Translate

zaterdag 28 september 2019

Det sjunde inseglet

Laatst heb ik een echte klassieker gekeken, Det sjunde inseglet ofwel The Seventh Seal (1957) van Ingmar Bergman. Verder zien we Max von Sydow (Flash Gordon), Bengt Ekerot, Gunnar Björnstrand en Bibi Andersson

Nu al indrukwekkend

Deze film is al erg oud en staat bekend als briljant. Ik kon de film gratis kijken via Youtube. Kijk hem ook, want het is werkelijk fantastisch. 


Spoilers

Met een oude en bekende film als deze zou het niet nodig hoeven zijn. Maar vooruit, er volgen spoilers. 

Ridder Antonius Block (Sydow) en zijn schildknaap Jöns (Björnstrand) keren terug van de Kruistochten en willen naar huis in Zweden. Maar Zweden is de greep van de Zwarte Dood. Wanneer Block wakker wordt op het strand, waar ze de nacht doorbrachten, ontmoet hij de Dood (Ekerot in zijn iconische rol). Hij is gekomen voor Block en Jöns. Block smeekt om uitstel. Als hij weet te winnen met een schaakspel, mag hij langer blijven leven. De Dood stemt toe. En Block mag verder trekken, terug naar zijn vrouw. Als hij af en toe maar de tijd neemt om het schaakspel af te maken. 

Het schaakspel waar het allemaal mee begint.

Onderweg naar huis zien Block en Jöns overal tekenen van verval. De Zwarte Dood houdt huis in Zweden en door de vele zieken en doden raakt de gehele samenleving ontwricht. Mensen worden niet meer begraven, criminelen worden niet langer bestraft. Mensen geven zich over aan religieus extremisme en waanzin. Mensen zoeken een dader voor het vele leed en beschuldigen hun naasten van hekserij. 

Block raakt in een diepe depressie. Waarvoor heeft hij jaren van zijn leven opgeofferd in de strijd in het buitenland, terwijl zijn eigen mensen hem ook nodig hadden? En waar is al dat leed goed voor? Hij heeft strijd geleverd en vreselijke dingen gedaan. Nu komt hij thuis en zijn er nog meer vreselijke dingen om strijd tegen te levern. Is er wel een God? Heeft het leven wel zin? Waarom staat hij nog op elke morgen?
Jöns heeft hetzelfde meegemaakt, maar denkt er wat minder over na. Hij is veel cynischer geworden. Hij gelooft niet in het nut van de kruistochten, Dood gaan we uiteindelijk toch allemaal. Dus we kunnen het beste maar wat maken van het hier en nu. 

We volgen ook een ander stel, Joff (Poppe) en Mia (Andersson) met hun zoontje. Zij zijn rondreizende acteurs en potsenmakers. En zij denken al helemaal niet na over de hogere dingen. Zij willen wat geld verdienen om van te leven en hun zoon op te kunnen voeden. Zij houden van elkaar genieten van de mooie natuur. Als het leven tegenzit, weten ze dat de situatie snel genoeg weer zal veranderen. Joff heeft af en toe visioenen die hij deelt met zijn vrouw. Hij kan een hoger plan kennelijk toch af en toe waarnemen. 

De twee groepen ontmoeten elkaar en trekken samen verder. Her en der pikken zij nog wat meer mensen op, die door de Zwarte Dood en de sociale omwentelingen die daarbij horen, ook ontheemd zijn geraakt. Op een nacht ziet Joff dat Block schaak speelt met de Dood. Hij ziet dit als een slecht voorteken en besluit om met zijn gezin meteen te vertrekken en Block en de zijnen hun eigen weg te laten vervolgen. 

Uiteindelijk arriveert Block met Jöns en zijn gevolg bij zijn eigen kasteel, waar zijn vrouw (Landgré) nog altijd op hem wacht. Zij verwelkomt haar man, maar lijkt te voorvoelen dat er onheil nadert. Tijdens de maaltijd komt de Dood binnen en neemt hen allen mee. 

De volgende morgen is de storm voorbij en Joff en Mia zien een nieuwe, zonnige dag voor zich. In de verte danst de dood met in zijn gevolg. 

Conclusie

Dit is een briljante film, die iedereen eens gezien moet hebben! Voor moderne begrippen is de film misschien wat traag, maar neem de tijd om er even in te komen. 
De film is een studie van hoe verschillende mensen omgaan met de grote levensvragen. De focus ligt daarbij op Block, die allemaal diepe vragen stelt en worstelt met de antwoorden. Maar Jöns, Joff en Mia en andere karakters worstelen net zo goed met dezelfde vragen, maar vinden andere antwoorden. Jöns denkt dat er geen hoger plan is waarop we nog invloed uit kunnen oefenen en Joff en Mia begrijpen de vraag nauwelijks en leven volledig in het hier en nu en vinden daar hun eigen troost in. 
Ondanks dat de film in zwart wit is, zijn de plaatjes prachtig. De scenes in de natuur van Zweden zijn mooi en indrukwekkend en benadrukken nog maar eens dat alle strijd van de mensen niet zoveel voorstelt in het zicht van de eeuwigheid van de zee en rotsen. 

Dus, kijk vooral als je de kans krijgt. 

vrijdag 27 september 2019

Zelf vaatwasmiddel maken

Ik ben al een tijdje bezig om mijn hoeveelheid afval terug te brengen en ik heb onder andere boodschappennetjes en broodzakken gemaakt. En laatst heb ik ook eens handcreme gemaakt. Maar ik kan nog meer doen. In een huishouden met 3 kinderen wordt er veel vaat vies gemaakt en we hebben al jaren een vaatwasser. Ik ergerde me altijd aan of de plastic containers waar het poeder inzat (en het spoelmiddel en het zout). Dus ik heb me wat meer in de materie verdiept. Je kan heel makkelijk je eigen vaatwaspoeder maken! Via een recept dat ik hier heb gevonden.


Benodigdheden
Meet af wat je nodig hebt, roer het door elkaar en doe het in een goed afsluitbare pot. Alle ingrediënten trekken vocht aan en gaan dan klonteren, dus probeer het zo droog mogelijk te bewaren. Als het gaat klonteren, geen probleem. Met een lepel stevig doorroeren en het valt weer uit elkaar. 

De ingedriënten, allemaal in karton

Ik maakte de eerste keer een kleine hoeveelheid met een eetlepel als maateenheid. Toen ik merkte dat de vaat daar net zo schoon van werd, heb ik een wat grotere hoeveelheid gemaakt. Deze mix bevalt goed. De vaat wordt schoon, ik heb geen plastic containers voor vaatwaspoeder of plastic fröbeltjes om mijn vaatwasblokjes.

Zelf gemaakt
Om het vaatwaspoeder te bewaren heb ik bij de kringloopwinkel Vintage and More een mooi blik gekocht, er zat ooit een fles Ammaretto likeur in. Ook kocht ik een zogenaamde Chinese soeplepel. Deze zijn lekker diep, dus dan kan ik zonder morsen poeder in de machine krijgen. 

Ik ben erg tevreden. Vaatwasmiddel zelf maken is erg eenvoudig en krijgt de vaat schoon. En het is niet meer moeite dan naar de winkel gaan en zelf middel te kopen. En ik verbruik minder plastic. Ik zeg win-win. 

donderdag 26 september 2019

De zevenenveertig Ronin

Onlangs was de film 47 Ronin van Carl Rinsch te zien op TV en ik heb hem laatst teruggekeken. De belangrijkste rollen zijn Keanu Reeves (The Watcher), Hiroyuki Sanada (Endgame), Tadanobu Asano (Thor, Thor: The Dark World en Thor: Ragnarok) en Rinko Kikuchi (Pacific Rim).

Erg spannend allemaal

Het verhaal van de film is gebaseerd op min of meer historische feiten, die in Japan bekend staan als de Ako Vete. Een Daimyo, Asano Naganori werd gedwongen om ritueel zelfmoord te plegen, nadat hij een lid van het hof, Kira Yoshinaka, had aangevallen. Zijn samoeria werden daarmee ronin. Zij hebben toen een jaar lang een plan uitgebroed om wraak te nemen op Kira Yoshinaka. Dit lukte, maar daarna werden zij ook gedwongen om ritueel zelfmoord te plegen. Hiermee werden zij een voorbeeld voor eindeloze loyaliteit.

Deze film is iets anders

Spoilers

Een jonge Kai vlucht weg van zijn thuis en wordt gevonden door Asano Naganori (Tanaka) van Ako. Ondanks dat men denkt dat het een demon is, wordt hij toch opgenomen in het huishouden van Asano. Jonge Kai groeit op tot volwassen Kai (Reeves), die een enorme crush heeft op de dochter Mika (Shibasaki) van zijn redder. Hun liefde kan echter nooit wat worden. Door de angst die mensen hebben voor Kai en zijn mogelijke demonische achtergrond en het feit dat niemand weet waar hij vandaag komt, kan hij nooit meer zijn dan een bediende. 

Kirin

Een monster teistert Ako en de samoerai van Asano proberen het te bestrijden. Maar zonder de hulp van Kai lukt het niet. Kai weet het monster te doden, maar krijgt daar geen krediet voor. Tijdens de jacht op het monster, ziet Kai ook een witte vos, die duidelijk onnatuurlijk is, met een bruin oog en een blauw oog. 

Later komt de keizer naar Ako, om een bezoek te brengen. In zijn kielzog komt ook Lord Kira (Asano) mee. Deze heeft een oogje op het grote en rijke Ako en dochter Mika. Maar hij is duidelijk een onprettig sujet. In zijn gevolg heeft hij een concubine (Kikuchi) met ogen in twee kleuren. Alleen Kai ziet haar en realiseert zich dat zij een heks is. 

prachtige plaatjes
Die nacht bedwelmt de heks Asano, die droomt dat zijn dochter wordt aangevallen. In een delerium rent hij door zijn paleis en valt hij zijn gast Kira aan. Voor deze grove schending van de gastvrijheid, moet hij op bevel van de keizer sterven. De keizer besluit ook dat Ako voortaan toekomt aan heer Kira, net als Mika. De samoerai van Asano zijn nu ronin en zijn verboden om wraak te nemen. 

Na een jaar besluit hoofd-samoerai Oishi (Sanada) om de oude ronin weer bijeen te brengen. Hierbij heeft hij ook Kai, met zijn banden met de demonen nodig. Kai weet van de Tengu (fantastische, vogelachtige demonen) wapens los te krijgen voor de ronin. 
De ronin bestormen het kasteel van Kira en zijn succesvol. Kira sterft, de heks ook en Mika hoeft niet te trouwen met Kira. Maar de ronin hebben een bevel van de keizer geschonden en moeten nu zelf ook sterven. 

Conclusie

Ik vond de film een beetje meh. Het verhaal is boeiend, een vertelling van dappere mannen, die gevangen zitten in een strak regime van eer, verplichtingen en wraak. Na een gruwelijke gebeurtenis gaan ze hard op zoek naar een derde optie om recht te doen aan hun heer en hun levenswijze. 
Verder zag het er allemaal prachtig uit. De enge monsters waren prachtig in beeld gebracht. De mensen droegen de mooiste kostuums. 

Maar toch kwam het verhaal niet echt tot leven. Ik denk dat het voornamelijk te wijten was aan de rol van Keanu Reeves. Zoals ik al eens eerder heb gezegd, het is niet nodig dat blanke mannen de wereld over rennen om leden van de lokale bevolking te redden van hun eigen cultuur. 
De rol van Kai heeft geen plaats in de oorspronkelijke gebeurtenissen en de legenden erom heen. Hij en de romantische plot met Mika zijn alleen maar toegevoegd zodat het westerse, blanke, mannelijke publiek een personage en motivatie hadden om zich mee te kunnen identificeren. Maar ondertussen leidde het vrij matte liefdesverhaal best af van het culturele drama. Ik had graag wat meer gezien over de complexe morele afwegingen die verschillende mensen maakten om te komen tot hun daden. 

Dus, kijk vooral voor de mooie plaatjes. 



woensdag 25 september 2019

Start van de herfst

Het is weer 21 september geweest en dat betekent dat de herfst is begonnen. In de tuin is het duidelijk te merken. De meeste planten bloeien niet meer en na een hete en droge zomer beginnen de eerste blaadjes al te vallen.
Vlierbessen uit 2018

De oogst van dit jaar viel ook een beetje tegen. Ik heb genoeg bonen en bessen kunnen oogsten. Maar om de een of andere reden wilden de courgette en pompoen dit jaar niet aanslaan. Heel jammer natuurlijk. Misschien is de grond niet voldoende hersteld van de droge zomer van vorig jaar en nu weer een droge, hete zomer. Maar volgend jaar zijn er weer nieuwe ronde en nieuwe kansen. 

Nu de dagen korter worden en de winter eraan komt, moeten we ons daar ook weer op gaan voorbereiden. Ik snoei de planten in de tuin. Sommige planten worden ook opgegraven en gesplitst, omdat ze de andere planten teveel overheersten. En ik denk al weer na over vreemde nieuwe planten, die ik volgend jaar wil kweken. Zo werd ik laatst gewezen op Luffa, familie van de courtgettes. Maar die leveren dus de bekende Loofah-spons op. Misschien dat ik die ook eens kan kweken komend jaar. 

dinsdag 24 september 2019

Iron Man 2

Nu Disney+ in Nederland in de lucht is, kunnen we ook makkelijk de Marvel films kijken. En de oudste kids willen nog steeds weten wat nou de aanleiding was voor de Infinity War. Dus laatst hebben we Iron Man 2 (2010) gekeken.


De cast (Downey, Paltrow, Favreau, Jackson) van Iron Man is weer aanwezig, maar nu krijgen ook Don Cheadle (The Guard), Sam Rockwell (Moon, Cowboys and Aliens), Scarlett Johansson (Under the Skin, Hail,Ceasar, The Island) en Mickey Rourke (The Expendables) een rol.

Spoilers

Rusland

In een armoedig huis in Rusland sterft een oude man. Zijn zoon Ivan Vanko (Rourke) snuffelt in de spullen van zijn vader en vindt allemaal blauwdrukken voor een Arc Reactor. Kennelijk hebben Howard Stark (vader van Tony) en Anton Vanko (is Tony vernoemd naar de vriend van zijn vader?) ooit samengewerkt aan het ontwikkelen van een Arc Reactor. Vanko is al net zo een genie als zijn vader. In het rommelige huisje in Rusland knutselt hij vlotjes een Arc Reactor in elkaar. 

Verenigde Staten

Tony Stark (Downey Jr.) heeft zijn rol als Iron Man volledig omarmd. Maar dit levert natuurlijk alleen maar problemen op. Ondanks dat er een uitbraak is van wereldvrede, blijft het onder het oppervlak toch broeien. De overheid van de Verenigde Staten wil de Iron Man technologie graag voor zichzelf. Andere mogendheden zijn druk bezig om zelf Iron Man-pakken te bouwen. Dan zouden ze een bedreiging worden voor de rest van de wereld. Maar Tony wil zijn pakken niet afgeven. Hij ligt op ramkoers met de overheid. 
Maar Tony heeft meer problemen. De Arc Reactor in zijn borst heeft Palladium nodig. Deze Palladium vergiftigt hem langzaam. Ondanks de drankjes die hij drinkt, wordt de vergiftiging steeds erger. Tony bereidt zich voor op het einde. Hij geeft zijn spullen weg, maakt trouwe Pepper (Paltrow) CEO van Stark Industries en is behoorlijk zelf-destructief bezig. 

Monaco

Op zijn zelf-destructieve toer besluit Tony om mee te doen aan de race van Monaco. Maar daar is Vanko ook. Met een werkende Arc Reactor. En ondanks dat Tony hem weet te verslaan, is nu toch duidelijk dat de Iron Man technologie ook weer niet zo bijzonder is. Dus de druk op Tony om zijn spullen en ideeën over te dragen wordt alleen maar groter. 
Justin Hammer (Rockwell), een rivaal van Tony, besluit om Vanko uit de gevangenis te helpen ontsnappen en te gebruiken om meer wapens te ontwikkelen. Maar daar is Vanko niet in geïnteresseerd. Vanko wil nog steeds meer wraak op alles waar Tony voor staat. 

Malibu

Tony Stark denkt dat hij zijn laatste verjaardag viert en maakt er een potje van. Rhodes maakt van de gelegenheid gebruik om er met een Iron Man pak vandoor te gaan, zodat het leger van de VS toch over de Iron Man technologie kan beschikken. Ondertussen wordt een katerige en gedeprimeerde Tony opgepikt door Nick Fury (Jackson) en Black Widow (Johansson). Zij laten hem weten dat Shield in elk geval een tijdelijk medicijn heeft tegen de palladium vergiftiging. Maar ook dat zijn vader Howard Stark werkte aan een nieuw chemisch element en dat Tony uit moet zoeken hoe het zit, want dit kan wel eens een oplossing voor zijn problemen zijn. 
Tony is natuurlijk briljant en weet al vrij snel een nieuw element te genereren. En dit kan inderdaad een vervanging zijn voor het giftige palladium. 

Flushing

Ondertussen hebben Hammer en Vanko ook niet stil gezeten. Onder leiding van Vanko hebben zij nu ook Hammer-drones ontwikkeld. Zij worden voor het eerst getoond tijdens de Stark Expo in Flushing. Maar Vanko was niet geheel eerlijk. Hij hackt de drones, en valt hiermee Tony aan. Terwijl Black Widow wanhopig probeert om de hack ongedaan te maken, leveren Tony en Rhodes strijd tegen Vanko.

Uiteindelijk winnen de goeden natuurlijk. En er lijkt een nieuw evenwicht te zijn. Tony is gezond en heeft de relaties met Pepper en Rhodey hersteld. De VS is tevreden met de War Machine van Rhodey. De dreiging van de drones is vernietigd. Maar dan wordt er een hamer gevonden in de woestijn van Nieuw Mexico. 

Conclusie

Toen ik deze film in 2010 voor het eerst zag, vond ik hem erg tegenvallen. Hij hing toen naar mijn idee wat teveel van los zand aan elkaar. Bovendien vond ik Rockwell noch Rourke een slechterik neerzetten van het niveau van Bridges. 
Maar nu ik hem weer kijk, waardeer ik hem ook meer. Tony worstelt met zijn nieuwe rol en verantwoordelijkheden. Maar de dreiging van een vroege dood drukt ook zwaar op hem. En aan alle kanten plukken er nu mensen aan hem. 
Rockwell is hilarisch al concurrent-wannabe, maar het is overduidelijk dat hij nooit zo goed en smooth als Tony zal zijn. Hoe graag hij dat ook wil. 

Ik had alleen nog wat meer aandacht willen hebben voor de relatie Howard Stark - Anton Vanko. Wat was daar nou gaande? Anton vluchtte weg uit de Sovjet Unie in '63 en kwam met Howard Stark te werken. En liet Stark hem toen weer deporteren naar de Sovjet Uni vanwege spionage activiteiten? Of wilde hij zijn ontdekkingen niet delen met een collega? 

donderdag 19 september 2019

The King in Yellow

Een tijd geleden alweer keek ik de eerste serie van True Detective. Daarin werd iedere keer verwezen naar de Yellow King en Carcosa. En zoals iedereen weet zijn dat verwijzingen naar The King in Yellow van Robert R. Chambers, een boek vol verhalen, een collectie van "weird tales". Tijdens mijn vakantie had ik duidelijk tijd over en ik heb alle klassiekers er eens bijgepakt. En zo heb ik me ook verdiept in de verhalen van The King in Yellow. Via Project Gutenberg kon ik een gratis exemplaar op mijn Kindle zetten.

spooky

The King in Yellow is een collectie van korte verhalen. In een aantal daarvan speelt een toneelstuk "The King in Yellow" een belangrijke rol. De mensen die het toneelstuk lezen (laat staan uitspelen) worden allemaal krankzinnig. De andere verhalen zijn ook vreemd en bevreemdend. Deze korte verhalen waren ook een inspiratie voor H. P. Lovecraft, die later natuurlijk Cthulhu aan de wereld heeft nagelaten. Maar ook Robert E. Howard (van Conan) was geïnspireerd door de verhalen van Chambers.  Zelf was Chambers dan weer geïnspireerd door Ambrose Bierce. Dus die verhalen moet ik ook nog maar eens opduikelen. 

Reden genoeg natuurlijk om deze verhalen er eens bij te pakken en ik heb ze verslonden tijdens de vakantie. Een paar verhalen houden verband met het toneelstuk The King in Yellow. De andere verhalen hebben iets minder horror-elementen en geven meer een romantisch beeld van de wereld van jonge mensen in Parijs in de laat 19e eeuw. 

Ik kan dit boek alleen maar aanraden. Pak het er eens bij wanneer je houdt van spanning, horror en romantiek 

dinsdag 17 september 2019

The Watcher

Toen Sander vorige week met de jongste kinderen even weg was en de oudste bezig met zijn huiswerk, had ik tijd om The Watcher (2000) van Joe Charbanic te kijken. Deze film claimt een spannende thriller te zijn.


De hoofdrol is voor Keanu Reeves (The Matrix), die op dit moment natuurlijk wereldberoemd was wegens zijn rol in the Matrix. Dus de film kreeg daardoor veel aandacht. In de andere belangrijke rollen zien we James Spader (Age of Ultron) en Marisa Tomei (Spider-Man Homecoming en Far From Home). In wat kleinere rollen komen nog Chris Ellis (The Dark Knight Rises) en Ernie Hudson (Ghostbusters) voorbij.

Spoilers

Het verhaal is erg voorspelbaar. 

FBI agent Campbell (Spader) was in Los Angeles betrokken bij de klopjacht op een serie-moordenaar (Reeves). Maar hij faalt en een jongedame overlijdt, de serie-moordenaar ontsnapt en Campbell trekt naar Chicago om daar zijn falen te verwerken. Hij is behoorlijk getraumatiseerd en krijgt therapie van leuke Psycholoog Beilman (Tomei). 

Dan op een dag is het flatgebouw van Campbell afgezet door de politie, want er is een jongedame dood aangetroffen. Agent Hollis (Ellis) leidt het onderzoek. Campbell wil doorgaan met zijn leven, maar vindt dan een foto van zijn vermoorde buurvrouw, die hem met de post is toegestuurd. Het blijkt dat de serie-moordenaar weer terug is. Hij volgde Cambell helemaal naar Chicago!
Cambell, Hollis en FBI agent Ibby (Hudson) werken zamen om de serie-moordenaar te pakken te krijgen. Want hij is zal niet stoppen tot hij gestopt wordt. De serie-moordenaar zoekt ook veel contact met Campbell, hij vermoordt de vrouwen om de aandacht van Campbell te krijgen. 

De beide mannen draaien een tijdje om elkaar heen. Maar dan besluit de serie-moordenaar om Beilman te ontvoeren. Nu moet Campbell wel in actie komen. In een verlaten warenhuis komt het tot een gewelddadige confrontatie tussen Campbell en de serie-moordenaar. Maar uiteindelijk weten de goeden te overwinnen. 

Conclusie

Dit is een hele slechte film. Ga iets anders doen met je tijd. 

En het is gek dat het een slechte film is. De drie hoofdrolspelers hebben een flinke staat van dienst en zijn goed in hun werk. Zoals we ook al in The Gift zagen is Keanu Reeves doodeng wanneer hij een slechterik speelt. Dus daar ligt het niet aan. 
Het verhaal is enigszins voorspelbaar, maar de homo-erotische ondertoon tussen Campbell en de serie-moordenaar maakt een hoop goed. Dus daar ligt het ook niet aan. 

Het ligt wel aan het wat overdreven gebruik van muziek (Rob Zombie) om aan te geven hoe slecht de serie-moordenaar wel niet is. De rare dansjes die hij op de muziek doet, zijn werkelijk hilarisch en breken de spanning te veel. Verder worden er ook wat rare camera-effecten gebruikt als er een enge onthulling is, of als de emotionele spanning teveel oploopt. Ook dat breekt de sfeer te veel. 

Als je een film over serie-moordenaars wil zien, is er beter te vinden.  

maandag 16 september 2019

Man in Duplo

Enige tijd geleden keken Sander en ik de film Enemy, waarin de hoofdpersoon iemand tegenkomt, die exact op hem lijkt en de problemen waar dat toe leidt. Deze film was gebaseerd op een boek van Jose Saramago, De man in duplo. Deze heb ik dan laatst uit de bieb gehaald en gelezen.


Spoilers

Als je de film al hebt gezien, valt er weinig meer te spoilen, maar voor de volledigheid. 

Het verhaal in de film en in het boek lopen redelijk gelijk op. Tertuliano Maxomo Afonso leidt als leraar een wat leeg bestaan, hij lijkt zelfs aan een depressie te lijden. Dan ziet hij op een dag op aanraden van een collega de film Wie niet waagt, die niet wint. Daarin ziet hij een acteur, die zijn evenbeeld lijkt te zijn. 
Na een lange zoektocht weet Maximo Afonso de acteur te traceren, het gaat om Antonio Claro en zijn ster lijkt rijzende. Maar een ontmoeting tussen deze twee zorgt alleen maar voor onrust. Wie is het "origineel" en wie is de "kopie". Bovendien is vooral Maximo Afonso beducht voor ontdekking en interesse van anderen, wetenschappers en politie. 
Het conflict tussen de twee mannen loopt steeds hoger op. En de voorgevoelens van Maximo Afonso bleken terecht. Zodra zijn vriendin Maria da Paz zich realiseert dat zij niet met Maximo Afonso maar met een ander in bed lag, ontstond er ruzie. Dit leidde tot een fataal auto-ongeluk.
Claro wordt begraven als Maximo Afonso. En Maximo Afonso neemt het leven (en vrouw en carrière) over van Claro. De vrouw van Claro weet dit wel, maar lijkt het oke te vinden. Zo leuk was de oorspronkelijke Claro nou ook weer niet. 

En dan belt er een man, die zegt dat hij precies op Claro lijkt. 

Het hele subplot met de seks en de spinnen zit niet in het boek. 

Conclusie

Ik vond het boek tegenvallen, kijk de film. 

De ontwikkeling van het plot is langzaam. Veel tijd gaat verloren met het uitzoeken wie de dubbelganger is die Maximo Afonso ziet in de film. Het boek kwam uit in 2002, toen bestond de IMDB al 12 jaar. Uitzoeken wie Antonio Claro is, zou 10 minuten moeten kosten, niet een half boek. Verder zit Maximo Afonso veel te twijfelen over wat hij nu moet doen, denken en willen. Dat gaat na een tijd ook vervelen, omdat het al vrij snel duidelijk is dat er iets van een confrontatie moet komen tussen de twee mannen. 

Tertuliano Maximo Afonso lijdt kennelijk ook onder het fenomeen van zijn vreemde naam. Maar dat kan ik ookniet duiden. Tertuliano was een vroege Christelijke denker en niet iets om je voor te schamen lijkt me. Ik vond de hoofdpersoon een beetje een zeurkous. 

Verder is het idee van een dubbelganger hebben en die tegenkomen natuurlijk al erg oud. Ruil je van leven? Confronteert een dubbelganger je met je goede of juist slechte eigenschappen? Kan je via een dubbelganger allerlei onderdrukte verlangens uitleven zonder schaamte of schuld (het was tenslotte een ander)? En dit idee is al veel vaker uitgewerkt. 
In dit boek komt dat idee niet echt lekker naar voren. De beide mannen zitten in elkaars vaarwater, door hun uiterlijk. Het conflict voelt enigszins gekunsteld aan. 

Hou het bij Jake, mensen. 

zondag 15 september 2019

She Who Must Be Obeyed

Een tijdje geleden heb ik weer een hele slechte film opgeduikeld. Het gaat om She (2001) van Timothy Bond. Aan de cover alleen al dacht ik dat het niet veel kon zijn, maar ik heb lang geleden de roman "She" van H. Rider Haggard eens gelezen en dat was een fantastisch avonturenverhaal. En "She" is vaker verfilmd (in 1935 en 1965). Dus ik was toch wel geïnteresseerd.

Het beloofd niet veel goeds. 

De film had mij wat onbekende mensen in de hoofdrollen, zoals Ian DuncanOphélie WinterMarie Bäumer en Edward Hardwicke. Maar in wat kleinere rollen kwamen dat toch weer namen voorbij van bekende mensen, vroeg in hun carièrre, zoals Götz Otto (Pillars of the Earth, Iron Sky) en Christoph Waltz (Django Unchained, Spectre).

Spoilers

Het oorspronkelijke verhaal is alweer uit 1886, maar deze verfilming geeft er toch een eigen draai aan. 


De film opent met een regenachtige nacht. Een man (Waltz) en zijn kleine zoontje melden zich bij een vriend (Hardwicke). De man, Michael Vincey, is op sterven na dood. Hij wil zijn zoon Leo en laatste spullen in bewaring geven bij zijn vriend Ludovic Holly. Dan sterft hij. 

De film spoelt twintig jaar vooruit met een leuk shot over een serie foto's. Leo Vincey (Duncan) is inmiddels een knappe jongeman, die als avonturier de wereld rondreist. Nu is hij 25 geworden en wil hij de erfenis van zijn vader bekijken. Dit zijn een kaart en wat potscherven, waarin gesproken wordt over She Who Must Be Obeyed. 
Vincey begint te dromen van een mooie blonde vrouw (Winter), die vraagt dat hij naar haar toekomt. Ze noemt hem Kallikrates. Vincey wil meteen op zoek naar deze dame en de laatste reis waar zijn vader mee bezig was. Hij overtuigt Holly om samen op pad te gaan naar Samarkand, in elk geval (een tripje van ca. 6.000 km). En van daaruit verder te kijken naar wat ze kunnen vinden. Vanuit Samarkand trekken ze steeds verder de achterlanden van het Hisor gebergte in. 

Al snel raakt de groep hun gidsen kwijt, maar dapper trekken ze verder. Dan worden ze opgepikt door een stel primitieve krijgers, die zichzelf de Amahaggar noemen. Tot hun grote schrik hebben vrouwen hier de leiding. De mannen worden meegenomen naar het dorp. Daar toont Roxanne (Bäumer) interesse in Vincey en ze beginnen een relatie. 
Maar niet alles is koek en ei. Er zijn een soort priesters van de Duistere Goden, die de nieuwkomers willen offeren. Maar She wil dat alle buitenlanders naar haar gebracht worden. Daar blijkt She natuurlijk de vrouw uit de dromen van Vincey te zijn. Maar hij is inmiddels al volgens de lokale gebruiken getrouwd met Roxane, die hem niet zomaar wil laten gaan. 

In een visioen laat She zien dat Vincey in de tijden van Alexander de Grote eigenlijk Kallikrates was. Hij had een affaire met een Egyptische prinses, wat She niet kon hebben. Zij doodde Kallikrates en sindsdien wacht zij tot hij herboren wordt en ze hun relatie voort kunnen zetten. Vincey twijfelt. She is beeldschoon en hij droomt al langere tijd van haar. Desondanks lijkt ze ook niet geheel stabiel te zijn. En ze had er indertijd geen problemen mee om het object van haar affectie uit de weg te ruimen. En Roxanne is ook goed voor hem geweest. 
She vindt dat Roxanne een probleem vormt en ze moet dus uit de weg geruimd worden. Haar luitenant Atilla (Otto) zal Roxanne in het vuur verbranden. Vincey kan dit niet zomaar over zijn kant laten gaan. Het komt tot een strijd. 

Dan besluit She om Vincey het Vuur van Leven te laten zien, dan kunnen ze samen eeuwig leven en regeren over haar rijk. Dan zal hij Roxanne wel vergeten. Maar wanneer She voor de tweede maal in het vuur stapt, om te laten zien dat het niet gevaarlijk is, vergaat zij al snel tot as (In een vrij gruwelijke scene, The Raiders of the Lost Ark is er niets bij). Vincey en de rest moeten nu vluchten. Het hele rijk stort in!

Zonder She, maar ook zonder Roxanne keert Vincey terug naar Engeland. Ouder en wijzer. 

Conclusie

Een beroerde film, kijk maar niet. Tenzij je een overzicht wil hebben van het vroege werk van Christopher Waltz of zo. 

De film wijkt op verschillende belangrijke punten af van het verhaal van H. Rider Haggard en wordt daarmee zwakker. Wat het verhaal van H. Rider Haggard zo indrukwekkend maakte was dat het aan de ene kant een avonturen - mysterie was (waarom heeft de familie Vincey eeuwenlang een soort opdracht doorgekregen van vader op zoon? Wat is er te vinden in Donker Afrika?). Maar aan de andere kant speelde het verhaal ook met allerlei sociale angsten van de Laat-Victoriaanse periode
Het Koloniale Rijk van de Britten was inmiddels wel over zijn hoogtepunt heen. De onderdanen eisten meer en meer macht en invloed voor zichzelf op. Was dit dan het einde van het Keizerrijk waar de zon nooit onderging? Zouden de inboorlingen zichzelf willen regeren? Zouden we dan niet allemaal aan barbarij ten ondergaan? In het boek zijn de Amahaggar kannibalen. Dat is wat de Britten te wachten staat, tenzij ze hardhandig beschavend optreden (Bijvoorbeeld Shaka Zulu en zijn koninkrijk waren nog maar kort geleden ten onder gegaan)
Vrouwen eisten een belangrijker rol op voor zichzelf in de samenleving, met bijvoorbeeld de strijd om stemrecht en deelname aan het (betaalde) arbeidsproces. Wat in het boek verbeeld wordt door zowel Ustane (Roxanne in de film) als She. Zij kiezen hun eigen partners, hebben beschikking over eigen economische middelen en wagen het zelfs om te regeren. 
Daar kwam Darwin nog eens bij. In zijn evolutie-theorie kende hij een belangrijke rol toe aan vrouwen. Het zijn de vrouwen die een partner selecteren op basis van de prestaties/ uiterlijkheden van het mannetje. Zo dit ook voor mensen gelden? Zouden bepaalde mannen misschien helemaal zo aantrekkelijk niet zijn? En wat zou het betekenen wanneer vrouwen (nog meer) macht zouden krijgen?

Esther Godfrey vertelt het allemaal veel beter

In deze film speelt de actie zich niet af in Afrika, zoals in het boek, maar in het Nabije Oosten en het voormalige Rijk van Alexander de Grote (net als bijvoorbeeld in The Man Who Would Be King). De Amahaggar zijn daarmee blank, waardoor de hele racistische ondertoon van het boek het raam uitgaat. 
Verder is She nauwelijk slecht te noemen, hooguit beperkt en jaloers. Alle kwade daden worden overgelaten aan het nieuwe karakter van Atilla. In het boek was She zonder enige verontschuldiging de in- en inslechte Koningin van de Amahaggar. Ze had er geen enkel probleem mee om mensen ter dood te veroordelen of zelf te doden. Haar eeuwig bestaan had haar gevoel voor menselijkheid volledig verwijderd. En toch was ze waanzinnig aantrekkelijk voor alle mannen. 

Dus nee, doe iets anders met je tijd. Nu ben ik wel benieuwd naar de eerdere verfilmingen van dit verhaal. 

zaterdag 14 september 2019

En Vacances en Wallonie - Doolhof van Barvaux

Op de laatste dag van onze vakantie in België zijn we nog naar het doolhof van Barvaux gegaan. Dit is een enorm maisdoolhof in de open lucht, waar ieder jaar met een bepaald thema een speurtocht en avontuur wordt uitgezet. Dit jaar was het thema "De Kleine Prins", een boek dat ikzelf nog niet ken, maar mijn kinderen wel.
De weg zoeken
In Malden is ook een Maisdoolhof, waar we in de loop der jaren verschillende keren geweest zijn. Maar deze in Barvaux was toch echt wel een slagje groter en uitgebreider. Zo was het doolhof zelf veel groter. We kregen een kaart mee, waarmee we mochten proberen de weg naar buiten weer te vinden.

De raadsels oplossen

In het doolhof zelf waren er ook nog allerlei uitdagingen. Er waren puzzels om op te lossen, uitkijktorens om in te klimmen en er waren her en der verspreid voorstellingen van personages uit "De Kleine Prins" die ons in het Frans en het Nederlands wat vertelden over het avontuur waarin we terecht waren gekomen.

Lekker klimmen

De voorstellingen waren mooi aangekleed met kleine podia en geschminkte acteurs. De kinderen keken vol verwondering toe. Het was soms ook best een beetje eng, de Vos sprong tevoorschijn uit haar hol en was wel erg groot.

Aandachtig luisteren
Het Hol van de Vos

Maar met de kaart en een beetje streng doorwerken, wisten we het doolhof uiteindelijk op te lossen en kwamen we weer buiten. Inmiddels regende het flink. Ik en de meisjes bleven even achter in het restaurantje. Maar Sander en onze zoon gingen verder naar het Doolhof der Deuren. Hier kon je alleen verder als je puzzels wist op te lossen.



Puzzelen maar!

Toen Man en zoon dat eindelijk hadden opgelost, was de regen ook wel weer gestopt. We wandelden nog even verder naar de speeltuin en het kleuter-doolhof. En toen was het wel echt weer tijd om naar huis te gaan. De middag was al grotendeels voorbij, er zou alleen maar meer regen komen. En de spullen voor de terugreis moesten ook weer gepakt worden. 

Alleen voor de allerkleinsten

Als je nog eens in de buurt bent van Barvaux, breng dan zeker een bezoekje aan het doolhof. Het is zeer de moeite waard voor jong en oud. 

vrijdag 13 september 2019

Het eerste begin - Iron Man

Sinds een paar jaar zijn de oudste kinderen oud genoeg om mee te gaan naar de MCU films (Black Panther voor het eerst). Maar nadat ze Infinity War en Endgame hadden gezien, begonnen de vragen. "Waar komen de superhelden vandaan?" "Waar komen die infinity stones vandaan?" "Hoe zit het eigenlijk precies?" Dus het was tijd om de MCU films vanaf het begin af aan te kijken. En dan begin je met Iron Man (2008). Toen was mijn zoon één jaar oud en mijn dochter was nog niet geboren!
Gelukkig konden we deze film krijgen via de bibliotheek Gelderland Zuid, zoals zoveel andere prima films en boeken.



Maar goed, Iron Man, waar het allemaal mee begon was van Jon Favreau (Cowboys and Aliens) en met Robert Downey Jr. (Sherlock, Wonder Boys) in zijn nog niet iconische rol, Jeff Bridges (Bad Times at the El Royale, The Fisher King), Gwyneth Paltrow (Sliding Doors) en in een piepkleine rol, die een voorbode was voor alles wat erna kwam, Samuel L. Jackson (Pulp Fiction, Django Unchained, Star Wars: The Attack of the Clones, Jurassic Park).

Spoilers

De film opent met Tony Stark (Downey Jr.) die als arrogante playboy zijn wapens aan de man brengt ergens in Afghanistan. Er gaat iets gruwelijk mis en zijn konvooi wordt aangevallen door strijders die de handen op Stark-wapens kunnen leggen.  

In een flashback zien we hoe het allemaal zo gekomen is. Tony zou een prijs in ontvangst moeten nemen, maar ging liever feesten. Dus zijn zakenpartner Obediah Stane (Bridges) neemt de honneurs waar, zoals hij dat zo vaak doet voor flamboyant fuif-nummer Tony. Tony gokt, feest, versiert vrouwen die kritische vragen stellen, viert meer feest met vriend Kolonel James Rhodes (Howard) en brengt de wapens aan de man. 

Na de overval wordt Tony wakker als gevangene van een groep strijders. Hij ontmoet ook andere gevangene Yinsen. De strijders noemen zich de Tien Ringen en ze willen meer Stark - Wapens, die de beste ter wereld zijn. Tony geeft toe en maakt wapens voor hen, maar eigenlijk maakt hij een harnas waarmee hij kan ontsnappen. Dit lukt, Yinsen komt om en Iron Man is geboren.

Eenmaal terug in de Verenigde Staten bezint Tony zich op zijn leven. Waar is hij eigenlijk helemaal mee bezig? Die wapens werden bijna zijn dood, zijn goede vriend Yinsen verloor zijn familie en zijn eigen leven dankzij de wapens van Tony. Amerikaanse soldaten kwamen om dankzij zijn eigen wapens. Tony wil iets anders met zijn leven. Aangezien hij een briljant ontwerper is, kan dat ook. Hij kan zijn bedrijf een andere kant op sturen en met innovatie de wereld redden in plaats van wapens maken.
Maar niet iedereen is even blij met deze omslag. De aandeelhouders van zijn bedrijf niet, aangezien die wapens winstgevend zijn en van niet uitgevonden innovatieve producten moeten we het nog maar afwachten natuurlijk. Ook Obediah Stane is niet gelukkig, want de wapens waren winstgevend. Bovendien lijkt hij altijd in de schaduw te hebben gestaan van Howard Stark en als Tony innovatief gaat worden, staat hij daar weer in de schaduw.

Tony interesseert dat allemaal niets en hij ontwikkelt verder aan een betere Iron Man. Maar dan krijgt hij te horen dat het dorp van zijn overleden vriend Yinsen weer wordt aangevallen, met materieel van Stark. In zijn nieuwe pakje gaat hij op onderzoek uit en bevrijdt op heldhaftige wijze het dorp. Daar voelt hij zich behoorlijk goed bij. Misschien is er toch iets anders in het leven dan alleen feesten en vrouwen versieren?
Obediah blijkt samen te werken met de Tien Ringen. Hij leverde het Stark Wapentuig. En nu hebben de Tien Ringen het eerste Iron Man pak gevonden en Obediah probeert het na te bouwen. Alleen de Arc Reactor die de energie moet leveren lukt niet. Daarom steelt Obediah de Arc Reactor van Tony. Helaas heeft Tony die nodig om zijn eigen hart aan de gang te houden.

Tony kan gelukkig een oude Arc Reactor vinden. Hij gaat niet dood aan een hartstilstand en gaat onmiddellijk op pad om een doorgedraaide Obediah tegen te houden.

De volgende dag laat Tony aan de hele wereld weten dat hij Iron Man is. Een nieuwe era van superhelden is geboren. En heel kort komt Nick Fury (Jackson) in beeld om aan te geven dat dit slechts het begin is.

Conclusie

Na al die jaren is dit nog steeds een prima film! De karakterontwikkeling van Tony Stark van flamboyante playboy naar flamboyante filantroop is geloofwaardig. Obediah Stane is een geloofwaardige en angstaanjagende kwaadaardige genius. Dat kun je wel aan Jeff Bridges overlaten. Verder is het verhaal ook doorspekt met lichte en zware momenten waardoor het tempo er lekker inblijft. En zonder alle belast en verwijzingen naar de latere films, is het verhaal nog lekker fris. 

woensdag 11 september 2019

En Vacances en Wallonie - Monde Sauvage

Tijdens onze vakantie in Comblain zijn we ook naar het nabij gelegen Monde Sauvage geweest. Dit is een dierentuin, met een safari gedeelte, waar je met de auto vlak langs de loslopende dieren rijdt. Erg imposant! Met de kinderen gaan we met enige regelmaat naar verschillende dierentuinen. Zo zijn we al verschillende keren in Burger's Zoo geweest, die niet ver bij ons vandaan is. Maar tijdens vakantie zijn we ook wel bij gespecialiseerde dierentuinen geweest, zoals de Tropical Zoo, de Apenheul en een met alleen roofvogels.

Watusi rund

Monde Sauvage was een imposante dierentuin. We begonnen met een safari in de eigen auto. We reden door een weiland met allerlei Afrikaanse dieren. En wanneer je dan met de auto dichtbij een sjokkende gnoe bent, realiseer je je  hoe groot die beesten werkelijk zijn. En hoe klein en blikkig je eigen auto is.

Dartel Gnoe kalf
Een dartel Gnoe kalf kent geen angst en dendert lekker voor de auto langs. En dan weer tussen de volwassen Gnoes door, met een bezorgde moeder er achter aan. En dan hoop je maar dat niet een Gnoe per ongeluk even tegen de auto op botst. We konden ook vrij dicht bij de neushoorns komen. En jeminee wat zijn dat toch altijd enorme beesten. Ze doen altijd zeer imposant en primitief aan.

Neushoorns zijn echt heel groot. 
Na de safari gingen we de dierentuin zelf nog in. En dat was een vrij bekende aaneenschakeling van habitats voor verschillende dieren. We konden verschillende keren erg dichtbij komen en de dieren op ons gemak bestuderen. 

Rüppel gier (L) en Vale gier

Deze dierentuin had ook veel roofvogels in grote kooien. Sommigen herkenden we nog van onze trip naar het Roofvogelstation in Hellenthal in 2016. Toch altijd een beetje jammer om beesten te zien, die zo overduidelijk in de vrije lucht hun vleugels zouden moeten uitspreiden. 

Giraffes van dichtbij

Even later liepen we ook via een brug over een nagebootste Savanne. Daar konden de Giraffes eten van eten dat hoog in de bomen was geplaatst. En wat zijn die beesten ook enorm groot. Maar toch niet zo groot als de olifanten, die ook in de buurt stonden. En dit waren geen Aziatische olifanten, die vaak ziet, maar de grote Afrikaanse. Tjeempie

Olifant met struisvogel
En er waren ook nog kleinere ruimten, waaron bijvoorbeeld veel verschillende vogels bij elkaar werden gezet. Zoals deze Australische Kookaburra. En Monde Sauvage kende ook nog een grote speeltuin, waar de kinderen na afloop ook nog flink wat tijd hebben doorgebracht. Uiteindelijk hebben we nog een flink deel van de dag in de dierentuin gezeten.

Eigenlijk een soort Ijsvogel
Wanneer je in de buurt bent, breng dan zeker een bezoekje aan Monde Sauvage. Het was een leuke dierentuin met veel mooie dieren in hun natuurlijke omgeving en daarnaast was er ook nog genoeg te doen voor kinderen van verschillende leeftijden. Zeker de moeite waard. 

maandag 9 september 2019

Pendragon LXXII - Afscheid van Ygritte

Na de plotselinge dood van Ygritte en Tiffanny in het kraambed, proberen de uit het veld geslagen ridders de draad van hun leven weer op te pakken.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Turquine van het Quinqueroi Forest

Januari 537, Broughton

Sir Marcus Livius van Broughton heeft in 535 permissie gevraagd aan Guinevere om haar adoptie-dochter Alis van Salisbury het hof te mogen maken, met het oog op een huwelijk. Guinevere gaf deze toestemming, maar voegde daaraan toe dat Alis nu een hoge status heeft, en dat Marcus die nog bij lange na niet had benaderd.

Alis van Burcombe
Prinses van Cameliard

Desondanks liet Marcus zich niet afschrikken. Hij schreef een brief aan Alis. Hierin zette hij uiteen wat hij voor haar voelde en wat zijn plannen waren. Alis liet zich niet onbetuigd en schreef een brief terug. Hierin gaf zij aan dat zij in haar voorgeschiedenis veel voorbeeld had gezien van vrouwen die nadeel ondervonden van mannen en hun woorden. Haar grootmoeder Alis bracht vijf jaar door in een Toren, toen zij Elgin de Jongere baarde van Earl Roderick. Elgin en haar moeder Gilda moesten vluchten naar Malahaut, aan het einde van de Rebellie van Salisbury. Sir Eric van Burcombe brak het hart van haar adoptie - moeder Guinevere

Dus Vrouwe Alis van Salisbury wil geen woorden zien, maar daden! Sir Marcus weet wat hem te doen staat.

Februari 537, Ebbsfleet

Op een koude, bewolkte morgen in Februari verzamelt iedereen zich in Ebbsfleet. De wind waait de capes heen en weer en grijze golven beuken op het strand. Volgens de overlevering zetten hier ooit Hengest en Horsa voor het eerst voet aan land. En vanaf hier zal Ygritte haar laatste reis maken naar haar voorvaderlijke landen. Hier en daar steekt er drijfhout uit het zand. Zijn dat de wrakken van de langschepen van de eerste Saksen?
In de branding ligt een groot schip. Met daarop een baar voor Ygritte. Zij is omringd door haar wapens, haar wapenuitrusting en haar beste bezittingen. Haar favoriete paard is ook geofferd en ligt naast haar. 
Op het strand staat een rouwende Sir Turquine, omringd door zijn vrienden Sir Benno en Sir Marcus. Zij verwachten half dat hij zich in zee zal werpen. Skalds zingen een lange Sage van de heldendaden van Ygritte.

Ygritte, Dochter van
Sir Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten Dochter van
Octa, Cynning van Kent, Zoon van
Hengest van de Saksen

Het begint ermee dat Vrouwe Ygritte in 501 met Ysolde als tweeling ter wereld kwam, als dochter van Sir Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten en dat zij daarmee symbool stond voor de Vrede die mogelijk was tussen Britten en Saksen. 
Toen leidde Vrouwe Ygritte samen met haar tweelingzus Ysolde in 525 Koning Arthur af van zijn oorlogszuchtige plannen. Dit leidde tot een huwelijk tussen Koning Arthur en Ysolde. Vrouwe Ygritte koos voor een leven als Axe Maiden. 
In 531 versloeg Vrouwe Ygritte samen met Sir Aloysius en Sir Benno Malaodron de Bandiet en hielp Sir Cerdall met het herwinnen van de Speer van Cathoir Mor en de hand van zijn geliefde Orlaith. Daarna doodden zij de Worm van Waterford, waarbij Sir Aloysius om het leven kwam. 
In 532 versloeg Vrouwe Ygritte samen met Sir Benno en Sir Perin de Heks Camille van de Moerassen van Anglia. 
Dan in 534 ontmoette Vrouwe Ygritte natuurlijk de liefde van haar leven, de woeste Turquine van Quinqueroi Forest. Hun passie brandt als de zon en is een voorbeeld voor iedereen. Dit leidt het jaar erop tot een groots huwelijk waarbij Turquine naam maakt als een gastvrij en genereus ringgever. 
Tijdens Slag bij Parijs van 536 liet Vrouwe Ygritte zien dat zij waarlijk een dappere Saks is. Het bloed van Octa en Hengest stroomt door haar aderen.

Dan is er nog een Godere die meegeeft dat Vrouwe Ygritte gestorven is op het Slagveld van Vrouwen, namelijk het kraambed. Hiermee heeft zij voor eeuwig een plaats verdiend in de Hal van Wodan All Vader. Daar zal zij, wanneer de tijd daar is, ten strijde trekken tegen de IJsreuzen. Dappere mannen die na vandaag zullen sterven op het Slagveld, zullen Ygritte daar weerzien. Dat biedt Turquine een hoop troost.

Turquine pakt een speer die omwikkeld is met in olie doordrenkte lappen en steekt deze aan. Wanneer het tij keert en de het dodenschip weg wil varen van de kust, werpt hij de speer naar de baar van Ygritte, die vrijwel meteen vlamvat. Andere Saksische strijders werpen nu ook hun speren. Het vlammende schip vaart weg van de Britse kusten, naar het Saksische thuisland van Ygritte.

Ebbsfleet House, later diezelfde dag

Octa, Cynning van Kent en broer van Ygritte heeft een nabijgelegen fort gecommandeerd om daar alle rouwende gasten onder te brengen, voor een maal in naam van Vrouwe Ygritte. En dat zijn er veel. 

Octa Cynning van Kent, zoon van
Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, dochter van
Octa, Cynning van Kent, zoon van
Hengest van de Saksen
Arthur Pendragon
Hoge Koning van Brittannië




Octa en Guinevere zijn natuurlijk aanwezig als gastheer en gastvrouw en directe familie van Ygritte. Maar ook Hoge Koning Arthur en Hoge Koningin Ysolde zijn aanwezig met hun kinderen Herrindale, Elaine en Arnold. Ook de erkende zonen van Arthur, Bohort van Bedegraine en Loholt van Escavalon zijn aanwezig. 

Herrindale
Prins van Logres
Sir Loholt
van Escavalon
Sir Borre
van Bedegraine

Zelfs Morgaine van Cornwall en haar vele zonen zijn aanwezig. Morgaine is natuurlijk verschillende keren getrouwd geweest, maar de meeste van haar kinderen hebben een onduidelijke vader. Dit keer neemt ze Val de Mort mee, van Nanteleod, Koning van Escavalon, Mordred, van een onbekende vader en Brynmor, ook van een onbekende vader.

Morgaine
Hertogin van Cornwall

Val de Mort
Prins van Escavalon
Brynmor
van Cornwall
Mordred
van Cornwall

Van het continent zijn ook buitenlandse koningen  en hoogwaardigheidsbekleders aanwezig. Zo hebben Koning Radiger en Koningin Caelwina van de Varni veel te danken gehad aan Vrouwe Ygritte en zij zijn gekomen, samen Koning Conan van Bretagne.

Caelwine, Prinses van de Angelen
Koningin van de Varni
Conan,
Koning van Bretagne






















Maar ook met Lancelot en andere leden van de Ganis zijn aanwezig. Dankzij de inzet van Vrouwe Ygritte en Turquine tijdens de Slag bij Parijs is er nu een kans dat zij hun voorvaderlijke landen kunnen terugwinnen. Zij zijn Vrouwe Ygritte eeuwig dankbaar.

Lancelot du Lac
de Ganis

De sfeer is erg bedrukt en wordt vooral gedomineerd door Sir Turquine die nergens van kan genieten. Hij zit alleen maar te huilen in zijn bierhoorn (met een indulgent van 16 nog best knap!).
Maar Sir Marcus besluit dat dit zo niet kan. We moeten de herinneringen aan Ygritte levend houden en onthouden wat voor een dappere krijgster zij was! Hij begint te vertellen over al haar dappere daden en Sir Turquine valt hem iedere keer bij. De stemming slaat om, zoals dat hoort.

Het valt Sir Marcus op dat Sir Borre echt weinig gevoel voor decorum kent. Dat was hem eerder ook al eens opgevallen, maar hier, tijdens een emotioneel beladen bijeenkomst en met alle andere hoogwaardigheidsbekleders, kan dit helemaal verkeerd uitpakken. Sir Marcus dirigeert Sir Bohort naar een hoekje waar hij rustig kan dobbelen met andere rauwdouwers.

Het valt Sir Benno op dat zijn stiefmoeder Guinefach, die de tweelingzuster van Cwene Guinevere van Kent is, de hele avond smoest met Sir Mordred. Het bevalt Sir Benno maar niets. Hij weet heel goed dat Vrouwe Guinefach misschien wel het uiterlijk heeft van vrouwe Guinevere, maar zeker niet haar innerlijk.
Benno: "Zij is net een graftombe waar al menig Pharao in gelegen heeft!"

Bovendien is Mordred dan wel de bastaard van een onduidelijke vader. Hij is ook een neef van Hoge Koning Arthur. Na de echte zonen Herrindale en Arnold, en de erkende zonen Borre en Loholt maakt hij een goede kans op de troon.
Sir Benno maakt zijn zorgen kenbaar bij Vrouwe Morgaine, de moeder van Mordred. Maar zij is alleen maar tevreden over het ambitie-niveau van haar zoon. Dan maakt Sir Benno zijn zorgen kenbaar bij Cwene Guinevere. Zij geeft aan dat Guinefach zich gefnuikt voelt in haar ambities. In het jaar dat zij werd onteerd door Bradwen en kort daarna zijn vrouw werd, moest zij toezien hoe Guinevere een ander pad in sloeg, dat leidde naar de troon van Kent. Guinefach verveelt zich in Steeple Langford. Wat zal konkelen met Mordred voor kwaad kunnen?

Late lente 537, Camelot

Ondanks dat haar hoofd er niet naar staat, organiseert Hoge Koningin Ysolde in Camelot een groots Hof der Liefde, waar edelgeboren dames en heren hun dilemma's in de liefde voor kunnen leggen aan de experts. Dit jaar wordt er een regel toegevoegd. De Dood is niet het einde van Liefde. Na de dood van een geliefde, moet een minnaar zeker twee jaar rouwen. De regels van het Hof der Liefde zijn inmiddels lang en imposant. 

  1. Het huwelijk is geen excuus om niet Lief te hebben. 
  2. Een jaloers man kan niet Liefhebben. 
  3. Niemand kan gebonden zijn door dubbele Liefde
  4. Liefde neemt altijd toe of af.
  5. Dat wat een minnaar neemt tegen de wil van zijn geliefde, heeft geen smaak. 
  6. Jongens beminnen niet tot zij de leeftijd van volle wasdom hebben bereikt. 
  7. Niemand moet zonder Liefde zijn, zonder de beste reden.
  8. Niemand kan Liefhebben, tenzij hij wordt gedreven door de overtuiging van Liefde. 
  9. Liefde komt niet in het huis van Hebzucht.
  10. Een ware minnaar wil niemand in Liefde omhelzen, dan zijn geliefde. 
  11. Wanneer eenmaal openbaar gemaakt, sterft de Liefde vaak snel.
  12. Wanneer Liefde makkelijk is, is het weinig waard. Een moeilijk te bereiken Liefde maakt deze kostbaar. 
  13. Elke minnaar wordt regelmatig bleek in aanwezigheid van zijn geliefde. 
  14. Wanneer een minnaar plots zijn geliefde ziet, klopt zijn hart sneller.
  15. Een nieuwe Liefde verjaagt de oude.
  16. Alleen een goed karakter is nodig om een man de Liefde waard te laten zijn. 
  17. Als de Liefde afneemt, sterft deze snel en komt zelden weer tot leven. 
  18. Een man is in Liefde altijd angstig. 
  19. Oprechte jaloezie verhoogt het gevoel van Liefde.
  20. Jaloezie neemt toe, wanneer men zijn geliefde verdenkt. 
  21. Hij die lijdt aan Liefde, eet en slaapt weinig. 
  22. Bij elke daad van de minnaar, denkt hij aan zijn geliefde. 
  23. Een ware minnaar keurt niets goed, tenzij hij denkt dat het zijn geliefde zal plezieren. 
  24. Een minnaar heeft nooit genoeg van zijn geliefde.
  25. De minste verdenking zorgt ervoor dat een minnaar zijn geliefde wantrouwt.
  26. Een man die lijdt aan teveel passie, heeft zelden waarlijk Lief.
  27. Een ware minnaar is constant en zonder pauze in beslag genomen door gedachten aan zijn geliefde. 
  28. Niets weerhoudt een vrouw van bemind te worden door twee mannen, of een man door twee vrouwen. 
  29. Een minnaar zal niets van zijn geliefde vragen, dat hij niet eerst voor haar heeft gedaan.
  30. Liefde gaat boven vereisten van politiek, rijkdom of status.
  31. De Dood is niet het einde van Liefde, na de dood van een geliefde, moet een minnaar twee jaar rouwen. 
De bakvissen aan het Hof van Liefde vinden vooral deze laatste regel over de Dood en de Liefde erg romantisch. Ze weten natuurlijk allemaal dat het gaat over Sir Turquine en zijn liefde voor Vrouwe Ygritte van Kent. Ze zuchten allemaal nog eens diep en pinken een traantje weg. 

Aan het Hof der Liefde is er een groot schandaal, dat iedereen bezig houdt. Sir Tristan van Lyonesse was al jarenlang de minnaar van Ysolde, Koningin van Cornwall en echtgenote van Cador, Koning van Cornwall. Tristan heeft Ysolde zelfs zo ver gekregen, dat zij haar echtgenoot verliet. Maar vorig jaar heeft Cador haar weer terug gebracht naar Kasteel Dore. Tristan vluchtte zwaar gewond naar Bretagne. Daar zal hij binnenkort huwen met de vrouw die hem weer genas en op de been bracht, Ysolde met de Witte Handen, Dochter van Hertog Hoël. 

Hoël
Hertog van Cornouailles
Cador,
Koning van Cornwall
Tristan,
Prins van Lyonesse

Het gaat natuurlijk niet aan dat een minnaar, die al zoveel heeft gedaan in de naam der Liefde, nu huwt met een andere vrouw! Alleen maar omdat zij dezelfde naam heeft als zijn Geliefde. Terwijl zijn geliefde wegkwijnt in de gevangenschap van een ongelukkig huwelijk! Dit is in directe tegenspraak met regels 10, 12, 22, 23, 24, 27 en misschien nog wel de belangrijkste, 30.

Hertog Hoël is alleen maar blij dat hij zijn dochter Ysolde uit heeft kunnen huwelijken aan een Prins van Lyonesse, ondanks dat Lyonesse niet meer zoveel voorstelt als vroeger. Tristan is van koninklijken bloede, heeft Britse medestanders en zijn dochter kan het niet veel beter treffen. Hertog Hoël weet ook wat populair is en organiseert een toernooi ter ere van het huwelijk van zijn dochter. Wie weet kan hij zo nog meer kennis maken met de machtigen van de wereld.

Sir Marcus en Sir Benno besluiten om hun gedachten te verzetten en naar Quimper te reizen om daar deel te nemen aan het toernooi, ter ere van het huwelijk van Tristan en Ysolde met de Witte Handen. Zij overtuigen Turquine om ook mee te gaan. Deze heeft er weinig zin in en wil liever somberen over zijn verloren liefde. Maar hij laat zich overtuigen.

Zomer 537, Quimper

Quimper is al een oude stad en dat is aan alles te zien. Uit geheel Bretagne zijn hoogwaardigheidsbekleders naar deze stad gekomen om het huwelijk bij te wonen. Koning Conan van Bretagne is aanwezig bij dit huwelijk van de dochter van een van zijn Hertogen. Verder zijn er ook veel ridders van Ganis, wat Britse ridders en een aantal Frankische ridders, die zich erg beleefd opstellen.

Aan de vooravond van het huwelijk spreekt Sir Turquine met Sir Tristan. Sir Turquine is inmiddels een ridder met aanzien en Sir Tristan luistert aandachtig. Sir Turquine houdt een gloedvol betoog over de liefde (Passion Love Ygritte succes, orate critical). Het gaat niet aan dat Sir Tristan nu huwt met een vrouw, terwijl hij eigenlijk liefde voelt voor een andere vrouw.
Sir Tristan barst ten overstaan van de gasten in tranen uit en bekent dat hij eigenlijk nog altijd alleen maar Liefde voelt voor Ysolde van Cornwall. Maar Ysolde met de Witte Handen is ook een goede vrouw. Zij heeft hem genezen, haar vader nam hem op aan zijn hof, hij heeft beloften gedaan. Beloften maken schuld. De hele bijeenkomst ontaardt in een emotioneel samenzijn. Er wordt in het bier gehuild.

Sir Marcus en Sir Benno kunnen dit niet aanzien. Het kan niet zo zijn dat een jongedame hier voor het altaar in de steek wordt gelaten. Sir Marcus murmelt wat, maar Sir Benno ziet zijn kans. Hij houdt een gloedvol betoog over de waarde van rationeel nadenken en afwegingen maken. Het leven moet geleefd worden en mensen, zeker belangrijke mensen kunnen niet iedere emotionele impuls volgen, als kinderen. Het Hof der Liefde is een leuk, zomers tijdverdrijf, maar daarna moet er weer gewerkt worden. Vakkundig ontmantelt hij ieder cliché van de liefde. (Passion critical Love Lord, Orate 66, critical succes)

De volgende morgen

De volgende morgen laat Hertog Hoël het huwelijk toch doorgaan. De politieke alliantie met Sir Tristan is hem teveel waard om op het spel te zetten voor wat gevoelens. Na de huwelijksnacht, zullen de gevoelens wel in de pas lopen met politieke realiteit.

Na afloop van de huwelijksmis, die succesvol wordt voltrokken, worden Sir Marcus en Sir Benno nog aangeschoten door een jonge misdienaar, die hen enigszins bekend voorkomt. Hij stelt zich voor als Clodoald, zoon van Chlodomer. Hij was in 524 bijna gedood door zijn oom Clothair, alleen een vlucht naar het klooster heeft hem gered. Hij is erg tevreden om te horen dat zijn oom nu kaalgeschoren zijn dagen slijt op de mestvaalt van Camelot. Hij wilde de ridders graag persoonlijk bedanken.

Ter ere van het huwelijk heeft Hertog Hoël een toernooi georganiseerd. Verschillende dappere ridders zullen tegen elkaar in het strijdperk treden. De beste krijgt een mooie beloning. Dit is natuurlijk een buitenkansje om aan de dames te laten zien wat de verschillende ridders in huis hebben.

Ronde 1
Sir Turquine laat zich inspireren door zijn liefde voor zijn overleden vrouw en smijt de eerste ridder zo uit het zadel.
Sir Marcus heeft het minder makkelijk. Zijn passie voor Alis is, ondanks zijn woorden, niet zo heel groot. Eenmaal op het hete zand van het toernooiveld, vraagt hij zich af waar hij helemaal mee bezig is. Hij heeft geen diepe passie zoals Sir Turquine. Hij is ook lang zo goed niet met zijn lans en hij zal nooit over voldoende middelen beschikken om Alis het leven te bieden dat zij verdient. In wanhoop verlaat hij het toernooiveld om zichzelf wat aan te doen.
Sir Turquine herkent de signalen en werpt zich op Sir Marcus. Deze weet zich in zijn wanhoop te ontworstelen aan de reusachtige man en vlucht verder. Maar Sir Turquine probeert het nog eens. Een schreeuwende Sir Marcus wordt afgevoerd naar een stille, kleine kamer om tot rust te komen. Zijn vader Ignaeus had hier ook last van. Die heeft nog eens vijf jaar doorgebracht in een grot in Cornwall, levend van rauwe vis.

(Verdorie! Het lukt gewoon niet in dit rollenspel om een langdurige hofmakerij te realiseren. Lang geleden probeerde ik dit al met Sir Gilmere en Vrouwe Adwen in 487, maar Gilmere stierf in de Slag bij Lindsey. Sir Gilbert en Koningin Ygrainne hadden een passie voor elkaar, maar dat liep ook op niets uit. Sir Turquine en Ygritte waren maar kort samen. En nu dit.) 

Sir Benno heeft minder problemen en verslaat de eerste ridder, waartegen hij in het strijdperk treedt zonder moeite.

Ronde 2
In de twee de ronde stoot Sir Turquine met zijn lans een ridder zo uit het zadel.
Ook Sir Benno verslaat zijn volgende tegenstander met gemak.

Ronde 3
De tegenstanders zijn inmiddels aardig uitgedund. Sir Turquine treedt nu tegen Sir Tristan in het strijdperk. Deze strijd gaat hard tegen hard. Sir Turquine wordt flink geraakt, maar weet iedere keer te blijven zitten (Tristan had wel critical hits, maar deed iedere keer vrij weinig schade). Uiteindelijk besluit Sir Turquine dat het beter is zich over te geven. Het is tenslotte geen strijd tot de dood. Hij geeft zich over.

Turquine: "Ik geef mij over, zoals aan de Liefde. Dat zou Sir Tristan ook moeten doen!"
In de tribunes pinken de bakvissen weer een traantje weg.

Het is zo romantisch.

Sir Benno komt uit tegen Sir Lancelot. Zij stoten hun lansen ronde na ronde tegen elkaar kapot. Uiteindelijk geeft Sir Benno het op, nu duidelijk is dat hun lansen even groot zijn.

Het toernooi eindigt in een gelijkspel tussen vier partijen. Niet helemaal het verwachtte einde van een toernooi. Maar dit was dan ook een vreemd huwelijk.

Winterphase 537/ 538

Een broer van Sir Turquin, Caradoc Short Arm, krijgt een dochter. 
In de familie van Sir Marcus gebeurt niets, behalve dat zij proberen om Sir Marcus weer geestelijk gezond te krijgen. 
Sir Benno betrapt zijn stiefmoeder Guinefach in bed met Sir Mordred. Hij dwingt hen te huwen en vraagt zijn stiefmoeder enigszins dwingend om maar in Camelot te gaan wonen. Hij heeft hen liever niet meer onder zijn dak.