Onlangs las ik een artikel in de Trouw waarvan ik werkelijk hoop dat het een uitgebreide, gecompliceerde grap is, alá de Swiss Spaghetti Harvest, maar ik ben heel bang van niet.
Het komt erop neer dat men in Nederland bezig is om vlees te kweken, niet door dieren te fokken en te slachten, maar door het vlees op te kweken uit cellen, ik neem aan in een soort containers. Hiermee zijn zoveel dingen mis, dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen.
Dat hoef ik gelukkig ook niet, het verhaal deed me erg denken aan de roman Oryx & Crake van Margeret Atwood, die vaker dystopische romans over maatschappelijke ontwikkelingen schrijft. In deze roman is de mensheid ook volledig doorgeslagen met het genetisch manipuleren van dieren voor commerciele doeleinden. Vooral varkens en kippen moeten het ontgelden en zij zijn verworden tot een soort vleesfabrieken. Veel dieren zijn al uitgestorven. Uiteindelijk gaat het allemaal gruwelijk mis wanneer iemand de laatste logische conclusie trekt en een betere, genetisch gemanipuleerde mens probeert te maken. Lees het boek zelf en leg het naast dit artikel.
Artikel in de Trouw
Oryx & Crake
Is wel ecologisch beter verantwoord dan varkens voeren en hun mest afvoeren en dan vervoeren en dan slachten. Minder dierenleed, want hersenloze cellen lijden niet.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat bij het ecologische vraagstuk ook nog wel kanttekeningen te plaatsen zijn. Die cellen ontstaan niet uit het niets en moeten ergens van groeien, waar komt die energie dan weer vandaan? Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat moet gaan, drijven de groeiende cellen in een soort suikerpapje of zo?
BeantwoordenVerwijderenIk ben het wel met je eens dat er nog heel wat valt af te dingen op de huidige vleesproductie, het telen van veevoer, de verwerking van mest en het dierenleed zijn grote problemen. Vandaar dat wij semi-vegetariers zijn, niet alle dagen vlees.
Als ik kweekvlees moet gaan eten, zweer ik vlees helemaal af. Het is me te griezelig.