 |
| Ik voel mezelf al gekker worden... |
De belangrijkste variatie dit jaar, was dat we niet kozen voor Tales of the Arabian Nights, zoals in 2013, 2014, 2015 en 2016, maar voor Mansions of Madness van +Fantasy Flight Games. Maar verder was de middag en avond eigenlijk als alle andere. De kinderen keken naar de Live Action film Beauty and the Beast, ik maakte een stevige soep van het karkas van de Gans van het kerstdiner. De kinderen wilden niet gaan slapen en wij konden Mansions of Madness spelen. We kregen het niet af, maar we maakten foto's van de stand van zaken en spelen binnenkort verder.
 |
| Agatha Crane, klaar voor actie. |
En om 00:00 feliciteerden we elkaar en keken we met ons allen naar het mooie vuurwerk. Onze achterbuurman was weer een half uur bezig met het mooiste spul de lucht in te schieten. Al met al weer een jaar succesvol afgesloten.
En wat voor een jaar. Er gingen weer veel te veel mensen dood, zoals Gordon Kaye, uit 'Allo 'Allo, wat ik nog keek in mijn jonge jaren. Verder konden we ook John Hurt (te veel om op te noemen, maar onder andere I Claudius, The Plague Dogs, The Black Cauldron, V for Vendetta, Tinker, Tailor, Soldier, Spy (de nieuwe film), Only Lovers Left Alive en Snowpiercer) Bill Paxton (Agents of SHIELD), Chris Cornell (Soundgarden en Audioslave) Roger Moore (James Bond) en Michael Nyqvist (Millenium) begraven.
Maar er waren ook goede dingen. Zoals de briljante films Get Out en Baby Driver. En we hebben wat heerlijke vakanties en weekeindjes weg gehad, naar Haarlem, Normandië en gewoon lekker thuis. Dus we mogen niet klagen.
Nu eens zien wat 2018 ons zal brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten