Empedrat met kikkererwten

Weer een recept met peulvruchten in het Jaar van de Peulvrucht. Ook deze komt van de verzamelde lijst recepten van de +Food and Agriculture Organization of the United Nations. Empedrat is een Catalaans gerecht, dat koud gegeten wordt. Het is een salade van bonen met vis.

Kikkererwten

Het recept van de FAO vond ik niet heel duidelijk. Dus ik heb er mijn eigen draai aan gegeven.

• Week de kikkererwten een nacht in water
• Kook de kikkererwten een uur, samen met 4 teentjes knoflook. 
• Snijd de witvis (ik had Heek) in kleine stukken en marineer met citroensap, zet weg. 
• Snipper de ui en de knoflook en bak in olijfolie tot ze zacht zijn. 
• Voeg de in stukken gesneden paprika en tomaat toe, roer om en bak tot de groenten zacht zijn. 
• Voeg de vis met marinade toe. 
• Voeg de kikkererwten toe.
• Voeg de zwarte olijven toe. 

Wij aten het warm en dat was heerlijk. Maar het af laten koelen kan natuurlijk ook. 

Oorspronkelijk is Empedrat met rauwe ui, maar dat valt bij mij nooit zo goed. En meestal wordt het met witte bonen gemaakt. Maar Kikkererwten passen ook prima. Verder moest ik eigenlijk gezouten en daarna weer geweekte kabeljauw nemen. Maar de vis even marineren en daarna meebakken werkte ook prima. 

Een lekkere variatie met kikkererwten.  

Doctor Strange

Het was weer tijd voor een film, Doctor Strange (2016) dit keer, de 14e film in de MCU. En dit keer zijn Sander Hartogensis en ik er met een groep vrienden naar de bioscoop gegaan. We hadden een oppas weten te regelen en zo konden we samen met vrienden +D, +J en +R naar Doctor Strange in de gloednieuwe Cinemec in Lent. En het was een heerlijke avond uit.

In Doctor Strange is van Scott Derickson en er zitten verschillende topacteurs in , zoals Benedict Cumberbatch, die we kennen uit Sherlock, de Star Trek reboot en de nieuwe verfilming van Tinker, Tailor, Soldier, Spy. Mads Mikkelsen als Bad Guy, die we ook nog kennen als de gruwelijk efficiënte krijger in Valhalla Rising. Tilda Swinton, die eerder ook speelde in Only Lovers Left Alive en als de Witte Koningin in de Narna verfilmingen. En tot slot ook nog Chiwetel Ejiofor, die op mij de meeste indruk maakte al Lola in de film Kinky Boots.

Met zo een cast, kan het alleen maar een fantastische film worden, nietwaar?

Het is echt heel vreemd. 

Spoilers ahoi!

De film begint met een roofoverval op een antieke bibliotheek, door Kaecilius (Mikkelsen met een fantastische vlecht!) en zijn mannen. De bibliothecaris wordt bruut afgeslacht en Keacilius en zijn mannen weten te ontkomen met gevaarlijke kennis.
Dan stapt de film over naar Dr. Strange (Cumberbatch). Dr. Strange is een briljante neurochirurg die door al zijn succes behoorlijk rijk en arrogant is geworden. Niemand is zo goed in het opereren van mensen als hij. Niemand is zo goed in het doorzien van complexe medische casussen als hij. Niemand is zo arrogant en onaangenaam als hij. Werkelijk, Dr. Strange is een combinatie van Sherlock en Dr. House.
Maar hoogmoed komt voor de val natuurlijk. Op een avond stapt hij na een lange dag werken in de auto, rijdt veel te hard, haalt in waar dat onverstandig is, belt tijdens het auto rijden en raakt natuurlijk betrokken bij een gruwelijk auto-ongeluk.

Mensen, niet bellen en autorijden.
Het is echt heel gevaarlijk. 
Je eindigt waarschijnlijk NIET als Dr. Strange met extra mystieke krachten. 

Dr. Strange had het ongeluk helemaal aan zichzelf te danken en ik kon eerlijk gezegd maar weinig medelijden met hem hebben. Maar goed. Hij herstelt redelijk, alleen trillen zijn handen, waardoor een carrière als chirurg er voor hem niet meer inzit. Hij vindt dat moeilijk de accepteren en geeft al zijn geld uit om met experimentele operaties toch weer de kracht en precisie in zijn handen terug te krijgen. Dat werkt niet, kapot is kapot.
Via via krijgt Dr. Strange dan te horen van iemand die wel genezen is van hetzelfde soort schade als hij heeft. Deze persoon heeft kunnen genezen in Kamar Taj in Nepal. Dus Dr. Strange verkoopt zijn laatste spulletjes en vertrekt naar Katmandu, Nepal. Na wat omzwervingen aldaar wordt hij inderdaad opgenomen in de sekte van Kamar Taj.
Ondanks dat Dr. Strange geen cent meer heeft, niet meer als chirurg aan de slag en Kamar Taj echt zijn allerlaatste hoop is,gelooft hij nog steeds niet echt dat zij iets kunnen weten dat hijzelf en zijn wetenschappelijke collega's niet weten. De Ancient One (een kale Tilda Swinton) laat hem zien dat er nog veel is dat hij niet weet, begrijpt of kan beschrijven in wetenschappelijke termen. Er volgt dan een behoorlijke psychedelische scene, waarin Dr. Strange door allerlei verschillende dimensies van het multi-versum reist. Het deed mij enorm denken aan de wat vreemdere scenes uit A Space Odyssey.

Dr. Strange wordt na enig horten en stoten opgenomen in de gemeenschap van Kamar Taj, maar heeft nog steeds moeite om zich aan te passen. Hij blijft hopen op een volledig herstel van zijn handen. Hierdoor blijft hij steken in de te leren lessen. Uiteindelijk heeft de Ancient One er genoeg van en laat Dr. Strange achter op de top van de Mount Everest. Het idee is dat hij een doorbraak zal hebben en terug zal keren. Ze blijkt gelijk te hebben.
Als hij dan zijn doorbraak heeft gehad, gaat het ineens snel. Hij absorbeert kennis, leert astrale projectie, zodat hij kan leren terwijl hij slaapt. Hij steelt boeken uit de bibliotheek en probeert ook de persoonlijke boeken van de Ancient One te lezen. Hij doet zelfs een poging om het Oog van Agamotto te gebruiken om de pagina's gestolen door Kaecilius weer te kunnen lezen. Hij wordt gewaarschuwd door de Ancient One en Mordo (Ejiofor) dat er geen verboden kennis is, maar dat er wel gevaren zijn. Hij begeeft zich op de weg van Kaecilius.
Kamar Taj heeft Bastions in London, Hong Kong en New York van waaruit de wereld beschermd wordt tegen de Duistere Dimensie van het universum. Kaecilius en zijn mannen vernietigen het Bastion in London. Dr. Strange komt dan terecht in het Bastion van New York en wordt daar aangevallen. Hij weet zichzelf maar ternauwernood te redden en vindt een mantel van levitatie, die hem bijstaat in de strijd. Dr. Strange weet zichzelf in leven te houden tot de Ancient One en Mordo hem bij kunnen staan.
Dan barst er een strijd los tussen de Ancient One, Mordo en Dr. Strange aan de ene kant en Kaecilius en zijn mannen aan de andere kant. Dat leidt tot een strijd in een M. C. Escher - nachtmerrie van New York.

Ik word al duizelig.

Tijdens de strijd wordt duidelijk dat de Ancient One energie onttrekt aan de Duistere Dimensie om haar leven te verlengen, terwijl zij en haar volgelingen strijd leveren tegen Kaecilius voor datzelfde vergrijp. De hypocrisie hiervan ontgaat niemand natuurlijk. De strijd eindigt in remise en de Ancient One overlijdt aan haar verwondingen.
Dr. Strange en Mordo gaan naar Hong Kong, waar Kaecilius al heeft huis gehouden. Iedereen is dood en alles is vernietigd. De Duistere Dimense manifesteert zich al in Hong Kong! Wat kunnen de helden nog doen om de vernietiging van de aarde te stoppen? Gelukkig heeft Dr. Strange nog altijd het tijd- manipulerende Oog van Amagotto bij zich. Hij keert te tijd terug. Daarmee wordt hij onderdeel van de Duistere Dimensie, waar hij zichzelf en Dormammu, de bewoner van de Duistere Dimensie weet te vangen in een eindeloze, herhalende cirkel van tijd. Om daaraan te kunnen ontsnappen, is Dormammu bereidt om de aarde te verlaten en niet meer terug te keren.

Hong Kong en de aarde zijn gered. Dr. Strange accepteert dat zijn tijd als chirurg voorbij is en dat hij als tovenaar de wereld van dienst zal zijn. Hij kan een nieuwe rol oppakken. Maar Mordo is zo teleurgesteld in het verraad van de Ancient One dat hij alle tovenaars de rug toekeert. De Ancient One is dood en blijft dood.

Conclusie 

Doctor Strange was een hele leuke film om te kijken. Het verhaal was niet veel meer dan het achtergrond verhaal van Dr. Strange. Van buitengewoon arrogante egotripper wordt hij na een traumatische gebeurtenis gedwongen om zichzelf opnieuw uit te vinden en een nieuw doel in zijn leven te vinden en met een beetje geluk daarbij ook een beter mens te worden. In die zin leek zijn verhaal veel op dat van Tony Stark/ Iron Man. Maar Tony Stark verbond zijn (toch al vrij grote) ego sterk aan zijn nieuwe persona Iron Man. Waar Dr. Strange juist leert zijn ego op te geven om de magische krachten te kunnen gebruiken.
Daarnaast natuurlijk de beelden. De Tovenaars kunnen de realiteit manipuleren, waardoor de scenes af en toe beginnen te lijken op tekeningen van Escher. Vooral het gevecht in New York was een meesterwerkje. Veel van de beelden leken ook geïnspireerd te zijn door de oosterse mandala - tekeningen met hun eindeloze herhalingen. Dat sluit natuurlijk ook weer mooi aan bij een thema van de film, de wijsheid uit het oosten en de manier waarop de tovenaars het universum manipuleren met hun krachten.

En dat leidt ook meteen weer tot een punt van kritiek op de film. De wereld wordt in spiritueel/ magische zin beschermd door een stel tovenaars die zich baseren op Oosterse wijsheden en hun centrale tempel in Nepal hebben. Deze tovenaars worden geleid door een blanke, westerse vrouw (Keltisch van orgine, werd ons verteld). Kaecilius, een briljante leerling van haar, is ook blank. En een volgende briljante leerling, die op het punt staat haar functie over te nemen (Dr. Strange) is ook blank. De enige Aziaat met een sprekende rol is Wong, de tweede bibliothecaris.
Mensen, de tijden dat blanke mannen rond de wereld trokken en beter waren dan de lokale bevolking in het overleven in die gebieden zijn echt voorbij.

Al met al een leuke, frisse aanwinst voor de MCU. Gaat dat zien.

Geboortetegel

Een van mijn hobbies is handwerken en ik heb inmiddels drie kinderen. Lang geleden, toen ik nog niet eens getrouwd was met +Sander, kreeg ik eens voor de grap van +Anke een borduurpakket van Maria van Scharrenburg, een ontwerpster van borduurpatronen die als pakket verkocht worden. dat heb ik gemaakt toen onze zoon werd geboren.
De afbeelding sprak me wel aan. En het maken van geborduurde geboortetegels is natuurlijk ook wel traditioneel. Zowel Sander als ik hebben er een voor onze geboorte gekregen. Mijn oma maakte er ook een voor de geboorte van mijn zoon (hij was haar 6e achterkleinkind). Dus toen onze dochter geboren werd in 2009, bestelde ik weer een borduurpakket van Maria van Scharrenburg.

Nog op het borduurraam.

En toen moest ik voor ons jongste kind natuurlijk ook aan de bak. Het is al erg genoeg dat ze de jongste is en daarom zeker tot haar zestiende zal moeten rondlopen in de kleren van haar oudere broer en zus, moet spelen met hun speelgoed en moet fietsen op hun (tweedehands) fietsen. Dus ik kon haar niet een eigen geboortetegel door de neus boren.

Eenmaal ingelijst. 

Voor onze jongste had ik uit dezelfde serie geboortetegels, als die van onze middelste gekozen, maar dan voor de geboortedatum van onze jongste. Dus dat werd de geboortetegel "Water". Het juiste pakket uitzoeken was nog even spannend, want omdat er in het ziekenhuis logistiek het een en ander misging, is zij wat later geboren dan gepland. En daarmee heeft ze ook een ander sterrenbeeld. Dus het was maar goed dat ik niet van te voren een pakket had gekocht. 

Jaren geleden heb ik ook al eens een groot borduurraam gekregen, waar ik erg veel mee werk. Dus daar spande ik de stof op en toen heb ik erg lang en erg veel geborduurd. Het werk heeft ook wel eens stil gelegen, als andere dingen om meer aandacht vroegen. Maar nu, eindelijk, is het dan af. En ons jongste kind is nog geen twee-en- een-half!

Nadat het werk af was, heb ik het voorzichtig gewassen (laatste spoeling met een beetje schoonmaakazijn door het spoelwater), gestreken en goed laten drogen. Bij de Blokker kocht ik een wissellijst van 30 bij 40 cm. En daar heb ik het borduurwerk op gespannen. En nu hangt het in de kamer van onze dochter. Ze is er erg blij mee. En ik ben er ook wel trots op. Het is een prachtig patroon en het zit mooi in de lijst. 

Kikkererwten met spinazie en mosterdzaad

Het is weer tijd voor een peulvruchten-recept. Het Jaar de Peulvrucht loopt langzaam op zijn einde, maar ik houd nog steeds dapper vast aan de uitdaging om eens in de week peulvruchten op tafel te zetten. Inmiddels begin ik een beetje door mijn eigen recepten heen te raken, maar gelukkig heeft de +Food and Agriculture Organization of the United Nations ook een hoop recepten verzameld en op hun site weer gegeven.

Kikkererwten

Onlangs maakte ik de kikkererwten curry met spinazie, naar een recept van +Urvashi Roe. Het is een vrij makkelijk recept. Je kan het maken met kikkererwten uit blik, en dan ben je zo klaar. Maar ik maakte het met droge erwten, die eerst een nacht geweekt hebben en daarna nog een uur gekookt.

Het was weer eens wat anders met kikkererwten, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het een beetje droog vond. En de smaken wat scherp. Ik wil er nog eens wat meer mee experimenteren. Misschien met wat yoghurt, of juist een beetje citroensap. Desondanks, een eenvoudig en smakelijke vegetarische maaltijd met peulvruchten. 

Rabarberwodka

Een tijd geleden berichtte ik hier al over de dingen die ik had uitgespookt met mijn Rabarber. Ik had het onder andere laten trekken in Wodka.

In Mei

En nu zijn we een half jaar verder en heb ik de Wodka uitgeschonken, door neteldoek via een trechter in een grote fles. En toen kon ik de Rabarber nog flink uitknijpen ook. Dat leverde toch een liter Wodka met een vage bruin gele kleur op. Die ging meteen de koelkast in.

Ìn November

Later die avond kwamen er mensen langs voor een rondje Agricola en heb ik de Wodka maar aangebroken. Hij was wat zuurder dan ik had verwacht, maar had toch een fruitig randje. Wodka puur is iets waar ik echt voor in de stemming moet zijn, misschien dat dit zijn weg eerder zal vinden naar de cocktails met Wodka.
Ik heb nog meer fruit in alcohol laten trekken, maar daarvoor moet ik nog even geduld oefenen. Ik houd jullie op de hoogte.

Het Chorizo syndroom

Ik heb hier al een tijdje niets over peulvruchten geplaatst en dat heeft een reden. Laatst maakte ik een verder prima maaltje van restjes bonen, met wat groenten en chorizo-worst. En prompt werd ik zo ziek, dat ik even geen boon aan kon kijken. Dus ik heb er even wat minder zin in gehad. Dat heeft zelfs een wetenschappelijke naam.

Lima bonen

Maar aangezien +Sander en zoon F. een dag later met dezelfde (maar minder spectaculaire) symptomen ook ziek waren, denk ik niet dat het van mijn eten kwam, maar van een virusje dat ik toch al onder de leden had.

Borlottibonen

Vandaar dat ik hier het eenvoudige recept wel durf te geven.

Neem een mix van bonen, tot je ongeveer 250 gram hebt (ik had nog Lima Bonen, Kievits- of Pinto bonen en Zwarte bonen). Aangezien ik gedroogde bonen nam, liet ik ze eerst een nacht wellen en daarna nog een uur koken. 

Neem ook een chorizoworst van 200gr. Hak de chorizoworst in klein stukjes en braad die aan in de pan (kan prima in zijn eigen vet). Als de worst lekker bruin is, haal dan uit de pan. 

Doe dan een gesnipperd uitje en een in stukjes gehakte paprika in de pan. Fruit aan tot ze zacht worden. Voeg ook nog wat gehakte tomaat toe. 

Voeg de chorizoworst en bonen tot aan de pan. Doe er nog wat azijn bij en laat even zachtjes pruttelen. 

Dat levert een heerlijk maaltje op. Het vet van de worst wordt heerlijk opgenomen door de verder wat droge bonen, waardoor dit geen gortdroog maaltje wordt.

Zwarte bonen

Het Jaar van de Peulvrucht loopt inmiddels langzaam op zijn einde. Maar de +Food and Agriculture Organization of the United Nations heeft onlangs een hoop recepten gebundeld en gepubliceerd (nog naast hun boek, waar ik het laatst ook al over had). Ik zal daar binnenkort zeker wat gaan grasduinen en wat van maken. En dat lezen jullie dan uiteraard weer hier.

Pendragon XLI - De Slag bij Carlion on Usk

In de vorige aflevering trok Arthur het Zwaard uit de Steen. Veel mensen zagen daarin een teken dat hij nu de ware koning van Logres is. Later werd hij ook uitgeroepen tot Hoge Koning van heel Brittannië. Dat was toch een stap te ver voor veel andere koningen die ook ambities hadden in die richting. Koning Lot verzamelde een aantal andere leiders om zich heen en zij vielen Arthur en zijn gevolg aan bij Carlion on Usk.

Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Bradwen de Bloedige
Caulas van Salisbury
Ebel van Burcombe
Gwenda van Berwick St. James
Ignaeus van Broughton

Begin mei, Carlion on Usk

Koning Arthur heeft zich verschanst in Carlion on Usk. Buiten Carlion liggen de troepen van Koning Lot en zijn medestanders. En inmiddels heeft Ignaeus zich ook bij de troepen van Sir Caulas gevoegd. 

Romeins Amfitheater bij Carlion on Usk

Tussen Arthur en Bradwen is inmiddels een diepe vriendschap ontstaan. Ze zijn tenslotte even oud en hebben beiden goede herinneringen aan hun jeugd in Salisbury. Daarnaast zijn zij echt nader tot elkaar gekomen in de nacht voor Arthur en Bradwen tot ridder werden geslagen. 

10 mei 510, de Slag bij Carlion on Usk

Koning Arthur confronteert het leger van Lot van Orkney en Lothian. Hij stelt zijn mannen op en Earl Caulas geeft leiding aan de rechtervleugel van het leger. Arthur is nog een onervaren koning en hij doet zijn best zijn mannen zo goed mogelijk op te stellen, dat lukt aardig. Hij heeft geluisterd naar zijn adviseurs en maakt gebruik van de voordelen die het terrein biedt. Maar Koning Lot is ook een ervaren Koning en legeraanvoerder. En hij doet hetzelfde.

Arthur Pendragon,
Hoge Koning van Brittannië 

Lot,
Koning van Lothian en Orkney

First Charge

De ridders Ignaeus en Bradwen stormen, wild van woede op een stel zeer rijk uitziende ridders af. Zij hakken zich een weg door de ridders heen en gaan dan op zoek naar volgende slachtoffers. Het is voor hen even wennen om tegen andere ridders te paard te strijden. De laatste jaren hebben zij alleen maar tegen Saksen gevochten, die niet rijden maar te voet strijden.

Ronde 2:
De andere ridders mengen zich nu ook in de strijd. En de strijd is hevig. Koning Lot heeft veel mannen op de been kunnen krijgen en de ridders strijden elke tegen twee vijandige ridders. Sir Gwenda weet zichzelf te onderscheiden door een noordelijke ridder gevangen te nemen voor losgeld. Veel zal het niet opleveren, want deze ridders zien er bepaald arm uit en met hun beroerde wapens, doen ze ook maar weinig schade.

Ronde 3:
De ridders strijden weer tegen een groep arme ridders met roestige wapenrusting. Caulas, Ignaeus, Bradwen en Ebel weten allemaal ridders krijgsgevangen te nemen.

Ronde 4:
De strijd gaat door en de ridders uit Salisbury strijden weer tegen een groep arme ridders (Ik rolde toevallig zo op de tabel voor vijanden, maar het lijkt er nu op dat Lot alleen maar arme, buitengesloten ridders op de been kan krijgen en de strijd tussen Arthur en Lot er een is tussen arm en rijk).

Ronde 5: 
De eenheid van Arthur wordt aangevallen door troepen van Koning Lot. Sir Caulas heeft dit meteen door (Awareness success) en probeert zijn eenheid naar die van de Hoge Koning toe te leiden. Hiervoor moet hij eerst door een eenheid goed uitgeruste ridders heen ploegen en dat gaat maar matig. Sir Ignaeus weet zijn tegenstanders dood te slaan, maar Sir Bradwen moet een lange strijd voeren, waarbij zijn speer ook nog verbrijzeld (fumble). Ondertussen raakt Sir Gwenda vreselijke gewond en wordt bewusteloos afgevoerd door haar tegenstanders.

Ronde 6:
Hoge Koning Arthur trekt het zwaard Excalibur. De glans van het Zwaard verblindt zijn nabije tegenstanders en inspireert zijn medestanders. Hij verweert zich dapper tegen zijn aanvallers.
Sir Ebel redt Sir Gwenda uit handen van de mannen van Koning Lot.

Ronde 7: 
De burgers van Carlion, die grote voorstanders van Koning Arthur zijn en niet nog meer oorlog willen, komen met zijn alleen Carlion uitgestormd en vallen de ridders van Koning Lot aan.

De spelers aan tafel waren niet echt onder de indruk, maar ik moet dan toch altijd denken aan een van mijn favoriete auteurs, Terry Pratchett, wanneer hij schrijft over een burgeroorlog.
"...a 200-pound slaughterhouse worker with a flensing knife in one hand and a meathook in the other." - Terry Pratchett - Night Watch

De ridders staan nu tegenover rijke ridders, met de beste wapenuitrusting en training. Sir Caulas maakt het allemaal niets uit, en slacht ook deze ridders af. Maar Sir Ignaeus heeft het zwaarder, hij wordt bewusteloos geslagen en gevangen genomen. Maar Bradwen heeft het echt zwaar. Weer verbrijzelt zijn speer en een van de splinters komt in zijn oog terecht. Hij raakt gruwelijk gewond en kan niet meer meedoen aan de strijd. Hopelijk overleeft hij deze afschuwelijke verwonding (beide aanvallen gefumbled, ook Koning Henry II van Frankrijk verloor zo zijn oog en zijn leven tijdens een toernooi). Sir  Ebel heeft ook weinig geluk, zijn zwaard verbrijzelt, waarna hij met een resterende scherf zijn eigen neus verwondt. (Wat zijn de kansen, ook Sir Ebel rolt twee fumbles met beide aanvallen).

Ronde 8:
Koning Lot ziet welke kant de strijd op gaat. Hij verlaat met zijn manschappen het strijdveld. Hoge Koning Arthur en zijn manschappen zijn te uitgeput om de achtervolging in te zetten.
Sir Caulas kijkt verbaast om zich heen. Hij is veruit de oudste ridder in zijn eenheid (47 jaar oud). En hij is de enige die nog overeind staat.

11 mei, Carlion on Usk

Koning Arthur heeft zich teruggetrokken in Carlion on Usk. Koning Lot is vertrokken, maar nog niet verslagen. Er zal nog een slag plaatsvinden en Arthur heeft hard steun nodig. Sir Caulas, Sir Bradwen (met ooglap) en Sir Ebel (met neuslap) zijn bij dit overleg aanwezig. Koning Arthur zal een missie naar Klein Brittannië sturen, daar regeren twee verre familieleden van hem, Koning Ban en Koning Bohort.

Koning Ban van Benwick.

Koning Bohort van Gallië

Wanneer je om hulp vraagt als Koning aan collega- Koningen, kan je maar betere je beste mannen sturen. Koning Arthur stuurt daarom Sir Caulas, Earl van Devon en Salisbury naar Klein Brittannië om daar om hulp te vragen. Merlijn de Tovenaar gaat mee om nog wat meer gewicht in de schaal te leggen.

Juni, Brittannië

Sir Caulas vertrekt met zijn ridders (die nog rechtop kunnen staan) naar Klein Brittannië. Daar vraagt hij om een onderhoud met Koningen Ban van Benwick en Bohort van Gallië. Deze twee koningen zijn broers en zij zijn getrouwd met twee zusters.
De Koningen zijn op zich wel geïnteresseerd in het voeren van strijd samen met Arthur, om hun familielid op de troon te houden. Maar oorlogvoeren kost geld en ze willen graag weten wat hun ridders over zullen houden aan deze strijd tegen de ridders van de noordelijke Koning Lot.
Sir Caulas zegt toe dat de ridder van de Ganis kunnen plunderen wat ze willen van de Noordelijke ridders. En Arthur is een Koning, hij zal vast wel dankbaarheid kunnen tonen voor de ridders die hem helpen zijn troon zeker te maken.
Maar Sir Caulas wil ook meer voor zichzelf. Hij is weer vrijgezel na de dood van zijn tweede vrouw Cygna. Hij zou graag opnieuw trouwen. Is er misschien een de Ganis prinses beschikbaar. Koning Ban wil wel een van zijn dochters uithuwelijken aan een van de meest ambitieuze mannen van Logres. Maar hij wacht met de huwelijksvoltrekking tot de herfst van 510. Hij wil eerst eens zien of Koning Arthur en zijn aanstaande schoonzoon het komende seizoen vol strijd zullen overleven.

Juli, Bedegraine

Koning Arthur en Koning Lot treffen elkaar weer bij Bedegraine, in het noorden van Brittannië. Het ziet er niet best uit voor Arthur en zijn troepen, zullen Ban en Bohort op tijd komen met hun troepen uit Klein Brittannië?

Chili con carne van Zwarte Bonen met avocado salade

Voor deze maaltijd met peulvruchten in het jaar van de peulvrucht heb ik weer eens teruggegrepen op een klassieker van Delia Smith. Ik maak vaker recepten van haar en in het jaar van de peulvrucht ben ik haar kookboeken ook door gaan zoeken naar recepten met peulvruchten. En er in de afgelopen tijd een hoop gevonden (Salade van kikkererwten en sperziebonen, Salade van linzen en geitenkaas en Soep van kikkererwten).

Maar deze is toch wel uit de hele oude doos. Ik herinner me nog dat mijn moeder dit wel eens maakte. En dat was nog niet makkelijk. Want ingrediënten als avocado en koriander waren in die tijd nog niet heel gebruikelijk (midden jaren '90 gok ik). 

Door naar de Chili con Carne met een Salade van Avocado!

Het ziet er ook heerlijk uit.

Dit is een recept uit het Winter kookboek van Delia en dit is ook een warme en verwarmende chili voor donkere winteravonden. Het recept staat al erg gedetailleerd op de site van Delia zelf, dus ik zal het hier niet herhalen. we heb ik weer gekozen voor gedroogde bonen laten wellen. Geeft echt meer smaak en structuur dan de bonen uit een pot. En hoeft ook niet veel extra tijd te kosten, wellen kan gebeuren wanneer je slaapt.

Geniet er van, zou ik zeggen.