V for Victory

Nu de kinderen naar school gaan, heb ik wat meer tijd om te besteden aan het kijken van film en TV. Een tijdje geleden heb ik een goedkope DVD van de Miniserie V (1983) op de kop kunnen tikken. En in etappes kijk ik die nu op mijn vrije dag.

V
Imposante titel al

De Miniserie komt uit 1983. Ik kan me vaag herinneren dat ik die gekeken heb. Of het loopt door elkaar met de televisieserie die er daarna op volgde. Het zal halverwege de jaren '80 uitgezonden zijn op de Nederlandse TV. De miniserie werd geregisseerd door Kenneth Johnson en zit vol met vaag bekende koppen uit de jaren '80, zoals Jane Badler, Michael Durell, Faye Grant, Marc Singer, Michael Wright, Leonardo Cimino, Robert Englund (Nightmare on Elm Street) en Richard Herd (Get Out!).

Spoilers

De serie opent met Mike Donovan (Singer) die een documentaire maakt over onderdrukking en verzet in El Salvador (Dat zal dan de tijdens de Salvadoraanse burgeroorlog 1979 - 1992 zijn). Wanneer de pleuris echt uitbreekt, wordt iedereen afgeleid door enorme ruimte schepen die plotseling op komen dagen. 

De ruimteschepen hangen een tijdje rond boven de belangrijke wereldsteden en uiteindelijk wordt er via de VN contact gelegd met deze buitenaardse wezens. De leider van de buitenaardse wezens (Herd) ziet eruit als een goeiige grootvader. Hij en de zijnen zijn op zoek naar hulp. Hun planeet is stervende en heeft grondstoffen van de Aarde nodig. In ruil daarvoor willen zij hun kennis delen met de mensheid.
Deze opgewekte boodschap wordt met enthousiasme onthaald door de mensheid. De buitenaardse wezens zien er erg menselijk uit. Ze hebben alleen een bril nodig tegen ons zonlicht en hun stemmen klinken raar, maar dat is het enige. De integratie en samenwerking kunnen de Visitors en de mensheid verlopen heel erg soepel.

Maar dan komen er toch wat kinkjes in de kabel. Wetenschappers krijgen het steeds moeilijker en hun vragen over waarvoor de grondstoffen dan nodig zijn, worden weggewuifd. Kritische onderzoeksjournalist Donovan laat het er niet bij zitten. Hij begeeft zich stiekem aan boord van een ruimteschip en ontdekt daar de gruwelijke waarheid. De Visitors zijn eigenlijk reptielen en ze willen de aarde en de mensheid overheersen. Wanneer hij zijn bevindingen wil delen met de rest van de wereld, grijpen de Visitors in.

Subtiel!

De samenwerking tussen de Visitors en de mensheid wordt ineens overheersing. De Visitors nemen regeringen over en maken de dienst uit. Sommige mensen kiezen voor verzet tegen de buitenaardsen, maar anderen zien de voordelen van samenwerking. Maar ook onder de Visitors is niet alles koek en ei. Sommigen willen inderdaad de mensheid volledig overheersen, zoals Diana (Badler). Anderen (Englund) willen liever vreedzaam met de mensheid samenwerken.

Het menselijke verzet weet wat successen te boeken, maar veel is het niet. De enige manier om een overwinning te bereiken is om andere buitenaardse wezens, vijanden van de Visitors te bereiken. Maar zal dat lukken?

Conclusie

Deze serie is een enorm product van de jaren '80! Het haar, de aankleding, de ruimteschepen. De jaren '80 waren anders, mensen!

Maar het verhaal is wel boeiend en aangrijpend. De mensheid wordt plotseling geconfronteerd met een probleem dat zover buiten hun belevingswereld ligt, dat ze moeite hebben er adequaat op te reageren. Sommigen accepteren de nieuwe situatie en proberen er binnen te werken. Anderen proberen de Visitors in te zetten voor hun eigen doeleinden. Maar sommigen hebben al vrij snel door dat het verhaal van de Visitors niet kan kloppen en gaan op onderzoek uit. Maar wanneer ze zich verzetten, kunnen ze maar nauwelijks op tegen de totaal andere technologie van de Visitors. 

Het verhaal is verder een vreemde mix van een ruimte invasie en een fascistische horror-samenleving. Het oorspronkelijke verhaal was gebaseerd op dystopische horror-romans als It can't happen here, maar wegens de populariteit van SF- films in deze tijd (zelfs James Bond ontkwam er niet aan) is er een plot met buitenaardse wezens aan toegevoegd. 

Dat geeft het verhaal wat onevenwichtigs. Het was al erg genoeg geweest als de VS waren veranderd in een fascistische heil-staat. Maar mensen-etende reptielachtige buitenaardse wezens zijn op zich ook eng genoeg. Het hoeft niet beide te zijn. 

Het verhaal werd opgevolgd met een vervolg, een televisie serie en een re-boot. Dus het spreekt kennelijk wel iets aan de in de mensheid. 

Kijk eens wanneer je tijd over hebt. Of wanneer je een jaren '80 fix nodig hebt.