Van de ridders die in januari 2013 begonnen, is alleen Sir Eliot de Wispelturige van Burcombe nog in leven. Andere ridders zijn inmiddels gevallen op het veld van eer of hebben besloten zich alleen nog maar aan het beheer van hun landgoederen te wijden.
In deze dertigste aflevering gebeurt er dan eindelijk ook weer wat! Wat hordes Saksen en de politieke blunders van Koning Uther niet voor elkaar kregen, wordt op een winterse middag geregeld door Sir Eliot. Chaos, paniek en verwarring in Logres en hij hoefde er niet eens veel moeite voor te doen.
Lees verder op eigen risico.
Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Antonius van Broughton
Benno van Steeple Langford
Eliot de Wispelturige van Burcombe
Garnish van Berwick St. James
Lucius Lucretius
London, 21 juni 502
Sir Eliot heeft na zijn bezoek aan zijn schoonvader, Koning Octa van Kent, alle Hertogen, Baronnen en Graven van Logres bijeengeroepen om Cerdic, Koning van Wessex, te kronen tot Koning van Logres. Lang hebben hij en Sir Caulas hiervoor moeten lobbyen. De andere hoge edellieden van Logres zagen het niet zitten om iemand die half Saksisch was (door zijn moeder Rowena) en wiens vader (voormalige Hoge Koning Vortigern) Brittannië heeft uitgeleverd aan de Saksen, weer te kronen tot Koning. Maar Sir Eliot en Sir Caulas hadden bedacht dat de Koning een overeenkomst zou kunnen tekenen met de edellieden, zodat hij geen belangrijke beslissingen zou kunnen nemen zonder hun toestemming. De edellieden zagen daar al snel de voordelen van in.
In London wordt Cerdic gekroond tot Koning van Logres. Maar niet alle edellieden zijn aanwezig. In Kent, East Saxony en Sussex hebben Octa, Aethelswith en AElle zich uitgeroepen tot onafhankelijk koning, die geen trouw verschuldigd zijn aan Cerdic. Koning Aethelswith breidt zijn rijk al uit naar Caerculon en Caerwent, waar na de slag van vorig jaar bijna geen mensen meer wonen. Verder is Baron Meillyr van Tribuit ook niet aanwezig. En de Hertog van Clarence wil zijn knie niet buigen voor Cerdic. Dus Cerdic wordt koning van een Logres dat heel wat kleiner is dan in de tijd van zijn vader.
De volgende dag trouwt Koning Cerdic met een edeldame, ene Lydia van Bedegraine, een eis van de edellieden van Logres, Cerdic moet zich binden aan Logres door middel van een huwelijk met een Britse. Terwijl Sir Eliot zich door de ceremonie heen snurkt (Energetic fail), komt er op een dramatisch moment een jongeman binnen, die zegt dat Lydia met hem zou moeten trouwen. Vrouwe Lydia zegt dat zij niet met Wickham kan trouwen, maar nu juist met Koning Cerdic trouwt. Wickham wordt afgevoerd door wat bewakers en het huwelijk vindt verder normaal plaats. Maar het verschijnen van een minnaar van Vrouwe Lydia werpt toch een schaduw over dit huwelijk.
Tribuit, zomer 502
Sir Benno, Sir Garnish en Sir Antonius hebben onlangs het Kasteel van Rust weten te verlaten en zij trekken verder door het Forest Sauvage. Zij komen aan bij Towchester, waar alles en iedereen buitengewoon schoon, weldoorvoed en rijk lijkt te zijn. de wegen van het stadje zijn allemaal bestraat, iedereen draagt schone, wollen of linnen kledij, de dieren zien er weldoorvoed en gezond uit. Sir Antonius vindt het maar eng, maar Sir Benno is nergens bang voor en koop een jurk voor Antje, de weduwe van zijn neefje Bavo, die nog altijd voor zijn achterneefjes en -nichtjes zorg. En hij koopt een ketting voor Morgaine.
