Corona houdt maar aan en ik merk dat mijn smaak in boeken een beetje morbide wordt. Gelukkig doet de Bibliotheek dappere pogingen om open te blijven en mij daarmee gezond te houden. Onlangs heb ik alle korte verhalen van Ambrose Bierce gelezen. Ambrose Bierce was een schrijver uit de laat 19e en vroeg 20e eeuw. Hij is uiteindelijk verdwenen tijdens de Mexicaanse Revolutie, waar hij verslag van wilde doen.
 |
| Deel 1 |
Naast zijn journalistieke werk heeft hij ook veel verschillende korte verhalen geschreven. En deze zijn in het Nederlands vertaald en in drie bundels uitgegeven. En gelukkig te krijgen via mijn bibliotheek.
De verhalen van Ambrose Bierce hebben vaak een griezelig of bovennatuurlijk element. En daarmee is hij een voorloper van horrorschrijvers als H. P. Lovecraft, waar ik ook het een en ander van gelezen heb. En af en toe moest ik ook weer denken aan Robert W. Chambers.
Veel verhalen gaan over de Amerikaanse Burgeroorlog, waar Bierce zelf als soldaat aan had deelgenomen (een boeiend onderwerp natuurlijk). Veel zorgen en angsten van soldaten komen in de verhalen aan bod. De angst om zelf te sterven, maar ook miscommunicatie tussen leger-eenheden, vrienden en familie die vallen door Eigen Vuur en strijd tussen individuen die in het leger gruwelijke consequenties kunnen hebben komen aan bod.
Maar in veel andere verhalen zit een element van het bovennatuurlijke. De doden die terugkeren naar het rijk der levenden om wraak te nemen of juist te beschermen en tweelingen die delen van elkaars leven kunnen overnemen.
Er zijn ook nog wat humoristische verhalen van mensen die met opzet buiten de lijntjes kleuren van van wat de samenleving nog acceptabel vindt. Zij doden hun medemensen, leven goed van de buit en lichten hun buren op. Allemaal op zo een manier verteld dat je er nog om moet grinniken ook.
Ieder verhaal is kort en laat je achter met prettige rillingen. Ideaal voor een regenachtige herfstavond bij de openhaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten