Marktplaats meevallers

Niet alleen kopen we graag iets via de kringloop, marktplaats is ook een favoriete plek om spullen te kopen (of te verkopen), die een tweede leven verdienen. En daar hebben we deze week weer onze slag geslagen.  

Klaar voor gebruik

Een paar jaar geleden had ik een houten tuinset gekocht, twee banken en een tafel. Erg mooi, maar toch niet zo bestand tegen regenachtige herfsten en lentes. En hij begon ineens aardig af te takelen. Nou kon ik natuurlijk plankje voor plankje de tuinset vervangen, iedere keer als er iets beschadigd raakte (en uiteindelijk eindigen met een "bijl van mijn grootvader" situatie). Of ik kon op marktplaats in een keer een nieuwe set kopen. 

Het paste maar net

Uiteindelijk vond ik niet al te ver weg een mooie set van een tafel en vier losse stoelen. Dus op een zonnige zondagmorgen togen we op pad. Gelukkig paste de set in onze auto (net) en reden we weer terug. 

De stoelen hadden wel wat algengroei en roestplekjes op de poten. Maar even boos worden met wat groene zeep voor de algen en een schuurapparaat en daarna wat metaallak voor de roest en je ziet er niets meer van. Deze set kan weer prima een paar jaar mee in onze tuin. 

 

The Sixth Sense

In de meivakantie was er tijd om eens The Sixth Sense (1999) van M. Night Shyamalan te kijken met ons middelste kind. En ik heb het al eens eerder gezegd, het fijne van kinderen hebben, is dat je allerlei dingen weer eens voor het eerst kan doen. The Sixth Sense stond indertijd natuurlijk bekend om zijn plottwist, maar dat was 10 jaar voor de middelste werd geboren en ze wist van niks. 

In de hoofrollen zien we natuurlijk Bruce Willis (Twelve Monkeys, Pulp Fiction) en Haley Joel Osment. Verder ook Toni Collette (I Am Thinking of Ending Things, Nightmare Alley) in een van haar doorbraakrollen. 

Spoilers

De film is inmiddels bijna 25 jaar oud en was indertijd populair, maar er zijn altijd mensen die nog van niets weten. Dus pas op. 

De film begint met gelukkig en succesvol koppel van kinderpsycholoog Malcolm (Willis) en antiekhandelaar Anna Crowe (Williams, Doll House) die net thuiskomen van een feestje. Maar wanneer zij thuiskomen worden zij opgewacht door een oude cliënt van Malcolm, die ontevreden is met zijn behandeling. Hij zicht Malcolm neer, en daarna zichzelf. 

Een paar maanden later is Malcolm hersteld, en hij heeft een nieuwe cliënt, de jonge Cole Sear (Osment). Maar de overval heeft wel zijn sporen nagelaten. Het huwelijk van Malcolm en Anna is enorm verslechterd en Anna is depressief. En Malcolm denkt dat als hij Cole succesvol kan behandelen, hij de fouten met zijn vorige cliënt kan herstellen en misschien ook zijn huwelijk. 

Het blijft lang onduidelijk waar Cole mee worstelt. Hij heeft weinig vrienden, hij heeft vaak ongelukken, is ontzettend angstig. Men denkt dat hij wordt mishandeld door zijn moeder Lynn (Collette), maar hij wil niets loslaten. Met veel moeite weet Malcolm het vertrouwen van Cole te winnen. Cole kan de geesten van overleden mensen zien. En aangezien niet iedereen overlijdt in zijn bed, is dat best eng. En de geesten zijn zich er niet altijd volledig van bewust dat zij dood zijn en raken gefrustreerd over het gebrek aan contact met de wereld van de levenden. 

Malcolm vindt dit moeilijk te geloven, maar gaat er in mee. En zo leert Cole om wat minder bang te zijn voor de geesten en ze zelfs een beetje te helpen met hun problemen. Hierdoor krijgt hij wat meer zelfvertrouwen en komt op school ook een beetje uit zijn schulp. Alle problemen lijken zo mooi opgelost.

Alleen de relatie van Malcolm met zijn vrouw lijkt steeds slechter te worden. Ze begint zelfs een affaire met de buurman! Hoe kan daar een oplossing gevonden worden?

Conclusie

Na 25 jaar heeft deze film nog niets aan kracht ingeboet en dat komt voornamelijk door de prima acteurs. Willis is heel overtuigend als competente kinderpsycholoog, die worstelt met zijn eigen zorgen maar ook oprecht voor zijn nieuwe cliënt wil zorgen. In de jaren '90 was hij nog vooral bekend van de verschillende actiefilms, maar een film als deze draagt hij ook prima. Osment was natuurlijk ook fantastisch als een beetje vreemd en getroubleerd kind en Collette heeft hier ook haar doorbraak in de Amerikaanse en internationale markt. 

Verder zit het verhaal ook ingenieus in elkaar. Het blijft lang onduidelijk waar Cole nou zo mee worstelt en waarom hij daar met niemand over kan praten. Als hij eenmaal openhartig durft te zijn met Malcolm, gaat de ontwikkeling snel. Cole fleurt op en wordt steeds meer een normale jongen. Maar de problemen van Malcolm blijven. Uiteindelijke weten ze elkaar te helpen. 

Met recht een klassieker en het is enig om te kijken met mensen die de twist nog niet kennen. 

Beer

Uit de bieb haalde ik weer een heel bijzonder boek, Beer van Marian Engel. Engel was een Canadees schrijfster (en daar heb ik wel een zwak voor) en heeft met haar boeken verschillende prijzen gewonnen. Dit is haar vijfde roman. In de editie die ik had, was de voorkant een tekening van Edvard Munch, die ook De Schreeuw heeft gemaakt. Verder niet interessant voor het verhaal, maar ik vond het een interessant weetje. 

Spoilers

Het verhaal begint met Lou, een jonge vrouw die werkt als archivaris in een historisch instituut in Toronto Canada. Ze leidt een heel saai leven, met weinig menselijk contact. Op een dag krijgt het instituut een legaat van een overleden Canadees, hij laat zijn huis en bibliotheek na aan het instituut en Lou krijgt de opdracht om de bibliotheek in kaart te brengen en hopelijk wat meer te ontdekken over de vroege geschiedenis van Canada en de eerste Canadese bewoners van Europese afkomst. Het leven in de onontgonnen wildernis van Canada was vaak zo hard, dat mensen geen tijd hadden om heel veel van hun geschiedenis, gedachten en overwegingen op te schrijven. 

In de vroege lente reist Lou af naar het huis. En dat is nog een hele onderneming, het is echt heel erg geïsoleerd. Ze maakt eerst een lange reist per auto naar het dichtstbijzijnde dorp. Dan wordt ze nog door een dorpeling overgezet per boot naar het eiland midden in de rivier. Daar staat dan een enorm huis, in de vorm van een achthoek. De dorpeling, Homer Campbell, helpt haar met haar bagage en vertelt haar hoe alles in het huis werkt. Als hij op het punt staat om te vertrekken vertelt hij haar ook nog over de beer. 

De vorige bewoners hielden een beer op het terrein. Hij ligt aan de ketting in een hok in de achtertuin. Lou moet hem elke dag eten geven. Lou is hier erg van onder de indruk, maar heeft weinig keuze. Wanneer Homer eenmaal vertrokken is, valt zij in een routine. Ook legt zij contact met de beer, die behoorlijk tam lijkt. 

Na verloop van tijd verliest Lou zich steeds meer in de relatie met de beer. Wanneer de dagen langer en warmer worden, gaan ze samen wandelen en zwemmen in de rivier, ze eten samen. En de beer knapt duidelijk op. Zijn vacht wordt weer schoon en glanzend en hij lijkt ook groter en slimmer te worden. En uiteindelijk wordt hun relatie ook een fysieke en seksuele. Maar dat lijkt toch wat meer vanuit de kant van Lou te komen, dan vanuit de beer. En terwijl hun relatie steeds intenser wordt, verliest Lou samenleven met mensen volledig uit het oog. Zij laat haar werk voor het instituut versloffen, zij gaat steeds minder vaak langs in het dorp voor boodschappen of post. 

Maar uiteindelijk kan de relatie met de beer Lou ook niet bieden wat zij zoekt. Wanneer het tot een confrontatie komt, realiseert Lou zich dat haar tijd op het eiland ten einde is gekomen. De relatie met de beer leidt tot niets en ze moet terugkeren naar de wereld van de mensen. Maar ze is (op pijnlijke wijze) wijzer geworden en besluit niet terug te gaan naar haar oude leven. 

Conclusie

Dit is wel een heel vreemd boek, de jaren 70 waren...anders... Het verhaal doet heel dromerig en sprookjesachtig aan. En de beer lijkt ook een soort manifestatie van een spirituele macht op aarde te zijn. Wat niet gek is natuurlijk, overal waar de beer voorkwam, werd hij vereerd. En er zijn ook veel verhalen over mythische beren en menselijke vrouwen, dus dit boek past duidelijk in een traditie. En het boek wil daarmee ook wat zeggen over de positie van mannen en vrouwen. 

Lou heeft wel relaties gehad met mannen, maar die zijn allemaal bijzonder onbevredigend. Ze wordt verlaten voor een jongere vrouw, ze heeft een relatie met haar baas en een hele onbevredigende relatie met een getrouwde dorpeling. Alleen de beer accepteert haar helemaal zoals ze is. En ze ziet in dat ze goedkeuring en acceptatie dan ook niet van mannen hoeft te krijgen. En als ze na verloop van tijd terugkeert naar de wereld van mensen, besluit ze ook om daar haar eigen weg te zoeken. 

Gewoon omdat het zo vreemd is (en heel kort) toch eens lezen mensen. 

The Fall Guy

Een groot voordeel van ouder wordende kinderen, is dat je weer meer spontane dingen kan doen. Zo zijn we gisteravond zomaar naar de film gegaan, omdat het kon. Toen we laatst Dune II in de bioscoop zagen, zagen we daar ook reclame voor The Fall Guy (2024) van David Leitch (Deadpool 2). Deze leek me zo leuk, dat ik Sander heb overgehaald om hem te kijken in de Cinetwins. En een van onze kinderen wilde mee. 
De hoofdrollen zijn voor Ryan Gosling (Barbie, Only God Forgives) en Emily Blunt. Verder zien we ook nog Aaron Taylor Johnson (The Avengers: Age of Ultron), Hannah Waddingham, Teresa Palmer, Winston Duke (Us, Black Panther) en Matuse.  

De film is gebaseerd op een gelijknamige actie - serie uit de jaren '80. Die kende ik niet, terwijl ik wel andere actie - series uit de jaren '80 keek, zoals Knightrider, The A - Team en de Serie V. Ook niet heel gek, de serie is in Nederland nooit volledig uitgezonden, alleen een paar afleveringen in 1981. In ieder geval, dit is een frisse remake. 

Spoilers

Mensen, deze film is echt heet van de naald, alleen verder lezen als je het zeker weet. 

De film opent op een filmset, daar zien we Colt Seaver (Gosling) die werkt als stuntman voor de beroemde acteur Tom Ryder (Taylor Johnson). Hij doet alle stunts, valt in, op en uit dingen en wordt in de fik gezet. En hij heeft een leuke, beginnende relatie met cameravrouw Jody Moreno (Blunt). Maar dan gaat het gruwelijk mis! Een stunt gaat helemaal fout, Colt breekt zijn rug en moet stoppen met stuntwerk en gaat alleen nog maar revalideren. 

Colt is niet echt gelukkig met zijn leven buiten Hollywood. Hij werkt in de bediening en parkeert auto's. Maar dan, op een dag, wordt hij gebeld door Gail (Waddingham), de producer van films van Tom Ryder. Zij wil dat hij naar Autralië komt, omdat zijn ex - vriendin Jody daar haar eerste film, Metal Storm, aan het regisseren is. Zij heeft om Colt gevraagd! Colt vliegt meteen naar Australië. 
In Sydney blijkt dat Jody helemaal niet om Colt gevraagd heeft. Gail heeft een heel ander problemen. Arrogante blaaskaak Tom Ryder is verdwenen. En Colt kent hem zo goed, kan hij Tom niet gaan zoeken? Als Tom niet heel snel opduikt, komt de eerste en enige kans van Jody om zelf een film te regisseren in gevaar. Colt doet nog altijd alles voor Jody en gaat op onderzoek uit. 

Colt gaat op zoek naar Tom in Sydney en beleeft allerlei avonturen. Langzaam wordt duidelijk dat Tom in smerige zaakjes verstrikt is geraakt. Uiteindelijk weet Colt Tom te vinden, maar niets is wat het lijkt en het gevaar voor Colt neemt snel toe. 

Zal onze held alle gevaar overleven en zijn meisje terugwinnen?

Conclusie

Deze film is fantastisch! Hij werkt goed als komische film, als romantische film, als actiefilm en als mysterie - film. Ga hem vooral zien als je een leuke avond uit wil. 

Gosling en Blunt zijn, zoals altijd fantastisch. Gosling is mooi, vriendelijk en niet al te slim. Blunt is hardwerkend en ambitieus en wil toch nog wat tijd vrijmaken voor een relatie. De romantiek tussen die twee werkt erg goed. Ook als actiefilm is de film fantastisch. Er zijn ontploffingen, achtervolgingen en valpartijen. En vooral de valpartijen zijn erg eng in beeld gebracht. Mijn hoogtevrees was weer helemaal terug.  

Verder is de film een ode aan de stuntmannen en andere ondergewaardeerde makers van films, die zelden in het zonnetje staan, omdat alle aandacht altijd uitgaat naar de acteurs en regiseurs. Zo leven we mee met het wel en wee van Stuntmannen, Stuntcoördinatoren, Koffiejongens, Personal Assistants en filmhonden. Allemaal zijn ze nodig om films tot een succes te maken. 

De film was ook een ode aan allerlei andere films. De hoofdrolspelers waren allemaal al jaren actief in Hollywood en kenden alle films. En refereerden daar ook steeds aan als ze plannen maakten, vaak was alleen een quote voldoende om een plan te bespreken en uit te voeren. En de muziek speelde ook een belangrijke rol door de hele film heen. 

Al met al een leuke frisse film met voor ieder wat wils. Vooral gaan kijken voor een leuke avond.