Translate

donderdag 31 december 2009

Tradities

Inmiddels zijn +Sander en ik en onze kinderen al zo lang een gezinnetje, dat we onze eigen tradities beginnen te ontwikkelen. En vooral deze donkere periode rond Kerstmis en Oud en Nieuw is natuurlijk een belangrijke tijd waarin veel tradities weer worden opgevoerd.

Mijn zoon en ik maken het kerstdiner.

Eerste kerstdag

Zo waren er de kerstdagen. Op eerste kerstdag hebben we die lekker rustig met ons eigen gezinnetje gevierd. We hebben genoten van de sneeuw, ik had een lekker kerstdiner gemaakt met hazepeper en Tiramisu toe. De hazepeper was dit keer goed gelukt, beter dan vorig jaar. Toen was het taaie hazenvlees niet mals genoeg geworden van al het stoven. Maar dit keer heb ik de hazenboutjes 4,5 uur op een heel zacht vuur laten staan en toen werd het precies goed.

Tweede kerstdag

Op tweede kerstdag hebben we een bezoek aan mijn ouders gebracht en onze zoon achtergelaten om eens lekker te spelen met zijn opa. Het was heerlijk om eens wat tijd met elkaar door te kunnen brengen zonder dat onze zoon de hele tijd alle aandacht opeiste.

Maandag waren de ouders van Sander langs en heb ik mijn uiterste best gedaan om een lekkere maaltijd op tafel te zetten. Dat lukte, maar daarna was ik zo moe dat ik op de bank bijna in slaap viel, totdat Sander me naar bed stuurde.

Ik moet hier toch ook even de tijd nemen om Delia Smith's kookboeken nogmaals aan te prijzen. Ik heb al teveel van haar recepten hier prijsgegeven, maar ik zal toch nog even de bleekselderij met kaas-soep aanprijzen. Heel eenvoudig en erg lekker en verwarmend. Koopt allen haar kookboeken, ze zijn echt heel goed, vol met lekkere recepten en een goede uitleg.

Spellendag

En afgelopen woensdag was het ook weer tijd voor de wintereditie van ons interfeestdagenfeest. Tussen Kerst en Oud en Nieuw vragen we onze vrienden om langs te komen, een spelletje te spelen en gezamenlijk te eten. Het was dit keer iets rustiger dan voorgaande keren, maar desondanks erg gezellig. We hebben ons uitgeleefd met onder andere Small World. Ook onze zoon heeft nu de leeftijd dat hij mee wil doen. Maar dat komt voornamelijk neer op het ordenen van de verschillende steentje van Koning en Kardinaal.

Met het beleven van al deze tradities voel ik me steeds meer onderdeel worden van een nieuw gezinnetje. Ik hoop dat we nog lang samen zullen blijven en met onze andere familieleden en vrienden deze tradities kunnen bestendigen.

maandag 28 december 2009

Katherina van Kleef

Sander en ik hebben lekker kerstvakantie en van die mogelijkheid maken we dan ook flink gebruik om eens lekker wat cultuur te snuiven zonder de kinderen.

Zo wil ik ook wel bidden.

In het prachtige +Museum Het Valkhof was een tentoonstelling over het getijdenboek van Katherina van Kleef. Zij leefde in de vijftiende eeuw en gaf opdracht tot een rijkelijk geïllustreerd getijdenboek. Dit boek is ooit in twee delen verdeeld en wordt momenteel gerestaureerd en opnieuw samengevoegd. Vandaar dat er nu gelegenheid is om delen ervan tentoon te stellen aan het publiek. Dit boek is een soort leidraad voor leken bij hun religieuze activiteiten, er staat een kalender in van belangrijke heilige dagen, gebeden en psalmen en allerlei andere zaken voor het ordenen van de religieuze getijden van een dag of een jaar.

Zoals altijd is het Valkhof Museum erin geslaagd om een verband te leggen tussen het kunstwerk en de wereld waarin het gemaakt werd. Dat gold ook voor eerdere tentoonstellingen die wij bezocht hebben in dit museum. In dit geval helpt het wel dat de Meester van Katherina van Kleef, de maker van het werkstuk, ook scènes uit het dagelijks leven van de vijftiende eeuw verwerkte in zijn miniaturen en randtekeningen. Zo beeldt hij de familie van Jezus af in een schattige huiselijke scène, vader aan het werk als timmerman, moeder aan het werk met huiselijke taken en Jezus spelend in een looprekje.

Het werk van de Meester van Katherina van Kleef is werkelijk briljant. De grotere scènes zijn levendig en realistisch, maar ook de kleinere versieringen zijn ongelofelijk gedetailleerd, kleurig en prachtig. Het bladgoud schittert je af en toe tegemoet.

Het getijdenboek

zondag 27 december 2009

Oryx & Kweekvlees

Onlangs las ik een artikel in de Trouw waarvan ik werkelijk hoop dat het een uitgebreide, gecompliceerde grap is, alá de Swiss Spaghetti Harvest, maar ik ben heel bang van niet.


Het komt erop neer dat men in Nederland bezig is om vlees te kweken, niet door dieren te fokken en te slachten, maar door het vlees op te kweken uit cellen, ik neem aan in een soort containers. Hiermee zijn zoveel dingen mis, dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen.

Dat hoef ik gelukkig ook niet, het verhaal deed me erg denken aan de roman Oryx & Crake van Margeret Atwood, die vaker dystopische romans over maatschappelijke ontwikkelingen schrijft. In deze roman is de mensheid ook volledig doorgeslagen met het genetisch manipuleren van dieren voor commerciele doeleinden. Vooral varkens en kippen moeten het ontgelden en zij zijn verworden tot een soort vleesfabrieken. Veel dieren zijn al uitgestorven. Uiteindelijk gaat het allemaal gruwelijk mis wanneer iemand de laatste logische conclusie trekt en een betere, genetisch gemanipuleerde mens probeert te maken. Lees het boek zelf en leg het naast dit artikel.

Artikel in de Trouw
Oryx & Crake

De eerste keer

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

Het normale leven

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.