Night of the Living Dead

De Corona crisis houdt maar aan, dus wij kijken meer en meer film. Waaronder het toepasselijke Night of the Living Dead (1968) van George Romero. Dit was de film die Zombie-films weer helemaal op de kaart zette. Hoewel er natuurlijk eerder zombies op film verschenen waren, zoals White Zombie. Toen ik de film keek, kwam hij me vaag bekend voor. En dat klopt ook. Toen Sander en ik 7 jaar getrouwd waren, besloten we dat dit een leuke film was om te kijken!

Spoilers

De film opent met een broer en zus Johnny (Streiner) en Barbra (O'Dea)die een bezoek brengen aan een begraafplaats waar hun vader begraven ligt. Johnny vindt het allemaal een beetje nutteloos en Barbra is bang van de naargeestige sfeer van de begraafplaats. Dan worden Johnny en Barbra aangevallen door een vreemde man (Hinzman). Johnny sterft, maar Barbra kan vluchten naar een nabij gelegen woning. In deze woning ligt ook een dode en aangevreten vrouw (Schon). De vreemde mensen verzamelen zich rond het huis. 

Gelukkig arriveert er ook een daadkrachtige man, Ben (Jones). Hij barricadeert het huis, vindt wapens en ontdekt dat deze vreemde, kannibalistische mensen bang zijn voor vuur. Ondertussen zakt Barbra steeds verder weg in een soort catatonische shock en doet niets meer. 

In de kelder van het huis blijken zich meer mensen te bevinden. Harry (Hardman) en Helen Cooper (Eastman) met hun zieke dochter Karen (ook Schon). Zij waren eerder aangevallen door de vreemde mensen en vluchtten naar dit huis. Ook zijn er nog Tom (Wayne) en Judy (Ridley), twee tieners die naar aanleiding van de radio-berichten een schuilplaats zochten in het huis. 

Ondanks dat de zombies voor de deur staan en naar binnen willen, ontstaat er onmiddellijk ruzie tussen de mannen. Ben wil boven blijven, het huis verdedigen en mogelijk zien te ontsnappen. Harry wil in de kelder blijven, hij denkt dat die beter te verdedigen is. 

Dan komt er een nieuwsbericht via de radio. De afgelopen uren herrijzen de doden uit het graf en gaan op zoek naar mensenvlees om te eten. Zij zijn alleen te stoppen door het hoofd te vernietigen of het hele lichaam, door het te verbranden. De overheid heeft inmiddels al patrouilles georganiseerd om de ghouls te vernietigen en heeft veilige havens voor haar burgers ingericht. 

(Dat is toch wel verdomd snel, aangezien de eerste gevallen minder dan 24 uur eerder werden gesignaleerd. Het is al duidelijk wat er aan de hand is, wat de juiste respons moet zijn en de respons is al georganiseerd ook. Kijk eens wat je kan bereiken in crisis-tijd als je echt wil!)

Ben wil een uitbraakpoging doen. Hij wil meer benzine voor zijn eigen vrachtwagen, en dan met iedereen naar de dichtstbijzijnde veilige haven van de overheid gaan. Daar zijn ze veilig en kunnen ze ook medische hulp krijgen voor Karen, die achteruit gaat. Maar dit plan gaat mis. Eerst zullen Ben en Tom samen gaan, maar om de een of andere reden wil Judy mee, die voor vertraging zorgt. Bij de benzinepomp, blijken ze niet de goede sleutels te hebben. Door nog meer geklungel ontploft de benzine, zet de vrachtwagen in brand en Tom en Judy sterven. Ben vlucht weer terug naar het huis, waar Harry hem eerst niet binnen wil laten. 

De aanvallen van de ghouls worden ernstiger en in de chaos schiet Ben Harry dood. Ondertussen is Karen gestorven aan haar verwondingen en herrijst als een zombie. Prompt begint zij haar vader op te eten en doodt even later haar moeder. Barbra komt weer bij uit haar catatonische staat en wordt prompt meegesleurd door de ghouls. Alleen Ben overleeft de nacht in de kelder (waar hij eerst zo op tegen was). 

Ondertussen wordt de aanpak van het ghouls probleem steeds efficiënter. Groepen bewapende mannen trekken door het gebied en schieten alle ghouls neer en verbranden de lichamen van ghouls en overleden slachtoffers. In de morgen komen zij bij het huis aan. Een van hen ziet Ben lopen en schiet hem neer, denkend dat het een ghoul is. Terwijl de aftiteling draait, wordt het lichaam van Ben, samen met dat van andere ghouls en slachtoffers op een brandstapel gegooid.  

Conclusie

Wat een film! 

Het is duidelijk dat er weinig geld was. Vandaar de keuze voor Zwart-Wit, onbekende acteurs en opnames die zich voornamelijk afspelen in en om één huis. Maar verdorie wat is het verhaal beklemmend. Vooral om dat lang niet duidelijk is wat er gaande is. De ghouls zien er aan het begin van de film niet heel eng uit, maar gedragen zich om onduidelijke reden wel vreemd en gewelddadig. 

Dan zit iedereen langdurig met elkaar opgesloten in een huis en lopen de spanningen tussen de mensen ook op. Dus niet alleen is er het gevaar van buiten, het zit ook binnen (vertel mij niets, die intelligente lockdown komt me aardig de keel uit). 

En uiteindelijk loopt het slecht af ook nog! Je hebt nog het meeste te vrezen van de mensen die je zouden moeten komen redden? 

En verder geeft deze film nog wel wat stof tot nadenken. Het is duidelijk een product van de jaren '60. De vrouwen hebben werkelijk niets te doen behalve aanwezig zijn. Barbra wordt aangevallen en raakt door de overweldigende gebeurtenissen in een soort shock en draagt niets meer bij aan de film. Niet geheel onbegrijpelijk natuurlijk in een situatie waarin er verschillende traumatische dingen gebeuren (aangevallen worden, broer zien sterven, een ander lijk zien, belegerd worden door ondode horrors). Judy is niets anders dan het vriendinnetje van Tom en heeft helemaal niets bij te dragen. Haar aanwezigheid maakt de missie van Ben en Tom zelfs gevaarlijkers en leidt tot een mislukking. Helen heeft nog wel een brein en een mening, maar haar man en Ben luisteren daar niet naar. Ze voegt zich uiteindelijk naar de wensen van haar man. En Karen gaat alleen maar dood en onderneemt pas dingen wanneer ze herrijst als ghoul. 

En dan de keuze voor een zwarte man als pro-actieve held en protagonist in de jaren '60. In 1955 werd Emmett Till nog gruwelijk vermoord, in 1963 was de Mars naar Washington voor Werk en Vrijheid en segregatie was pas in 1965 afgeschaft, in 1967 was er nog een rechtszaak over interraciale huwelijken. En The Heat of the Night (1967) was ook nog een baanbrekende film in deze tijd. Dus de keuze voor een zwarte held van het verhaal, die ook nog eens als capabel wordt afgebeeld was ook een politieke keuze. En dat zegt dat dan over het einde, wanneer hij gedood wordt, door de mensen die hem hadden moeten redden?

Kijk deze film als je eens de kans krijgt!