Eindelijk, de laatste aflevering van Pendragon. Na 10 jaar en 6 maanden zijn we eindelijk helemaal door the Great Pendragon Campaign heen gespeeld. En het eindigt natuurlijk allemaal in de Slag bij Camlann, waar de bloem der ridderlijkheid (en de wortel en de tak) zal sterven.
Voor deze aflevering ben ik meer dan 10 jaar aan blogposts doorgegaan, op zoek naar dramatische aanknopingspunten voor deze slag. Hopelijk heb ik er een paar gevonden. Verder heb ik ook het Book of Armies erbij gepakt, voor wat inspiratie voor deze laatste slag.
Pendragon paginaGeschiedenis van LogresBenno van Steeple LangfordEliot de Jongere van BurcombeRomulus Livius van Broughton
Old Sarum, vroege lente 565
De ridders Romulus, Benno en Eliot komen somber bijeen. De afgelopen jaren werd duidelijk dat er vele spanningen in het rijk van Hoge Koning Arthur waren. Er was zelfs een samenzwering gaande tussen Vrouwe Morgaine van Cornwall, de zuster van de Hoge Koning en Cwene Guinevere van Kent, om het koninkrijk van Hoge Koning Arthur ten val te brengen (
de volledige omvang werd pas duidelijk in 561). De ridders hadden gehoopt dat met het organiseren van twee huwelijken voor de laatste overlevende kinderen de Hoge Koning (
in 563 en
564), de samenzwering gestopt kon worden, en de spanningen weggenomen. Maar het lijkt alleen maar erger te zijn geworden.
 |
| Hoge Koning Arthur Pendragon |
In het noorden verzamelde Mordred, Prins van Lothian, incestueuze bastaard van Vrouwe Morgaine en haar half-broer Hoge Koning Arthur, een leger van ontevreden ridders uit Lothian en Orkney, ambitieuze Saksen, de wraakzuchtige Koning Cador van Cornwall en allerlei andere ontevreden types. Maar de ridders hebben ook niet stil gezeten.
Sir Benno heeft een rondrit door Europa gemaakt om daar allerlei andere ridders ook over te halen om steun aan Hoge Koning Arthur Pendragon te verlenen. En aangezien hij zo beroemd is, kwam hij binnen bij ieder hof. Zo was hij aan het Keizerlijk Hof Byzantium, waar hij vroeg om hulp. De Byzantijnen zeiden toe een delegatie te sturen, maar aangezien Hoge Koning Arthur zich
in 524 verloofde met een Byzantijnse Prinses en
een jaar later toch huwde met Prinses Ysolde van Kent, laten zij in het midden aan wiens kant zij zullen strijden.
Verder ging Sir Benno ook langs bij de woeste Zazamancs, het land waar zijn schoonzoon Palomides vandaan komt.
In 544 huwelijkte hij zijn dochter Bethan uit aan Palomides. Deze Zazamancs rijden niet op paarden, maar op een of ander enorm dier, met een dikke bult. Verder gebruiken zij daarbij ook de moderne kruisbogen. In Bretagne
regeert Koning Conan van Douarnenez nog steeds. Hij is natuurlijk een zoon van Caulas van Tisbury,
de Eerste Ridder die trouw zwoor aan Koning Arthur en een vroegere Earl van Salisbury. Zijn familie is nog steeds Earl in Salisbury en hij stond Hoge Koning Arthur natuurlijk bij, tijdens de Slag van Parijs in 536. Ook hij komt graag naar Brittannië.
 |
Sir Conan
Koning van Benwick |
Sir Romulus herinnert zich een Olifant. Het kan geen definitieve slag om het lot van een koninkrijk zijn, zonder dat er een Olifant bij is. Bovendien voert hij een Olifant in zijn Wapen.
In 533 nam zijn oudere broer Marcus, samen met Sir Benno deel aan een toernooi in Parijs, ter ere van het huwelijk van Elyzabel en Prins Philip van de Franken. Sir Benno won dat toernooi en sindsdien verblijft de Olifant in een tuin in Parijs. Het dier is natuurlijk hoogbejaard inmiddels, maar zal nog steeds indruk maken op het slagveld. Hij laat het dier naar Britannië komen.
Sir Eliot realiseert zich dat Ierse troepen geen loyaliteit hebben naar Hoge Koning Arthur of Prins Mordred. Hij besluit ze gewoon maar om te kopen. De Ieren verschijnen misschien wel op het slagveld, maar zullen niet strijden tegen de troepen van de Hoge Koning. Hopelijk heeft hij hen voldoende betaald.
Camelot, Lente 565
De troepen verzamelen en Hoge Koning Arthur Pendragon trekt met zijn enorme leger naar het noorden, om daar slag te leveren met zijn zoon en veel van zijn familieleden. Hoe zal dit aflopen.
Terwijl de ridders naar het noorden reizen, zien zij veel oude bekenden. Zij zien de banier van Sir Barrius van Marshfield Manor, maar ook die van Sir Marrok en Sir Courtauld de Ganis. Sir Barrius had een jonge zoon, zou deze ook deelnemen aan deze Slag? Iedereen is op komen dagen voor deze strijd. Wie zal er aan het einde van het jaar weer terug naar huis keren?
Hoge Koning Arthur Pendragon blijft streven naar een vreedzame oplossing en hij stuurt zijn oudste en meest vertrouwde adviseurs, Sir Lucan de Butler en Sir Bedivere vooruit om te kijken of het nog mogelijk is om te onderhandelen met Prinse Mordred. Er moet toch een oplossing zijn voor dit conflict? Wanneer Hoge Koning Arthur Pendragon zijn kamp opslaat in de buurt van Camlann, keren de ambassadeurs terug, met goed nieuws. Mordred wil onderhandelen over vrede!
Sir Romulus, Sir Benno en Sir Eliot geloven er niets van. Sir Mordred is zijn titel niet waardig en is een gehaaide slang. Hij doet dit ongetwijfeld alleen om tijd te rekken. Hij wacht waarschijnlijk op meer troepen van het continent, die nog niet gearriveerd zijn. Of hij wil nu een paar jaar vrede, om zijn troepenmacht nog verder op te bouwen, en over een paar jaar alsnog weer aan te vallen. Hoge Koning Arthur neemt hun zorgen serieus, maar het kan ook geen kwaad om aan te horen wat de voorstellen van de verrader zijn.
Hoge Koning Arthur besluit om samen met 14 van zijn getrouwen naar de onderhandelingstafel te gaan. Sir Mordred zal daar ook aanwezig zijn. Sir Benno heeft de leiding over een deel van het leger van de Hoge Koning en hij blijft achter. Ook Sir Romulus en Sir Eliot blijven liever bij het leger. Zij verwachten ieder moment problemen.
 |
| Cyning Ælle van Deira |
 |
| Cyning Caewlin van de Gewissie |
 |
| Byzantium |
Aan de andere kant van de vlakte van Camlann staat het leger van Sir Mordred opgesteld. De ridders bekijken de banieren en zien veel dat hen zorgen baart. Zij zien de banier van Byzantium. De missie van Sir Benno was dus deels geslaagd, de Byzantijnen zijn gekomen... Verder zien zij ook de banieren van twee kleine Saksische groepen, de Gewissie en Deira. Cyning Caewlin is afgegleden tot de status van een pauper, geen wonder dat hij als huurling opduikt in het leger van Sir Mordred. Ook zien ze de banier van Cyning Ælle van Deira.
 |
| Sir Brut sans Pitie |
De witte zwaan van Vrouwe Morgaine of de gouden Leeuw van Cwene Guinevere zijn gelukkig nergens te zien. Kennelijk hebben zij zich teruggetrokken uit deze samenzwering. Of wachten zij ergens met versterkingen achter een heuveltop? Wel zien zij de banier van Sir Brut sans Pitie, een roofridder van de statuur van Sir Turquine,
voor hij Vrouwe Ygritte leerde kennen.
De ridders houden van een afstandje de besprekingen in de gaten. Er is een paviljoen opgericht. Hoge Koning Arthur zit met Sir Lucan en Sir Bedivere aan een tafel. Aan de andere kant van de tafel zitten Prins Mordred, Koning Gawain van Lothian en Orkney en Koning Cador van Cornwall. Daaromheen staan aan beide kanten nog 12 ridders. Iedereen houdt elkaar scherp in de gaten. Sir Romulus vermoedt nu dat het Koning Gawain van Lothian is, die achter deze vredesbesprekingen zit. Hij is tenslotte een neef van de Hoge Koning en al jaren zijn zij trouwe vrienden. Sir Mordred kan zijn steun niet verliezen.
Maar dan! Er lijkt commotie te ontstaan. Een ridder trekt zijn zwaard, kreten van "Verraad! Verraad!" schallen over het veld. De legers worden onrustig. De besprekingen worden abrupt afgebroken en zowel Sir Mordred als Hoge Koning Arthur en hun gevolg rennen naar hun paarden en galopperen terug naar hun posities. Het leger onder bevel van Hoge Koning Arthur wacht dat niet af, maar zet de aanval in. Sir Benno blijft niet achter en maant zijn troepen om ook aan te vallen. De Slag bij Camlann is begonnen.
De Slag bij Camlann - de morgen
Ronde 1:
Sir Benno, Sir Eliot en Sir Romulus stormen naar voren om een First Charge uit te voeren. Sir Benno en Sir Eliot laten zich hierbij inspireren door hun liefde voor hun land en hun eergevoel (een crit voor sir Benno, wat nog belangrijk wordt, en een succes voor Sir Eliot). Sir Romulus laat zich niet inspireren door zijn passies. Dat loopt voor de wat rationeel ingestelde leden van Livius familie altijd verkeerd af.
De chaos is enorm, van ordentelijke opstelling is geen sprake meer. De legerleiders proberen nog steeds terug te keren naar hun eigen eenheden.
De ridders komen tegenover
Franse Milites te staan, deze huurlingen te paard kennen geen eer. Sir Benno en Sir Romulus verslaan hun tegenstanders met gemak, maar Sir Eliot raakt verwikkeld in een gevecht en raakt gescheiden van zijn eenheid.
Ronde 2:
De orde op het slagveld wordt enigszins hersteld. Commando's van de verschillende legerleiders galmen over het veld.
Sir Benno en Sir Romulus komen tegen over een bende Screaming Warriors te staan. Deze vormen maar weinig uitdaging en de ridders strijden verder. Sir Eliot krijgt een beetje schade van een stoot van een zwaard, maar heeft nu tenminste wel zijn vrienden weer ingehaald.
Ronde 3:
Sir Benno, Sir Romulus en Sir Eliot staan nu tegenover een stel Franse ridders te paard. Zonder veel problemen reduceert Sir Benno zijn tegenstanders tot rode mist. Sir Romulus werpt ook zijn tegenstanders op de grond. Sir Eliot doet een klein beetje schade, maar weet dit keer wel bij zijn eenheid te blijven.
De ridders kijken om zich heen. Waar is Sir Mordred? Als zij hem uit kunnen schakelen, zou deze slag wel eens heel snel voorbij kunnen zijn. Maar in de chaos van de een en weer strijdende groepen en het geschreeuw, zien zij hem niet.
Ronde 4:
Sir Benno, Sir Romulus en Sir Eliot komen tegenover een stel voetsoldaten te staan. Deze kunnen nauwelijks op hun benen staan en zijn duidelijk dronken. De ridders hebben geen idee wat dit gajes op het slagveld doet, maar na een charge met de paarden, maakt het ook niet meer uit.
Ronde 5:
De ridders komen tegenover Ierse krijgers te staan. Heeft het plan van Sir Eliot gewerkt, zullen deze krijgers het geld aanpakken en het strijdperk verlaten? Sir Eliot trekt betekenisvol aan zijn oorlel. De leider van de Ierse groep doet dat ook. Zij rennen tussen de paarden door en verlaten het slagveld.
Ronde 6:
De Ierse krijgers vermijden was misschien makkelijk, maar nu staan de ridders tegenover de Uniformed Footmen. Deze zijn duidelijk in wat betere conditie dan de dronken footmen. Maar het maakt niet uit, ook deze krijgers worden gedood.
Ronde 7:
De ridders staan tegenover Flashy Warriors. Deze kunnen nog flink wat schade uitdelen en weten zelfs Sir Benno te verwonden. De eenheid weet bij elkaar te blijven.
Ronde 8:
Nu staan de ridders eindelijk tegenover een vijand van formaat, ridders die de goede zaak verraden hebben en zich hebben ingelaten met Sir Mordred! Deze ridders hebben een diepe haat voor ridders die Hoge Koning Arthur trouw gebleven zijn. Deze ridders laten zich ook inspireren door hun haat voor alles uit Logres.
 |
| Sir Petipase van Winchelsea |
 |
| Sir Colgrevance |
Ook Sir Romulus vindt dat hij deze ridders moet uitschakelen, wegens hun verraad aan zijn Koning. Maar hij vraagt zich af waar hij het allemaal voor doet (fail passion Loyalty emperor, hij had gelijk, passions lopen nooit goed af voor Livius).
Sir Benno raakt gewond wanneer hij strijd levert met een van deze ridders, net als Sir Eliot, maar beiden weten deze valse ridders achter zich te laten.
Sir Romulus heeft het zwaar, als hij strijd moet leveren met deze ridders en ondertussen twijfelt aan het doel in zijn leven. Hij levert strijd met twee ridders tegelijk en moet klap na klap incasseren, af en toe weet hij nog vreselijke schade te doen. Hij besluit de ridders uit te dagen, met scherpe woorden. Zij zijn al een tijd op hem in aan het hakken, maar hij is nog steeds niet dood (Orate succes). Dit brengt de ridders tot grote woede en nu slaan zij Sir Romulus dan eindelijk dood.
Sir Benno en Sir Eliot hebben nu pas door dat Sir Romulus niet meer bij hen is. Zij wenden hun paarden en zien nog net hoe Sir Romulus neergaat onder de zwaarden van de verraderlijke ridders. Sir Benno besluit bloedig wraak te nemen. Deze valse ridders bevloeien al snel de grond met hun bloed!
De Slag bij Camlann - de middag
Het is nu het midden van de dag en de beide legers hergroeperen enigszins. De ridders maken gebruik van de gelegenheid om elkaars wonden te verbinden (First Aid successen). Het helpt een beetje, en zij kunnen de strijd weer aan.
De ridders horen de schorre stem van Honoria Livius van Broughton over het slagveld schallen. Zij roept Arianrhod aan, om steun voor de Britten in deze zware slag.
Honoria is sinds de dood van Vrouwe Edna van Burcombe Hogepriesteres van Arianrhod en uiteraard zorgt zij er met haar covens van priesteressen voor dat het leger van Hoge Koning Arthur alle mogelijke steun krijgt. Zou zij al weten dat haar vader gevallen is in de slag? Maar de ridders, die goed luisteren horen ook het gekrijs van de offers die Saksische heksen brengen aan hun wrede goden, om zo de zegen in de strijd te ontvangen.
De Magische Krachten zijn aanwezig op het slagveld. Soms lijken de grassen en de planten ook naar de strijders te grijpen. Wolken kolken door de hemel en de bliksem kan ieder moment op de strijdende partijen neerbeuken.
Ronde 1:
Sir Gaius Livius van Broughton neemt nu de mantel van leiderschap op. Hij is
de jongere broer van Sir Romulus Livius. Hij berijdt de Olifant die zijn broer uit Parijs heeft laten komen. Vanaf grote hoogte prikt hij met een speer naar vijanden, terwijl een
Mahout de Olifant bestuurt.
De ridders komen, samen met Gaius te Olifant tegenover een stel
Swan Maidens te staan. Zij haten alle mannen.
Sir Benno: "Aha, hier zijn de Deense Lesbiënnes!"
Sir Benno levert strijd met de Swan Maidens. Daarna vallen de Swan Maidens de Olifant aan, aangezien ze niet bij Sir Gaius kunnen komen. De Olifant raakt gewond en wordt wild. Het beest begint te rennen en rent door de troepen van Hoge Koning Arthur heen. Terwijl de Olifant wegdendert, valt Sir Gaius van zijn hoge positie en raakt ernstig gewond.
Sir Eliot valt terug op de techniek van Battle - Flirting, die zijn familie al vele malen goed geholpen heeft. Hij flirt met de Swan Maidens, die dit totaal niet verwachten, en niet weten hoe ze moeten reageren. Ze laten hem passeren.
Ronde 2:
Sir Benno en Sir Eliot komen tegenover de vervaarlijke
Klibanarii te staan, de Byzantijnse Cavalerie. Zij zien dat deze strijders van achteren niet goed geharnast zijn, bovendien rijden zij in een zeer dichte formatie. Sir Benno en Sir Eliot maken een omtrekkende beweging en proberen deze vreemde krijgers van achteren aan te vallen. Niet heel eervol, maar dat doet er nu wat minder toe.
Sir Eliot doodt een Klibanarii en Sir Gaius probeert zich te voet weer bij zijn eenheid te voegen.
Ronde 3:
De Huurlingen waar Sir Benno en Sir Eliot nu tegenover staan, zijn echt niet goed genoeg voor doorgewinterde ridders.
Sir Gaius zit in de problemen. Hij is te voet tussen de Swan Maidens terecht gekomen. Maar de woedende Olifant is nog steeds niet onder controle van de Mahout en keert om en dendert weer door de eenheid van de Swan Maidens heen. Sir Gaius weet zich vast te klampen aan het tuigage van de Olifant en er bovenop te klimmen. De Olifant dendert verder in de richting van de troepen van Sir Mordred. Sir Gaius besluit het nuttige met het aangename te verenigen.
Ronde 4:
Weer Ierse Huurlingen. Sir Eliot heeft ze allemaal omgekocht. Hij verwijst deze huurlingen naar de Swan Maidens en zelf rijden de ridders door, achter de nog steeds voortdenderende Olifant aan.
Ronde 5:
De ridders staan nu tegenover professionele infanterie. Deze weten de Olifant verder te verwonden! Maar verder zijn zij geen uitdaging voor de ridders.
Ronde 6:
De Olifant dendert verder. Dit keer probeert hij door een groepje Badder Berserkers heen te ploegen. Deze waanzinnige krijgers slaan met hun bijl naar alles en iedereen in de buurt. Als zij de ridders zien worden ze helemaal woest! (passion hate knights)
Maar de ridders zijn ook niet voor een kleintje vervaard. Sir Eliot slaat de eerste Badder Berserker meteen dood. Ook Gaius prikt vanaf zijn hoge positie een Berserker dood. Maar een andere Berserker weet met zijn bijl uit te halen en een been van de Olifant af te hakken. Het enorme bloedverlies zorgt voor de dood van de Olifant. Hij stort ter aarde. De Berserker kan nog net op tijd wegspringen van het vallende lichaam van de Olifant, maar Sir Gaius niet (DEX fail). Hij komt klem te zitten onder het lichaam van de Olifant. De Berserker grijpt zijn kans en doodt Sir Gaius.
 |
| Sir Gaius Livius van Broughton |
De Goden zijn niet gespeend van ironie. Sir Gaius wordt gedood door zijn eigen heraldisch wapen. Sir Benno en Sir Eliot kijken geschokt toe.
Ronde 7:
Sir Ignaeus Livius van Broughton (
geboren in 522) neemt de mantel van leiderschap van de familie Livius. Sir Ignaeus
is het kind van Sir Aloysius Livius van Broughton (
geboren in 490) en Vrouwe Evalina van Burcombe, een vooraanstaand vrouwelijke ridder.
 |
| Sir Ignaeus Livius van Broughton |
Dit keer staan de ridders weer tegenover andere Britse ridders, die de zaak van Hoge Koning Arthur Pendragon verraden hebben, en hun lot hebben verbonden aan dat van Sir Mordred. Voor Sir Benno is dit een extra grote klap, wanneer hij ziet dat een familielid van hem ook is overgelopen. Het is Sir Brynmor (
geboren in 510), een bastaardzoon van Vrouwe Morgaine (en Sir Brikus, de
zoon van de oorspronkelijke Sir Benno en Taxus de Faerie, maar dat weten niet veel mensen). Hij is daarmee een kleinzoon van de oorspronkelijke Sir Benno en een verre neef van de huidige Sir Benno. Een andere ridder, die zij onmiddellijk herkennen was Sir Guaire, die voor zijn
misdaden jegens Sir Marrok door Hoge Koning Arthur verbannen werd van Camelot.
 |
| Sir Brynmor van Cornwall |
 |
| Sir Guaire |
Sir Benno wordt woest als hij ziet dat een familielid zich zo tegen Hoge Koning Arthur keert. Hij begint een scheldkannonade en vraagt Sir Brynmor waar hij in hemelsnaam denkt dat hij mee bezig is! Sir Brynmor laat zich echter niet uit het veld slaan. Hij zegt dat hij als bastaard nooit ergens aanspraak op zal kunnen maken. En als Uther niet zijn (maternale) grootvader had gedood, dan had hij een goede kans gemaakt om het hertogdom van Cornwall en had zijn moeder meer status en aanzien gehad. En Hoge Koning Arthur gaat het allemaal voor de wind.
De boze woorden van Brynmor weerhouden Sir Benno er niet van om de strijd aan te gaan. Na een paar houwen over en weer, doodt Sir Benno zijn verre neef Sir Brynmor. Dit is waar oorlog toe leidt, families komen tegenover elkaar te staan en nemen de wapens tegen elkaar op!
Sir Eliot doodt Sir Guaire. Sir Ignaeus heeft een zware strijd met een andere ridder, maar weet hem uiteindelijk te verslaan.
Ronde 8:
Weer komen de ridders tegenover andere strijdende ridders te paard te staan. En dit keer herkennen zij weer een schild. Het is Esdoorn,
de buitenechtelijke zoon van Prinses Rowena van Kent. Hij is een tijdje verzorgd door Vrouwe Edna. Maar
na haar dood en het
huwelijk van Sir Romulus en Prinses Rowena, werd hij opgenomen in het huishouden van Sir Romulus Livius van Broughton. Sir Ignaeus is onaangenaam verrast zijn geadopteerde achter-achterneef op het slagveld te treffen. Bovendien is Esdoorn nog maar 20 jaar oud, veel te jong voor een strijd als deze.
 |
Sir Esdoorn
Bastaard van Kent |
De strijd tussen Sir Ignaeus en Sir Esdoorn ontbrandt en het is een felle strijd. Maar Sir Ignaeus is al eerder vreselijk verwond geraakt in de strijd met de verraderlijke ridders. Hij delft al snel het onderspit! Wanneer Sir Ignaeus stervend op de grond ligt, roept hij
Sinte Helen van de Bronnen aan, een beschermheilige voor zijn familie, sinds zijn naamgenoot en achter-oudoom Sir Ignaeus strijd leverde met
de Duivel Gorboduc (in 506). Maar hij vraagt niet om zijn leven of om bescherming. Hij vraagt om genade voor zijn familielid Esdoorn, dat hij tot inkeer mag komen en zijn leven mag beteren. De laatste straal van de ondergaande zon raakt Sir Ignaeus en zijn harnas begint te gloeien in het licht. Sir Esdoorn is diep geraakt door deze woorden van zijn stervende achterneef en hij ziet in dat hij zich heeft ingelaten met de verkeerde partij, tegen zijn eigen moeder, zijn adoptievader en de familie van zijn adoptiemoeder.
Sir Esdoorn: "Waar is mijn adoptievader?"
Sir Benno: "Tweehonderd meter terug, in de modder."
De nacht valt over het slagveld.
De Slag bij Camlann - Nacht
De ridders proberen weer te hergroeperen, maar in het duister is dat lastig. Van enige coherente strategie is inmiddels geen sprake meer. Overal zijn de kreten van de gewonde soldaten te horen. De ridders verbinden nogmaals hun wonden. Zij willen op zoek naar Sir Mordred, om hem dan definitief te de wereld uit te helpen.
Ronde 1:
De ridders komen andere vooraanstaande ridders tegen (de rest is al dood!). Sir Benno trekt ten strijde tegen Sir Gaheris van Lothian. Deze twee beroemde ridders staan eindelijk tegenover elkaar. Na een vreselijke uitwisseling van klappen zakt Sir Gaheris uiteindelijk bewusteloos in de aarde.
Sir Eliot staat tegenoverSir Gaheris' broer, Sir Gareth. En ook hier worden de meest vreselijke klappen uitgedeeld. Ook Sir Gareth zakt uiteindelijk bewusteloos in de modder van Camlann.
 |
| Sir Gaheris van Lothian |
 |
| Sir Gareth van Lothian |
Ronde 2:
De ridders trekken verder, op zoek naar vijanden om uit te schakelen. In het duister is het moeilijk te zien wie waar is. Dan vliegen er plots met een fluitend geluid en een alchemistische geur twee ijzeren kogels over de hoofden van Sir Benno en Sir Eliot. Sir Benno herkent de geur meteen,
het monsterlijke apparaat van Koning Cador van Cornwall. Kennelijk is het Koning Cador gelukt om kleinere versies van het apparaat te maken.
Het paard van Sir Benno slaat op hol van de vreemde geluiden en geuren. Sir Benno valt van zijn paard. Sir Eliot rijdt de
Cannoniers omver.
Ronde 3:
Sir Benno komt een stel
Byzantijnse Varangians tegen. Zij dragen dan wel Byzantijnse uitrusting, maar ze zien er toch verdomd Saksisch uit. Het maakt Benno niets uit. Hij doodt ze allemaal. Sir Eliot staat in het nachtelijk donker plots tegenover Koning Cador. De ridders staan op het punt om het tegen elkaar op te nemen. Koning Cador is zijn hele leven lang aan alle kanten dwars gezeten door deze kinkels uit Salisbury. Maar dan wordt hij overvallen door de nutteloosheid van dit gevecht (
Passion fumble). Hij kan zich nauwelijks verweren tegen Sir Eliot, die hem zonder veel moeite doodt.
En daarmee blijken ridders uit Salisbury wel bijzonder dodelijk voor het koningshuis van Cornwall.
In 500 doodde Sir Caulas "Prinsendoder" van Tisbury Prins Mark. En
later datzelfde jaar werd Koning Idris van Cornwall gedood door woeste huurlingen en Sir Cador verslagen door Sir Caulas en Sir Ignaeus.
 |
Sir Cador
Koning van Cornwall |
Ronde 4:
Sir Benno komt nu tegenover Koning Gawain van Lothian te staan, die de lichamen van zijn twee jongere broers in de modder ziet liggen. Er ontspint zich een ware titanenstrijd tussen deze twee oude ridders, die alle kneepjes van het vak kennen. Er is geen truc op het slagveld die ze niet eerder gezien en gebruikt hebben. Maar zij hebben er beiden ook een dag vol strijd opzitten en zijn beiden verzwakt. Uiteindelijk weet Sir Benno Sir Gawain bewusteloos te slaan. Maar Sir Benno is er niet veel beter aan toe. Ook hij zakt vermoeid in de modder en leunt tegen het lichaam van Gawain om overeind te blijven.
 |
Sir Gawain
Koning van Lothian en Orkney |
 |
Sir Benno
van Steeple Langford |
Ondertussen vecht Sir Eliot met Sir Brian of the Isles. Ze dachten dat Sir Brian definitief verslagen was nadat de ridders hem
in 559 bij Bristol misleidden een aanvielen. Maar zijn lichaam was nooit gevonden. Kennelijk is hij toch ontkomen en heeft hij zich bij de rest van het tuig aangesloten. Een hevig gevecht ontspint zich, de klappen met de zwaarden gaan over en weer. Maar uiteindelijk is het Sir Eliot die Sir Brian weet te doden. Maar zelf is hij er niet veel beter aan toe.
Ronde 5:
Sir Benno en Sir Eliot zijn er erg slecht aan toe. Zij bloeden uit vele wonden. Als zij nu nog een vijand tegenkomen, is het met hen gedaan. Als zij geen hulp krijgen, zullen zij waarschijnlijk het slagveld niet kunnen verlaten.
Dan horen zij paardenhoeven, die naderbij komen. In het licht van de maan zien zij een schild dat zij niet direct herkennen. De gele en blauwe banen lijken te verwijzen naar Salisbury. Maar zij zien ook de Olifant van Livius en de Leeuw van Cameliard. Dan realiseren zij zich dat het Sir Romulus de Jongere is (
geboren in 544), zoon van Sir Marcus en zijn Vrouwe Alys (
gehuwd in 543), die weer de dochter van Elgin de Jongere (
geboren in 487) was, die weer
de bastaardzoon van Sir Roderick van Salisbury was, en daarmee de aanleiding voor de
Rebellie van Salisbury in 503.
 |
Sir Romulus Livius de Jongere
van Broughton |
De jonge Romulus (nog maar 20 jaar) neemt ook deel aan de strijd en heeft het er deze dag aardig goed vanaf gebracht. Hij verbindt de wonden van de ridders en lapt hen zo goed mogelijk weer op. De ridders besluiten om de rest van de nacht maar af te wachten. Zo lang kan het niet meer duren voor het licht wordt, in het oosten wordt de hemel al grijs.
Ronde 6:
Sir Griogair verschijnt op het toneel. Hij ziet eruit alsof hij al meer dan een dag aan het vechten is met allerlei ridders. En nu ziet hij dan zijn halfbroer Benno. Sir Benno is de zoon van Sir Bradwen en zijn eerste vrouw, Antonia Livius van Broughton en Griogair is de bastaardzoon van Sir Bradwen en Morgawse van Lothian (
in 511). Pas
in 538 ontdekten zij hun bloedverwantschap.
 |
Sir Griogair
van Lothian |
 |
Sir Bradwen
van Steeple Langford |
Sir Griogair is woest op zijn halfbroer. Nu hij de kant van Hoge Koning Arthur gekozen heeft, zullen de plannen van Sir Mordred in het water vallen.
Met een zwaar gemoed trekt Sir Benno weer het zwaard tegen een familielid. En al snel ligt ook Sir Griogair dood in de modder van Camlann.
De Slag van Camlann - de volgende morgen
De zon komt op over een werkelijk gruwelijk schouwspel. Voor zover het oog rijkt, ligt het veld van Camlann bezaaid met lijken, dode paarden en kapotte oorlogsmachines. De kraaien cirkelen al in de lucht en langs de rand van het slagveld verschijnen de eerste plunderaars al. Sir Benno, Sir Eliot en Sir Romulus lijken de enige overlevenden te zijn.
De aandacht van de ridders wordt getrokken door gebeuk van metaal op metaal. Er zijn nog mensen aan het vechten! Ze kijken even om zich heen en het zijn twee hele oude ridders. Sir Turquine, Koning van de Vallei van de Gouden Cirkel en de roofridder Sir Brut sans Pitie. Sir Turquine is nooit helemaal over
de dood van zijn geliefde Ygritte heen gekomen. En hij was
altijd op zoek naar een manier om te sterven in de strijd, om zich in Valhalla bij zijn geliefde Ygritte te kunnen voegen. Wanneer Sir Brut zijn zwaard in een opening in het harnas van Sir Turquine stoot, lijkt dat gelukt te zijn. Maar met zijn laatste krachten hakt Sir Turquine alsnog het hoofd van Sir Brut af.
Nog hebben niet alle strijders het opgegeven. Eindelijk zien de ridders Sir Mordred. Hij is nog steeds in een hevig gevecht met Hoge Koning Arthur. Uiteindelijk stoot Sir Mordred Hoge Koning Arthur aan zijn speer. Maar Arthur gebruikt de speer om Mordred naar zich toe te trekken en hem een fatale zwaardstoot toe te dienen. Beiden storten ter aarde.
Sir Benno, Sir Eliot en Sir Romulus strompelen op Hoge Koning Arthur af. Verbazingwekkend genoeg blijkt hij nog te leven. Hij vraagt Sir Benno om zijn zwaard Excalibur te nemen en in een nabijgelegen meer te gooien. Sir Benno doet wat van hem gevraagd wordt.
Een vrouwenhand rijst op uit het meer en vangt het zwaard. De arm zwaait ermee en verdwijnt dan definitief onder water. Even later komt uit de mist boven het meer een kleine boot aangevaren met een bejaarde Vrouwe Morgaine aan boord (inmiddels ook 77). De boot vaart naar de oever en zij stapt uit. Ze laat een blik over de vlakte vol dode en gebroken lichamen glijden en kijkt dan naar haar stervende halfbroer.
Morgaine: "Was dit het allemaal waard?"
Morgaine vraagt Sir Benno, Sir Eliot en de jonge Sir Romulus om het lichaam van haar halfbroer Arthur in de boot te leggen. Zij zal hem naar Avalon brengen, waar hij kan rusten. En net zo stilletjes als hij kwam, vaart de boot weer weg, met de laatste Hoge Koning van Brittannië erin. De ridders staan op de oever van het meer en kijken de boot na, tot zij hem niet meer kunnen zien.
Als laatste blijk van respect voor hun gevallen vrienden, verzamelen zij de lichamen van Ignaeus Livius, Gaius Livius en Romulus Livius de Oudere. Zij begraven hen samen, met de Olifant, die op zijn oude dag nog zo een dappere strijd heeft geleverd. Aan het einde van de morgen liggen deze mannen in een grootse grafheuvel.
En dan is het tijd voor de ridders om terug te keren naar Salisbury. De Hoge Koning en het gezelschap van de Ronde Tafel is niet meer. Misschien kunnen zij nog een paar jaar vrede hebben in Salisbury, voor Brittannië hap voor hap wordt opgeslokt door de hongerige Saksen. Cwene Guinevere heeft alles gekregen wat zij wilde. Hoge Koning Arthur is uit de weg geruimd, enige militaire weerstand tegen haar legers van Saksen is er niet meer en het hele sociaal - politieke - economische raamwerk van Logres is definitief vernietigd.
De ridders keren terug naar huis.
