Translate

vrijdag 25 mei 2012

Spellendag

Over dit onderwerp heb ik natuurlijk al veel vaker geschreven. Ik realiseer me net dat we al sinds december 2007 deze spellenmiddagen organiseren. En het wordt steeds leuker. Er komen meer en meer verschillende mensen, die inmiddels ook hun kinderen meenemen, die ook weer oud genoeg zijn om zelf spelletjes te spelen.

Afgelopen vrijdag was het weer zover. Voor mij en Sander een verplichte vrije dag, zo na hemelvaart en datzelfde geldt ook voor veel andere mensen. Dus we konden van start. Het vraagt natuurlijk veel voorbereiding. zo moeten er spellenregels gelezen worden en geoefend worden met spellen. 

De kinderen oefenen met DOOM

En niet alleen wij verzetten veel werk. Ook de mensen die langskomen. Ze bakken taarten (zoet en hartig), maken pizza, nemen lekkere hapjes mee. Dat maakt het ook echt tot een gezamenlijk festijn. En we hoeven de volgende dag ook niet te koken. 

In de middag was het druk met kids. Vrienden R. & S. kwamen langs met hun kids M. en E. En een vriendje van onze zoon belde ook nog spontaan op dat hij af wilde spreken. Dus L. speelde ook de halve middag mee. Echte spelletjes spelen met de kids was met deze drukte een beetje hoog gegrepen. Maar ze hebben lief met elkaar gespeeld in de speeltuin en op zolder. Tot mijn verbazing zijn onze kinderen na het eten ook meteen netjes gaan slapen. 

Toen was er eindelijk tijd voor mij om iets te spelen. Eerst wat Discworld Boardgame en daarna nog Nuns on the Run. Het was een fijne avond. We hebben zelfs vrienden J. en K. zover gekregen dat ze wat cosmopolitans probeerden. ze werden er spontaan veel metro-seksueler van. Er zijn foto's van. 

Komende december moeten we het maar groots aanpakken, aangezien we dan toch een jubileum-spellendag te organiseren hebben. 

Kerst 2007
Kerst 2009
Hemelvaart 2011
Kerst 2011

donderdag 24 mei 2012

woensdag 23 mei 2012

De tuin

Vorig jaar zijn sander en ik (en een tuinman) druk bezig geweest om de wildernis achter ons huis om te toveren in een echte tuin. Daarin zijn we heel aardig geslaagd, vonden we vorig jaar al. Maar dit jaar kunnen we er veel meer van genieten. Planten en bloemen die vorig jaar redelijk sprietig eruit zagen, zijn nu groot en maken gebruik van alle mest die ik vorig najaar in de grond heb gewerkt.

De korenbloem, was vorig jaar een wat armetierig plantje, met maar een paar bloemen, maar nu staat het lekker vol met mooie paarse bloemen, die veel bijen aantrekken.


Hetzelfde geldt voor de bessenstruiken. Vorig jaar waren dat wat stakerige planten, maar nu hangen de twee kruisbesstruiken al lekker vol met bessen. En de rode bessen, zwarte bessen en frambozen zullen ongetwijfeld volgen. Ook heb ik geïnvesteerd in een rabarberplant. Hij leek eerst niet lekker aan te slaan, maar nu loopt het ene na het andere blad uit. Hij is nu nog wat te klein om te oogsten, maar dat zal volgend jaar wel anders zijn.


Ook in de moestuin gaat het goed. De rucola en zuring komt goed op, daar hebben we al meerdere keren van gegeten. Verder ook worteltjes gezaaid, maar dat gaat heel langzaam. En ik hoop dat de tomatenplanten straks goed aanslaan en geen last krijgen van de late blight, zoals vorig jaar.

En ook in de voortuin groeit het allemaal heel hard. Vorig jaar heb ik daar veel planten weggehaald. En allerlei plantjes die daaronder nooit een kans kregen, komen nu extra hard naar boven gegroeid. Dus ook daar loopt het weer vol met lupine, geranium, tradescantia en nog veel meer. Maar ook daar wil ik nog een hoop veranderen. Ik hoop later dit jaar een mooi pad, terrasje en hekje te kunnen aanleggen. En dan daarna de boel nog verder terug te snoeien en opnieuw aan te leggen.

zondag 20 mei 2012

The A-team (the movie)

Zoals ik hier wel vaker heb verteld, kijken wij met vriend +D met enige regelmaat films. Hoe smakelozer, hoe beter. Vorige week zaterdag was het weer zover, D. zou blijven eten en had een selectie van zijn beste films meegenomen. Gek genoeg kenden we er al een aantal, dus de keus viel op The A Team (the movie) (2010). In mijn jeugd heb ik de serie met religieus fanatisme gevolgd en toen vond ik dat fantastisch (ik was 7). Onze zoon vindt de serie, wanneer die weer eens herhaald wordt, ook fantastisch (ontploffingen, helicopters, stoere mannen).

The A-Team is gemaakt door Joe Carnahan met belangrijke rollen voor Liam Neeson (Kinsey, The Lion, the Witch and the Wardrobe), Bradley Cooper, Sharlto Copley (District 9), Quinton Jackson en Gerald McRaney (The Never Ending Story).

Ik zou willen dat er een plan B was...

Dan, de film.

Here be Spoilers...


Het begint met Hannibal Smith (Neeson) die in Mexico samen met een maatje, Face (Cooper) een lokale druglord probeert neer te halen. Dat gaat natuurlijk mis, om de boel recht te breien, carjackt Hannibal het zwarte busje van een toevallig passerende zwarte man, B. A. (Jackson). De reddingsmissie gaat goed. Dan moet er ook nog een Murdock (Copley) uit een hospitaal gehaald worden. De druglord gaat ook nog dood, omdat alle elementen van een goed uitgedacht plan samenkomen.

Fast forward 8 jaar (knipper op het verkeerde moment met je ogen en je mist het) en het A-Team heeft een reputatie opgebouwd als Team Insane, die alles kunnen. Maakt niet uit hoe wild of gek de missie, zij kunnen de opdracht klaren. Ze zitten in Irak en zijn betrokken geweest bij allerlei wilde missies. En dan komt er natuurlijk een laatste, wildste missie.
Kennelijk heeft Saddam in zijn jonge jaren een geldpers gehad, samen met originelen van Amerikaanse dollars. Daarmee kon hij niet van echt te onderscheiden dollars drukken (en uitgeven). Deze geldpers en bijbehorende originele drukplaten moeten gevonden en teruggebracht worden. Eigenlijk wil de lokale generaal (McRaney) daarvoor een ingehuurde huurlingengroep gebruiken. Maar Hannibal voelt dat hij het allemaal beter kan. Zeer subtiel geeft de generaal nog aan dat hij de A-Team geen dienst bewijst wanneer hij het hen laat doen (Evil alert, evil alert!), maar hij laat zich overhalen. Een spannende actiesequentie later zien we inderdaad dat de A-Team opgelicht wordt, het lijkt erop alsof ze wilden vluchten met de drukplaten, en hun generaal-opdrachtgever is net ontploft.

Arrestatie, krijgsraad, ontdaan van militaire rang, gevangenis. Maar dan, een CIA agent die Hannibal belooft dat hij (de agent) zijn (Hannibals) naam kan zuiveren, wanneer Hannibal de drukplaten weet te vinden en over te dragen aan de CIA.

Een hele hoop gehannes (met ontploffingen) volgt en dan blijkt dat de CIA Agent samen met de (niet zo heel dode) generaal en de huurlingen een complot hadden om de drukplaten en pers voor zichzelf te stelen. De CIA, zodat ze niet langer afhankelijk zouden zijn van subsidie van de VS. En de generaal en huurlingen, omdat ze gewoon smerig rijk wilden worden. Maar kennelijk waren ze ook heel dom, en besloten ze elkaar dwars te zitten, terwijl dat helemaal niet nodig was (je kan blijven drukken).
De A-Team weet dat allemaal te bewijzen, waarna ze alsnog gearresteerd worden. Ontsnappen uit de gevangenis is namelijk een misdaad, ook wanneer je onschuldig vastzit. Aftiteling met een mooie sequelhook.  

De film viel tegen. Voornamelijk omdat de film te veel wilde. Er worden drie verhalen in één film verteld. Hoe het team bij elkaar kwam, hoe het team in de problemen kwam en hoe het team zijn naam zuiverde. Een van die drie verhalen was wel voldoende geweest voor een film.
Daarnaast was de charme van de serie dat het A-Team vooral lokale, kleinschalige problemen oploste, terwijl ze werkten aan hun eigen probleem (dat ook relatief klein was). In de film wordt het A-Team gelanceerd als een soort Jason Bourne-team. Ze zijn betrokken bij high-level internationaal terrorisme/ spionage/ criminaliteit en de stabiliteit van de Amerikaanse Dollar staat op het spel. Maar ze blijven dezelfde lachwekkende stunts uithalen als in de jaren '80.
Het werkt net niet helemaal.

zaterdag 12 mei 2012

zondag 6 mei 2012

zaterdag 5 mei 2012

Hunerwold State - IV


Na een dagje Veenhuizen en Assen wilden wij zondag lekker rustig aandoen. Ik was een beetje ziekjes en Sander sukkelt nog steeds een beetje met zijn been. We besloten na lekker wat uitslapen om naar Diever te rijden en aldaar een korte wandeling te doen. Bij Diever ligt ook een Hunebed en daarvoor zijn we eigenlijk naar Drenthe gegaan. Het weer was deze dag prachtig (beter dan de dagen ervoor) en in Diever was ook nog een Braderie, aandoenlijk in zijn kleinheid.

Jennifer leest over het Trechterbekervolk

We hebben een rondwandeling van een kilometer of 6 gevolgd, die bracht ons door stukken weide, bos, Diever, langs een hotel waar ze heerlijke chocoladecake verkochten en tot slot ook nog langs een Hunebed. Later las ik via de Wiki, dat dit hunebed eigenlijk de conservatie van de Hunebedden in Nederland in gang heeft gezet. Het lag praktisch in de achtertuin van de man die later een beroemd Nederlands archeoloog zou worden en zijn specialisme had in Hunebedden.

Ondanks dat er van dit Hunebed niet veel meer over was, was het toch imposant. De gebruikte stenen zijn echt heel groot en ik moet er niet aan denken om die met wat houten stammetjes en zelfgevlochten touw ergens heen te slepen, alleen maar om mensen onder te begraven.  

Het is echt heel groot en zwaar

In de middag gingen we moe maar voldaan weer op ons huisje aan, alwaar we een spelletje Smallworld wilden spelen met ons tweeen. Het spel is daar geschikt voor, maar we hadden het nog nooit eerder geprobeerd. Ik vind het nog steeds een eenvoudig en leuk spelletje, maar met meer personen heeft het iets meer uitdaging. 


vrijdag 4 mei 2012

Hunerwold State - III

Na afloop van de wandeling door Veenhuizen zijn we doorgereden naar Assen. Daar hebben we een middagje wat gegeten en gewinkeld. Tien we honger kregen uit eten gegaan in een lekker Italiaans restaurant. We zaten er al om 17:15 en dat was niets te vroeg, de andere eters liepen af en aan en tegen de tijd dat we vertrokken wachtten mensen op een plekje. Met reden, we hebben onze buikjes met smaak rondgegeten.

Allemaal leuke mannen en nog een verhaal ook. 

Toen door naar de spiksplinternieuw De Nieuwe Kolk, een cultureel centrum waar ook een bioscoop inzat. Daar hebben we samen (en met de rest van jeugdig Assen) de film The Avengers (2012) gekeken. Deze film is van Joss Whedon, die we kennen van The Dollhouse en Buffy the Vampire Slayer. Verder belangrijke rollen voor mensen als Robert Downey Jr. (Sherlock Holmes, Kiss, Kiss, Bang, Bang), Chris Evans, Mark Ruffalo (Shutter Island), Chris Hemsworth, Scarlett Johansson (Match Point, The Island), Jeremy Renner en Tom Hiddleston

Spoilers

In deze film komen een aantal karakters samen, die al eerder hun eigen films hebben gehad.
Goed gemaakte onzin (door Josh Whedon), die nog vermaakt ook. Ondanks de grote hoeveelheid karakters komt iedereen goed uit de verf en wordt het plot niet opgeofferd voor de mooie ontploffingen. Ook goed te volgen voor de mensen die de strips niet kennen. Maar laten we wel wezen, ik zou het nog met het geluid uit kijken.

woensdag 2 mei 2012

Hunerwold State - II

Sander en ik hebben natuurlijk meer gedaan dan eten en slapen in ons huisje in Hunerwold State. We hebben ook aan cultuur en natuur gedaan.
Koud en nat, maar het is wel natuur

Zaterdag zijn we naar Veenhuizen gegaan. In de 19e eeuw werd er in Drenthe een aantal koloniën gesticht door de Maatschappij van Weldadigheid, waar wezen, bedelaars en landlopers werden opgevangen. Daar leerden zij een beroep en allerlei sociale vaardigheden en konden zij later weer terugkeren in de maatschappij en zo niet meer terugvallen in armoede. Later in de 19e eeuw bleken de koloniën toch geen succes en nam het Rijk het bestuur ervan over, Veenhuizen veranderde toen in een gevangenis, wat het tot op de dag van vandaag is.

Huizen voor personeel van de Kolonie, met stichtelijke teksten

Een tijd geleden heb ik van een collega het boek Het Pauperparadijs geleend en gelezen. Daarin beschrijft de schrijfster hoe zij op zoek is gegaan naar haar afkomst en erachter kwam dat haar familie voortkomt uit mensen die in Veenhuizen hebben gewoond. Ze gaat daarbij diep in op de (nobele) doelen achter de Maatschappij van Weldadigheid en andere initiatieven om de armoede te bestrijden en de effecten die dat heeft op de mensen die het ondergaan. Ik vond het erg boeiend om te lezen, omdat ik mij in mijn werk ook (nog steeds) bezighoud met mensen die arm zijn en op de een of andere manier niet aangepast zijn aan de rest van de samenleving en daarmee voor problemen zorgen voor henzelf en voor anderen. Tegenwoordig heten ze anders (Multi-Problem Huishoudens, Zorgwekkende zorgmijders), maar de problematiek erachter is hetzelfde gebleven. En de oplossingen die we ervoor hebben zijn (nog steeds) vaak ontoereikend.

De directeur woonde wel iets beter.

We hebben niet alleen het museum bezocht, maar ook een wandeling in de omgeving gemaakt. Zo liepen we over het enorme terrein dat bij de Kolonie hoorde. We liepen langs huisjes van personeel en de eerste bewoners. Het ideaal van de Kolonie was in het begin dat het een zelfvoorzienende omgeving moest zijn. Bewoners leerden het land te bewerken, en daarna de opbrengst verder te verwerken, via de Maalinirchting en het Slachthuis. Ook het personeel woonde in een dienstwoning en had een ruimte voor de personeelsvereniging.

Het Personeelsverenigingsgebouw

Als een van de weinig initiatieven uit die tijd, was het niet op religieuze leest geschoeid. Van de bewoners werd wel verwacht dat zij gelovig waren en dat zij naar religieuze diensten zouden gaan, maar er werd geen bepaald geloof voorgeschreven. Dus er werden verschillende kerken gebouwd en zelfs een synagoge. Dit werd door veel andere denkers uit die tijd gezien als de bron van het falen van de kolonie. Zonder een degelijke religieuze onderbouwing, konden mensen natuurlijk nooit geholpen worden. Het was zelfs nog maar de vraag of mensen wel geholpen moesten worden, want het was ook de natuurlijk orde dat sommigen arm waren en anderen rijk. Dat gaf de rijken de kans om hun barmhartigheid te tonen. 

De (ex)synagoge, nu kantoor van Staatsbosbeheer


dinsdag 1 mei 2012

Beltane

We zijn even een lang weekeinde weggeweest, en dan kun je meteen zien hoe hard het momenteel gaat met de natuur. De planten in de tuin zijn hard aan het groeien onder invloed van de regen en de steeds sterker wordende zon. En dat mag ook wel, want het is natuurlijk alweer 1 mei. Daarmee is het Beltane, in oude keltische kalenders was dit de start van de zomer, met als tegenhanger Samhain, waarmee de zomer eindigde en de winter begon. We zijn nu halverwege tussen de lente-equinox en midzomer, dus de dagen worden langer en warmer.

En de plantjes maken daar gebruik van. Alles komt in de tuin ineens heel snel op. Ook in mijn vensterbank genieten de courgette, pompen, tomaten, zonnebloemen, bonen en dille van alle zon. Over een week of twee, als het Ijsheiligen is geweest, mogen ze naar buiten.

Zo...en nu maar eens mijn best gaan doen om later in het jaar een overvloedige oogst te garanderen.