Translate

dinsdag 29 november 2022

Spellenavond November

November is alweer bijna voorbij en dat betekende een spellenavond. Deze keer was het heel rustig met maar twee gasten. En dat betekende dat we een oude klassieker en een van mijn persoonlijke favorieten, Serenissima!  

Serenissima

We hebben dit spel al jaren in huis en we hebben het ook al vaker gespeeld. Ooit leenden we het van een vriend, maar omdat we het zo een succes vonden, hebben we het uiteindelijk zelf een keer aangeschaft. En het is al vaker ter tafel gekomen, maar de laatste keer was toch wel lang geleden.

Serenissima is een degelijk Duits spel van de (inmiddels) oude stempel en wil niet alleen een leuk spel zijn, maar ook nog een politiek/ economische situatie goed simuleren. De steden Istanbul, Venetië, Genua en Valencia zijn allemaal handelssteden en bevaren met hun schepen de Middellandse Zee. In hun bootjes bemand door matroos/ soldaten handelen zij met andere steden, kopen en verkopen goederen en proberen zo winst te maken. En wanneer een stadstaat net iets te veel vooruitloopt op de rest, wordt hij in de pan gehakt door de anderen. 


De bootjes, gevuld met bootsjongens en goederen, varen over de kaart en met vlaggetjes markeer je de steden die bij jou horen. 

Het spel heeft ook maar een beperkt aantal ronden en er is altijd te weinig tijd en te weinig geld om alles te doen wat je wil doen, wat de spanning er een beetje in houdt. En ik begon net een beetje een leuk rijk op te bouwen, ik had de hele specerijen handel in handen, toen dat vervloekte Venetië besloot om mij aan te vallen. Dat kon ik natuurlijk niet over mijn kant laten gaan en ik vernietigde links en rechts de handelsschepen en steden van Venetië. Het maakte me niet uit hoeveel van mijn eigen schepen daarbij ten onder gingen. 
Dit had natuurlijk tot gevolg dat Valencia Genua overduidelijk won en daarmee uiteindelijk de Middellandse Zee domineerde. Erg oneerlijk allemaal. 

Een zeer leuk spel dat ik te weinig te voorschijn haal.

zondag 27 november 2022

Kruikzak!

Nee, het is geen scheldwoord, ik heb een eigen kruikzak gemaakt. Sinds de prijs van gas door het dak gaat, zetten wij de thermostaat ook lager. Maar in de donkere winternachten heb ik het dan wel koud. Nou had ik wel een kruik. Maar wanneer die gevuld was met heet water, was hij soms toch iets te heet in het begin. Dus ik heb een eigen kruikzak gemaakt. 

Voorkant en achterkant

De kruikzak is gebreid. Ik heb een bolletje katoen gekocht bij Stefanie Modefournituren van het merk Katia, om precies te zijn, Menfis Color, nummer 114. Het patroon heb ik zelf bedacht na wat uitzoekwerk. Ik wilde een boordsteek doen, zodat er wat horizontale rek in de zak zat en de zak mee kon bewegen als de kruik meer of minder gevuld was. 
Het stuk rechts bestaat uit 1r1av2r(12x2av2r)1av1r, de toer terug is precies andersom, zodat er een boordsteek ontstaat. En dat een keer of 40 herhalen, zodat de lap lang genoeg wordt. 
Het stuk links moest iets breder, dus dat werd 1r1av2r(13x2av2r)1av1r en de toer terug precies andersom, voor een boordsteek. En toen heb ik aan de bovenkant daarvan nog twee strookjes doorgebreid in hetzelfde patroon, voor steek of 12. Daar heb ik 5 regels voor het einde nog een gaatje gebreid voor het knoopje. 

Aan elkaar genaaid

Toen de twee lappen afwaren, heb ik ze heel voorzichtig gewassen en gedroogd. Ik heb daar even het centrifugeerprogramma van de wasmachine voor gebruikt. De lapjes even een in wasnetje gedaan om ze nog iets te beschermd. Daarna voorzichtig gestreken en even een nachtje laten drogen. Dat is niet helemaal zoals het hoort. Grotere stukken laat ik altijd opgespannen drogen tussen twee zware handdoeken, maar voor een twee kleine lapjes vond ik dat niet echt de moeite. En de volgende dag heb ik ze aan elkaar genaaid. 

Compleet

Toen de zak klaar was, heb ik er nog twee knoopjes opgezet, waarmee de flapjes dan de zak gesloten houden en de kruik in de zak. En toen was het klaar. En nu heb ik een lekkere warme kruikzak.

zaterdag 26 november 2022

The Dead Don't Die

Laatst keken we The Dead dont Die (2019) van Jim Jarmusch (Only Lovers Left Alive), die op Netflix verschenen was. In de hoofdrollen zagen we Bill Murray (Ghostbusters, Ghostbusters 2) en Adam Driver (The Last Duel, The BlackkKlansman). In belangrijke bijrollen zagen we ook nog Tilda Swinton (Only Lovers Left Alive, Dr. Strange, David Copperfield) en Chloe Sevigny. En als je goed keek, zag je ook nog Tom Waits (Bram Stokers Dracula), Steve Buscemi (Desperado, Fargo), Danny Glover en Caleb Landry Jones (Get Out!). 


We hebben eerder natuurlijk al Only Lovers Left Alive gezien, en dat smaakte wel naar meer. Vandaar dat we graag ook deze film wilden zien. 

Spoilers

De film open met Hermit Bob (Waits), die alleen woont in de bossen rondom klein dorpje Centerville (wel een zeer nietszeggende naam) en ziet hoe de dieren zich vreemd gedragen. Mompelend in zichzelf voorspelt hij dat dit allemaal verkeerd zal aflopen. Lokale agenten Cliff Robertson (Murray) en Ronnie Peterson (Driver) rijden langs, zij hebben klachten gekregen van boer Frank Miller (Buscemi) dat Hermit Bob kippen steelt. Na een waarschuwing aan Hermit Bob, keren de agenten weer terug naar Centerville. 
De agenten klagen dat het nog lang licht blijft, en het horloge en mobiele telefoon van Ronnie stoppen met werken. Via berichten over de radio en TV wordt duidelijk dat er op de polen wordt gezocht naar gas door middel van Fracking en dat dit heeft gezorgd voor een kanteling van de as van de aarde. En dit zorgt voor alle vreemde effecten rondom het daglicht, electriciteit en gedrag van dieren (hoewel dat de meeste mensen nog niet eens opvalt).
De agenten werken verder nog wat in het dorp en we zien wat andere dorpsbewoners, zoals Zelda Winston (Swinton), de vreemde begrafenisondernemer, collega - agent Mindy (Sevingny) en Hank Thompson (Glover), eigenaar van een gereedschapswinkel. 

Die avond herrijzen er twee doden, die medewerkers van een eetcafe vermoorden en deels opeten. De volgende morgen worden de lichamen gevonden en is er werk aan de winkel voor Cliff en Ronnie. Cliff en Ronnie blijven gek genoeg behoorlijk kalm onder de gruwelijke vondst. Even later vinden zij ook open graven op de lokale begraafplaats. Zonder al te veel discussie trekken ze de conclusie dat de doden herrijzen als moordlustige zombies, en dat dit ongetwijfeld het gevold is van de het Fracken, net als de andere vreemde fenomenen waar ze mee te maken hebben.  

Al snel loopt de situatie uit de hand, aan alle kanten herrijzen zombies, die links en rechts leden van de cast over de kling jagen. En uiteindelijk blijkt het allemaal toch nog iets anders te zitten dan iedereen dacht. 

Conclusie

Deze film was het net niet. De acteurs waren natuurlijk allemaal van een behoorlijk caliber en daarmee helemaal prima. Maar het thema van zombies in een klein stadje is al vaker gedaan. 
Verder heb ik het idee dat Jim Jarmusch een hoop wilde zeggen met deze film, maar zelf ook niet zo goed wist wat precies. Dat zombie - films vaak symbool staan voor misstanden in de maatschappij is al vaker gedaan en dat lijkt hier ook weer te gebeuren. Het is de totale hebzucht van het politiek - economische systeem dat de aarde onleefbaar maakt (door de Polar Fracking) en de normale burgers zijn hier best van op de hoogte (via uitzendingen op radio en televisie), maar doen er niets aan. En als de consequenties komen aankloppen, in de vorm van zombies, kunnen ze uiteindelijk alleen maar sterven en herrijzen in de vorm van nieuwe zombies. 
En van een afstandje zien de mensen die maatschappij achter zich hebben gelaten (Hermit Bob) of de mensen die de volgende generatie zullen zijn (de kinderen in het heropvoedingsoord) hoe de verantwoordelijke volwassenen er een zooitje van hebben gemaakt. 
Een fascinerende film, maar alleen wanneer je erg geïnteresseerd bent in het werk van Jim Jarmusch of één van de acteurs. 

vrijdag 25 november 2022

Voorbereiden op kerst (2022)

De dagen worden alweer korter en kouder, de Sint is in het land, dat betekent dat Kerst niet meer ver weg is. Hoog tijd om met de voorbereidingen te beginnen! Er moet natuurlijk weer kerstcake gebakken worden. En dit jaar zijn er geen Coronamaatregelen te verwachten, dus we kunnen waarschijnlijk ook weer een spellendag organiseren kort na kerst. Dan zijn er wel twee kerstcakes nodig!

Weken in de drank

En voor kerstcakes grijp ik terug op de klassiekers (200820142015201720182020) van Delia Smith. Ik maak dit jaar een gewone kerstcake en een Creoolse kerstcake. En daarvoor begin ik ruim van te voren. Ik mix eerst alle fruit met drank en laat dat een week trekken. Dan kunnen de gedroogde stukken fruit lekker veel alcohol opnemen. 
Verder heb ik het recept voor de gewone kerstcake iets aangepast. Ik vervang een groot deel van de rozijnen en krenten door andere soorten gedroogd fruit, zoals abrikoos, cranberry en vijgen. Zo lang ik maar op dezelfde hoeveelheid gedroogd fruit uit blijf komen, is er niets aan de hand. 

Krenten 450 gram ⇒ 100 gram
Rozijnen 350 gram ⇒ 150 gram (ik deed 50 gram gele rozijnen, 100 gram blauwe rozijnen)
Geglaceerde kersen (Bigaraux) 50 gram ⇒ 100 gram
Gesuikerde sinaasappelschil 50 gram ⇒ 100 gram
Toegevoegd
Gedroogde Vijgen 150 gram
Gedroogde Abrikoos 150 gram
Cranberry 150 gram

Helemaal af. 

En na een weekje trekken in een afgesloten pot, moeten de cakes daarna alleen nog maar gebakken worden. Het duurt nog een maandje tot de kerst. Tot die tijd wordt vooral de gewone kerstcake bijgevuld met extra sterke drank. Ik heb nu al zin in de kerstdagen!

maandag 21 november 2022

Anita Berber

Een tijdje geleden vertelde ik hier al over een rollenspel dat zich afspeelde in Weimar - Berlijn. En dat leidde ertoe dat ik mij sindsdien heb verdiept in Weimar - Berlijn. Ik las boeken, ik keek films uit die periode (Nosferatu, Das Cabinet des Dr. Caligari, Metropolis en natuurlijk M: Eine Stadt sucht einen Mörder) en keek een serie over die periode. En nu weer een nieuw boek: The Seven Addictions and Five Professions of Anita Berber van Mel Gordon over het leven en werk van de beroemde en beruchte Anita Berber. 

De kaft zegt het allemaal

Spoilers

In dit boek wordt in chronologische volgorde het leven van Anita Berber gereconstrueerd. Ze begint haar leven in Leipzig en Dresden. Later wordt zij leerling van de dansschool Emile Jacques - Dalcroze met zijn eigen opvatting over dans en beweging. Later stapt zij over naar de opleiding van Rita Sacchetto. Wanneer Anita 16 is, maakt zij haar debut als danseres in het Cabaret van Berlijn en kort daarna is zij ook model voor tijdschrift Die Dame. Anita Berber vergaart steeds meer bekendheid en stapt ook over naar het witte doek, waar zij in verschillende films verschijnt. 
Maar haar succes heeft ook een keerzijde. Ze grijpt steeds vaker naar verschillende verdovende middelen en haar gedrag in het openbaar wordt ook steeds grilliger. Ze verschijnt naakt of bijna naakt in openbare gelegenheden, heeft openlijk affaires met mannen en vrouwen en raakt steeds vaker betrokken bij ruzies en vechtpartijen. In de loop der jaren wordt haar gedrag steeds extremer. Op een gegeven moment is zij ook niet meer welkom bij de verschillende podia in Berlijn en zij vertrekt op een buitenlandse tournee. Wanneer zij tijdens die tournee instort, keert zij terug naar Berlijn om daar te sterven. 

Conclusie 

Dit is wel een heel slecht boek. Het leven van Anita Berber is zeer facinerend, het is dan ook wel buitengewoon jammer dat het is opgeschreven door een man die zich alleen kon richten op de sensationele details van haar leven. 

Zo wordt er wel heel erg veel aandacht besteed aan het lichaam van een minderjarige (de kleine borsten, het androgyne figuur), er wordt ook wel veel stilgestaan bij het feit dat zij naakt verscheen in het openbaar en naakt danste. Over haar liefdesrelaties wordt alleen in de meest vulgaire termen gesproken (they fucked, slutty). En er gaat veel aandacht naar haar overmatige drank- en drugsgebruik en de vechtpartijen waar zij steeds bij betrokken raakte. 
Maar er wordt nergens onderzocht waarom Anita Berber dit nou allemaal deed. Meisjes van een jaar of 16 besluiten echt niet zelf om in risqué shows met weinig kledij te verschijnen. Ook bedenken ze niet dat ze mannen die oud genoeg zijn om hun vader te zijn, moeten verleiden om een respectabele fan op de eerste rij van hun voorstellingen te hebben. Dus wat dreef haar om dat te doen? Was het de extreme armoede van Weimar Berlijn (hoewel de jaren van hyper-inflatie nog moesten komen in deze tijd)? Werd zij bruut geëxploiteerd door mensen in haar omgeving? Haar alleenstaande, gescheiden moeder misschien? Of de leiders van de dansgroepen waar zij deel van uitmaakte? Welk trauma probeerde zij te verdoven met de waanzinnige hoeveelheden drank en drugs? Waar kwam haar ongebreidelde woede vandaan?

Het gevarieerde leven van een facinerende vrouw, die duidelijk worstelde met verschillende demonen en daarnaast ook revolutionair was op het gebied van dans, mode en liefdesrelaties wordt beschreven door een man die zijn "male gaze" niet thuis kan laten. De aandacht gaat alleen maar uit naar haar lichaam en haar seksuele escapades (en ik vraag me echt af of die allemaal vrijwillig waren). Dat liet toch een beetje een vieze smaak achter. En van een boek uit 2006 had ik beter verwacht.   

zondag 20 november 2022

Speelklok

Onlangs waren we zeventien (17!) jaar getrouwd en we besloten om daar met een leuk uitje bij stil te staan. We zijn toen (onder andere) naar Museum Speelklok in Utrecht geweest. Vroeger heette het Van Speelklok tot Pierement en gaat over de geschiedenis van mechanische muziekinstrumenten, waarbij de geluiden niet gemaakt worden door de acties van mensen (slaan, blazen, tokkelen of zo), maar door mechanieken, aangedreven door gewichten, springveren of blaasbalgen. 


Zelf draaien

En het museum begint bij het allereerste begin, bij carillons, waarbij de verschillende klokken werden aangeslagen door hamers. En met de verschillende tonen van de verschillende klokken kunnen melodiën gemaakt worden, door in verschillende volgorden aan te slaan. Daarvoor werd dan een rad met pinnen gebruikt. Zonder pin alleen stilte, met pin een toon. Erg eenvoudig, maar revolutionair. Er was veel minder menselijke arbeid nodig om muziek en geluid te maken. 

Orgel om te dansen

En later werd dat systeem steeds kleiner gemaakt, zodat het in de huiskamer pastte in grote klokken. Of juist complexer, waardoor de melodieën steeds ingewikkelder werden en er ook gedanst kon worden. En er werd ontdekt dat je dit niet alleen kan doen met hamers en bellen, maar ook met pijpen en lucht. Zo ontstonden de orgels, die uiteindelijk weer de typische draaiorgels werden. En deze orgels werden erg populair op markten, kermissen en later ook in dansgelegenheden en cafés. Je hoefde geen mensen meer te betalen om muziek te maken en iedereen kon met de voetjes van de vloer. 

