Translate

woensdag 31 augustus 2016

Urlaub in Stadkyll III - Wandelen in de omgeving

De oudste dochter tijdens de Panoramawandeling.
Sinds we op vakantie zijn geweest op Texel weet ik dat mijn zoon van lange wandelingen houdt. En ik ook. Dus wij hebben er twee gemaakt, terwijl we in Stadtkyll waren. Stadtkyll ligt het Eifel gebergte en leent zich dus prima voor mooie, lange wandelingen. Mijn zoon en ik hebben er twee kunnen maken die startten in het parkje en beiden een kilometer of 8 waren. Aangezien we de hele tijd heuvelop en heuvelaf liepen, waren het nog best flinke ondernemingen.



De eerste (meest noordelijk) wandeling was een rondwandeling met wat mooi uitzicht over Stadtkyll. We startten deze wandeling met het hele gezin. Maar de meisjes lopen nog niet zo ver. Toen zij er genoeg van kregen, keerde +Sander Hartogensis met hen om en keerde terug naar het huisje, maar mijn zoon en ik stapten stevig door!

Ik geniet met de kids van het uitzicht over Stadtkyll
De wandeling startte in het parkje, voerde langs het stuwmeer, over de Panoramaweg naar Kleenerich. Van Kleenerich liepen we door het bos terug naar de bewoonde wereld en toen door Stadtkyll weer terug naar het vakantiepark.
Weiland bij Kleenerich
Weiland bij Kleenerich

Vanwege het warme weer die dag nog best een uitdaging. In de lokale supermarkt kochten we op de weg terug nog een flesje water.

De grote jongen bij een bergwandje, als we al weer bijna thuis zijn. 
De tweede (zuidelijke) wandeling was iets langer en nam ons echt de bergen op en af. Best een avontuur nog, want op een gegeven moment moesten we over "een met gras begroeide weg" die op een gegeven moment meer op een wildspoor leek, dan op een echte weg. We waren bang dat we verdwaald waren, maar uiteindelijk bleken we toch goed te zitten.

Deze wandeling deden we op een dag dat het fris zou zijn met wat regen. We hebben inderdaad wat motregen gehad, maar daar konden we prima tegen.

Het was heerlijk om even een lange wandeling te kunnen maken. En mijn zoon is inmiddels zo groot dat hij in een aardig tempo doorstapt. Dat is voor mij ook wel fijn. Ik hoop dat we in de toekomst nog veel wandelingen kunnen maken.

zondag 28 augustus 2016

Urlaub in Stadtkyll II - Greifvogelstation Hellenthal

Greifvogelstation en Wildfreigehege Hellenthal
Tijdens onze vakantie in Stadtkyll maakten we verschillende uitstapjes. Een daarvan was naar het Roofvogel- en Wildreservaat Hellenthal, in Hellenthal. Hier worden allerlei dieren, waaronder Roofvogels, Herten, Zwijnen, Lynxen en Marters gehouden en konden wij ze bekijken.

Stellers Zeearend, check die snavel.

De roofvogels waren bijzonder imposant. Ze werden gehouden in open kooien, zodat we erg dichtbij konden komen. We konden vooral goed kijken naar de enorme snavels van die beesten. Een armpje als dat van mijn zoon van 9 zou zonder al te veel problemen 'SNAP' afgebeten kunnen worden.  En we hebben ook nog een vogelshow gezien, waarbij de enorme beesten van de ene kant van een weilandje naar de andere vlogen.

Amerikaanse Zeearend
Daarna volgde nog een wandeling door het park waarbij we allerlei herten, ezeltjes en andere beestjes hebben gezien. ook was er nog allerlei informatie over de beestjes en de natuur. We konden ook nog uitkijken over het stuwmeer van de Oleftalsperre.

Een stukje van het stuwmeer in de verte

Mijn dochter speelt met Bambi.

Sander zet de horentjes op.

De wandeling bracht ons langs de trots van het Park, een stel Rüppels gieren. Deze zeldzame gieren zijn de hoogste vliegers en kunnen tot wel 11 km hoogte komen, wat we weten omdat er wel eens een in de motoren van een vliegtuig terecht is gekomen, op die hoogte. Maar de beesten hebben erg te lijden onder verlies van habitat en voedselbronnen en de aantallen gaan hard achteruit.

Rüppels Gieren met een kalfskarkas. Het ging er ruig aan toe.
Vandaar dat het Roofvogelreservaat erg trots is dat het hen gelukt is om deze vogels in gevangenschap te fokken. Toen we langsliepen waren de Rüppels gieren druk bezig met eten. De vriendelijke beheerders van het park hadden een kalfs-karkas in het hok gelegd en de gieren waren druk bezig dat aan stukken te scheuren. Allemaal om de gieren een zo natuurlijk mogelijk habitat te bieden natuurlijk. We konden de bebloede ribben en ruggengraat zien liggen en er werd geestdriftig vel van de schedel gescheurd. Ik was nog even bang dat de kinderen het eng zouden vinden, maar die waren nergens bang voor.

Mijn jongste dochter gaat nog van de glijbaan.
Mijn oudste dochter heeft de spanwijdte van een Sakervalk
Op weg naar buiten kwamen we nog langs een laatste voliere waar ook grote roofvogels werden gehouden en mijn hemel, die waren ook behoorlijk imposant nog. Enorm grote beesten, enorme snavels en enorme klauwen. En dan die felle ogen die alles zien.

Ik had een wafel, met hete kersen en koud ijs. Alleen de kersen zijn hier nog te zien. 
We sloten de dag af met een hapje eten in het parkrestaurant en toen reden we allemaal weer naar huis. Als jullie ooit nog eens in de Eifel vakantie vieren, mis dit park dan zeker niet. Het was imposant en leerzaam.

zaterdag 27 augustus 2016

Urlaub in Stadtkyll I - Stadtkyll

We zijn weer terug van vakantie! +Sander Hartogensis en ik zijn met de kinderen naar Stadtkyll in Duitsland gegaan. Voor het eerst zijn we met onze jongste dochter van 2 naar het buitenland gegaan! We zijn al eerder op vakantie geweest met haar, eerst een keer naar Zeeland en toen een keer naar Texel. Met een heel klein kindje blijf ik toch het liefst in eigen land. Maar ze is al 2, kan wat meer hebben en dit keer gingen we naar Stadtkyll.

Stadtkyll ligt in de Vulkaaneifel, een gebied dat vroeger flink wat vulkanische activiteit heeft gekend. En dat heeft zo zijn sporen achtergelaten. De omgeving was prachtig, heuvels, dalen, rotsachtige gronden. Dus we hebben veel gewandeld en van de omgeving genoten. In het verleden zijn Sander en ik ook wel eens in het Belgische deel van de Eifel geweest, in Stavelot, ook daar was het toen erg mooi.

Mijn oudste dochter is gek op Bollo

In Stadtkyll bevindt zich ook een Landal (uiteraard) vakantieparkje en daar hadden wij een huisje gehuurd. Het parkje was tegen een heuvel aan gebouwd. Onderaan waren de receptie, zwembad en speeltuin en wij woonden net niet aan de top van de heuvel. Dus we hebben de afgelopen 11 dagen flink op en neer gelopen en aan onze beenspieren gewerkt. Het huisje was klein maar fijn met 3 slaapkamers. En dat zullen we van nu af aan wel nodig hebben, onze jongste dochter zal dit jaar voor het laatst in een campingbedje passen.
Het parkje was ook weer van alle gemakken voorzien, wat heerlijk was. De afstand tussen onze kinderen is nog erg groot. De meeste dagen deed onze jongste dochter nog een slaapje en dan konden Sander of ik thuisblijven met de peuter, terwijl de oudere kinderen ook nog iets leuks te doen hadden.

Heuvelop, heuvelaf, zo krijg je sterke spieren.
We waren dit keer ook wat langer met vakantie. In eerdere jaren gingen we iedere keer een week op pad en een week thuis vakantie vieren (met leuke uitstapjes). Maar de grote kinderen wilden dit keer langer weg. Sander en ik hadden maar twee weken vakantie (we willen graag ook in mei en met kerst wat vrij). En ik vind het niet zo fijn om meteen uit mijn werk in de auto te springen. Dus we zijn niet 14 dagen, maar 11 dagen weg geweest, van maandag tot en met de vrijdag de week erna. Het weekeinde ervoor en erna konden we ons dan nog even voorbereiden op de vakantie (en op de start van het nieuwe schooljaar).

Maar we zijn natuurlijk niet alleen op het parkje gebleven, we hebben nog veel meer gedaan in de omgeving! Lees daar de komende dagen meer over.

zondag 7 augustus 2016

Pendragon XXXVIII - De Slag bij Netley Marsh

We beginnen met het opruimen van de chaos nadat de Saksen uit Wessex onder leiding van Bieda en Maegla, zonen van Koning Port van Wessex hebben huisgehouden in Salisbury, terwijl de ridders van Salisbury druk bezig waren met de bevrijding van Londen. Landgoederen zijn ingenomen en vernield, hoe zullen de ridders de winter doorkomen? En wat staat hen daarna te wachten?

Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Brikus van Steeple Langford
Caulas van Devon
Dafy van Berwick St. James
Ebel van Burcombe
Ignaeus van Broughton

Winterphase 507/ 508

De vorige keer hebben we 507 niet afgesloten met een Winterphase, dus dat doen we nu als nog.

Sir Ebel, Sir Dafy en Sir Caulas waren na de Slag bij Londen nog voldoende in staat om terug te reizen naar Salisbury. Sir Brikus en Sir Ignaeus waren in de slag te zeer verwond om nog te kunnen reizen. Aangekomen in Salisbury zagen zij dat hu n thuis werd geplunderd door de Saksen uit Wessex. Broughton werd snel bevrijd en in Burcombe en Tisbury zijn alleen vernielingen aangericht. Maar nu komt men er pas achter wat er in Steeple Langford en in Berwick St. James gebeurd is.

In Steeple Langford heeft een magische kracht ervoor gezorgd dat er allemaal doornstruiken om het landgoed heen groeiden. En het zijn nog behoorlijk agressieve doornstruiken ook nog. Saksische krijgers hangen dood tussen de doorns, gruwelijk doorboord. Er zijn zelfs mannen die gewurgd zijn door de uitlopers van de doornstruiken. Sir Brikus ziet voorlopig geen manier om deze doornstruiken te verwijderen. Hij vermoedt dat dit de magie van zijn moeder Taxus is geweest. Zij is tenslotte zijn moeder en inmiddels weer getrouwd met een neef van hem.



De Saksen bij Steeple Langford
The Briar Wood van Edward Burne - Jones

In Berwick St. James is de situatie is gecompliceerder. Gladys van Ticehurst, de Saksische weduwe van Garnish van Burcombe St. James, die een tijdlang in Sussex woonde, heeft Berwick St. James ingenomen. Zij zegt meer recht te hebben op de landgoederen dan een bastaard en dat zij de landgoederen zal beheren voor de familie Berwick St. James. Olivia, de vrouw van Dafy is met hun zoon Harley gevlucht naar een nabijgelegen landgoed van een bevriende ridder.

Verder baart Cygna alweer een zoon aan Sir Caulas, ze noemen hem Pellandres. Clara, de oudste dochter van Sir Caulas en zijn eerste vrouw Elaine (de hoer van Tisbury) maakt om de een of andere onduidelijke reden Koning Nanteleod boos. Sir Caulas gaf toch al nooit veel om Elaine en Clara lijkt erg op haar. Hij heeft weinig zin om te achterhalen wat het probleem precies is, kiest voor zijn heer en stuurt Clara naar een klooster ergens in Iers grondgebied, Iona. Uit het oog, uit het hart. (Love family fail, Loyalty Lord succes)

Sir Ignaeus krijgt een zoon, Augustus, bij zijn vrouw Ballinette. Verder doen ook geruchten de ronde dat Miffy, de voormalige minnares van Sir Ignaeus heult met de Saksen. Hij is hier erg boos over, maar laat dit zijn gevoel voor rechtvaardigheid niet overheersen (Hate Saxons succes, Just Succes). Hij straft haar door haar niet langer hofdame te laten zijn voor Ballinette. Voortaan is Miffy niets meer dan een dienstmeid in het huishouden van Broughton.

Sir Ebel krijgt een meisje, maar door alle zorgen tijdens de plunderingen van Salisbury, is het een wat ongezond kind. Sir Ebel realiseert zich dat zijn nichtje, Evalina van Burcombe, dochter van Sir Eliot, inmiddels 15 is. Hoog tijd om haar uit te huwelijken. Hij regelt een huwelijk met Aloysius Livius van Broughton, die inmiddels 18 is. Hij is een neef van Ignaeus.
Ondertussen wil zijn jongere broer Elias niet langer ridder zijn. Hij wordt kok. Niet verwonderlijk, Elias woonde met zijn vrouw Bene in Berwick St. James. Dat hebben zij halsoverkop moeten verlaten toen Gladys van Ticehurst met haar Saksische ridders Berwick St. James innam. Hij moest toch voor zijn familie zorgen en is Kok geworden in andermans huishouden.

Sir Dafy krijgt ook een meisje bij zijn vrouw Olivia, en ook dit is een wat ongezond kind. En de ziektes slaan Berwick St. James niet over. Door de vreselijke zomer heeft Godfried, zoon van Elias en Bene, de pokken gekregen. Gelukkig heeft hij vreselijke ziekte afgeschud, maar hij is voor het leven aangetast met een pokdalig gezicht.

Sir Brikus krijgt ook een meisje en noemt haar Buxus, naar zijn Elfse moeder. Maar in Steeple Langford broeien de problemen. Taxus, zijn andere Elfse moeder (Elfen houden dat niet zo bij) ontwikkelt een groeiende haat (Hate Brikus 9) voor Brikus. Ongetwijfeld komt dat omdat hij Sint Helen van de Bronnen heeft aangeroepen toen hij stervend op het Slagveld bij Londen lag. Daarmee verloochende hij natuurlijk al zijn banden met de Elfse wereld. Daarnaast was hij er niet toen Steeple Langford werd aangevallen en zijn moeder in moest grijpen om iedereen van het huishouden veilig te bewaren voor de Barbaarse Saksen.
Die Elfen blijven onbetrouwbaar.

Lente 508, Salisbury

Koning Nanteleod hoort dat de Saksen zich weer verzamelen in Wessex. Hij roept zijn Graven op om hun manschappen te verzamelen in Sarum. Vanuit daar zullen zij optrekken tegen de Saksen en bloedig wraak nemen op de plundering van Salisbury. Sir Caulas, Earl van Devon en Sir Robert, Earl van Salisbury geven natuurlijk gehoor aan deze oproep en verzamelen hun troepen. 
Nadat iedereen gearriveerd is, trekt Koning Nanteleod op naar Wessex om de Saksen daar een lesje te leren. Deze Saksen hebben zich weer verzameld onder de banier van Koning Port van Portsmouth. Sir Caulas kan dit niet begrijpen, slechts 3 jaar geleden is Koning Port nog gevangen genomen door Sir Robert en zijn ridders, tijdens de Slag bij Levcomagus. Koning Nanteleod legt uit dat de onderdanen van Koning Port een losgeld hebben betaald en dat hij Koning Port weer heeft laten gaan. 

Juni 508, Netley Marsh

De troepen van Koning Nanteleod treffen de troepen van Koning Port bij Netley Marsh. De legers zijn enorm. Koning Nanteleod heeft meer dan 8.000 manschappen op de been weten te brengen. Maar Koning Port heeft een alliantie gesloten met Koning AElle van Sussex. En zij hebben huurlingen uit Cornwall en het Continent weten te vinden.

Koning Port van Wessex
AElle
Bretwalda van Sussex















De legerleiders stellen hun troepen op en beide ervaren koningen maken goed gebruik van de voordelen die het terrein hen biedt. (Koning Nanteleod Battle Succes, Koning Port Battle Succes). De ridders maken zich ook op voor het gevecht. Een voor een laten zij zich inspireren door hun liefde voor hun vaderland (Passion Salisbury Succes). Alleen Sir Caulas heeft moeite om zich volledig in te zetten, nu hij weet dat deze strijd alleen plaatsvindt omdat zijn Koning zo dom was om een Saksische Koning de vrijheid terug te geven (Loyaly Lord fail).

Ronde 1
De ridders Ebel, Ignaeus en Brikus stormen met de Eerste Aanval (First Charge) met hun paarden en lansen naar voren. Zij treffen meteen een elite-eenheid van Heorthgeneats, onder leiding van een Berserker. Sir Ebel voelt zich erg dapper en valt de Berserker aan, maar hij gaat neer onder de enorme bijl van de Berserker, bewusteloos blijft hij op de grond liggen.
Sir Brikus vergaat het beter, hij weet een Heorthgeneat te verslaan en gevangen te nemen voor losgeld. En Sir Igneaus slaat zo hard om zich heen dat hij een heorthgeneat reduceert tot rode mist.

Ronde 2
Sir Dafy bemoeit zich nu ook met het gevecht. Sir Dafy slaat de Berserker dood die bijna Sir Ebel doodde.
Sir Igneaus weet nog een andere Berserker te verslaan. Sir Brikus vecht met een Heorthgeneat maar dit keer gaat het minder goed en is het Brikus die bewusteloos geslagen wordt en gevangen genomen wordt. Het ziet er nu al somber uit voor de ridders.

Ronde 3
Sir Dafy en Sir Ignaeus komen nu tegenover Heorthgeneats te staan die te paard zijn! Dit maakt deze troepen alleen nog maar gevaarlijker! Maar de ridders kennen geen angst. Ignaeus weet zijn tegenstander te doden, terwijl Dafy juist een krijgsgevangene maakt.

Ronde 4
Er lijkt maar geen einde te komen aan de elite-troepen van de Saksen. Weer staan de ridders tegenover een stel Heorthgeneats met een Berserker als aanvoerder. Sir Ignaeus toont geen angst en gaat de Berserker kapitein van deze groep te lijf en weet hem te verslaan. Sir Dafy stort zich op een Heorthgeneat, maar wordt bewusteloos geslagen en gevangen genomen.
Vanaf de achterste linies zag Sir Caulas dit allemaal gebeuren en nu hij een voor een zijn vrienden neer ziet gaan, voelt hij zich gedwongen om hen bij te staan en het tij te keren.

Ronde 5
Sir Ignaeus en Sir Caulas strijden weer tegen een stel Heorthgeneats. Sir Igneaus weet zijn tegenstander te doden, terwijl Sir Caulas zijn tegenstander gevangen weet te nemen.

Ronde 6
Eindelijk lijkt de strijd wat minder heftig te worden. De ridders staan nu tegenover een stel eenvoudige voetsoldaten. Sir Ignaeus verandert zijn tegenstander in rode mist, terwijl Sir Caulas iets langer de tijd neemt om de Saksische krijger in mootjes te hakken.
Maar terwijl de ridders uit Salisbury in het heetst van de strijd een steeds smallere falanx worden, zijn er een aantal Saksische troepen te paard die een lage uitval doen naar het hart van het Britse leger. Zij vallen direct Koning Nanteleod aan, die leiding geeft aan het leger.


Nanteleod, Koning van Escavalon


Ronde 7
Koning Nanteleod valt! Hij sterft op het slagveld en zijn banier wordt ingenomen! Sir Ignaeus en Sir Caulas merken niet wat er gaande is, want zij strijden nog steeds tegen een stel Ceorls.
De rest van het Britse leger heeft wel door wat er gaande is. Zij geven de moed op en trekken zich terug.

Ronde 8
Sir Caulas is niet gek en ziet dat deze strijd een verloren zaak is, hij trekt zich terug (Valorous Fail, Battle Succes). Maar Sir Robert wil juist verder met de strijd (Battle fail). Sir Ignaeur probeert hem hier van te weerhouden, maar zijn argumenten vallen op dove oren (Orate fail). Zowel Sir Igenaeus en Sir Robert moeten nu strijd leveren tegen Berserkers, wat zij wonderwel overleven.

Ronde 9
Er zijn nauwelijks nog Saksische strijders op het strijdveld, zij achtervolgen allemaal de vluchtende Britten. Maar Sir Igneaus moet wel strijd leveren met een paar zeer opgewekte Ceorls. Na een lange dag gestreden te hebben, moet hij nu toch zijn meerdere erkennen in deze Saksen. Hij wordt neergeslagen en gevangen genomen. Sir Robert daarentegen blijft verder strijden, tot hij uiteindelijk van een afstand gedood wordt door Saksische pijlen.


Sir Robert is niet meer. 

Dit was een hevig gevecht een groot verlies voor de Britten. Nanteleod, Koning van Escavalon was de laatste jaren met een enorme opmars bezig. Hij verenigde grote delen van Wales onder zijn regering. Hij huwde Morgaine en kreeg daarmee het Hertogdom Cornwall in zijn bezit. Sir Robert, van Salisbury zwoor trouw aan hem en daarmee kreeg hij Salisbury ook in bezit.
En nu is dat allemaal voorbij. Geen Koning meer in Escavalon, Cornwall of Salisbury. Geen Hertog in Salisbury en de grootste ridders van de recente tijd zijn bijna allemaal gevangen genomen door de Saksen van Wessex en Sussex. 

Was er maar een groot koning onder wiens banier we ons allemaal konden verzamelen!