Verbouwen V

Een plek voor de computer en voor de kids om te knutselen.

Zooooo, de verbouwing is nu dan af. De aannemer is vertrokken, de muren zijn geschilderd, het laminaat is gelegd. Afgelopen weekeinde zijn +Sander en ik behoorlijk druk geweest om alle meubels uit het hele huis weer terug te brengen naar de totaal vernieuwde zolder. En we zijn enorm blij met het resultaat.

We moeten nog wel een lamp regelen.

We hebben nu een ruime plek voor de computer en een plek voor de kids om te tekenen en te knutselen. Ook hebben we nu een mooie ruimte voor de boekenkasten en spellen. We hebben meteen ook heel doortastend overal plinten gelegd. Op de eerste verdieping hebben we dat niet gedaan en het duurde daar nog wel een jaar of twee voor we er toen aan toe kwamen.

En een plek voor een loge. 

En veel van de zooi die eerst op zolder slingerde, kan nu mooi achter de schuifpanelen. Het staat niet meer in de weg en we kunnen de zolder nu echt gebruiken als ruimte van het huis.

Foto's en posters komen weer tevoorschijn. 

En omdat we de zolder echt als ruimte willen gebruiken, komen er ook weer foto's en posters te voorschijn. Het is hier niet goed te zien, maar het is een collage van Sanders vrijgezellendag, van alweer acht jaar geleden. En de reden dat ik nooit, maar dan ook nooit het vuilnis buiten hoef te zetten.

Stokroos

Even een korte post over de tuin die ik jullie niet wil onthouden. Na de verbouwing van de voortuin van vorig jaar, investeerde ik onder andere in wat stokrozen. Die zijn vorig jaar niet allemaal tot bloei gekomen. Maar dit jaar wel! En wat voor een. De zwarte stokroos is gaan bloeien, met echt een zwarte bloem. Wanneer de zon erop schijnt is te zien dat de bloem eigenlijk een diep paars-rood is. Maar verder lijkt hij geheel zwart.

Stokroos

Op de foto is het niet heel goed te zien, maar dit jaar hebben de stokrozen behoorlijk last van roest. Wanneer ik volgend jaar wat meer energie heb, zal ik wat beter mijn best doen om de aangetaste bladeren zo snel mogelijk te verwijderen.  

Mijn eigen boontjes doppen

Een tijdje geleden schreef ik over de tuinbonen die ik zelf had gezaaid in de tuin. En nu heb ik ze gegeten! Het was heerlijk. Ik had de tuinbonen gefaseerd gezaaid. Een aantal direct in de volle grond, nog een paar in kweekbakjes onder een kasje binnen en weer een paar wat later in de volle grond. Volgend jaar kan ik ze nog verder verspreid uit elkaar zaaien, want inmiddels merkte ik weinig van de snelheid van de groei van de tuinbonen.

Maar goed, afgelopen dinsdag vond ik dat er voldoende grote, sappige peulen aan de planten zaten en ik heb de grootste geoogst. En dat was nog een hele mengkom vol. Het lijk veel, maar de peulen van tuinbonen zijn erg groot en hebben een flink sponzige binnenlaag. Dus wanneer je de bonen dopt, blijft er minder van over.

De geoogste tuinbonen

Ik heb alleen de moeite genomen om ze tuinbonen enkel te doppen. Dan zit er nog een flink vlies om het eigenlijke boontje heen. Dat geeft soms een wat bitter smaakje. Maar ik vond dubbeldoppen ook weer zo een gedoe. Ik hield toch nog 430 gr. aan gedopte bonen over van de hele bak vol peulen. Ze hadden een felgroene kleur die er erg leuk uitzag.
Ik had indertijd gekozen voor een wat zeldzaam ras tuinbonen, de crimson flowered, met rode bloemen in plaats van de gebruikelijke witte. Dat zag er in de tuin wel buitengewoon leuk uit, maar betekende ook dat er wat minder bonen per peul waren, 3 á 4 in plaats van 4 á 5.

Na een hoop gepel, een veel kleiner bakje bonen.

En toen nog klaar maken natuurlijk. Ik heb me wat laten inspireren door recepten die ik her en der tegenkwam. De bonen heb ik een minuut of 18 gekookt in zout water (net als bleekselderij wil je dit echt goed gaat hebben). Daarna laten afkoelen. Toen een paar tomaten opgebakken met knoflook. En dat samen met wat geitenkaas en olijven door de bonen gegooid. Voor de smaak nog wat citroensap, peterselie, dragon, bonenkruid, basilicum en komkommerkruid toegevoegd. 

Met een lekker struk brood en boter maakte dat een heerlijke maaltijd. Zelfs de kids hebben van de bonen gegeten.

Verbouwen IV

Het pinksterweekeinde was een drukke voor ons. We zijn al een tijdje druk bezig met het verbouwen van de zolder en dit weekeinde gingen we stug door. De aannemer is grotendeels klaar, de muren en deuren stonden. Dus dat betekende schoonmaken (wat geeft dat gips een stof!), schilderen en een vloer leggen. Gelukkig konden we weer rekenen op de hulp van handige vrienden.

Eerst alles witten en afwerken

De vrijdagavond voor het weekeinde hebben Sander en ik ons best gedaan om de zolder zoveel mogelijk op te ruimen. Er lag nog een hoop stof en rotzooi en dat moest allemaal weg. Nog niet makkelijk. Het stof was erg fijn en stofte enorm en verstopte de stofzuiger. Sander heeft ook nog zijn best gedaan om de muren zo glad mogelijk te krijgen. Doordat iemand besloten had om in het verleden de muren te bekleden met schrootjes (vervloekte schrootjes!) en dat vast te zetten met enorme spijkers, waren de muren flink beschadigd geraakt. Maar met een hoop muurvuller en een soort gladstrijkmiddel wist Sander toch een mooi glad resultaat te boeken. Het gaf alleen weer meer stof.

Schilderen moet halfnaakt gebeuren.

Zaterdag en zondag heeft Sander dan besteedt aan het schilderen van alle ruimten op zolder. De grote vlakken gingen natuurlijk lekker snel, maar je bent het grootste deel van de tijd druk met het schilderen van de kleine randjes en hoekjes, die natuurlijk ook allemaal netjes moeten.

Groen! kleur Mirt om precies te zijn.

En het eindresultaat mag er verdorie wezen! We hebben dezelfde kleuren gebruikt als in de rest van het huis. Een heel lichtgroen voor de ene muur en een heel licht geel voor alle andere muren. En dit had een enorm effect. De ruimte op zolder leek nog ruimer. Er komt al vrij veel licht naar binnen op zolder en door deze lichte kleuren werd dat effect versterkt, waardoor we nu een enorme, lichte zolder lijken te hebben. Yay!

Geel! Kleur Kiem om precies te zijn.

En zondag legden we de vloer. Vrienden +S en +J  (bedankt mannen!) kwamen langs om Sander bij te staan en ik zorgde er heel verstandig voor dat ik met de kids naar een speeltuin ging. Dan gingen zij niet rondhangen bij de decoupeerzaag.

De mannen werkten als bezetenen en 's middags om een uur of 17:00 was de vloer ook gelegd. We hebben weer gekozen voor Balterio laminaat, wat we ook op de eerste verdieping hebben liggen. En met die nieuw ingerichte ruimte, waren alle hoeken mooi recht, dus er hoefde niet eens al te veel gezaagd te worden om om leidingen heen te leggen en zo. 

Laminaat!

Terwijl de mannen hard aan het werk waren, zorgde ik ook nog voor een fikse lunch en Sander zorgde later nog voor flink wat Chinese afhaal. Zo konden we allemaal onze buikjes helemaal rond eten.
Er werd van te voren vreselijk gewaarschuwd voor het gruwelijk hete weer tijdens pinksteren, maar ik denk dat we in Malden het ergste gemist hebben. Zaterdag en Zondag was het in de morgen aardig bewolkt, waardoor het pas laat in de middag erg heet werd. De isolatie op zolder hield ook de ergste hitte tegen. En we hebben veel werk dus verzet in de morgen en de avond (inmiddels blijft het lang genoeg licht). In de avond was er iedere keer een onweersbui, waardoor het in de avond weer afkoelde.
Voor maandag was er echt noodweer voorspeld, maar op een bui in de middag na, bleef het droog, totdat iedereen weer vertrokken was.

Mutanten nemen alles over

In een vorige post schreef ik over de muterende klaprozen. Het wordt steeds erger, overal komen nu gemuteerde klaprozen op, in allerlei nieuwe combinaties. Het begon met de witte klaprozen, die ik vorig jaar uitzaaide. Die zijn kennelijk gaan combineren met de wilde, oranje-rode klaprozen die ik al had staan.

Sommige klaprozen komen weer netjes, wit omhoog. 

Maar sommigen zijn gemuteerd tot hele grote, felrode klaprozen. Met wel een wit-rozig hart. Dus de witte klaprozen hebben wel hun stempel achtergelaten.

Zoals deze.

Anderen zijn gaan combineren en zijn grotendeels wit, maar met een roze middenstuk, of roze randjes. 

Met een oranje-rood middengedeelte van de bloembladeren.

Met een roze randje aan het uiteinde van het blad.

De gemuteerde klaprozen zijn ook veel groter dan de gewone klaprozen. Zowel de bloem als de rest van de plant is veel prominenter aanwezig. Dat zal ook gevolgen hebben voor het zaad dat deze mutanten dan weer kunnen verspreiden natuurlijk. Wat zal er volgend jaar op kunnen komen? Het wachten is natuurlijk op een klaproos die metaal weet te manipuleren met zijn (of haar) magnetische gaven.

Verbouwen III

Afgelopen week was de aannemer klaar met het verbouwen van de zolder en wat is alles mooi geworden! Overal zit nu gips tegen het isolatiemateriaal in het plafond en daaronder zijn mooie kastjes met schuifdeuren gemaakt. Daarachter kunnen we straks een hoop zooi kwijt.

In de grote ruimte, de zuid-muur.

Wat ik wel een enorme verbetering vond, was het plaatsen van een mini-deurtje naar een zeer laag zoldertje. Deze ruimte gebruiken we eigenlijk alleen voor de opslag van spullen die we bijna nooit nodig hebben (de kerstspullen en winterjassen). Maar hij was nooit afgesloten. Dus er was altijd een groot, donker, gapend gat te zien. En nu een mooi, wit deurtje. Wat een verschil!

What a difference a door makes.

En de grote ruimte is ook afgesloten met een deur. Dit keer eentje die goed in de scharnieren hangt en daarmee ook echt open en dicht kan! Dat is ook een nieuwe gewaarwording hoor! Nu kunnen we de zolder echt in tweeën delen. Met een overloopje waar de was en de CV ketel zijn en een gedeelte waar we straks achter de computer zitten en de kids kunnen spelen.

Hij kan open EN dicht!

Maar zoals jullie zien is er nog een hoop te doen. We willen de gipsen muren witten en daarna een kleurtje geven. de schuine plafonds en het platte plafond moeten nog gewit worden. We willen nog laminaat op de vloeren doen. En dan natuurlijk nog het een en ander aan meubilair heen en weer verhuizen in huis. 

En daarvoor hebben we het pinkster-weekeinde uitgezocht. Dus dat kan nog leuk worden.

Meer tuinieren

Met die warme lente van dit jaar heeft mijn tuin een enorme voorsprong. Vroeg in het jaar begon er al van alles te groeien. Maar nu het in juni ook in de nachten warm blijft en de zon lekker lang aan de hemel staat (nog 17 dagen tot de langste dag), komen veel kwetsbaardere planten ook lekker tot bloei. En in de voortuin, die vorig jaar, na de verbouwing, nog wat sprietig oogde, ontploffen nu ook alle herplantte plantjes.

Vooral de Ezelsoor doet het heel goed. De afgelopen jaren kwam hij in de overwoekerde tuin nauwelijks tot zijn recht. Vorig jaar heb ik op verschillende plekken wat uitgeplant, waarbij hij meer ruimte kreeg. Het is met de zijdezachte, zilvergrijze blaadjes een leuke bodembedekker. Maar nu, met de ruimte, de mest van vriendin +R en het zachte weer komt hij weer tot bloei. Met grote aren, die straks vol zitten met kleine, paarse bloemetjes.

Ezelsoor

Verder heb ik ook veel klaprozen in mijn tuin. Er groeiden altijd al veel van de kleine oranje-rode wilde variant. Maar ik heb ook jaren geleden van schoonzus +A zaadjes gekregen voor witte klaprozen, die ik vorig jaar enthousiast in de tuin verspreid heb. Deze waren een stuk groter dan de wilde variant en hebben het vorig jaar goed gedaan. Maar die zijn vorig jaar kennelijk toch vreemd gegaan met de klaprozen die al in de tuin stonden, of misschien zijn ze spontaan gemuteerd. Er komen nu ook roze klaprozen op in de tuin. Net zo groot als de witte, maar zuurstokroze van kleur.

Een mutant!

En de witte monnikskap bloeit ook alweer. Deze planten heb ik vorig jaar gekocht, toen ik de voortuin wilde inrichten. Het is fijn om te weten dat het zulke sterke planten zijn, dat zij de verplanting en de winter overleefd hebben en nu weer lekker staan te bloeien. En dit is ook weer een plant die veel bijen en vlinders aantrekt, dus die vliegen ook alweer enthousiast rond in de tuin.

Mooi, maar dodelijk.

En dan te bedenken dat de zomer nog niet eens echt goed begonnen is. We moeten nog wachten op de bloei van de lelies en de vlinderstruik. De hibiscus en de stokroos moeten ook nog gaan bloeien. Er staat ons nog een hoop te wachten. 

Schutkleur

Net als vorig jaar, heb ik dit jaar weer wat brocoli in de tuin geplant. Toen viel het me al op dat sommige vlinders wel erg gek zijn op die plant. Broccoli en andere leden van de kruisbloemen-familie, staan bekend als waardplant voor onder andere het koolwitje.

En dit jaar, met de vroege lente, heb ik weer broccoli geplant en daar komen nog niet heel veel vlinders op af (het bloeit allemaal nog niet) maar ik heb al wel de rupsen van het koolwitje gespot op mijn broccoli. Die, hoe klein ze ook zijn, toch nog flink wat van het blad opvreten. En de lichtgroene rupsjes zijn op de lichtgroene blaadjes van de broccoli nauwelijks te zijn.

Het levert wel leuke foto's op.

Spot de rups.

Hint: hij zit op de middennerf en is behoorlijk dik. 

Gelukkig heb ik dit jaar wat meer plantjes geplant, en kan ik wel wat verlies lijden. 

C-Diploma

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.