Translate

woensdag 28 maart 2012

De wereld van religie

Via de Trouw las ik het volgende grappige berichtje, de krant National Post heeft een infographic ontworpen om aantallen en verbanden tussen geloven aan te geven. Een erg overzichtelijk introductiekaartje, met de belangrijkste overtuigingen ertussen.


Ik mis de Jedi-religie ertussen, dit 'geloof' keert sinds 2001 met enige regelmaat terug bij volkstellingen in verschillende landen, wanneer de respondenten het niet eens zijn met de vraagstelling. Sommige mensen vinden niet dat het een regering iets aangaat wat hun religieuze overtuiging of hun etnische afkomst is.
Er stond ook Cheondoism tussen, een term die ik totaal niet thuis kon brengen. Maar de Wiki geeft antwoord op al mijn vragen. Het is een soort socialistisch - humanistische religie uit Korea.

In Trouw
Cheondonisme
Jedisme

maandag 26 maart 2012

Werken in de tuin

Ik geef toe, ik post de laatste tijd wel erg veel over mijn tuin. Maar gezien onderstaand krantebericht ben ik niet de enige.
Inderdaad, het was afgelopen weekeinde weer erg zonnig en warm, groeizaam weer. De maanstand was goed, dus ook ik heb allerlei planten weer ingeslagen. Vooral lekker veel kruiden, ik ben dus met mijn groene overtuigingen niets meer en minder dan een trendvolger. Maar het was wel heerlijk en ik kijk uit naar frisse salades met verse kruiden uit eigen tuin.

Zorgwekkend wel dat er geen peterselie te koop was. Waar moet ik nou mijn knoflookboter meer aanmaken?

De Gelderlander

woensdag 21 maart 2012

Lente!

Het hing natuurlijk al in de lucht met het lekkere warme weer van de laatste paar dagen, maar vandaag is het echt lente. De zon staat nu boven de evenaar. Ik zou soms wel willen dat ik meer wist van dit soort dingen, gelukkig hebben we tegenwoordig de Wiki, waar je dit soort dingen op kunt zoeken.
De dag en de nacht zijn vandaag even lang, en morgen is de dag een stukje langer dan de nacht. Door al het zonlicht zullen de planten groeien en de beestjes ook allerlei lente-dingen doen. De eerste lammetjes zijn al geboren.

In de tuin kun je de start van de lente ook goed zien. De planten die ik vorig jaar met veel pijn en moeite heb verplaatst en gesnoeid, lopen nu uit alsof er nooit iets gebeurd is. De Hortensia, vorig jaar nog een monsterlijke struik met enorme uitlopers, is nu weer een keurige struik, bomvol met knoppen. Op een onooglijk plekje heb ik vorig jaar ook nog een Spirea geredt van verdrukking, ook die zit nu bomvol met piepkleine blaadjes.

De Hortensia, ik weet niet eens welke kleur hij heeft.

De voortuin is nog steeds een beetje een troep. Vorig jaar en dit jaar heb ik al veel planten weggehaald en wat overblijft heeft nu meer zon en ruimte en begint als een gek weer uit te lopen. Ik hoop dat we dit jaar de voortuin ook een beetje op orde kunnen krijgen.

Iets onbekends uit de voortuin. de blaadjes worden nog fris-groen.

En in het wild loopt de natuur ook al flink uit. Bomen krijgen knoppen en blaadjes en nog even en alles is weer fris groen in plaats van winters grijs en bruin. Ik kijk ernaar uit.


Equinox

zondag 18 maart 2012

Stadstuinieren

Het valt me de laatste tijd op dat ik veel artikelen in krant en tijdschrift lees op stads- of daktuinieren. Hierbij worden plekken die normaal niet gezien worden als 'tuin' of 'landbouwgebied' toch gebruikt om te tuinieren. Bijvoorbeeld de platte daken van gebouwen en het openbaar groen binnen gemeentegrenzen.

Hier zitten voordelen aan. Het bedekken van daken met groen werkt isolerend en zorgt ervoor dat niet alle hemelwater in het riool terecht komt. Bovendien wordt er meer voedsel dichtbij de burger gekweekt, wat weer beter is voor het milieu en de verhoudingen in de wereld (we hoeven geen eten meer de halve wereld over te laten vliegen). Daarnaast heeft het ook te maken met de crisis. Veel gemeenten specule(e)r(d)en met grond en door de instorting van de economie, heeft niemand meer geld om gebouwen te bouwen. Er moet toch iets met grond gebeuren, een tijdelijke moestuin is dan een optie.

In Trouw
Nog een keer in Trouw
In Binnenlands Bestuur
Productschap Tuinbouw

Er is zelfs al een website die mensen aanmoedigt om gebruik te maken van de mogelijkheden in hun stad.

Pluk de Stad

In Detroit, een stad in de VS die als gevolg van wegtrekkende industrie al jarenlang krimpt, bestaat dit fenomeen al langer. Arme mensen die de middelen niet hebben om weg te trekken annexeren leegstaande percelen en beginnen aan kleinschalige akker- en tuinbouw om in hun levensbehoefte te voorzien. Dit proces is zelfs al zover ontwikkeld dat grote investeerders nu grotere delen van Detroit willen veranderen in een grote akker.

In Detroit

Daktuinieren is voor mij niet haalbaar met mijn schuine dak en gelukkig heb ik een eigen tuin. Maar af en toe wens ik toch wel dat ik wat meer tuin had, misschien toch maar eens verdiepen in de Maldense Volkstuintjes.

De Heikant

En ergens blijft natuurlijk altijd mijn activistisch hart kloppen. Soms is het gewoon niet genoeg om netjes binnen de lijntjes te kleuren en wil je gewoon meer van je openbaar groen en grond. Je wil ineens meer dan alleen die eeuwige Druifstruik met zijn blauwe besjes. Dan stap je over naar Guerilla Gardening. Met je vrienden (of alleen) een stukje verwaarloosde openbare ruimte opknappen.
Hoewel ik niets te klagen heb over de hoeveelheid openbaar groen en het onderhoud ervan in Malden, is het bij vlagen wel erg saai allemaal. Alleen maar planten die sterk groeien, goed tegen snoei kunnen en mooi in hegjes te knippen zijn (zoals die eeuwige Druifstruik).

Misschien moet ik binnenkort ook eens eigen groene granaten maken van zonnebloem, klaproos, aardbei, en wie weet wat nog meer.

Guerilla Gardening
In Nederland

vrijdag 16 maart 2012

zondag 11 maart 2012

Blote nonnen

Ik schrijf hier nog wel eens over de films die ik heb gezien. Gisteravond was het weer zover. Vriend +D had voor het huwelijk van twee vrienden van ons een aantal DVD's cadeau gegeven. Hij had ook de film Nude Nuns with Big Guns cadeau willen geven, maar vriendin +E. stak daar een stokje voor. Er zijn dingen waar je een jong-getrouwd stel niet mee moet confronteren. Sander en ik waren niet zo teerhartig en wilden deze film graag zien. Dus na wat afstemming was het gisteravond zover. D. nam de film mee, vriendin +R kwam ook kijken met haar zus. De kids naar bed gejaagd en om 20:30 kon de tv aan.
De titel zegt eigenlijk alles. 
Nude Nuns with Big Guns (2010) is gemaakt door Joseph Guzman, die zijn niche gevonden heeft met exploitation-films. Belangrijke rollen zijn weggelegd voor Asun Ortega, David Castro (The Lincoln Laywer), Aycil Yeltan en Xango Henry.


Spoilers ahoi

Het plot was vrij eenvoudig. Jonge vrouw treedt toe tot het klooster en bemerkt dat zij als Zuster Sarah (Ortega) wordt gedwongen om drugs te verwerken onder leiding van de kerk. Wanneer een drugsdeal misgaat, wordt zij ter compensatie meegegeven aan een motorbende onder leiding van Chavo (Castro), die haar aan het werk zetten in een bordeel. Daar wordt zij met behulp van drugs kalm gehouden. Wanneer een ruwe klant (een priester) haar bijna doodslaat, krijgt zij visioenen. Wanneer ze weer wakker is, neemt zij wraak op iedereen die haar kwaad heeft gedaan. Onderweg komt zij ook weer in aanraking met Zuster Angelina (Yeltan), met wie zij in het klooster een lesbische relatie had. Uiteindelijk weet Zuster Sarah samen met Zuster Angelina iedereen te doden die haar ooit heeft dwarsgezeten. Dit alles gepaard met veel explosies en bloot, in de beste tradities van de Nunsploitation.

Er zaten een paar zaken in de film die een vreemde boodschap meegeven.

Er was zowel heteroseksuele seks als lesbische seks te zien. De heteroseksuele seks ging in alle gevallen om verkrachting of om mannen die seks hadden met een prostituee. Deze seks werd vrij uitgebreid in beeld gebracht, de camera bleef scherp gefocused op het stel dat seks had, beiden waren (meestal) zo bloot mogelijk.
De lesbische seks ging in alle gevallen om volwassen vrouwen die vrijwillig seks hadden met elkaar. Deze werd minder vaak in beeld gebracht (slechts 3 keer), de scenes duurden korter, de deelnemers hadden meer kleren aan. En de scenes werden met allerlei artistieke fade-outs en kleurspoelingen zo snel mogelijk afgebroken.
Het was verontrustend om te concluderen dat vrijwillige seks minder aandacht krijgt dan gewelddadige, onvrijwillige seks, alleen maar omdat het om lesbische seks gaat. betekent dit dat Heteroseks beter is om naar te kijken dan lesbische seks? Is gewelddadige seks beter om naar te kijken dan vrijwillige seks? Wat voor een soort publiek denkt de filmmaker dat we zijn, dat we kennelijk gewelddadige heteroseks leuker vinden dan vrijwillige lesbische seks?

Dan was er ook nog de zwarte man Kickstand (Henry) (of Kickstart, we konden het niet echt goed verstaan). Deze werd tenminste twee keer naar voren geschoven om een vrouw te verkrachten. Eerst een non met een eed van stilte om haar aan het praten te krijgen (haar iets op laten schrijven was kennelijk geen optie), daarna aan huisvrouw, gewoon voor de lol. Er waren voldoende andere mannen, met een andere huidskleur en een even gebrekkig geweten, aanwezig om de vrouwen te onderwerpen aan seksueel geweld. Maar het was duidelijk dat het erger was voor de (blanke) vrouwen om verkracht te worden door een zwarte man dan door een blanke man. Eén vrouw lijkt het zelfs niet te overleven.
Er vinden in de film ook verkrachtingsscenes plaats door blanke mannen. In één geval is het slachtoffer nog in staat om op te staan, een pistool te pakken en de dader dood te schieten. In het andere geval was het slachtoffer onder invloed van drugs en ook vreselijk afgetuigd, maar zelfs die was nog in staat om door de gang te kruipen, op zoek naar hulp.
Dus...zijn zwarte mannen beter in seksueel geweld? Zijn zwarte mannen inherent seksueel actiever, zodat ze betrouwbaar als wapen ingezet kunnen worden om vrouwen te verkrachten? Hebben zwarte mannen een gebrekkiger geweten, zodat ze geen probleem hebben met het op commando verkrachten van vrouwen? Zijn zwarte mannen inherent gewelddadiger dan blanke mannen, zodat vrouwen na afloop sterven of doorslaan?
Zorgwekkend in elk geval.

En tot slot iets dat mij (en onze gasten) opviel en buitengewoon verontrustte. Er zaten veel vrouwen in de film, deze zijn bijna allemaal met ontbloot bovenlijf te zien geweest. De vrouwen met een rol met gesproken tekst hadden relatief normale borsten, zonder (overduidelijke) borstvergroting. De vrouwen die geen gesproken tekst hadden, hadden overduidelijke borstvergrotingen gehad, die om de een of andere reden ook allemaal ongelijk waren! Een borst groter dan de andere, tepels die niet op de zelfde (idoot hoge) hoogte zaten, tepels die ieder een andere kant op wezen. Het was vreemd en beangstigend, er worden dus echt heel veel slechte borstvergrotingen gedaan.
Veel van deze vrouwen werkten als paaldanseres/ lapdancer/ prostituee in het bordeel Titty-Flicker. Na verloop van tijd viel het me op dat het met krijt getekende uithangbord van de Titty-Flicker ook een vrouw had met ongelijke borsten. Was de Titty-Flicker uiteindelijk een soort niche-bordeel, waarin alleen vrouwen werken met ongelijke borsten, om te cateren aan een zeer gespecialiseerde fetish? Zijn er mannen die hun kicks krijgen uit een vrouw met ongelijke borsten? Zijn er zoveel van dat soort mannen dat het winstgevend wordt om een bordeel te starten, speciaal voor hen? Kennelijk wel.

Na afloop van deze film wil ik wel twee andere films zien: The Celluloid Closet en This Film is Not Yet Rated, waarin dieper wordt ingegaan op de houding van hollywood ten aanzien van (homo)seksualiteit en hoe dat beoordeeld wordt. Maar deze film kan ik alleen aanraden aan mensen zonder goede smaak. Iemand anders geeft een veel uitgebreidere beoordeling, trouwens.

maandag 5 maart 2012

Klussen in de tuin

Afgelopen weekeinde was het weer heerlijk. De vorst lijkt grotendeels achter ons te liggen, het zonnetje brak door en het was ineens gewoon lekker weer. Ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om flink in de tuin te werken.
De moestuin moest worden opgeknapt. Om een wat betere afscheiding te maken tussen het grasveld en de moestuin, heb ik van die kleine paaltjes gekocht, die met ijzerdraadjes aan elkaar zitten. Een geul gegraven en daar de paaltjes ingehamerd (die hamer die Sander anderhalf jaar geleden kocht om de schoorsteenmantel te slopen heeft nog steeds zijn nut). Het gras was in minder dan een jaar al aardig opgekropen.
Hij is nog klein, maar dit worden ferme distels. 

Daarna moest de moestuin nog omgespit worden. Want er moet extra lucht in de grond gebracht worden. Beter voor de worteltjes. Gedroogde mest erover, water er over en nog was ik niet klaar. Een maand gelden heb ik in een kweekbakje al de eerste zuring en rucola ingezaaid. Dit waren nu aanzienlijke plantjes geworden, met ieder vierof vijf blaadjes. De sterksten heb ik uitgeplant (ik ben wat harder geworden met het in de kliko gooien van minder sterke plantjes) en daar hoop ik binnenkort toch heel veel plezier van te kunnen hebben. Ook heb ik meteen een rijtje worteltjes ingezaaid. Omdat ik allerlei horrorverhalen hoorde over de wortelvlieg, heb ik naast de worteltjes gewone knoflookteentjes in de grond gestopt. Met een beetje geluk lopen ze uit. En wortelvliegjes houden niet van de geur van knoflook.
Vorig jaar had ik drie plantenbakken vol met kruiden. De hevige vorst van eind februari heeft ze bijna allemaal weggemaaid. Alleen de bieslook en de citroenthijm hebben het overleefd. En ik vraag me af of de citroenthijm kan herstellen. Ik wacht nog even voor ik nieuwe kruiden aanschaf, de meesten kunnen toch maar slecht tegen vorst en daar is nog steeds wel een risico op.

De rest van de tuin doet ook goed. De Phlox begint al aardig uit te lopen, net als de Hortensia. Ook de Korenbloem is alweer blaadjes aan het maken.Ik kan nog steeds genieten van de sneeuwklokjes en krokussen die ik in november geplant heb. In de voortuin heb ik ook wat gesnoeid. We hebben daar een grote, witte vlinderstruik staan, die kunnen enorm woekeren en doen het beter wanneer ze ferm in de hand gehouden worden. Dus die is ook teruggesnoeid tot enkele hoofdtakken.