The BlackkKlansman

Via de Bibliotheek van Malden (hou de boel open, mensen) hebben we weer een film geleend en gekeken. The BlackkKlansman (2018) van Spike Lee dit keer. We zagen John David Washington en Adam Driver in de belangrijkste rollen. 

Blackkklansman

Spoilers

De film is gebaseerd op ware gebeurtenissen, maar is bij vlagen te vreemd om te geloven. Het verhaal begint in de jaren '70 bij Ron Stallworth, die als zwarte man (met prachtige afro) politieman wil worden in Colorado Springs. Hij is daar de eerste zwarte politieman. En hij krijgt meteen te maken met flink wat racisme van zijn blanke collega's. Hij raakt daar behoorlijk gefrustreerd over en probeert carrière te maken binnen het korps. Maar als vrij juniore collega en als zwarte man lukt dat maar matig. 

Uiteindelijk mag Ron als undercover politieman aan de slag. Hij bezoekt bijeenkomsten van de lokale zwarte studentenvereniging. Daar spreekt Kwame Ture, die een hoop invloed heeft op zijn toehoorders. Maar de blanke gezagsdragers zijn bang voor een onlusten en willen in de gaten houden wat daar gezegd wordt. 

Tijdens deze bijeenkomsten krijgt Ron ook kennis aan jonge, aantrekkelijke en bevlogen activiste Patrice (Harrier). En via haar wordt Ron met zijn neus op de feiten gedrukt, racisme zit overal, ook bij zijn eigen collega's. En als je een vrouw bent, is het nog erger. 

Ron heeft de smaak te pakken met zijn undercover werk. En geheel op eigen initiatief legt hij contact met een lokale afdeling van de Klu Klux Klan en hun regionaal leider David Duke (Grace) en hij maakt een afspraak met een lokale leider, Walter. Te laat realiseert hij zich dat hij nooit de contacten verder zal kunnen uitbouwen, aangezien hij wel erg overduidelijk zwart is. Ron schakelt zijn partner Flip Zimmerman (Driver) in, om de face - to - face contacten te onderhouden met de Klan. 

Aanvankelijk loopt alles van een leien dakje en er wordt steeds meer duidelijk over de reikwijdte van de Klan in Colorado Springs. Maar dan krijgt de missie ook een sinistere omslag. De leden van de Klan zitten op vele plekken. Ook in het leger, ze kunnen hun handen leggen op wapens en explosieven. En een confrontatie lijkt aanstaande. 

Uiteindelijk weten Ron en Flip een aanslag te voorkomen, maar niet voordat duidelijk wordt dat het terloopse racisme in de samenleving ver reikt en het werk van de politie bemoeilijkt wordt door de vooroordelen in de eigen gelederen. Maar uiteindelijk weet het goede te overwinnen en wordt de Klan in Colorado Springs een gevoelige slag toegedeeld. 

Maar dan, in het nawoord worden beelden getoond van een Unite the Right Rally, waar een hele verzameling van Neo - Nazi's en andere haatgroepen, waaronder de Klan, bijeen kwamen. Ook David Duke speelde daar nog steeds een prominente rol. Er lijkt geen einde te komen aan de haat. 

Conclusie

Het acteerwerk van Washington, Driver en Harrier is prima. En de jaren '70 als periode waarin grote omwentelingen op het punt stonden te gebeuren, worden leuk in beeld gebracht. De toespraken van Kwame Ture (Hawkins) en Jerome Turner (Belafonte) zijn aangrijpend, en de Klan worden in beeld gebracht als de griezels die ze zijn. 

Maar toch voelde de film wat onevenwichtig aan. Bij vlagen is de film hilarisch, wanneer Ron en Flip zonder al te veel moeite de Klan bedotten en infiltreren. Maar wanneer we de beelden zien van Patrice die zich de handelingen van de corrupte politie moet laten welgevallen is dat wel heel deprimerend. Ook de oprechte, diep gevoelde haat van de Klan-leden voor zwarte mensen, waar ze verder nauwelijks enige interactie mee hebben, is erg ongemakkelijk. 

Tegen deze achtergrond is de naïviteit van Ron over zijn eigen positie in de samenleving en de realiteit van discriminatie binnen het politiekorps een beetje vreemd. Hoe kan hij dit niet eerder hebben opgemerkt?

En de afsluiter is natuurlijk helemaal verschrikkelijk, het gedachtegoed, waar Ron en de zijnen tegen strijden, is niet verslagen, maar lijkt juist sterker terug te komen. Is er dan niets veranderd sinds de jaren '70?