Voor een danshal

En de mechaniekjes werden ook heel klein gemaakt, en opgewonden met een springveer. Zo ontstonden de speeldoosjes voor kinderen. En soms ook voor grote mensen. We zagen ook naaidoosjes met ruimte voor schaartjes, naalden en draad. En een klein melodietje. Erg leuk om te zien. 

Een speeldoosje in een naaidoos


Al met al een erg leuk museum over een niche binnen de Nederlandse cultuur en binnen de muziekwereld. En ook leuk voor de kleinere bezoekers omdat veel van de orgels en klokwerken te bedienen zijn. Verder ook een zeer enthousiaste gids die de geschiedenis goed te leven wist te brengen. Een aanrader.   

zaterdag 19 november 2022

Pendragon CX - Kiss and Tell

Het problemen in Marshfield Manor zijn nog niet opgelost, maar de dappere ridders weten daar wel raad mee. 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Eliot de Jongere van Burcombe (afwezig)
Romulus Livius van Broughton

Marshfield Manor, 560

Sir Benno en Sir Romulus hebben inmiddels uitgevonden dat Sir Barrius een onwettige zoon heeft bij bediende Agatha, die vermoord werd aangetroffen in een voorraad kamer. Inmiddels zijn gesprekken gevoerd met een aantal ridders, met een aantal andere mensen in de bediening en zijn verschillende geheimen aan het licht gekomen. Kennelijk lag niemand in zijn eigen bed in de nacht van de moord. Maar het is nog steeds niet duidelijk waarom Agatha nou dood moest. 
Sir Romulus, die altijd naar alle juridische implicaties kijkt, denkt na over de wettige status van de jonge Tarquin. Waarom heeft Sir Barrius zijn enige zoon nooit erkend?Wat zou er gebeuren wanneer hij Tarquin wel zou erkennen? Zou dit iets betekenen voor de erfenissen van zijn wettige dochters Glorel en Lucilla?
Wilde Agatha wel dat haar zoon erkend werd? Als hij Sir Barrius op zou volgen, zou zij als zijn moeder een belangrijke macht achter de troon kunnen worden. Behoorlijk ambitieus voor een bediende misschien, maar niet ongehoord. 


Sir Endean of Marshfield

Inmiddels zijn de ridders er wel achter dat er die nacht zoveel dates en afspraakjes in Marshfield Manor waren, dat er filevorming in de gangen moet zijn geweest. Ze benaderen ridder Endean, misschien heeft hij gehoord wat er gaande was. Sir Endean is een oudere ridder, al erg lang in dienst bij Sir Barrius. En hij is een pietje precies. Hij kan heel precies en gedetailleerd vertellen over alles wat er die nacht is gebeurd. Maar Sir Romulus en Sir Benno zijn inmiddels ook een dagje ouder en doen niets liever dan een middagje met Sir Endean kouten bij een beter warm bier over wat er allemaal gebeurt in het kasteel. Terwijl de schaduwen lengen, praten de ridders door en door over alles wat er kan gebeuren in een klein, afgelegen en landelijk kasteel in een wat achtergebleven gebied van Brittannië. 

Sir Barrius of Marshfield

Sir Romulus en Sir Benno besluiten dat het tijd is om hun bevindingen te delen met Sir Barrius. Sir Romulus opent meteen met: "Wat is de jonge Tarquin voor jou?" Waar sir Benno meteen achteraan gooit: "We weten al wat Tarquin is VAN jou." Sir Barrius is enigszins ontdaan van deze botte opening van een gesprek, maar Sir Romulus geeft aan dat hij en Sir Benno geen roddels verspreiden, ze horen ze alleen aan. Iedereen met twee ogen kan zien dat de jonge Tarquin een kind is van Sir Barrius. 
Sir Romulus vraagt waarom Sir Barrius zijn zoon nooit erkend heeft. Sir Barrius heeft hier geen goed antwoord op. Hij vond Agatha niet geschikt als vrouw, en wilde liever niet dat men wist dat hij met een dienstmeid een relatie heeft onderhouden. Sir Romulus zegt dat de huidige situatie zeker veertien jaar geduurd heeft, zonder vraagt wat er de laatste tijd verder nog veranderd is in Marshfield. Sir Barrius en Sir Ortell hebben onlangs een nieuwe kok aangenomen, Bart. Sir Romulus heeft hem al eerder gesproken. Ook hij lag niet in zijn bed, de afgelopen nacht. Hij controleerde of de melk koud stond. 
Sir Romulus en Sir Benno sluiten het onderhoud met Sir Barrius af met de mededeling dat zij deel zullen nemen aan het toernooi van morgen. Op die manier zullen zij wat extra cachet aan de gelegenheid geven. 

Sir Romulus wil de keukenjongens nog eens spreken. Maar nu wordt de maaltijd voorbereid en zijn zij druk in de keuken. Sir Romulus en Sir Benno besluiten om met de dochters van Sir Barrius te gaan praten. Zij hebben misschien ook een frisse blik op de situatie in Marshfield Manor. Wanneer Sir Romulus met Vrouwe Glorel spreekt, realiseert hij zich al snel hoe beschermd zij is opgevoed. Zij is inmiddels een jaar of negentien en kijkt alleen maar uit naar het toernooi. Zij heeft nauwelijks oog voor het feit dat zij een aantrekkelijke huwelijkspartner is, dat een (onverwachte) zoon van haar vader nog wel eens haar vooruitzichten kan benadelen en dat ook wat minder oprechte mannen naar haar hand zouden kunnen dingen. 
Vrouwe Lucilla is zo mogelijk nog dommer. Die heeft helemaal nog nooit nagedacht over andere mensen. Zij vindt de dood van Agatha vreselijk natuurlijk, maar kende haad niet goed. En ze was een oude vrouw natuurlijk. 

Het avondmaal deze tweede avond in Marshfield manor is zo mogelijk nog somberder dan de avond ervoor. Iedereen is bedrukt door de brute, bloederige dood van Agatha, die erg geliefd was onder de ridders en de bedienden. Bovendien is de moordenaar op vrije voeten. Wie lopen er nog meer gevaar? Bovendien is de verdenking jegens Sir Eliot nog steeds niet weggenomen en die verdenkingen stralen ook af op Sir Romulus en Sir Benno. 
En de maaltijd zelf is ook al niet om over naar huis te schrijven. Het eten is karig en saai. Maar het dessert is duidelijk beter. Sir Benno geeft er niet om (indulgent fumble), maar Sir Romulus eet met graagte (indulgent succes). En hij herkent het gerecht aan een de zeer herkenbare en smaakvolle kruiden in het dessert en weet dat dit uit een oud Romeins Kookboek komt, dat is nooit vertaald uit het Latijn. Hoe komt dat dessert terecht in dit achtegebleven gebied? 

Sir Brutus Zonder Genade


Sir Romulus denkt dat Bart de Kok meer is dan hij laat zien momenteel. Hij gaat na het diner weer met de kok spreken. Dit keer lukt het de kok niet om met gladde praatjes Sir Romulus om de tuin te leiden. Sir Romulus en Sir Benno doorzoeken zijn kamer. Daar vinden zij een brief en een mes. De brief is van Sir Brutus Zonder Genade (Het had eigenlijk Sir Turquine moeten zijn, maar die is tegenwoordig een gedeprimeerd, maar eerbaar koning in deGouden Vallei en zou zich nooit bemoeien met lage landadel). De kok Bart was als een spion naar Marshfield Manor gestuurd om te bekijken wat voor schandalen hij kon creëren om Sir Barrius in een kwaad daglicht te stellen, zodat hij ontvankelijker zou zijn voor verraderlijke aanbiedingen van Sir Brutus Zonder Genade. 

Sir Romulus en Sir Benno nemen hun bevindingen en Bart de Kok mee naar Sir Barrius. Sir Barrius neemt al snel de makkelijke beslissing dat de kok opgehangen moet worden voor moord. Dat hij ook betrokken was bij spionage houdt iedereen voorlopig nog even stil. 
Sir Romulus geeft Sir Barrius meteen ook advies mee. Sir Brutus koos jou uit voor zijn subversieve praktijken, omdat je kwetsbaar bent. Je hebt nauwelijks vrienden onder je buren, je bent niet getrouwd, je hebt je dochters niet uitgehuwelijkt. Zorg dat je een netwerk van collega's, buren en vrienden opbouwt, om minder kwetsbaar te zijn voor dit soort praktijken. In diezelfde lijnt wordt de jonge Tarquin een page voor Sir Romulus. En Sir Eliot zal een lintje van vrouwe Lucilla dragen, tijdens het toernooi, alleen voor de show. Maar dan ziet iedereen dat Sir Barrius en zijn huishouden deel uitmaken van de zesde eeuw. 

Volgende dag, Marshfield Manor

Deze morgen begint met rechtsspraak. Zonder al te veel plichtplegingen wordt Bart de Kok opgehangen. Daarna gaat het toernooi van start. Het is vrij eenvoudig, er is geen eindeloze parade van deelnemers of show van schilden. Er wordt begonnen met een Bohort, waar alle mannen aan deel kunnen nemen en ook gewone mannen prijzen kunnen winnen. De jonge Tarquin laat zich gelden en weet het de losprijs voor een aantal mannen te winnen, toch een leuke spaarpot voor een jongen. 

Sir Ortell van Marshfield

Daarna volgt een melee, waarin de ridders van Marshfield, onder leiding van sir Ortell ten strijde trekken tegen een team van Gasten onder leiding van Sir Benno. Sir Ortell en Sir Benno komen tegenover elkaar te staan en een enorme strijd barst los. De ridders hakken op elkaar in, maar weten elkaar slechts kleine verwondingen toe te brengen. Uiteindelijk geeft Sir Ortell het op, maar zijn naam is gevestigd. Hij heeft het lang volgehouden tegenover een ridder van de Ronde Tafel. 
Sir Romulus komt tegenover Sir Endean te staan. Deze ridder is ernstig teleurgesteld in zijn heer, deze laatste paar dagen (Loyalty Lord Fail), desondanks is deze oude ridder toch erg deskundig en weet een paar harde klappen uit te delen (Criical Lance). Maar uiteindelijk weet Sir Romulus hem toch te verslaan. 

Uiteindelijk weet het team van de Gasten onder leiding van Sir Benno te winnen en hij houdt daar een mooie dolk aan over. Hij is zeer gul, wanneer hij de uitrusting van de verslagen Sir Ortell aan deze ridder teruggeeft. Sir Romulus is iets calculerender en regelt een afbetalingsregeling met de verslagen Sir Endean. 

Sir Benno van Steeple Langford

Het Toernooi sluit af met een spektakel waarbij een Stier en een Beer tegen elkaar zullen strijden. Terwijl dit brute gevecht gaande is, herhaalt een vermoeide Sir Benno zijn oude verhaal over een de Ridders van Steeple Langford, die een vat Bier leeg kunnen drinken, daarna een Maagd kunnen bevechten en tot slot nog de liefde kunnen bedrijven met een Beer. Zijn publiek hoorde dit verhaal nog nooit. Sir Benno gaat verder, en zegt dat hij een stuk stoerder is dan zijn voorvaderen. Hij bedrijft de liefde met een Manticore. 

zaterdag 12 november 2022

Spellenavond oktober

Het was weer tijd voor een spellenavond. En als dat dan kort na Spiel in Essen is geweest, komen de nieuwste dingen op tafel. 

In de avond druppelden al snel de mensen binnen. Ik sloot aan bij vriend J., die Dungeon Drop had aangeschaft. Met een worp van allerlei kleine steentjes werd een patroon gemaakt op de tafel. En nu was het zaak om de grijze steentjes zo uit te zoeken dat de schatten van de andere steentjes daar mooi binnen laten. Een lekker vlot verlopend spel, weinig strategie en veel geluk. Van mij mag het spel nog wel eens terugkomen.




Aan een andere tafel werd nog Eldritch Horror gespeeld, het was tenslotte al bijna Halloween. Een groep dappere helden reist de hele wereld over om links en rechts cultisten die de horrors van voorbij de sterren willen oproepen, tegen te houden. Dat ging maar matig en ik geloof dat de wereld ten onder is gegaan. 

Al met al fijn om weer eens een avondje spellen te kunnen spelen en eens iets nieuws te zien.