Brieven uit de hel

De lockdown is inmiddels weer voorbij, maar in de afgelopen tijd heb ik toch meer gelezen dan normaal. Gelukkig hebben we nog een bieb in Malden, waar we alles kunnen reserveren. Dit keer ging ik voor Brieven uit de Hel van C. S. Lewis. 

C. S. Lewis ken ik voornamelijk als schrijver van kinderboeken die heel bepalend zijn geweest voor mijn jeugd en nu ook voor de jeugd van mijn kinderen (ik weet niet meer hoe vaak ik het allemaal wel niet heb voorgelezen). Maar C. S. Lewis schreef ook een aantal boeken voor volwassenen en één daarvan is Brieven uit de Hel. 

Spoilers

De titel moeten we vrij letterlijk nemen. Het boek is een serie brieven van seniore Duivel Schroeflik (Screwtape in het origineel) aan zijn jongere neefje Galsem (Wormwood). Galsem heeft net een eerste opdracht gekregen om een man (de Patiënt) in de mensenwereld zo te beïnvloeden dat hij uiteindelijk in de hel terecht zal komen. En Schroeflik geeft hem allerlei tips om te zorgen dat Galsem zal slagen. 

En het is nog niet makkelijk, want net zoals de Patiënt een Duivel heeft, die hem kwade dingen influistert, heeft hij ook een beschermengel, die hem op het rechte pad wil houden. 

Galsem is jong en onervaren en hij denkt nog dat mensen te verleiden zijn tot de hel door grootse gebaren en slechte daden. Maar Schroeflik gaat daar tegenin. Het is juist zekerder (maar langzamer en minder spannend) om mensen heel rustig en zoetjes te verleiden. En zelfs niet eens direct verleiden tot kwaad, maar tot apathie en onverschilligheid. Als mensen zich vanuit luiheid, apathie of wetenschap niet meer op een oprechte manier hun geloof beleven, is dat al voldoende om af te glijden naar de hel. 

In een serie brieven lezen we hoe het op en af gaat met het verleiden van de Patiënt en krijgen we ook een aardig kijkje in de wereld van de Hel, die nog het meeste lijkt op een verschrikkelijke bureaucratie, waar Duivels proberen het Grote Plan van God te doorgronden en te frustreren en mensen naar hun kant te verleiden. 

Conclusie

Geen wonder dat dit een klassieker is. Je krijgt een inkijkje in de werking van de Hel en de motivaties van de duivel. Bovendien lees je maar een kant van de briefwisseling en moet je dus invullen wat de sullige Galsem steeds weer probeert om mensen van het rechte pad te brengen. De duistere humor kon ik wel waarderen. 

Verder zie ik ook wel waar Nail Gaiman en Terry Pratchett een deel van hun inspiratie vandaan gehaald hebben voor Good Omens.