Een ongewoon leven

Niet alleen lenen Sander en ik veel films van onze lokale bieb. De lokale tweedehands winkel heeft ook een hoop films die voor zeer weinig geld te krijgen zijn. Bevallen ze niet, gaan ze zo weer terug. Daar heb ik al eens The Pillars of the Earth en Wonderboys opgepikt, beiden zeer leuke films. En onlangs pikte ik daar ook A Life Less Ordinary (1997) op.

Iedereen is nog zo jong

A Life Less Ordinary is de derde film van Danny Boyle (Shallow Grave, The Beach) met Ewan McGregor (Shallow Grave, Star Wars en Cameron Diaz (She's the One, Shrek) in de hoofdrollen. Verder zijn er nog leuke bijrollen voor Holly Hunter (The Piano, Oh Brother Where Art Thou), Delroy Lindo, Dan Hedaya, Stanley Tucci (Captain America, Easy A), Ian Holm (The Lord of the Rings, From Hell).

Spoilers

De film opent met een scene uit de hemel, die lijkt op een Amerikaans politiebureau. De engelen aldaar hebben als taak om mensen bij elkaar te brengen en liefde te laten ervaren. Maar het gaat maar matig. Mensen worden niet meer zo verliefd als vroeger en ze verbreken links en rechts relaties. Twee engelen, O'Reilly (Hunter) en Jackson (Lindo) krijgen een laatste opdracht, als deze twee mensen niet de liefde ontdekken bij elkaar, dan kunnen ze voortaan op aarde blijven. 

Op aarde blijkt het om Robert Lewis (McGregor) en Celine Naville (Diaz) te gaan. En die hebben beiden hun eigen problemen en kennen elkaar niet eens. Robert werkt voor het bedrijf van Naville (Holm) als schoonmaker, maar hij wordt ontslagen want zijn werk wordt voortaan door een robot gedaan. Even later verlaat zijn vriendin hem voor een aerobics instructeur en de volgende dag wordt hij wegens onbetaalde rekeningen zijn huis uitgezet. 

Celine heeft het ook zwaar. Zij is de steenrijke, verveelde en verwaarloosde dochter van Naville. Om de dagen door te komen, schiet zij appels van hoofden van haar personeel of vriendjes (Tucci). Wanneer dat met haar meest recente vriendje misgaat, ontbiedt haar vader haar in zijn kantoor en deelt haar mede dat zij voortaan voor hem komt werken en een loonslaafje wordt. Dat kan ze natuurlijk niet accepteren. Maar net wanneer zij ruzie krijgt met haar vader, stormt Robert binnen, die zijn baan terug eist. 

In de gewelddadige verwarring die dan ontstaat, vluchten Robert en Celine. Robert denkt dat hij Celine heeft ontvoerd voor losgeld. Celine heeft vaker met dit bijltje gehakt en wil delen in het losgeld, dan hoeft zij immers niet te werken. Robert en Celine groeien naar elkaar toe en leggen wat contacten met omwonenden. Maar het gaat de engelen nog niet snel genoeg. Ze besluiten de druk op het stel op te voeren (want dat stimuleert de liefde) en verhuren zichzelf als prive-detectives aan Naville Sr. om de dochter terug te vinden en Robert te doden. 

Onder invloed van de beide engelen raken Robert en Celine in de ene vreemde verwikkeling na de andere. Maar uiteindelijk kunnen beiden toch niet langer ontkennen echte liefde voor elkaar te voelen. De missie van de engelen is geslaagd. 

Conclusie 

Deze film heb ik jaren geleden eens gezien, toen hij vrij nieuw was. Het was enig om hem nu terug te kijken en een piepjonge Ewan McGregor (26 ten tijde van de film) en Cameron Diaz (25) te kijken. 

Ik weet dat ik de film toen leuk vond. Maar hij heeft niets aan kracht ingeboet. De dialoog is bij vlagen hilarisch. De gefrustreerde engelen die zich zorgen maken over de toestand op aarde en hun eigen positie zijn lekker cynisch. En de mensen laten zich ook niet onbetuigd. 

"Do you have any idea how hard it is to find a good husband in this town? Let alone a good dentist."

Verder zijn de engelen ook lekker over de top in hun pogingen om Robert en Celine verliefd te laten worden op elkaar. In hun wanhoop om niet voor eeuwig op aarde te hoeven blijven, gaan ze verder en verder om Robert en Celine bij elkaar te brengen. En iedere keer gaat er iets mis, waardoor het toch net niet lukt. 

Als je de kans krijgt zeker deze film eens kijken. Het is een rom-com, maar dan lekker fris.

Gekke beestjes

In het verleden heb ik meermalen gekke plantjes in mijn tuin gevonden. Maar tegenwoordig is dat toch wat minder. Ik ken alles al en heb veel planten bij-geplant. Nu dan maar overstappen naar de gekke dieren.

Putter, met kenmerkend rood kopje.

Sinds deze maand heb ik een Putter in de tuin. Elke ochtend komt hij (een hij, check het rode kopje dat voorbij het oog komt) naar mijn tuin en zit daar vrolijk te fluiten. Hij is nog wel een beetje verlegen en vertrekt als hij mensen ziet. Maar ik vraag me af wat hij nu verder wil. Een nestje bouwen met een andere Putter? Daar is mijn tuin niet echt geschikt voor. Maar gezellig is het wel.

Langspriet motten

Tijdens onze wandeling langs de Hatertse Vennen zagen we ook Langsprietmotten, nogal vreemd aandoende beestjes, die in groepen ronvlogen bij takken en blaadjes. Hun lange antennes waren heel opvallend. Met hun glanzende zwart-groene lijf, waren het waarschijnlijk Smaragdlangsprietmotten. Erg mooi om te zien. 

En zo blijft de natuur iedere keer verwonderen.

Blade Runner 2049

Onze bibliotheek heeft echt een prima collectie films. Zo hebben Sander en ik onlangs de film Blade Runner 2049 (2017) van Denis Villeneuve (Arrival, Enemy) gekeken. Dit is natuurlijk een vervolg op de film Blade Runner uit 1982, naar een boek van Philip K. Dick. Die film heeft indertijd wel de toon gezet voor de moderne Film Noir, Cyber Punk en dystopische toekomstbeelden. Een vervolg liet lang op zich wachten, omdat mensen natuurlijk wel een goede film wilden afleveren.

Een poster in twee delen

De film Blade Runner 2049 is met Ryan Gosling (Only God Forgives, Drive) in de hoofdrol. Maar andere belangrijke rollen zijn voor Robin Wright (Wonder Woman, The Princess Bride), Jared Leto (Requiem for a Dream, Fight Club), Harrison Ford (Star Wars, The Expendables 3). Maar in de wat kleinere rollen spotte ik ook nog Dave Bautista (Spectre, The Guardians of the Galaxy vol. 2), David Dastmalchian (Ant-Man and the Wasp, The Dark Knight), Lennie James (Jericho).

Spoilers

We volgen agent K (Gosling), een androïde in dienst van de politie van Los Angeles. Hij heeft als taak om oudere, minder volgzame androïden op te sporen en te "pensioneren", dezelfde taak als die Deckard (Ford) had in de eerste film. Op een wormen-boerderij treft hij Sapper (Bautista), die zich voordoet als een mens. Na een gevecht weet K Sapper te doden. Missie volbracht. Maar op het terrein vindt K ook een begraven kist, met daarin de botten van een androïde, die is gestorven na een keizersnede. 

De onthulling dat er nu bewijs is dat androïdes zich seksueel kunnen voortplanten maakt de leidinggevende van agent K, Yoshi (Wright), bang. Zij is bang dat de spanningen die er nu al zijn tussen mensen en androïdes zullen versterken. Er zal bijna geen verschil tussen die twee meer zijn. En de androïden zijn sneller en sterker. Dit zal het einde van de mensheid kunnen betekenen. En zo goed gaat het momenteel niet met de mensheid of de aarde. Zij geeft K. de opdracht om dit kind te vinden en te pensioneren. 

Maar er zijn meer mensen geïnteresseerd in androïden die zich kunnen voortplanten. Zo heeft Niander Wallace (Leto) de grootste fabriek van androïden. Hij wil juist dat androïden zich kunnen voortplanten, want dan hoeft hij niet meer zoveel moeite te doen om ze te maken. En met meer, goedkope androïden, kan hij sneller de ruimte koloniseren. 

Agent K. gaat naar de Wallace corporatie, om daar uit te zoeken wie de begraven androïde was. Het was Rachael, de androïde die verdween met Blade Runner Deckard, ongeveer 30 jaar eerder. Wallace denkt dat hij nu de sleutel heeft tot het ontraadselen van het geheim van Androïde-voortplanting. Hij laat K. volgen door een van zijn eigen androïden.

Agent K. gaat op onderzoek uit. Hij keert terug naar de wormen boerderij en doet nader onderzoek. Daarvan krijgt hij flashbacks naar zijn eigen jeugd. Maar die heeft hij als androïde natuurlijk helemaal niet gehad. Dus zijn deze herinneringen dan echt? Of gemaakt door iemand anders? Deze vragen leiden hem naar de meest vooraanstaande geheugen-expert, Ana Stelline, die bevestigd dat de herinneringen echte herinneringen zijn. K. denkt nu dat hij het androïde kind is en gaat verder met de zoektocht naar Deckard. 

Deckard verblijft in een geruïneerd Las Vegas en vertelt dat hij het kind onderbracht in een weeshuis en alle archieven uit die periode bewerkt heeft, om het kind te verstoppen. Net wanneer deze twee wat nader tot elkaar komen, komen de androïdes van Wallace om Deckard te ontvoeren en K. voor dood achter te laten. 

K. wordt gered door een soort ondergrondse beweging van ontsnapte androïden. Zij vertellen hem dat hij niet het kind van Deckard en Rachael kan zijn, want dat was een meisje. Deze androïden willen dat Deckard wordt uitgeschakeld, voor hij kan vertellen wat hij weet over zijn eigen kind.

Intussen wordt Deckard verhoort door Niander Wallace, maar Deckard wil niet vertellen wat hij weet. Zelfs niet voor een nieuwe androïde in de vorm van Rachael. Dan wordt hij maar naar een andere planeet gebracht, waar hij ongestoord gemarteld kan worden, tot hij de belangrijke informatie prijsgeeft. Gelukkig weet K. hem net op tijd te redden. Hierbij laat hij het lijken dat Deckard is omgekomen. Daarna levert hij Deckard af bij Stelline, die haar eigen herinneringen implanteerde in nieuwe Androïden. En daarmee is zij de dochter van Deckard en Rachael. K. sterft aan zijn verwondingen.

Conclusie

Aangezien ik de serie onlangs keek, dringt de vergelijking met Westworld zich op. In beiden heeft de mensheid robots ontwikkeld met een nagenoeg menselijke AI. En hoe mag die verhouding tussen mensen en robots zijn? Is het ok als robots worden gebruikt voor de wensen van mensen? En moeten ze daarvoor niet gecompenseerd worden? Kunnen we een vorm van wraak verwachten voor ons gedrag?

Eerlijk gezegd vond ik de film maar matig. De plaatjes zien er betoverend en sfeervol uit. De vergane glorie van de aarde en de menselijke beschaving worden mooi in beeld gebracht. We verkeren echt in de nadagen van het menselijk ras, dat is wel duidelijk. 

Maar ik vond het verhaal te veel lijken op dat van de eerste Blade Runner. Wat als mensen en androïden niet meer van elkaar te onderscheiden zijn? Wat is eigenlijk het verschil tussen een mens en een androïde? Die vragen werden naar mijn idee al voldoende uitgediept in Blade Runner. De intrige hier, wat als androïden zichzelf, zonder menselijke interventie, kunnen voortplanten, vond ik niet heel veel meer toevoegen. 

Verder werkten sommige geluidseffecten me ook op de zenuwen. Er is de laatste paar jaar een soort obsessie met een lage bromtoon in films om aan te geven hoe deprimerend het allemaal is. Gebruik dat met mate, mensen. 

K. heeft met heel veel vooroordelen en discriminatie te maken. Waarom zijn androïden als K. niet acceptabel, maar programma's als Joi wel? Het werd mij niet lekker duidelijk hoe mensen in staat waren om sowieso de verschillen te zien tussen androïdes en "echte" mensen. Zijn eigen collega's zullen wel weten dat hij een androïde is. Maar hoe weten zijn buren, die zijn appartement besmeuren dat? En waarom laten ze het bij besmeuren?  

Waarom mag K. vrij rondlopen? Hij is een robot, wat moet hij met vrije tijd, hobbies en eten? Waarom werkt hij niet 24/7? Waarom zou hij behoefte hebben aan een relatie met iemand? Waarom ontwerp je een robot met een sex-drive? Als de androïden ontworpen zijn om mensen bij te staan met overleven op de aarde, danwel het koloniseren van het universum, waarom geef je ze dan allerlei impulsen mee, waar ze toch niets mee kunnen? Ik vond het allemaal net even te wazig. 

Dus, mooie film. Kijk vooral vanwege de mooie plaatjes en het leuke acteerwerk van enkele goede acteurs. Maar het deed mij niet veel. 

Warme dagen

Met de warme dagen van de afgelopen tijd, groeit alles in de tuin als kool! Sinds de vorige keer dat ik over de tuin schreef, ben ik al veel op de moestuin geweest. Er moest mest verspreid worden tussen de planten, grond omgespit, onkruid verwijderd. Ik heb weer spierpijn op alle bekende plekken. En in de tuin gaat alles ook als een speer.

Rabarber

En ik kan ook al oogsten. Zoals altijd is de rabarber er vroeg bij en ik heb al zeker twee kilo aan stelen uit de tuin weten te halen. Een deel is inmiddels al compote. En de rest staat in bakjes in de vriezer. Zorgwekkend genoeg heb ik daar nog steeds bakjes met rode bessen van vorig jaar staan. Die moeten ook maar snel opgemaakt worden. 

Courgette

En inmiddels heb ik thuis in bakjes alweer de volgende serie plantjes klaar staan. Zo lopen mijn courgettes en pompoenen inmiddels uit. Nog even een paar weken wachten tot ze iets groter zijn. En dan mogen zij ook de moestuin in. De bessenstruiken hangen inmiddels vol met bloesems, dus dat zal over een tijdje ook wel weer flink wat bessen opleveren. 

Captain Marvel

Tegenwoordig kan ik met de kinderen naar de MCU films, en dat doe ik dan ook. Captain Marvel (2019) was al een tijdje uit, en eerder kon ik geen tijd vinden om te gaan. Maar afgelopen zaterdag vond ik de tijd. Dus met de grote kinderen toog ik naar de Vue bioscoop aan de Walstraat.

Dualistische poster, wel

Captain Marvel is gemaakt door Anna Boden en Ryan Fleck en de belangrijkste hoofdrollen zijn voor Brie Larson (Kong: Skull Island) en Samuel L. Jackson (Jurassic Park, Age of Ultron). Belangrijke bijrollen worden gespeeld door Ben Mendelsohn (The Dark Knight Rises), Jude Law (King Arthur: Legend of the Sword, Sherlock Holmes), Annette Benning (American Beauty) en Djimon Hounsou (Ook King Arthur: Legend of the Sword en Guardians of the Galaxy).

Spoilers 

Op Hale, thuiswereld van de Kree, kan een Kree-vrouw Vers (Larson) de slaap niet vatten na nachtmerries over een vliegtuigcrash. Haar mentor en superieur Yon-Rogg (Law) drukt haar op het hart om haar emoties beter onder controle te krijgen, als zij haar krachten beter wil leren gebruiken. Ook de Artificiële Intelligentie, die heerst over de Kree, raadt haar hetzelfde aan. Vers is getroubleerd door het feit dat de AI een vorm aanneemt van een vrouw (Benning), die zij niet kent.

Tijdens een missie tegen de Skrull, met wie de Kree eeuwig in oorlog zijn, wordt Vers gevangen genomen en worden haar gedachten gelezen door de Skrull, op zoek naar geheime informatie. Haar gedachten gaan allemaal over gebeurtenissen uit haar verleden die Vers niet kan plaatsen, wat haar erg beangstigd. Maar gelukkig weet ze te ontsnappen naar de aarde.

Vers landt luidruchtig in het Los Angeles van 1995 en trekt daar al vrij snel de aandacht van een jonge Nick Fury (Jackson, met haar! Niet meer gezien sinds Pulp Fiction) en Phil Coulson (Clark Gregg). De Skrull zijn Vers gevolgd naar de aarde en proberen ook te achterhalen waar haar herinneringen vandaan kwamen.
Vers gaat samen met Nick Fury op zoek naar de oorzaak van haar vergeten herinneringen. Dan blijkt al snel dat zij helemaal geen Kree is, maar menselijk. Ze was een vrouwelijke piloot in het leger, werkte samen met onderzoeker Lawson (ook Benning) en verongelukte en stierf tijdens een geheime missie. De Skrull halen hen in en onthullen dat Lawson eigenlijk de Kree Mar-Vell was en onderzoek deed naar een manier om de oorlog tussen de Kree en de Skrull te stoppen, door de Skrull te laten ontsnappen aan de eindeloze bloeddorst van de Kree.

Uiteindelijk weer Vers zich te herinneren wie zij is, de menselijke Carol Danvers. Dankzij de experimenten van Lawson/ Mar-Vell raakte zij besmet met de krachten van een infinity stone. De Kree helpen haar niet om haar krachten onder controle te krijgen, maar proberen haar krachten juist te beheersen. Carol weet zich te ontworstelen aan de Kree overheersing, waarschuwt de Kree weg te blijven van de aarde en hun eindeloze oorlog te stoppen. Daarna vertrekt zij om de Skrull te verzamelen en een veilig thuisland voor hen te vinden. 

Ondertussen blijft Fury achter, en probeert naar voorbeeld van Carol een groep helden te verzamelen om buitenaardse mogendheden het hoofd te kunnen bieden.

Conclusie

Een leuke frisse film, wat meer in de lijn van de eerste MCU films, waarin de superhelden hun krachten ontdekken. Ook fijn om eens een vrouw als hoofdpersoon te zien. En al helemaal fijn om te zien dat haar liefdesleven geen rol van betekenis speelt. 

Verder ben ik natuurlijk ook opgegroeid in de jaren '90 en het was fijn om eens een film te zien met een soundtrack die bestaat uit hits uit mijn jonge jaren. Hoewel dat meteen ook weer aangeeft hoe oud ik inmiddels aan het worden ben. 

Verder duurde het even voor ik doorhad dat we de Kree al eerder tegengekomen waren in The Guardians of the Galaxy. Dat verklaart ook meteen waarom we Djimon Hounsou weer zagen, hij deed zijn eigen rol nog eens dunnetjes over. 

Aanrader om te kijken. 

Pendragon LXVII - Huwelijk in Parijs

Kort op de vorige aflevering komt de groep weer bij elkaar. Er is een nieuw gezicht van de Familie Livius van Broughton en de avonturen brengen ons dit keer in Parijs.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Marcus Livius van Broughton
Ygritte, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen
Benno van Steeple Langford
Perin van Tisbury (afwezig)

Lente 533, Camelot

Na de dood van sir Aloysius van Broughton in Ierland in 531, wordt Broughton nu bestuurd door Sir Marcus van Broughton. Deze Marcus is de eerste zoon van Ignaeus Livius, die in 519 bij de Faerie is gaan wonen. En deze Marcus heeft ook al zo zijn avonturen gehad in Faerie. Zo was hij in 506 ontvoerd door de Duivel Gorboduc. En de tijd die hij in Faerie doorbracht, verliep voor hem sneller dan voor anderen.

De ridders zijn bijeen in Camelot en de wildste geruchten doen de ronde. Vorig jaar is Sir Gilmere van Devon vermoord. Hij was de zoon van Sir Caulas de Bastaard, die hard op weg was om een van de meest invloedrijke mannen van heel Brittannië te worden. Dus deze moord deed wel wat stof opwaaien. Maar eerder, in 512,  werd Koning Pellinore van Norgales ook al vermoord. De verdenking viel toen op een van de zonen van Lothian en Orkney, maar dit leidde tot niets. En nu komt het bericht dat Sir Hugo de Ganis, een lid van de Ganis familie, in Ierland is vermoord. Is er een soort complot? Wat hebben al deze mannen gemeen? Wat kan er bereikt worden met hun dood? Is niemand nog veilig?

Maar er is ook goed nieuws. Elyzabel, een nicht van Guinvere en Guinefach, zal later dit jaar huwen met Philip, een prins van de Franken. Guinevere kan als Cwene van Kent op dit moment Kent niet verlaten. Maar Guinefach van Steeple Langford zal wel haar nicht vergezellen. Sir Benno zal zijn stiefmoeder vergezellen op deze reis naar Parijs en Sir Marcus van Livius Broughton gaat met hem mee. Ygritte, Prinses van Kent gaat ook mee. Dit zal nog spannend worden, Koning Claudas van de Franken is gedood door Sir Caulas in 519. Hiermee werd de opmars van de Franken in Gallië toen flink gestuit. Hoewel zij inmiddels weer wat momentum hebben gekregen. Bretagne laten zij met rust. 

Late lente 533, Maidstone

Iedereen verzamelt zich in Maidstone, aan het hof van Cynning Octa en zijn Cwene Guinevere, om zich voor te bereiden op de tocht naar het Hof van Childebert, Koning van de Franken in Parijs. Childebert (496) is een zoon van Koning Claudas, dus alles wat uit Salisbury komt, moet zich zo goed mogelijk gedragen. 

Childebert, Koning van de Franken

In Maidstone treffen zij ook Alis, de enige dochter van Elgin de Jonge, in wiens naam de Rebellie van Salisbury uitbrak in 503. De Rebellie werd uiteindelijk neergeslagen, maar Alis is de laatste die nog enige claim kan doen gelden op Salisbury, als kleindochter van Sir Roderick van Salisbury. Inmiddels is zij 17 een een adoptiedochter van Guinevere en Octa. 

Verder is Sir Mordred inmiddels ook een jaar of 22. Hij heeft nog steeds een fixatie op Ygritte, maar die moet niets van hem hebben. Wanneer hij aangeeft dat hij wel valt voor vrouwen met pit, geeft de veel oudere Ygritte hem een harde klap en loopt door. 

Caelwina
Prinses van Anglia

Ook treffen zij prinses Caelwine in Maidstone. Zij is een dochter van Wuffa van Anglia en sinds de Slag van Badon en de eindeloze opstanden in Anglia een wees aan het hof van Octa. Maar zij was verloofd met Radiger van de Varni, een koning van zijn volk. Maar hij heeft haar gedumpt voor een Frankische prinses. En nu heeft zij niets meer! Geen vooruitzichten en geen partner. 

Sir Marcus besluit om Prinses Caelwine in zijn huishouden mee te smokkelen naar Parijs. Waarschijnlijk zal Radiger van de Varni daar ook zijn opwachting maken, als zijn aanstaande bruid ook Frankische is. Wanneer zij getrouwd is, zou dit ook voor rust in Anglia kunnen zorgen. 

Zomer 533, Parijs

Parijs is een groeiende stad, maar natuurlijk niet zo mooi als Camelot of Maidstone, waar de rijkdommen van Brittannië en Kent samenkomen en er in deze tijden van vrede geïnvesteerd wordt in de mooie dingen des levens.
Ygritte geniet van alle beschaving en trekt een mooie jurk aan, in plaats van haar normale Axe-Maiden outfit. Hiermee krijgt zij meteen ook een hoop aandacht van opdringerige Frankische mannen. Vooral Prins Cedric, met woeste Frankische lokken, weet haar aandacht te trekken. Maar ook de prinsessen Eleanor en Genevieve van Parijs zijn aan het hof te vinden. Eleanor was nog korte tijd gehuwd met de broer van Ygritte, Marc. Maar na zijn verdwijning in het land van Faerie, ging zij weer bij familie wonen.

Sir Marcus zoekt uit waarom Koning Radiger van de Varni zijn huwelijk met Prinses Caelwina afgezegd heeft. Hij ontdekt dat de vader van Radiger met een Frankische prinses zou trouwen, Teuda, een kleindochter van Claudas. Maar de vader van Radiger overleed onverwachts en nu werd van Radiger verwacht dat hij Teuda zou huwen.
Sir Marcus en Ygritte bedenken een plan. Ygritte leidt met haar grote vlechten Theubert af, een Frankische edelman die nooit van de zijde van Radiger wijkt. Terwijl Theubert is afgeleid, voert Sir Marcus Radiger dronken, tot hij als was is in de handen van Sir Marcus. Sir Marcus leidt Radiger naar zijn suite. Daar treffen zij Caelwine, die charmant huilend op haar bed ligt. Radiger kan hier natuurlijk geen weerstand aan bieden en valt zijn geliefde in de armen. Sir Marcus trekt zich strategisch terug.

En zo geven Sir Marcus en Ygritte vorm aan regel 12 van het Hof der Liefde: Politieke ambities en wereldlijke overwegingen mogen nooit in de weg staan van ware liefde!

Dan is het tijd voor een toernooi, ter ere van het komende huwelijk. Koning Childebert heeft flink uitgepakt. Uit het verre Persia is een Olifant gekomen. Degenen die de Olifant kunnen verslaan, kunnen rekenen op een mooie prijs. De ridders hebben nog nooit zoiets gezien en zijn erg onder de indruk.

Een echte Olifant

Dus uiteraard willen zij onmiddellijk meedoen aan het toernooi. Ygritte zit tussen de dames van het hof de dappere ridders aan te moedigen.

Sir Benno wil indruk maken. Hij voelt dat hij de faam van zijn beruchte en roemruchte familieleden waar moet maken (Critical Passion honor, +20 Horsemanship). Dit werkt, volledig begeesterd door de naam en faam van zijn familie, stuurt hij zijn paard in dit toernooi als nooit tevoren. Hij lijkt wel een van de legendarische Centaurs te zijn. 

Sir Benno weet het rode lint van de monsterlijke Olifant los te rukken. Sir Marcus doet even later ook een dappere poging met het witte lint. Hij weet het lint wel te grijpen, maar het lukt hem niet om het ook los te rukken. Even later weet Sir Benno ook het witte lint los te rukken. Hiermee is hij de onbetwiste winnaar van het toernooi!

De Perzische boogschutters zweren voor een jaar trouw aan Sir Benno. Maar hij ziet niet in hoe hij de mannen en vooral de Olifant mee kan nemen naar Steeple Langford. Dus hij besluit om de Olifant en de mannen voor een jaar cadeau te doen aan Prinses Elyzabel en haar kersverse echtgenoot. 

Na de lange nacht dit Radiger van de Varni doorbracht in de kamer van prinses Caelwina, is het huwelijk met Teuda van de baan. Dat leidt wel tot wat scheve gezichten, maar de Franken hebben met al deze gasten over de vloer geen zin om al te veel problemen te maken. Het huwelijk voor Radiger en Caelwina staat gepland voor 534. 

Winterphase 533/ 534

Joan van Burcombe, een tante van Ygritte, komt te overlijden. 

Salomé, een nicht van Benno, wordt beschuldigd van valsspelen bij een wedstrijd harpspelen. Zij betaalt een boete van L4,-. 

Flavia Livius, een zuster van Marcus, wordt zeer onterecht beschuldigd van verraad. Maar waar deze vreemde beschuldiging vandaan kan komen is iedereen een raadsel. 

Westworld

Nog maar eens een lofzang op onze lokale bibliotheek. Na American Gods, Wonder Woman en Spider-Man hebben we nu ook de serie Westworld gehuurd. Deze was niet in ons filiaal aanwezig, maar na het indienen van een reservering, werd deze een paar dagen later afgeleverd in ons filiaal, waar we hem gratis af konden halen. 

Westworld was oorspronkelijk een boek van Michael Crichton (van Jurassic Park) en is al eens eerder verfilmd (in 1973) met Yul Brynner (The Ten Commandments) in de hoofdrol. Maar nu is het verhaal door HBO tot een serie gemaakt, met een hele lijst aan bekende en minder bekende acteurs. Zo spotte ik al Thandie Newton (Rock 'N Rolla, The Young Americans), Jeffrey Wright (Only Lovers Left Alive), Ed Harris (A History of Violence, Needful Things), James Marsden (Hairspray, The X-Men), Anthony Hopkins (De Thor Serie), Tessa Thompson (Thor: Ragnarok, Annihilation) en Luke Hemsworth (ook Thor: Ragnarok).

Spoilers

Het verhaal begint redelijk overzichtelijk. Westworld is een soort themapark van het Wilde Westen voor de allerrijksten. Zij kunnen een totaal-ervaring krijgen in het Wilde Westen, alle lokale personages worden gespeeld door robots (Newton, Marsden) die hun scripts iedere keer opnieuw afdraaien. Je kan alles doen wat je wil met deze robots, ze leven niet echt en kunnen ook weer gerepareerd worden. 

Maar er zijn ook sinistere zaken gaande. De gasten leven hun fantasieën hier uit en sommige van die fantasieën zijn bepaald duister. Keer op keer worden de robots verwond, vermoord en verkracht door gasten die toegeven aan hun donkerste impulsen. Geen prettig gezicht. En ook de onderhoudsmedewerkers van het park lijken maar weinig respect te hebben voor de hard-werkende robots. 

Maar er is meer gaande. Het park is een miljoenen-business en het is natuurlijk aan de eigenaren om die binnen te laten stromen. Dus de robots worden keer op keer gerepareerd, verhaallijnen en scripts worden aangepast, gedrag van de robots wordt steeds verder verfijnd. Alles om klanten maar terug te laten keren en iedere keer weer een nieuwe uitdaging te kunnen beleven. En er is competitie tussen de medewerkers (Hopkins, Wright, Hemsworth) van het park. En in het gekonkel tussen de afdelingen vergeten mensen soms hun werk zo nauwkeurig te doen als zou moeten. 

Af en toe geeft dat problemen in het gedrag en reacties van de robots. Deze problemen lijken opgelost, maar sommige robots gaan zich toch steeds vreemder gedragen. Het lijkt erop dat zij toch herinneringen behouden aan eerdere ervaringen.
Langzaamaan blijkt ook dat er een groot geheim ten grondslag ligt aan het park. Er waren ooit twee oprichters, Robert (Hopkins) en Arnold. Maar beiden hadden een verschil van inzicht over het Park. Voordat dit een probleem kon worden en voordat het Park kon openen, stierf Arnold, in het Park. Maar het Park is veilig, allerlei maatregelen zorgen ervoor dat bezoekers niet gewond kunnen raken. Dus hoe is Arnold dan gewond geraakt? Na al die jaren is Robert Ford nog steeds op zoek naar een antwoord.

Zijn de robots zich aan het ontworstelen van de heerschappij van hun meesters? Is hun vreemde gedrag daar een voorbode van? En wat zou er dan gebeuren, ze worden namelijk gruwelijk misbruikt door alles en iedereen. En wat is de rol van de man in het zwart (Harris), die keer op keer door het park trekt en duidelijk op zoek is naar een diepere laag onder het oppervlakkige vermaak?

De serie doet me denken aan DollHouse, waar mensen iedere keer een nieuwe persoonlijkheid aan konden nemen, maar wat uiteindelijk ook gruwelijk mis liep. En het Park doet ook denken aan The Truman Show, waarin Truman zelf niet doorheeft hoezeer hij gemanipuleerd wordt (ook door Harris, trouwens), net zoals de robots niet doorhebben dat ze gevangen zitten in een script.

En er is nog een tweede serie! En een derde serie is in de maak. We kunnen nog even vooruit. 

Dragoon

Afgelopen weekeinde was er weer een spellenavond. Heel fijn dat Sander deze eens in de maand organiseert, zo zien we onze vrienden en spellen nog eens.

Terwijl de kinderen nog wakker waren, speelden we een paar rondjes Gesjaakt, waarbij het de bedoeling is dat je eindigt met zo min mogelijk strafpunten. Hoe meer kaarten je op de tegenstander weet af te schuiven of onder je eigen kaarten weet te schuiven, hoe beter. Het spel ging lekker snel en we konden en paar rondjes spelen.

Toen de kinderen naar bed gingen, was het tijd voor Dragoon. Een releatief kort spel, waarbij je een draak bent, die ineens merkt dat mensen zijn land koloniseren. Deze Happy Meals op pootjes moet je natuurlijk onmiddellijk aan je wil onderwerpen. Maar ja, er zijn ook buurdraken, met hetzelfde briljante plan. En die jaloerse krengen verwoesten je dorpen, vreten je mensen op, stelen je goud en als je niet uitkijkt, rommelen ze ook nog rond in je grot.

De kaart

Een leuk spel met een geinig uitgangspunt. We hebben twee rondjes kunnen spelen en de tweede keer liep een stuk vlotter toen we ons realiseerden dat we iedere buurt een verwoestende actie-kaart mochten pakken.

Metalen draakjes

Al met al een genoeglijk avondje waar lekker wat spellen over tafel kwamen. Binnenkort staat er weer een grotere spellendag gepland.

Pioneers of African American Cinema

Films kijken is een van mijn hobbies en een tijdje geleden had ik wel heel veel geluk. Via Netflix kon ik een serie kijken, Pioneers of African American Cinema (2015). Een verzameling van films gemaakt in de begindagen van de film, voor, door en met alleen maar Afro-Amerikaanse mensen. Een unieke collectie natuurlijk. Samen met wat vrienden hebben we die avond naar Hellbound Train (1930) en Hot Biskits (1931) gekeken. De films zijn zogenaamde Race Films, een Amerikaans fenomeen voor een uitsluitend Afro-Amerikaans publiek. 

  

Hellbound Train

Hellbound Train is een film van James en Eloyce Gist, een dominees echtpaar, die preken gaf, waarbij deze film dan vertoont werd met lessen voor de toehoorders. Met de metafoor van een trein met verschillende coupés wordt duidelijk gemaakt hoe zondig gedrag leidt tot een enkeltje naar de hell. En de zonden zijn vreselijk: gokken, drinken, jazz-muziek en dansen leiden tot allemaal ellende voor de zondaars, maar ook voor hun familie. Verder zullen ook diefstal en moord en tot slot, luisteren naar valse predikers leiden naar de hel! 

Ondanks dat het een stomme film is en men duidelijk nog zoekende is naar een goede manier om een camera vast te houden en een beeld goed te krijgen, is het toch een hele aansprekende film over de problemen en zorgen die Afro-Amerikaanse mensen hadden in de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw. 

Hot Biskits

Hot Biskits is dan een hele andere humoristische film. Deze gaat ook over Afro-Amerikaanse mensen, maar dan die duidelijk beter af zijn en tijd hebben op hun vrije middag naar het midget-golf te gaan. Daar komen twee oplichters tegenover elkaar te staan in een wedstrijd midgetgolf. Er wordt natuurlijk vreselijk vals gespeeld, totdat een mooie vrouw roet in het eten gooit. 

Wees heel bang

Na al deze cultureel verantwoorde films, was er ook nog tijd voor iets luchtigs! Namelijk Invasion of the Bee Girls (1973) een ordinaire Sexploitation film waarin vrouwen besmet raken met BijenDNA en dan in vreselijke seksmonster veranderen. En de mannen gaan bij bosjes neer, want die kunnen het seksueel allemaal niet bijbenen natuurlijk. Heerlijke onzin met wel heel veel seks, vrijwillig en niet-vrijwillig.