I'm Thinking of Ending Things

De lockdown houdt me binnen en dan zijn er maar twee dingen om te doen, boeken lezen en film kijken. En wat is het leuk als je die twee dingen kan combineren! Zo heb ik laatst I'm thinking of ending things gelezen en gekeken. Het boek was te krijgen in de bieb en de film stond op netflix.  

Het boek

I'm thinking of ending things is de debuutroman van Iain Reid (hij heeft eerder al ander werk geschreven) uit 2016. Het boek is in 2020 verfilmd, waardoor het nog meer aandacht kreeg. 

Spoilers

Het boek begint met een vrouw (zonder naam), die samen met haar vriendje Jake een lange autorit maken naar de afgelegen boerderij van de ouders van Jake. Zij zal ze voor het eerst ontmoeten. Tijdens de autorit overdenkt de vrouw haar relatie met Jake, ze staat op het punt om het uit te maken. Ze denkt terug aan hoe ze Jake heeft ontmoet, hoe hun relatie zich ontwikkeld heeft en af en toe heeft ze ook gesprekken met Jake. 

Maar toch lijkt er iets niet in orde. De vrouw kan zich niet goed herinneren hoe lang haar relatie geduurd heeft. Ook weet ze niet goed wat ze doet met haar leven wanneer Jake er niet is, of wat zij denkt van dingen zonder dat ze eerst de mening van Jake heeft gehoord. Wel weet ze dat zal jarenlang gestalkt wordt door iemand, die haar ook opbelt, maar dan staat steeds haar eigen telefoonnummer in het telefoonscherm. 

Tussen de verschillende hoofdstukken door zijn er steeds hele korte hoofdstukjes van twee mensen die iets ergs gevonden hebben, waarschijnlijk de plaats van een misdrijf. En ze bespreken de waarschijnlijke dader en dat je van de buitenkant nooit kan weten met wie het niet goed gaat. 

Eenmaal aangekomen bij de boerderij van de ouders van Jake wordt het er niet veel beter op. Het huis is vervallen, de ouders zijn raar, Jake vertelt onaangename verhalen over zijn jeugd en lijkt niet door te hebben dat die niet goed vallen. En er gebeuren rare dingen in het huis. De vrouw herkent een jeugdfoto van Jake als een jeugdfoto van haarzelf. Er zijn sloten op vreemde plaatsen. En het weer wordt steeds slechter. De vrouw wil vertrekken. 

Op de terugweg stelt Jake voor om langs een Dairy Queen te gaan voor een snackje en even later te stoppen bij een middelbare school, die momenteel natuurlijk gesloten is. Daar verlaat Jake de auto. En wanneer de vrouw hem in het verlaten schoolgebouw gaat zoeken, wordt het allemaal pas echt eng. 

Spoilers - film  

Het boek is in 2020 verfilmd tot een film met dezelfde naam, door Charlie Kaufman. De belangrijkste rollen zijn voor Jesse Plemons, Jessie Buckley, Toni Collette (Knives Out) en David Thewlis (Wonder Woman). 

De film volgt het boek vrij trouw. De gesprekken in de tussen hoofdstukjes tussen de twee onbekende mensen, zijn hier vervangen door shots van een eenzame conciërge (Boyd), die een schoolgebouw schoonmaakt. Verder wordt er in de film het een en ander toegevoegd, zoals veel shots van leerlingen die zingen en dansen voor een schoolmusical en een toespraak van Jake als oude man, die de vrouw dankt voor al haar steun. 

Conclusie

Zowel het boek als de film zijn er heel goed in om een beklemmende sfeer op te roepen. Als je goed kijkt heb je al vrij snel door dat er iets gruwelijk mis is in de relatie tussen de onbekende vrouw en Jake. In het boek wordt er veel gespeeld met wie er aan het woord is en hoe de meningen van Jake en de vrouw steeds lijken te wisselen. In de film wordt er meer gespeeld met shots die niet kloppen, kleding die plots verandert, eten dat nooit wordt gegeten.  

Aan de andere kant, ik vond beiden te lang. Als eenmaal duidelijk is, dat er iets goed mis is, hoef ik daar niet nog vele hoofdstukken over te lezen. Zeker de filosofische discussies tussen de vrouw en Jake in de auto hadden zowel in de film als in het boek echt heel wat korter gekund, het werd wat navelstaarderig allemaal. 

Desondanks, voor een frisse nieuwe horror schrijver, haal zeker het boek eens uit de bieb. 

Pendragon C - Het toernooi van Lonazep

De Coronamaatregelen zijn weer versoepeld, dus we konden weer eens 'live' afspreken, wat fijn was, maar we waren maar met een kleine groep. 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Brent van Dinton (afwezig)

Edna van Burcombe(afwezig)

Romulus Livius van Broughton 

Winterphase 552/ 553

Na de avonturen van het vorige jaar, brengen de ridders hun winter door op hun landgoederen. Het is een bittere winter voor Sir Benno, zijn zoon Brabo sterft. Nadat hij in 549 vier zonen verloor aan de Gele Pest, sterft nu zijn laatste zoon aan stomme kinderziekte. Alleen zijn dochter Britney herinnert hem nog aan zijn huwelijk met Benna van Norgales. En verder verzuurt de relatie met zijn halfbroer Griogair ook, nadat zij een woordenwisseling hadden over het gedrag van de ridders uit Lothian, tijdens het Toernooi van Surluse. 

De ridders Romulus en Benno zijn nu alweer een tijdje weduwnaar en zij willen opnieuw huwen. De Gele Pest heeft verschrikkelijk huis gehouden in hun families en het is tijd om eens een huwelijk te sluiten. Bovendien zijn zij inmiddels vooraanstaande ridders, dus zij mikken hoog met hun ambities. Sir Romulus weet dat Prinses Rowena van Kent (27) nog vrijgezel is. Zij heeft wel een geheim kind, Esdoorn (9) uit een clandestiene relatie, maar Sir Romulus is een pragmatisch man. 

Sir Benno wil niet onderdoen voor Sir Romulus en laat zijn oog vallen op Prinses Elaine van Logres (32). Zij is de dochter van Hoge Koning Arthur uit zijn eerste huwelijk met Clare van Tisbury, en nog steeds niet gehuwd. Nu haar vader een incestpleger blijkt te zijn en zijn tweede vrouw hem verlaten heeft, wankelt zijn positie. Misschien is het tijd om een goed huwelijk te sluiten, voor het geval de politieke situatie nog verder uit de hand loopt. 

Rowena
Prinses van Kent

Elaine
Prinses van Logres

Lente 553, Sarum

Zodra de wegen begaanbaar worden, vliegen de roddels over en weer. Bijna ieders aandacht gaat uit naar de scheiding van Hoge Koning Arthur en zijn tweede vrouw, Ysolde van Kent. Zij wil niet langer samenleven met een incestpleger en bijna niemand neemt haar dat kwalijk. Zij keert met haar dochters Mildred en Hilda terug naar Kent, naar het hof van haar broer Octa, Cynning van Kent in Maidstone. 

Verder rukken de Wastelands nu echt onmiskenbaar op. Grote delen van Logres zijn al slachtoffer geworden van de verdorring en verdroging van het land. De monikken Marcouf en Auban spinnen hier garen bij. Zij prediken onvermoeibaar het einde der tijden als gevolg van de transgressies van de hoge heren, met Hoge Koning Arthur voorop, die bij zijn eigen zuster een zoon verwekte. 

Cador
Koning van Cornwall

En vanuit Cornwall zou ieder jaar tribuut geleverd moeten worden aan Hoge Koning Arthur, maar Koning Cador weigert te betalen, alweer. (Het zou natuurlijk Koning Marc moeten zijn, maar die is in 500 al gedood. Cador is een neefje)

Verder komt het nieuws dat Hertog Derfel van Lindsey dit jaar in Lonazep een groot toernooi zal organiseren. Dit jaar zal het voor het eerst mogelijk zijn dat ridders een soort weddenschappen inzetten op de uitkomst. Als je verliest ben je je inzet kwijt, waar een hoop ridders gebruik van willen maken. Sir Benno denkt dat alle belangrijke mannen en hun huwbare dochters dit jaar wel naar Lonazep zullen komen, waar Romulus en hij dan hun slag kunnen slaan. 

Derfel
Hertog van Lindsey

Camelot

Sir Romulus en Sir Benno trekken naar Camelot. Zij willen horen van Hoge Koning Arthur wat er gedaan moet worden aan de opstandige Cador van Cornwall. Wanneer zij eindelijk en audiëntie bij hem krijgen, schrikken zij van de aanblik van hun Hoge Koning. Hij is overduidelijk ernstig ziek en verzwakt. Sir Benno denkt dat de toestand van de Koning te maken heeft met de toestand van het land (Faerie Lore succes). 

Sir Romulus stelt voor dat een groep van overenthousiaste, jonge ridders de grens van Logres met Cornwall oversteekt en heibel gaat schoppen in Cornwall. Zonder tribuut kan niet verwacht worden dat Hoge Koning Arthur de grenzen goed kan bewaking. Bewaking kost tenslotte geld. Zodra de ridders een paar weken bezig zijn geweest, kan een missie van oudere, wijzere ridders naar Koning Cador gaan en nogmaals om de achterstallige tribuut vragen. 

Terwijl Sir Romulus achteloos een militaire campagne uit zijn mouw schud, gooit Sir Benno een balletje op bij Hoge Koning Arthur over een huwelijk tussen Sir Benno en zijn oudste dochter, Prinses Elaine (Courtesy succes). Na even nadenken vindt Hoge Koning Arthur dit een goed idee. Zijn dochter trouwt dat met de zoon van zijn beste vriend (de te vroeg overleden Sir Bradwen Eenoog). Dat ze hier niet eerder aan gedacht hebben. Sir Romulus kan wel gevraagd worden een deugdelijk huwelijkscontract op te stellen. Het zegel van de familie Livius van Broughton staat op zo een beetje ieder belangrijk contract dat de laatste 50 jaar is opgesteld in Logres en omgeving. 

Na de toestemming van Hoge Koning Arthur besluit Sir Benno om met Vrouwe Elaine te wandelen in de rozentuin van Camelot. Hij kan haar dan meteen vertellen over de plannen van haar vader en hem. Dan kan zij een beetje aan het idee wennen. Vrouwe Elaine reageert niet helemaal zoals Sir Benno had verwacht (Courtesy fail). 

"Vrouwe Elaine, ik heb met uw vader gesproken en tot mijn grote plezier zou hij graag een huwelijk tussen u en mij zien."

"Ik?! Huwen? Huwen met u? Ik?!! U?!!!" 

Vrouwe Elaine beent boos weg uit de rozentuin en laat Sir Benno daar bedremmeld achter. Vanuit de galerijen van Camelot hoort hij nog boos de stem van Vrouwe Elaine die om haar vader roept. 

Sir Benno laat het er niet bij zitten. Hij zal haar huwen! Hij zoekt haar op in haar kamers. Hij legt haar de politieke realiteit van Camelot en Logres uit. Hoge Koning Arthur is zowel moreel als fysiek enorm verzwakt en zal het niet lang meer maken. Er worden links en rechts goede ridders uit de weg geruimd, waaronder haar eigen broer Sir Herrindale (541) en de bastaardzonen van Hoge Koning, Sir Borre (542) en Sir Loholt (548). En Vrouwe Elaine is op haar leeftijd nog steeds niet gehuwd. Ze is inmiddels zo een beetje het gekke kattenvrouwtje van Camelot, met haar 32 jaar. Wanneer Hoge Koning Arthur wegvalt en Prins Arnold niet meteen in staat is om de troon te grijpen, zal er een enorme strijd om haar hand losbarsten. Ziet zij zich al huwen met iemand als Agravaine om de troon van Logres veilig te stellen (Intrigue succes Sir Benno, Intrigue succes Elaine). 

Vrouwe Elaine ziet in dat Sir Benno een goed punt heeft. En de familie van Steeple Langford heeft de naam altijd wel weer boven te komen drijven. Zij besluit het huwelijk maar snel te sluiten. Dan is het maar gedaan. Maar zij stelt als voorwaarde dat haar kamermeisje, Sophia, altijd bij haar kan blijven. Sir Benno heeft daar geen bezwaar tegen. 

Het huwelijk wordt met grote haast gesloten in de Kathedraal van Camelot. Kamermeisje Sophia zit huilend in de kerkbankjes. Na de huwelijksvoltrekking gaat het gezelschap op huwelijksreis naar Steeple Langford. Sir Benno heeft de laatste jaren flink geïnvesteerd in zijn landhuis en het voldoet aan alle moderne eisen van verdediging. 

Zomer, Cornwall

De onbezonnen jonge ridders hebben al de hele lente flink geplunderd in het grensgebied van Cornwall. Het is tijd om een delegatie van verstandige ridders naar Cornwall te sturen, om te zorgen dat Cador zijn plek kent. Sir Romulus verzamelt wat ridders die indruk kunnen maken op de man. Hij neemt natuurlijk Sir Benno mee. Zijn familie staat bekend om hun indrukwekkendheid. Verder neemt hij ook Sir Lancelot mee, anders maakt hij maar toernooien onveilig, iedereen weet de uitkomt dan toch al. Verder hebben vorig jaar Sir Brandilas van Escavalon en Sir Tirre van Astolat ook indruk gemaakt op Sir Romulus. Sir Palomides voegt zich ook nog bij de groep. 

Tirre van Astolat

Brandiles van Escavalon

 

Deze zes ridders nemen ook nog allemaal hun schildknapen mee, en hun pages en hun koks en hun paarden en reservepaarden. Uiteindelijk reist er een behoorlijke groep mensen door Cornwall. De groep trekt over Bodmin Moor naar Tintagel, waar Cador zijn hof houdt. 

Eenmaal aangekomen in Tintagel worden Sir Romulus en Sir Benno en hun gevolg, hoewel zij vooraanstaande ridders zijn, toch met een minimum aan beleefdheid ontvangen. Koning Cador laat weten dat hij geen tribuut meer aan Hoge Koning Arthur wil vragen. Hij is een incestpleger en kan niet langer koning zijn. Sir Romulus en Sir Benno houden vol dat de tribuut toch verschuldigd is. 

Wanneer Sir Romulus en Sir Benno een beetje rondkijken in Tintagel vragen zij zich af waar het geld dan wel heen gaat. Er lopen wat Ierse Kerns, wat niet gek is. Zijn Vrouw Ysolde was natuurlijk een Ierse Prinses. Verder hangt er ook een vreemde alchemistische lucht in Tintagel. Kennelijk heeft Koning Cador een plan. Hij betaalt niet, hij weet dat daar reactie op zal komen en heeft dus een tegenmaatregel al klaar liggen. Erg verontrustend. 

Sir Romulus en Sir Benno besluiten om te vertrekken. Volgend jaar moet Hoge Koning Arthur hier terugkeren met een leger om deze Cador een lesje te leren. Maar voor nu is er niet veel meer te doen. 

Late zomer, Lonazep

Hertog Derfel van Lindsey organiseert dit jaar een enorm toernooi in Lonazep. Sir Romulus en Sir Benno besluiten erheen te gaan. Sir Benno bedenkt dat Vrouwe Elaine het misschien prettig zal vinden om in het hart van de culturele evenementen van het koninkrijk van haar vader aanwezig te zijn. Verder zullen Tristan en Ysolde van Cornwall ook aanwezig zijn. En waarschijnlijk zal Cynning Octa er ook met zijn dochters zijn. 

Aan de vooravond van het toernooi geeft Hertog Derfel natuurlijk een groot feest. Wanneer de ene schaal met eten na de andere voorbijkomt, is Sir Benno verstandig genoeg om af en toe een schaal te laten passeren en niet te eten tot hij misselijk wordt (Temperate succes). 

Sir Romulus speelt een potje schaak met een andere ridder. Maar halverwege de strijd realiseren ze zich dat ze beiden niet weten hoe ze verder moeten en hoe het paard ook weer beweegt. Ze hebben duidelijk teveel andere zaken aan hun hoofd (Games fail voor beide ridders). 

Tijdens dit toernooi schrijven Sir Romulus en Sir Benno zich beiden in voor de strijd met de lans. Sir Romulus vraagt een favour voor de strijd van Vrouwe Rowena. Zij bloost onder alle aandacht, als Saksische, waar haar vader bij is (Romance critical, Rowena Amor Romulus 13). Sir Romulus draagt met trots de rijkbestikte, afgescheurde mouw van Prinses Rowena aan zijn sjaal. 

Maar het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Vrouwe Burghilde is ook meegekomen naar Lonazep. En zij draagt een baby in de armen. Sir Romulus heeft een zoon! Het is een zoon en Vrouwe Burghilde heeft hem Beornraed genoemd. Sir Romulus reageert vrij koeltjes. Hij zal zijn zoon erkennen en zorgen voor een goede opvoeding. Als ze wil, kan vrouwe Burghilde zelfs wel in één van de landgoederen wonen, die Sir Romulus beheert, maar hij zal haar niet huwen. 

Het toernooi neemt vijf dagen in beslag en Sir Romulus en Sir Benno komen uit tegen verschillende ridders. 

Dag 1

Sir Romulus verslaat een onbekende ridder. 

Sir Benno verslaat een onbekende ridder

Dag 2

Sir Romulus verslaat een onbekende ridder. 

Sir Benno verslaat een onbekende ridder. 

Dag 3

Sir Romulus strijdt tegen Sir Brian van de Eilanden. Deze ridder heeft al lang een diepe haat voor alles wat met Hoge Koning Arthur te maken heeft. Maar wanneer hij tegenover deze nederige dienaar van de Hoge Koning staat, lukt het hem toch niet om aan zijn overtuigingen vast te houden (Hate Arthur fumble). Hij trekt zich terug uit de strijd en Sir Romulus wint zonder een vinger op te tillen.

 

Brian
van de Eilanden

Sir Benno treedt strijdt tegen Sir Mordred. Beiden zijn bijzonder geïnspireerd door hun eigen overtuigingen (Mordred Hate Self critical, Benno honour succes). En na een lange strijd, waarbij beide ridders vreselijk op elkaar inhakken en elkaar nauwelijks verwonden, is dit gevecht gelijkspel. Sir Mordred wil schuimbekkend verder vechten, maar wordt tegengehouden door andere toeschouwers (Hate Benno 10). 

Sir Benno trekt zich terug uit het toernooi. 

Dag 5

Sir Romulus treedt in het strijdperk tegen Sir Gawain en wordt daar vakkundig van zijn paard gestoten. Sir Romulus geeft de strijd verder op. 

Gawain 
van Lothian

Een gewonde Sir Romulus probeert nog zwakjes te flirten met Rowena, maar zij heeft dat nauwelijks door, bezorgd als zij is om de stoere held. Wel weet hij nog met Cynning Octa af te spreken dat hij kan huwen met Prinses Rowena, als hij natuurlijk de bruidsschat op tafel kan leggen. 

Alien

In de kerstvakantie had ik weer een avondje alleen met mijn zoon en dat was een goed moment voor een griezelfilm uit de oude doos. We gingen voor Alien (1979) van Ridley Scott (The Last Duel) en een hele hoop bekende acteurs in hun jonge jaren, zoals Sigourney Weaver (Ghostbusters 1 en 2), John Hurt (Tinker, Tailor, Soldier, Spy, Only Lovers Left Alive), Veronica Cartwright (The Birds), Henry Dean Stanton (Christine), Ian Holm (A Life Less Ordinary) en Yaphet Kotto.

Spoilers

We volgen het commerciële ruimteschip Nostromo met de crew, die in stasis is. De crew bestaat uit Kapitein Dallas (Skerritt), Officier Kane (Hurt), Officier Ripley (Weaver), Navigator Lambert (Cartwright), Wetenschapper Ash (Holm) en ingenieurs Parker (Kotto) en Brett (Stanton). Na ontvangst van een signaal heeft de boordcomputer besloten om de koers te wijzigen en de crew wakker te maken. Noodsignalen moeten altijd onderzocht worden. 

Het ruimteschip landt op een maan, om het signaal te kunnen traceren, maar raakt daarbij ernstig beschadigd. Dallas, Kane en Lambert gaan van boord om het signaal beter te onderzoeken. Parker en Brett proberen het ruimteschip te repareren en Ripley en Ash blijven ook achter om het team vanaf het schip te begeleiden. 

Tijdens de onderzoeksmissie onderzoekt Kane een soort eierzakken. Een daarvan barst open en het beest dat erin zit, zuigt zichzelf vast aan het hoofd van Kane. Een geschikte Dallas en Lambert willen Kane weer aan boord brengen. Ripley weigert dit, aangezien Kane overduidelijk besmet is met een onbekende levensvorm. Dat kan gevaarlijk zijn. Ash negeert haar instructies en laat Kane binnen. 

De crew probeert Kane te verlossen van de parasiet, die zich aan hem heeft vastgeklampt, maar dat gaat niet. Het wezen is verbonden met Kane en erger nog, heeft zeer zuur bloed, dat zich door het schip heenvreet (waar is het wezen dan van gemaakt, dat het bloed binnen blijft zitten?). Later valt het wezen van Kane's gezicht en sterft en Kane hersteld volledig. Totdat (iconische scene) een nieuwe iteratie van het monster zo uit de borst van Kane barst, tijdens een gezamenlijke maaltijd. Het wezens ontsnapt en verstopt zich op het schip. 

Een doodeng kat- en muisspel volgt, waarbij de crew probeert het wezen te vinden en het wezen ze één voor één uitschakelt. Uiteindelijk is alleen Ripley nog over en zij probeert te ontsnappen via een shuttle. Maar het monster is ook aan boord van de shuttle. 

Conclusie 

Geen wonder dat deze film een klassieker is en zoveel vervolgen heeft gekregen. Het is daadwerkelijk een enge film, vol met nare momenten en geheimzinnigheid. Het begint natuurlijk met de boordcomputer die ineens heeft besloten om van de vaste route af te wijken. De mensen zijn wel erg afhankelijk van de beslissingen van een computer en van een anonieme corporatie die daar achter zit. 

En dan is er nog het buitenaardse wezen, dat eerst heel agressief Kane aanvalt en daarna de rest van de crew. Als de crew eenmaal doorheeft hoe gevaarlijk het wezen is, zijn er al heel wat mensen dood. En de crew is helemaal alleen, ver van de menselijk beschaving en afhankelijk van computers en een opdrachtgever die niet hun belang voorop hebben staan. Het gevoel van eenzaamheid en isolatie is enorm. 

Tel daar aan de andere kan de claustrofobie van het veel te kleine ruimteschip, met de krappe gezamenlijke ruimtes, de piepkleine slaapcellen, de onontkoombaarheid van je collega's bij op en je hebt al een hele vervelende mix van eenzaamheid en druk van mensen om je heen, waar je niet aan kan ontsnappen. 

Alsof dat allemaal nog niet eng genoeg was, is er ook nog behoorlijk wat seksuele horror. De alien bespringt eerst een man en onderwerpt hem volledig aan de dwingende levens- en voorplantingscyclus van de alien. Dan transformeert de alien (of is het nazaat van de facehugger en Kane?) en leeft als een parasiet in de buik/ borst van Kane, waar het op bloederige wijze weer uit voortkomt (hallo Tokofobie!) en een nieuwe levensfase ingaat. En wanneer een volwassen (?) alien dan jaagt op de andere crewleden, lijkt het er weer op dat penetratie van het levende lichaam een belangrijk onderdeel is van de voortplantingscyclus van het monster. 

Dan is er nog Ash die ook duidelijk met wat frustratie ten aanzien van zijn collega's rondloopt. Wanneer hij Ripley aanvalt, doet hij dat door een tijdschrift in haar mond te duwen. Ik heb niet meer zoveel opgekropte frustratie gezien, sinds dat gedoe met de staken in Dracula. 

En verder is de aankleding prachtig. Het monster, ontworpen door H. R. Giger, die altijd een verontrustende mix weet te maken tussen biologie en mechanica en daar een lekker sausje van zorgwekkende seksualiteit over heen gooit, is doodeng.  

Ga zeker kijken als je dat nog niet gedaan had. 

Brieven uit de hel

De lockdown is inmiddels weer voorbij, maar in de afgelopen tijd heb ik toch meer gelezen dan normaal. Gelukkig hebben we nog een bieb in Malden, waar we alles kunnen reserveren. Dit keer ging ik voor Brieven uit de Hel van C. S. Lewis. 

C. S. Lewis ken ik voornamelijk als schrijver van kinderboeken die heel bepalend zijn geweest voor mijn jeugd en nu ook voor de jeugd van mijn kinderen (ik weet niet meer hoe vaak ik het allemaal wel niet heb voorgelezen). Maar C. S. Lewis schreef ook een aantal boeken voor volwassenen en één daarvan is Brieven uit de Hel. 

Spoilers

De titel moeten we vrij letterlijk nemen. Het boek is een serie brieven van seniore Duivel Schroeflik (Screwtape in het origineel) aan zijn jongere neefje Galsem (Wormwood). Galsem heeft net een eerste opdracht gekregen om een man (de Patiënt) in de mensenwereld zo te beïnvloeden dat hij uiteindelijk in de hel terecht zal komen. En Schroeflik geeft hem allerlei tips om te zorgen dat Galsem zal slagen. 

En het is nog niet makkelijk, want net zoals de Patiënt een Duivel heeft, die hem kwade dingen influistert, heeft hij ook een beschermengel, die hem op het rechte pad wil houden. 

Galsem is jong en onervaren en hij denkt nog dat mensen te verleiden zijn tot de hel door grootse gebaren en slechte daden. Maar Schroeflik gaat daar tegenin. Het is juist zekerder (maar langzamer en minder spannend) om mensen heel rustig en zoetjes te verleiden. En zelfs niet eens direct verleiden tot kwaad, maar tot apathie en onverschilligheid. Als mensen zich vanuit luiheid, apathie of wetenschap niet meer op een oprechte manier hun geloof beleven, is dat al voldoende om af te glijden naar de hel. 

In een serie brieven lezen we hoe het op en af gaat met het verleiden van de Patiënt en krijgen we ook een aardig kijkje in de wereld van de Hel, die nog het meeste lijkt op een verschrikkelijke bureaucratie, waar Duivels proberen het Grote Plan van God te doorgronden en te frustreren en mensen naar hun kant te verleiden. 

Conclusie

Geen wonder dat dit een klassieker is. Je krijgt een inkijkje in de werking van de Hel en de motivaties van de duivel. Bovendien lees je maar een kant van de briefwisseling en moet je dus invullen wat de sullige Galsem steeds weer probeert om mensen van het rechte pad te brengen. De duistere humor kon ik wel waarderen. 

Verder zie ik ook wel waar Nail Gaiman en Terry Pratchett een deel van hun inspiratie vandaan gehaald hebben voor Good Omens.  

The Kid Who Would Be King

Tijdens Oud en Nieuw keken we als vanouds weer een film. Dit keer The Kid Who Would Be King (2019) Joe Cornish. De bekendste gezichten waren van Patrick Stewart (Excalibur, Tinker, Tailor, Soldier, Spy) en Rebecca Ferguson (Dune). Maar in kleinere rollen zagen we ook nog Nathan Stewart Jarrett (Dracula) en Tom Taylor (The Dark Tower). De hoofdrol was voor Louis Ashbourne Serkis (zoon van Andy (Black Panther)). 

Eigenlijk wilden we deze film in 2020 al eens kijken, met een aantal mensen, op de bank, thuis. Maar toen kwam Corona om roet in het eten te gooien. Gelukkig ligt die tijd (bijna?) achter ons en konden we weer mensen over de vloer hebben. 

Spoilers

De film begint met Alex (Serkis), die alleen met zijn moeder woont. Als hij naar school gaat, ziet hij hoe zijn vriend Bedders (Chaumoo) gepest wordt door oudere schoolgenoten Lance (Taylor) en Kaye (Dorris). Ze worden betrapt en krijgen allemaal straf van Schoolhoofd Lee (Dumezweni). Als later die avond Alex op weg naar huis is, wordt hij achtervolgd door Lance en Kaye, die uit zijn op wraak. Alex vlucht weg achter de hebben van een bouwput. Tussen de brokstukken van gewapend beton, ziet hij ineens een zwaard dat uit een steen steekt. Nieuwsgierig geeft hij er een ruk aan en het zwaard komt uit de steen. Als rechtgeaard fan van de Arthurverhalen (en wie is dat nou niet?) herkent hij de symboliek en neemt het zwaard mee naar huis en informeert daar meteen zijn vriend Bedders. Alex en Bedders spelen wat rond met het zwaard en Alex riddert Bedders. Daarna is het uit met de pret en gaan de kinderen slapen. 

Maar hun kinderspel heeft het een en ander in gang gezet. Het zwaard is inderdaad Excalibur, het Zwaard van Koning Arthur. En het is uit de steen getrokken door de ware koning van Brittannië. En hij heeft het gebruikt om een ander man tot ridder te slaan. In haar ondergrondse gevangenis is Morgana (Ferguson) zich ook bewust van deze feiten. Zij wekt haar demonische ridders om achter de nieuwe koning aan te gaan. Maar ook Merlijn (Imrie/ Stewart) leeft nog en is gewekt door het gebruik van het zwaard. Hij gaat op pad om de nieuwe Koning bij te staan. 

Op school willen Alex en Bedders die avontuur weer achter zich laten. Maar zij krijgen een nieuwe leerling in de klas, Merlijn, die zich heel handig Mertin noemt. Hij vertelt de kinderen dat zij het echte zwaard van Arthur te pakken hebben en dat zij zich daarmee hebben opgeworpen als beschermers van Brittannië. Wanneer hij te horen krijgt dat er over vier dagen een zonsverduistering is (waarschijnlijk die van 11 Augustus 2018), waarbij het overdacht nacht is en Morgana dan ook haar demonen op pad kan sturen, schrikt hij enorm. Hij dacht dat hij nog meer tijd had om Alex op te leiden.  

Na wat twijfelen accepteert Alex de woorden van Merlijn. Hij rekruteert voormalige pestkoppen Lance en Kaye en gezamenlijk trekken zij naar Tintagel, waar Alex hoopt zijn vader te vinden, die ook tegen demonen strijd (volgens zijn moeder). In Tintagel leert Alex de waarheid over zijn vader en voert een strijd tegen Morgana. Tevreden keert iedereen terug naar huis. 

Maar eenmaal thuis blijkt dat de strijd nog niet volledig gestreden is. Alex moet met hulp van zijn nieuwe ridders en de magie van Merlijn zijn schoolgenoten rekruteren om het hoofd te kunnen bieden aan Morgana op de dag van eclips. In de school komt het tot een grootse confrontatie. 

Conclusie

Dit is een hele leuke film. De jonge acteurs zijn nog wat onervaren, maar wel lekker fris. Ik hoop in de toekomst meer van hen te zien. Verder is het Arthur verhaal mooi naar de moderne tijd gehaald. Het zwaard zit in een blok beton, je kan de Lady of the Lake ook oproepen in je badkuip en heel veel Mario Kart helpt ook bij het ontwijken van Demonen te paard. 

Verder komen de hoogtepunten van het Arthur verhaal ook terug in deze film. Het zwaard in de steen, de Ronde Tafel (een uitklapbare dit keer), het verraad tussen ridders onderling en de Lady of the Lake. Gelukkig blijven alle seksuele transgressies buiten de film, er is geen Mordred, geen verleiding van Arthur door zijn zuster en geen driehoeksverhouding tussen Lancelot, Arthur en zijn vrouw. Daar zijn de kinderen ook nog veel te jong voor. 

Leuke aanwinst als je nog eens een Arthur verfilming wil zien. 

Klara and the Sun

Toen een tijdje gelezen de maatregelen weer versoepeld waren, hebben Sander en ik in recordtempo weer wat bezoekjes afgelegd aan vrienden die we de afgelopen twee jaar te weinig hebben gezien. En bij een daarvan kreeg ik zomaar een mooi boek in handen gedrukt. We wisselen wel vaker boeken uit, dus ik was erg benieuwd wat me nu te wachten stond.  

Het ging dit keer om Klara and the Sun van Kazuo Ishiguro. Ik heb wel eens eerder iets van zijn hand gelezen, Never Let Me Go. 

Spoilers

Het verhaal begint met Klara, een AF, Artificial Friend, die werkt op zonne-energie. Haar eerste dagen brengt zij door in een winkel. Zij kijkt door het raam naar buiten en observeert de mensen die voorbij komen. Zij blijkt, redelijk uniek voor AFs veel inzicht te hebben in de emoties en motivaties van mensen. 

Uiteindelijk wordt Klara dan gekocht door Josie en haar moeder. Josie is ziekelijk, maar het is Klara eerst onduidelijk wat zij heeft. Als Klara langer bij Josie blijft, krijgt ze ook wat meer inzicht in de verhoudingen tussen Josie, haar moeder en de buurjongen. Josie, en veel andere kinderen, als ouders zich dat kunnen veroorloven, ondergaan een proces van genetische verbetering, 'lifting'. Maar sommige kinderen sterven daaraan, zoals Josie's oudere zus Sal. En Josie is er ook ziek van geworden. 

Ondertussen heeft Klara een soort een-persoonsreligie ontwikkeld rondom de zon. Deze voorziet haar tenslotte van alles wat zij nodig heeft. En zij gaat ervan uit dat dat voor anderen ook geldt. Zij vraagt de zon om steun voor Josie. De moeder en vader van Josie zijn gescheiden. Maar ook zij hebben een plan voor Josie. 

Conclusie

Dit boek vond ik een beetje meh. Niet echt slecht, ook niet heel goed. Het begint leuk, met Klara in de winkel voor AFs, die vanuit haar hele beperkte blik probeert de wereld te begrijpen en een relatie opbouwt met Josie. Maar daarna zakt het behoorlijk in. 

Een kunstmatig intelligente androïde die probeert mensen te begrijpen en emotie te herkennen is al vele malen eerder gedaan (hallo daar, Data!). En dat kunstmatige intelligenties misschien wel heel intelligent zijn, maar toch ook een soort socialiseringsproces moeten doormaken om te kunnen functioneren hebben we ook al eerder gezien (Machines like me). En dat Josie ziek is en dat AFs daar een rol in zullen spelen, werd ook al ruim van te voren aangekondigd. En is ook niet zo origineel. 

Leuk geschreven, maar net niet origineel genoeg voor iemand die een Nobelprijs heeft gewonnen. Dan is Never Let Me Go beter. 

Oud en Nieuw 2021 - 2022

Sint en Kerst liggen alweer achter ons en inmiddels is 2022 ook alweer begonnen. Nadat we vorig jaar wegens Corona niemand over de vloer konden hebben met Oud en Nieuw, hebben we dat dit jaar weer als vanouds met een filmpje in de middag en een spelletje in de avond gedaan. 

In de middag haalde ik vrienden J en D op, waarmee we samen met de kids de film The Kid Who Would Be King hebben gekeken. Ik zorgde nog voor wat hartige scones (die ik niet vaak genoeg maak, erg lekker altijd) en Sander had voor het avondeten gezorgd. 

Na het eten vermaakten de kinderen zichzelf. Ons jongste kind mocht voor het eerst dit jaar opblijven tot 12 uur. En dat ging nog best aardig. Vriend J had Mansions of Madness meegenomen. We hebben dit al eens eerder gespeeld bij de jaarwisseling 2017 - 2018 en het is eens bij een spellendag op tafel gekomen. 

Mansions of Madness is geïnspireerd op de verhalen van H. P. Lovecraft (Call of Cthulhu) en is een coöperatief spel waarbij de spelers steeds een nieuwe kamer betreden, waar nieuwe uitdagingen in de vorm van monsters of puzzels op te lossen zijn. En dan is het de vraag of je sneller de problemen oplost, dan het probleem de spelers weer op te lossen. 

Dit keer speelden we het scenario Dark Reflections, waarbij Ada Miller verdwenen is het in het landhuis dat zij geërfd heeft van haar oudtante. Wij, dappere onderzoekers moeten haar vinden. Uiteindelijk raken wij ook verstrikt in het vreemde landhuis vol spiegels. Een leuk, kort scenario met meer puzzels dan monsters en uiteindelijk een bitterzoete overwinning. 

En toen was het ineens 12 uur en konden we elkaar een gelukkig 2022 wensen. Ondanks een vuurwerkverbod ging er in Malden toch nog het een en ander de lucht in. Maar het was wel minder dan voorgaande jaren en al snel weer voorbij. En toen was het tijd om een oververmoeid jongste kind naar bed te brengen. Die viel vrij vlot in slaap. En Sander bracht iedereen weer veilig thuis, gelukkig waren er geen muren van mist, zoals twee jaar geleden. 

Oud & Nieuw 2013 - 2014
Oud & Nieuw 2014 - 2015
Oud & Nieuw 2015 - 2016
Oud & Nieuw 2016 - 2017
Oud & Nieuw 2017 - 2018
Oud & Nieuw 2018 - 2019
Oud & Nieuw 2019 - 2020
Oud & Nieuw 2020 - 2021

It's a Wonderful Life

Met kerst zaten we veel thuis en vonden we het tijd om eens It’s a wonderful life (1946) van Frank Capra. Ik had deze film lang geleden al eens gezien, maar Sander en de kinderen nog niet. We herkenden meteen James Stewart (Vertigo) en zagen ook Donna Reed, Lionel Barrymore, Thomas Mitchel (Gone with the Wind) en Henry Travers. 

Deze film was indertijd geen hit, maar wist in de jaren erna wel waardering te krijgen en is tegenwoordig een echte kerstklassieker. 

Spoilers

De film opent met een vogelvlucht over het stadje Bedford Falls tijdens kerstavond en we horen de stemmen van mensen die allemaal bidden voor George Bailey. Uit de gebeden kunnen we opmaken dat hij in de problemen zit, iets heeft gedaan dat niet gebruikelijk was voor hem en dat hij steun van boven nodig heeft. 

Dan gaan we naar boven, waar duidelijk twee engelen met elkaar spreken over de vele gebeden voor George Bailey. Ze besluiten om engel Clarence naar beneden te sturen om deze George Bailey bij te staan. Maar Clarence moet dan nog eerst een mission briefing krijgen over George Bailey. 

George groeit op in Bedford Falls. In zijn jonge jaren redt hij zijn jongere broer Harry uit een wak en wordt daarmee doof aan een oor. Later weerhoudt hij een apotheker van het verstrekken van een verkeerd medicijn (in de tijd dat apothekers nog hun eigen medicatie mixten, wow). George groeit op (Stewart). Hij heeft de ambitie om door te leren, architect te worden, bouwwerken te maken en de wereld te zien. Voor hij vertrekt naar de universiteit, wil hij eerst een jaar de wereld rondreizen. 

Tijdens het eindexamenfeest van Harry (Karns, Invaders from Mars) ontmoet George Mary Hatch (Reed) en hij wordt verliefd. Dan komt zijn vader plotseling te overlijden en moet hij de zaak van zijn vader overnemen, Bailey Brothers Building and Loan, (een soort bank waarbij iedereen die een rekening heeft ook mee kan stemmen over de koers van de bank). Dus daar gaan de reis- en studieplannen. 

George en Mary trouwen en zijn van plan om met hun gespaarde (en cadeau) geld een lange huwelijksreis te maken. Maar dan vindt er een bankrun plaats. Iedereen wil zijn geld opnemen. George weet een failliet te voorkomen door iedereen uit te betalen met het geld voor de huwelijksreis. De bank is gered, maar de huwelijksreis gaat niet door. 

Het leven gaat door. Maar dan geeft oom Billy, die altijd al vergeetachtig was, per ongeluk $ 8.000 uit de kas van de bank aan concurrent Mr. Potter, terwijl er net een kascontrole plaatsvindt. De conclusie zal zijn dat George gefraudeerd heeft! De Bailey Brothers Building and Loan zal gesloten worden! Mr. Potter zal alle financiële leven in Bedford Falls overnemen! Alle offers die George in de loop van zijn leven gemaakt heeft, zijn voor niets geweest. Hij staat op het punt om zelfmoord te plegen. 

Dan arriveert engel Clarence. Die weerhoud George van zelfmoord Engel Clarence legt uit dat zijn missie is om George ervan te overtuigen dat het leven de moeite waard is. Hij laat George een Bedford Falls zien zonder George. 

En het is een zooi, de enige economische activiteit zijn gokhallen en bordelen. De mensen leven in sloppenwijken, overal is armoede en er is geen manier voor de mensen om te ontsnappen uit armoede. George kan maar moeilijk geloven dat dat allemaal door hem komt. 

Dan laat Clarence zien op welke cruciale momenten George invloed heeft gehad. Hij is nooit geboren. Hij kon dus nooit zijn broertje redden uit het wak, die kon dus ook nooit heldhaftig zijn en mensen redden tijdens WOII. Hij heeft ook nooit de apotheker weerhouden van zijn fout, een onschuldig kind overleed en de apotheker verdween de gevangenis in. Hij heeft nooit arme mensen geholpen met degelijke huisvesting, waardoor zij zichzelf nooit konden verbeteren. Hij is nooit met Mary gehuwd, dus zij is nog altijd vrijgezel en zijn kinderen leven niet. 

George ziet in dat zijn leven misschien niet verlopen is, zoals hij hoopte, maar dat het nog steeds de moeite waard is. Hij keert terug naar huis, om daar te bezien wat zijn toekomst zal zijn. Maar dan blijkt dat Mary die avond ook niet stil gezeten heeft. Zij heeft iedereen gebeld met wie George ooit zaken heeft gedaan en heeft om hulp gevraagd. En iedereen weet heel goed wat zij te danken hebben aan George (vandaar ook alle gebeden eerder in de film) en zij komen over de brug met het geld. 

Het failliet van de bank is afgewend, straf en schande voor George dus ook. En George ziet in wat voor verschil hij heeft gemaakt voor de mensen in zijn leven

 
Conclusie

Geen wonder dat dit een klassieker is. De acteurs zijn hardstikke leuk. Stewart is goed als die gefrustreerde man, die altijd het goede doet. Reed is goed als opgewekte en liefhebbende Mary. Hun relatie komt ook leuk naar voren (He is making violent love to me, mother!). En de bijrol acteurs doen het ook goed. 

En verder is het verhaal mooi. Aan de ene kant heeft George allerlei dromen, die steeds maar niet uitkomen, omdat het leven in de weg zit. Aan de andere kant het leven dat George heeft is ook best prima. Hij heeft een lieve vrouw, schattige kindjes, een mooi huis en het respect van zijn dorpsgenoten. Hoe kan hij een balans vinden tussen zijn verplichtingen en zijn dromen. Moet hij al deze verplichtingen wel nakomen, of had hij ook wat andere keuzes kunnen maken? En moet hij blijven vasthouden aan zijn dromen? Als je eenmaal een partner en kinderen hebt, kun je niet meer al je dromen najagen. 

Zeker kijken als je de kans krijgt. 

Pendragon XCIX - Toernooi van Surluse

Ook in december hadden we moeite om een datum te prikken. En toen we uiteindelijk bij elkaar kwamen was het helaas niet voltallig. Maar met Sir Benno en Vrouwe Edna hebben we toch besloten door te spelen.  

Pendragon paginaGeschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Brent van Dinton (afwezig)
Edna van Burcombe
Romulus Livius van Broughton (afwezig)

Zomer 552, Surluse

Deze zomer heeft Hertog Galehaut van de Verre Eilanden een toernooi georganiseerd en al zijn vrienden uitgenodigd. En zij komen ook allemaal. Sir Benno besluit er ook heen te gaan en Vrouwe Edna is altijd geïnteresseerd in nieuwe ridders. En Hertog Galehaut wil een naam maken voor zichzelf, dus het prijzengeld is niet te versmaden. Zo stelt Hertog Galehaut een witte Destrier met alle uitrusting beschikbaar voor de winnaar. Bovendien kan deze ook nog een mooi paviljoen met meubels krijgen. 

Galehaut
Hertog van de Verre Eilanden

De reis naar Surluse is ver, maar verschillende vooraanstaande ridders maken deze reis toch. Zelfs Hoge Koning Arthur wil aanwezig zijn. Waarschijnlijk om de aandacht af te leiden van de beschuldigingen (en bevestiging) van incest van vorig jaar. 

Bademagu, Koning van Somerset komt ook naar het toernooi. Sir Benno vindt dit wat vreemd. Hij weet nog dat zijn naamgever, Sir Benno senior (zijn oud - oudoom) en Sir Eliot de Wispelturige (grootvader van Vrouwe Edna) betrokken waren bij het organiseren van een huwelijk tussen Bademagu van Somerset en Vrouwe Jenne van Salisbury (in 498) en nog later was hij betrokken bij de redding van Hoge Koningin Ysolde van Meliagrance van Somerset, de zoon van deze Bademagu (in 539). Hoe oud is deze Bademagu? Of heeft hij tijd doorgebracht in Faerie? (Bagdemagus is een wat verwarrend figuur in the Arthuriaanse mythen. Hij heeft meerdere namen, is soms koning van Somerset, soms van Gorre)

Bademagu
Koning van Somerset

Palomides
de Saraceen

Sir Palomides is ook aanwezig. Sir Benno had niet anders verwacht van zijn schoonzoon. Verder zijn ook Sir Dinadan en Sir Lamorak van Norgales aanwezig. Sir Benno vraagt zich af of dat nog voor problemen zal zorgen. Er zijn ook veel ridders uit Lothian aanwezig en om de een of andere duistere reden zijn er erg veel spanningen tussen de families van Norgales en de Lothian. 

Sir Dinadan

Sir Lamorak
van Norgales 

Het toernooi van Surluse zal zeven dagen duren. In morgen wordt er alleen een melee georganiseerd. In de middag is er ruimte voor persoonlijke duels. Maar er zal geen strijd met de lans plaatsvinden. De Hoge Koning Arthur, Sir Lancelot en Sir Gawain zijn ook aanwezig. Maar zij besluiten om alleen toe te kijken bij het toernooi, zodat de andere ridders ook de kans hebben om te schitteren. Sir Benno besluit om aan de melee mee te doen aan de kant van de ridders van Lothian, net als zijn halfbroer Griogair, die ook aanwezig is. 

De avond voor het toernooi organiseert Hertog Galehaut nog een groot feest, waar alle ridders aan deelnemen. Vrouwe Edna wordt geplaatst naast een knappe, jonge ridder en hij weet haar gedachten wel af te houden van haar beëindigde romance met Sir Irvin. Maar tijdens het diner stikt de jongeman ineens in zijn ganzenboutje! Vrouwe Edna aarzelt geen moment (reckless succes) en voert meteen een magische handeling uit (De Heimlichgreep, natuurlijk). 

Sir Johan blijft leven en is Vrouwe Edna erg dankbaar voor haar vlotte ingrijpen. Hij vertelt Vrouwe Edna een geheimpje. Hertog Galehaut, die het toernooi organiseert, hoopt dat de spanningen tussen de ridders uit Lothian en alle andere ridders, zoals Sir Lamorak en Sir Arnold hoog oplopen en wat extra sensatie meegeven aan de melee de komende dagen. 

Hoge Koning Arthur roept om een dans en vooraanstaande ridders kunnen dan niet blijven zitten. Maar Sir Benno is geen goed danser en hij raakt ineens bevroren van angst (Passion Love Lord fail). Maar Vrouwe Edna red hem met een magische spreuk. Iedereen ziet hoe een glamour van Sir Benno Vrouwe Edna naar de dansvloer leidt. Ondertussen blijft de echte Sir Benno zitten op zijn plek. De glamour - Benno doet een Fred Astaire - achtige act. 

Dag 1 van het toernooi

De volgende dag is het dan tijd voor de eerste dag van de Melee. Sir Benno besluit om mee te doen met het team van Lothian, samen met Sir Agravaine, Sir Gaheris, Sir Gareth, Sir Mordred, Sir Griogair en Sir Palomides. In het team van Hertog Galehaut zitten dan Sir Dinadan, Sir Bademagu, Sir Arnold en Sir Johan, Sir Tirre van Astolat, Sir Brandiles van  Escavalon en Sir Galehaut. 

Vrouwe Edna is bang dat Sir Arnold, enige erfgenaam van Hoge Koning Arthur zal sneuvelen op dit veld. Zij betovert zijn zwaard, zodat het meer schade doet. En geeft hem extra magische bescherming. 

Sir Tirre
van Astolat

Sir Benno doet de eerste dag mee aan de melee. Hij komt tegenover Sir Tirre van Astolet te staan. Deze ridder is dan wel van goede komaf, maar hij is nog erg jong. Het is een zware strijd, waarbij beide ridders elkaar steeds een klein beetje schade doen, tot hij Sir Tirre dan eindelijk bewusteloos weet te slaan. Het team uit Lothian weet deze dag een klinkende overwinning te te behalen. 

Die avond bespreekt Team Lothian hun strategie voor de volgende dag. Zij willen allemaal op Sir Lamorak inhakken. Sir Benno vindt dit een weinig ridderlijke aanpak. Via zijn schildknaap Galahad wil hij Sir Lamorak en Team Surluse informeren. 

Dag 2 van het toernooi

De volgende morgen blijkt dat Sir Agravain en Sir Mordred zich inderdaad aan het vuige plan van gisteravond houden. Zij vallen beiden Sir Lamorak aan. Sir Benno kan dit niet aanzien en doet niet meer. Hij maakt handig gebruik van het terrein om een goede positie in te nemen en valt Sir Dinadan aan. Ook dit wordt weer een hevig gevecht. Sir Benno raakt flink gewond, maar Vrouwe Edna kijkt toe vanuit de bankjes voor de toeschouwers toe. Zij besluit dat Benno zo niet mag verliezen en zij geneest hem van zijn verwondingen, maar neemt daarmee wel al zijn verwondingen op zich. Zij valt flauw tussen de toeschouwers. 

Uiteindelijk weet ook deze dag Team Lothian te winnen. Maar na afloop maakt Sir Benno wel ruzie met Sir Gawaine over het oneervolle verloop van deze strijd. Hij trekt zich terug uit team Lothian en Sir Gawaine neemt zijn plaats in. 

In de middag wordt Sir Palomides uitgedaagd door een ridder, maar daar maakt Sir Palomides snel korte metten mee. 

Dag 3 van het toernooi

Het was de andere ridders en toeschouwers ook opgevallen dat het gedrag van de ridders uit Lothian niet bijzonder eervol is. En de sfeer op het toernooi wordt al snel slechter. Het gevecht in de melee gaat nu echt hard tegen hard en Sir Benno is blij dat hij niet meer deelneemt. Maar ondanks de toevoeging van Sir Gawaine aan het team Lothian, weten ze deze dag dan toch te verliezen. Maakt dat Sir Benno een betere ridder dan Sir Gawaine?

In de middag wordt Sir Palomides uitgedaagd door de jongere broer van de ridder waar hij gisteren tegen streed. Ook deze ridder wordt verslagen door Palomides. 

Sir Benno vraagt om een onderhoud met Hertog Galehaut en waarschuwt hem dat de spanningen tussen de ridders stijgen. En dat Sir Lamorak wel eens zou kunnen sterven, als de ridders uit Lothian geen halt wordt toegeroepen. Misschien moet Sir Galehaut zelfs een escorte aan Sir Lamorak meegeven, wanneer hij naar huis gaat? Sir Galehaut dankt Sir Benno voor zijn zorgen, maar denkt zelf dat het wel meevalt, ridders scheppen altijd een hoop op, maar zij zijn te eervol om hun rivaliteit op het toernooiveld mee naar huis te nemen. 

Dag 4 van het toernooi

De ridders van Galehaut behalen een klinkende overwinning op de ridders van Lothian. 

Dag 5 van het toernooi

De ridders van Galehaut behalen een klinkende overwinning op de ridders van Lothian. 

Dag 6 van het toernooi

De ridders van Lothian weten met veel moeite te winnen van de ridders van Galehaut. 

Dag 7 van het toernooi

De ridders van Lothian weten met veel moeite te winnen van de ridders van Galehaut. 

Het team van Lothian heeft uiteindelijk gewonnen en krijgt de prijs van Hertog Galehaut. Hertog Galehaut organiseert nog een afsluitend feest deze avond, maar Sir Benno en Vrouwe Edna besluiten dat niet bij te wonen. Zij begeleiden liever Sir Lamorak naar huis, zodat ze zeker weten dat hij veilig is. 

Tijdens de reis naar Norgales, waar Sir Lamorak vandaan komt, probeert hij met Vrouwe Edna te flirten (flirting fail). Vrouwe Edna is wel onder de indruk van Sir Lamorak, maar hij haalt het toch niet bij ridder Irvin (love knights succes, love Irvin succes).   

Judge Dredd

Toen Sander met de meiden weg was naar een Sinterklaasfeest, bleef ik thuis met een zieke zoon. We keken toen niet alleen Desperado, maar ook Dredd (2012) van Pete Travis. In de hoofdrollen zien we Karl Urban (Thor: Ragnarok) en Olivia Thirlby. In kleinere rollen zien we nog Lena Headey (Pride and Prejudice and Zombies), Wood Harris (Ant-Man, Blade Runner 2049) en Domhnall Gleeson (mother!). 

I am the law

Judge Dredd bestaat al een eeuwigheid en is van oorsprong een Britse strip over een ingestortte samenleving waar alleen de Judges nog enigszins in staat zijn om de orde te handhaven, door een brute vorm van Autoritarisme. Het is daarmee ook een vorm van kritiek op de politieke en stedelijke problemen van Groot Brittannië (en de rest van de Westerse wereld) sinds de jaren '70. Het verhaal is al eens eerder verfilmd, maar dat was geen groot succes. 

Spoilers

De film opent met een gewone werkdag van Judge Dredd (Urban). Hij achtervolgt een stel drugsgebruikers en wanneer zij niet meewerken, executeert hij hen. Daarna gaat hij naar zijn hoofdkantoor en krijgt daar een junior partner Anderson (Thirlby) toegewezen. Ze heeft haar tests voor Judge net niet gehaald. Maar omdat zij over psychische krachten beschikt, willen de Judges haar graag voor het korps behouden. Daarom mag Judge Dredd een dagje met haar op stap en een beoordeling vanuit het veld geven. Judge Dredd heeft er weinig zin is, als zij niet goed genoeg is, zal ze waarschijnlijk toch op haar eerste dag sterven. 

Judge Dredd en Anderson besluiten naar Peach Trees te gaan, een enorme flat waar zojuist drie dode en gevilde mannen zijn aangetroffen. Dat is zelfs voor de dystopische wereld van Judge Dredd gortig. 

Eenmaal aangekomen in Peach Trees blijkt dat deze geregeerd wordt door Madeline Madrigal (Headey), een leider van een criminele clan die een nieuwe drug op de markt brengt. Hier moeten Judge Dredd en Anderson tegen optreden natuurlijk. Maar dat escaleert al snel in steeds brutere gevechten tussen Judge Dredd, Anderson en de bendeleden. 

Maar uiteindelijk wordt Madeline Madrigal verslagen en wordt de orde hersteld in Peach Trees. Voor Judge Dredd niet meer dan een gewone werkdag met een drugsvangst, maar voor Anderson hing er iets meer vanaf. Judge Dredd oordeelt uiteindelijk dat Anderson wel over de capaciteiten beschikt om een goede Judge te zijn. 

Conclusies 

Deze film vangt heel goed de sfeer van de strips en de wanhoop van de samenleving. Zelfs wanneer de Judges zich volledig uit de naad werken, is er geen einde aan de armoede, de uitzichtloosheid en de criminaliteit. En aangezien de Judges zich alleen bezighouden met handhaving en repressie en niet met ondersteuning en (weder)opbouw, is er ook werkelijk geen weg naar buiten voor de samenleving. 

Verder zijn Urban en Thirlby goed gekozen als Judge en Leerling. Ook Lena Headey is perfect als doodenge bendeleider. 

Leuke film, ga zien als je de kans krijgt. 

Spellendagje Kerst 2021

Sander en ik hebben de gewoonte om tussen Kerst en Oud en Nieuw een spellendag te organiseren (en de dag na Hemelvaart. Die valt nu al een paar keer in het water wegens Corona en lockdowns. We hebben er wel bij stilgestaan, maar het waren allemaal erg uitgeklede versies, met een paar mensen. En ook dit jaar zag het er naar uit dat de spellendag geheel aan ons voorbij zou gaan. Maar gelukkig had vriend J. het idee om toch met een beperkt aantal mensen bijeen te komen. 

En dat liet ik me geen twee keer zeggen! Er was nog soep van het kerstdiner, nog lekkere hapjes uit kerstpakketten en ik maakte nog scones. En zo zaten we de hele middag en avond te spelen. 
We begonnen rustig en traditiegetrouw met een rondje Vroeger of Later en dan blijkt dat de geschiedenis van Nederland nog best ingewikkeld is. Hoe vaak zijn we nou precies geregeerd door de Fransen? En wanneer was dat dan?

Daarna kwam een andere klassieker, Lords of Waterdeep met de Scoundrels of Skullport en Undermountain uitbreiding. Ik vind het altijd een beetje een intimiderend spel, wanneer ik het (help) opzet(ten), maar als ik het eenmaal speel, is het erg eenvoudig en voor de hand liggend. Ik werd van het bord gevaagd, ondanks dat ik het hele gilde van bouwmeesters naar mijn hand had gezet. Misschien moet ik me toch iets meer van de corruptie aantrekken. En we sloten af met een vertrouwd rondje Cards Against Humanity. 

We hebben een superleuke avond gehad en het drukte me eens te meer met de neus op het feit dat ik aan al die lockdowns geen klap aan vind. Ik mis de feestjes met veel mensen en muziek. Op naar 2022, hopelijk kan er dan meer. 

Kerst 2007

Kerst 2009
Hemelvaart 2011
Kerst 2011
Hemelvaart 2012
Kerst 2012
Hemelvaart 2013
Kerst 2013
Hemelvaart 2014
Kerst 2014
Hemelvaart 2015
Kerst 2015
Hemelvaart 2016
Kerst 2016
Hemelvaart 2017
Kerst 2017
Hemelvaart 2018
Kerst 2018
Hemelvaart 2019

Kerst 2019

Hemelvaart 2020

Mei 2021

Parzival

Enige tijd geleden las ik Parsifal en de Geschiedenis van de Graal van Chrestien de Troyes. Dat smaakte naar meer, dus ik heb ook Parzival van Wolfram van Eschenbach erbij gepakt, gewoon uit onze bieb.

Chrestien de Troyes was een Fransman en schreef zijn Geschiedenis van de Graal in de twaalfde eeuw. Wolfram van Eschenbach was een Duitser en schreef zijn verhaal in de dertiende eeuw, waarbij hij zich duidelijk wel baseerde op het verhaal van Chrestien. Maar zijn Parzival is veel uitgebreider. 

Spoilers

 Het verhaal van Parzival begint bij de vader van Parzival, Gahmuret van Anschouwe. Deze kan niets erven als zijn vader sterft en zwerft daarom de wereld rond, om een heer te vinden om bij in dienst te gaan. Tijdens deze omzwervingen huwt hij de zwarte Koningin Belacane en krijgt bij haar een zoon, Feirefiz. Gahmuret verlaat haar en huwt dan Herzeloide en krijgt bij haar Parzival, waarna hij prompt op het slagveld sterft. 

Vrouwe Herzeloïde heeft haar buik vol van ridders en hun geweld en besluit om haar zoon in afzondering op te voeden. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Wanneer Parzival op een dag ridders ziet, wil hij net zo worden al hij. Hij verlaat zijn moeder en trekt de wijde wereld in. De geïsoleerde opvoeding van zijn moeder heeft Parzival geen goed gedaan, en met zijn naïviteit komt hij telkens in de problemen. 

Desondanks weet hij zijn weg te vinden naar het hof van Koning Artus en daar indruk te maken op verschillende ridders en mooie dames. Hij houdt er zelfs een vrouw aan over. Ook leert hij mensen kennen die familie van hem blijken te zijn, via zijn moeder. Het blijkt dat hij een vooraanstaand man is en claim kan leggen op verschillende koninkrijken. Maar wanneer hij de Visserkoning in het Kasteel van de Graal bezoekt, is hij zo onder de indruk en zo in verwarring door de verschillende adviezen die hij kreeg, dat hij geen vragen stelt. En de volgende dag realiseert hij zich, dat hij de verkeerde keuze heeft gemaakt. En dan start een lange reis voor Parzival om echt volwassen te worden, zijn plek in de wereld in te nemen en te begrijpen wat alle lessen die hij leerde nu echt betekenen. 

Ondertussen volgen we ook de avonturen van Gawan van Norwaege, een neefje van Koning Artus. Hij is een werelds en vooraanstaand ridder. Zijn uitdagingen liggen dan ook niet op het spirituele of sociale vlak, maar op het gebied van ridderlijkheid zelf. Steeds is hij aan de slag om vrouwen en hun belangen te verdedigen en zich te verweren tegen andere ambitieuze ridders. 

Conclusie

Als je geïnteresseerd bent in ridderverhalen of de verhalen van Koning Arthur en zijn ridders, mag deze zeker niet ontbreken in je leeslijst. Het is een lang verhaal, met veel focus op de familiebanden en verplichtingen tussen ridders. En twee ideaal-typen van ridders komen uitvoerig voor het voetlicht. En Wolfram van Eschenbach heeft zelf ook nog een rol in het verhaal. Her en der levert hij commentaar op de ridders, op de vrouwen en op de daden die mensen verrichten. En dat is hilarisch. Zeker een leuke aanvulling op het verhaal van Chestien de Troyes. 

Verder viel mij als Antropoloog nog het belang van neven op. Parzival is de zoon van Herzeloïde en daarmee de geschikte erfgenaam van Amfortas (die geen zoons heeft), broer van Herzeloïde en oom van Parzival. Hetzelfde geldt voor Gawan, de zoon van de zuster van Koning Artus. En een groot deel van het verhaal start met een conflict tussen Artus en Ither, ook neven. Ither vindt dat hij koning had moeten worden na Utependragon, in plaats van zijn (onechte?) zoon Artus. Het lijkt erop dat hierbij verwezen wordt naar een vorm van Matrilineaire overerving. Dan zijn het de vrouwen die de aanspraak en de titels hebben, deze gaan dan naar hun kinderen. En in de praktijk betekent dit dan dat neefjes erfgenamen van hun ooms zijn. Ooms hebben er dan ook belang bij om te zorgen dat hun neven goed gepositioneerd zijn om die rol later op zich te nemen. 

Al met al een erg interessant boek om te lezen.