Rabarberstelen met blad |
De stelen |
Ik hakte te stelen in stukjes, deed die in een (grote!) ovenschaal met 7 eetlepels bruine suiker en flink wat geraspte gember. Na 35 minuten in de oven op 180oC komt de rabarber er zacht en geurig weer uit. Dat gaat in grote, gesteriliseerde en afsluitbare potten. Dat is dan weer te bewaren voor een toevoeging aan yoghurt of vulling voor een taart.
Heerlijk.
En dan te bedenken dat ik rabarber als kind vreselijk vond.
Oh... en dan het verhaaltje waar we het allemaal voor doen:
In een zeemansdorpje woonde eens een meisje, Barbara genaamd. Barbara maakte de allerlekkerste rabarberpudding in de verre wijde omtrek en omdat iedereen de rabarberpudding van Barbara zo lekker vond werd Barbara altijd "Rabarberbarbara" genoemd. Omdat Rabarberbarbara op een gegeven moment zo bekend was geworden met haar rabarberpudding, besloot ze om haar eigen bar te openen. Natuurlijk werd die bar de "rabarberbarbarabar" genoemd. Als vanzelf werd Rabarberbarbara's rabarberpudding omgedoopt tot "rabarberbarbarabarrabarberpudding". Bij deze overheerlijke rabarberbarbarabarrabarberpudding tapte Rabarberbarbara ook een glaasje bier, het zogeheten rabarberbarbarabarbier.
Rabarberbarbara had in haar rabarberbarbarabar nogal wat vaste klanten, maar veruit de bekendste klanten waren wel drie barbaren die regelmatig van Rabarberbarbara's rabarberbarbarabarrabarberpudding en rabarberbarbarabarbier genoten in de rabarberbarbarabar. Omdat deze barbaren zo vaak in de rabarberbarbarabar kwamen om Rabarberbarbara's rabarberbarbarabarrabarberpudding te eten en ze zich daarbij laveloos dronken met het rabarberbarbarabarbier kregen zij op een gegeven moment de bijnaam "rabarberbarbarabarbarbaren".
De rabarberbarbarabarbarbaren hadden natuurlijk ook lange stoere baarden, de rabarberbarbarabarbarbarenbaarden en voor de verzorging van deze barbaarse rabarberbarbarabarbarbarenbaarden gingen de rabarberbarbarabarbarbaren naar de barbier en dat was natuurlijk de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier.
Tijdens het verzorgen van de rabarberbarbarabarbarbarenbaarden praatte de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier tegen de rabarberbarbarabarbarbaren in een soort bargoens, het zogeheten rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbargoens.
Bovendien had de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier zelf ook een bar, de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbar, en in deze rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbar tapte de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier natuurlijk een lekker biertje en je raadt het natuurlijk al, dat was het bekende rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbier.
Behalve de rabarberbarbarabarbarbaren had de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier nog veel meer barbaren als klant, die je dus de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbaren zou kunnen noemen, maar omdat deze rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbaren tijdens hun bezoek aan de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier ook naar de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbar gingen om zichzelf helemaal vol te gieten met het overheerlijke rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbier, werden deze rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbaren meestal rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren genoemd.
En dan heb je dus ook iets meer dan 1,5L aan rabarber-compôte. |
In een zeemansdorpje woonde eens een meisje, Barbara genaamd. Barbara maakte de allerlekkerste rabarberpudding in de verre wijde omtrek en omdat iedereen de rabarberpudding van Barbara zo lekker vond werd Barbara altijd "Rabarberbarbara" genoemd. Omdat Rabarberbarbara op een gegeven moment zo bekend was geworden met haar rabarberpudding, besloot ze om haar eigen bar te openen. Natuurlijk werd die bar de "rabarberbarbarabar" genoemd. Als vanzelf werd Rabarberbarbara's rabarberpudding omgedoopt tot "rabarberbarbarabarrabarberpudding". Bij deze overheerlijke rabarberbarbarabarrabarberpudding tapte Rabarberbarbara ook een glaasje bier, het zogeheten rabarberbarbarabarbier.
Rabarberbarbara had in haar rabarberbarbarabar nogal wat vaste klanten, maar veruit de bekendste klanten waren wel drie barbaren die regelmatig van Rabarberbarbara's rabarberbarbarabarrabarberpudding en rabarberbarbarabarbier genoten in de rabarberbarbarabar. Omdat deze barbaren zo vaak in de rabarberbarbarabar kwamen om Rabarberbarbara's rabarberbarbarabarrabarberpudding te eten en ze zich daarbij laveloos dronken met het rabarberbarbarabarbier kregen zij op een gegeven moment de bijnaam "rabarberbarbarabarbarbaren".
De rabarberbarbarabarbarbaren hadden natuurlijk ook lange stoere baarden, de rabarberbarbarabarbarbarenbaarden en voor de verzorging van deze barbaarse rabarberbarbarabarbarbarenbaarden gingen de rabarberbarbarabarbarbaren naar de barbier en dat was natuurlijk de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier.
Tijdens het verzorgen van de rabarberbarbarabarbarbarenbaarden praatte de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier tegen de rabarberbarbarabarbarbaren in een soort bargoens, het zogeheten rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbargoens.
Bovendien had de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier zelf ook een bar, de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbar, en in deze rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbar tapte de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier natuurlijk een lekker biertje en je raadt het natuurlijk al, dat was het bekende rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbier.
Behalve de rabarberbarbarabarbarbaren had de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier nog veel meer barbaren als klant, die je dus de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbaren zou kunnen noemen, maar omdat deze rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbaren tijdens hun bezoek aan de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier ook naar de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbar gingen om zichzelf helemaal vol te gieten met het overheerlijke rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbier, werden deze rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbaren meestal rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten