Translate

zondag 29 mei 2011

Zombies

Gisteravond de oude film White Zombie gekeken. Dit is de allereerste zombiefilm, uit 1932 van Victor Halperin. De belangrijkste rollen zijn voor Bela Lugosi (Dracula), Madge Bellamy, Robert Frazer en John Harron. De film is in zwart-wit, maar wel met geluid.

Ik vind de ogen erg eng.


Spoilers!

Het verhaal gaat over Neil (Harron) en Madeleine (Bellamy) die op Haïti willen trouwen. Maar er is een kaper op de kust in de vorm van Monsieur Beaumont (Frazer). Hij doet zich voor als een vriend van Neil en Madeleine, maar eigenlijk wil hij Madeleine voor zichzelf. Madeleine is niet in hem geïnteresseerd. Beaumont wendt zich tot suikerplantage-eigenaar LeGendre (Lugosi).
LeGendre heeft de (zwarte) arbeiders op zijn plantage tot zombies gemaakt en werken lange dagen zonder klagen. LeGendre is bereid om Beaumont te helpen. Hij zal er voor zorgen dat Madeleine voor altijd als een zombie bij Beaumont kan blijven. Wanneer het zover is, is Beaumont ontevreden. Madeleine is een zombie geworden, die geen gevoel meer toont. Maar wat is gedaan, is gedaan.

Intussen begrijpt Neil, met behulp van een lokale, blanke priester, dat zijn vrouw misschien nog in leven is en te redden is. Neil en de priester starten een reddingsmissie.

De zombie-meester LeGendre is niet bereid om Madeleine weer in een normaal mens te veranderen. Hij wil ook Beaumont aan zijn collectie van zombies toevoegen. Beaumont is inmiddels vergiftigd door LeGendre. Wanneer Neil het bastion van LeGendre in komt, stuurt LeGendre Madeleine op hem af om hem te vermoorden. Madeleine raakt toch in de war en wordt er door de priester van weerhouden om Neil te vermoorden. In verwarring vlucht zij weg en Neil volgt haar.
LeGendre volgt hen naar een balkon boven de woeste zee. Daar wordt hij uitgeschakeld door de priester. De zombies luisteren niet meer naar de bevelen van LeGendre en storten zichzelf in de zee. Beaumont volgt met zijn laatste krachten de groep. Om toch nog zijn wraak te hebben, stort hij zich op LeGendre. Samen storten ook zij over de rand van het balkon. Met de dood van LeGendre, is de geest van Madeleine weer vrij.

Het was een wat houterig ge-acteerde film. Maar in de loop van de film werd het verhaal beter. Wat ook leuk was om te zien, was hoe de filmmakers uit die tijd nog volop aan het experimenteren waren met nieuwe manieren van filmen. Er wordt erg veel gebruik gemaakt van close-ups. Er wordt ook veel gefilmd vanuit het perspectief van bepaalde personen. Maar ook wordt de vierde muur met regelmaat doorbroken.

Leuk om eens te zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten