Rambo!

Inmiddels is het alweer juni, mijn zoon groeit goed en inmiddels ben ik ook begonnen met het afbouwen van borstvoeding, wat betekent dat Sander een groot deel van de zorg voor onze zoon over kan nemen en ik weer wat meer vrije tijd heb. En die vrije tijd gebruik ik goed. Ik ben gaan breien en ik ben begonnen aan mijn eerste truitje voor mijn zoon.

Verder kijk ik ook wat meer TV. Laatst las ik een niewsbericht over een vierde Rambo film, waarin Rambo naar Birma gaat om daar te strijden tegen het brute regime. Dit wekte onmiddellijk mijn interesse om de eerste Rambo film, First Blood (1982) te kijken, die gisteren op TV was. Dus video ingeschakeld en die film vanochtend bij het ontbijt gekeken.
First Blood een film van Ted Kotcheff met in de hoofdrollen Sylvester Stallone (Death Race 2000, Rocky), Richard Crenna, Brian Dennehy (Romeo + Juliet) en David Caruso (CSI Miami).

First Blood

Spoilers!

John Rambo (Sylvester Stallone in een iconische rol natuurlijk) is een oorlogsheld uit de Vietnam oorlog. Hij kan zich na zijn terugkeer in de maatschappij niet handhaven en raakt aan de zwerf. In een klein rotdorpje haalt hij zich de woede van de lokale sheriffs (onder leiding van Brian Dennehy) op de hals. Rambo leidt ook aan post-traumatische stress stoornis en draait door wanneer hij ineffectief wordt gemarteld door de sheriffs. Hij slaat het politiebureau kort en klein en start daarna een kleine oorlog in het berggebied rondom het rotdorpje.

Conclusie

Ik was bijzonder onder de indruk van deze film uit 1982, 25 jaar oud en nog steeds heel actueel. Ik verwachtte een platte actie-film te zien met een roestvrij-stalen held die zich door niets en niemand laat weerhouden. Maar John Rambo was eigenlijk een man met gevoelens en problemen. Rambo kan zich niet aanpassen, Rambo heeft verdriet, nachtmerries en angsten. Ondanks dat hij een zeer uitvoerig getrainde moordmachine is, een trauma heeft en een reden heeft om een hekel te hebben aan al zijn achtervolgers, is hij het grootste deel van de film defensief bezig en brengt hij nauwelijks mensen om.

Al met al een film die het kijken waard is. Ook omdat het onderwerp, veteraan kan zich niet aanpassen na zijn ervaringen en draait door, momenteel weer een groot probleem is in de VS (en vast ook andere landen) waar veteranen uit de oorlog in Irak en Afghanistan eenmaal thuis ook doordraaien en zichzelf en anderen de meest vreselijke dingen aandoen.

Ik ben ook zeer geïnteresseerd in de vierde Rambo film, omdat John Rambo daar naar Birma gaat. Zoals jullie weten heb ik een tijd gelang gewerkt voor het Burma Centrum Nederland. De situatie in Birma is vreselijk. Ik vraag me af of deze film de aandacht van de wereld weer op Birma zal richten.

In English

It is june already. My son is growing well and by now I have started to reduce the breastfeedings he gets, which means that Sander is spending more time on the care of our son, which gives me more free time. I use that time well, I have taken up knitting and have started my first sweater for our son.

I also have some more time to watch TV. The other day I read a newsarticle on the fourth Rambo movie, in which John Rambo will go to Burma to fight against the brutal militairy regime. This inspired me to watch the first Rambo movie, which was on telly yesterday, I programmed the video and watched the movie this morning, during breakfast.

I was impressed with this movie from 1982, 25 years old and still with a current message. I was expecting a run of the mill action movie with a stainless steel hero who is bothered by nothing and nobody. But John Rambo was actually a man with feelings. Warhero from the Vietnam war cannot find his place in society after all he has been through and starts to drift. In Jerkwater USA (moviequote) he runs afoul of a smallminded sherrif. Rambo also suffers from post-traumatic stress syndrome and loses it when he is ineffectually tortured by the sherrifs. He destroys the policestation and escapes into the local woods, where he starts a war against the locals.
I was amazed to see Rambo was a character with some depth. Rambo has touble adapting, Rambo has pain, nightmares and fears. Even though he is a highly trained killing machine with a trauma and a reason to hate his persuers, he is for the most part of the film on the defensive and hardly kills anyone.
All in all a movie worth watching, especially because the subject, war veteran cannot adapt to normal society and loses control, is currently a large problem in the US (and other countries) where veterans from the wars in Iraq and Afghanistan come home, find they cannot handle their experiences and cause great harm to themselves and others.

I am also very interested in the fourth Rambo movie, John Rambo, in which he goes to Burma to fight the brutal militairy regime there. As you know I have worked for the Burma Centre Netherlands for some time. The situation in Burma is horrible. I wonder if this movie will draw the attention of the world to Burma.

Rambo I First Blood

John Rambo

Burma Centrum Nederland