Translate

woensdag 30 juni 2021

Spellenavond juni 2021

De Corona maatregelen zijn onlangs flink versoepeld en we konden weer makkelijker meer mensen thuis ontvangen. En daar hebben we meteen maar gebruik van gemaakt. We hebben weer een spellenavond georganiseerd. De laatste keer dat we dat echt deden was in februari '20! We hebben nog wel wat mensen over de vloer gehad in mei, maar dat was toch niet hetzelfde. Sander nodigde weer wat mensen uit en er kwamen gewoon vier mensen opdagen! Ik was even overweldigd door de drukte. 

Maar nadat ik mensen wat taart en koffie/ thee had voorgezet, werd er gespeeld. Onze oudste dochter besloot ook nog mee te doen. Dus we hebben aan twee tafels spellen kunnen spelen. Ik heb met mensen een rondje Pandemie gespeeld. We leden de Rode Ziekte en Gele Ziekte er aardig onder te hebben. Maar we werden uiteindelijk weggevaagd door een gruwelijke uitbraak van de Zwarte Ziekte. Pandemie blijft leuk. Het is even wat moeite om het op te zetten en de eerste paar keer zou ik wel spelen met een ervaren speler. Maar dan is het een enorm leuk coöperatief spel. 



Daarna hadden we zin in een rondje Potion Explosion, waarbij we van gekleurde knikkertjes drankjes moesten maken (ook leuk voor de jongere doelgroep). Uiteindelijk ging de wedstrijd nog hard tegen hard. En net toen we de tie - breaker in hadden moeten zetten, bedacht iemand zich dat hij punten voor verzamelingen van drankjes niet had meegeteld (AAARGH!) en zo alsnog won (AAAARGH). Maar het was leuk om de kleine knikkers tegen elkaar te laten botsen. 


Aan de andere tafel werd eerst Tokyo in de as gelegd door gruwelijke monsters, in King of Tokyo. Ook daar was het moeilijk om een monster uit Tokyo te verwijderen. 



Daarna werd daar nog de Kwakzalvers van Kakelenburg tevoorschijn gehaald. Dat spel was ook een enorme hit tijdens onze laatste vakantie. In een heksenketel gooi je allemaal ingrediënten door elkaar voor punten. Maar het zou zomaar kunnen dat je er steeds meer knalerwten bijgooit, tot je ketel ontploft natuurlijk. En dan verdien je minder punten. Ook dat spel werd tot diep in de avond doorgespeeld en ook daar ging de puntentelling nek aan nek. 


Uiteindelijk braken we rond elven op en vertrok iedereen weer naar huis. Ik was uitgeput van een hele avond weer sociaal doen met mensen. Maar het was heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar. 

zondag 20 juni 2021

The Creeping Flesh

Het was weer tijd voor een filmavond! Misschien is dit wel de laatste via Jitsi, nu de meeste maatregelen voor Corona binnenkort vervallen. Het was The Creeping Flesh (1973) van Freddie Francis. De hoofdrollen zijn voor Christopher Lee (The Devil Rides Out, The Hound of the Baskervilles) en Peter Cushing (The Horror Express, The Seven Golden Vampires). 


Spoilers

Professor Emmanuel Hildern (Cushing) ontvangt een andere Dokter (Bailie) in zijn Laboratorium en wil hem iets laten zien onder de microscoop. Het is een monster van de fysieke manifestatie van het Kwaad in de wereld. En Professor Hildern is er verantwoordelijk voor dat dit kwaad in de wereld ontsnapt is, vele duizenden jaren te vroeg. De jonge Dokter vraagt hoe het zo gekomen is en in een flashback vertelt Hildern alles.   

In Nieuw Guinea heeft Emmanuel Hildern onderzoek gedaan naar de vroegste mensen. Daar vond hij een abnormaal groot skelet van een mensachtige. Maar het was ook veel ouder en veel verder ontwikkeld dat recentere skeletten. Emmanuel Hildern hoopte met verder onderzoek naar dit skelet de prestigieuze Richter Prijs in de wacht te kunnen slepen. 
Kort daarna krijgt Emmanuel slecht nieuws. Zijn vrouw (naamloos verder) is overleden in een gesticht, waar zij jarenlang in het geheim verbleef (lekker legaal dit). Dit instituut wordt beheerd door zijn halfbroer, James Hildern (Lee). Daar krijgt hij verder nog te horen dat James onderzoek heeft gedaan naar de waanzin van mevrouw Hildern en dit onderzoek wil publiceren, om zo kans te maken op de Richter Prijs (lekker ethisch dit). 

Emmanuel Hildern heeft nu nog meer haast om te komen met een fantastische ontdekking. Wanneer hij het monsterlijke skelet schoonmaakt, ontdekt hij dat het vlees teruggroeit op de botten, wanneer ze in aanraking komen met water. Hij hakt een vlezige vinger af en doet daar nader onderzoek naar. Het bloed ziet er maar raar uit. 
De lokale bevolking in Nieuw Guinea (de Papoea's? Het wordt niet duidelijk) heeft legenden over de kwade reuzen, die op een dag tot leven gewekt zullen worden door de tranen van de hemelgod, regen dus. Hildern trekt meteen verregaande conclusies. Hij kan het bloed van dit monster isoleren, en dan inspuiten bij anderen. Net als bij een vaccin, zullen mensen dan het kwaad in hun bloed kunnen verslaan en daarna beter bestand zijn tegen andere vormen van kwaad (WTF?). Emmanuel Hildern gaat meteen aan de slag (in erg onhygiënische omstandigheden) en spuit een vaccin bij een aapje. 

Ondertussen gaat de dochter van Emmanuel Hildern, Penelope (Heilbron) op onderzoek uit. Ze steelt sleutels van haar vader en gaat de kamer in van haar moeder. Daar ontdekt zij dat haar moeder (Runacre, Brideshead Revisited), een danseres in een Music Hall was, een schandalige carrière natuurlijk. Verder leest zij ook in papieren dat haar kort geleden is overleden en niet heel lang geleden, zoals haar altijd verteld is. Al die tijd bracht haar moeder door in het gesticht van haar oom James. Penelope is behoorlijk van streek door al dit nieuws. Haar vader Emmanuel denkt dat dit een voorteken is van de waanzin van haar moeder. Om dat tegen te gaan, injecteert hij haar ook meteen maar met het vaccin van het kwaad (WTF?!).

Het vaccin blijkt wat bijeffecten te hebben. Penelope trekt de kleren van haar moeder aan en gaat naar de ruigste delen van de stad. Daar treft zij een man die haar dronken probeert te voeren en te verkrachten, waar ze met haar nieuwe krachten erg slecht op reageert. Ze wordt al snel achtervolgd, gevangen genomen een naar het gesticht van haar oom gebracht. Hij realiseert zich dat zijn broer Emmanuel heeft geëxperimenteerd op zijn eigen dochter. Hij besluit het onderzoek van zijn broer te stelen en daar zelf de Richter prijs mee in de wacht te slepen. 
Tijdens de roof krijgt James een ongeluk met de koets. Hierdoor wordt het skelet nat van de regen. Alle vlees groeit terug en het skelet herrijst als een gruwelijk monster. Het gaat meteen op zoek naar zijn verloren vinger in het huis van Emmanuel. Als het de vinger gevonden heeft, verdwijnt het wezen in de nacht. 

En dan zijn we weer terug in de huidige tijd. Maar het Laboratorium waar Emmanuel verbleef, blijkt niets meer te zijn dan een cel in het gesticht van James. Emmanuel is daar een patiënt en de jonge Dokter is in dienst van James Hildern. Volgens James leeft Emmanual in een uitgebreide fantasie waarin zij broers zijn en een andere patiënt de dochter. Het is erg treurig. 

Conclusie

Wat een film! Je kan hem op twee manieren bezien. Aan de ene kant is het een pulpy horror film, met iets meer gore dan normaal. Er lag wel erg veel nadruk op het smerige, aangroeiende vlees, het bloed en de onhygiënische omstandigheden waarin er onderzoek werd gedaan. Ook de scenes in het gesticht waren niet prettig, met gehandicapte mensen die aan onderzoek en electro-shock therapie werden onderworpen. 



Aan de andere kant, deze film zat ook vol sociaal commentaar op de laat-Victoriaanse periode (1894). Het is verhaal over de volledige ineenstorting van het wereldbeeld van een machtige, Britse man (Emmanuel Hildern). Zijn status als hoofd van de familie, koloniale grootmacht en goed wetenschapper  gaan aan diggelen. Emmanuel begint als een briljant, succesvol wetenschapper, die net terug is gekeerd van een triomfantelijke onderzoeksmissie in diep donker Azië, erkenning staat om de hoek. Maar al snel stort dat plaatje in. 
Het familieleven van Emmanuel hangt van leugens aan elkaar. Zijn vrouw was van laag moreel allooi en is na een lange periode van krankzinnigheid nu dood. Krankzinnigheid was vaak een eufemisme voor een seksueel overdraagbare aandoening, dus de implicatie is dat ze niet alleen Music Hall danseres was, maar ook prostituee. Dit houdt hij geheim voor zijn dochter, wat direct leidt tot haar ondergang, als zij onderzoek doet naar haar moeder. Ook zij komt dan in aanraking met drank, foute mannen, prostitutie en krankzinnigheid.  
Daarnaast blijkt de periode van Emmanuel in Azië ook niet zo een succes als hij hoopte. Hij kijkt dan wel vreselijk neer op de domme inboorlingen, maar zij blijken bij nader inzien toch gelijk te hebben gehad. Het enge skelet had beter in de grond kunnen blijven, tot het door erosie over duizenden jaren vanzelf aan de oppervlakte was gekomen. Misschien had hij zich beter met zijn eigen zaakjes kunnen bemoeien. 
Als wetenschapper stelt Emmanuel ook weinig voor. Zijn Laboratorium is in de kelder van zijn huis. Hij trekt razendsnelle conclusies, probeert dat meteen te testen en uit te voeren in de praktijk. Hij heeft daarbij geen enkel oog voor de wetenschappelijke methode of steriele en hygiënische werkplekken. Hij experimenteert op zijn eigen (volwassen) dochter, zonder haar instemming. En uiteindelijk gaat het allemaal gruwelijk mis. 

Verder kwam de onderdrukte positie van vrouwen aan bod. Penelope is een ruim volwassen vrouw, die nog steeds in het huis van haar vader woont en daar niet eens alle kamers mag betreden. De kamer van haar moeder is verboden terrein en in het lab van haar vader komt ze ook niet. Verder krijgt zij ook als volwassen vrouw niet de feiten over haar eigen moeder en wordt zij jarenlang voorgelogen.
Als Penelope er dan op uitgaat om zelfstandig de wereld te ontdekken, is zij zo naïef dat zij niet weet dat zij eruitziet als een prostituee, dat ze moet betalen voor consumpties in de kroeg en dat mannen seks met haar willen. Als ze probeert te verdedigen tegen seksueel geweld, wordt zij nog gezien als de crimineel en slaat ze op de vlucht. Uiteindelijk eindigt ze dan in een gesticht.  
Haar moeder heeft het niet veel beter. Die was eerst een Music Hall danseres, niet veel hoger in status dan een stripper tegenwoordig. En zodra zij lastig werd, werd ze afgevoerd naar een gesticht. Het werd niet echt duidelijk wat nu het probleem was met moeder.   

Deze grijpt film zeer duidelijk terug op die andere film die speelt met je verwachtingen over een gesticht, Das Cabinet des Doctor Caligari. Ook hier houdt iemand een lang verhaal, met steeds gruwelijker details. En uiteindelijk blijkt het allemaal maar de fantasie van een waanzinnige, die personen en objecten uit zijn omgeving heeft verwerkt in zijn wanen. Of niet?
Aan de andere kant is deze film ook duidelijk een inspiratie geweest voor Gremlins, die elf jaar later uitkwam. Verder deed het me ook denken aan Shutter Island, waarbij iemand met psychische problemen ook een uitgebreide fantasiewereld creëert, die uiteindelijk steeds verder instort. 

Zeker de moeite van het kijken waard. 

zaterdag 12 juni 2021

Jamaica Inn

Langzaam mogen we weer wat meer in Nederland, maar ik lees nog steeds veel, nu ik zoveel thuiszit. En dit keer greep ik naar Jamaica Inn van Daphne du Maurier. In het verleden heb ik al eens Rebecca van haar hand gelezen (en de film gezien, natuurlijk), maar haar andere werk kende ik nog niet. Gelukkig kon de Bibliotheek daar wat aan doen. 



Spoilers

We volgen Mary Yellan, een jongedame uit zuidelijk Cornwall. Haar vader is al lang dood en haar moeder ligt op sterven. Een jongedame kan natuurlijk niet alleen leven, dus na de dood van haar moeder, gaat zij naar haar tante Patience. Deze is getrouwd met ene Joss Merlyn en samen baten zij een herberg, de Jamaica Inn, uit. 
Wanneer Mary aankomt in de Jamaica Inn wordt al snel duidelijk dat deze herberg een sinistere reputatie heeft. De herberg ligt geïsoleerd, langstrekkende koetsen stoppen er niet, haar tante is sinds haar huwelijk veranderd in een angstige schim van zichzelf, Joss is duidelijk een gewelddadige bruut. Ook wordt al vrij snel duidelijk dat de Jamaica Inn wordt gebruikt door smokkelaars om hun waar tijdelijk te stallen en later weer door te verkopen. Joss lijkt de leider van een bende smokkelaars te zijn. 

Ook dit is natuurlijk geen omgeving voor een nette jongedame, maar Mary kan niet meer weg. Ze heeft geen eigen geld, geen eigen inkomen en Jamaica Inn ligt heel afgelegen op Bodmin Moor. En de mensen die haar kennen, denken dat zij vrijwillig samenwerkt met de bekende crimineel Joss. 
Dan blijkt alles nog een tandje erger te zijn. Joss is niet alleen een smokkelaar, maar ook een moorddadige Jutter. Hij en zijn mannen lokken schepen naar de onbetrouwbare kust van Cornwall en wachten dan tot zij te pletter varen. Zeelui die het overleven worden alsnog vermoord.

Mary Yellen probeert de autoriteiten te waarschuwen, maar komt er dan achter dat de samenzwering om de schepen op de rotsen te laten lopen en er vandoor te kunnen gaan met de buit dieper gaat dan ze hard verwacht. 

Conclusie

Dit is een heel boeiend boek. Het lijkt te beginnen als een Jane Austen roman, met een opgewekte en energieke hoofdpersoon die ongetwijfeld met haar puntige conversatie een geschikte kerel aan de haak zal slaan. Maar dan slaat het verhaal al snel om naar onvervalste Gothische Horror. Gothische Horror had zijn hoogtijdagen in de late 18e en vroege 19e eeuw en dit verhaal is uit de vroeg 20e eeuw. Desondanks zijn er veel thema's die direcht uit de Gothische Horror komen. 
Zo is de knappe, onschuldige protagonist Mary alleen en ze wordt bedreigd door een enge man. En daar spelen behoorlijk wat seksuele ondertonen van bedreiging en verleiding in door. Een moederfiguur is wel aanwezig , maar daar kan ze niet op vertrouwen. Daarnaast is de dodelijke natuur van Bodmin Moor met zijn verborgen moerassen, hoge pieken en koude weer een weerspiegeling van wat er gaande is in de Jamaica Inn. Ook daar wordt smokkelwaar en lijken verborgen, ontdekking daarvan zal leiden tot de dood. Verder is de Jamaica Inn ook altijd duister en onbegaanbaar, net als de Moor. 

Verder zit het boek ook vol met allerlei subversieve thema's. De vrouwen in het verhaal hebben wel heel weinig mogelijkheden om zich te verzetten tegen armoede, afhankelijkheid, geweld en seksueel geweld. En Mary Yellan vindt dat maar niks. Het liefst wil zij als een man kunnen leven, een eigen boerderij kunnen voeren en haar eigen zaken bepalen. Maar dat lukt haar niet en de mannen in haar leven maken haar wel heel duidelijk dat zij en haar wensen helemaal niets voorstellen. 
Aan de andere kant, bij de eerste kans die ze krijgt, gaat ze meteen schoonmaken en koken voor de man waar ze een oogje op heeft. Dus voor de juiste man is ze dan wel bereid een vrouwelijke, onderdanige rol op zich te nemen. Wanneer zij uiteindelijk vertrekt uit Jamaica Inn met de man van haar dromen, is het nog maar de vraag of zij een gelukkige toekomst tegemoet gaat, of dat de gewelddadige relatie van Joss en Patience zich zal herhalen. 

Er beklemmend, zeker lezen. 

vrijdag 11 juni 2021

Verse Vlierbloesem

Het is dit jaar wat aan de late kant, vanwege de koude lente. Maar uiteindelijk begon de Vlier wel te bloeien. En woensdag heb ik de bloesem geoogst en er mijn siroop van gemaakt!

Bloesem

Ik maak al verschillende jaren (2017, 2018 en 2019) vlierbloesem siroop en inmiddels heb ik een recept waar ik wel blij mee ben. Ik neem flink wat bloementrossen, overgiet die met 1,5L kokend water (dan gaan alle beestjes dood (niet over nadenken). Dan laat ik dat samen met de schil van een citroen en de citroen in plakken erbij een nachtje trekken. De volgende morgen giet ik het door een zeef met een keukenrolletje erin (dat houdt alle dode beestjes tegen!). 
Het aftreksel kook ik dan even goed door met iets van 500gr suiker. En dat gaat snel in twee schoongemaakte flessen. 

En die siroop is heerlijk met wat water of wat bruiswater. En zo heb ik het gevoel dat de zomer dan echt begonnen is. 

donderdag 10 juni 2021

De Vergulde Kist

Dit is misschien wel de laatste Pendragon sessie die we via Jitsi zullen spelen. Drie van de vier spelers zijn al volledig gevaccineerd en ik kan binnenkort mijn eerste vaccinatie verwachten! Ik kijk er naar uit om weer in het echt aan een tafel te zitten met mensen. 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Brent van Dinton (afwezig)
Edna van Burcombe
Romulus Livius van Broughton