De groep reist verder en in het steeds meer verwilderde woud komen zij uiteindelijk aan bij Tribuit, waar zij worden opgewacht door Baron Meillyr en zijn troepen. Zij houden actief de wacht in Tribuit, want sinds het woud een paar jaar geleden zo woest is geworden, is niemand meer veilig! Zij verwelkomen de ridders in hun kasteel en verzorgen hen daar goed. Tribuit is zo geïsoleerd en afgelegen, dat zij zelfs sir Benno en zijn wapen met de maagd, de beer en het vat bier niet herkennen. Sir Benno is verbijsterd!
De groep praat Baron Meillyr bij over wat er gebeurd is in Logres de afgelopen tijd. Hij weet nog niet van de dood van Uther, vorig jaar. Het lijkt erop dat de problemen begonnen toen Uther strijd leverde met Hertog Gorlois van Cornwall in 491. Maar de problemen zijn in de afgelopen jaren wel snel verergerd.
De groep weet Baron Meillyr ervan te overtuigen dat zij sterk en dapper genoeg zijn om verder te trekken het Forest Sauvage in. Zij willen komen tot de kern van de problemen in het Woud. Baron Meillyr laat hen met een bezwaard hart gaan, maar wanneer zij aangeven wat zij allemaal al overleefd hebben, houdt hij hen ook niet tegen.
Al vrij snel komt de groep aan bij Kasteel Sauvage, een enorm imposant bouwwerk van rode steen, omringd door rijke velden en welvarende dorpjes. Het is ook een erg modern bouwwerk, met hoge torens.
Bij de neergelaten ophaalbrug worden de ridders tegengehouden door de wachters. Al snel worden er twee ridders bijgeroepen die duidelijk niet menselijk zijn. Zij stellen zich voor als ridders Zon en Maan. Zij zijn niet heel beleefd tegen de ridders, maar uiteindelijk mogen Sir Benno, Sir Antonius en Sir Garnish het Kasteel Sauvage binnentreden en worden zij ondergebracht in een paar kamers.
Later die avond mogen zij aanzitten bij het avondmaaltijd. Het is een vreemd gezelschap dat hen ontvangt. Koning Madog is niet aanwezig, maar zijn vrouw ontvangt hen. Ook is er een hele lelijke dwerg aanwezig, die een soort van adviseur lijkt te zijn.
Na afloop van de maaltijd vraagt de Dwerg of er iemand is die met hem schaak zou willen spelen. Sir Benno durft dat wel aan en weet zelfs te winnen. In een redelijk opgewekte stemming gaat de groep die avond rustig slapen in het Kasteel Sauvage. De ridders kunnen weerstand bieden aan de lieve elfenmeisjes die hen naar hun kamers brengen. Wie weet krijgen zij ook knappen zonen als Brikus.
De volgende dag is Madog, Koning van Forest Sauvage teruggekeerd. Onder leiding van Sir Benno spreekt de groep hem aan op de problemen die ontstaan zijn de laatste jaren. Het spijt Koning Madog dat de mensen last hebben van de aanwezigheid van zijn elfen. Hij zal proberen hen in toom te houden. Maar hij waarschuwt hen wel, wanneer de verhoudingen in de mensenwereld verzwakken, wordt de elfenwereld vanzelf sterker. Zolang er geen koning is die de banden van Brittannië versterkt, zal zijn rijk in kracht toenemen.
Met deze ontnuchterende boodschap vertrekt de groep weer. Zij hopen dat de plannen van Sir Eliot en Sir Caulas zullen leiden tot meer rust in Logres en Brittannië.
De groep praat Baron Meillyr bij over wat er gebeurd is in Logres de afgelopen tijd. Hij weet nog niet van de dood van Uther, vorig jaar. Het lijkt erop dat de problemen begonnen toen Uther strijd leverde met Hertog Gorlois van Cornwall in 491. Maar de problemen zijn in de afgelopen jaren wel snel verergerd.
De groep weet Baron Meillyr ervan te overtuigen dat zij sterk en dapper genoeg zijn om verder te trekken het Forest Sauvage in. Zij willen komen tot de kern van de problemen in het Woud. Baron Meillyr laat hen met een bezwaard hart gaan, maar wanneer zij aangeven wat zij allemaal al overleefd hebben, houdt hij hen ook niet tegen.
Al vrij snel komt de groep aan bij Kasteel Sauvage, een enorm imposant bouwwerk van rode steen, omringd door rijke velden en welvarende dorpjes. Het is ook een erg modern bouwwerk, met hoge torens.
Bij de neergelaten ophaalbrug worden de ridders tegengehouden door de wachters. Al snel worden er twee ridders bijgeroepen die duidelijk niet menselijk zijn. Zij stellen zich voor als ridders Zon en Maan. Zij zijn niet heel beleefd tegen de ridders, maar uiteindelijk mogen Sir Benno, Sir Antonius en Sir Garnish het Kasteel Sauvage binnentreden en worden zij ondergebracht in een paar kamers.
Later die avond mogen zij aanzitten bij het avondmaaltijd. Het is een vreemd gezelschap dat hen ontvangt. Koning Madog is niet aanwezig, maar zijn vrouw ontvangt hen. Ook is er een hele lelijke dwerg aanwezig, die een soort van adviseur lijkt te zijn.
Na afloop van de maaltijd vraagt de Dwerg of er iemand is die met hem schaak zou willen spelen. Sir Benno durft dat wel aan en weet zelfs te winnen. In een redelijk opgewekte stemming gaat de groep die avond rustig slapen in het Kasteel Sauvage. De ridders kunnen weerstand bieden aan de lieve elfenmeisjes die hen naar hun kamers brengen. Wie weet krijgen zij ook knappen zonen als Brikus.
De volgende dag is Madog, Koning van Forest Sauvage teruggekeerd. Onder leiding van Sir Benno spreekt de groep hem aan op de problemen die ontstaan zijn de laatste jaren. Het spijt Koning Madog dat de mensen last hebben van de aanwezigheid van zijn elfen. Hij zal proberen hen in toom te houden. Maar hij waarschuwt hen wel, wanneer de verhoudingen in de mensenwereld verzwakken, wordt de elfenwereld vanzelf sterker. Zolang er geen koning is die de banden van Brittannië versterkt, zal zijn rijk in kracht toenemen.
Met deze ontnuchterende boodschap vertrekt de groep weer. Zij hopen dat de plannen van Sir Eliot en Sir Caulas zullen leiden tot meer rust in Logres en Brittannië.
Winterphase 502/503 A. D.
Dit is een winter die gekenmerkt wordt door allerlei kwade voortekenen. Het huwelijk tussen Koning Cerdic van Logres en Vrouwe Lydia duurt niet lang. In de nacht steekt zij hem in het oor met een klein fruitmes en vertrekt zij met haar minaar Wickham! Ondanks een enorme zoektocht weet men niet waarheen deze vrouw vertrokken is.
Maar een vreemd soort waanzin lijkt all vrouwen bevangen te hebben deze winter. Imane, de zuster van Sir Caulas vermoordt haar man Lucius Lucretius na een ruzie over zijn affaire met een melkmeisje uit Tisbury. Sir Caulas is gedwongen om haar het hoofd af te hakken voor deze misdaad. Maar wie moet nu regeren over zijn landerijen in Salisbury? Hij houdt zich alleen bezig met Devon en zijn jonge vrouw Cygna en hun kinderen.
Wanneer Sir Benno de in Towchester gekochte jurk en ketting aan Antje en Morgaine wil geven, blijkt het niet meer te zijn dan verdorde bladeren, spinnerag en takjes. Werkelijk, de elfen zijn volstrekt onbetrouwbaar.
Sir Garnish krijgt een zoon Gregori, bij zijn vrouw Saksische vrouw Gladys. (Ook krijgt hij een zoon bij elfenmeisje Kamperfoelie, maar daar komt hij later wel achter).
Vroege voorjaar 503
Salisbury |
Robert, zoon van Earl Roderick is nu eindelijk 18 geworden en daarmee een volwassen man. Het is hoog tijd dat hij niet langer als schildknaap voor Sir Bellias van Winterbourne Gunnet werkt, maar geridderd wordt en zijn plaats inneemt als Earl van Salisbury, tussen de andere leiders van Logres.
Sir Benno is de meest vooraanstaande ridder van Salisbury en hij slaat de jonge Robert tot ridder.
Hoewel Logres momenteel geen koning heeft die Sir Robert kan bevestigen in zijn positie van Earl, kunnen de andere ridders wel trouw zweren aan hem. met deze ceremonie wordt begonnen in de Kathedraal van Sarum. Sir Robert staat klaar om de gelofte van trouw te ontvangen van al zijn ridders, te beginnen met Sir Eliot, die zo lang Interim-Earl van Salisbury is geweest.
Maar wanneer Sir Eliot zijn knie moet buigen en de worden van de gelofte moet spreken, kan hij het niet. Hij kan zijn knie niet buigen voor deze man, terwijl hijzelf een jongere broer, Elgin, heeft, die ook een goede Earl zou zijn en de naam van Burcombe voorgoed zou kunnen vestigen in Brittannië! (Passion Loyalty Lord Fumble! Het was echt heel vreselijk, een fumble, Sir Eliot stortte gewoon psychisch in na alle stress van voorgaande jaren.)
Sir Eliot van Burcombe |
Dit geeft natuurlijk een enorm schandaal. Sir Benno is ooit gered door Sir Eliot uit de kerkers van Wallingford en hij kan hem nu niet alleen laten staan. Wat kan een jong knaapje daartegenover betekenen? (Passion Loyalty Lord fumble, go dice!)
Sir Garnish behoort nog maar kort tot de ridders van Salisbury. De lenen in Salisbury, die van zijn broer Gilbert waren, heeft hij gekregen in ruil voor trouw aan Sir Eliot en niet aan Sir Robert. Bovendien is hij ook nog zeer trouw aan Koning Aelle van Sussex, die hem land gaf en een taak als ridder. Sir Garnish volgt Sir Eliot.
Sir Antonius ziet hoe de wind waait en waar de invloedrijke en deskundige ridders heengaan. Ook hij volgt Sir Eliot.
Sir Eliot en Sir Benno verliezen wel veel van hun aanzien (-5 op Honor), aangezien zij toch verraad plegen aan hun heer. Voor Sir Garnish en Sir Antonius geldt dat niet, die hebben nooit trouw gezworen aan Sir Roderick of aan Sir Robert.
Sir Arnold van Levcomagus |
In de chaos die ontstaat vlucht Sir Robert naar Levcomagus, waar zijn moeder, Vrouwe Ellen nog steeds woont met haar tweede man, sir Arnold van Levcomagus. De ridders van Salisbury blijven verbijsterd achter, wat nu?
Sir Eliot, Sir Benno, Sir Garnish en Sir Antonius bezitten tezamen 14 landgoederen in Salisbury. Sir Caulas, die in Devon verblijft en nog van niets weet, bezit er nog eens 5. Er zijn ongeveer 120 landgoederen in Salisbury. Dus Sir Eliot en de afvallige ridders vormen een aardig machtsblok met ongeveer 1/6 van de landgoederen. Maar wanneer de rest zich zou weten te verenigen onder Sir Robert, zouden zij geen stand kunnen houden. Aan de andere kant, Sir Eliot is al jaren de Interim-Earl van Salisbury en hij heeft aan zijn machtsbasis gewerkt, terwijl Sir Robert een geïsoleerde jonge knaap zonder enige medestanders is.
En wat zullen de andere Hertogen, Graven en Baronnen hiervan vinden? Zullen zij zich rondom Sir Robert scharen en hem zijn rechtmatige plaats teruggeven? Of zullen zij hun schouders ophalen nu er toch geen koning meer is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten