The Birds

Met de kinderen keek ik een echte horror klassieker, The Birds (1963) van Alfred Hitchcock (Rebecca, Vertigo). In de hoofdrollen speelden Rod Taylor (The Time Machine), Tippi Hedren. Verder speelden Jessica Tandy, Suzanne Pleshette en Veronica Cartwright. 

Ik kan me herinneren dat ik deze film als kind eens heb gezien en dat ik toen al die vogels die de hele tijd overal op konden duiken erg eng en beklemmend vond. Vooral de scene waar ze ineens allemaal op het gymrek zitten, terwijl de blonde hoofdpersoon niets doorheeft. Dus toen de film laatst weer op TV was heb ik hem opgenomen en met de kinderen gekeken. De indruk nu is toch een wat andere. 

Spoilers

Het verhaal begint in San Francisco, waar Melanie (Hedren) rondhangt in een dierenwinkel, terwijl Mitch (Taylor) binnenkomt, op zoek naar een cadeautje voor zijn jarige zus. Na wat geflirt over en over en weer, koopt Mitch niets. Melanie vond Mitch leuk en besluit dat zij zijn zusje toch een koppeltje Lovebirds (dwergpapegaaien) cadeau wil doen, om Mitch weer te zien. Hiervoor reist zij met de vogels helemaal naar Bodega Bay. 

(Dat is een tripje van meer dan 100km! De kinderen en ik vonden Melanie overkomen als een instabiele stalker, en dat was niet de bedoeling van de film).

Eenmaal in Bodega Bay vist Melanie uit waar Mitch woont en hoe zijn zusje heet. Hierbij komt zij in contact met Annie (Pleshette), een ex - vriendin van Mitch. Annie vertelt dat de zus Cathy heet en dat Melanie waarschijnlijk weinig kans zal maken bij Mitch. Zijn moeder, Lydia (Tandy), vindt geen enkele vrouw goed genoeg voor Mitch en jaagt ze allemaal weg, waaronder Annie. 

(Wow, ik hoop niet dat mijn school zo loslippig is met de namen van mijn kinderen als er potentieel vriendinnetje van Sander daar langskomt...)

Melanie huurt een boot en steekt de baai over, om zo de boerderij van de familie van Mitch (niet eens van hemzelf) te kunnen naderen. Ze wordt gezien door Mitch, die met de auto snel rond het meer rijdt, om haar te treffen in Bodega Bay. Mitch nodigt Melanie meteen uit voor het avondeten. 

Melanie houdt vol dat zij puur toevallig in Bodega Bay is, omdat zij vriendinnen is met Annie. Ze keert terug naar het huis van Annie en vraagt of zij daar kan blijven tot het tijd is voor het avondeten en of ze er die nacht kan blijven slapen. Annie vindt dat allemaal een goed idee. Die avond vliegt een meeuw zich dood tegen het raam van Annie, terwijl Melanie en Annie daar verblijven.

(Wie laat een vreemde vrouw een nacht slapen, om haar verhaal tegenover je ex - vriend overeind te houden?) 

De aanvallen van de vogels nemen toe. De volgende dag is Melanie weer van de partij op het feestje van Cathy. Plotseling valt een zwerm meeuwen de kinderen aan. De volwassenen brengen de kinderen snel in veiligheid. Die avond eet Melanie weer bij Mitch en Lydia. Plotseling vliegt er een zwerm spreeuwen door de schoorsteen naar binnen, die binnenshuis een enorme troep maken en ook snel weer verdwijnen. 

De dag erna verzamelen zich langzaam grote kraaien op de speeltoestellen buiten de school. Melanie gaat gauw de school binnen om Annie te waarschuwen. Melanie en Annie evacueren de kinderen en rennen naar het dorp. Verschillende kinderen worden aangevallen door kraaien en raken gewond. 

Je weet wel, deze scene.

Eenmaal in het dorp wordt een man bij een pompstation aangevallen wordt door een meeuw. Wanneer mensen hem helpen, vallen steeds meer meeuwen aan, ondertussen blijft de benzine maar stromen, wat tot een ontploffing en brand leidt. Nog meer mensen rennen naar buiten en de meeuwen blijven maar aanvallen. Melanie is opgesloten in een telefooncel en Mitch moet haar redden. 

Die nacht barricaderen Lydia, Mitch, Cathy en Melanie zich in het huis van Lydia. De aanvallen van de vogels beginnen al snel. Ze werpen zich tegen ramen en deuren, die allemaal stevig gebarricadeerd zijn. Wanneer tegen de vroege morgen de vogels het hebben opgegeven en iedereen in slaap is gevallen, wordt Melanie wakker. Zij hoort iets in het huis en besluit om helemaal alleen op onderzoek uit te gaan. Ze vindt vogels op zolder, die door een gat in het dak binnengekomen zijn. Ze vallen meteen aan. 

Uiteindelijk wordt Melanie gered door Mitch, maar ze verkeert in ernstige shock. De familie besluit de Melanie naar een hospitaal in Santa Rosa gebracht moet worden. Ze verlaten Bodega Bay, nagekeken door de zwermen vogels.

Conclusie

Wat een onevenwichtige film is dit! In de eerste helft lijkt het een soort romantische comedy te worden tussen Mitch en Melanie die aan elkaar gewaagd zijn. Maar dan worden de bezitterige moeder Lydia en de kwijnende ex-vriendin geïntroduceerd. En daarna komen de vogels er ook nog eens doorheen. 

Verder vond ik Melanie ook een enge stalker die alles en iedereen naar haar hand zet. En dat lukt alleen maar omdat ze jong en blond is. Ze ziet een leuke man en besluit dan om uit te vinden waar hij woont, hoe zijn minderjarige zus heet, benadert het huis van zijn familie, sluipt daar binnen en laat ongewenste spullen achter, alleen maar om weer met hem in contact te komen. Dat komt gewoon erg eng over. Ook zet ze daarna Annie volledig naar haar hand, om haar leugens tegenover Mitch overeind te kunnen houden. En zo wurmt ze zich de hele familie binnen. 

De vogels waren geen realistische dreiging. Sommige vogels kunnen schade doen aan mensen (we zijn ook eens naar een roofvogelstation geweest, waar echt wat enge beesten bij zaten), maar spreeuwen zijn dat niet. Er zaten echt een paar enge scenes in de film, maar verder waren de effecten en geluiden bij de meeste scenes met de vogels zo slecht dat ik en de kinderen het niet meer serieus konden nemen. Bovendien reageert iedereen ook zo dom mogelijk op de aanvallen van de vogels. Naar buiten rennen terwijl je op dat moment veilig binnen zit (de kinderen uit de school de mensen uit het cafe), alleen enge geluiden inspecteren, terwijl gezelschap vlak naast je ligt te dommelen. Daardoor konden we het ook allemaal niet heel serieus meer nemen. 

Aan de andere kant geeft de film wel een paar andere boodschappen mee, waarvan ik me afvraag in hoeverre Hitchcock deze zelf ook zo bedoeld heeft. De vrouwen worden totaal niet serieus genomen in deze film. Het zijn iedere keer vrouwen, die het afwijkende gedrag van de vogels rapporteren. Maar de mannen nemen het allemaal niet serieus. Pas als er een man wordt aangevallen (bij het tankstation), nemen de andere mannen het probleem serieus. Ook moet Melanie, die in San Francisco nog redelijk capabel leek, iedere keer gered worden door Mitch, uit sociale situaties, maar later ook uit gevaarlijke situaties. Ze kan echt niets zelf.  

Als duidelijk wordt dat er echt een probleem is, reageren mensen ook heel verschillend. Sommige mensen krijgen meteen religie en denken dat de vogels een straf van god zijn. Anderen denken dat Melanie de vogels met zich meegenomen heeft en willen haar de schuld geven en straffen. Sommigen denken alleen aan vluchten. Erg herkenbaar in deze tijden van Corona en in andere crises (ook in the Seventh Seal bijvoorbeeld). 

Tot slot dan de rare verhoudingen tussen de vrouwen. Melanie heeft een oogje op Mitch (en gaat daar veel te ver in), maar moeder Lydia probeert daar een stokje voor te steken. Zij claimt Mitch enorm en iedere keer dat hij alleen op pad gaat, komt zijn moeder om de hoek kijken. Zij heeft Annie al weggejaagd en probeert datzelfde te doen bij Melanie. En iedere keer als Melanie iets doet wat Lydia niet bevalt (ongevraagd langskomen, blijven eten, naar een kinderfeestje komen, blijven slapen), wordt dat gevolgd door een aanval van de vogels. Pas als Melanie direct wordt aangevallen, gewond raakt en in shock verkeert, kan Lydia wat ontdooien. Pas als Melanie psychisch gebroken is, is zij een acceptabele partner voor Mitch, in de ogen van Lydia. Je zou bijna denken dat Lydia een soort heks is, die de vogels afstuurt op ongeschikte partners van haar zoon. 

Deze film heeft de tand des tijds niet heel goed doorstaan. Er zijn betere Hitchcock - films.