Old Sarum,  Vroege Lente 548

Een ambassadeur van Ida van Nohaut is naar Broughton gekomen. Hij zegt dat Ida nu regeert over Nohaut vanuit Bamburgh. En zij hebben Sir Antonius Livius van Sparsholt, oom van Romulus, gevangen genomen en eisen nu losgeld voor hem. Sir Romulus is hiervan onder de indruk. Sir Antonius was altijd een beetje het zwarte schaap van de familie. Sir Ignaeus, vader van Romulus, heeft hem meegenomen naar Faerie, zodat hij geen verdere problemen kon veroorzaken. Hoe is hij dan in Nohaut terecht gekomen?
Sir Romulus besluit om naar Bamburgh te reizen om daar verder te onderhandelen over de losprijs en zijn oom op te halen. Vrouwe Edna en Sir Benno reizen mee. Deze reis naar het noorden van Brittannië duurt enkele weken. Deze reis overt hen ook door de Wastelands. In een paar jaar is deze regio flink uitgebreid. Er zijn grote stukken land waar niets nuttigs meer wil groeien. Dit is echt een probleem aan het worden. Het lijkt erop dat de Saksen alles verkopen om in hun voedsel te kunnen voorzien. 
Eigenlijk is alleen Logres nog vrij van de dreiging van de Wastelands. Maar dat zal niet lang meer duren, of ook daar zal de honger toeslaan. En de spirituele leegte, waarvan geen herrijzenis meer is. De ridders dachten dat het probleem werd veroorzaakt door de Zwarte Heremiet. Maar het probleem bestond ook al in het land van de Visserkoning. Sinds hij gewond is geraakt aan zijn "dij", wil in zijn land ook niets meer groeien en bloeien. 

Bamburgh, Lente 548

In Bamburgh worden zij met alle egards onthaald door Ida. Ida claimt van Hengest af te stammen. Hij is Ida, zoon van Ossa, zoon van Octa, Cynning van Kent, zoon van Hengest van de Saksen. Benno realiseert zich dat Ida daarmee een neef is van Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen (recognize succes). Vrouwe Edna geeft aan dat zij afstamt van Sir Eliot de Wispelturige, haar grootvader. Hij was getrouwd met Inga met de Grote Vlechten. 

Ida van Nohaut

Ida heeft zich Bamburgh toegeëigend, omdat Sir Lancelot niet meer regeert over de Joyous Gard. Hij is waanzinnig geworden, nadat hij weer was aangetroffen in het bed van Elaine. En Ida blijkt zijn machtsgreep goed te hebben voorbereid. Hij heeft veel Saksische krijgers, die hem trouw hebben gezworen. Ook heeft hij een volwassen zoon, Adda. Deze wordt klaargestoomd om de leiding over te nemen, mocht zijn vader overlijden.   

De ridders krijgen de kans om zich te verfrissen en worden dan naar de grote hal van Ida gebracht. Dit is een typisch Saksische hal. In een grote hal bevinden zich vuurkuilen, waar de krijgers van Ida zich kunnen warmen. Ook wordt er voedsel gekookt op dit vuur. Hoewel de hal vrij primitief is, naar de standaarden van de Britse ridders en die van Saksen die al langer in vrede leven, blijkt ook hier de ambitie van Ida. In deze hal zou hij veel mensen kunnen onderbrengen als het nodig is. 
Vrouwe Edna probeert zich te beroepen op de naam van Burcombe. Maar dat zegt deze Saksen, die al lang niet meer in Kent wonen, niet zoveel. Desondanks ziet Ida in dat Edna een voorname Vrouwe is. Hij plaatst haar naast zijn zoon Adda. Deze probeert nog te flirten met Edna (flirting fail). Maar Vrouwe Edna is niet onder de indruk van de suggestie om buiten naar de strijdrossen te kijken.  
Tijdens het feestmaal ziet Sir Romulus een jonge Saksische vrouw die zich nogal verlegen en ongemakkelijk lijkt te voelen bij de aanwezigheid van zoveel ruige mannen. Hij besluit een gedicht voor te dragen, ter harer ere. Hierbij grijpt hij terug op de beeldspraak die zijn broer Marcus ook gebruikte om de Vrouwe Alis voor zich te winnen. De jongedame is erg onder de indruk, maar Romulus wilde alleen maar aardig zijn (Courtesy succes, flirting fail, romance fail)
Sir Benno ziet steeds meer enorme schalen vol vlees van everzwijnen, schapen en runderen voorbij komen. Maar hij weet wanneer hij genoeg heeft gehad en besluit alle verdere aanbiedingen af te wijzen (temperate succes). 
Ida heeft door dat zijn zoon geen succes heeft gehad bij Vrouwe Edna. Maar hij zou deze vooraanstaande mensen uit Logres toch graag aan zijn hof binden. Hij stelt vrouwe Edna voor aan een van de weinige echte ridders aan zijn hof, Sir Irvin. Sir Irvin is als jongeman opgenomen in het huishouden van Sir Lancelot als page, later als schildknaap en is uiteindelijk ridder geworden. Na het verdwijnen van Sir Lancelot, keerde Irvin terug naar zijn Saksische familie. Vrouwe Edna is niet geïnteresseerd in een huwelijk en weet die hint subtiel af te slaan (courtesy succes). Maar zij heeft wel een zwak voor ridders, in hun stoere harnas. Zij flirt met hem. Sir Irvin is nog jong en erg onder de indruk van deze wereldwijze vrouw (Amor Edna 11). 

Na afloop van het feest moeten Sir Benno en Sir Romulus een kamer delen. Vrouwe Edna krijgt een eigen kamer. Diep in de nacht hoort Vrouwe Edna dat er op haar deur geklopt wordt (Energetic succes). Sir Irvin staat voor de deur en stamelt dat hij allemaal onduidelijke gevoelens voor Vrouwe Edna heeft. Hij wil er samen over bidden, om meer duidelijkheid te krijgen. Vrouwe Edna heeft andere plannen met deze jongeman. 
Op de deur van Sir Romulus wordt ook geklopt. Maar hij slaapt zo diep, dat hij niet open doet. 

De volgende dag is het tijd voor keiharde onderhandelingen. Voor een banneret zou een leenheer ongeveer £18 moeten betalen. Maar Sir Romulus biedt meer. Het betekent wat om een ridder van Broughton gevangen te nemen. Hij biedt £50. Ida accepteert dat meteen. Sir Romulus heeft natuurlijk niet direct £50 bij zich. Maar hij kan wel meteen £10 op tafel leggen. Ida en Sir Romulus spreken af dat Ida volgend jaar (549) weer £10 kan komen halen in Broughton. En het volgende jaar zal Sir Romulus weer naar Bamburgh komen. En zo zullen zij afwisselen, tot de volledige som is afbetaald. 
Vrouwe Edna ziet dat de Wastelands ook in Bamburgh huishouden. En er wonen daar leuke ridders natuurlijk. Zij besluit om een ceremonie uit te voeren voor de boomgaard van Ida. Halfnaakt rent zij langs de bomen om hen zo te zegenen en te zorgen dat zij extra goed groeien en fruit zullen dragen. 

Kent, Zomer

De ridders besluiten, gezien de hoge leeftijd van Sir Antonius, dat zij met de boot naar huis zullen gaan. Zij zullen over zee naar Kent varen. Daar gaan zij de Thames op en zullen een bezoek brengen aan Octa, Cynning van Kent, zoon van Sir Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, zoon van Hengest van de Saksen. 
Octa ontvangt zijn nichtje met alle egards. Hij is erg geïnteresseerd in de verhalen over zijn neef Ida, die in Nohaut een eigen koninkrijk is gestart. Hoog tijd om contact te leggen natuurlijk. 
De ridders en Vrouwe Edna horen van havenwerkers in Kent die ziek worden en overlijden (Intrigue succes)

Camelot, Zomer

De groep reist door naar Camelot. Zij moeten Hoge Koning Arthur spreken over de Wastelands hoever het zich al verspreid heeft. Nog even een Logres zal ook de effecten voelen. Maar het is druk in Camelot en de ridders krijgen geen kans om Arthur te spreken. 
Wel is er een feestmaal. Tijdens dit maal wordt een vrouw van middelbare leeftijd aangekondigd. Deze Vrouwe Jeanette heeft een Vergulde Kist bij zich. Zij wendt zich tot Koning Arthur en vertelt hem dat in deze Kist het hoofd zit van een dapper ridder. Alleen de moordenaar van deze ridder, kan de Kist openmaken. 
Om zijn andere ridders niet in verlegenheid te brengen, is Koning Arthur bereid om als eerste de Kist te proberen. Terwijl hij worstelt met de Kist, loopt zijn pleegbroer Kai in en uit, bevelen uitdelend aan de jonge pages die rondgaan met drank en voedsel. Het lukt Koning Arthur niet om de Kist te openen. 
Sir Gawaine probeert de Kist ook, maar ook hij komt niet verder. Dan zijn Sir Benno en Sir Romulus aan de beurt. Maar zij kunnen niet eens een slot vinden. 
Terwijl Sir Kai weer naar de keukens vertrekt, om de volgende gang te laten aanrukken, proberen de andere ridders in de zaal ook een voor een de Kist. Het lukt niemand om de Kist te openen. Vrouwe Jeanette wil al bijna weer vertrekken. Kai keert weer terug en zegt dat hij de Kist ook wil proberen. Hij neemt hem uit de handen van Vrouwe Jeannette en meteen springt een klep open. De hele zaal kan het hoofd van de dode ridder zien. En iedereen gilt het uit van afschuw. Sommige jongedames vallen zelfs flauw. Het is het hoofd van Loholt van Escavalon!

Sir Kay van Winterbourne Stoke
Sir Loholt van Escavalon




















Sir Kay heeft nog steeds niet door wat hij heeft gedaan. Hij draait de Kist en ziet daar het hoofd van Sir Loholt. Hij weet nu dat hij betrapt is en vlucht er vandoor. Hij rent door de keukens, over het plein naar de stallen en probeert te vluchten met een paard. 
Terwijl iedereen nog staat te huilen en in shock is, is Sir Benno de enige die kan reageren. Hij rent door de keukens achter Sir Kay aan. In de stallen komt het tot een confrontatie. En ongewapende en ongeharnaste Sir Kay probeert Sir Benno omver te rijden. Maar Sir Benno heeft een hooivork te pakken gekregen. Hij steekt Sir Kay dood. 

Sir Kay wordt begraven in zijn voorvaderlijk landgoed, Winterbourne Stoke. Hoge Koning Arthur groeide hier ook op. Eerst werd hij geplaatst bij Sir Gilbert van Berwick St. James (in 498). Maar later vlucht de familie Berwick St. James voor een Saksische aanval naar Winterbourne Stoke, waar Arthur samen met Kay opgroeit aan het hof van Sir Ector (in 508). Wat heeft Sir Kay bezield om Sir Loholt te doden?

zondag 6 juni 2021

Scream Blacula Scream

Het was weer tijd voor een avondje film kijken via Jitsi. En dit keer kozen we voor Scream Blacula Scream (1973) van Bob Kelljan. De belangrijkste rollen waren voor William Marshall en Pam Grier

Deze film is een vervolg op de film Blacula, van een jaar eerder. Dus William Marshall herhaalt zijn rol als Blacula voor deze film. 

Spoilers

De film opent met het overlijden van een oude vrouw, die het hoofd van een voodoo cultus was. Zij wijst haar adoptiedochter Lisa Fortier (Grier) aan als haar opvolger. Haar zoon Willis (Lawson, V for Victory) is het daar niet mee eens, hij had gedacht dat hij de opvolger zou zijn. Bij een andere, oude Voodoo meester koopt hij een stel botten, die hij in een gevaarlijke ceremonie weer tot leven wil wekken. Het blijken de botten van Blacula (Marshall) te zijn, een zwarte vampier. Blacula was ooit een zwarte prins, Mamuwalde, die door de echte Dracula in een vampier werd veranderd. 
En dan blijkt meteen waarom Willis niet de opvolger van de Voodoo priesteres is geworden. Hij is niet zo slim. Blacula bijt hem meteen en zuigt zijn bloed. Willis wordt daarmee zijn eerste vampier - slaaf. 

Ondertussen gaat het leven in de zwarte gemeenschap door. Justin Carter (Mitchell), een ex-politieman doet onderzoek naar de moorden van Blacula. Tijdens een feestje dat Justin geeft, komt Blacula ook langs. Blacula blijkt wel heel veel te weten van zeer oude, zeer obscure Afrikaanse artefacten. Zelfs meer dan de aanwezige professor. 
Blacula treft daar ook Lisa. Hij herkent haar als een machtige voodoopriesteres. Later valt hij ook nog een vriendin van Lisa aan en verandert haar ook in een vampier. Blacula smeekt Lisa om hulp. Als voodoo priesteres kan zij de vervloeking van vampirisme misschien opheffen en kan hij weer leven als een man. 
Lisa besluit te helpen. In het huis waar Blacula woont, voert zij een langdurig ritueel uit dat goed lijkt te werken. Maar Justin heeft zijn vriend bij de politie, Harley Dunlop (Conrad) ervan overtuigd dat er rare zaakjes gebeuren in het huis van Blacula. Ze organiseren een inval. Justin onderbreekt het ritueel en een woedende Blacula gaat in de aanval en doodt links en rechte politiemensen. Lisa wil niets meer met hem te maken hebben en probeert hem dan te doden met haar voodoo magie. 

Conclusie

Deze film was heel wat beter dan ik van te voren had gedacht. Hoewel, nog steeds niet erg goed. Marshall en Grier doen het goed als gekwelde vampier en zelfverzekerde voodoopriesterers. Blacula is te begrijpen als een man, die tegen zijn zin in een vampier is veranderd en nu probeert het beste ervan te maken en een oplossing te vinden voor zijn probleem. 



Verder is de aankleding voor een low-budget film goed gedaan. Alles ademt de sfeer van de seventies. Het haar, de kleding van de mensen, de interieurs van de huizen. Het lijkt een tijdcapsule. 

Aan de andere kant, soms worden er rare keuzes gemaakt. Blacula loopt altijd rond in een zwarte opera-cape. En niemand stelt daar vragen over. Wanneer hij verandert in een vleermuis, zie je de touwtjes zitten. 

Al met al een leuke vampierenfilm, met best wat goede momenten. Kijk vooral eens als je eens iets anders wil met je vampieren. 

zaterdag 5 juni 2021

Mink!

De Lockdown is gelukkig weer voorbij en de niet-essentiële winkels (ha!) mochten weer open. Gelukkig mocht daarmee ook een winkel waar er tweedehands boeken verkocht worden weer open. En daar pikte ik Mink! van Peter Chippindale op. 


Ik heb Mink! lang geleden al eens gelezen, geleend uit de Bibliotheek van Baarn. Ik heb het idee dat ik toen een Engelse versie las, maar zeker weten doe ik het niet meer. Later heb ik het boek eens willen herlezen, maar kon het toen nergens meer vinden. En toen ik het voor een klein prijsje tussen de tweedehands boeken zag liggen, pikte ik het meteen mee. 


Spoilers 

Het verhaal begint bij een stel nertsen in een nertsenfokkerij. De beestjes worden daar in grote kooien gehouden en leiden een ongelukkig leven, met veel politiek gekonkel en een verering van de Hoeder, die hen elke dag eten komt brengen. 
Maar op een dag wordt er een nerts geboren die anders is. Mega is verwekt door een dekmink van buiten de kooien met een blauwe vacht en was enig kind. Zijn moeder heeft hem een missie toebedacht, hij moet de nertsen naar de vrijheid leiden. En op een dag, met wat hulp van milieuactivisten, lukt dat ook. En Mega leidt een groep nertsen naar de vrijheid. 

De nertsen beginnen een kolonie in een nabijgelegen woud. Maar daar wonen ook andere bosdieren natuurlijk. Deze bosdieren leven met het besef dat alle dieren met elkaar in harmonie moeten leven. Ook al staan die dieren in een eindeloze verhouding van eten en gegeten worden tot elkaar, toch moet er een balans zijn. De nertsen zijn opgevoed buiten de natuurlijke orde en hebben daar geen weet van. Zij willen alles opvreten wat ze tegenkomen en doen dat met verve. Het ziet ernaar uit dat zij het gehele woud zullen vernietigen. 
Maar dan komt er een nog ernstiger vijand, namelijk mensen met machines en zij vernietigen grote delen van het woud. De dieren en de nertsen realiseren zich dat zij samen moeten werken om zich de mensen van het lijf te houden. Maar uiteindelijk kunnen de nertsen hun bloeddorstige aard niet beteugelen. Als de mensen zich realiseren dat er een nertsenpopulatie in het woud leeft, nemen zij gruwelijke maatregelen. 

Conclusie

Bij het herlezen vond ik dit maar een matig boek. Het werd aangeprezen als een soort Watership Down, maar dan met nertsen. En dat werkte niet. Waar Watership Down de lezer helemaal onderdompelt in de belevingswereld van een stel konijnen, probeert deze schrijver dat ook, maar worden de nertsen en andere dieren toch teveel vermenselijkt. Vooral de Marketing Minks, die als een soort gladde jaren '80 reclamemannen probeerden om de nertsen te integreren in het bosleven, werkten enorm op mijn zenuwen. 
Aan de andere kant wilde Mink! een soort Animal Farm zijn, waar de verschillende dieren de verschillende groepen in de samenleving vertegenwoordigen. Maar ook dat werkte maar matig. Er werden steeds meer groepen geïntroduceerd en ik begreep wel dat die allemaal een bepaalde politiek of economisch belang vertegenwoordigden. Maar ergens kreeg ik ook het gevoel dat het allemaal teveel verwees naar de specifieke politieke situatie van Groot Brittannië in de jaren '70 en '80 en misschien zelfs '90. En daar weet ik gewoon te weinig van. 
En tot slot was iedereen buitengewoon onaangenaam. De nertsen waren allemaal onuitstaanbare, kleine moordmachines, die niet verder konden kijken dan hun directe eigenbelang. De enige die ik nog enigszins interessant vond was Mata, een vrouwtjes nerts. En ook van de bosdieren waren er maar weinig dieren boeiend. De uil Ollie was daar de belangrijkste protagonist, maar kon ook niet boeien. 

Uiteindelijk een leuk idee, maar in veel opzichten was dit het net niet. Deze gaat weer terug naar de kringloop. 

woensdag 2 juni 2021

De zomer komt op gang

Na een koude meimaand (wat we de laatste jaren gewoon niet meer gewend zijn) kom de zomer nu dan lekker op gang. Ik heb al het een en ander uitgeplant. Maar een paar kwetsbare plantjes heb ik toch nog even binnengehouden. Tomaat houdt niet van teveel vocht. Maar nu is het dan eindelijk droog en meteen ook warm. Dus de tomaat kon naar buiten. 


Piepklein tomaatje


De tomaat heb ik dit jaar maar in eigen tuin gehouden. Daar had ik nog een zonnig plekje over. En in de moestuin stonden alle zonnige plekjes inmiddels wel vol. Ik hoop dat ik over een paar weken lekkere, kleine, gele kerstomaatjes kan oogsten. 


In de rest van de kruidentuin gaat het ook als een speer. Twee jaar terug heb ik de kruiden uit hun bakken gehaald en ze worden in de volle aarde helemaal wild. Op de voorgrond staat de dragon. Kennelijk is dat een plant die niet tegen vorst kan. Maar ondanks de vrij strenge winter, komt hij toch weer vrolijk opzetten. 

En in de rest van de tuin gaat het ook hard. Alle bloeiers van het vroege voorjaar zijn nu inmiddels wel uitgebloeid. Maar de Lupine doet het al goed en met de vingerhoedskruid gaat het ook hard. Dus de volgende serie bloemen staat alweer klaar.