Translate

zaterdag 28 februari 2015

Pennen

Het begint bijna op een reclameblog te lijken, alweer een stukje over een bedrijf waar ik blij mee ben. dit keer de Penshop in Nijmegen.


Jaren geleden, echt jaren geleden (in 1997) kreeg ik van +Sander een vulpen van parker cadeau, waar ik heel veel mee schrijf, eerst tijdens mijn studententijd en later ook tijdens mijn carriere. Ik vind een vulpen toch echt lekkerder schrijven dan een balpen en als je veel schrijft, dan merk je het verschil echt. Plus, kan met vullingen nog eens van kleur veranderen. Nog wat later kreeg ik ook nog eens een keer een kalligrafeerset van Sander, waar ik sindsdien altijd mijn kerst- en andere kaartjes mee schreef.

Maar ja, zoals J. R. R. Tolkien al zei:

Dit verslindt al dat men kan noemen:
Dieren, beesten, bomen, bloemen;
Knaagt ijzer, bijt staal en
Kan de hardste stenen malen;
Velt koning, verwoest stad.
En slaat hoge bergen plat.

De tijd had ook geknaagd aan mijn pennen. Mijn dagelijkse vulpen was wat versleten, waardoor het bovenste gedeelte niet meer goed op het onderste gedeelte draaide. Voor mijn kalligrafeerpen was het wat ernstiger. Toen ik in juni allemaal geboortjekaartjes moest verzenden, heeft een van de grotere kids de pen te pakken gekregen en ze zijn er mee gaan schrijven. Daardoor was de punt een beetje verbogen geraakt. 

Dus ik op naar de Penshop, in hoop op reparatie. Mijn dagelijkse schrijfpen was geen probleem. Het onderdeel dat versleten was kon eenvoudig vervangen worden. Maar voor de kalligrafeerpen lag het lastiger. Kennelijk had Parker dat deel van hun pennencollectie afgestoten, er waren nog maar weinig kalligrafeerkroontjes van die maat in omloop. Maar er werd gebeld met de fabrikant van Parker in Frankrijk, waar nog twee kalligrafeerkroontjes over waren. Dus die komen binnenkort mijn kant op. En dan heb ik weer twee goede pennen waar ik een hoop mee kan schrijven, hoera. 

En ik heb weer mijn steentje bijgedragen aan een beter milieu, want ik heb mijn pennen niet weggegooid, maar lateren repareren. 

zondag 22 februari 2015

Arabisch diner

Gisteravond ben ik weer met +Sander uit eten geweest, twee keer in een maand! Wat een luxe! Dit keer gingen we eten bij Eetverleden met de mensen die ook in de Pendragon-rollenspelgroep zitten. Met hen zijn we onlangs ook een al-Qadim rollenspel gestart, dat in de wereld van 1001 nacht speelt. Het Arabische diner van Eetverleden paste daar dan ook uitstekend bij.
We hadden vriendin +F gevraagd om op de kinderen te passen. Die vonden dat hardstikke leuk, want vriendin F. had beloofd om een mooi voorleesboek mee te nemen, Karlsson van het dak.
Za'atar

Maar dan nu door naar het diner. Jaren geleden zijn we al eens bij een diner van Eetverleden geweest. Dat was toen een Romeins diner. Nu heeft Eetverleden uitgebreid, en ook eten uit andere delen van de wereld en andere perioden van de geschiedenis.
Omdat we maar met een klein groepje waren en de meesten van ons de eigenares van Eetverleden ook privé kennen, had ze besloten om op deze avond te experimenteren. We waren dus niet alleen haar klanten, maar ook meteen haar proefkonijnen. En wat hebben we geproefd! Het was allemaal even lekker.

We begonnen met een toelichting op de Middeleeuwse Arabische keuken. En die is eigenlijk in al die eeuwen niet eens zo heel veel veranderd, in tegenstelling tot de Europese keuken. En is is ook vrij veel overgeleverd aan recepten in kookboeken, wat voor de Europese keuken ook niet het geval is.
We begonnen met een serie kleine hapjes als voorgerecht. Er waren geroosterde kippenboutjes en -vleugeltjes in een zurige sesamsaus, er waren zwarte olijven in een pikante thijmdressing (heerlijk), er humus, frisse yoghurt en tuinbonen met pistache-noten. En natuurlijk begeleiding van heel veel lekker brood.
De enige fout die ik daar kon ontdekken was dat het te veel en te lekker was, want dit was alleen nog maar het voorgerecht! Het hoofdgerecht moest nog komen.
Het hoofdgerecht was een stoofpotje met twee soorten vlees, aubergine en andere groenten op een bedje van couscous. Het werd afgemaakt door knalrode granaatappelzaadjes, bleke amandelen en hazelnoten en groen korianderblad, wat het allemaal een fleurige aanblik gaf. Ik hou wel van stoofpotjes!
En toen was er nog een dessert! Daar deed ik rustig aan met twee heerlijke stukjes Turks Fruit en een kopje muntthee. Maar er was meer, kleine deegrolletjes met een zoete saus en plakjes brood ook met een zoete saus.

Na nog wat nakletsen vertrokken we weer naar huis, ik met een vers gekochte fles rozenwijn. Thuis bleek dat vriendin F. het niet zo makkelijk had gehad als we hadden gehoopt. Onze jongste dochter  heeft een groot deel van de avond gehuild en ook nog overgegeven in haar bedje. Dus F. moest een hoop met de baby hannessen die avond. Maar daar hebben wij geen last van gehad!

vrijdag 20 februari 2015

Bevroren bagger

Dit keer twee films in een post, het moet niet gekker worden!

We lopen cultureel hopeloos achter en ik heb pas vorige week voor het eerst de film Frozen gekeken, ondanks dat die film al sinds 2013 links en rechts kinderharten veroverd. Ik was aangenaam verrast.

Spoilers!

De film Frozen gaat over twee zussen. De oudste, Elsa, wordt verteerd door bovenmatig plichtsgevoel en offert haar persoonlijkheid en gezondheid op om haar plicht te kunnen vervullen. De ander, Anna, voelt zich zo in de steek gelaten door focus van de zus op haar taken (en de dood van haar ouders), dat ze enorm hunkert naar affectie en daardoor allerlei impulsieve beslissingen neemt.
Dit alles in ware Disney traditie overgoten met prachtige animatie en leuke meezingliedjes.

Ik keek hem laatst samen met de kinderen, die oud genoeg zijn om dit soort films te waarderen. Ik was nog aangenaam verrast door de volwassen uitwerking van de bovenstaande situatie en de boodschappen die in deze film te vinden waren. Impulsieve zus Anna wilde na een romance van exact een dag, misschien zelfs minder, al trouwen met een prins. Plichtsgtrouwe zus Elsa verbood dit. Dit leidde inmiddellijk tot ruzie en verdere verwijdering tussen de zussen. Dit was meteen een goed moment om de kinderen erop te wijzen dat snel trouwen met iemand nooit een goed idee is, daar moet je rustig te tijd voor nemen en goed over nadenken.
Tot mijn verrassing bleek later dat de love-interest van Anne ook inderdaad de schurk van het verhaal was. Dat had natuurlijk geen verrassing mogen zijn, want een van de signalen van een potentieel gewelddadige partner is dat hij (of zij natuurlijk) heel snel verbintenis is, om zijn slachtoffer aan zich te binden. De kinderen waren het toen roerend met mijn wijze woorden eens.

En zo kan ik meteen soepel een bruggetje maken naar een andere film, die de laatste tijd veel aandacht vraagt. Het kon natuurlijk niet uitblijven, maar 50 Shades of Grey is verfilmd. Ik heb al eens eerder uit de doeken gedaan wat ik van de trilogie vond. Ik ga de film niet zien, één treinongeluk is meer dan genoeg voor mij.
Maar de vrouwelijke hoofdpersoon Ana maakt natuurlijk precies dezelfde fout als Anna (zou het aan de naam liggen?) en begint veel te snel een relatie met een man, die niet het beste met haar voor heeft. En binnen de kortste keren domineert hij haar leven volledig. Het gekke is dat Ana ook niets leert van haar ervaringen. Aan het einde van de trilogie is zij een broedmachine geworden voor de man die alle aspecten van haar leven volledig domineert.
Volgense de recensies is de film behoorlijk wat tammer dan het boek, in elk geval wat de seks betreft. Maar de vrouwonvriendelijke boodschappen (vrouwen moeten zich schikken naar de seksuele wensen van mannen) en manonvriendelijke boodschappen (mannen worden gedreven door hun seksuele en gewelddadige impulsen) uit het boek blijven in de film ook rechtovereind staan. Dit maakt me toch wel treurig.

De tiener Anna uit de film Frozen leert tenminste nog wel van haar fouten, ziet in wat voor een foute vent haar prins eigenlijk is en kiest ervoor om de relatie met haar zuster te redden.

Dus...ik weet wel welke films ik moet kijken als ik een volwassen boodschap mee wil krijgen.

Mark Hughes zegt het allemaal veel beter dan ik.

maandag 16 februari 2015

Recht door het hart

De start van Carnaval viel dit jaar samen met Valentijnsdag. Ik heb geen geheime aanbidder en ik aanbid ook niemand in het geheim, dus eigenlijk valt er voor mij niet zoveel te doen met Valentijn. En zo denken veel andere Nederlanders er ook over, Valentijn slaat in Nederland niet echt aan. Desondanks staan de winkels vol met allerlei hartvormige of chocolade (of beide!) producten en staan de artikelen in de kranten bol van alle dingen die we juist wel of juist niet moeten doen met Valentijn, of we nu een partner, aanbidder of helemaal niemand hebben.

De liefde van de man gaat door de maag. Of zo.
Vorig jaar zwichtte ik voor de commerciële druk, en bakte ik een taart voor +Sander. Niet dat ik hem in stilte aanbid natuurlijk, dat zou na meer dan 15 jaar samen heel eng zijn. Ik aanbid hem luid en duidelijk. Dit jaar besloot ik om maar weer een hartvormige taart te maken, ik vond hem vorig jaar wel erg lekker. Maar dit keer moest het wat ingewikkelder.

Ik nam weer de hartvormige taartvorm van de HEMA, maar ging dit keer gewoon een pak cakemix in, in plaats van biscuitdeeg. Met 35 minuten in de oven was de cake wel gaar. Toen heb ik heel dapper de cake door midden gesneden en de ene helft besmeerd met wat frambozenjam, die we nog over hadden. Daarna de andere helft er weer bovenop.

Geen zorgen, het is frambozenjam.
Ik had nog wat rode marsepein gekocht. Ik had nog over van de Minecrafttaart van vorige maand. En ik wist van vorig jaar nog dat een pakje marsepein niet genoeg was om de hartvorm mee te bedekken. dan de taart insmeren met een boter/poedersuikermengsel en daar voorzichtig de marsepein overheen draperen.
Onze dochter was een tijdje geleden op een kinderfeestje geweest, waar ze ook hadden gebakken en daar had ze nog een klein hartjesvormpje aan overgehouden. Die heb ik gebruikt om nog wat kleinere hartjes uit de marsepeinrestjes te steken en te gebruiken op de taart.

Helaas heb ik ook geen geheime aanbidder, want ik heb ook niet gekregen met Valentijn. Ik zal het bij Sander houden.

zondag 15 februari 2015

vrijdag 13 februari 2015

Pendragon XX - Huwelijk!

Na de verkiezing van de Hoge Koning van de vorige keer, volgt nu de nasleep. Sir Caulas heeft de vorige keer beloften gedaan aan deze en gene om voldoende stemmen te krijgen voor Uther als Hoge Koning. Dat heeft natuurlijk gevolgen, hoe zal het uitpakken? Tijd voor intrige en romantiek.

Pendragon Pagina
Geschiedenis tot nu toe
Benno van Steeple Langford
Caulas van Tisbury
Eliot de Wispelturige van Burcombe
Gilbert van Berwick St James
Ignaeus Livius van Broughton

29 Maart 498, Sarum, Salisbury

Het is Pasen en Vrouwe Ellen roept haar ridders bijeen. Zij heeft via haar kanselier Sir Caulas te horen gekregen dat er van haar verwacht wordt dat zij dit jaar in het huwelijk moet treden met Bademagu, Koning van Somerset. Hoge Koning Uther komt naar Salisbury om getuige te zijn van dit huwelijk.
Vrouwe Ellen is hier erg boos over. Zij heeft twee bezwaren tegen dit huwelijk. Ten eerste wil zij helemaal niet trouwen. Haar huwelijk met Sir Roderick was niet heel gelukkig en zij wil niet nogmaals uitgehuwelijkt worden aan een man die zij niet kent. Daarnaast heeft zij nu de taak om te zorgen voor haar zoon, Robert, die nu 13 is. Over een jaar of vijf moet hij regeren over Salisbury. Een nieuw huwelijk met een nieuwe man en eventueel nieuwe zonen zou een bedreiging kunnen zijn voor zijn erfenis.
Sir Caulas wil echter dat het huwelijk doorgaat. Wanneer de Koning van Somerset niet met zijn beloofde bruid kan trouwen, kan dit leiden tot een oorlog tussen Somerset en Salisbury en misschien zelfs tussen Somerset en Logres. Niet iets wat Koning Uther, als verse Hoge Koning kan gebruiken!

Bademagu
Koning van Somerset

Vrouwe Ellen heeft nog een dochter, Jenna. Zij is nu 21, ongehuwd en van goede komaf. Misschien is zij een geschikte vrouwe voor de Koning van Somerset? Beter misschien zelfs, aangezien zij jonger is dan Ellen en meer kinderen kan schenken aan Koning Bademagu.
Sir Caulas wil graag een oplossing voordat Hoge Koning Uther rond Pinksteren langskomt in Salisbury om aanwezig te zijn bij het huwelijk van twee van zijn belangrijkste vazallen.
Sir Ignaeus ziet een oplossing. Misschien kan er een stevig, sluitend huwelijkscontract opgesteld worden, waarin allerlei eisen en garanties aan beide echtelieden worden geboden? Dan is Salisbury veilig voor Sir Robert en zijn nazaten en kan ook Maleagant, de zoon van Bademagu later regeren over Somerset.

Sir Arnold van Levcomagus

Sir Eliot is het langst in dienst van Vrouwe Ellen en hij herinnert zich vaag dat vrouwe Ellen uit Silchester komt en dat vroeger Sir Arnold van Levcomagus en Sir Roderick van Salisbury een felle strijd hebben gevoerd om haar hand. Sir Roderick won haar uiteindelijk. Maar er doen nog steeds verhalen de ronde dat Vrouwe Ellen altijd nog een warm hart heeft voor haar andere minnaar. En zelfs een kleine 10 jaar geleden heeft zij nog geprobeerd om er vandoor te gaan met haar vroegere minnaar. Geen wonder dat zij niet opnieuw wil huwen!
Sir Benno onderneemt iets meer directe actie. Hij neemt Vrouwe Ellen apart en vertelt haar dat het nu tijd is dat zij haar hart volgt! Zij heeft lang genoeg haar plicht vervuld. Als bruid voor Somerset regelen ze dan wel Jenna, die is tenslotte al 21 en het is hoog tijd dat zij in het huwelijksbootje stapt.
Vrouwe Ellen heeft hier wel oren naar. Samen met Sir Benno regelt zij dat zij kan gaan valkenieren. Tijdens het valkenieren komen zij geheel toevallig Sir Arnold van Levcomagus tegen, samen met een priester, die hen in de echt kan verbinden.

Sir Caulas heeft onmiddellijk door wat Sir Benno in gedachten heeft, wanneer hij vrouwe Ellen voorstelt om te gaan valkenieren (Intrigue critical). Hij weet ook hoe moeilijk het is om Sir Benno tegen te houden wanneer hij iets in zijn hoofd haalt. Hij besluit om een van zijn minstrelen naar Hoge Koning Uther te zenden. Momenteel is die in Londen, zoals de Lord Mayor van Londen had bedongen voor zijn steun tijdens de verkiezing van Uther tot Hoge Koning.
Dan trekt Caulas zijn handen van deze hele zaak af. Hij laat alles verder aan Vrouwe Ellen en Sir Benno over. Wanneer deze mesthoop de molen raakt, wil hij er niets mee te maken hebben.

Wanneer Sir Ignaeus hoort wat er gebeurd is, gaat hij onmiddellijk aan de slag met het opstellen van een nieuwe huwelijkscontract, maar ditmaal een tussen Vrouwe Jenna en Koning Bademagu. Dit contract heeft meer weg van een vredesverdrag dan van een huwelijkscontract. Sir Ignaeus denkt ook dat dit harder nodig zal zijn dan een huwelijkscontract.

10 Mei, Sarum

Hoge Koning Uther komt naar Sarum, samen met zijn familie. Koningin Ygrainne is mee, samen met haar dochter Morgaine (van 10) en zoon Arthur (van 6). Hoge Koning Uther en Koningin Ygrainne verblijven met hun directe gevolg in het kasteel van Sarum. Morgaine wordt met haar kamermeisje ondergebracht bij Sir Benno, in Steeple Langford. Prins Arthur verblijft bij Sir Ignaeus in Broughton. Het valt Sir Ignaeus en Sir Gilbert op dat er toch een aantal mensen uit Lothian werken als hofdames en bedienden aan het hof van Hoge Koning Uther. Er is duidelijk nog veel contact tussen de zussen Ygrainne en Morgause. 
Vrouwe Ellen is momenteel in Sarum, om haar hoge gasten te ontvangen. Koning Bademagu wordt ieder moment verwacht.

Uther ap Constantin
Koning van Logres

Sir Caulas heeft een interview met Hoge Koning Uther. Uther is erg teleurgesteld in Caulas. Waarom zijn de plannen met Vrouwe Ellen niet doorgegaan, zoals besproken vorig jaar? Wat kan aangeboden worden aan Bademagu, een Koning op eigen titel, zodat er geen oorlog uitbreekt over deze grove belediging?
Sir Caulas stelt voor om Koning Bademagu te laten huwen met Vrouwe Jenna, de dochter van Vrouwe Ellen en haar eerste heer, sir Roderick. Zij is van net zulke hoge afkomst als haar moeder, en is een stuk jonger en maagdelijker, wat hopelijk voor minder complicaties zal zorgen. 

In de dagen die volgen is Sir Benno erg onder de indruk van de intelligentie van Morgaine en haar inzicht in de relaties tussen mensen. Hij vraagt zich ook af in hoeverre zij tot haar recht komt aan het hof van Uther, waar zij tenslotte de dochter van een verrader is. Hij vraagt aan Ygrainne of het mogelijk is dat hij Morgaine aan kan nemen als pleegdochter (Courtesy critical). Ygrainne keurt dit voorstel goed en Morgaine verblijft vanaf nu bij Sir Benno. 
Sir Ignaeus is eveneens onder de indruk van Arthur, het is een erg beleefde jongen, die duidelijk het beste weet te halen uit de rijke opvoeding die hij krijgt aan het hof van Caerleon. Maar hij zit toch ook dat Arthur wel erg op zoek is naar affectie, kennelijk krijgt hij die nauwelijks van zijn ouders. 

15 mei

Wanneer de Koning van Somerset dan eindelijk arriveert, is hij zeer boos wanneer hij hoort dat het huwelijk met Vrouwe Ellen niet door kan gaan. Maar wanneer hij het betoog van Hoge Koning Uther en de ridders Caulas en Ignaeus hoort, is hij geïntrigeerd. Hij kan ook met Vrouwe Jenna trouwen. Hij zou graag het vruchtgebruik van Salisbury willen hebben. En er moet een regent voor de jonge Robert worden aangewezen. Het is overduidelijk dat Vrouwe Ellen een incompetent regent is, die zich laat leiden door haar vrouwenhart. Het is tijd dat mannen met hun koele verstand beslissingen nemen Salisbury en de jongeman die later Earl van Salisbury zal worden. 
Die avond is er een groot feestmaal in de grote hal van het kasteel van Salisbury. Vrouwe Ellen is daarbij niet aanwezig. Zij is inmiddels vertrokken naar Levcomagus om daar voor de rest van haar leven met Sir Arnold te wonen. Vrouwe Jenna zit in het midden van de hoge tafel, met Koning Bademagu aan haar linkerhand en Hoge Koning Uther aan haar rechterhand. 

16 mei

Koning Bademagu geeft aan dat hij in plaats van met Vrouwe Ellen ook wel wil trouwen met Vrouwe Jenna. Maar dan stelt hij wel wat eisen aan het huwelijk. Hij wil een deel van de opbrengsten van het graafschap Salisbury, 10% lijkt hem wel voldoende. Daarnaast wil hij dat hij kan rekenen op de steun van 1/3 van de ridders van Salisbury, wanneer hij wordt aangevallen door een bedreiging die groot genoeg is om ook Salisbury en Logres te bedreigen (Bijvoorbeeld Koning Idres van Cornwall). Verder moet er een regent over Salisbury worden aangewezen. Koning Bademagu geeft aan geen vertrouwen meer te hebben in Vrouwe Ellen. Zelf wijst hij die post ook af, hij begrijpt dat de ridders van Salisbury al nerveus genoeg zijn dat hij de oudste dochter van hun overleden Earl Roderick huwt. Hij laat het aan Hoge Koning Uther om een ander aan te wijzen. 
Na enig nadenken komt Uther op een ridder die nog nooit enige ambitie heeft getoond en die nauwelijks een eigen machtsbasis heeft, Sir Ignaeus. 
Verder wil Koning Bademagu nog aangeven dat de kinderen van hem en Jenna pas aanspraak kunnen maken op Salisbury na Robert en eventuele kinderen van Robert. Verder zullen hun kinderen pas aanspraak maken op Somerset na zijn eigen zoon uit een eerder huwelijk Meleagant, die nu 4 jaar oud is.
Hoge Koning Uther, Koning Bademagu en Sir Ignaeus zijn net druk bezig om al deze afspraken toe te vertrouwen aan het perkament. Zij staan op het punt om hun zegels aan het perkament te verbinden, wanneer er een bediende de kamer binnen komt hollen en roept: "Heer, het is uw zoon Arthur, hij van een paard gevallen!"

zaterdag 7 februari 2015

Start van de lente

Midwinter ligt nog maar net achter ons, maar aan alles is te merken dat de lente eraan komt. De dagen worden al weer merkbaar langer, het is niet meer donker wanneer ik de kinderen ophaal van BSO en KDV. En de eerste bloemen steken hun kopjes al boven de grond. De sneeuwklokjes houden het al een tijdje vol en de krokussen doen dapper hun best (maar laten zich nog door felle vorst uit het veld slaan). En als je goed kijkt, zitten de andere planten alweer vol met knoppen.


Het weer wil nog niet echt mee werken. Ik hoop stiekem op heldere dagen met een krachtige zon, maar de vorst houdt ons hier nog in zijn greep. Niet hard genoeg voor ijs en schaatsen, maar het is wel koud. Maar de lente valt niet tegen te houden en nog even en we horen de vogeltjes weer fluiten en zien weer lammetjes in de wei.

En dat betekent ook dat ik binnenkort flink aan de slag zal moeten met mijn volkstuin. Ik heb al wat extra mest gekocht en die moet in de grond ingewerkt worden. En als straks de ergste kou uit de lucht is, wil ik alvast wat planten planten, zoals tuinbonen. Ik heb er al zin in.

zondag 1 februari 2015

Romantisch uitje

Ik heb een romantisch uit je gehad! En dat is een blogpost waard, want ik krijg er zo weinig. Zelfs deze had een aanleiding.

In november had +Sander onverwacht 3 avonden in 2 weken waarop hij cursus had van zijn werk. En nou gun ik hem natuurlijk zijn carriere, maar ik vind het wel pittig om zelf na een dag hard werken thuis te komen, 3 kinderen eten te geven en naar bed te jagen zonder steun van mijn echtvriend. Maar Sander had beloofd in ruil daarvoor voor een romantisch avondje met mij (en mij alleen, echte romantiek!) te zorgen.
Maar goed, dat was half november. Het werd december, met SinterklaasKerst en een spellendag, maar geen romantisch avondje. Het werd januari en Sander ging wel naar een spellenavond met vrienden, maar niet op stap met mij. Ik werd al wat onrustiger en keek al naar telefoonnummers van 24-uurs-slotenmakers.


Maar toen kwam hij over de brug. Sander regelde dat vrienden +J en +R op onze boefjes wilden passen. Hij regelde dat er iets lekkers voor hen te eten was en dat de kids klaar waren om naar bed te gaan en hij regelde een reservering bij MIRA. Daar zijn we al eens eerder geweest en ik vond het toen erg lekker. En dit keer was het weer heerlijk. Goed dat we gereserveerd hadden ook, want in tegenstelling tot de vorige keer, was het bomvol.
Ik heb me tegoed gedaan aan lekkere tuinbonen in pikante saus met runder-stoofvlees als hoofdgerecht. Sander had een voorgerecht met kaas en walnoten en een lamsschenkel als hoofdgerecht.
En daarna was de avond nog niet voorbij. Sander wilde al heel lang eens naar Demain, een cocktailbar in Nijmegen. En daar hadden we nu dan eindelijk eens tijd voor. We hebben ons ingehouden met maar een drankje per persoon, maar het was wel heel erg lekker. Sander leefde zich uit met een wasabi-whiskey cocktail en ik hield het bij een alcoholvrije cocktail (ik ben weer slachtoffer van de griepgolf).

En thuis troffen we vrienden J en R aan, die na enig gesteggel over hoeveel er nou precies voorgelezen moest worden, verder geen kind aan de kids hadden gehad. Wel hadden ze nog de film Never Ending Story gevonden en hebben ze die bekeken, wat voor hen beiden een warme jeugd-herinnering was.
Al met al een heerlijke avond uit, waarvoor ik helemaal niets heb hoeven doen, behalve mooi wezen.