Translate

vrijdag 31 juli 2020

Heart of Darkness

Onlangs bracht ik veel tijd door in het Maisdoolhof in Malden en ik had gelukkig een goed boek bij me. Het was Heart of Darkness van Joseph Conrad. Ik kende dit boek alleen van naam en ik heb de film, die erop gebaseerd is, wel eens gezien (Apocalypse Now). En nu vond ik het wel eens tijd om deze uit de Bibliotheek te halen.  


Spoilers

Voor een boek uit 1899 zou het eigenlijk niet nodig hoeven zijn, maar ja, ik het had ook nooit gelezen. Dus, pas op voor spoilers. 

Het verhaal opent met vier mannen die in een boot op de Thames wachten tot het tij keert, zodat zij met hun schip kunnen vertrekken. Een van hen, Marlowe, vertelt dan over zijn eerdere avonturen die hij heeft gehad in de binnenlanden van Afrika. 

Marlowe ging naar Afrika en kreeg een baan om de Congo rivier op te varen, steeds dieper de binnenlanden in. Daar moest hij handelsposten afgaan om de handel op halen en weer naar de kust te brengen, zodat alles verkocht kon worden. Het ging voornamelijk om ivoor, maar ook andere producten uit de binnenlanden werden verzameld en verkocht. 

Hoe dieper Marlowe Afrika inreist, hoe gekker alles lijkt te worden. Eerst ziet hij Fransen de ene schimmige oorlog na de andere voeren. Dan zijn kolonisten druk bezig om het Afrikaanse landschap en bevolking aan hun wil te onderwerpen. Hierbij worden de meest vreselijke dingen uitgespookt. Het landschap wordt vernietigd om een spoorweg aan te leggen, zonder dat duidelijk is of er ooit een trein kan gaan rijden. De lokale bevolking wordt gruwelijk uitgebuit en sterft langs de kant van de weg, als zij niet langer nuttig zijn. 
Maar ook de blanke overheersers lijken steeds meer de grip op hun opdracht en op zichzelf te verliezen. Sommigen trekken zich terug in maniakaal alle regeltjes navolgen, ook als die diep in Afrika geen enkele zin meer hebben, maar andere spreken steeds vaker over ene "Kurtz", een agent van de handelsorganisatie, die steeds de meeste ivoor aanlevert. Maar hij lijkt ook een soort sekte gestart te zijn onder de blanke kolonisten en onder de zwarte bevolking. 

Als Marlowe dan eindelijk aankomt bij het station dat onder leiding staat van Kurtz, blijkt deze inmiddels langdurig ziek en ernstig verzwakt. Marlowe neemt Kurtz mee terug naar de bewoonde wereld, maar voor zij daar terugkeren is Kurtz al overleden. Inmiddels was Marlowe ook onder invloed gekomen van de charismatische Kurtz en is hij daardoor, en zijn andere ervaringen in Afrika een stuk negatiever geworden over de Britse beschaving. 

Conclusie

Wat een verhaal! 
Het verhaal is grotendeels gebaseerd op de ervaringen van Conrad zelf, die een paar jaar eerder ook een reis maakte over de rivier Congo in de Congo - Vrijstaat. De Congo - Vrijstaat was inmiddels al het persoonlijke wingewest van Koning Leopold II en daar vonden (zelfs voor koloniale begrippen) verschrikkelijke gruwelijkheden plaats, die Conrad dus ook met eigen ogen gezien heeft. 
Heart of Darkness is daarmee een aanklacht tegen het kolonialisme en de onderdrukken van hele bevolkingsgroepen, alleen om te voldoen naar een vraag naar allerlei commerciële producten, als rubber en ivoor.

Verder is het ook een erg complexe roman, terwijl het verder vrij kort is. Ik ben blij dat ik een editie had met een uitgebreid voorwoord van Robert Hampson en veel voetnoten. Allerlei referenties en symboliek had ik anders niet zo makkelijk op kunnen pikken. 
Hoe langer Marlowe de toenemende duisternis van Afrika intrekt, hoe meer hij ook wordt geconfronteerd met de duisternis in de harten van zijn (blanke) mede-reizigers en in zichzelf. En daarmee is het een heel gelaagd verhaal geworden over mensen en hun morele kompas en hun cultuur. Maar staat het verhaal ook symbool voor de verhouding tussen Europa en Afrika en hoe men in Europa voordeel had van de schatten van Afrika en de ogen sloot voor de gruwelijkheden waarmee dat gepaard ging. 

Zeker lezen als je de kans krijgt.  

dinsdag 28 juli 2020

Kiss Kiss Bang Bang

Onlangs keek ik met mijn zoon Kiss Kiss Bang Bang (2005) van Shane Black (Iron Man 3) en met Val Kilmer, Robert Downey Jr. (Iron Man, Wonder Boys, Sherlock Holmes) en Michelle Monaghan (True Detectives) in de hoofdrollen. Zelf had ik Kiss Bang Bang al eens eerder gezien en ik vond hem enig. En omdat Sander toch op pad was met de meiden, hadden wij de kans om eens rustig een film te kijken. 


Spoilers

Het verhaal is een beetje ingewikkeld en hangt aan elkaar van verschillende plotlijntjes, die op het einde allemaal weer mooi bij elkaar komen. Het verhaal wordt ook verteld door hoofdpersoon Harry (Harold) Lockhart (Downey Jr.), die ook commentaar geeft op de gebeurtenissen (een beetje zoals in Deadpool). 

Harry is op een feestje van rijke bobo Harlan Dexter (Bernsen, American Gods) in Los Angeles en valt daar behoorlijk uit de toon, zo tussen alle bloedmooie, hypergezonde wannabe-acteurs en actrices. Dus hij denkt terug aan hoe hij hier beland is (en vertelt dat aan ons, de kijkers). 

Harry is opgegroeid in een klein dorpje en werd kleine crimineel in New York. Tijdens een inbraak bij een speelgoedwinkel kwam zijn partner om, door een schietgrage buurvrouw (de VS hè?). Harry vluchtte weg voor de politie en kwam terecht in een auditie, waar hij zich ineens realiseert dat zijn maatje dood is en hijzelf bijna ook. Degenen die de auditie afnamen, dachten dat hij een natuurtalent was en namen hem mee naar L. A., om acteur te worden. 
Op het feest treft Harry "Gay" Perry Shrike (Kilmer), een privé detective, die Harry op sleeptouw zal nemen om hem voor te bereiden op zijn rol. Ook treft hij Harmony (Monaghan), een jeugdvriendin, die actrice wil worden.

Later zijn Harry en Perry samen op een stake-out. Ze zijn getuige van een auto die in een meer gedumpt wordt. Perry realiseert zich dat er iemand in de achterbak zit. Hij probeert het slot eruit te schieten, maar schiet daarmee ook de ontvoerde dame dood. Ze kunnen nu deze misdaad niet aangeven, want het was Perry die de dame doodschoot. 
Ondertussen gaat Harmony naar Harry, denkende dat hij een echte privé detective is. Haar jongere zus Jenna kwam ook naar L. A., stal de creditcard van Harmony en heeft nu zelfmoord gepleegd. Ze gelooft niet dat het zelfmoord was en wil dat Harry een onderzoek instelt. Harry zegt toe, want Harmony is mooi. 
Dan treft Harry het lichaam uit de kofferbak in zijn badkamer aan. Met hulp van Perry weet hij het te dumpen, waar het gevonden zal worden door de politie. Het lichaam is van Veronica Baxter, dochter van Harlan Baxter, die juist een conflict met haar vader over de erfenis van haar moeder had opgelost. En Jenna was hier op de een of andere manier ook bij betrokken. Het wordt steeds ingewikkelder. 

De boeven, die het lijkt dumpten in het meer en later in de hotelkamer van Harry, laten het er niet bij zitten. Zij bedreigen Harry en laten Perry in de val lopen. Harmony en Harry proberen Perry te redden, maar dat gaat maar matig. Maar er wordt wel meer duidelijk. Harlan Dexter was jaren geleden in het kleine dorpje waar Harry en Harmony beiden vandaan komen, voor filmopnamen. Harmony vertelde toen aan jongere zus dat Harlan Dexter haar echte vader was. Hun biologische vader misbruikte Jenna seksueel. Het lijkt erop dat Jenna dit ietsje serieuzer nam dan Harmony en dat zij naar L. A. kwam om haar vader te zoeken.  

Na een onderzoek in een psychiatrische privé kliniek wordt er nog meer duidelijk. Veronica Baxter heeft daar lange tijd opgesloten gezeten. Het was dus een andere vrouw die voor de rechtbank het conflict met haar "vader" Harlan Baxter over de erfenis oplostte. Deze vrouw is inmiddels ook uit de weggeruimd. En nu is Veronica ook dood. Dus Harlan kan over de erfenis beschikken en niemand kan het tegenspreken. 
Deze ontdekking leidt weer tot een groter conflict met Harlen Baxter en zijn hulpjes. Iedereen wordt neergeschoten, waaronder Harry, Perry en Harlan Baxter. Het ziet er somber uit van Harry, Perry en Harmony. Maar gelukkig wordt iedereen weer wakker in een hospitaal. 

Maar Jenna is nog steeds dood als gevolg van zelfmoord. Zij ging op zoek naar haar vader in L. A. en realiseerde zich al snel dat Harlan Baxter al net zo een enge viezerik was als haar eigen vader. Zij zag toen zelfmoord als de enige uitweg. 

Conclusie

Dit is een heerlijke frisse film. Robert Downey Jr. en Val Kilmer reageren prima op elkaar en ik houd wel van films met veel snelle plot-wendingen en slimme opmerkingen. Ook de bijrollen zijn goed gecast en iedereen heeft duidelijk veel plezier. 
Het plot is bij vlagen wat nodeloos complex en ik kan me niet voorstellen dat Harlan Baxter ermee was weggekomen, ook als Harry en Perry zich er niet mee hadden bemoeid. 

Ga kijken als je de kans krijgt.  

zondag 26 juli 2020

Courgette soufflé

Voor het eerst in jaren hebben we weer eens courgette soufflé gegeten, van courgettes uit eigen tuin. Ik heb al jaren een eigen moestuin en ik kweek ook al jaren courgettes. Maar vorig jaar was om de een of andere reden de oogst totaal mislukt. Misschien was het toch nog te droog na het gruwel-jaar 2018 en de hittegolven van 2019 zullen ook niet geholpen hebben. In ieder geval, de plantjes wilden niet aanslaan en al helemaal geen fruit zetten. Wat een beetje ongebruikelijk is, meestal heb ik meer courgette dan ik op kan. 


Dit jaar probeerde ik het gewoon weer. En gelukkig slaan de courgettes dit keer wel goed aan en ik kon afgelopen week de eerste courgettes oogsten. En die heb ik meteen verwerkt in een lekkere courgette-soufflé. Via Hugh Fearnley Whittingstall heb ik daar een prima recept voor gevonden. En dat levert altijd een heerlijke souffle op. Lekker mild van smaak en romig. Met alle ei en kaas toch nog behoorlijk vullend. 

vrijdag 24 juli 2020

The Devil Rides Out

De ene foute film na de andere komt hier voorbij. Dit keer was het tijd voor The Devil Rides Out (1968 ook wel The Devil's Bride) van Terence Fisher met de belangrijkste hoofdrol voor Christopher Lee (Horror Express, Shaka Zulu). In kleinere rollen zagen we nog Charles Gray, Leon Greene (Flash Gordon, Camelot), Patrick Mower en Paul Eddington (Yes Minister, The Rivals of Sherlock Holmes). 

De meest waanzinnige poster die ik kon vinden

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Dennis Wheatley, die de occulte horror wel op de kaart heeft weten te zetten als apart genre. 

Spoilers

De film begint met de vrienden Nicholas, Duc de Richleu (Lee) en Rex von Ryn (Greene), die een bezoek brengen aan de zoon van een overleden vriend van hen, Simon Aron (Mower). Nicholas heeft deze jongeman deels opgevoed, nadat zijn vader was overleden. Eenmaal aangekomen bij zijn huis, geeft Simon juist die avond een feest voor een aantal van zijn vrienden. Nicholas en Rex horen daar duidelijk niet bij. Maar hij kan hen ook niet met goed fatsoen buiten zetten, dus wat ongemakkelijk begeven Nicholas en Rex zich onder de andere gasten. 
De gasten zijn een buitengewoon bont gezelschap van jonge en oude mensen, Britten en buitenlanders. En allemaal spreken zij met groot gemak over het occulte. Nicholas weet ook het een en ander van het occulte en realiseert zich al snel dat deze lui zich inlaten met de verering van de duivel! Geen goede omgeving voor zijn peetzoon! Nicholas en Rex doorzoeken het huis een beetje en boven vinden zij een telescoop en allemaal occulte tekens op de grond. Een zwarte haan en witte hen moeten als offer dienen. En de duivel verschijnt ook nog eens. Maar Nicholas weet die af te weren.

Dan moeten de wijzere, oudere mannen even doortastend zijn. Zij schakelen Simon uit en nemen hem mee naar het huis van Nicholas. Daar besluit Rex dat hij terug wil gaan, om een frisse jonge meid ook te redden uit de klauwen van de Duivel-aanbidders, ene Tanith (Arrighi). Ondertussen komt Simon bij, en is nog steeds onder de invloed van zijn duistere priester, Mocata (Gray, met zeer intense ogen). Hij wordt gewurgd met een crucifix van Nicholas, die hij draagt. Hij wordt gered door de butler van Nicholas, die de crucifix verwijdert. Maar dat leidt ertoe dat Simon weer terugkeert naar de cultus. 

Ondertussen heeft Rex Tanith opgepikt en besluit om haar achter te laten bij een ander stel vrienden, Richard (Eddington), zijn vrouw Marie en hun dochter Peggy. Tanith ziet dat niet zitten natuurlijk vlucht ook zo snel mogelijk terug naar de cultus. Rex zet de achtervolging nog in, maar hij raakt haar kwijt. Rex gaat door naar het huis van Mocata en ziet daar een satanische religieuze orgie, die op het punt staat te beginnen. Snel seint hij zijn maatje Nicholas in. 
Nicholas en Simon zijn getuige van de (vrij brave, alle kleren blijven aan) orgie en het oproepen van de duivel. Deze duivel (een man in een hilarisch slecht geiten-kostuum) wordt vrij makkelijk verdreven, Simon en Tanith worden alweer gered en iedereen trekt zich terug in de woning van Richard en Marie (waarom die dit goed vinden is me ook een raadsel). 

Maar Mocata laat het er niet bij zitten. Hij wil de twee novicen voor zijn cultus terug hebben en de hele avond lang worden de bewoners van het huis belaagd door magische aanvallen. Maar gelukkig weet Nicholas deze een voor een af te wenden. Maar Mocata is niet voor een gat te vangen. Als hij dan Tanith niet kan offeren, ontvoert hij wel de jonge dochter van Richard en Marie. De helden laten dat niet op zich zitten en redden Peggy weer. En gelukkig loopt alles toch nog goed af. 

Conclusie

Dit was een wat onevenwichtige film. Christopher Lee is natuurlijk altijd goed en het is leuk om hem eens in de rol van een held te zien, in plaats van de eeuwige schurken. En Charles Gray als Mocata is ook best intimiderend, met de focus op zijn hel-blauwe ogen de hele tijd. 
Maar tjee, wat was het verhaal suf. Rex van Ryn moet dan de wat meer gespierde side-kick van Nicholas zijn, maar god, wat is hij dom! Hij draagt werkelijk niets bij aan het verhaal en loopt alleen maar in de weg. Hetzelfde geldt voor Simon Aron, die heeft dan tenminste nog het excuus dat hij erg jong en naïef is. Maar dat betekent dan dat Nicholas als mede-opvoeder bepaald wat steekjes heeft laten vallen. 
Verder waren de special effects ook te beroerd voor woorden. De duivels waren mannen in slechtzittende pakken. De groep werd op een gegeven moment lastig gevallen door een enorme spin. Helaas was het overduidelijk een kleine spin van erg dichtbij gefilmd. 

Dus, leuk als je Christopher Lee eens wil zin, maar laat verder maar zitten. 

maandag 20 juli 2020

Pendragon LXXXII - De begrafenis van Herrindale

Het lijkt wel een ongelofelijke luxe inmiddels, maar we hebben dus al weer samen gespeeld, in het echt. Dat gaat toch wel beter dan via een video-belverbinding. 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton (afwezig)
Turquine van het Quinqueroi Forest

Zomer 541, Old Sarum

Een jaar dat zo leuk leek te beginnen met één van de grootste en mooiste toernoois aller tijden, is geeindigd in een drama. Prins Herrindale, oudste zoon van Hoge Koning Arthur en zijn eerste vrouw, Hoge Koningin Clare, is gestorven tijdens de melee. En Sir Marcus heeft ontdekt dat er vuil spel gaande is. Prins Herrindale is lafhartig van achteren aangevallen en gedood. Dit was geen ongeluk of te felle, eerlijke strijd! Iemand wilde de kroonprins vermoorden, maar wie? En waarom?
En deze dood past in een serie van andere sinistere overlijdens. De ridders denken terug aan andere vreemde moorden. Zo stierf Sir Brikus in 510 ook al op zo een lafhartige manier. Maar vorig jaar nog vonden de ridders een graf in het woud, waar een ridder - broeder in lag, die op lafhartige wijze door vier andere ridders tegelijk was aangevallen. En een dochter van Hoge Koning Arthur, Ygraine is ook al gestorven (in 523). Toen dacht men aan een ongeluk, maar nu?

Herrindale, Prins van Logres

Zodra Hoge Koning Arthur en zijn Vrouwe Ysolde zijn gearriveerd, kan de begrafenis plaatsvinden. Net als zijn grootvader Uther, wordt Sir Herrindale begraven in de cirkel van de Staande Stenen, op de Vlakte van Salisbury. Wanneer Arthurs tijd gekomen is, zal hij ook hier begraven worden. De begrafenismis wordt geleid door de inmiddels zeer oude en zwakke Bisschop Dubricius.

Alle hoogwaardigheidsbekleders die naar het toernooi zijn gekomen, zijn nu ook aanwezig. En hoeveel mensen hebben een motief om Prins Herrindale uit de weg te ruimen. In de gedachten van de ridders moet er wel een politiek motief achter de moord zitten. 

Na dit sombere einde van een prachtige zomer, keert iedereen huiswaarts. 

Winterphase 541/ 542 

Deze winter lijkt wel somberder dan normaal. De somberheid heeft iedereen in zijn greep. Wanneer Leah van Steeple Langford, een halfzus van Sir Benno gevraagd wordt om de concubine van een naburige banneret te worden, zegt zij daarop ja. 

10 juni 542, Pinksteren, Camelot

De ridders arriveren in Camelot. En beloften die lang geleden zijn gedaan, toen de ridders een cruciale rol speelden in het redden van de Hoge Koning uit de klauwen van een vuige tovenares, worden nu vervuld. 
Sir Turquine wordt een Queens Knight en zal de veiligheid, eer en goede naam van de Hoge Koningin altijd verdedigen. Daarbij krijgt hij ook een Destrier met cape en een full plate armor. 
Sir Benno wordt tot ridder van de Ronde Tafel geslagen. Bovendien krijgt hij ook het land van en het kasteel van Annowre erbij. Aan hem de opdracht om een tot een productief onderdeel van het Koninkrijk te maken. 

Zomer 542, Old Sarum

In de Oecumenische Kathedraal (inmiddels ook alweer 47 jaar geleden gebouwd) van Old Sarum huwt Sir Benno van Steeple Langford met Benna van Norgales, een van de vele dochters van Morgaine le Fay. 
Benna 
van Norgales

Benno
van Steeple Langford





















Dan, als alles weer enigszins normaal lijkt te worden, komt het nieuws uit Ganis dat Sir Borre, een bastaardzoon van Hoge Koning Arthur, gedood is tijdens de belegering van een van de laatste forten van de Franken in dat gebied. 

Borre
van Bedegraine

Weer volgt er een begrafenis tussen de Staande Stenen op de Vlakte van Salisbury, hoewel de begrafenis dit keer minder groots is. Sir Borre liet zich altijd voorstaan op zijn afkomst, als oudste zoon van de Hoge Koning, hoewel de Hoge Koning hem nooit erkende als erfgenaam. Maar toch, hij had steun op de been kunnen krijgen, wanneer de Hoge Koning was overleden en hij had een gooi naar de troon kunnen doen. Past dit in het sinistere patroon?

vrijdag 17 juli 2020

Girl Slaves of Morgana le Fay

Een paar jaar geleden had ik mezelf een uitdaging opgelegd om elke maand één Koning Arthur film te kijken. Dat leidde toen tot een aantal leuke en minder leuke filmavonden. Maar ik kon in een jaar niet alles zien met betrekking tot Koning Arthur-films. Gelukkig wist een vriend er nog eentje voor me op te duikelen en konden we die via Kast kijken (Corona). Het ging om Girl Slaves of Morgana le Fay (1971) van Bruno Gantillon


Het belooft niet veel goeds. 

Spoilers

Het verhaal opent met een naakte jonge dame in een SM-setting, die gestraft moet worden. Zij smeekt de lelijke dwerg Gurth (Baillou) nog om genade, maar ze wordt onverbiddelijk afgevoerd door een stel lelijke, oude vrouwen. 

Dan verschuift het perspectief naar de vriendinnen Anna (Perello)en Françoise (Saunin) die een lange autorit door Frankrijk maken. Ze stoppen bij een restaurant - café waar zij allebei een drankje nemen. De lokale bezoekers, allemaal mannen, geven hen een heel ongemakkelijk gevoel. Ze zien een enge dwerg, die wel heel veel interesse in hen toont en de uitbater vertelt hen dat ze niet verder moeten reizen. Maar de dames voelen zich ongemakkelijk en vertrekken toch. Dan beginnen de problemen. In de nacht raken zij verdwaald en op het Franse platteland lijken zij steeds langs dezelfde wegen te reizen. Hun benzine raakt op en noodgedwongen zetten zij hun auto langs de kant, om te overnachten in een verlaten schuur. Dit leidt al snel tot wat discrete, lesbische seks. 

(Je kan wel zien dat het de jaren zeventig zijn. De vrouwen zijn wel heel erg onhandig. De weg kwijtraken, niet voldoende benzine hebben en zich erg onzeker voelen in openbare ruimtes. Maar dan wel durven overnachten in een volstrekt verlaten schuur.)

De volgende morgen wordt Françoise alleen wakker. Bezorgd gaat zij meteen op zoek naar Anna, maar Anna is nergens te vinden en de schuur is wel heel verlaten. Waar kan Anna zijn? Als snel treft Françoise de dwerg Gurth weer. Deze weet waar Anna is en zonder verder vragen te stellen volgt Françoise hem steeds verder bij de auto, de weg en de schuur vandaan, de donkere bossen in. 
(Mijn god, wat is ze dom!)
Françoise komt aan bij een meer, waar een bootje op haar wacht. Zodra zij instapt (Jeminee mens!), brengt de boot haar naar een eilandje, waar drie dames is jurken op haar wachten (Motte, Pauly en Chaine). Deze Yael Sylviane en Sarah nemen Françoise mee het kasteel van het eiland in, baden haar en stellen haar voor aan de meesteres van het Kasteel, Morgane Le Fay (Delpierre). 

Ondertussen zit Gurth alleen en dwingt een paar andere vrouwen tot onderlinge, lesbische seks, zodat hij toe kan kijken. Hij murmelt voor zich uit dat hij genoeg heeft van zijn taak om vrouwen naar Morgana te brengen. Hij wil de leiding overnemen. 

Ondertussen spreken Morgane en Françoise over de aard van liefde, schoonheid, tovenarij en de controle van tijd. Yael, Sylviane en Sarah moeten toegeven dat Françoise heel intelligent is (Muhahahahaha!) en Morgane laat haar seksuele interesse in Françoise duidelijk blijken, tot jaloezie van haar drie favoriete dienaressen. Morgane doet een voorstel aan Françoise. Ze kan bij Morgane en haar dienaressen op het eiland blijven, eeuwig jong en mooi blijven, alles leren over magie en lesbische seks. Of zij kan dit aanbod afwijzen, en een eeuwigheid van ouderdom, aftakeling en lelijkheid doorbrengen in de kerkers, met de andere oude vrouwen die het aanbod afwezen. In deze kerkers in Anna al aanwezig, zij wees het aanbod van Morgane af en wacht nu een lot van ouderdom en lelijkheid. 

De drie dienaressen van Morgane zijn jaloers op de aandacht die Morgane krijgt en zij proberen onmiddellijk om Françoise weg te krijgen om hun eigen positie te behouden. Françoise heeft ook niet veel zin in lesbisch seksslavin-schap of om oud en lelijk worden en zij gaat mee in de plannen om te ontsnappen. 
Een eerste ontsnappingspoging waarbij Françoise zwemmend het eiland verlaat, mislukt. Morgane houdt Françoise met magie in de gaten, achtervolgt haar en brengt haar uiteindelijk terug naar het eiland (in een van de weinige echt creepy scenes uit de film). Dan besluit Françoise om met hulp van Gurth opnieuw te ontsnappen. Dit keer tijdens een langdurig, lesbisch seksfeest. Iedereen is afgeleid en Françoise maakt van de gelegenheid gebruik om belangrijke amuletten van de drie dienaressen van Morgane te stelen. De rol van Gurth hierbij wordt ontdekt en hij wordt veroordeeld tot een gruwelijke dood. Om aan deze dood te ontsnappen, geeft hij Françoise nog zijn ring en valt dood neer. 

Dit keer weet Françoise wel succesvol te ontsnappen. Maar dan wordt zij in de echte wereld weer geconfronteerd met ouderdom en de dood, wanneer zij een begrafenisstoet treft. Oud worden en doodgaan lijkt haar zo een enorme gruwel dat zij Morgane smeekt om haar weer mee te nemen naar haar eiland. Morgane komt Françoise halen en samen lopen zij langs de schuur waar het allemaal begon. Daar liggen Anne en Françoise vredig in elkaars armen te slapen, terwijl Françoise buiten met Morgane toekijkt. 

Conclusie

Ik kijk slechte films, om jullie daarvoor te behoeden. Mijn god wat was dit slecht. Ga iets anders doen met je tijd. 
Het moest duidelijk een sexploitation film zijn, maar de seks was maar matig. Er werd wat gezoend tussen vrouwen en wat gestreeld, maar tegen de tijd dat het echt spannend werd, werd er altijd overgestapt naar een andere scene of plot-lijn. 
Daarbij blijkt Françoise wel heel erg dom te zijn. En dat irriteert als je er anderhalf uur naar moet kijken. 
En verder ben ik waarschijnlijk te oud, maar als ik moet kiezen tussen oud worden en doodgaan of mijn eeuwigdurende leven in een lesbische sekskelder door te brengen, kies ik nu meteen voor het graf graag. En dan nog die enge Gurth die de hele tijd toe staat te kijken. Brrr. 

Verder had dit maar heel zijdelings was te maken met de verdere mythen van Arthur, dus daar hoef je het ook niet voor te kijken. 

dinsdag 14 juli 2020

Steeds meer jam

Je zou denken dat ik het na al die jaren wel zou weten. Juni en juli zijn in de moestuin altijd waanzinnig drukke maanden. Dacht ik dat ik het druk had met spitten in februari en maart, met inzaaien in april of met uitplanten in maart, in juni en juli kan ik gaan oogsten. En dit jaar heb ik het geweten. Misschien wel vanwege de hitte en de droogte rijpen de bessen enorm snel. Eerst kon ik al kilo's en kilo's rode bessen oogsten. Toen volgden de zwarte bessen en de kruisbessen. 
De eerste batch rode bessen. 

En ik kan de overdaad allemaal niet aan mensen. Ik heb een vriezer vol bessen. Ik heb potten vol met jam. Ik heb potten bij moeten kopen (de kringloopwinkel is je grote vriend). En nu heb ik niet voldoende kastruimte Ik eet meer taart dan goed is voor me (en mijn gezin ook), ik geef de jam weg aan vrienden. En nog heb ik niet alle struiken geoogst. Het meeste valt nu ook overrijp van de struiken en is voor de vogeltjes. 

Na het oogsten snoei ik de struiken ook meteen flink terug, niet helemaal het goede moment om te snoeien. Maar anders kan ik niet bij de bessen en nu heb ik zicht op wat de langste en oudste takken zijn. Hopelijk heb ik dan volgend jaar iets minder oogst. Want hier kan ik nog een wel een tijdje mee vooruit. 
Verse Kapucijners

En dan de bonen en erwten! Ook die zijn waanzinnig gegroeid en ik heb zakken en zakken met peulen geoogst uit de tuin. Mijn dochters zijn inmiddels handig genoeg om te helpen met het doppen van de bonen. Dus de vriezer ligt ook vol met allemaal verse kapucijners en tuinbonen. En die moeten dan ook weer op. Dus voorlopig kunnen we even vooruit, zolang we nog zin hebben in jam en peulvruchten. 

dinsdag 7 juli 2020

The ABC Murders

Het was weer tijd voor een Agatha Christie verfilming, The ABC murders (2018). In de hoofdrol zagen we John Malkovich als Hercule Poirot. Verder zag ik ook nog Rupert Grint (Harry Potter) en Christopher Villiers (First Knight). De laatste tijd heb ik meer Agatha Christie gekeken natuurlijk, The Pale Horse en And then there were none maakten veel indruk. 


Spoilers

De serie begint met het leven van Hercule Poirot (Malkovich). Hij leeft alleen en zijn glorie-dagen liggen achter hem. In Groot Brittannië komt het nationalisme ook weer sterk op en hij voelt daar als Frans-sprekende Belg ook de gevolgen van. Ook krijgt hij nog steeds brieven, soms van fans, soms van mensen die hem haten. Maar een ervan is vreemd, hierin wordt een moord aangekondigd in Andover. Hercule Poirot gaat met deze brief naar de politie (Grint), maar daar wordt hem ook duidelijk gemaakt dat de wereld verder is gegaan en dat niemand meer naar hem luistert. Dan gaat hij maar naar zijn oude vriend Japp, die hem wel gelooft, maar kort daarna doodgaat. 
Dan gaat Hercule zelf maar naar Andover, om te kijken wat hij kan vinden. Er is inderdaad iemand dood, een vrouw genaamd Alice Asher. Nu heeft Hercule wel de aandacht van de politie, maar als verdachte. 

Maar de brieven blijven komen en de moorden gaan door. Betty Bernard wordt vermoord in Bexhill en even later ook Carmichael Clarke in Churston. En nu heeft Hercule eindelijk een doorbraak. Hij kende Carmichael Clarke (Villiers) persoonlijk. En als hij nadenkt heeft bij ook banden met Andover en Bexhill. Dan wordt er een moord aangekondigd in Doncaster en even later weer in Embsay. Hercule en de politie zitten de dader steeds dichter op de hielen. 

Ondertussen volgen we ook het deprimerende leven van Alexander Bonaparte Cust, een eenzame jongeman, die zijn geld verdient als handelsreiziger. Hij woont in bij een hospita in een zeer viezig huurhuis. Zijn hospita verkoopt haar dochter aan de even viezige huurders. Verder heeft hij last van toevallen en lijkt hij moeilijk contact te kunnen maken met mensen. En zijn handelsreizen brengen hem naar Andover, Bexhill, Churston, Doncaster en Embsay...

Hercule Poirot weet de complexe zaak gelukkig goed op te lossen en alles komt weer op zijn pootjes terecht. 

Conclusie

Verdorie, die moderne BBC verfilmingen van de Agatha Christie verhalen zijn wel diep deprimerend (hetzelfde gold ook voor The Pale Horse en And then there were None). Hercule Poirot is helemaal alleen (geen Hastings als sidekick), al zijn vrienden zijn dood of ziek, hij wordt aan alle kanten gediscrimineerd, zijn geschiedenis als detective is door iedereen vergeten en hij wordt nog bedreigd ook. 

Met een groot deel van de bevolking van Groot Brittannië gaat het ook niet goed. Mensen leven in diepe armoede, zijn gedwongen zichzelf te prostitueren, hebben nare ziektes en viezig eten. En meer problemen dreigen aan de horizon. Het fascisme is in opkomst en de voorbodes van een (nieuwe) oorlog zijn al te zien.  

Verder ziet de film er wel oogstrelend uit (in al zijn viezigheid) en is Malkovich altijd fantastisch om naar te kijken. Grint doet het ook niet verkeerd en laat Ron Weasley achter zich. Dus ga vooral kijken, wanneer je eens de kans krijgt. 

zondag 5 juli 2020

Klussen in huis

Vanwege Corona moeten we thuisblijven en één opdracht liep ook af. Dus ik maakte mooi van de gelegenheid gebruik om heel veel klusjes in en om het huis op te knappen. Zo heb ik de schuur helemaal uitgemest en veel spullen weggebracht. Ook heb ik in huis een verhuizing van de kinderen geregeld
Hard aan het werk

Maar nog was het niet genoeg. Er moest ook geschilderd worden. De muren van de woonkamer krijgen af en toe wel eens een likje verf, maar de laatste keer was toch wel echt heel erg lang geleden. En er waren ooit eens tijdens een spellendag wat kinderen met markeerstift helemaal wild geworden op een muur. En dat moest ook verwijderd worden. 

Markeerstift

Dus ik toog naar de lokale Praxis om wat nieuwe verf en rollers aan te schaffen en ik ging aan de slag. Er moesten meubels uit de weg, muren schoongemaakt en toen in de verf gezet. En allerlei kleine viezigheidjes als vettige vingertjes en spetters van eten verdwenen als sneeuw voor de zon. Het was even buffelen, maar het ziet er wel meteen veel mooier uit. 

zaterdag 4 juli 2020

Pendragon LXXXI - De Hakpartij op de Hei

Voor het eerst sinds Corona hebben we weer eens in het echt gespeeld. En het was fantastisch.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Turquine van het Quinqueroi Forest 

Zomer 541, Old Sarum

Vorig jaar mocht Sir Turquine niet meedoen aan het Toernooi van Lindsey, wat hem behoorlijk stak. Daarom beloofde hij toen om een toernooi in Salisbury te organiseren en iedereen was uitgenodigd. Zijn companen verschoten even van kleur toen zij deze trotse opmerkingen hoorden, want zij wisten wel wie er op zou kunnen draaien voor de organisatie. Maar Sir Marcus en Sir Benno lieten zich niet kennen en dit toernooi moest het moeste en beste worden, dat ooit gegeven was. 

 Marcus   Turquine Benno
 HospitalitySucces   Critical Succes 
 PrudentFail 
 TourneyFail  Fail Fail 
 StewardshipSucces Succes Succes 

Eerst trekken de ridders zich terug en zij beraden zich op het soort toernooi dat zij aan willen bieden. Het toernooi moet niet alleen voor ridders zijn. Ook boertjes en gewone soldaten zouden mee moeten kunnen doen met verschillende wedstrijden, om eer en glorie te vergaren. De ridders denken aan wedstrijden met worstelen, zwaard- of speervechten, ringsteken en schieten op een staande wip.
Hoe langer zij brainstormen, hoe ambitieuzer hun plannen worden. Uiteindelijk willen zij zelfs verschillende koningen uitnodigen, er een drie weken durend evenement van maken en verschillende rondes van de wedstrijden aanbieden. Ze hebben de Plain of Salisbury hiervoor in gedachten. Deze vlakte wordt natuurlijk gedomineerd door de staande stenen en het graf van Hoge Koning Uther. Maar er is nog genoeg ruimte om de vele, vele gasten te ontvangen. 

Sir Marcus en Sir Benno bedenken zich op tijd dat zij misschien toestemming moeten vragen aan Sir Perin, Earl van Tisbury. Het is tenslotte zijn grondgebied waar vele ridders zullen samenkomen. En dat zal vele gevolgen hebben. Dieren moeten geslacht, kilometers aan latrines moeten gegraven worden. Het echt hoge bezoek moet misschien in verschillende landhuizen en dorpen ondergebracht worden. Dit wordt een enorme operatie. De Earl kan dan maar beter geen stoorzender worden. 

Ook moet er nog iets voor de vrouwen geregeld worden. Sir Turquine nodigt Cwene Guinevere en Vrouwe Morgaine uit, als leidsters van het Hof der Liefde, zij kunnen dan allemaal adviezen geven over het correct uitvoeren van een romance. 
Dan wordt het tijd om de organisatie daadwerkelijk concreet te maken. Sir Turquine vindt dat er kosten noch moeite gespaard mogen worden om dit toernooi te organiseren. Er zullen vele wedstrijden zijn, met mooie prijzen. Iedereen kan elke dag een maaltijd krijgen, met vlees (van een schaap, koe of varken). Iedereen zal elke dag zoveel bier kunnen drinken als hij wil. Iedereen zal elke nacht veilig kunnen slapen. 
Sir Marcus ziet een beetje groen bij al deze bovenmatige eisen en wensen en probeert alles maar zo goed mogelijk te regelen. Hij zet vooral in op de gaarkeukens en op de beveiliging van de bezoekers. Ook trekt hij hele kloosters leeg, op zoek naar chirurgen. Hij verwacht al snel 60.000 gasten. Zeker 3.000 verschillende ridders, met hun schildknapen, hun dames, hun dienaressen, hun pages, hun koks. Verder nog soldaten en huurlingen op zoek naar eer en prijzengeld. Dat trekt ook weer allerlei dames van laag allooi aan. Het gaat een drukke zomer worden. 

De Hakpartij op de Hei

Uiteindelijk is het dan zover. Nadat iedereen in Salisbury een week lang bezig is geweest om de Vlakte van Salisbury om te vormen tot een toernooiveld, komen de eerste bezoekers al binnen. 

Als eerste komen Herrindale, Kroonprins van Logres (23), met zijn zuster Elaine, Prinses van Logres (20) en broer Arnold, Prins van Logres (19). Zij vertegenwoordigen de familie van de Hoge Koning. Na al zijn avonturen dit jaar, blijft de Hoge Koning nu liever even thuis om te herstellen. 

Herrindale, 
Kroonprins van Logres
Arnold,
Prins van Logres
Elaine,
Prinses van Logres


Maar er zijn meer grote namen. Zo komen helemaal uit Lothian de leden van de Koninklijke familie aldaar. Gawain (49), tegenwoordig Koning van Lothian en Orkney met zijn broers Agravaine (45), Gaheris (44) en Gareth (43). Ook de bloedbroeders Mordred (29) en Griogair (29) komen. Mordred heeft zijn vrouw Guinefach ook meegenomen. En Griogair is inmiddels getrouwd met Messalina. Dus deze mensen zijn praktisch familie van Sir Benno en Sir Marcus. Maar de spanningen zijn daarmee niet geheel weg. Sinds het Sir Ebel Geenneus van Burcombe gelukt is om Koning Lot te doden op het slagveld hebben al zijn zonen en diepe haat voor alles wat uit Burcombe komt. 

Griogaur, 
Prins van Lothian
Gawaine, 
Koning van Lothian
Mordred, 
van Cornwall

Dat kan een behoorlijk explosieve samenkomst worden. Vooral omdat Sir Turquine een uitdaging aan Sir Gawaine heeft gedaan. Sir Gawaine kan de banier van zijn vader terugwinnen, die sinds zijn dood in de hal van Burcombe heeft gehangen. 

Rowena,
Prinses van Kent
Octa, 
Cynning van Kent
Guinevere, 
Cwene van Kent

En er zijn nog meer vooraanstaande mensen. Octa en Guinevere, Cynning en Cwene van Kent zijn er ook, met hun dochter Rowena (15) en hun adoptiedochter Alis. Alis en Sir Marcus hebben al lang een affaire, maar er wordt steeds maar geen huwelijk gesloten, omdat Cwene Guinevere dwars ligt. Zij wil de laatste herinnering aan haar affaire met Sir Eric nog niet weggeven. De koninklijke familie van Kent verblijft in Burcombe, bij hun familie. 

Alis van Burcombe, 
Prinses van Kent
en Cameliard

Verder is ook Conan, Koning van Bretagne gekomen. Hij is natuurlijk een van de vele, vele halfbroers van Perin, Earl van Salisbury en hij is als relatief jonge koning benieuwd naar het fenomeen van toernooien en wie weet, kan hij hier nog een leuke vrouw opduikelen. Verder komen ook Sir Tristan, goede vriend van Sir Turquine. Ook Sir Lancelot laat zijn gezicht zien, hij kan een gevecht nooit laten passeren. 

Conan, 
Koning van Bretagne
Lancelot
du Lac
Tristan
van Lyonesse

Dan arriveert ook Morgaine, Hertogin van Cornwall en zuster van de Hoge Koning. Zij heeft al haar kinderen meegenomen. Het gaat om Val-de-Mort, Prins van Escavalon (32) en kind van haar eerste echtgenoot, Nanteleod van Escavalon. Maar ook Brynmor van Cornwall (31) is aanwezig. Net als haar vier kinderen van Accolon van Norgales, Kayleigh Taxus (22), Greetje Buxus (22) Benna (20) en Alis Accola (20). Verder heeft zij ook Petunia (18) en Elfrida (17) meegenomen. Haar zoon Mordred treft zij hier. Zij verblijven allemaal in Steeple Langford. Sinds Morgaine daar haar kinderjaren doorbracht, heeft zij nog altijd warme herinneringen aan deze familie. 

Brynmor
van Cornwall
Morgaine
Hertogin van Cornwall
Val-de-Mort
Prins van Escavalon

Met al deze mensen die hier nu aanwezig zijn, probeert Marcus om al zijn ongehuwde broers en zussen en neven en nichten onder de pannen te brengen. Hij brengt dagen door met alleen maar afspraken maken met ridders met huwbare zonen en dochters. Uiteindelijk weet hij Augusta, Zenobia, Ignaeus, Augustu, Gaius, Adora en Maxima onder de pannen te brengen. Sir Turquine volgt dit voorbeeld en met wat adviezen van Sir Marcus weet hij Cornelia, Columba, Madoca, Maeve en Erin uit te huwelijken. Sir Benno kent zijn vrouwelijke familieleden vrij goed en laat hen met rust. Maar voor zichzelf wil hij op zoek naar een nieuwe vrouw. Zijn Tiffany is alweer een aantal jaar geleden overleden en hij wil graag hertrouwen.

Kayleigh Taxus
van Norgales
Alis Accola 
van Norgales
Greetje Buxus 
van Norgales

De ridders hebben besloten dat de organisatie van het toernooi teveel van hun tijd opslokt, zij kunnen niet zelf meedoen. Dat betekent dat zij extra tijd overhebben voor allerlei intriges. En die barsten ook meteen aan alle kanten los. Vrouwe Alis praat met Conan, Koning van Bretagne. En een wat overbelaste Sir Marcus ziet dat. Meteen slaat de twijfel bij hem toe. Cwene Guinevere eiste dat een man van Alis haar kon onderhouden als de prinses die zij was. Sir Marcus kan dat niet, maar Koning Conan wel! Wat Alis nu liever Koning Conan kiest? 
Op hoge toon vraagt Sir Marcus aan Alis wat de bedoeling is van haar gesprekken met Koning Conan. Hij slaat daarbij helemaal de verkeerde toon aan en verliest alle regels van het Hof der Liefde uit het oog. Dit leidt tot een ruzie met Alis, waardoor hun relatie steeds zwakker wordt. In paniek besluit hij advies te vragen aan Vrouwe Morgaine, die als finale arbiter van het Hof der Liefde natuurlijk het beste advies geeft. Maar zij vraagt hem om zijn probleem als anonieme casus in te brengen in de volgende sessie van het Hof der Liefde. 

Sir Benno benadert ook zijn tante Morgaine. Hij wil graag opnieuw huwen. Zou hij misschien met een van de dochters van Morgaine kunnen huwen? Bijvoorbeeld Benna van Norgales? Morgaine vindt dit een goed idee. 

Benna
van Norgales
Benno
van Steeple Langford





















Hof der Liefde

Het Hof der Liefde wordt ook een steeds belangrijker evenement. De ridders hebben erop toegezien dat er een grote ruimte is afgezet voor de sessies van het Hof der Liefde. De arbiters van het Hof der Liefde, Vrouwe Morgaine  en Cwene Guinevere en een aantal andere oudere dames hebben zitting aan een grote tafel. Daar omheen zitten veelal jongere edeldames, maar ook ridders met elkaar te praten. Er worden iedere keer nieuwe casussen ingebracht, die tot veel discussie in de groep leiden. Uiteindelijk zijn het de seniore dames die een finaal oordeel vellen over de juiste handelswijze en of een ridder of edele dame zich daaraan gehouden heeft. 

Die middag is het Sir Lancelot die "voor een vriend" een kwestie aan het hof voor wil leggen. Wat betekent het wanneer het object van je liefde ontvoert is, maar jijzelf niet degene bent die haar redt van haar vuige lot? Sir Turquine schrikt van deze vraag. Er is natuurlijk maar één edele dame die onlangs is ontvoerd en waarbij Lancelot niet zijn gebruikelijke heldenrol heeft vervuld. Er mogen nu geen roddels ontstaan over Koningin Ysolde!
De Hof vindt het in ieder geval een interessante casus en de discussie gaat lang door. De discussie concentreert zich op regel 8 (Niemand kan Liefhebben, tenzij hij wordt gedreven door de overtuiging van Liefde.), regel 12 (Wanneer Liefde makkelijk is, is deze weinig waard, een moeilijk te bereiken Liefde maakt deze kostbaar) en regel 22 (Bij elke daad van de minnaar denkt hij aan zijn geliefde). Uiteindelijk is het oordeel dat een minnaar die niet in staat is om zijn geliefde te beschermen, niet heel diep liefheeft. Sir Lancelot laat dit oordeel gelaten over zich heenkomen. 
Ook Sir Marcus brengt een casus in "voor een vriend". Hij vertelt dat deze vriend zich jaloers heeft gedragen, toen hij zag dat zijn geliefde sprak met een andere man. Hoe kan "deze vriend" de relatie nu met zijn geliefde weer verbeteren. Ook nu barst er weer een flinke discussie los. Aan de ene kant is er regel 2 (Een jaloers man kan niet liefhebben) en regel 28 (Niets weerhoudt een vrouw van bemind te worden door twee mannen, of een man door twee vrouwen.).
Aan de andere kant hebben we regel 10 (Een ware minnaar wil niemand in Liefde omhelzen, dan zijn geliefde.), regel 18 (Een man is in Liefde altijd angstig.), regel 19 (Oprechte jaloezie verhoogt het gevoel van Liefde.) en regel 25 (De minste verdenking zorgt ervoor dat een minnaar zijn geliefde wantrouwt).Het is een ingewikkeld probleem. Uiteindelijk komt het Hof der Liefde tot een uitspraak, Jaloezie is geen Passie. Dus de "vriend" zal de jaloezie uit zijn hart moeten bannen en het weer goed moeten maken met zijn Geliefde, als de Passie tenminste oprecht is. 

Uitdagingen

Dan is het tijd voor de uitdagingen. Sir Turquine heeft zelf Sir Gawaine uitgedaagd in een strijd om de banier van Koning Lot. En Sir Lancelot heeft een uitdaging bezorgd aan het adres van Sir Turquine. 

De strijd tussen Sir Lancelot en Sir Turquine is fel. De mannen hakken met hun zwaarden op elkaar in en in een razend tempo gaan de zwaarden op en neer. Maar het is Sir Lancelot die het onderspit delft. Hij erkent in Sir Turquine een betere strijder (maar geen betere ridder). Sir Turquine pikt deze belediging wel op en dankt hem voor het compliment. Waardoor Sir Lancelot alsnog woedend het veld afloopt. 

Een dag later is de strijd tussen Sir Gawaine en Sir Turquine. Ook daar wint Sir Turquine. Hij dankt ridder Gawaine voor een goed gevecht. En geeft alsnog de banier van Lothian terug aan Gawaine, als tegen van een einde aan de onmin tussen Burcombe en Lothian. Gawaine is erg dankbaar. 

Melee

Het enorme toernooi wordt afgerond met een melee. De ridders en soldaten en boertjes die zich de afgelopen dagen hebben bewezen in de kleinere wedstrijden mogen nu tegen elkaar in het strijdperk treden. Sir Benno heeft er voor gezorgd dat er een enorm terrein is afgezet, waarin ook nog wat kunstmatige hindernissen als aarden wallen, rotsen en boomstammen zijn geplaatst, om het allemaal wat interessanter te maken. 
De wedstrijd gaat van start en allerlei vooraanstaande ridders stuiven het veld op. Al snel kan niemand meer volgen wat er gebeurd. Het terrein is enorm en langs de afbakening staan vele toeschouwers. Maar dan gaat er iets mis. Er is veel geschreeuw en een ridder wordt door zijn kameraden van het veld gedragen. Aan zijn wapenrusting en wapen is hij meteen te herkennen als Herrindale, de kroonprins van Logres. Dit is wel heel slecht nieuws. 

Een geschokte Sir Marcus gaat meteen in overlevingsmodus. De melee wordt afgeblazen. Alle verdere activiteiten van het toernooi worden meteen geschrapt. Ijlbodes gaan op de snelste paarden op weg naar Camelot om Hoge Koning Arthur te waarschuwen. Het lichaam van Sir Herrindale wordt ondergebracht in de grootste tent op het toernooiveld. Melees staan bekend om hun dodelijke ongelukken. Maar toch, Herrindale was een ervaren en jonge ridder. 

Wanneer Sir Marcus even een momentje heeft, onderzoekt hij het lichaam van Sir Herrindale. Er lijkt vuil spel gespeeld te zijn. Herrindale heeft een wond aan zijn achterhoofd en een wond in zijn oksel van een zeer dun mes. Dit lijkt een moord en geen ongeluk. in de strijd. Wie kan er baat hebben bij de dood van de kroonprins? Iedereen eigenlijk. Borre en Loholt zijn niet aanwezig, maar wie weet ambiëren zij toch de troon. Morgaine wil misschien een van haar zonen op de troon van Logres en Brittannië. Hetzelfde geld voor Gawaine en zijn broers, als neven van Hoge Koning Arthur. Maar ook Ysolde en Octa zijn niet vrij van verdenking. Als Arthurs kinderen bij Clare komen te overlijden, zullen de dochters van Ysolde de troon erven. 
Sir Marcus seint Sir Benno in. Prinsses Elaine en Prins Arnold moeten nu echt bescherming krijgen. De ridders gaan bange dagen tegemoet.