De Corona maatregelen zijn grotendeels voorbij, maar we hebben toch nog een keer een foute film op afstand met vrienden gekeken. Het ging om Death Line (1970, ook bekend als Raw Meat) van Gary Sherman. Verder zagen we ook nog Donald Pleasence (Halloween, The Eagle has Landed), Clive Swift (Excalibur) en Christopher Lee (Dr Terror's House of Horror, To the Devil a Daughter)
Spoilers
Het Londen van de jaren '70 is maar viezig en armoedig. Twee studenten, Patricia (Gurney) en de Amerikaanse Alex (Ladd) willen met de Underground naar huis gaan, maar treffen op de trappen de in elkaar gezakte, vooraanstaande James Manford (Cossins). Patricia wil hem helpen, maar Alex heeft daar weinig zin in. Ze laten de man alleen in hun zoektocht naar hulp. Wanneer zij met een politieagent weer terugkeren naar de trappen, blijkt de man verdwenen.
De volgende morgen bemoeit de overbezette Inspecteur Calhoun (Pleasence) zich met de melding van een verdwenen, gewonde man op de trappen van de Underground. Hij en zijn politieagenten hebben al langer het vermoeden dat er mensen verdwijnen in de stations, maar meestal zijn het arme mensen, of mensen zonder vaste woonplaats, die nauwelijks de aandacht trekken. Maar deze rijke kerel zal gemist worden.
Zijn collega Richardson (Swift) vertelt over de mysteries van de Underground. Zo zouden er verlaten tunnels en stations zijn. Bovendien ging men niet altijd even goed om met de werkers, die alle tunnels groeven. Als een tunnel instortte was het vaak te veel moeite om de werkers te redden, dus die werden aan hun dodelijke lot overgelaten.
En dan zien we de nazaten van een van die ongelukken. Een zeer zieke en gemuteerde man (Armstrong) probeert voor zijn even gemuteerde, maar zwangere partner (Turner) te zorgen. Hij heeft zelfs al haar favoriete hapjes meegenomen, de slachtoffers uit de Underground. Maar het is niet genoeg, zij sterft en de man raakt in een diepe depressie. Hij gaat uit moorden.
Ondanks hun eerdere ervaringen nemen Patricia en Alex weer de Underground. Door vergeten bagage raken zij van elkaar gescheiden. Als Patricia dan ontvoerd wordt door de man, probeert Alex dat te melden bij de politie, maar die is nauwelijks geïnteresseerd. Dan gaat Alex zelf maar op onderzoek uit. Hij weet de geheime tunnels te vinden en probeert Patricia te redden, die duidelijk de vervangster moet zijn voor de dode partner van de man.
De man raakt ernstig gewond en sleept zich met zijn laatste krachten naar de plek waar alle eerdere overlevenden van de Underground werkers ook neergelegd zijn na hun dood. Daar sterft hij. De politie komt alsnog opdagen en iedereen vertrekt weer naar het normale leven, de dreiging voorgoed uitgeschakeld.
Of niet...?
Conclusie
Dit is best een beklemmende film met onaangename special effects. Donald Pleasance is natuurlijk altijd leuk om naar te kijken en Gurney en Ladd zijn ook verfrissend om naar te kijken, als Patricia en Alex, maar de wereld is wel heel somber en onaangenaam.
Londen is grauw en groezelig, de mensen zijn arm en overal zijn sekswerkers aanwezig die links en rechts hun diensten aanbieden. Zelfs vooraanstaande mannen als James Manford maken daar gebruik van. En als zij dan verdwijnen (of vermoord worden), wordt er nauwelijks door de autoriteiten een zoektocht ingezet.
En de gewone burgers hoeven toen en nu ook al niet op veel bescherming of steun te rekenen. De allerarmsten mogen het gevaarlijkste werk doen, en worden vergeten als er een ongeluk gebeurt. Als zij misstanden aankaarten, worden ze ervan beschuldigd deze zelf in scene te hebben gezet.
Als je dat allemaal zo ziet, kan kannibalisme er ook nog wel bij.
Een naargeestige film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten