Pendragon LXXI - De Slag bij Parijs

Na een korte stop in verband met mijn zomervakantie, is er nu weer een aflevering van Pendragon. De ridders borduren voort op de ontdekking van het jaar 535, dat er onrust broeit in het rijk van de Merovingische Franken. Maar het venijn van deze aflevering zit in de staart.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Ygritte, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen

Vroege lente 536

Hoge Koning Arthur heeft vorig jaar het verhaal aangehoord van Sir Marcus van Broughton en Sir Benno van Steeple Langford. Zij hebben Elyzabel, nicht van Guinevere en Guinefach gered van een ongelukkig huwelijk met een prins van de Merovingiërs. En de Merovingiërs zijn niet tevreden met het land dat de Franken nu hebben. Zij hebben hun ook ook laten vallen op Bretagne en misschien zelfs Brittannië. Dit kan Arthur natuurlijk niet over zijn kant laten gaan. Hij verzamelt zijn manschappen en is van plan om eerst over te steken naar Rouen en daarna op te trekken naar Parijs.

Conan van Douarnenez
Koning van Bretagne

Sir Benno van Steeple Langford en Vrouwe Ygritte, dochter van Sir Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, dochter van Octa, Cynning van Kent, zoon van Hengest van de Saksen besluiten om eerst een omweg te maken langs Rennes. Daar heerst Conan, zoon van Sir Caulas van Tisbury en zijn derde vrouw, Dahut, Prinses van Bretagne. Conan is hiermee een neefje van Lancelot du Lac.
Sir Marcus van Broughton reist meteen mee met het gevolg van Hoge Koning Arthur naar Rouen.

Vroege zomer 536, Rennes 

Vrouwe Ygritte en haar man Sir Turquine reizen met groot gevolg naar Rennes. Ze hebben zeker 30 ridders mee, die allemaal ook hun schildknaapjes, pages en andere dienaren meehebben. Het is dus een groot gevolg dat daar aan de poorten van Rennes klopt. Koning Conan herkent de wapenschilden van de vrienden van zijn vader. De Maagd, het Vat en het Monster van de familie van Steeple Langford zijn natuurlijk erg herkenbaar. Bovendien hebben zijn vader, Sir Caulas en de vader van Ygritte, Sir Eliot de Wispelturige samen nog een kerk gebouwd in Sarum. Dus de ridders worden met alle egards ontvangen.

Koning Conan kan veel vertellen over de Merovingiërs. Hun vader, Koning Claudas werd door Sir Caulas van Tisbury, zijn eigen vader, gedood in 519. Zijn vier overlevende zonen, Theuderic van Metz, Chlodomer van Orleans, Childebert van Ile de France en Clothair van Soissons verdeelden onderling het Rijk van hun vader en toen brak onmiddellijk de pleuris uit.

Chlodomer van Orleans

Theuderic van Metz

Chlodomer stierf alweer iets meer dan 10 jaar gelden tijdens een veldtocht. En toen zagen Childebert en Clothair hun kans! Clothair huwde meteen de weduwe van zijn broer, zodat hij aanspraak kon maken op de schatkist van Chlodomer. Daarna doodde hij samen met zijn broer Childebert, de kinderen van Chlodomer, zijn eigen neven! Slechts eentje wist te ontkomen door zijn haar af te knippen en naar een klooster te vluchten. De Merovingiërs geloven dat Koningschap in het haar zit, dus wanneer je het haar afknipt, ben je ongeschikt voor het Koningschap. 

Theuderic is onlangs ook overleden. Maar zijn zoon Theudebert houdt zich afzijdig van dit conflict in Metz. Hij richt zich vooral op de stammen in Germania. 

Het is vooral Clothair die de kwade genius is. Koning Conan twijfelt er niet aan dat zodra het weer rustig wordt, Clothair zich zal richten tegen zijn overgebleven broers. De enige reden dat ze Bretagne nog niet hebben aangevallen is dat Conan altijd waakzaam is, en dat ze te druk met elkaar zijn.

Clothair van Soissons

Childebert van Ile de France

De ridders vinden dit erg zorgwekkend nieuws. Zij besluiten om zich zo snel mogelijk bij Hoge Koning Arthur in Rouen of Parijs te vervoegen. Dit is een wespennest en mensen die er geen been in zien om hun familie te doden, daar vallen nauwelijks afspraken mee te maken!

Zomer 536, Parijs

Inmiddels is Hoge Koning Arthur aangekomen bij Parijs. Dit is sinds een jaar of dertig de zetel van de Frankische Koningen en de stad heeft een flinke groei doorgemaakt. Niet langer woont iedereen op het eiland in de Seine, er zijn nu bruggen naar dorpjes aan de andere oevers van de Seine. 

Sir Marcus krijgt via een Sasksische krijgsvrouwe te paard een boodschap van Vrouwe Ygritte en Sir Benno. De informatie van Koning Conan kan hij zeker op waarde schatten. Hij adviseert zijn Hoge Koning om te proberen een wig te drijven tussen de broers Childebert en Clothair. Sir Marcus krijgt toestemming om de onderhandelingen met de Merovingische Koningen te openen.

Sir Marcus begeeft zich met een witte vlag naar Parijs. Iedereen weet dat een heraut ongemolesteerd moet kunnen komen en gaan. Dus Sir Marcus krijgt zonder veel problemen toegang tot Koning Childebert. Hij geeft zijn boodschap af. Wanneer de Koningen inbinden, zal Hoge Koning Arthur niet Parijs in de as leggen. Het is onwaarschijnlijk dat de Frankische Koningen stand zullen kunnen houden tegen de overmacht van Hoge Koning Arthur en zijn leger. 

Koning Childebert wil hier niet naar luisteren. Hij wil zijn grondgebied verder uitbreiden, met Bretagne en het liefst ook met delen van Brittannië. Onverrichter zake keert Sir Marcus weer terug naar het kampement van Hoge Koning Arthur. Onderweg komt hij nog de Burgemeester van Parijs tegen. Sir Marcus vertelt hem over het voorstel dat Hoge Koning Arhtur deed aan de Frankische Koningen. Het ziet er naar uit dat Parijs zal branden en dat het de burgers van Parijs zullen zijn, die de prijs betalen voor de stijfkoppigheid van hun Koning. De Burgemeester van Parijs gaat niet in op de insinuaties van Sir Marcus. 

Nu onderhandelingen niets uithalen en Vrouwe Ygritte en Sir Turquine zich bij het leger hebben gevoegd, staat niets een aanval nog in de weg. Hoge Koning Arthur is al druk in de weer geweest met belegeringswerktuigen. Grote lompe stenen storten al dagen op de muren en huizen van Parijs. Dan komt Koning Childebert naar buiten en hij draagt zijn standaard, de Oriflamme, met zich mee. Hoge Koning Arthur antwoord met gelijke munt. Hij stelt zijn troepen op. Sir Turquine mag als vooraanstaand ridder en zwager van de Koning de linkerflank leiden. Het idee dat zijn lieve vrouw hier vandaag in gevaar zou kunnen zijn, maakt hem woedend (Love Ygritte Passion Crit, Axe 48). 

De ridders maken zich ook klaar voor de strijd. 

Ronde 1:

Sir Marcus en Sir Benno nemen deel aan de First Charge. Vrouwe Ygritte kan niet omgaan met een lans en blijft achter. De ridders staan tegenover goede Frankische Ridders die een diepe haat kennen voor alles wat Brits is. Sir Benno slaat een ridder neer en rijdt verder, maar Sir Marcus raakt verwikkeld in een strijd met een Frankische ridder en raakt al snel bewusteloos. 

Ronde 2:

Sir Benno rijdt verder en vecht met een ridder, die zonder al te veel moeite verslagen wordt. Vrouwe Ygritte ontzet Sir Marcus en die kan nu in veiligheid gebracht worden. Zijn verwondingen zijn zo ernstig dat hij waarschijnlijk de rest van het jaar op bed door zal brengen. 

Ronde 3: 

Vrouwe Ygritte en Sir Benno trekken op tegen een groep sergeanten, maar deze kunnen nauwelijks weerstand bieden. Langzaam trekken zij naar de Oriflamme toe. 

Ronde 4: 

Vrouwe Ygritte en Sir Benno trekken op tegen een groep verarmde ridders. Deze zijn natuurlijk geen partij voor Ygritte en Benno. Zij vinden het zelfs de moeite niet om deze ridders krijgsgevangen te nemen. Ze zijn te arm om het losgeld op te brengen. 

Ronde 5:

Een paar verdwaalde Kruisboogschutters staan ineens tegenover Vrouwe Ygritte en Sir Benno. Ze vuren eenmaal hun pijlen af en vluchten dan snel weg. 

Ronde 6:

Boogschutters zijn ook geen partij voor vrouwe Ygritte en Sir Benno. Hun pijlen halen niets uit. Maar nu zijn Vrouwe Ygritte en Sir Benno wel dichter in de buurt gekomen van de Oriflamme. Zullen zij hem buit kunnen maken?

Ronde 7:

Vrouwe Ygritte en Sir Benno leveren strijd tegen een paar elite ridders. Zij verdedigen de Oriflamme met alles wat zij in zich hebben. Vrouwe Ygritte raakt behoorlijk gewond. Maar uiteindelijk weten zij de Oriflamme te bemachtigen. De wil om door te vechten van de Frankische Ridders is gebroken en zij vluchten terug naar Parijs. 

Ondertussen heeft Sir Turquine ook niet stil gezeten. Hij stortte zich in het strijdgewoel en met zijn enorme omvang en enorme kracht heeft hij zich zonder problemen door de strijders heen weten te vechten naar Koning Childebert van Ile de France en heeft deze gevangen kunnen nemen. 

Hoge Koning Arthur heeft de strijd overtuigend gewonnen! De banier en de Koning van de Franken zijn ingenomen. Het is nu aan Clothair om zich over te geven!

Ondertussen wordt Vrouwe Ygritte verpleegd aan haar verwondingen. Haar man Turquine kan het niet aanzien. Die Franken die iedere haar op zijn vrouw gekrenkt hebben, zullen boeten! Aangezien hij zo groot is, zijn er meerdere ridders nodig om ervoor te zorgen dat hij niet in zijn eentje probeert de muren van Parijs neer te halen. 

Sir Benno gaat naar de muren van Parijs. Hij wijst op hun grote Nederlaag, op het feit dat zij nu geen Koning meer hebben, op het feit dat Clothair volstrekt onbetrouwbaar is en op het feit dat de Britten er geen probleem mee hebben om Turquine maar gewoon los te laten. De Parijzenaren moeten hier even over nadenken. 

Na wat gekrakeel in de stad, en wat plotselinge rookwolken, komt er een delegatie naar buiten, onder leiding van de Burgemeester van Parijs. Zij voeren Clothair geschoren en in ketenen met zich mee. Zij geven zich over aan Hoge Koning Arthur, willen hun eigen Koning graag terug en geven Clothair als onderpand aan de Koning. Misschien dat zijn onderdanen van Soissons hem terugwillen. Maar een Merovingiër die zijn haar afknipt, is niet langer geschikt voor het koningschap. 

Hoge Koning Arthur is erg genadig. Hij laat Childebert weer vrij, als Koning van Ile de France. Hij eist dat de familie de Ganis, die twintig jaar in Brittannië heeft geleefd, hun landen in Benoit en Ganis weer terugkrijgen. En Clothair wordt als gevangene meegevoerd naar Camelot. Als de onderdanen van Soissons ooit de losprijs betalen, kan hij vrijgelaten worden. Anders leeft hij voortaan op de mesthoop. 

Herfst 536, Camelot

Eenmaal aangekomen in Camelot, blijken daar wel erg veel ex-roofridders rond te hangen. Zij zijn allemaal gevangen genomen door Percival en hebben moeten beloven dat zij zich zouden onderwerpen aan Hoge Koning Arthur. Zij schamen zich diep dat zij door iemand, die niet eens een ridder is, zo te kijk zijn gezet. 

Winterphase 536/ 537

Dit winter blijkt dat niet het slagveld de gevaarlijkste plek is voor een vrouw, maar het kraambed! Ygritte sterft in het kraamdbed en haar kind met haar. Het geluk van Ygritte en Turquine heeft maar kort mogen duren.  Misschien was het toch geen goed idee om zwanger deel te nemen aan de Slag bij Parijs. Turquine, die maar zo kort samen heeft mogen zijn met de liefde van zijn leven, stort volledig in. Hij verliest de wil om te leven. Hij legt een gelofte af dat hij nooit meer van een andere vrouw zal houden of zal huwen (Chaste 16, Romance +5, iedere nieuwe love-interest zal beter moeten zijn dan Love Ygritte van 25. Toekomstige generaties van vrouwen zullen zich elke nacht in slaap huilen bij deze romantische situatie). 

Ook Tiffany, de trouwe vrouw van Benno van Steeple Langford sterft in het kraambed en haar kind met haar. Ook Benno is in diepe rouw gedompeld. Hij en Turquine kunnen elkaar in deze duistere winter steunen. 

Maar er gloort toch nog hoop. Octa en Guinevere krijgen een tweede dochter, die zij prompt Ygritte noemen, naar haar overleden tante. Sir Turquine zweert dat hij de naamgenote van zijn dode vrouw voor eeuwig zal beschermen. 

Ondertussen herstelt Marcus van zijn verwondingen en begrijpt dat zijn broer Romulus hem volledig trouw is.