The Night Manager

De laatste tijd kijken +Sander en ik de afleveringen van The Night Manager, een serie van de BBC en verfilming van een roman van John le Carré. het werd in aanloop naar het televisie-seizoen van 2016 groots aangekondigd door de BBC, niet ten onrechte, wat er spelen twee acteerkanonnen in! Hugh Laurie, die we kennen uit The Black Adder, A Bit of Fry and Laurie en Jeeves & Wooster en in meer recente jaren natuurlijk als Dr. House. En Tom Hiddleston, die natuurlijk internationale aandacht verwierf met zijn rol als Loki in de MCU films. Maar hij heeft sindsdien meer gedaan, zoals Only Lovers Left Alive en Crimson Peak.

Ze kijken zo boos!

Zoals het een goede BBC-serie betaamd, zijn er kosten nog moeite gespaard om alles er zo mooi mogelijk uit te laten zien. En er is ook flink geïnvesteerd in allerlei bij-rollen. Die worden ook vervuld door bekende, Britse koppen. Zo zag ik Olivia Colman, (Hot Fuzz), Tom Hollander (Pirates of the Caribbean), Elizabeth Debicki (Great Gatsby), Tobias Menzies (Rome) en Jonathan Aris (Sherlock).

Spoilers!

Maar waar gaat het dan allemaal over?

Jonathan Pin (Hiddleston) is een ex-leger man, die nu de Nachtmanager is in een zeer luxe hotel in Caïro. Daar komt hij in aanraking met allerlei hooggeplaatste lui, die natuurlijk hun geld (ook) verdienen met allerlei smerige zaakjes, waaronder wapenhandel. Dan wil een mooie dame, Sophie, wat gevoelige documenten bij Jonathan in bewaring geven. 

Jonathan heeft dan misschien wel allerlei gevechtshandelingen gezien en uitgevoerd, maar wanneer het op manipulaties door vrouwen aankomt, is hij nog behoorlijk naïef. Hij doet wat ze zegt, kijkt naar de documenten, heeft een gepassioneerde avond met haar ("trap er niet in!" riepen Sander en ik nog naar het scherm) en kort daarna eindigt ze natuurlijk gedood, door haar foute vriendje. Haar foute vriendje heeft connecties met een nog veel fouter mannetje, de wapenhandelaar Richard Roper (Laurie). 

Een getroubleerde Jonathan vertrekt naar een net zo luxueus hotel in de Alpen, waar Richard Roper ook een nacht verblijft. Alle trauma's komen weer terug. 

Dan wordt Jonathan gerecruteerd door de Britse geheime dienst, waar een klein maar dapper team (Colman) probeert om Roper neer te halen. Daar kunnen ze iemand met de vaardigheden van Jonathan wel bij gebruiken. 

En dan start er een enorm kat- en muisspel, waarbij Jonathan een geheime identiteit aanneemt, zich naar binnen wurmt bij het huishouden van Roper. De verwaarloosde vriendin van Roper (Debicki) valt natuurlijk onmiddellijk voor Jonathan, wat alleen maar bijdraagt aan de vlotjes uit de hand lopende intriges en tegen-intriges ("trap er niet in!" riepen Sander en ik, weer!). Roper wil Jonathan onder weer een nieuwe valse naam naar voren schuiven als stro-man bij weer een schimmige deal. 

Ondertussen worden de vaste medewerkers (Hollander) van Roper steeds jaloerser over de nieuwe rijzende ster van Jonathan. In Brittannië hebben de activiteiten van de dappere ambtenaren (ik heb altijd wel een zwak voor dappere ambtenaren) van de geheime dienst inmiddels ook de aandacht getrokken van hoge geplaatste lieden binnen de geheime dienst.
Het wordt steeds duidelijker dat verschillende afdelingen binnen de Britse overheid baat hebben bij de handel en wandel van Roper, het maakt niet uit dat onschuldige mensen gruwelijk omkomen, omdat hij weer nieuwe wapens in een conflict introduceert.

De afleveringen worden keer op keer spannender en de marges voor onze dappere helden kleiner en kleiner. Hoe kan dit aflopen? John le Carré kennende, waarschijnlijk niet al te best.

De serie is weer een pareltje van Britse TV-productie. Kosten nog moeite zijn gespaard om fantastische acteurs aan te trekken in hoofd- en bijrollen. Kosten nog moeite zijn gespaard in de aankleding van de acteurs, de sets en buiten-omgeving. En dat zie je er aan af.

Dus, kijkt allen The Night Manager.  

Lima-bonen met Chorizo

Limabonen

Deze week twee keer prijs op het peulvruchten-front. +Sander maakte een heerlijke chili con carne met bruine bonen. Meestal ben ik niet zo een fan van bruine bonen, een beetje week en smakeloos. Maar ook hier zeg ik weer, neem de tijd om te kiezen voor gedroogde bonen en laat die wellen! Veel meer bite en smaak. Hoewel bruine bonen nog steeds geen smaakbommetjes zijn.

Maar goed, toen ik met Stille Zaterdag wat vrienden over de vloer had, moesten die natuurlijk ook eten. En voor heb heb ik Lima- Bonen met Chorizo worst gemaakt. Erg lekker! Hoewel de lima bonen misschien nog iets langer hadden mogen koken (Bonen altijd goed hard en lang koken! Ze zijn vaak mild-giftig), maakte de chorizo het helemaal af.

Lima-bonen komen uit Zuid-Amerika, Peru om precies te zijn. Vandaar ook de naam. Daar zijn ze al lang onderdeel van het menu. Met de ontdekking van Amerika, de ontdekking voor Dhr. C. Columbus, werden deze bonen (samen met veel andere vormen van voedsel) ook populair in  andere delen van de wereld. Chorizo is een pikante, Spaanse paprika-worst. De paprika kon natuurlijk ook pas toegevoegd worden nadat Dhr. C. Columbus zijn ontdekkingen had gedaan.

En het recept voor dit gerecht komt uit het boek Seasons Kookboek, een afgrijselijke combi van Nederlands en Engels in de titel, maar gelukkig zijn de recepten eruit prima.

Een nieuwe generatie

Vorig jaar had ik een aantal gele courgetteplanten geplant in mijn volkstuin. De allereerste courgette die daar aan groeide, heb ik laten zitten tot hij aan het einde van het seizoen volledig volgroeid was, in de hoop dat ik er zaad van kon winnen.
Vorige week heb ik die zaadjes uitgeplant in potjes in een kasje en warempel, tenminste een van de zaadjes is aangeslagen en loopt nu uit!

Nu heb ik al eerder zaad gewonnen van planten en opnieuw succesvol uitgezaaid in de tuin, maar courgette is toch wat lastiger, omdat het lang duurt voor de zaadjes echt rijp en levensvatbaar zijn. En in het koude Nederland is de groeitijd dan toch wat kort.

Ik zal dit plantje (en eventuele anderen) koesteren en ook weer opkweken. Courgettes zijn notoire sloeries en kruisen heel makkelijk met andere planten uit dezelfde familie, waaronder andere typen courgettes en pompoen. En op de volkstuin zijn natuurlijk een hoop andere types te vinden voor mijn courgettes met hun losse moraal. Dus ik vraag me af hoe de courgettes van deze tweede generatie er uit zullen zijn. Zullen zij weer de grote gele courgettes van vorig jaar worden? Of krijg ik iets met vreemde vormen en kleuren? Ik kan alleen maar afwachten.

Soep van Groene Linzen en voetballers

Het is weer tijd voor mijn wekelijkse peulvruchten-recept. En dit keer combineer ik twee hobbies. Mijn zoon zit op voetbal en is daarmee helemaal gek van voetbal. En onze lokale supermarkt geeft nu voetbalplaatjes weg bij aankopen. En dat wordt gecombineerd met de recepten die de moeders van die voetballers maken voor hun voetballende zonen, zodat ze beter kunnen voetballen.
Kennelijk kunnen de voetballers zelf niet koken en hebben ze ook geen vaders die kunnen koken. Oh en de eredivisie voetbal behelst kennelijk alleen de herenteams. De zeven vrouwenteams, die ook voetballen in de eredivisie, tellen kennelijk niet mee. Of de vaders van de vrouwelijke voetballers wilden hun succesrecepten niet delen met de Plus, dat kan natuurlijk ook.

Het verregaande seksisme (het is de 21e eeuw mensen!) dat hieruit spreekt zal ik dit keer maar even voorbij laten gaan. Maar als mijn zoon later groot is, dan kookt hij verdorie zijn eigen maaltijden voor hij naar een wedstrijd gaat! Hij mag nu ook al mee helpen.

In ieder geval, vandaag staat de vegetarische Linzensoep van groene linzen van Anwar El Ghazi's moeder (ze heet Jamila El Ghazi) bij ons op tafel.

Benodigdheden

• 1 ui, gesnipperd
• 1 teentje knoflook, gesnipperd
• 250 gr. groene linzen 
• 1 theel. kaneelpoeder
• 1 theel. kardemom poeder (beetje een probleem voor mij, ik had alleen hele peulen, dus daar 2 theel van genomen, 1 voor 1 open gemaakt en de zaadjes gevijzeld, dat ga ongeveer 1 theel. poeder. 
• 2 tomaten, in blokjes (ik had nogal kleine tomaten en nam er 4). 
• 1L. water
• 2 kippenbouillonblokjes
• schijf citroen

Groene linzen. 

• bladpeterselie.

Bereiding

• Fruit de ui en de knoflook.
• Voeg de groene linzen, kaneelpoeder, kardemompoeder en tomaat toe, roer wat rond en bak lekker aan. 
• Voeg het water, bouillonblokjes en citroen toe. 
• Breng alles aan de kook en laat een dik half uur sudderen, tot de linzen zacht en gaar zijn (zo nodig wat langer). 
• Breng op smaak met het gehakte peterselieblad en eventueel wat peper en zout. 

Een heerlijke soep, door de kaneel en cardemom eigenlijk vrij zoetig van smaakt. Heel anders dan de linzensoep die ik aan mijn moeders knie heb geleerd, maar zeker ook lekker en voor herhaling vatbaar. 

Tuinierseizoen

Hoewel we in het staartje van de winter zitten, worden de dagen al langer en het weer al warmer. Dat laat bij mij altijd mijn groene vingers jeuken. Dus afgelopen weekeinde ben ik flink aan de slag gegaan.
Eerst op naar de Intratuin (met de kids, zo een ballenbak blijft fascinerend) voor wat potgrond, mest en opschrijfkaartjes.

Toen in de tuin heb ik opkomend onkruid en blad van afgelopen herfst weggehaald. Het grasveld is stevig geharkt om de dode grassprietjes en opkomend mos te verwijderen. Ik heb mest gestrooid en water gegeven, omdat het behoorlijk droog is.
Maar ook voor de moestuin ben ik alweer flink aan de slag gegaan. De tuinbonen stonden al in bakjes in de open buitenlucht, maar het werd nu ook tijd om de rest eens in te zaaien. Dus buiten staan nu Rucola en Zuring, die zaai ik inmiddels ieder jaar in. En ik vind dat nog steeds een verbetering ten opzichte van de Rucola uit de winkels. En binnen in kasjes staan de paprika, pompoen en eikenbladsla. Die gaan binnenkort naar buiten, als het weer wat beter is. En als ik komend weekeinde iets meer tijd heb, zal ik ook nog de kervel, spinazie en wortelen uitzaaien. Dat kan inmiddels ook al wel.
Maar ik denk niet alleen aan de eetbare planten. Ik heb ook allerlei plannen voor de bloemenperken in de voortuin. Dus inmiddels staat de Datura, de Leeuwenstaart en blauwe winde in bakjes in het kasje.

Maar ik ben niet de enige bij wie de groene vingers jeuken. De Albert Heijn doen zijn moestuinactie weer op herhaling en geeft daarbij dit jaar ook meer informatie over wat we kunnen verwachten.

Moestuintjes in de NRC
Moestuintjes in de Trouw

Mijn blote billetjes in het gras

Het is weer tijd voor mijn wekelijkse peulvruchten update. Dit keer een typisch Nederlands gerecht, Blote Billetjes in het Gras, eigenlijk een combinatie van twee peulvruchten, Witte bonen (de blote billetjes) en Snijbonen (het gras). Ik heb het gemaakt op verzoek van vriend +D (wie anders), die samen met +J afgelopen zaterdag bleef eten, in voorbereiding op een spelletje Curse of Strahd.

Voor mijn zelfopgelegde uitdaging geldt de snijboon eigenlijk niet als peulvrucht. Wanneer je snijbonen eet, eet je eigenlijk de onrijpe vruchtdoos. En en peulvrucht is dan alleen het rijpe zaad in de vruchtdoos (de boon zelf dus). Met dit recept zit ik dan goed met de witte bonen.

Witte bonnen, de blote billetjes.

Het recept heb ik geript uit de Allerhande van de AH, je kunt het hier vinden. Ik heb geen Cannellini-bonen gebruikt maar gewone, witte gedroogde bonen. Laat die een nacht weken in ruim water. Daarna een uur koken in ruim water. Verder had ik ook geen bonenkruid in huis en kruidde ik daarom de bonen met wat nootmuskaat. Ik heb de snijbonen ook niet met de hand gesneden, maar lekker makkelijk in de keukenmachine.

Tot slot serveerde ik er een gehaktballetje en aardappeltjes uit de oven bij.

Al met al erg makkelijk te maken en door het contrast tussen de witte en fris groene boontjes, zag het eten er erg smakelijk uit. Het is een beetje een flauwe hap, maar wat experimenten met nootmuskaat, bonenkruid en gewoon wat peper en zout zullen een hoop goed maken denk ik zo. Een leuke aanvulling op mijn repertoire. 

Ook deze schotel vult weer flink, dus we hadden een hoop over. 

Pendragon XXXIII - It is a far, far better thing...

De groep is weer bij elkaar geweest voor een Pendragonsessie. De Onrust in Salisbury is nog steeds niet uitgewoed. De grote aanstichter, Sir Eliot, is inmiddels dood. Maar de overlevenden hebben zich gehergroepeerd onder leiding van Sir Benno. Tijdens de Slag bij de Dans der Giganten stierven twee belangrijke pijlers van de Rebellie, Sir Edwin van Burcombe en Sir Garnish van Berwick St. James.
De Rebellen hebben zich verschanst in Sarum en worden daar nu belegerd door Sir Robert en de ridders van Salisbury die hem nog trouw zijn, aangevuld met manschappen uit Silchester. In Sarum wordt de situatie wanhopig, nog even en zij zullen de honden moeten eten.
Wie kan nog uitkomst bieden? Sir Caulas en Sir Antonius en Sir Iganaeus misschien?

Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Antonius van Broughton (Niet aanwezig)
Benno van Steeple Langford
Caulas van Tisbury
Dafi de Grote van Berwick St. James
Ebel van Burcombe

Juli 504 A.D., Sarum, Salisbury

Sir Benno heeft zich met zijn overlevende troepen teruggetrokken in Sarum, waar zij samen met de burgers van Sarum belegerd worden door Sir Robert en de ridders van Salisbury die hem trouw zijn, en troepen uit Silchester. Het ziet er somber uit voor Sir Benno. 

Augustus 504 A. D., Exeter, Devon

Sir Caulas, Earl van Devon, heeft gehoord dat de problemen in Salisbury aanhouden. Terwijl de ridders uit het rijkste deel van Logres elkaar bevechten, worden de Saksen aan alle kanten onrustig. In Kent  voelt Octa zich niet langer gebonden aan de vrede die hij met Hoge Koning Uther sloot. In Wessex is het sinds de dood van Hoge Koning Cerdic ook onrustig, een nieuwe Saksische Koning is van het vasteland gekomen, Koning Port en hij heeft een van de steden naar zichzelf genoemd, Portsmouth. 

Sir Caulas besluit om in elk geval een boodschapper met het nieuws naar Koning Nanteleod van Escavalon te sturen. Dan gaat hijzelf, samen met de broers Ignaeus en Antonius naar Sarum. Misschien kan hij nog eenmaal proberen om Sir Benno en Sir Robert tot vrede te bewegen. Het is belangrijker om de Saksen het hoofd te bieden, dan te ruziën over wie Earl mag zijn.

Sir Robert van Salisbury

Sir Caulas
Earl van Devon

Sir Robert herinnert zich Sir Caulas nog en staat hem te woord. Hij zegt dat Sir Benno, die nu volhardt in zijn verraad, ondanks zijn verlies bij de Slag bij de Dans der Giganten, in ieder geval zal moeten sterven voor zijn misdaden. Elgin is nog een kind en de halfbroer van Robert bovendien. Een een definitieve verbanning van Elgin naar een ander koninkrijk, Frankrijk bijvoorbeeld, is eventueel acceptabel. Sir Benno heeft 48 uur om zich te bedenken. 

Met deze boodschap begeeft Sir Caulas zich naar de poorten van Sarum, waar hij al snel Sir Benno te spreken krijgt. Sir Benno kan instemmen met een duel tot de dood over wie de Earl van Salisbury moet zijn. Maar hij stelt als eis dat de jonge Earl in ballingschap zelf aan de muur verschijnt om deze afspraak te maken met Sir Benno.
Sir Caulas vindt het maar niets om als loopjongen heen en weer gestuurd te worden tussen de ruziënde partijen, maar vrede in Salisbury is hem een hoop waard. Ook Sir Robert vindt het niet fijn om naar de muren van Sarum te moeten komen om Sir Benno aan te horen. Maar hij ziet er ook niet naar uit om zijn geboortestad met de grond gelijk te moeten maken om zijn geboorterecht te kunnen claimen. Dus hij komt.
Sir Benno en Sir Robert spreken over mogelijke vrede. Sir Benno vraagt om genade voor de jonge Elgin, dezelfde genade die hij ook aan Sir Robert betoond heeft, nadat hij en Sir Eliot kozen voor Elgin als rechtmatige opvolger van de Earl. Sir Benno en Sir Eliot zorgden er toen voor dat Sir Robert naar Levcomagus kon ontsnappen.

Sir Robert denkt hier even over na. En dan stemt hij toe Sir Benno kan zijn zaak bepleiten in een duel. En wat er ook gebeurt, Sir Robert zal zijn gerechtvaardigde woede niet botvieren op de jonge Elgin, of op andere ridders of burgers die betrokken zijn geraakt bij het verraad van Sir Benno en Sir Eliot.
Dat is alles wat Sir Benno wilde horen. En terwijl hij zegt: "It is a far, far better thing that I do, than I have ever done; it is a far, far better rest that I go to than I have ever known." springt hij van de stadsmuren af naar zijn dood, aan de voeten van Sir Robert.

De woorden van Sir Benno zijn de laatste woorden van 'A Tale of Two Cities',  een roman van Charles Dickens, die ik nu dus hoognodig eens moet lezen. En van een hoge positie naar je dood springen, om je maten te redden, is een directe kopie van Jan van Schaffelaer, die van DÉ toren in Barneveld sprong. 

Sir Robert, Sir Caulas en de mensen in Sarum zijn geschokt door de de plotselinge dood van Sir Benno. Even doet niemand iets. Dan roept Sir Ebel: "Open de poort!" Sir Ebel van Burcombe en Sir Dafi van Berwick St. James gaan naar buiten en werpen zich aan de voeten van Sir Robert om aan hem trouw te zweren.

Sir Ebel en Sir Dafi zweren dan wel trouw aan Sir Robert, maar hun hart ligt er niet echt in. Sir Ebel Loyalty Lord 3 en Sir Dafi Loyalty Lord 6. 

De jonge Elgin vertrekt niet naar Frankrijk, maar naar Malahaut. Sir Ebel is getrouwd met Milli van Malahaut en hij heeft contacten daar.

Morgaine
Koningin van Escavalon

Wanneer de rust enigszins is weergekeerd, verschijnt daar een ander leger aan de horizon. Zij voeren een groene banier met een witte zwaan. Het is het wapen van Morgaine, Hertogin van Cornwall, Koningin van Escavalon en pleegdochter van Sir Benno. Zij is gekomen met haar leger, toen zij hoorde van het beleg van Sarum. Zij wil haar pleegvader bijstaan. Wanneer zij hoort dat hij heeft gekozen voor vrede, besluit zij om zijn wens te respecteren. Maar in een privé onderhoud met Sir Robert laat zij hem op niet mis te verstane wijze weten dat wanneer hij het in zijn hoofd haalt om zijn beloften aan Sir Benno niet na te komen, zij ervan zal weten en bloedig wraak zal nemen.

Sir Caulas zorgt dat hij zo snel mogelijk het oor heeft van Sir Robert. Sir Robert heeft adviseurs nodig. En de ridders uit de families Berwick St. James, Burcombe en Steeple Langford zullen voorlopig niet in een goede reuk staan.
Het is zaak om de banden van vriendschap aan te halen met Koning Nanteleod van Escavalon. Deze ambiteuze Koning is hard op weg om een groot deel van Wales aan zich te onderwerpen, hij heeft nu een band met Cornwall. Als Salisbury niet een vriendschappelijke hand uitsteekt, dan kan Koning Nanteleod zijn blik wel eens naar Salisbury keren. Een huwelijk met een dochter van Nanteleod zou overwogen moeten worden!

Winterphase 504/ 505

Sir Ebel en zijn vrouw Milli krijgen een dochter, die zij Madoca noemen. Maar helaas is alle stress van de afgelopen tijd teveel geworden voor Enida, een zus van Sir Ebel. Zij kan niet meer goed uit haar woorden komen. Sir Ebel is bang dat haar kinderen ook achterlijk zullen zijn. 

Sir Caulas krijgt weer een zoon bij zijn vrouw Cygna. Hij noemt hem Benno, hij is nog steeds onder de indruk van het offer dat Sir Benno deze zomer heeft gebracht.

Sir Benno is nu dood. Zijn enige erfgenaam was zijn zoon Brikus, die een elfenmoeder heeft. Sir Brikus wordt meteen al met wat problemen geconfronteerd. Zo krijgt Bradwen, die vorig jaar een nichtje van Sir Antonius bezwangerde, alweer een kind bij zijn piepjonge vrouw. Ook dit kind wordt Benno genoemd.

Sir Dafi heeft nog een jongere broer, Darin. Deze krijgt een dochter, een meisje genaamd Deirdre. Het is overduidelijk een elfenkind, waarvan de moeder niet voor haar wil zorgen. 

Soep van Spliterwten

Voor de negende keer alweer peulvruchten op tafel. Een soep van Spliterwten dit keer, naar voorbeeld van Nigella Lawson. Het is ook de tweede keer dat ik spliterwten op tafel zet. Vorige keer maakte ik er de traditionele Hollandsche erwtensoep mee.

Spliterwten zijn eigenlijk gewone erwten, waar het buitenste velletje vanaf is gehaald, waardoor ze in twee helften uiteenvallen. En ook erwten worden al een eeuwigheid gegeten in het Midden Oosten en heeft zich van daar uit over de wereld verspreid.
En erwten spelen in de wetenschap natuurlijk ook een belangrijke rol. De Oostenrijkse monnik Gregor Mendel deed onderzoek naar de eigenschappen van erwten en hoe die van generatie op generatie werden doorgegeven en hoe sommige eigenschappen dominant bleken en andere recessief. daar

Door naar het recept, het is hier te vinden in het Nederlands en hier in het Engels. In haar recept gebruikt ze gele spliterwten, maar ik had nog groene over, dus die gebruikte ik. Verder voegt ze ook nog frankfurters aan de soep toe, een soort dikke knakworsten. Ik heb wat kleine worstjes gebakken en door de soep gedaan, ook prima. 

En dit geeft dan een hele zachte fijne soep, met een hintje van foelie. Erg lekker.  

Vervangbaar 2

Een tijd geleden keek ik met +Sander naar de film The Expendables (2010), een vrij slecht vehikel voor oude actie-acteurs uit de jaren '80 en '90. Maar ondanks het vage plot, platte karakters en vele explosies best vermakelijk. Als iets eenmaal succes heeft, moet er natuurlijk een vervolg komen. Dus na enkele jaren volgde er The Expendables 2 (2012), The Expendables 3 (2014) en volgend jaar kunnen we kennelijk nummer 4 verwachten.

Maar goed, The Expendables 2 was onlangs op tv en Sander en ik hebben die samen gekeken. Mijn hemel wat was dat slecht! De film is van Simon West  en we zien weer een hele hoop bekende koppen voorbij komen, zoals Sylvester Stallone (Rambo), Jason Staham (Snatch), Jet Li, Dolph Lundgren, Chuck Norris, Jean-Claude van Damme, Bruce Willis (Pulp Fiction, The Sixth Sense), Arnold Schawrzenegger (Terminator 2: Judgement Day, Conan the Barbarian) en Liam Hemsworth.

Meer mannen, meer explosies...

Spoilers Ahoi!

Deze waarschuwing is bij gebrek aan een navolgbaar plot eigenlijk niet nodig, maar vooruit. Net als de vorige keer noem ik de acteurs maar bij de naam. Het was de moeite niet de namen van hun karakters te onthouden. 

De film begint met een scene in Sindhupalchowk District in Nepal. Nepali soldaten of opstandelingen of andere militaire types (dat wordt nooit helemaal duidelijk) terroriseren een dorpje, omdat zij daar hun hoofdkwartier hebben. In het hoofdkwartier houden zij een gemaskerd iemand gevangen en staan op het punt hem te martelen. 

De terreur wordt een stuk erger wanneer er een groep huurlingen, onder leiding van Stallone, met een soort geïmproviseerde tanks het dorp overvalt, alles aan gort slaat, de soldaten uitmoordt, alles wat daarna nog overeind staat in de fik steekt en het hoofdkwartier binnenvalt. Zij redden de gemaskerde persoon, die Schwarzenegger blijkt te zijn. Hij vindt het ook erg genant dat hij gered moet worden. Maar eigenlijk kwam Stallone voor een verder naamloze Chinese oude man. Schwarzenegger kwam die man ook redden, maar faalde werd gevangen genomen. 

Dan moeten Stallone en zijn mannen nog ontsnappen uit het Nepalese dorp. Dit doen ze door middel van een kabelbaan (wie legde die aan?) Stallone en Statham vallen van de kabelbaan en zijn onmiddellijk omringd door Nepalese mannen. Maar gelukkig had Stallone Hemsworth geïnstalleerd als scherpschutter (hoe wist Stallone waar hij van de kabelbaan zou vallen om Hemsworth op de goede plek te installeren?), die schiet iedereen dood. Stallone en Statham vluchten verder, terwijl hun maken via bootjes ontsnappen over een rivier (welke rivier? hoe komen de bootjes daar, we zagen dat Stallone en zijn groep aankwamen met geïmproviseerde tanks.) terwijl ze achtervolgd worden door Nepali militairen. 

Net als het er somber uitziet voor de mannen van Stallone, worden er achtervolgers uitgeschakeld door Hemsworth, die een nieuwe lokatie voor zijn scherpschutteractiviteiten heeft gevonden (dat deed hij snel!). Dan blijkt ook Stallone en Statham te beschikken over een Watervliegtuig, waarmee ze hun mannen van het water oppikken. Net als alles goed lijkt te gaan, hebben de Nepali militairen een blokkade over de rivier aangelegd, gelukkig weten Stallone en zijn mannen deze op te blazen.

Met het aanleggen van de blokkade denk ik toch dat we met het formele Nepalese leger te maken hebben. Het is kennelijk heel oke voor anonieme huurlingengroepen om explosieve actie te ondernemen tegen het leger van een democratisch verkozen regering. Hmmm.

In elk geval, de missie wordt succesvol afgerond en de Vervangbaren trekken zich terug in hun stamcafé in de VS, waar ze tegen elkaar opscheppen over hoe goed ze wel niet zijn. Hemsworth geeft aan dat hij een vriendinnetje heeft, daarmee samen wil gaan wonen met de opbrengst van de Nepalese missie en de Expendables wil verlaten.
We weten nu dus zeker dat Hemsworth gedoemd is te sterven. Hij zal nog meedoen tot het einde van de maand.

Stallone rijdt wat rond op zijn motor, treft Willis, die hem prest een nieuwe opdracht aan te nemen. In Albanië is een Russisch vliegtuig neergestort met belangrijke informatie aan boord. En als Stallone niet voor eerdere misdaden de gevangenis in wil verdwijnen, moet hij die informatie gaan halen.  Voor de zekerheid geeft Willis Stallone ook nog een Aziatisch computer typeje Yu mee.
Wat de Albanese regering en de Russische regering hiervan vinden doet er kennelijk niet toe.

In de Albanese mist neemt Hemsworth zijn positie als scherschutter in (waar denkt hij in de mist op te kunnen schieten?), terwijl Stallone en de zijn mannen het neergestorte vliegtuig onderzoeken (Lokale hulpdiensten zijn kennelijk nog niet ter plaatse geweest?). Al snel vinden ze waar ze naar op zoek zijn en willen weer vertrekken. Maar ondertussen is Hemsworth gevangen genomen door slechterik Van Damme. Van Damme vernedert Stallone en zijn mannen, steelt hetgeen waarvoor zij gekomen zijn en doodt Hemsworth (ik zei het toch?). 

Stallone en zijn mannen willen maar een ding, wraak. Zij zetten de achtervolging in. Van Yu begrijpen zij dat hetgeen ze stalen uit het vliegtuig en nu in handen is van Van Damme een plattegrond was van een oude Russische opslagplaats voor kernbommen. Van Damme wil het plutonium stelen en verkopen aan iedereen die het maar op wil kopen. Geen goed idee. 

Yu kan het apparaat dat Van Damme van hen stal, volgen. Zij volgen Van Damme en zijn mannen, Bulgaars/ Oekraïense huurlingen (wat gek is, Bulgarije en Oekraïne grenzen niet aan elkaar). De groep overnacht in een nagebouwd Amerikaans dorp, dat gebruikt werd voor legeroefeningen. 

De volgende morgen worden zij overvallen door de mannen van Van Damme, maar gered door Norris (wat doet die daar? Is het een psychopaat, die rondrent door Oost-Europa en afknalt wat hij af kan knallen?). 

De groep trekt verder en traceert Van Damme naar een verlaten mijn, die gebruikt wordt als opslagplaats voor de kernwapens. Een nabijgelegen dorpje wordt geterroriseerd door de mannen van Van Damme. De mannen worden weggevoerd om in de mijn de kernkoppen uit te graven (ik zou denken dat Putin hier een mening over had).

Een hoop explosies en gedoe later hebben Stallone en zijn mannen het dorpje bevrijd, de mannen uit de mijn bevrijd, maar de Van Damme en zijn mannen laten ontsnappen. 

Stallone en zijn mannen weten Van Damme te volgen naar een nabij gelegen commercieel vliegveld, waar zij weer met behulp van heel veel explosies de mannen van Van Damme ervan weerhouden om te vertrekken met het plutonium. Ook Norris, Willis en Schwarzenegger komen om de hoek kijken om bij te dragen aan de explosies. 

In een laatste Boss-Fight strijden Stallone en Van Damme tegen elkaar, zonder wapens (persoonlijk had ik geschoten op een ongewapende Van Damme) kennelijk om onverwerkte wraakgevoelens te verwerken. Stallone wint uiteraard en snijdt dat het hoofd van Van Damme eraf om te laten zien aan Schwarzenegger en Willis (telt dit als oorlogsmisdaad?). Schwarzenegger en Willis vertrekken, terwijl Stallone en zijn mannen achterblijven op een totaal vernietigd Oekraïens vliegveld met een fikse lading aan lichamen. 

En dit is kennelijk een positief einde. 

Conclusie

Zoals ik zei, bar slecht, maar er zitten leuke explosies in. 

Wat mij wel altijd opvalt in dit soort films is dat kennelijk alles buiten de VS een grote, corrupte en armoedige bende is, waar huurlinglegers rustig naar binnen en buiten kunnen wandelen, enorme schade aan kunnen richten aan private en publieke bezittingen van andere overheden en naties, zonder dat die naties daar iets tegen uit kunnen richten.

Cinemasins zegt het beter: