Translate

maandag 25 januari 2016

Kikkererwten in tomatensaus

In het kader van het Internationale Jaar van de Peulvrucht, en mijn eigen uitdaging om elke week iets met peulvruchten op tafel te zetten, een nieuw recept, Chana Masala dit keer. Een heerlijk vegetarisch gerecht met kikkererwten in een zure tomatensaus uit India.
Net als met de Linzensoep van de vorige keer, een van mijn persoonlijke favorieten, makkelijk aan te passen aan de smaak van de eters of de hoeveelheid eters. Ik maak het vaker en ook voor grote groepen.

Kikkererwten zijn onderdeel van de peulvruchtfamilie (uiteraard, anders had ik niet een hele post in het kader van het jaar van de peulvrucht aan ze gewijd). In het zeer verre verleden werden ze al voor consumptie gekweekt in Turkije en andere delen van het Midden Oosten. Van daaruit begonnen ze een zegetocht door andere delen van de wereld. Ze willen wel groeien in ons kille klimaat, maar de opbrengst is dan beduidend minder, vandaar dat ze eigenlijk alleen in de warmere delen van de wereld groeien.
En Kikkererwten zijn erg gezond en bron van allerlei verschillende voedingsstoffen. Ook zit er in een erwtje nogal veel voedingsstoffen, dus een klein beetje vult al flink.

Benodigdheden

Kikkererwten (droog of uit blik, voor de smaak adviseer ik droog).
Ui
Knoflook 
Verse gember
Korianderzaad
Komijnzaad
Chilipoeder
Kurkuma
Tomaat in blik
Sap van 1 Citroen
Garam masala
Koriander blad

Voorbereiding

  1. Doe de gedroogde kikkererwten in een pan en zet ze in ruim water, laat een nacht staan. 
  2. kook de kikkererwten minstens een uur, tot ze helemaal zacht zijn. 
  3. Giet af en laat uitlekken in een vergiet. (Als je niet van gedoe houdt, kun je ook kikkererwten uit blik gebruiken, ik vind het iets minder lekker, er verdwijnt dan toch wat van de smaak en structuur)
  4. Rooster droog in een pan het korianderzaad en komijnzaad. Stamp daarna fijn in een vijzel.
  5. Verhit de olie in de pan, bak hierin de ui, knoflook en gember. 
  6. Als de ui, knoflook en gember gaar zijn, voeg dan de andere specerijen toe, roer wat rond tot het allemaal heerlijk ruikt. 
  7. Voeg het sap van de citroen toe en roer alles nog eens rond. 
  8. Voeg de uitgelekte kikkererwten toe.
  9. Voeg de tomaat in blik toe.
  10. Laat alles een minuut of 20 zachtjes sudderen. 
  11. Voegde garam masala toe en roer nog even om. 
  12. Voeg vlak voor het serveren het gehakte korianderblad toe. 
Ik heb de hoeveelheden van alles een beetje in het midden gelaten. Voor de kikkererwten vind ik het gedroogde gewicht en gewelde gewicht altijd een beetje moeilijk inschatten. Als je gaat voor blikken, twee blikken kikkererwten tegen een blik tomaat komt meestal wel goed. Bij kikkererwten wellen is het een goed idee om een blik tomaten achter de hand te houden. 

Voor wat de kruiden betreft, kun je alles enigszins aan je eigen smaak aanpassen. Met twee kleine kinderen thuis doe ik (helaas, helaas!) erg rustig aan met de kruiden.  

zaterdag 16 januari 2016

Vegetarische Linzensoep

Zoals ik vorige keer al schreef, ik wil dit jaar proberen of ik nog 51 keer peulvruchten op tafel kan zetten in het kader van het Jaar van de Peulvruchten. Ik trap meteen af met een golden oldie, nog geleerd aan mijn moeders knie, linzensoep.

Van linzensoep bestaan ontzettend veel varianten natuurlijk, maar dit is mijn familierecept en ik heb het regelmatig op tafel gezet voor familie en vrienden. Het is eenvoudig te maken, lekker en makkelijk in enorme hoeveelheden te maken, voor als je een hoop mensen over de vloer hebt. Verder valt er ook makkelijk mee te variëren, meer of minder kruiden naar smaak, meer of minder water voor een dikkere of dunnere soep. Mijn variant is vegetarisch.

Deze soep wordt gemaakt met rode linzen, die al sinds mensenheugenis in grote delen van de wereld geteeld en gegeten worden.

Benodigdheden


  • Korianderzaad (ik neem altijd anderhalve eetlepel, maar meer of minder naar smaak kan ook)
  • Komijnzaad (ik neem een eetlepel, maar meer of minder naar smaak kan ook)
  • Chilipoeder (een heel klein beetje met kleine mee eters, meer of minder kan ook)
  • Kurkuma (een halve theelepel)
  • boter (of olie)
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1 of 2 tenen knoflook, gesnipperd
  • 1 halve winterpeen, in kleine blokjes
  • 1 of 2 stengels bleekselderij, in kleine blokjes
  • 150 gram Rode Linzen (meer of minder, naar gelang de dikte van de soep)
  • 1 liter water
  • 2 bouillonblokjes
  • korianderblad


Bereiding


  1. Rooster de zaadjes droog in een pan en stamp daarna fijn. 
  2. Verhit boter (of olie van het een of ander, als je echt veganistisch wil zijn) in een pan, doe daar de specerijen bij. Roer een paar keer om. 
  3. Voeg dan de ui, knoflook, wortel en bleekselderij toe. Roer om en laat met een deksel erop een minuut of tien zachtjes bakken. 
  4. Was ondertussen de rode linzen. Voeg die dan toe. Roer om, zodat alles lekker onder de boter zit.
  5. Voeg het water en de bouillonblokjes toe en breng aan de kook. 
  6. Laat alles 20 - 30 minuten zachtjes koken. 
  7. Pureer de soep en voeg de gesnipperde korianderblaadjes toe. 
  8. Serveer. 


Ik geef er graag nog Naan of ander lekker brood bij.

woensdag 13 januari 2016

Het jaar van de boon

Onlangs las ik dat de Voedsel en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties het jaar 2016 hebben uitgeroepen tot het Jaar van de Peulvrucht. Peulvruchten zijn de zaden van allerlei soorten bonenplanten en zeer gezond, een bron van bemesting voor de grond waar ze in groeien een een belangrijk onderdeel van een gezond dieet. Geen wonder dat de VN meer aandacht vraagt voor deze bijzondere planten. We hebben het dan over voedsel als linzen, bonen, erwten en kikkererwten.



Dit bericht zette me wel aan het denken. In de afgelopen jaren heb ik zelf meerdere keren tuinbonen gekweekt en gegeten. Spercieboontjes komen hier regelmatig op tafel (hoewel die niet tellen als een peulvrucht, in de definitie voor het Jaar van de Peulvrucht), Kikkererwten vind ik ook heerlijk en maak ik regelmatig, net als linzensoep. Peulvruchten zijn lekker en gezond. Sinds de Mond- en klauwzeer epidemie van 2001 (met het preventief ruimen van gezonde beesten, omdat andere handelspartners niet inenten tegen de ziekte) eten we veel minder vlees en peulvruchten zijn dan een goed alternatief. 

Kan ik niet minstens eens in de week peulvruchten op het menu zetten in mijn huishouden? Ik had toch nog geen goed voornemen voor dit jaar, maar ik denk dat dit hem geworden is. 

We zitten nu in week 2, kan ik nog 51 keer peulvruchten serveren aan man en kinderen? Ik ga het proberen en doe hier verslag van recept en resultaat.


Year of Pulses
Nog meer peulvruchten

dinsdag 5 januari 2016

Pendragon XXXI - De dood van Sir Eliot

Weer een nieuw jaar, en de Great Pendragon Campaign gaat ook door. Inmiddels gaan we ons 4e jaar in. In januari 2013 zijn we begonnen met spelen, met alleen in 2014 een kleine stop, zodat Vivian geboren kon worden. Daar mogen we best even bij stilstaan.

....

Zo, door naar het rollenspel. In de afgelopen 3 jaar hebben de ridders al veel meegemaakt. We hebben iets van 17 jaar aan game-time gespeeld (nog 64 te gaan) Ridders zijn gestorven, nieuwe ridders hebben hun plek binnen Salisbury en Logres verworven. Koningen zijn de één na de ander gestorven. Inmiddels verkeert Logres in chaos. Hoge Koning Uther is dood, Koning Cerdic ook. Er is nu geen centrale koning meer in Logres of in Brittannië. De Saksen hebben Caercolun en Caerwent in de as gelegd. Wie zal de Britten nu beschermen tegen oorlog en chaos, is er dan nergens iemand die op kan staan om het recht te laten zegevieren?

Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Antonius van Broughton (Niet aanwezig)
Benno van Steeple Langford
Caulas van Tisbury
Eliot de Wispelturige van Burcombe
Garnish van Berwick St. James

Sarum, lente 503.

Sir Eliot heeft zojuist de meest lage vorm van verraad gepleegd, door geen trouw te zweren aan zijn heer, Sir Robert, zoon van Sir Roderick. Sir Benno volgde hem in dit verraad en geheel Salisbury verkeert nu in verwarring. Aan wie moeten de ridders nu trouw zweren? Sir Eliot wil zijn jongere halfbroer en bastaard van Sir Roderick, Elgin de Jonge, naar voren schuiven.
De jonge sir Robert is gevlucht naar zijn moeder, Vrouwe Ellen, die in Levcogmagus woont, met haar tweede echtgenoot. Levcomagus is onderdeel van Silchester en Hertog Ulfius van Silchester was goed bevriend met Sir Roderick. Het is heel waarschijnlijk dat Sir Robert daar een machtige medestander kan vinden.

Eliot de Wispelturige
van Burcombe

Sir Eliot stuurt een bode naar Sir Caulas, die nu Earl van Devon is. Caulas was altijd een medestander van Sir Eliot, hoewel Caulas vooral medestander van Caulas is. Deze bode vertelt over de stand van zaken in Salisbury.

In Salisbury probeert Sir Eliot zijn grip op Salisbury en de daar wonende ridders te verstevigen. Hij beheert 6 landgoederen in Salisbury, Sir Benno 1. Maar Sir Garnish en Sir Antonius samen nog eens 7. Dus hij heeft in elk geval de steun van 14 landgoederen en de daarbij behorende ridders. Dan kan hij misschien nog wel wat ridders naar zijn goede zaak over laten lopen. Sommige ridders zijn met zusters of nichten van Benno, Garnish en Antonius getrouwd. Maar het is nog steeds erg weinig, er zijn wel 120 landgoederen in Salisbury. Wanneer hij Caulas aan zijn zijde zou kunnen krijgen, zou dat ook alweer schelen, die beheert ook nog steeds 5 landgoederen in Salisbury.

Sir Benno denkt ook na. Hij is nog steeds de voogd van Morgaine, dochter van Gorlois, ooit Hertog van Cornwall en Ygrainne, voormalig Hoge Koningin. Morgaine is inmiddels 15, een prima leeftijd om te trouwen. Zij kan een claim leggen op het Hertogdom van Cornwall. Er is geen Koning die haar in die eer kan bevestigen, maar er is ook niemand die het kan weigeren. Met haar hoge status en goede connecties zou zij aan een Hertog of Koning uitgehuwelijkt moeten worden. Maar wie kan daarvoor in aanmerking komen? 
Sir Caulas is al getrouwd en is in de ogen van Sir Benno geen relatiemateriaal (en Caulas heeft als beleidsuitgangspunt dat hij niets te maken wil hebben met Pendragons, Vrouwen van het Meer of plannen van Sir Benno, waarmee Morgaine als partner drie keer gediskwalificeerd is). Prins Madoc is haar halfbroer, Cyning Cerdic is dood, Cyning Octa is te Saksisch. In Wales zit een ambitieuze koning, Nanteleod van Escavalon. maar hij is wel wat ouder, hij is de 50 al gepasseerd.

Afbeeldingsresultaat voor nanteleod
van Escavalon.

Wanneer Sir Caulas het bericht van Sir Eliot ontvangen heeft, zucht hij eens diep. Hij wist natuurlijk al van de perikelen in Salisbury, maar om het nu ook in de woorden van Sir Eliot te lezen, is toch een extra dreun. 
Sir Caulas stuurt onmiddellijk twee bodes, één naar Sarum en één naar Levcomagus met exact dezelfde inhoud en eigenlijk ook exact dezelfde aanhef. Hij verzoekt Sir Eliot en Sir Robert om naar Exeter te komen. Hopelijk kunnen zij in vredig overleg hun verschillen bijleggen en kunnen zij komen tot een vreedzame oplossing van dit conflict. Zowel Sir Eliot als Sir Robert besluiten om in te gaan op de uitnodiging van Sir Caulas, ze hebben er beiden niets bij te verliezen. 

Exeter, mei 503

In Exeter komen de strijdende partijen bijeen. Sir Eliot heeft zich laten vergezellen door Sir Benno en Sir Garnish en de ridders van hun huishoudens. Sir Robert is ook met een gevolg naar Exeter gekomen. Het gaat om een aantal ridders uit Salisbury, die hem trouw zijn gebleven en ridders uit Silchester, hem geleend door Sir Arnold van Levcomagus.

Sir Caulas
van Tisbury

Sir Caulas geeft een feest, waarbij beide ridders en hun gevolg zich wonderwel gedragen. De volgende dag is er overleg, tussen Sir Caulas, Sir Eliot en Sir Robert, heel symbolisch aan een driehoekige tafel en iedereen zit aan een eigen zijde. 
Sir Robert wil regeren over Salisbury, wat zijn recht is, als zoon van zijn vader. Sir Eliot zegt terug dat Sir Robert waarschijnlijk niet capabel genoeg is om te regeren in deze roerige tijden. Waarop Sir Robert weer terugwerpt dat dat geen reden is. Hij staat in zijn recht, en wanneer het recht had gezegevierd, dan was hij omringd geweest door oudere, wijzere, capabele adviseurs. Sir Caulas wil zich nu niet voor de ene of andere kandidaat uitspreken, en het overleg loopt op niets uit. 

Ondertussen is Sir Benno onder de verzamelde ridders het gerucht aan het verspreiden dat Sir Eliot wel in zijn recht stond om de knie niet te buigen voor Sir Robert, aangezien hij geen zoon van Sir Roderick is! Vrouwe Ellen had een affaire met Sir Arnold van Levcomagus en daar is Sir Robert uit voortgekomen. Een nobel geslacht natuurlijk, maar het geeft geen recht op regeren over Salisbury. 
Sir Roderick heeft daarnaast nog een ander kind gekregen, halfbroer van sir Eliot, Elgin de jonge. In ieder opzicht het spiegelbeeld van zijn vader. 
Sir Benno probeert ook discreet te achterhalen of Sir Caulas al doorheeft wat voor een streek hij heeft uitgehaald toen hij Cygna naar voren schoof als geschikte partner voor sir Caulas. Sir Caulas weet nog van niets, maar weet nu wel dat Sir Benno niet geheel oprecht was toen hij Cygna beschreef als een jonge, maagdelijke erfgenaam van Devon.

Sarum, zomer 503

Terwijl Sir Eliot in Devon was, besloot Koning Nanteleod van Escavalon zijn campagnes in Wales even stop te zetten. Hij liet zijn oog vallen op leiderloos Salisbury en viel Tilshead aan. Groepjes ridders zwerven rond in noordelijk Salisbury en leggen alles in de as wat zij tegenkomen.
Sir Robert verzamelt meteen ridders uit Silchester en Salisbury om op te trekken tegen koning Nanteleod. Sir Eliot weet dat hij hetzelfde moet doen, als zijn claim voor zijn jongere broer Elgin ook maar enigszins serieus genomen kan worden.
Maar Sir Benno houdt hem tegen. Sir Eliot moet eerst op een legitieme manier de leiding krijgen. anders zijn hij en de andere ridders die strijden voor Elgin niet meer dan een anarchistisch collectief van roofridders. Sir Eliot moet ook legitimiteit krijgen voor Elgin.
Dus eerst laat Sir Eliot Elgin benoemen tot Earl van Salisbury, als zoon van Sir Roderick. Dan zweert hij zelf trouw aan Elgin (hij rolt een Passion Loyalty Lord 16) en Sir Benno (rolt een Passion Loyalty Lord 17) en Sir Garnish (rolt een Passion Loyalty Lord 4, is nog steeds erg loyaal aan Koning AElle van Sussex) doen dat ook. Hiermee heeft Elgin in ieder geval de schijn van legitimiteit.
Dan kan Sir Eliot ook daadwerkelijk aan het hoofd van een leger staan.

Met een klein leger trekt Sir Eliot op naar Tilshead. Daar blijkt dat Tilshead en de omliggende landerijen vakkundig in de as gelegd zijn. De ridders uit Wales hebben een tijdelijk fort opgetrokken en van daaruit voeren zij aanvallen uit op de omliggende gebieden. Het fort stelt niet heel veel voor. Alleen een palisade van palen. Er is zelfs nog geen tijd geweest om een behoorlijke poort te bouwen. Sir Benno heeft veel ervaring met belegeringen en ziet meteen in dat zij dit fort zullen moeten omsingelen. Niet alleen mogen er geen ridders meer uit om Salisbury te brandschatten. Er mogen ook geen ridders meer in om het fort te versterken.
Sir Eliot kan daar het geduld niet voor opbrengen. Hij valt, geïnspireerd door zijn ambities voor zijn halfbroertje (Loyalty Lord) het versterkte kampement aan. Hij is een zeer goede ridder en hakt zich een weg door een eerste ridder die het kampement verdedigt. Maar dan komt hij drie andere welsh ridders tegen. En terwijl hij de eerste een tik verkoopt, slaat de volgende hem toch dood.

En daar valt de ridder die al sinds het eerste begin deel uitmaakt van de notoire ridders uit Salisbury, Sir Eliot de Wispelturige. Zal hij later bekend staan als verrader of als redder van Salisbury?

Sir Benno en Sir Garnish blijven geschokt achter. Maar Sir Benno herpakt zich en belegert het kampement zoals hij al van plan was, saai maar degelijk. Deze belegering heeft een tweeledig doel. Aan de ene kant wil hij de macht breken van de ridders uit Escavalon. Aan de andere kant heeft hij alle getuigen van de dood van Sir Eliot nu bij elkaar. Wie weet kan hij de dood van Sir Eliot nog even stilhouden en zo nog meer onrust in Salisbury voorkomen.
Wanneer de weerstand van de mannen uit Escavalon gebroken is, stuurt hij een bode met een bericht van vrede en een mogelijk huwelijk met Morgaine, Hertogin van Cornwall naar Nanteleod van Escavalon.

Sir Benno neemt als meest seniore ridder in Salisbury de functie van Earl Pro Tem op zich. Hij zal erop toezien dat Elgin de Jonge op korte termijn de mantel en waardigheid van Earldom op zich kan nemen.
Inga van Burcombe is nu een weduwe. Haar huwelijk met Eliot was zeer politiek gemotiveerd en onderdeel van de vredesbesprekingen tussen Hoge Koning Uther en Octa van Kent. Zal zij in Salisbury blijven nu? Of terugkeren naar Kent?

vrijdag 1 januari 2016

Oud en Nieuw 2015 - 2016

Na de Kerst en de Spellendag is Oud en Nieuw ook al weer voorbij. Sinds 2014 vieren we dat met een paar vrienden, die ook niet zoveel ophebben met oudejaarsloterijen en conferences. Aan het einde van de middag kwamen +D+J en +R langs. Met hen speel ik ook Pendragon.
En sinds heel kort speel ik met mijn oudste kinderen ook Prince Valiant: Storytelling Game. Dus die middag hebben we met de kinderen en vrienden een rollenspel gespeeld! Toen D, J, en R voor het eerst bij ons over de vloer kwamen, was mijn zoon nog niet eens geboren. En nu spelen de oudste twee mee en kijkt mijn jongste dochter geïnteresseerd toe. Mijn geeky moederhart klopte toen toch wat sneller.

Daarna was het tijd voor wat eten. We hadden nog een hoop over van de spellendag, waaronder een hele lekkere pasta-salade (dank je wel +S!). Maar ik had eerder die middag ook soep getrokken van het karkas van de kalkoen dat ik nog over had van Kerst.
Eerst had ik een ui, wortel en wat bleekselderij laten smoren in boter. Toen die een beetje zacht werden voegde ik daar de botten, vel en vet van de kalkoen aan toe. Daar nog wat thijm, laurier, salie en peper aan toegevoegd. Daar dan nog iets meer dan een liter water bij. En dat heb ik ongeveer anderhalf uur laten trekken.
Toen dat gedaan was de boel afgegoten (in een vergiet met een pannetje eronder!) en opnieuw een uitje gefruit in boter, met wat prei. Daar nog allerlei restjes kalkoenvlees bij. En een flinke slok witte wijn (alles moet op na spellendag). En toen de bouillon er weer bij.
En zo heb ik van een kalkoen 1 keer gegeten met vrienden, 1 keer alleen, 1 keer met Sander, nog een keer met vrienden en de botjes die toen nog over waren gingen naar vriendin R, voor haar ratten.

De kinderen gingen daarna vrij vlot naar bed (waar ze niet konden slapen vanwege de knallen, echt waar!) en wij speelden nog een spelletje Tales of the Arabian Nights met wat Tinariwen op de achtergrond.
Nou is TotAN een spel met een enorme geluksfactor en maar weinig ruimte voor strategie, maar toch weet D. ieder jaar met ruime voorsprong te winnen. Ergens gaat er toch iets niet goed! Inmiddels hebben we het zo vaak gespeeld (alleen met Oud & Nieuw) dat we nu specifieke vragen over de regels hebben, maar gelukkig lijkt daar ook een uitkomst voor te zijn.
En we dronken er Dreamline bij, een wijn die we kregen toen we 10 jaar getrouwd waren. Het is een witte wijn met een bubbeltje, waar wat kleurstof aan toe is gevoegd. Zodra de fles beweegt, of de wijn ingeschonken wordt, kolkt de kleurstof door de wijn, wat een grappig effect geeft. Geinig om eens te doen, maar ik ben geen fan van zoete witte wijn.
Als hij net geschud is. 

Even voor twaalven maakten we de kinderen wakker. Onze oudste dochter stond erop dat ze wilde blijven liggen en niet geïnteresseerd was in vuurwerk. Met onze zoon heeft +Sander toen nog wat vuurwerk afgestoken en gekletst met de buren. Wij keken binnen weer naar de prachtige show die onze achterbuurman weggaf.
Tegen 01;00 was het feest echt wel voorbij en zwaaiden we onze vrienden uit en gingen zelf ook naar bed. Weer een succesvol Oud & Nieuw gerealiseerd!

En om 06:30 stond onze dochter huilend aan ons bed, omdat we haar niet wakker hadden gemaakt voor het vuurwerk en nou moest ze weer een jaar wachten voor het vuurwerk weer terugkwam!

Oud & Nieuw 2013 - 2014