordt met zijn vrouwe Adwen.
(Awareness fumble, Sir Roderick en Vrouwe Ellen zijn helemaal niet gelukkig met elkaar. Maar Sir Eliot is zeer verliefd op zijn vrouwe Adwen (Passion 14) en projecteert dat op alle stellen die hij ziet. Zijn vrouw is helemaal niet verliefd op hem (Passion 5).) 
Een aantal jonge schildknapen wordt tot ridder geslagen. En dan worden een aantal ridders naar voren geroepen, zodat voor het oog van allen bevestigd kan worden dat zij uit handen van Sir Roderick hun leen ontvangen.

Sir Eliot wordt naar voren geroepen. Sir Roderick bevestigt dat hij niet alleen het leen van Burcombe in bezit heeft, maar dank zij zijn huwelijk met Vrouwe Adwen vorig jaar ook heerst over Codford, Stockton, Stapleford, Shrewton, Pitton en Cholderton. De landgoederen van Cholderton, Pitton, Shrewton en Stapleford worden al beheerd door Vassal Knights, die vanaf nu ook hun loyaliteit aan Sir Eliot moeten betonen. Sir Eliot zal hen ook aan moeten voeren in de strijd, wanneer het zover mocht komen.
Sir Roderick kondigt ook aan dat Sir Eliot vanaf nu ook verantwoordelijk is voor het plaatsen van pages bij de verschillende ridders, dus families die willen dat hun zoontjes op een goede plek terecht komen, waar zij alles kunnen leren over het leven als ridder, moeten vanaf nu bij Sir Eliot zijn.

Sir Caulas wordt naar voren geroepen. Sir Roderick bevestigt dat hij vanaf nu heerst over het leen van Tisbury, zoals zijn broer Sir Gilmere dat graag had gewild. Dan zegt Sir Roderick dat het in deze donkere tijden toch zaak is dat ridders snel trouwen, zodat zij een erfgenaam krijgen. Hij vraagt of Sir Caulas graag met iemand zou willen trouwen. Sir Caulas vraagt Sir Roderick om de hand van vrouwe Elaine, hij had altijd al een oogje op haar. Sir Roderick kondigt het de verloving tussen Sir Caulas en Vrouwe Elaine aan. Deze boodschap wordt begroet met luid gejuich van de andere aanwezigen en het geluid van het stukvallen van een aardewerken kan.
(Vrouwe Elaine is misschien wel beeldschoon en vrij rijk, maar zij heeft een geschiedenis. Haar eerste man is vermoord door haar laag-geboren minnaar, die daarna werd gedood door ophanging. Dus de bastaard Sir Caulas beantwoord misschien wel aan al haar wensen. Zij brengt wel 4 Demesne Manors mee.)
Sir Bavo wordt naar voren geroepen. Sir Roderick bevestigt dat hij vanaf nu als regent heerst over het leen van Steeple Langford, totdat zijn neefje Benno van Steeple Langford oud genoeg is om zelf over Steeple Langford te heersen.

Sir Gerhardt wordt naar voren geroepen. Sir Roderick bevestigt dat hij vanaf nu als regent heerst over het leen van Berwick St. James, totdat zijn neefje Godfried van Berwick St. James oud genoeg is om zelf over Berwick St. James te heersen.

Dan wordt er feest gevierd. Er is een weiland ingericht even buiten Sarum, waar er een wedstrijd Ringsteken wordt georganiseerd. Alle ridders doen mee. Sir Caulas valt al meteen af, hij is niet zo handig met een speer als hij zelf misschien dacht. Sir Gerhardt is niet veel beter en valt na 1 ronde af. Sir Bavo en Sir Eliot zijn veel vaardiger en steken zonder moeite een speer door een ring. Na twee rondes wordt besloten dat de ring kleiner moet zijn, om er een spannender wedstrijd van te maken (een penalty van +1 op de dobbelsteen). En nog weten beide ridders iedere keer de ring te raken. Na nog twee rondes moeten de ridders nu met een blinddoek rijden en dan proberen de ring te raken. (Niet alleen een +1 op de dobbelsteen, ook een horsemanship succes) Beide ridders kunnen dit ook! Sir Eliot staat zelfs op het zadel van zijn paard, om indruk te maken op de toeschouwers (Horsemanship critical).
Dan besluit Sir Eliot om de overwinning te gunnen aan nieuwkomer Sir Bavo (Dit levert hem een generous check op). Onder donderend applaus gaat men door naar het feestmaal.

Tijdens het feestmaal wordt er flink gegeten en gedronken. Aan de hoofdtafel blijkt dat Sir Eliot eigenlijk niet om kan gaan met de zware wijn die daar geschonken wordt. Hij wordt heel dronken (Indulgent succes) en begint te zingen. Een zeer ongepast lied (Singing fail), over een egeltje, dat maar weinig problemen kent in het leven. Sir Eliot is niet de enige die flink gedronken heeft en verschillende oudere weduwen in de zaal zingen vrolijk mee.

You can bugger the bear, if you do it with care,
in the winter, when he is asleep in his lair,
Though I would not advise it in spring or in fall-- 
but the hedgehog can never be buggered at all. 

Ondertussen probeert Sir Bavo de jonge pages bang te maken met de boodschap die zijn familie heeft over het ridderschap. Je moet een vrouw doodknuppelen, knuffelen met een beer en daarna een vat bier leegdrinken. Niet noodzakelijkerwijs in die volgorde. Maar de pages zijn nog erg jong en begrijpen niet waarom iemand hun moeder of baby-zusje zou willen neerknuppelen en daarna zou willen knuffelen met een beer.
Sir Caulas besteedt aandacht aan zijn verloofde, vrouwe Elaine en heeft daar succes mee. Hij hoopt dat ze in elk geval een werkbaar huwelijk zullen hebben.

Dan is het tijd om te dansen. Alle ridders en hun vrouwen en verloofden gaan de dansvloer op en houden de voetjes van de vloer. Sir Eliot en Vrouwe Adwen kunnen niet dansen (Dance fail), maar hebben wel plezier (Flirt succes). Sir Caulas en vrouwe Elaine komen op de dansvloer ook nader tot elkaar, vrouwe Elaine wil Sir Caulas wel beter leren dansen. Sir Bavo en zijn vrouwe Antje trekken de aandacht. Antje heeft als melkmeisje nooit leren dansen en faalt vreselijk (dance fumble). Zij glijdt uit en sleurt in haar val Bavo mee.
Na het dansen gaat iedereen vermoeid weer zitten om te luisteren naar een minstreel. Hij heeft net een nieuwe ballade geschreven. Het gaat over een ridder die in het woud een kasteel tegenkomt, waar een verliefde reus een prachtige prinses gevangen houdt. Hij doodt de reus, redt de mooie prinses en trouwt met haar. De jonge meisjes en ongetrouwde vrouwen in de zaal zijn erg onder de indruk van dit lied en willen meer horen over deze ideale ridder.
Sir Eliot en Sir Bavo herkenen het verhaal. Een paar jaar geleden hielpen Sir Eliot en de helden die vielen op het veld van Lindsey hun Ridder - Broeder Sir Gilmere bij het vinden van zijn moeder, Lore, in het Modron woud. Daarna is Sir Bledri inderdaad getrouwd met een meisje dat daar gevonden is. Maar zij was geen prinses en Sir Bledri was zeker niet alleen.
(Hier wordt de basis gelegd voor de Romantische periode, die in volledige, complexe vorm nog even op zich zal laten wachten)

16 april, Sarum

In de cathedraal van Sarum huwt Sir Caulas met vrouwe Elaine. Het is haar tweede huwelijk en zijn eerste. Met dit huwelijk kan Sir Claudas ook de landgoederen van Tidcombe, Wilsford, Southcott en Chitterne aan zijn bezit toevoegen. Deze landgoederen zijn niet in leen bij een andere ridder, maar misschien kan hij dat in de toekomst meegeven aan de zonen, die hij zal krijgen bij zijn vrouw. 
(Vrouwe Elaine neemt ook flink wat Glory mee. In een klap is Sir Caulas een ridder van flink wat aanzien geworden.)

Mei, Sarum

Tintagel

Koning Uther komt naar Sarum! Hij is van plan een strafexpeditie te leiden tegen Gorlois, Hertog van Cornwall. Sir Roderick gaat in conclaaf met zijn adviseurs, Sir Elad, Sir Hywel, Sir Amig en Sir Eliot. Hij vertelt hen van de plannen van Uther, maar ook van de berichten van de naderende Saksen in het zuiden van het land. Hij vindt dat Koning Uther zijn prioriteiten niet goed heeft, maar hij (Sir Roderick) wel. Hij is van plan om gehoor te geven aan de oproep van Koning Uther, maar niet meer dan strikt noodzakelijk. Hij laat het grootste deel van zijn leger thuis, om Salisbury te verdedigen tegen een mogelijke aanval van Saksen.
Sir Eliot gaat mee in de gedachten van Sir Roderick. Het is duidelijk dat Koning Uther een of ander persoonlijk grief heeft tegen Duke Gorlois en dat dit niet in het belang van het land is. 

Wanneer Koning Uther daadwerkelijk gearriveerd is in Sarum, wordt duidelijk dat hij volledig in beslag genomen wordt door het verraad van Hertog Gorlois. Hij blijft er maar over spreken met iedereen die hem aan wil horen. Maar het valt Sir Caulas op dat het erop lijkt dat Koning Uther zichzelf probeert te overtuigen van het feit dat een oorlog tegen een van zijn hertogen gerechtvaardigd is. Hij overschreeuwt zichzelf om de schuld van Gorlois te bevestigen, maar overtuigt niemand (Intrigue critical).
Ook Prins Madoc probeert zijn vader ervan te overtuigen dat hij zijn vete tegen Gorlois op moet geven. Het leidt tot niets, het is notoir moeilijk vechten in Cornwall en de dreiging van de Saksen is weer helemaal terug. Koning AElle heeft zijn zoon Cissa laten overkomen uit Europa. Straks zijn de offers van de Slag bij Lindsey voor niets geweest. Prins Madoc wijst zijn vader erop dat Gorlois en Ygrainne getrouwd zijn. Hoe je het ook bekijkt, Gorlois heeft Ygrainne als vrouw verkozen en Ygrainne heeft Gorlois als man verkozen. Het gaat niet aan voor een Koning om daartussen te komen. Koning Uther wil niet naar zijn zoon luisteren. Sir Caulas hoort en rapporteert dit aan Sir Roderick, die al zoiets had verwacht. 

Dan trekt het leger van Koning Uther op naar Cornwall. Koning Uther is zo haastig dat hij niet wil wachten op al zijn vazallen. Het kan hem ook niets schelen dat Sir Roderick maar met een zeer mager aantal ridders aan deze expeditie mee wil doen.

Terrabil

Koning Uther trekt met zijn leger op naar Tintagel, waar Vrouwe Ygrainne zich bevindt. Hij laat Prins Madoc het kasteel bij Terrabil belegeren, van waaruit Hertog Gorlois zich verdedigt tegen deze invasie. Sir Roderick blijft bij Prins Madoc in Terrabil. 

In de nacht zijn ridders Caulas, Bavo en Gerhardt wakker. Zij dragen hun maliënkolders en kunnen van zenuwen niet slapen. Sir Eliot, die vindt dat dit lang zo erg niet is als de Slag bij Lindsey, ligt tevreden op één oor. Dan doen de troepen van Sir Gorlois een uitval op het slapende kamp! In de paniek en chaos die volgen raken veel mensen gewond. 

Ronde 1
De troepen van Gorlois doen een aanval op het kamp en de troepen van Prins Madoc zijn totaal verrast. Sir Caulas, Sir Bavo en Sir Gerhardt zijn geïnspireerd door hun trouw aan hun heer en roepen om hun paarden en stijgen op. Sir Eliot wordt wakker en hijst zich in zijn wapenrusting.

Ronde 2
Sir Caulas, Sir Bavo en Sir Gerhardt leveren strijd tegen een aantal ridders van Hertog Gorlois. Het zijn zeer stoere en pragmatische ridders en het is een zware strijd. Over en weer worden stevige klappen uitgedeeld. Sir Eliot is nu ook eindelijk te paard en haast zich naar de strijd. 

Ronde 3
Sir Caulas, Sir Bavo, Sir Gerhardt en Sir Eliot leveren nu een hevige strijd tegen de ridders van Cornwall. Een voor een gaan de Cornish strijders neer. Dan zien de ridders dat hun Prins strijd levert tegen de Hertog zelf! Zij willen onmiddellijk naar de Prins toegaan om hem te beschermen. 

Ronde 4
Terwijl de ridders zich groeperen om door een groep voetsoldaten heen te stoten, zien zij hoe de Hertog zijn zwaard diep door de schouder en borstkas van Prins Madoc klieft! Zij verliezen geen seconde, kegelen voetsoldaten links en rechts omver en vallen Hertog Gorlois aan. Met twee welgemikte houwen van Sir Bavo en Sir Caulas sterft de Hertog van Cornwall. Inmiddels dook Sir Gerhardt van zijn paard en gebruikte zijn hele voorraad genezende zalf om Prins Madoc te redden.
(Bij het maken van het karakter van Sir Grigor, werd gerold voor een healing potion als familie-erfstuk. Dit soort dingen zijn zeer zeldzaam in de Pendragon wereld, vandaar dat Grigor het nooit gebruikte. Na zijn dood erfde Sir Gerhardt zijn  bezittingen, waaronder het miraculeuze drankje. En nu komt het enorm goed van pas.)  

Ronde 5
De lijfwachten van Hertog Gorlois willen wraak nemen op de ridders en storten zich op hen. De ridders doen hun best om de lijfwachten van Gorlois van zich af te slaan, maar het is zwaar werk. Sir Eliot en Sir Gerhardt raken zwaar gewond en liggen bewusteloos op de grond. Sir Caulas en Sir Bavo proberen hen en de nog steeds bewusteloze Prins Madoc wanhopig te verdedigen. 

Ronde 6
De lijfwachten en de rest van het leger van Hertog Gorlois geeft de strijd op, nu duidelijk is dat de Hertog gevallen is. Ook komt eindelijk Hertog Ulfius aangestormd met een groep ridders om Sir Caulas en Sir Bavo te ontzetten. 

Ulfius, Hertog van Silchester

De strijd is geleverd, de Hertog verslagen, maar tegen welke prijs? Bijna was de enige erfgenaam van de Koning gestorven. En dat alles om de lust van de Koning naar een vrouw te bevredigen.

Tintagel

Later die dag trekken Sir Caulas en Sir Bavo naar Tintagel, naar het legerkamp van Koning Uther. Zij worden voor de Koning geleid, die zich laat adviseren door een zeer vermoeid uitziende Merlijn. Zij vertellen van de dood van de Hertog en het noodlot dat Prins Madoc bijna trof. Bij dat nieuws kijkt Koning Uther geschrokken en ook wat schuldbewust naar Merlijn. Merlijn is te vermoeid om te reageren. 

Sir Brastias

De volgende dag wordt het lichaam van Gorlois overgedragen aan de bewoners van Tintagel. Sir Brastias gaat het fort binnen. Even later komt hij weer naar buiten en deelt aan Koning Uther mee dat Ygrainne, weduwe van de hertog van Cornwall, zich overgeeft aan de Koning. 

Voor Koning Uther is er nu ineens veel te regelen. Hij wijst Sir Thebert van Marlborough aan als beheerder van het kasteel van Terrabil. Hij vraagt Sir Roderick om een paar ridders om het kasteel te bemannen voor de afzienbare toekomst. Uther zal zelf in Tintagel verblijven met vrouwe Ygrainne. 
Intussen komt ook het nieuws dat de Saksen onder leiding van AElle en Cissa ten strijde zijn getrokken in zuidelijk Engeland. Pevensey is belegerd en in de as gelegd. Alle inwoners zijn vermoord door de wrede Saksen. Het ziet ernaar uit dat zij een nieuw koninkrijk willen stichten in die streek.

Zomer, Tintagel

Koning Uther huwt met Ygrainne. Ondanks dat dit een begrijpelijke strategie is, vinden Sir Eliot en Sir Caulas dit toch wat smakeloos. Koning Uther heeft oorlog voeren tegen een van zijn eigen Hertogen om een getrouwde vrouw verkozen boven zijn rijk verdedigen tegen aanvallen van de Saksen. Terwijl hij daarmee bezig was is een van zijn steden met de grond gelijk gemaakt. En in plaats van daartegen in het geweer te komen, besluit hij om te trouwen!
Maar wat de Koning wil, gebeurt. Ygrainne lijkt niet blij te zijn met deze gang van zaken, maar heeft weinig keuze. Zij heeft nog een jongere zuster, Morgause, die nu al een enorme flirt blijkt te zijn. En van Gorlois heeft zij een dochtertje, Morgaine. Die is nog te jong om iets te zeggen.  

Winterphase 491/ 492

Deze winter zullen de ridders niet thuis doorbrengen, maar in het verre kasteel Terrabil. Onder leiding van Sir Thebert zullen zij het kasteel bemannen, terwijl het wordt opgeknapt. 

Sir Eliot heeft een werkelijk dramatische oogst. Gelukkig had hij in het vorig jaar veel geld gekregen voor zijn dapperheid op het Slagveld van Lindsey. Hij geeft L9,- uit om toch nog als rijke ridder door het leven te kunnen gaan.
Vrouwe Adwen baart hem dit jaar ook een zoon, die hij Edwin noemt.
Elias de broer van Sir Eliot krijgt weer een zoon bij zijn veel oudere vrouwe Bene, die ook de moeder is van Sir Gerhardt. Ze noemen hem Guy.   

Sir Caulas heeft een normale oogst, maar ook hij geeft geld uit om als extreem rijke ridder door het leven te kunnen gaan, dit kost hem L6,-. 
Ook vrouwe Elaine baart haar man dit jaar een zoon, die hij Pellogres noemt. 
De familie van Sir Caulas wordt getroffen door het gerucht van een schandaal, de zuster van Caulas, Imane, zou een overspelige vrouw zijn. Aangezien Imane sinds een jaar de weduwe van Sir Marcus Livius is en er geen kinderen uit dat huwelijk zijn, besteedt Caulas er weinig aandacht aan. 

Sir Bavo is dankzij zijn oogst een rijk ridder, maar wil ook als extreem rijk door het leven kunnen gaan. Daarvoor geeft hij L9,- uit.
Vrouwe Antje baart dit jaar ook een zoon, Bavo noemt hem Bradwen, naar zijn overleden broer.
Een familielid van Sir Bavo verdwijnt, de veelbesproken oom Benno.  

Sir Gerhardt neemt genoegen met een rijke oogst.
Een familielid van Sir Gerhardt verdwijnt, Garnish is nergens te vinden. 

zaterdag 28 september 2013

Bramenjam

De oogst uit de tuin is dit jaar werkelijk fenomenaal. Niet alleen heb ik kilo's courgettes, tomaat, kruisbessen, zwarte bessen en rode bessen binnengehaald, ik heb ook een kilo bramen weten te verzamelen. Vooral de bramen van de doornloze braam waren lekker groot en zoet. Deze plant stond vroeger bij ons oude terras, te verpieteren onder een enorme klimopstruik. Maar toen we de achtertuin verbouwden, heb ik hem gered en een eigen, zonnig plekje tegen de schutting gegeven. Met wat eigen licht, lucht en water kwam hij er al snel weer bovenop. En daar deed hij het dit jaar fantastisch.

Bramen in de pan
Bramen zijn natuurlijk wel lekker, maar ik hoef er geen kilo van te eten. Maar wat moet ik er dan mee? De kruisbessen heb ik verwerkt tot taart en jam, wat heerlijk was. De zwarte bessen heb ik verwerkt in appel-kruimeltaarten, wat ook heerlijk was. En van de bramen heb ik geprobeerd jam te maken.

De bramen in een pan met een klein laagje water, zodat ze niet aanbranden. Twee appeltjes (in stukjes) erbij voor wat extra pectine. Dit zachtjes verhitten en roeren. Dan suiker erbij. Eigenlijk netzoveel suiker als fruit. Maar een kilo suiker werd mij wat te gortig, dus ik hield het bij 400gr. (dat bleek te weinig hoor). En dan zachtjes verhitten tot de suiker oplost in het vrijkomende sap van de bramen en appels. Dan stevig doorkoken tot de jam stijf wordt.
Bij mij gebeurde dat laatste niet, vanwege te weinig suiker. Ik voegde nog wat citroensap toe, voor extra pectine, maar dat mocht niet baten.  
 
Dat geeft ongeveer 1,5 L jam.
Wanneer de jam stijf is, pureren (of niet, net wat je prettig vindt) en in potten gieten. af laten koelen en bewaren op een donkere plaats. Omdat ik te weinig suiker gebruikte, werd mijn jam niet stijf. Daarom is hij wat kort houdbaar. Dus ik moet hem snel opeten (het is een straf, werkelijk). Ik roer nu iedere keer wat jam door de yoghurt, wat heerlijk is. En de jam kan natuurlijk ook op brood of ijs. En misschien ook wel als smaakmaker in taart of cake. 

Maar jam maken blijkt leuk en eenvoudig. Dus volgend jaar probeer ik het zeker weer. Ik heb niet heel veel zin om meer suiker toe te voegen. Maar misschien wat meer appel en citroen. Of gewoon eens los pectine kopen.