Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Turquine van het Quinqueroi Forest
Sarum, Vroege lente 540
Terwijl Sir Turquine nog altijd somber naar de opgaande zon staart, maakt Sir Marcus zijn vriendin Alis verder het hof met brieven. Hij vertelt haar over zijn avonturen in het Kasteel der Vreugde en in Gales, tijdens de zoektocht naar het Rode Zwaard des Doods. Alis is zeer onder de indruk en vraagt hem om te komen naar het Pinkstertoernooi in Peterborough in Lonazep, waar de Graaf van Lindsey een toernooi organiseert. Dat laat Sir Marcus zich natuurlijk geen twee keer zeggen.
Deze Graaf Derfel is een neef van Corneus, de vorige Graaf van Lindsey. Hier hebben de voorouders van Sir Marcus en Sir Benno nog een vreselijke Slag geleverd. Heel wat jonge, goede mannen uit Salisbury zijn hier omgekomen.
 |
| Derfel, Graaf van Lindsey |
Peterborough, Zaterdag 26 mei 540
De ridders arriveren in Peterborough en maken het zich gemakkelijk. Er zijn veel andere ridders afgekomen op dit toernooi. Nu de oorlogen voorbij zijn en de Romantiek zijn glans een beetje verloren heeft met het overlijden van Ygritte en de Ontvoering van de Ysolde, richten de mensen zich weer op een nieuw evenement, het toernooi.
Terwijl Sir Marcus, Sir Benno en Sir Turquine rondlopen, horen zij allerlei rodders. Zo zou Prins Borre zich in Ganis hebben vervoegd bij de strijd van de Ganis ridders om hun thuisland te heroveren op de Franken. Zouden de woorden van Sir Marcus dan toch indruk hebben gemaakt? Verder is er een anoniem graf van een ridder gevonden in het Woud van Arroy, in het westen.
Alle ridders schrijven zich in het voor het Toernooi. Morgen zal er op Pinksterzondag een druk programma zijn. Eerst begint men met een schilden- en helmenparade, zodat iedereen kan zien wie er mee doet. Daarna start de joust, waarbij de ridders met lansen op elkaar afrijden. En dan is er nog een melee. Er worden geen doden verwacht, maar ja, je weet maar nooit. Er is in elk geval veel veranderd, sinds het toernooi om het koningschap van Logres, zo lang geleden.
Zondag 27 mei 540
Die morgen schrijven de ridder zich in om deel te nemen aan het toernooi. En dan begint het gedonder. Sir Turquine mag zich niet inschrijven. Hij is geen ridder. Sir Turquine begrijpt er niets van. Hij heeft een paard, hij weet hoe een lans werkt, hij heeft vaker gevochten. Maar er klinkt gemor uit de toeschouwers.
"Hij heeft mijn vader nog vermoord!"
"Hij was een roofridder en gaf leiding aan huurlingen!"
"Hij heeft mijn hele familie kaalgeplukt!"
"Hij heeft kerken beroofd en vernield!"
"Hij is, wanneer het er op aankomt, niet een van ons."
Sir Turquine wordt geweigerd door de scheidsrechters van het toernooi. Dan geeft Sir Turquine een mooie speech te beste (Orate succes). Inderdaad, in het verleden heeft hij zich schuldig gemaakt aan alles waar hij van beschuldigd wordt. Hij roofde, plunderde en moordde. Maar toen ontmoette hij een goede Vrouw! En zij liet hem inzien dat hij op de verkeerde weg was, sindsdien heeft hij zijn leven gebeterd en vraagt hij zich bij alles af of zijn vrouw dit goed zou keuren.
Graaf Derfel van Lindsey is geroerd door dit betoog en vandaar dat hij Sir Turquine zeer genadiglijk plaats laat nemen bij de toeschouwers. Onder enig protest vervoegt Sir Turquine zich bij de toeschouwers. Vanaf de tribune moedigt hij zijn vrienden aan.
 |
| Alis van Burcombe, Prinses van Cameliard |
Sir Marcus draagt natuurlijk opzichtig een sjaaltje van Vrouwe Alis. Nu hij weet dat zij toekijkt, is zijn hart vervuld van zijn liefde voor haar (Passion Love Alis Critical). Nog nooit eeder heeft zijn paard zo goed gereageerd op zijn commando's. Nog nooit eerder wist hij zijn lans zo goed te gebruiken. De eerste ridder bijt al snel in het stof. Een volgende ridder komt om de een of andere reden niet opdagen (Passion fumble). Een derde ridder bijt ook in het stof, geïntimideerd door de woeste blik in de ogen van Sir Marcus. Ook een laatste ridder bijt in het stof.
Sir Benno doet het ook goed. Ook hij wil de eer en goede naam van Salisbury verdedigen op dit veld van eer (Passion honor succes). Ook hij weet de ene ridder na de andere van het paard te stoten.
Aan het einde van de morgen blijkt dat Sir Marcus en Sir Benno in de finale tegenover elkaar komen te staan. Deze twee dappere ridders strijden aan een stuk door tegen elkaar en zijn zeer aan elkaar gewaagd. Uiteindelijk geeft Sir Marcus zich gewonnen, maar iedereen ziet hoe deze twee ridders even goed zijn. Het publiek wordt, opgezweept door Sir Turquine, helemaal wild. Sit Turquine gooit nog wat meer olie op het vuur door te spreken over de dapperheid en edelheid van deze twee mannen, zo aan elkaar gewaagd, zulk een broederband, dat zij niet verder willen strijden. Veel mensen pinken een traantje weg.
Dan is het tijd voor een melee. Sir Marcus en Sir Benno melden zich bij het team van de Graaf van Lindsey. Sir Benno besluit zijn speer te gebruiken en Sir Marcus zijn zwaard. Sir Marcus strijd tegen een paar ridders, totdat hij te veel verwondingen heeft, hij verlaat het veld van eer. Sir Benno wordt uiteindelijk bewusteloos geslagen door een tegenstander en wordt van het veld gedragen.
Na afloop van deze melee geeft Sir Turquine weer een toespraak. Hij roemt de heldendaden van Sir Marcus en Sir Benno, de bloem van Salisbury. En hij roemt de gastvrijheid van de Graaf van Lindsey. Dit soort gastvrijheid moet beantwoord worden. Volgend jaar (in 541) zal er een toernooi zijn in Salisbury, en iedereen is uitgenodigd! (Proud succes, reckless critical).
Sir Marcus maakt zich meteen zorgen. Wie mag dit gaan organiseren? En erger nog, wie financiert dit?
Sir Benno doet het ook goed. Ook hij wil de eer en goede naam van Salisbury verdedigen op dit veld van eer (Passion honor succes). Ook hij weet de ene ridder na de andere van het paard te stoten.
Aan het einde van de morgen blijkt dat Sir Marcus en Sir Benno in de finale tegenover elkaar komen te staan. Deze twee dappere ridders strijden aan een stuk door tegen elkaar en zijn zeer aan elkaar gewaagd. Uiteindelijk geeft Sir Marcus zich gewonnen, maar iedereen ziet hoe deze twee ridders even goed zijn. Het publiek wordt, opgezweept door Sir Turquine, helemaal wild. Sit Turquine gooit nog wat meer olie op het vuur door te spreken over de dapperheid en edelheid van deze twee mannen, zo aan elkaar gewaagd, zulk een broederband, dat zij niet verder willen strijden. Veel mensen pinken een traantje weg.
 |
| Sir Benno van Steeple Langford |
Dan is het tijd voor een melee. Sir Marcus en Sir Benno melden zich bij het team van de Graaf van Lindsey. Sir Benno besluit zijn speer te gebruiken en Sir Marcus zijn zwaard. Sir Marcus strijd tegen een paar ridders, totdat hij te veel verwondingen heeft, hij verlaat het veld van eer. Sir Benno wordt uiteindelijk bewusteloos geslagen door een tegenstander en wordt van het veld gedragen.
Na afloop van deze melee geeft Sir Turquine weer een toespraak. Hij roemt de heldendaden van Sir Marcus en Sir Benno, de bloem van Salisbury. En hij roemt de gastvrijheid van de Graaf van Lindsey. Dit soort gastvrijheid moet beantwoord worden. Volgend jaar (in 541) zal er een toernooi zijn in Salisbury, en iedereen is uitgenodigd! (Proud succes, reckless critical).
Sir Marcus maakt zich meteen zorgen. Wie mag dit gaan organiseren? En erger nog, wie financiert dit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten