Translate

dinsdag 6 november 2012

Vervangbaar

Gisteren weer met Sander een erg slechte film gekeken, The Expendables (2010). Sylvester Stallone heeft de laatste jaren weer wat succes en hij wilde eens een film maken met allerlei oude actiehelden. En dat is gelukt. Deze film zit vol met oudere actieacteurs die doen waar ze goed in zijn, namelijk one-liners debiteren, terwijl er iets ontploft.
De film is gemaakt door Sylvester Stallone en hem kennen we natuurlijk uit de film First Blood, die ik hier ook wel eens besproken heb.

Het testosteron druipt er van af. 

Spoilers Ahoi!

Nou ja, eigenlijk niet. Het is allemaal zo voorspelbaar, dat ik weinig kan spoilen door het over het plot te hebben. Dat is er bijna niet.

Vooruit, ik doe een poging.

Sylvester Stallone (de namen van de karakters zijn te makkelijk te vergeten) is de leider van een eenheid huurlingen die in hun nadagen zijn. Ze zijn erg goed, maar horen ook nergens bij en zijn allen zo diep getraumatiseerd door hun oorlogsverleden, dat ze nauwelijks kunnen functioneren in het dagelijks leven.
Dan krijgen ze een klus aangeboden, van iemand (Willis, Pulp Fiction), die claimt van de CIA  te zijn. Op een (Caribisch?) eiland Vilena zorgen een militaire dictator (Zayas) een een voormalig CIA agent (Robert, The Dark Knight) voor teveel problemen. Zij moeten beiden definitief uitgeschakeld worden. Stallone gaat met een van zijn maatjes (Statham) op een eerste verkenningsmissie. Maar de situatie lijkt een stuk complexer dan gedacht, bovendien worden ze gespot als buitenlandse spionnen en weggejaagd. Ze slaan de klus af.
Maar inmiddels is Stallone natuurlijk al gevallen voor de (bloedmooie, gepassioneerde) leidster van de rebellen (Itié). Haar betrokkenheid bij de strijd confronteren hem op een onaangename manier met de wijze waarop hij zijn leven heeft doorgebracht, door altijd overal een spoor van geweld te trekken en nergens meer om te geven. Als hij haar achter laat om haar (gruwelijk) lot te ondergaan, zal hij ook het laatste beetje menselijkheid verliezen.
Dus hij gaat terug, samen met zijn makkers. Een hoop geweld, bloed en explosies later is de dictator dood, de ex-CIA man dood, het meisje gered en de totale infrastructuur van Vilena aan puin en iedereen met leiderschapskwaliteiten of connecties buiten het eiland dood. Missie geslaagd en Stallone en zijn mannen kunnen weer verder met hun leven.

Maar Vilena blijft natuurlijk volledig geruïneerd achter. Ik geloof niet dat het de bedoeling was dat we als kijkers die conclusie zouden trekken.

Aangenaam vermaak wanneer je van explosies en harde muziek houdt, verder soso.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten